Joannis Henrici Meibomii De Kynophoria seu Canis portatione ignominiosa epistola

1쪽

Cur orsim de hoc argumento commentatus fuerit arens o μακαρά ς, ex ipsa EO POL disces. Occasionem praebuit idem ille, cripta e i.

Lubecensis tum Senator, nunc Consul magni cms, Vir scriptis editis, fui, que in Patriam meritis no- imus. Cur autem ego edi illam faciam, caussae i, quod des rari ae doctis quibusdam miris finam,potissimum autem, quod ab iis, Pt mr Uiderant, inpublicis scriptis ad eam prolocatum eti am. Si placere intellexero, habeo ejus genoris alia,

2쪽

IO ANNI MAR Q U A RDO, ICTREQUITI D. MARCI, SENATORI LUBE CENSI,

A P. D.

Uminor adhuc mecum sermones,Vir Excellentissime, assinis N amice pl

R. st bonorandci quos eruditissime de more suo nudius quartus in convivio nuptiali ,

dreae Alberti Brombsit, patritii Lubecensis nobiscum serebat Consul Rei p. nostrae amplissimus, vio-nim colarus, ICtus clarissimus. Erant illi ut scis, partim ex antiquitate, partim ex praesenti rerum statu desumis pii: quos dum invicem reciprocamus, memini a Tementionem factam ejus poenae, qua delinquentes olim quidam sub Imperatoribus Germanis caneniportare suerint coacti. De ea enim rc Telegis se apud Theod. Rein-kingium Archiepiscopi Bremensis Cancellarium , virum magnae eruditionis , amicum etiam nostrum ac fautorem. Ego, ignarus quid Reinhingius scripsi Lset, quae in rem praesentem facere putabam, ac quorum ex historiarum lectione recordari poteram, in medium

3쪽

proferre, & quid κυνοφορία illa seu civium portatio, sibi voluerit explicare. Nunc ex Adversariis meis rem totam paulo plenius tibi edisseram, quod & facturum me tum recepi , ac tibi non ingratum fore certussim. Primum igitur κυνοφορ ας exemplum ite-chindus monachus Corbet ensis , princeps saxonica rum rerum scriptor pos eritati consignavit. Refert enim lib. D. Annal. imperante Ottone primo sive Magno, qui anno Salvatoris D CCCCXXVI ad Imper ij guber acula ascendit, Aberardum Franconiae Ducem. Conradit. Imper. fratrem , collecta manu graningi, cujusdam e Saxonum primoribus , civitatem Almemioccupasse, incendisse, habitatoresque omnes, nullo habito aetaris aut xus discrimine , trucidasse: eaquere graviter commotum Imperatotem, Aberardum coad innasse in poenam C tali Ortim, omnes ab milittim principes , cp; Lnsσfacinore habuerit ad utores , dedecore canun ad cisse, ut ad urbem regiam unx burae eos portarent. r- techiridum ad verbum fere exscripsit Abertus Cranis V, Saxoniae lib. m. cap. xv. Nam & c. talentorum mulctam liberii do ab Imperatore indictam ait, dc auxiliarios dedecore notatos,ut in urbemMagdebui gum canes deducerent. Ubi in eo tamen peccat Crant Zius, quod moris canes portandi ignarus, non porta tos eos, sed de ΔίIOs scribat,contra H idechindi me tem. Unde& notatur hoc nomine ab Henrico Mei

homio, Parente meo, Notis ad V Videchindum, ubi

auacphor bellia libera lib. V vide quale delicti id sic

ribuat auctor petet allucemum

domi imite

teploc solix laus Inittit capit, conjice aeta

4쪽

auctoribus quibusdam tantum nominatis. Christ phorus vero Lehnmannus , incertum quo auctore, E-herhardum , non C talentis damnatum , sed a κυ -- liberato mulctam multorum equorum indictam notat lib. v. Chron. Spirens cap. iv. Ex neutro tamen sive

videchindo , sive Crantetio , certo colligas , quod taquale suerit canum illud dedecies, quique illi canes , quos

delictorum convicti portaverint, aut quem in modum id facere fuerint coacti. Opem pretium forte non credi dit V Videch indus, rem suo aevo omnibus notam, pluribus exponere e Crantrio vero, ut puto, non alij suero auctores ad manus , ex quibus vel ipse plenius rem caperet vel nos edoceret, aut V vidi chindo seculam alluceret. Id vero ante quam nos tentemus alia primum κυνο pol ας aliquot exempla hie subjiciem P. Alterii autem horum habet SethusCal visius in opereChron ol.ad annum MCIX, cujus verbis,quum auctorem non nominet id adscribemus. Borivoi, inquit, Dux Bohemiae , a Suanteplocho Ducatu exutus exsulabat. Suante plocho autem defuncto, quum succederet Ladialaus, Borivoi Ducatum recuperaturus Pragam invasit. Ladis laus Henrici V. Imp. auxilium implorat, qui statim mittit exercitum qui Bori voi Ducem aliosque rebelles capit, ijsque partim oculos eruit, partim in vincula conjicit. Praefectus urbis, quod noluisset Lad ista umdominum admittere, cogitur scabiosum canem portare,

5쪽

a quo sterctre multipliciter Inqu natus est . deinde batiba ipsi abscinditur& relegatur. Exemplum tertium livbet Otto Frisiingensis Episcopus. Is lib. ii. de rebus ge- lis Friderici Barbarosla,sub quo vixit,cap.xxiix ubi de bello agit, quod absente Imperatore in terra Italia, o - 1iOUO MCuutinentium Archiepiscopus er Hermannus C mes Palatinus ad venum concitarant, atque omnia serro faminisque vastarant refert Imperatorem reversum in Comitiis V Vos maciensibus anno cla crvi. Archiepiscopo quidem ob senium morum gralaitatem GT ponti eatis ordinis relaerentiam parsisse, in Palatinum vero gra viter animadvertisse, & addit: Vetus consuetudo pro log opud Francos . Suelaos in Olelait, nisi quis nobilis , minis rialis, aut colonus, coram judice pro huiusmodi exces μ' , turbatione pacis, incendiis, rapinis) reus in entus D

rit, aure quam mortis ententia puniatur, ad confusionis suae nonuniam, nobilisca rim, min er alis tam , rh icus aratri rotam, de Comitata in proximum Comitatum gesare cogatur. Hunc morem Imperator serPans, palatinum Comit m Hermannum, pacis publicae turbatorem, quam Vis ma gnum Imperii principem, cum decem comitibus complicibu Dis, canesper Teutonicum milliares ortare coegit. . Hoc tumdsri Io judicio per totam transalpini Imperii latitudinem promulgato, omnes terror inPasit, ut unia ers magis q iscere, quam sessorum turbini inser ire Pel it. Haec Frisin- sis cujus verba Guntherus , antiquus Germaniae

6쪽

stas dest ibit versibus expressit non inelegantibus, si aevum spectes, quo vixit. Et primo quidem in libri argumento sic scribit de Imperatore ipso:

- - - Et merita consemit clade nocentes hu

cinis palatino comites bis quinque potentes Ferre canes scapulis, foedissima pondera, cogit. Mox explicatius in libro ipso tuu pe Petus mos es , nisi quis Rege remoto , Sanguine lael famma, Pelseditionis apertae Turbine, seu crebris re inum Pexare rapinisAuaeat: ante ,gralaem quam jus anguinepaenam Excipiat, si liber erit, de more laetuso Impositum i capulis ad contigui Comitatus

Cogatur per rara canem confinia ferre , Sin alius,sesiam. cuius dissendia poenae Ille Palatinae cusos celeberrimus aulae νNon potuit vitare Comes , cunctis Pidendus portalait sicapulispalus plus mille latrantem. Hanc quoque tunc alii,similipro crimine, poenam Susinuere decem Comites , totidemg coacti Foeda tulere canes generosio pondera colis. Cujus inauditae poenae timor altus in omnes Irruit: ut nullas procerum praesumeret ultra

nata certare manu, sed pace hequesraiudicis arbitrio sua jura reposceret aequi. Meminit rei sic gestae etiam Dodeebinus Adpendice ad Mariani Scoti Chroni on, sub annum cia cIv. N ex de-

7쪽

eem iam dictis Comitibus, qui canes una ci m Palatino

portarunt, aliquot nominatim recenseta inquit, uti*itatem Domini I Vormaciae celebra3it, sibi Hermannus patit in vi Comes Emi si mnes de Linenlteu, GOt-fridus de Spanhelm, Henricus de Miletenelen bo te, Conradus Comes de I rbera, Henricus comes de Didi seu cir alii,

ex parte Hermanni, canes porta*erunt, sic Dominus Arnoldum Episcopus ab excommunicatione eos ab nit. Ex parte Pero Episcopi, canes portare quidem coeperunt Ludo

vicus Comes de Lobis, cir Guillelmus Comes de Gli erg, cur alii; sed ob re erentiam Archiepiscopi cessare ab Imperatore jussi sunt. Tangit demum eandem historiam Ge or lius Sabinus in Caesaribus, lib. i. Ejus versiis de Pri-derico Barbaros is, qui huc pertinent, adscribo: Mos erat antiquis, qui publica commoda pacis Cesare turbasset bella gerente foris ; .

Totius Imperi rem inspectauiae Senatu Vt cunis impositam cortore ferret onus. Ergo quod, Italicus dum concit agessit in oris Bella, Palatinus moverat arma domi ἰ uHunc licet invitum detrectantems coegis Inclyta per Nemetum ma nia ferre canem.

Reeentissmum & ultimum κυνοφορίας exemplum quod quidem extare putem , quodque circa annum IacciI. accidiste, Conjicio Arnoldus Absuis Lobecensis habet Chron. Slavor. lib. via. cap. ii. Ait is Gerbardum Dynastam Quersurianum ia Henrictim Decanum

8쪽

Magdeburgicum, hominem pium, & Ecclesiae suae decus , in via regia cum Complicibus suis hostiliter invasisser, dc resupinatum oculis privasset: a Philippo imp. iusium CD. marcargenti injuriat operjonere, defexdo δεοC marcis argenti Ecclesiae majori resignare , cumg multis nobilibus hominium eipraestare, tar cum II. militibus militarem

ei poenam exsonere: id es , ut liuguli milites de loco perpetrati cele/ is, uset ad fores maioris Ecclesiae caniculam deferrent. Ex recensitis vero horum auctorum verbis ac testimoniis multa colligi possunt. Primo enim manifestum ex iis est, κυνος ουαν fui siue poenam antiquam apud Francos Suelaos, Saxones & Bobemos usitatam. Sed quur ejus, inquies, si res ita habet, nulla mentio, nullum vestigium in istarum gentium legibus, quarum non paucae jamnum hodie exstantὸ Dixerim, legem scriptam de ea non extitis te, more tantum N consuetudine fuisse introductam. Unde Otto Frisingensi, ait fuisse consuetudinem laeterem pro lege; Gunt herus morem vetustum: ut qui jam inoleverit id viguerit ante Ottonis M. tempora: quem postmodum vel desitum, vel neglectum, Fridericus I. seu Barbarosia, in usum rc vocaverit, ut ex Frisingensi colligas, qui priscum hunc morem rursu ei Pase Fridericum notat. Portatos porro canes inscapulis aut collo, &Frisingensis Sc Guntherus docent, eosque interdum ad

majorem despectum scabiosos, ut est in Calvisij exemplo: bc quidem per aliquot mille passus , aut miltiare

9쪽

Germanicum unum aut alterum, aut ex imo comitatu loe

est, districtu, in alium vicinum; cuis; Sorni aquai Uraiit in die Speiri te ut interpretatur Christoph.

Laeli iam annus Chron. Spirensis lib. i v. cap.ra aut ex loco perpetrati alicujus facinoris, ta proximam Ecclesiam, ut est apud Arnoldum Lubecensem ; vel ad ni bem regiam , in qua nempe Imperator pro tempore residebat, ut insinuat V Uidech indus. Deinde & hoc liquet, κυνοφορ αν poenam fuisse igno, unissum Vidi hin lus enim & cu ips CrantZius non aliam ob causam eam dedecus vocant: Frisingensis expresse ignominiam : Gunt herus in versibus adductis summi probrum pudoris: in argumento vero libri canes ipsos, qui portabantur, foeda dc foedis ima adpellat pondera. Maxime autem poena illa adsci solitos Gos , qui absente Imperatore pacem turbas 't publicam s la concitassent civilia, ac flammis rapinisque omniam ac u ssissent , exprioribus duobus exempl is liq uet Nee aliunde est, quod Arnoldus Lube censis poenam eam vocat militarem, quod militibus solum, atque inter eos nobilibus & primoribus irrogaretur, ut diserte notanti 'Frilingensis Sc Gunt herus. quorum ille nobilium, hic liaberorum indicat fuisse poenam: alios vel fellam, vel aratri rotam, in simili caussa, portare coactos. Interdum ta men in minoribus etiam delictis huic poenae fuisse locum , exemplum Gerhardi Quersuriani ex Arnoldo jam cacto ostendit, qui ob Decanum oculis in ta regia pri-

i vatum

10쪽

vatum eam sustinuit. Et vero, non tam poena Illa in seria oris , quam lupi emi maxime ordinis nobiles castigatos , ex jam dictis satis manifestum est. Nam Hermannuin Palati. num , magnumprincipem Imperii vocat Frilingensis: Gun. therus celeberrimum aula Imperatoriae custodem. Immo nec Ecclesiastici Principes ejusdem poenae plane exsortes fuere. Frisingensis enim, quemadmodum & Gunt herus, Arnoldo Archiepiscopo non tantum obpontifcalis ordinis relaerentiam , sedi sim ut si seruum te morum gra iatatem , a Barbarossa parcitum ajunt. Dodechinus vero notat non minus ex parte Archiepiscopi, quam ex parte Palatini, Comites quosdam canes portare coepisse, sed ob rein

Peretitiam Archiepiseopi cessare ab Imperatore jussos. Denique & hoc ex jam dictis colligas aliquando sola

κυνοφονας poena castigatos fuisse delinquentes e ais liquando Iero post κυνοφουαν ulteriori etiam aliqua poena adfici consuevisse, Pro delicti, ut puto, ratione. Prius ex Frisingensi Gunt hero Dodechinoque liquet, apud quos nec Palatinus nec quisquam caetero . rum praeter κυνοψοων alia poena fuit punitus , posterius Witechindi Calvisij N Arnoldi Lube censis exem. pla docent: in quibus aliis post canum portationem in

majorem contumeliam barba resecta & relegatio decreta, aliis mulcta insuper pecuniaria injuncta, alii ultimo supplicio N gravi poena fusi sanguinis ut Gunt herus loquitur, fuerint affecti. Quarras tamen si poenae istud ge-