Dissertatio juridica De variis potestatibus Romani et Germanici imperii, tum specularium tum ecclesiasticorum magistratuum. Quam A.D.T.O.M. praeside ... dn. Henrico Hahnem ... Publicè examinandam proponit Jacobus, Andreas, Crusius Hannover. a. & r. a

발행: 1676년

분량: 55페이지

출처: archive.org

분류:

31쪽

LIX. Comi es autem perquam multos ipsum Carolum Magnum in Germania ordinasse, historiae illo tum temporum loquuntur. Hi ipsi Comites etiam Graphio, ne dicti Paulo iacοu teste, storia Longolargorum qiunto.&. inde ortae variae Graphioniam, locis, quibus praeerant appellationes, alij enim dicti Landgravit id est Provinciae Comites, sive judices, ab Marchgravi limitis comites.

de quibus Albertus Crantati lib. s. IVandaticorum cap. ILIn antralibis, ait , nugam ritu verbi legimis mentionem ante primηm Henricum Saxonem Romanorum regem ciui rimus

domitis Danis ad oppidum lesuvicum , cum eo transtalisset Saxonum colouiam imposuit regioni praesidem, quem Ven-vit Marthioηem missi regeudos, tueudosque regni limites imposuit, provinciam, quo duci limitaneo. Alis porro appellat Psahagravij, Palati Comites, qui majores domus praefecti tectoresque Palati dicti, ut umbardi, Iomandes, an onitu, alij que scribunt, ali Burgravi arcis praesidijue

Comites vel Iudices, ut Hugo Grotim de ant Teg. Batav. c.s.loquitur alii denique Gogravit mingravit, judices pedanei. Horum Comitum vel Graphionum ad justitiam populo faciendam ut supra dixi, olim quam plurimi erant. doin dies plures constituti. De Carolo M. κnonius s. GI. Carolus, inquit, ordinavit per totam Aquitauiam Comites, a batesque nec non alios plurimos, quos Vassos vulgo vocant. No tandum hic, nonnunquam in historiis, ut h. l. Abbates accipi pro nobilibus. Suid eris in chrouicis Frauciae Gacti cis lates, inquit, in antiquis historiis non sunt monachi. . vel religiosi, sed Barones , Qualesque seculares, quili ab-ἷatias, vel monasteria riuceps dat ad tempus vel quoad vise

rint.

LX. Comites autem hi, ut propius ad rem ipsos una que potestatem accedamus, non solum uridicundo a

cabant,

32쪽

tabnt, sed etiam eriminalem exerceiant is xei in suom alio seu judicio. Dilucide id probatur ex praece .pto Remissionis, sive concessionis factae a Ludovico Imperatore Hispanis,ibi ipsi pro maioribus causis,sicut sunt

homicidia, raptus incendia , de praedationes, membrOrum amputationes, furta latrocinia, alienarum erum invasitones, indecunque a vicino suo criminaliter fuerint accusati,in ad placitum venire jussi ad Comitis sui mallum omnimodo venire non recusent. Hactenus verba Remissionis. Constat praeterea Comites proscripsisse

piore nata refractariOS.

LXI. Non auteva Im amplissimas habebant u- dicandi potestatem Comites hi, qui non, si se gravatos putarent litigantes,provocare possent ad regem,tanquam judicem supremum quin imo superfuit luscemodi provocatio etiam altera ad Milsos aut legatos regios,quos extraordinarios judices suille supra indicavimus. Expresse id tradit Varia.usi de Cesgiud monasseriti Germaniau rerilis. Ad Missos provocare adversus Comitum vel negligentiam, vel illatam injuriam, etiam plebi licebat, a , bione hinc data concessaque, qui se neglectum, frauda tumue aut iniquius a Comite tractatum quereretur iiDdem Missis illis loquirendipo sata concessa erat in omnes mores eorum, qui populo praeerant, non tantum Comitum, sed etiam Episcoporum.

LXII. In ipsomet etiam Regio Palatio, itidem fuere causa judicatae, inuidem partim per ipsum Regem,

partim per Comitem Palatij, causae appellationum autem prae primis eo devolutar. Praeterea ad Regis ludiciu pertine

33쪽

nisi Oposse/,Araim ligames introduci iustu O velari pro Araburali sedens, tire cognitasentenrram dixi . LXIII. Quod Comitem Palatii attinet, amplissima' ejus in aula palatiojurudi Tio erat, ingens auctoritas,&summa potestas, quam ab ipsoRege proximam fuisse Aimonius& alii Francici scriptores indicant Marquar re, her elegan i sim Commentario Orgixum Palatinarum cap. 6 p. . qui existimat Comitem Palatii Praefecto Praetorio a. pud veteres Romanos minorem non fuisse. Non tantum. traditidem, inter ossiciales& Palatinos caeteros cognitio

nem ejus prophiam fuisse, sed l& subditorum quorumvis desideria audivisi e, causasque quasi sacra vice illum examinasse, idque testantur G alost irin, Strabo ct Eginbardin, quin inter alia notatu dignum, quod& Saxoniae Ducibus olim Palatini titulus sit tributus, uti ex Vmilebi do aliisq;

annotat Haberatu Thomas Leodius in commenrar de ore P Iarinorum Palatinos vero ad Rhenum inter Palatinos supremum gradum obtinusse tradit Marisard Treber dict.

LXIV. Ad Comitem hune Palatii delata caula, duorum potissimum generum fuerunt, aliae, quae alibi docidi non potuerunt, per provocationem partium litigan tium aliae circa ipsum Palatium regium, hoc est in aula enatae. Praeclare de ossicio Comitis hujus mnemarus Rhe mensis Arebi VPopin.ComesPalatii,ai de omnibus secularibus causis, vel judiciis suscipiendis cura instanter habebat, ut nec seculares prius Dominum Reghabsq; ejus consultu inquietare necesse haberent,quousquille praevidere, si necessitas essetiui causa ante Regem merito venire deberet. Sic Hinckmarus. Huiusmodi dignitatem primu omni

uiri a G2Rclaudum Caroli M. ex sorore nepotem

34쪽

ί uus Thomas geodius Commentat de Patiris . erig. pcrg. l. . auctor est, ubi apud Blaviam in Xantonibus Rotandi la- pulchro inscriptum fuisse narrat, fuisse hunc primum Comitem Palatinum.

LXV, Atque hi ipsi suere, qui Caroli M. Ludovici

Pil,&subsequentium aliquot Imperato dum tempore juruicti eis ImperioGei manico habu&e, tuorum tamen jurisdictio ac potestas precaria, aemporanea fuit, non uti hodie, hereditaria. testatur d. st o monost. Germ. apud Lehamann Chron. Spirens lib. a. idem tradit, ac eleganter prosequitur Boiοπιιιιό de Republica cap.s.Con firmat hanc sententiam ga. r. I F. a. ubi Fendista tradit. antiquissimis temporibus rem insendum datam, sic fuisse in Dominorum potestate, ut quandocunque vellent,eam auferre potuerint. Quod demum a Conrado Salico, sive Franco, ut OrthodHi g. lib. cbronte. o. cap. am tum v cat, seu potius a Lothario L Caroli Magni nepote ut m romansucia Commeatario sudati ad addictum Madi a D. comtxistimat, mutatum, ita, ut lauda adnepotes ex filio transirent. Equidem de HenricoV. Imperatore ale quid

Lotharium vocatum, ac imperatorem faenim, contulisse ac dedisse Comitatum Hollatiae, agriar tormariae va. cantem,absque heredibusNobili viro Domino Adolpho Comiti de Schavvenburg, idem pangcnbcrg I. M. I uadit, ct ante eum Praeerin Eo Go defrido scilicet, qui .ultimus dictarum provinciarum Comes J obtruncato a

35쪽

Tandalis,Lotharius Holsatiam subdidit Adolpho Comiti

Scbavvenburgico c. LXVI. Videamus consequenter,quomodo tam de criminausus quam ινιθbin cognoscendi potesa ad Duces transieritiij que postmodum eam hereditario quo dam jure sibi vindicarint Antequam autem nos eos acicingamus, sciendum,quod ea Ducum potestas ab antiqua illa, quae ante Caroli M. tempora ipsis competiit dis ernenda, quare hic paucis de antiquae Germaniae ducibus, qui ante Caroli M. tempora suere, eorumque ossicio ae

Potestate agere lubet.

LXVII. Ducum igitur Germaniae antiquae oscium atque dignitatem bescam iuiise nos docet apprime is

Luscas. Lo ibez GL Cui jungendus C. Corneliis Tacitis elega risimo de moribus Germanoruo obeis, qui de illis in hunc modum Reges, ait, ex nobilitate, Duces ex virtute sumunt. Nec Regibus infinita aut libera potestas:&iu. ces exemplo potius, quam imperio, si prompti, si conspicui, si ante aciem agant,admiratione praesunt. Haec Taci. tus circapotestate jurudictionem illorun Ducum, non conveniunt iidem Iulius Caesar,& Tacitus illeporestare se

94.ei illis tribuit in sibi addictos, hic vero d.l id prosesus negat aeterum, inquit, neque animadvertere, neque vincire, neque verberare quidem, nisi sacerdotibus per missum non quas in poenam, nec Ducis jussu, sed velut Deo imperante. Quid ad tantam scriptorum istorum di screpantiam dicendum e Tacito majorem adhibeo fidem, non tam idcirco, quasi ipsi res Germanica magis perspectae fuerint. sed potius quia non veris mile ejusmodi tem .por, i Duci plus Germanos tribuisse, quam perpetuo belli Duci seu Regi, cujus tamen potestas, quam exiguis a

lioquin circumsccipia limitibu sucrit exponit Casar ob.

36쪽

LXIIX. Hos ipsos Ducatus Carolum Magnum devicta Saxonia abolevisse, in Comitatus transformasse

constat. Vide Lehmannum ub. a. cap. Io. I. aa. n. qui tamen

ultimis Carolinorum temporibus iterum instituti. De Ottone Magno, ut de caeteris nilai dicamus, ejusmodi quid tradit M. Auam invisa Adalget histor Eccles tib a. v. . Cum Rex, ait, victoriosissimus Otto ad liberandam sedem Apostolicam vocaretur in taliam . consilium habuit quem post se vicarium potestatis, ad faciendam justitiam relinqueret,in his partibus quae barbaris confines sunt ter mini. Nondum enim post tempora Caroli proptet vete. res illius gentis seditiones Saxonia Ducem accepit nisi Caesarem. Qua necessitate Rex persuasus Hermanno primum tutela vicem in Saxonia commisit.Hunc Herman, num ipsum Saxoniae Ducatum deinde merui sim paulo post idem narrat, Idem ijsdem pene verbis referunt Dimota. Chron. μυον. lib. I. cap. Io. berr Abb. Mad. chron ad

LXlX. Porro ultimis Carolinorum temporibus quinque praeprimis Ducatus habebat Germania, Bojari.

cum Sue vicum, Francicum Lotharingi cum Saxoniacum,quorum duces eo tandem potentia pervenere, ut de

provincij proprio jure sibi attribuendis cogitarint. Dilucide id apparet ex Sigeberio A. MI . ubi exponit, contra Conradum Regem potentiores regni principes rebellio. nem meditatos esse, scilicet Arnoldum a Bojaria Burchareum de Suevia, Eberhardum de Francia, Gibertum de Lotharingia,& horum omnium praecellentiorem Henricum Ducem de Saxoniada hii ringia LXX. Quamvis autem postmodum Imperatores nimiam illam Ducum potentiam coercere, imperium

eo: ua illisu in ordinem redigere strenue laborarint,

37쪽

frustra tamen hoc tentarunt, utpote nimis sero rem Aredientes, radicati jam eorum potentii, quae deinde in

dies magis magisque accrevit, adeo ut comatissas sibi prinvincias hereditario quodam iure ad se pertinere conten- delent, sibique easdem vinclinarent. Itatu pran. lib. 1IAE. vuJdem plane contigit cum Comitibus. LXXI. adtreus de Comitum ac Ducum iurisdi- 'ione ac potestate. Eccusastica Imperia vel magistra quantum attinet, respectu ditionum secularium,qula bus sese ingressierunt, notatum esto, quod sub.OttoneMagno prae primis ceperit eorum authoritas, quo ad jura diiurisdictionem in secularibus. Primus eorum omnium fuit Bruno Arelli Episcopus Coloniensis, frater Ottonis Magni, qui facillime obtinere poterat secutirem orsa ab Imperatore, cujus frater erat Lehmasaia dc Spu tiphin Thronis L . cap. . Mi Chronte Emarr. Manio

Ottodas Derho3thum anit et beati aestariau i uctor chronica Bestici agri Ante haec sua fBrunonis scilicet tempora Archi Episcopi Colonienses non judici js gladij temporalis.sed latum modo jurisdictione usi fuertit baculi

pasto talis Et licet I Vinci nuus lib. I. idem, tanquam rem insolitam exponens, Samuelis exemplo,qui sacerdos,jux ta ac judex erat excuset,maxima tamen inde damna Eccle

38쪽

stri . lib. a. cap. Sp. αδ Ecclesia inquit, rientalis ob paupertatem nimiam evanuit, Occidentalis copia nimi que affluentia evanescet.

LXXV. Ex hisce constat,quo pacto qua occasione Ecclesiastici Status respectu secutarium bonorum alae n-derint ad tanta rerum sastigia, inter Proceres imperit

translati, unde eorum sessiones praecedentia, vota in Comitiis imperi j. Quamobrem non aliud inde consequens nasci poterat, quam ut respectu dominiorum secularium recognoscerent Caesarem, ut caput, vel fontem, unde bona eiusmodi una eum suis accessoriis, dignitatibus,&juribus inde dependentibus defluxissent, quam sententiam tuetur, ac eleganter exponit, vir rerum Cameralium ae imperi scientissimus Andrea Gaitimi ob so. n. l. a. I. .ae Oc dem de Pac. pubi I. cap. . n. I. cui a sipuiarur Mise/-

isben in Commeriar. deSa . non provocour ver . Ducum Saxonia cap. a. a. o. r. δ s. Io. II. O seqq. Author incerrinose

dit00 contra Ecclesiasticos, tanquam imperii Principes di Status,Citationem superiurbata spoliata possessione decerni posse Gaicis de P. P.c.δ.n Io quod non tantum irae causis fractae pacis vel spolii, sed etiam in causis pignorationum, arrestorumciitigiosae possessionis, et alijs Imperii constitutionibus locum sibi vindicat: a. de hujulmodi secularibus bonis contributiones accollectas imperii sol in vendas quin istalem Camerae in casum contumacia contra eos procedere, ac absolutionem legitimis juris re mediis eos compellere posse constat 3. Ecclesiastico

39쪽

jor. Gota. tom. I. Const. p. pag. D. idem pluribus erudite, exposuit Clarisimus vir Ono Iohannes rei /jin civi exι-mius ac Sereni Ωm Principi Gripiant Ludovic constiari , σισίου meus pl. honorandus in Dis ione sua Iudicj Theolagici ver uaestioue A pax qualem desideran Prorsan es,

si secundumst ancitas contra Ernestum de Eusebiis μὰ eu da ejusmodj Ecclesiasticis concessa aperta imperio non ad Pontificem sed Imperatorem gloriosissimum pertinere. Patet id ex mandato Imperatoris Rudolphir ad capitu- luna Argentora nense 8 Maji. Anno 392. Vide de bonis e

um Episcoporum ad rideri cum Imperatorem scripsisse Vobis quem Deus Principem Imperatorem Romani orbis exaltavit cui nominium fecimus, a quo temporalia possidemus ad assequendas omnes sustitias vestras, ure te ne uur assistere, s)a sententiis Episcoporum, Archia piscoporum, Abbatum provocari ad Cameram vel Caesarem. GaιLI. Observat. o. u. a. Ab hisce vero ad Pontificem

appellari posse negamus, quin graviter in eosdem animadversum fui illa , latissime demonstravit Asior cro

contra aer i. migcap. a. q. III. usique ad pag. ι I. idquς, ut alia praetereamus, claristi me apparet ac probatur X mandato riderici 3. Imperatoris ded. 6. Novemb. Anno i 76. ad Episcopum Halbet stadiensem, qui cum a praecepto Caesaris Romani ad Pontificem appellasset, imponi 'tur eidem praememorato decreto, sub poena privationis

omnium Regalium & privilegiorum ab imperatore dependentium, intrat s. dies post insinuationem ab ejusmodi appel-

40쪽

tentiis Caietaerae ad Pontificem etiam in causa pia, di tute.lari tanquam contemptor jurisdictionis Caesarisa imperi jioo. marcis auri puri mulctatur, uti decisum in Cam ra Anno II 2.2o Februari j sententia extat apud Settirum insui orentiis Camerati in seu e uxor a. o. Februari GL MInc ingl de R. S. E. lib. I. Clasf. cap s. Sebas. κυ in Θstdur ad 9 D. iis seu quo appeae Parenit moroam flectissimam. in tract ae juri or rediribasi. S. R. IN. par .

LXXIV. Posteaquam igitur, tum Principes seculares, tum Ecclesiastici, duplicem personam in Imperio

sustinentes, ecclesiasticam nimirum& secularem, Panorm. is Q per Venerabilem π. missib suo legitimi TranciscisDaarenin descruiccosamioiseriis ac beneficiis Db. I. cap. . Sixtin. de Regabbus ob. r. cap. . n./aa. ipsa regalia, nec

non supremum in regno suo imperium ac jurisdictionem, jure superioritatis perpetuo achereditario,cum no .mine ac dignitate Ducum, Marchionum, Comitum sibi vindicare carperunt, orta sunt demum jura illa, quae vocantur territorialia die and singlii unia sondirba fret e cit. Quae faciunt, ut Principum quilibet tantum possit in suo territorio quoad subditos suos, quantum Imperator in imperio Quod tamen vulgare axioma, quatenus accipiendum sit, late explicat E iaci Iagi de R. LOE ob. I. Gog s. cap. .perror.

LXXV. Ab ijsdem Imperii principibus cum pedetentim jura Majestati s quae soli imperatori quoad imperim olim competebant, sint usurpata, iisdemque com municata, sequitur hodiernum Imperij statum non am-

SEARCH

MENU NAVIGATION