Observationes de Plutarchi Vita Artaxerxis [microform]

1쪽

aS partis the Foundations os ester Civiligation preservatio Project

Funded by the

Reproductions may noti made ithout permission hom

Columbia Universit Library

2쪽

COPYRIGI T STATEMENT

States Cod concems themining of photocopies onother reproductions of copyrighted materiai. . .

Columbia University Librar reserves the right to refuse toaccepi a copy orderiis, in iis judgement futtiliment of the orderwould involve violation of the copyright law.

3쪽

OBSERVATlONES DE

LUTARCH l. . .

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPAGMENT

Origina Materia a Filine QExistin Bibliographic Record

TECHNICA MICROFORM DATA

5쪽

Contimeter

in ches

6쪽

am . Apri Siali fissilenden

7쪽

observationes de Plutarchi vita Artaxerxis.

Seribundi mihi de Artaxerxis vita a Plutarcho coiiScripta cau8 suit quod in perlegendis vitis Plutarchi nullam aliam tot et tantas praebere difficultates interpretibus videbam. Verba sane non dissiciliora sunt intellectu quam in aliis Plutarchi libris quamquam nonnulli loci inveniuntur, qui Videantur SSe corruyti re Vero PSae quae narrantur partim a veritate abhorrent, partise non recte diS90Sitae Sunt Sed in iis qua ' narrantur, Plutarchus non solim temporibus Sed etiam robii ipsi haud raro erravit id quod minus Phitarcho vitio dandum quam illis rerum ScriΡt 0ribu, e quibus materiem hausit. Nequeonini de ullo illius aetatis rege tanta inter rerum Scriptores discrepantia invenitur quanta de Artaxerxe Quam ob rem quae mihi nunc exponenda SS Videbantur ea ita digessi, ut primum quae singulis deberentur RuctoribuS. quo Plutarchus in conscribenda vita Art xerxis secutuS Si dem inStrarem deinde chronologia quam male concinnanda Sset cum iis quae Plutarchii protulit docerem tum H nonnulliS qui interpretandi diffici utatos praei, Tent, baci diSSererem

De lantibus, quiis Plutarchus ili xii 1rtaxerxis Seruius esse videatis r.

Quod igitur primunt attinet ad solatu qui ilicii litur nonnullos aut viduo viros doctos doctrinae illicumenta in lucem relidiSSo. e quibus primo loco Huerentus, quia primus non quia optime de hac re scripSit, Omniemorandus St. Secunilo Vero loco. Sed qui ingenii acuminu et diligent in xcollit Martinns llaugius qui libro praemio ornato de fontibus Plutarchi in Vitis Graecorum a trio . odito multo accuratius et ructius Hoerenio illa quo tu sexposuit quae ad Artaxerxi vitani pertinebant. Deinde inuni cura et doctrina

fragmenta Historicorun minoruni collecta sunt a Carolo et Theod0ro uolteri fratribus. quorum prior Vol. II. puris edidit et Herodoti, quam curavit editioni Ctesiae Reliquias addidit qua re aditus ad lantes nullis impeditu ambagibu Sed stratus se munitus est. In citandis igitur fragmentis scriptorum Graecorum ordinem a Carolo uellero observatum Sequar Ctesiae praeterea fragmenta praeter Lionem edidit locupletissinia addita annotatione Baehrius vir de Herodoto et Plutarcho egregie meritu8. quibus libris addendi sunt Osiandri et Blumi lucubrationes quae mihi ad manunii non erant.

8쪽

De Ctesia Cnidio.

Ctesiae 'itidi quum ab alii scriptoribus tuiti a Photio purinulta fragriiurita iiDbis coii- Servata sunt. Eriat auteri natu in iisula s nido patre Ctesiocho e gente illa celeberrinia Asclepiadaruiti quani ob causani et ipse aedicani arterii proseSSus St. Utrum captivi nomine an Sua sponte ad Artaxerxeni egeni venerit nihil ad uni valet. Hoc tamen certuni est eum Plitendecim lilio in ei Side vixisse et Artaxerxem cum matre Parysatide

ejus opera S, ' usum deinde Veri in Patriam atque linc Spartam e contulisse ibique libros de rebu Indicis et Persicis coiiscripsisse. Quo jure et quibus auxiliis adjutus adierit rem difficillimari ut maeco, inde coiit udi potest quod antialibus Persicis cutibus inscriptis

usus Sis Iliodor it 32. quani ob rem quae inde deSumSit heri non poterat quili magnam partoua ab iis abhorrerent quae Graeci alite eum scriptores inprimis Herodotus referebant: alius iiiiii erat captu Graecorum, alius Pediarum. Deduxit autem res Persicas usque ad i l tempus quo ei ut in patriam rediret concessum est a. a. Chr. i. 398. Iam apud vetere Scriptores in uspicionem Venerat eiulacii quamquam titulti ex illius Scripti re memoratu digala, repetebant f imus rei multa testimoitia attulit uellerus . . . . Haec vero lis etiam ad recentiores transiit quemadmodum enim erant, qui fidem ei denegareii ut caliger Cotirili ius Cethhrius, iiDia deerant qui eum H 'odoto ipsi praeferient ut USserius, Walcherius alii. Nos cum Baehrio et Haurio quamquam magalam ejus cientiam et doctritiam non legantuS i juSque te lilia allio in iis praecipue rebus. lua ipse vidit Diagnam sub habemus instiali rion Douesumus eum a jactantia et ostentatione liberum ion fuisse Pamque ob causam ut in rebus levioris momenti ita interdum in raVioribu lion Semper vera narras,e. i. uainxi enim fortasse nimis credulus fuerit auctoribu Peisicis Plutarchus recte judicavit. 'uni coiitra veritatem ea scripsisSe, quat ile iugatii iii ad merculiarii SGraeco, mirraverit Xen0phon enitii, cui de ii equaquam deliugalida est quique Ctesiae librum Hii ' noverat scir. Anabas I .s, 26 his verbis iiSus: Anab. II. l. i.)

δ υνο ν Ρε υνο EO. v. pei te nec sine coiisilio noxat Ctesiam illi legationi interfuisse. Praeterea aliud alii hi visum est omnisemoratione dignuin cfra mentis Ctesiae a Photio traditis aliive item e Plutarchi narratiotie apparet, i testam a partibus Lacedaemoni ,rum Stetisse atque Clearcho quatit inaxime favisse Postr mi etiam Spartam e contuli,se. Idem vero et Cotioni laxit ejusque iteras egi Persarum commendavit quibus ille Lacedaemoniorum principatum fracturiim Se esse pollicebatur. Qua de cauSa ita Merit, augulari lion difficile Si nitebatur enim omnibus viribus ac nervis ut iii atriani rediret; quam ob rem Regi proposuit, ut ipse Cononi tanquam auxilio ut adjumetito a literetur. Quo Vero n0mine haec agendi i alio nuncupanda eSt, qua qui cui favet idem ioceat, ut commodi gratia i uantopere enim Conoti classi Persarum prasesectus res Iuncedaemoniorum Oli-

xer Xe Darii filio Ochi vero patie Ochus enim Postquam re factu est, tomine ut regum PerSariun nos fuisse videtur, nox , SSumpti, Darius Vocatu HSt itaque pariter recte

fragia Ctes. 49. l. De Anaitide vero ne er0Su quidem plane recte videtur narrasse: Spiegelius enim vir rerum et literarum Persicat ulti peritiSSimus cfr Annales qui dicuntur. Austandis. 1864 No. 19. de illa dea haec Scribit Conlatia urbs Pontica celeberrim cultu naitidi sive deae a n0mine p0pulari. Sex illi Sacerdotum ibi fuisse dicuntur. Item Comana Cappad0ciae ite iiiiiiii Zela urbs Anahitae cultu requens Ilibri elid-Avestae vero docent Anahitam noli Solum a fidelibus, i. e. Zoroastri cultui addictis, Sed etiam ab aliis gentibus esse cultam. Inde elucet cultum Anaitidis n0u primum Artaxerxi aetate neque aliunde in Persidem immigraSSu Mithrae vero cultura prius apud Syrus floruisse inter omne conStat.

Haugiu ea qu0que e Ctesia haustu putat, quae . . et . de Regis virtutibus iis Saltem qua ab initio regni sui prae se ferebat, narrantur, primum qu0d teSiae Sit, eju8m0di narratiunculas pr0p0nere, deinde quod laude illae et elogia gratum in Regem assimum prodant, qui nemini rectius ac verius attribui possit quam teSiae. Haec η ne Se potuerunt neque a veri similitudine abhorrere videntur. Sed multus in ejusmodi

9쪽

namathineulis in otiam Heraclides Pi,siticus et Phanias resius et Theopompus icis. v.

d eripsit auctore usu mi imm p renni vi 'Ph0nx' . . Capis eximnit, ii imo lo Cyri more proprio Cle orchi, inagis culpae tribuenda sit ouani Cum ipsi quippe qui te iistruenda acie QClearcho dissenserit. Quae quamquam orbis tu archus exposuit coidici tamen potest eum Ctesiae sententiam Secutum

tilus ulpae Cleaicho tribuat, Capis tonim do, i depri,insit id uiui inde apparet quod ut hoc lino ii in bilissimi equi Paesti ne tonitiise quo vehebatur Cyrus meritio sit ita inis cmi mors m equo nil in istori nilpae datur quo ultra triline Suorum avectu in ledio hostes

Ilorum autoni qua e 12 usque ad cap. 18. continentur orit quilini dii eoru uti Plutar heu i iiiii Ctesiani, i,ptime eluesebit si excerpta Photii deiticeps iii Plutarchi

verbis compara, Criniuri. .

Iu,hinti hi,n dri iis verbis tribuit quibus eunuchus utitur ad conVIVM u. ' bibit dismi,netii regis adorantes ' quasi a nullo alio Scripta e ei Sinta C egia militio susiragari non possum. Simili enim ni H , in vita a morari

Crinem Chiliaretium loquenteni Plutarchus introducit Ogι Eλλην ο Ποπι ς, miniti O, ο δαέuων δευρο , γαγεν. Quae verba num ex Ephori a Dinoni vel G ehi an denique Heraclidae libris sint depromti in dubi manebit. Neque extra du-

rori 6 ci iis erudele et immane illud genus supplicii deSemP8erit quin

siam auctorem his dicat sequi. Plus vero aequo hoc loco Ctesiam jactationis insimulat, quasi ille tanquam portentum narraverit silvulam palmarum dactyliserarim in tumulo Cloarchi germinasse cum tostas ipsi addiderit illas arbores clam eis: Ρarysalidi jussu ab eunuchi conSita eSSP. Quae fragm. i. referuntur, demonstrant Ctesiam multum fuisse in narrando quoviodo Statii a rogina uxor Artaxerxis a Parysatide veneno interemta Sit quamque dira ejus ministri jubent se Rege poena in affecti Plutarchus c. 19. paene ad Verbum cum Ctesiae fragmento congruit ita tamen ut Dinonis quoque relationem conferat qui Vit. Art. . . quum tempus inSidiarum rius p0nit, quam tostas tum 'arySatin non ipsam, sed eunuchum a sena ultello ven 'nato secuiSSe tingit. Post mortem Stat ira reginae testas in patriam rediit, neque ultra hoc tempus historiam Suam continuavit. Qua vero ratione ei contigerit ut cum Conono rediro ei concederetur id quod Ctesias sis. 63 multis descripsit verbis, a Plutarcho breviter et obiter se. 21 commemoratur, cum dicat 'tesiani literis Cononis hoc adjecisse dici, ut Rex ipsum tanquam virum rei navalis peritum ad Cononem mitteret Ctesiam vero contra contendere. Regem Sua ponte hoc munus in ipsum transtulisse. Prospero igitur fato ea ipsa de Clusiae rebus Persicis nobis conservata sunt, quae adortaxerxem pertinent. Apparet autem Plutarchum non Sine magna in CteSiam fuisse Su8Ρicione atque hanc ob causam minus justo usum judicio, quum nullam praetermittat in Ctesiam invehendi occasionem. cf. c. 1. 4. 13. 18. 22. Si vero unum excipira nullo

modo Ctesiam in his falsa finxisse vel mentitum esse dicas. Utinam igitur Plutarchus cautior suisset in auctoritate Dinonis sequenda, cui quantum fidei sit tribuendum jam videamus. De Dinone. Si qui censuerit, quem veteres fide dignum habuerint, nostra quoque fide digniunem debere quem illi reprehenderint ne a nobis quidem magni aestimari posse, is tamen quum Ctesiae et Dinonis fidem, qua apud veteres usi sint, comparaverit cum fide, qua intdigni, concedet, famam vel veterrimam interdum errare in pejus pariter atque in melius.

10쪽

Qui eniti a multi, iisque clariSSimis Scriptoribus tanquali liallucinatur reprehensu est quem Plutarchus ipSe, qu0tiescunque facultas data St, nugarum et mendaciorum insimulavit miro modo c0ntigit, ut eum Plutarchus in rebus plurimi Sequeretur, tauquaturerum tum gestarum eritiSSimum qui vero ab antiqui Scriptoribus iam habitus est, quem Plutarchus nunquam errori mendaciive c0arguit, cui Cornelius Nepos haud dubie dubitavit plurimum de rebus Persicis credere Cornel. Vii. Con L.) ei ut paene totam auct0ritatem denegandam SSe cenSeremus res ipsa nos Degit. Quod ne cui injustius atque iniquius videamur judicare ex iis quae veteres Scriptore e Dinonis scripti ad nos pertulerunt fragmentis erit Probandum. Fragmento igitur 1. Mueller hist. r. min. . II. fabulum de Semiramide Assyriorum regina profert ab alii poSt eum Saepe decantatam nudi mirabiliorent quam Ctesia fabulam de Semiramidis origine. Fragm. 2. Dino narrat in Aethiopia nasci ave unicorne et Sues quadricornes et oves lana carentes pilis vero cameloriim Similibu hinutas de quibus non est, cur quidquam dicamus. Fr. 3. Plinius Hist nat. X. 70. tradit. Secundum Dinonem Sirenes in India Se micerique earum cantu, qu0 graVato Somno lacerent id qu0d ipsi Plinio fidem

videtur excedere. Fr. b. Zoroastrum interpretatur per ονυογυst ' stellarum cultorem, ac si Persae instar Sabaeorum Sidera coluiSSent.

Fr. 6. tragoedias excitat de vatibus Medorum, qui in epulis in modiui Grai eorum cantantes instar oraculi Delphici de futuris Sint vaticinati. Fr. . Persa Simulacra ignis et aquae Statuisse fabulatur. Fr il commentum Aegypti0rum pro vero narrat tradit enim Cambysem filium Nitetidis tuisse Amasidis filiae a patre Cyro missae quam ob cauSam CambySem matrisulciscendae causa expeditionem contra Aegypti , SuscepiSSe uuae quam falsa sint et a veri similitudine prorsus abhorroant jam ab aliis rerum scriptoribus demonStratum habemus. Fr. 15. aquam ex Nilo umine Regi adduci moris luisse Persis d0cetur. Scilicet aquam Choaspis qua rex Persarum ad bibendum uti solebat, in itineribus illi esse apportatam inter inne conStat nemo autem praeter immem idem de aqua ili commemoravit propius ad Veritatem accedunt quae Fr. 16 continem irantur aquam et Istri et Nili in thusauro Regis conditam esse; terram enim et aquam deditionis nomine Persae Subdito Populo 90Seebant. Fr. 20. cum Ephoro et Clitarch et Heraclide ui rat in D. qu0 ad Xerxem I. Themistoclem domo proiugum venissu dicit: quum quo temp0re Artabanti auctoritate valeret eum illuc venisse extra dubitationem Sit scis. Clinton faSt Heli. d. rugeri. 42. . Fr. 21. tradit DagaZi uxorem. Xerxi Sororem e Podem Patre Anutim nomine pulchereimam Asiae mulierem fuisse et eandem intemperantissimam. Qua in re omnia Sunt perversa. Amytis enim non nutis soror Artaxerxis ii iii Xerxis erat et uxor Megabygi non agaZi. i. Fr. 19 Artaxerxem Sse mortuum anno aetatis q. docet. uod quam falsum Sit infra videbimuS. Haec igitur, quae recenSuinius plena Sunt err0ri aut e ignorantia aut Studio novas res narratuli aut ex ira et aemulatione in alio Scriptore exorti. Num igitur mirum, Si C0melius Nepos, quem vulgo vocamus, quem tir0nibus in manu datum

P paene ubique vidennis, ita horret mendi et erroribus, ut qui ejus librum ediderunt viri docti, imprimi id egerint, ut in notis, quae err0nea SSent, aut nude detegerent, aut fuco quasi oblinere conarentur Neque aliter rem habere in Plutarcho inde apparebit Plutarchum autem tota vita Artaxerxis Dinonem Simul cum teSia in manibus et ante oculos habuisse, facile elucet. Nam Statim ab initio c. l. Din ini qui prius n0men Artaxerxi Oartae suisse dicit, Ctesiae auctoritatem opponit CaΡ. 6 0ntra Ctesiam Dino narrat, Statiram a Parysatide flagrante bello ipSo veneno SSe e medio Sublatam. Quae autem c. 9. 10. Dinone auctore Plutarchus de caede Cyri narrat, teSiae quidem relationi repugnant, nec Xenoph0nti confirmantur teStim0ni0. Nihilo minus multi script0res Dinonem secuti sunt, de quibus eadem dicere licet, quae apud Ciceronem Brut. 11. de Coriolani

et hemistoclis morte Atticus: hanc enim mortem rhet0rice et tragice ornare potuerunt, illa mors vulgaris nullam praebebat materiem et ornatum.' Quam ob rem etiamnuan in libri liistoricis legimus Cyrum ab Artaxerxe fratre ipSo certamine Singulari esse c0nDSSum. C. O. Plutarchus refert, iumerum exercitu Artaxerxi suiSse quadringent0rum milium, Dino contra cuni Xen0phonte nongentorum milium, quod a Veritate abhorrere non videtur, quum Darius odi mannus etiam majore c0ntra Alexandrum duxisse exercitus

inter omnes conStet.

C. 19. ter Dinonis mentio sit. Primum quo loco Gigis ministra fidelissima a fatidis conruiemoratur, quae illam ad Venenandam Statiram adjuverit deinde, cum eunuchum administrum Sceleris, cui erat nomen Belit arae Secundum Ctesiam, Melantam appellet, et hunc n0n ParySatidem cultello aviculam Rhyntacem persecuisse dicat. Quae etsi ei se non magni Sint 0menti hic locus iterum documento est, qua levitate Dinonomia in PerSaruni more iraecanico mutaVerit.

iduamquam in sequentibus libri partibus Plutarchus Semel tantummodo Dinonis auctoritate utatur c. 21. δια ren Γου αλλους .rα irιάνας αε βδελυττοι ενος

ειναι, ον - αλκιδαν Π Irin εν -), conjici tamen p0test, eum etiam in p0Stremalibi part se illimi lerumque Secutum esse. Primum quae de Parysatide cum Rege reconciliata narrat, a CteSi exponi l0n poterant, quippe cujus hi8t0ria ante haec temp0ra desinat, quam ob rem e Dinone videntur effluxisse, cujus de lite inter matrem et alium narrationem cum Ctesiae lutarchus c0mparaverit. Ex eodem Dinone desumta SSe probabile est, quae de ultimis Art erxi vitae annis legimus, quum SciamuS, quam accurate re aulicra, Si ita licet dicere hic Scriptor tractaverit. Denique quum a veteribus auctoribus traditum Sit, Dinonis esse fabulam de Artaxerxis l0ngaevitate et regni tempore, etiamsi Plutarchus Din0nem non in testim0nium vocat, non haesitandum est, quin ea quoque Din0ni tribuamus, quae de morti Artaxerxis cauSa afferuntur. Quae quam Vera Sint habenda, X S, quae Supra expoSuinmS, facile est intellectu.

De Phania resto.

Suida auctore Phanias erat discipulus Aristotelis et Alexandri Magni aetate florebat, ac lutarcho auctore vit Themist. 13. vir philosophus neque hist0riae imperitus erat. x iis, quae de hujus Script0ri libris Supersunt, fragmentis ea tantummodo hoc loco c0mmemoranda Sunt, quae attinent ad ejus librum de Prytanibus resila, quo non S0lum illi Prytanes sed tota historia contineri videtur, quam ob rem oeckhiu marm0ra