Qvomodo qvando Titvs imperator factvs sit [microform]

11쪽

auctorem graVissimum i domus atque Tacitus eundem fuiss0 praecipuam concordia fidem pronuntiat, in qu0m Mucianum suisse proni Oromyi, quam in Vespasianum. Cum

non pasdem a Sui militibus imperator appellatus est, Alexandriam in contendit. Qian in urbe nuntio pur privatos in allato prinei palus honores a senatu VeSpasiano os Se perelo S, constitulum i se ipso et pater iniserunt a. 70 in illo. Quo in consulatu a patre in Italiam resque urbis intento validissimam ex rei tus partem ad reliqua selli Judaiei p0rpetranda aecepit simul manere apud Xercitus Titum ad Omnes principatus novi Ventus casusve utilo videbatur ). Summa igitur concordia inter Vespasianum alqu silium maior sem videtur iniere QSSiSS0, neque e Seriptoribus es siet potest, nisi Titum omnibus Viribus adnisum esse ad prine ipatum patri parandum. Immo Tacitus ), ut omittam Flavium Josephum, quem hae de re caute consulendum SSe apparet, Sermonem OSSenarra Vespa Sianum valde gavisum ess Titi piselale. Sed ut primum ad hunc accedam scriptorem, nisi Taeitum pSum, quod Oee serunt ' narrationem inducat, prorsus se verilate dubitavisse mihi assentiaris, similes sermonos in fabularum numerum reserundo esse infra demonstrabimus argumento gravissimo. Deinde repulandum est Tilum cum uetano quodammodo suisse conditorem principalus sespasiani nimis

igitur quod Suetonius prodidit Tit. V et ad perdomandam Judaeam re lictus' esse resulandiam. 5 Tac hist. 4, 3. 4, 1. Flav. os b. Jud 4, 11 5.6 Tac hist. 4, 3. 4, 38. 7 Tac hist. 4 51 5, 1. Flav. Jos b. Jud 4, 11, 5 Dio Cass. 66. . l. 8 Tae bist. 5, 10. 9 Τac hist. 4, 2.

tuum Studiis Quapropter mesei in non Vespasianus, Sed Titus ipse suserit uelor ut suseipsero bellum Iudai eum; namque iam mense Julio a. 69 in cone illo dudum Boryli hilaeu0rat Titum instar Judaeu0 qi Atque iliam SP quaestio, utrum V0spasianus ilio lib0ntor radi lori exorcitum, an Titus ipse hoc sellum sibi il0g0rit adhuc restat inl0gra Tiburius Alexandor') quod ne sertis Vsespasiani robus prinius ad partes eiu public transiserat, dignus dux legionum qua in Judaeaa. 70 0llo in lor fuerunt, in Vespasiano eleelus Si, mi Consiliorum ocius adiutor tu Tilo adsessol aetate atque X perientia superior Quod suilnu in die tum suspieionis cuiusdam V0Spasiani, se ilius ini semperantius opibus uteretur γ

3 Suet Tit 5 - etiam de imperii spe confirmatus est. Cuius brevie0mpo et ad perdomandam Judaeam relictus. 4 Tac hist. 5. l. relli sententiam not. ad i. c. Titi vim famamque opponi patris, quamdiu hic suerit Judaeae legatus, refelli censeo voce, tum . quae ad tempus Spectat, quo utriusque res ex privati in prin

cipales erant commutatae.

12쪽

Sed haec res lueebi clari iis, si quaeum potestat belliani Judaicum a. 70 0sserit in stilusemus quaestionem. Namque est distingu0ndum, quam vim Tilo vindicent seri plores vocibus amplis parumque de similis quantum valuerit respicienteS, et qua pot0State 80eundum sei publiea disciplinam segitima quadam ratione uerit ornatu S. Atque Sque ad postrema tempora Neronis l0gatus' i Aug. r. r. Syriae bellum in Judaea gerebat, quam procurator administrabat illi logalo subiseelus. Post et ad 0m Costi Galli ha 0ron Vespasianum missum esse, Ut omnibUS Syriae copiis pra00sset , Flavius Osophus narrat eum quo ducem a Nerone luelum X Anti Oelii '), qua urbs Syriae erat metropolis, Xerellum assumpsiss seriplo Judaicus im0moriae prodidit. 0d Judaseam tantum ut provineiam ad ministrabat munere ungon legali ' pr. pr. Mucianus ' autem iugalia Syriam eum quattuor segionibus in pae Oblinebat. Qui cum post Kal. Jul. a. 69 provinetis docessisssent, Colloga )l0gatus res Syriae administrandas ad tempus use sepii, Capsennius aut 0m Pa0tus' a. 70 a V0spasiano Syria prasepositus est. Quapropter Titus, nisi uis auspieiis res serebal, legatus Aug. pr. pr. Judaeam lanium provine iam accepit administrandam Suis autem auspiciis sellum gubernar non Oluit cum Judaea esset provincia Augusti, nisi imperio pro eonsulari in Sive imp0rio maiore uetus a Vespasiano assumptus fuerat

collega qui dicitur imperii. Atque in nummis V 0spasiani post Kal. Mart. 'h a. Ilsignatis apparet CaeSar Aug. s. deS. imp.

Qui bla cum nummis conv0nit, quod narrat Philostralias litum Romae impora lorom renuntiatum sesso se his ira0miis dignatum abiisse, Romam ut patri partie0ps impori sero lua designatione non Ohim nomen imperatorium sed tiam potestatem hoc nomino significatam eontinori Philostrativ0rbis i licitur, t ipsa designation apparet Omin autem mi peratori continetur imperium proe onsularos quod dicitur extra urbem. Cum Tili enim imp 0ratorio nomines ani vim 1 UlSSe coniunctam. nummi quoque comprobatur in quibus nomine imperatoris Secundum principum consuetudin0m aut Ver nomine latitur: Si in eis, quos Vospasianus y anni Tl 'aliquo cudendo curavit, neque minus in ipsius nummis aureis argentelSque aut titulo velut in plurimis nummis a n0is Sequi'ur igitur ut Titus ante ut Mart. a. 71 imperium proconsulare nondum acceperit. ua de causa legatus Aug. prpr. bellum udaicum a. 7040ssisse censendus ist os ut ad Tiberium Alexandrum revertamur, Flavius os sephus eum

13쪽

tirepugnat. luod primum Judaeam in procuraverat, pinde apparet Aegypti l praesectus quibus muneribus sequites unctos esse nemo ' est qui nosciat, cum vi sit dubium, quin imprimis Tibserius Al0Xander paullo post at Jul. a. 69 donatus sit senatorii ordinis honore ). Quapropter Tiberius Alsexander Singularem quandam potestatem a VespaSi an Reeepi SSe putandus St, ita ut quodammodo socius apparoat Titi in ullo gerundo. Atque equidem huius polos latis caussam suisse cenSeo, quod Vespasianus consiliis Titi altiora inseditantis haud ita consistas quasi quoddam usitamen filii studiis dare

voluerit.

Tibori Alsexandri omnino secori montionem sane mirum S Se . Atque caule quaerendum esse se hoc scriptor iam supra indiximus, quo animo inter se fuerint Vespasianus atque Titus. Namque ad dise ordias si quae inter Flavios intercederent,

Ubi Curanda etiam Veritatem eum Ss aspernatum Sati magno

argumento est ali O, qua Domitiani , exp0diltonsem a. 70 in Gallos sermanosque laetam opinxit. Quo pilo minorem Vespasiani filium summam gloriam belli eam sibi paravisse

narrat, eu In Reitus et Suetonius et Di Cassius Oe consentiant, Domitianum non tam rebus intersuisse gerundiS, quam Opes sibi parare lud UiSSe. Ea ratione quin sit usus de Vespasiano at tu Tito cum dubILHI non it, quae prodat de amore alterius in alterum ea perexigui Ornonii esse apparet. Quapropter verisimile One Si Flavium Osephum, si qua signa et argumenta discidii alicuita cognoVerit, ea non transiisse silentio. Sed sive nimis

Verit an adversus fratrem opes viresque dubitat. Sed Suetonium recte iudicaviss infra elucebit, adversus itum agitavisse Domitianum.

ignorari magistratuum meta, id quod quidum iudico plerumque, Sive quaedam non tam signa diseidii quam maioris Tisi gloriae putavit quem ut 0li 0baro sibi pra0eipue proposuisse videtur in describendo bello Judat eo multa alia inveniemus apud hunc scriptorem quibus d V0spasiani Titi quo consiliis ecloesmur haud amistissimis. Atquo Titimi bollo Judate togati munere uncium fgpVidimus. Quam non Xcessit polos talom quod se Suria δ duodecumam legionem exercitui adiunxit naui quo Vespasianus 3 legatus a. 7 copias ex Antioelii abduxerat.

Sed ut 0v0riamur ad acclamation0m lsegalo sespasiani oblatam, quae quid sibi voluserit aut ignoravit Flavius oss-pli aut dissimular studuit Titum di salutationis di conto mieel idem scriptor '), se et patrem isse saetos imperatores

eum usque ad id tempus Vespasiani filium vel κα- vel ,. 0ira' appellet Titus aulsem ut 0rbis isse imp01 alor mprolessus est, ita quam principi tantum tephant postquam lmperator appellatus est, usurpavit. Ἀamque non Sept ia. 70, quo die Hierosolyma Xpugnavit, cum milit0s qui bello iidaico 'siquid praeclari gesserant, in contion laudaviςsete' coronis aureis et torquibus urseis set hastis longis aursis et signis argent0is donavit, unius cuius au ordines provello Qualia dona praeter Augustos is quoque qui imperio pro-e0nsulari ' auet bella 40ssserant donares quamvis clie0rel quemquam sua sponte Ornamenta qua libol' hoc modo do- USSe exemplo confirmari non postset Tribus diebus post 'imagnam exercitu partem, quocunque quisque ire vellet, di

14쪽

misit, decimam l0gion0m qua antea ad Euphralo castra habuerat, liseros Olymis pra0sidio romanore iussit, duodecimam legionem e Syria, qua in provincia supra tintea, ad Melitenena Euphraton in confinio Armsenia se Cappadoeia sitam misit. Qua in re amplius, quam logulo Judaea provinciae licebat, progr0SSUS est. Neque enim Secundum principiS mandata, sed Suo arbitrio in logionibus saliva pum dedisse, expressis urbis Flavius osophus in pronuntiat. Quam O te Statem, quamquam legato quoque ad X0mplum Corbulonis ' maiore poto stat O nati dari potuisse mihi obicias, quo referas, quod Collega ' Syria legatus eum Antiosthen80 sublimem a. 70 in neolus Judaicos saevirent, de tota re ad Titum nuntiare volitii: Sod Titum verum sibi imperium iam noni Sept. a. 70vindieavisse lue elarius se illustratur, quod hoc die latuit in , ut dua legiones dum in Aegyptum adveni SSel, Se S QUOI Pntur. Quam in provinciam ne sermanico quidum, ut ad

Orientem a. ii pro se eluro , deerol patrum Ormi SSRe provineia qua mari dividuntur, malu Sque imperium, quoquo adiSSet, quam iis, qui Ort aut missu principis Oblin0r0nt i, licuit introire. Namque . Tiberius . . . Reerrimo increpuit,

quod contra instituta Augusti non sponte principis AleXandriam introissset i. Qua instituta Augusti liam posterioribus valuerunt temporibus. Avidius nim Cassius ), quom M. Aurelius risenti post L. V0ri seditum proposuerat ), cum Bucoli, qui dicebantur, a. 172 fecissent seditionem, non sua sponte Ae gyptum contendit, sed a M. Aurelio missus est ') atque ne

Tilum patris iussu 0giones dicas in Asegyptum reduxisse, duo se vicesu an tertianique in Alsexandria iliam tum castra ha-b0bant, iam tam autem et quintam in decimam logion0m, illam e Mysia 'an Pannonia inrcessitam 40eum iuxit iasque postea, cum Alexandria in Italiam navigaturus esset . quamque m provinciam Suam remisit ) nil istuc0t Titum sua Sponte glSSe, ut eum pompa victoris 40 istunt arot in provinciis oriuntis Hoc consilio Syriam porris grans provineiam magni silea speciae uia ' in singulis urbibus didit, se inde Z0ug

legati Vologesi regis Parthorum, Tito ob victoriam gratulati coronam auream donaverunt inperatorsem igitur quin Titus Se geSSerit cum dubium esse non possit. quantam in opibu suis posuerit fiduciam, quid magis in lucum iros serat, quam

appareat Senatum non antequam nuntius victoria momam Veniret, decreVlSSe triumphum, pones ver principum ' suisse 0mnua si sceptationum, mum triumphus in sonatu Moerolus ageretur, TituS, quod Statim e captivis, quos uel urus osset in triumpho, elegit, aperte sibi indieavit imperium.

Quibus causis uti quin es sicitur altum de lamatione

15쪽

Beryti selebravisso audimus. Quam Speciem necessitudinis amicissimae aliis quoque in rebu prae se serebat. Itaque

dona militaria in Hiserosolymis aptis su et patris nomine impertivit. Omnibus enim praeter unum in litulis ), qui se prasemiis illis sextant sestimonia, et Titi set sespasiani nomina

iuxta proseruntur. Hae ambigua agendi rati quorsum spec- lavserit plano serit manifestum, si Titum ultimis ' a. 70 0nsibus Roma impseratorem designatum esse meminerim US, quae designatio quin aretissime cum consalutatione a militibus Tito iserosolymis Oblata cohaerpat equidsem non dubito. Atqu0 Titum ipsum fuisse salutationis aueloro corium censeo. Veritus enim ne Vim amplitudinemque, qua usque ad id sempus floruiss0t, robus paeati amitterset, hune fructum ex opibus sibi commissis capessere luduit, ut legitima quadam ratione publicoque decreto quaedam cauti sibi daretur imperii. Namque hoc callide computavit, consalu lationis nuntio, praesertim eum qua ratione partes Veri imperatoris in Orientis provinciis ageret, famam bro vi Romam fore dilatam ess0 perspicuum et patrem et Senatum Ore faciliores; neque enim Titum expresSi verbis imperium a patro postulavi Sse ad eiusdem animum dolosum, quem bene

aptius est. Qua in re quam recte rationem Suam duxerit,

cum Suetonius A testis sit, qui Romae suspicionem se Titus

2 Wilm. 1146 donato donis militaribus i a)b imp. Caesari Aug.

et i T. Caesare Aug. s. b)ello Judaico corona murali vallari aurea hastis puris v)exillis duobuS. . . . CILIII. 2917 donis do ab impe Vespasian et Tito impe-bel Jud Ex hoc lapide non coniciendum est. Titum ses in Judaea Jam n0minavisse imperatorem quia Traiani temporibus inscriptus est. 3 Circa Kal. Jan. a. 71 Titus de hac re certior factus est PhiloStr. vit Apoll. 6, 30: ἀναροηθεὶς δ cevrοκρα - ε, τῆ Ριόμη και ἀοι στεim

a patre descisceret esse natam prodidit, tum apparet sex designatione. Public igitur auctoritati patris se subisecit Quod vero hanc iniit rationem, rebellionis speciem prorsus resutare videri potuit nil sacile est intellectu, quomodo fieri potuerit, ut scriptores Τ Titi erga patrem pietatem laudarent, ii si

alteram auSam quaera ex caritate, quam in suo principatu sibi conciliaverat apud omnes. EX silentio autem, quo Flavius Jos0phus designationem praeteriit, neSeio an OV Um argumentum ducere 'testat in in sententiam nostram probandam. nisi

scriptorem Judaicum vim d0signationis plane ignorasse conicias. Sed et Suetonius, ut supra vidimus, verum quodammodo ad umbravit, et Plinius in oratione, qua Kal. 0pl. a. 100 in senatu Traiano ob magna in rempublicam merita gratias git maxima S, principi Oboedientiam pietatemque erga Nervam summis illaron laudibus haec secit verba 'i: Credon in posteri patricio se consulari et triumphali patre genitum eum fortissimum amplissimum amanti Ssimum ui exercitum regeret imperatorem non ab exercitu saetum nihi ipsum ut imperator fieret agitasse, mihi L Dcissae nisi quod inseruit olparuit .... 3

Quo loco cum Plinius imperatoris nomine Traianum non principem, sed collegam impuri signisi et haud ei cuius meminerit nisi Titi, qu0m paullo antea eum Traiano in omparaverat. Denique Suetonius ' narrat Domitianum sub mem

70 Xp0dition0m in Galliam Germaniamque secisse lanium ut fratri se et operibus t dignation adasequarol. Quibus

Verbi cum quodammodo X prima Suetonius Titum quaecunque aluerit, armorum vi adeptum esse, Domitianum autem exemplum Dalris sequi voluisse, huic exemplo supplementum

repeta Tacitoq) qui occultis ad Cerialem nuntiis fidem

16쪽

eius temptavisse Domitianum, an praesunt sibi exsercitum m periumque traditurus sorset memoria prodidit. Sed aliis ut argum0nlis utamur ad sententiam O Stram

probandam Designatio quid sibi voluerit, quod in tempus

sp0etaverit inquiramUS. Omon imporatori principes eum principatu recepiSSenum est qui nesciat ). Quo nomine signi fleatum est Summum imperium, quod potissimum conlinebatur imperi prO- consulari t. Idem nomen raptor prinei pes collegis tantum imperii qui dicuntur inlapsum Xeipias, inditum est 3. Sed quae vis insuerit in imperatoris nomine imperii consortibus con COSSO Si tua oramus, a suit prorsus aliena a potestate principum nominis imperatorii. Neque enim imperium proconsulare significavit locum obtinens nominis proprii, sed aceta malionis tantum vim in-ctu Sil.

Cui sententiae congruit, quod plurimi X eis, qui imperio proconsulari accepto collegae imperii saeti sunt usque ad 31. Aurelii tempora, quibus imperium duos Augustos habere

coepit . nomine imperatori plane caruerunt: Atque Augusto imperante

Agrippa' ), sub Tib0rii prinei paluDrusus sti, Tib0rii illius, qui imp0rio pro Onsulari aucti sunt. 0ro Claudius Drusus ), cui imperium proe onSulare a Gl Oncussit ClaudiuS.

dat Augustat cos iterum tribunic. OleSi iter. 6 Apparet in immmis post a. 5 Claudio vivo signatis Coli Ner0n. 82. 96-99 Nero Claudius Caes. Drusus Germ. eos des princ. UVeni, Tac ann. 12 4 Simul imperium proe accepit simulque consul deSignatus est) cfr. Ohen, Neron 3ll. 12. CILVI, 2 l. 1984.

L. Aelius Verus i qu0m post comitia consularia a. 136 eos p-gam impuri sibi adiunxit Hadrianus. M. Aurelius*i. qui . a 46 ab Antonino Pio consors imporii

D0inii ut ad illos imperii coll0gas progrediar, qui obtinuerunt Omen imperat Orium, Vim celam alionis lanium huic nomini suiss subie lam Augusto et Tib0rio importlantibus monuit omnis oti ius ). Cum hac viri do elissimi sententia convenit quod non)enim peratoris temporibus illis piserum qu aliquanto post imperium proconsulare tribulum St, oinde quod natum est victoria, e qua princep ipse, Si omnino acclamationes se ei pi0bal, OVam acclamationem assumpsit. Quod ut X0mplis illustro In Drusus Claudius sero' a. 43. quamvis nomon imp pra-lorium recipere ab Augusto Velaretur, imperio pro Onsulari donatus est. Eundem eum in nurim)is ae lilialis nomino utatur imperatorio, hoc paullo OS accepi SSe perspieuum St.

Cuius rat0r Tib0rius Claudius oro β' a. 44 0gatus ' Dal malas Pannoniosque rebellantes domuit. Quom ab Augusto Drusi Deo imp0ratoria dignitat ornatum sessu Dio Cas ius i 0Slis si Hoe Dionis os limonio Xplanatur quod prodidit Valerius Maximus ) Eo ipso lanion, quo vita se mors dis-

17쪽

linguitur, naomento logiones eum insignibus suis Dalri obviam pro dederes iussit 'Drusus a. 4, in Germania) imp 0ralor salutarotur Praseesepit iliam textra in parte praetorium ista tui ij proconsulare et imperatorium momen obtinere voluit. Qui militum tonsalu lation cum Tiberium neque proeOnsulares nomen meque imperatorium inccipere posse 'Augustum a quae Drusus moribundus fratri plauserat, Tibe

hibunt una nomine imperatorio Ornal Um.

Tibserio a. 742. Druso a. 743 imperatoria nomina ab Au

1 Stobbe, Philol. 32, p. 22.

18쪽

cos. VIII tribuni e pote Si.

Aeetam alion se ab Augusto tot borio post serioribus annis recepta perscrutari haud noeesse pula Vi eum dubium non Sit, quin nomen imperatorium donia dalum non significet nisi acclamationem. Itaque monuisse satis mihi vid plur, Augustum usque ad XIV. K. Sept. a. 14, quem diem Supremum obiit, semel et vicies ' imperatorem appellatum S Se, Tiborium septies'), unde apparet Augustum privigno ne ela malion0m, nisi ipso novam reciperet, non On COSSiSSe. Atque X OnSpoelia Celamationum apparet, Augustum annis 44. 45, 46 quamvis Drusum a. 44, anno sequenti Tibserium nominibus imporatoriis aug0rel, num a celamalionem sibi assumpsisso. Cuius se causam inde qua prendam SSecenSeo quod nomen impora loris Tib0rio post mort0m fratris quasi 0redium Augusto conc0dent Obvenit. Nihilo ver0 Seeiu e acclamatione missa efficitur non sic constiti SSerationem, Ut princep numerum acclamationum nugore propr

lerea, quod alii nomen imperatorium tribuoret immo nova consalutatio, quam pri ne ops sibi assumobal ribuon alii nom0n imperatoris, X ea Victoria ala Si qua illius nomen. Qua de alione, quam o Sistri quoque temporibus Valuisse dem On- Sirabimus, dei re reserendum esse putabanius, quod alicuius eam ni omenti soro videbimus ad tempus, quo Titus imperator actus est, angustius desini Ondum. Sod ut ad Tiburii principatum aceedam: Germanicus, Drusi filius, a. 14 imperio proconsulari ' in-Struella SDOnion imperatoris yia. 15 aeesepit. 0que vero Tiberius 'in propter res a Germanie in Germania gestas OVam appollationem assumpsit, id quod mirum non est, eum Olo principalia Suo Sume in tantum passus Sit S impuratorem Salutari. Qua de causa non magi Osrendit, quod a. 22, quo Blaeso q), proconsuli Asrieae, a Tiberio concessum est, ut imperator a legionibus salutaretur, ipse eelam alionem ' non secepit.

Sub Augusti igitur Tiburtique principalia imperatorium

nomen ad imperium pro Consulare non accedebat, nisi partum silerat Victoria, significabat autem non nisi acclamationem. Quod illustratur Taciti narratione, Tib0rium Germanico SeripSiSSe,1 Tac ann. , 14, 39.2 Tae. Ian. , 58. in titulis multis apparet Germanicus Caesarit Aug. f. divi Augusti . augur flamsen Augustalis eos iterum imp. iterum CILII 15l7 2039 2198. ILVI. 909. 21). Idem quando primum Ii Omine imperatorio ornatus sit non constat. Atque Omm Senius Opinatur Eph. epigr. I, p. 33). Augusto imperante eum hoc nomen accepiSSe antea. 4 est . Dio Cass. 56, 25).3 Apparet usque ad linum 1 p. h. imp. VII Coli. Tib. 45. . .l8. 9. 20 CILII 4905 quoties iam sub Octaviano imperator consalutatus erat Coli. Tib. 35-38). Imp. VIII primum apparet a 2 ante VI K. Jul. lim. 885 0r. 660. cos. IV imp. VIII trib. pot. XXII in nummis a. 22 ante VI K. Jul. Coli. Tib. 24 4. ). Quam acclamationem e seditione Galliarum sedata recepisso videtur Tac ann. 3, 40 sqq. 47). BlaeSus enim aeState perdela' a. 22 imperator a legionibus salutatus est Tae in. 3, 2 et M. 5 Tac ann. 3. 4. 6 Post a 2 non iam recepit acclamationem Coli. Tib. 12-14. 21

23. 25. 26 44. I LII. 2062. 218 l. 4749. 777 4778 4869. 4904. IRN2486 2394. Milui. 77b. 887 etc.

19쪽

relinqueret mal0ri0m rhis filii gloriae, qui nullo tam alio

hoste non nisi apud Cormanias adsequi nomen imperatorium ut oportare lauruam posset ' ). Postremo ali CODVenit, quae Omponebatur eum ceteri nominibuS. Neque enim apparet in cognominum Serie ), sed in ordine magi Stratuum, quo loco proseruntur principum quoque celamationeS.

Post Tiburii prinei palum usque ad tempora Commodi, qui postremus pritis quam Augusti nomen reciperet, imperio

proconSulari donatu eSt, praeter principe nomen imperatoris receperunt Traianus, Antoninus, Commodus. Ex his ii Traiano scriptores tantum leste sunt OnU-

Traianum a Nerva imperatorem saelum esse cum dieat, hoc nomine quin imperium proconsulare ' significavori dubium non St. X quo Traianum principum more colligas eum imperi proconsulari nomen imperatorium recopisse, ita ut

imperium iu significaret, id quod comprobat Dio Cassiusq), apud quem Traianum at TOZρarsea Xliti S Se legam US. D indu X 0rbis Plinii hisce: iam imperator' . . . . et post lanta nomina 0l alqu0' imperator tu litulis et imaginibus ' sine dubi essicilia Traianum nomin imperatorio

Sud serva' auctoritate sua in Dacia Traiano imperium

9 Pan. imperator et parsens generi humani obsessus. captus, inel USUS . . . Uen Sque imperium Super imperatorem imperatoris tibi voce

quodammodo tradidit summum, ita ut maiore Olesiale quampliores imperii collega fuisse censendus sit. Quod Traiani nomen imperatorium lamen cohaeret cum altera Nervae acclamatione. amque allata Τ erat laurea ex Pannonia id aguntibus diis ut vi et imperatoris exordium victoria insigne decorarol. Cuius victoria spl0ndor, etiamsi Schwargityi sunt lilia Traianum lauream misisse rosulanda')Videatur, in Traianum legatum Gormaniae, replicatus est. Simul enim Germani ei nomen serva Traiano M tribuit, ipso aut0m eodem tempore in nomen Germanici novamque acclamationem sibi assumpSit. Arrius Antoninus q), qui VI K. Mart. a. 13 imperio proconsulari ab Hadriano donatus si, Oe prineipse vivo ante

VII. d. v Lyi a. 13 in nummis' et titulis apparol:

Im T. Aelius Caesar Antoninus r. p. OS. des II). Pra0 nomine igitur imperatoris Sus est, quo quin imperium eius significaliam sil dubitari non potest. Huc accedit, quodn0qu Hadrianus ' a. 138 novam acclamationem 4SSumpsit,

i Plin. Pan. . 2 Plin. Pan. d. Schwar p. 15. 3 Dierauer in Bud ingeri Unleres uehungen Zur 6 misellen AEaiMerge- schielit p. 25 n. i. 4 Plin. . . 5 Traianus adoptatus est sub finem Mensis Octobris a. 97 Till0mon hist de emp. note III fur erva vol. II p. 87. Noris anti et epoch. Syromae p. 559) Atque erva. quem post XVI K. Octobr. a. 7 multi nummi proserunt m p. Nerva Caes. Aug. p. m. r. p. II OS III dies im

-ll2. l . 23. apparse Germanicus imp II in Omnibus nummis qui eum e bibent r. p. II cos. III 0sign. IV Coli Nerv. 38-45); porro eum neque eos III des. V neqii Germanicus imp . I in aliis nummis pro raturb0 efficitur Nervam paullo post XVI K. Octobr. a. 7 et consulem IV e-

Signatum esse et nomen Germanici imperatorisque recepisse

6 Vit. Ant. Pii 4. 7 Hadrianus hoc die mortuus est vit Hadr. 25).8 Coheia 2 p. 27 sqq. rant Pius 4 l. 42 2l3 - 15. 255 62 508-l0 7l 1 - 16 7l9. 737. 56. 857 42 724. 859).9 Imp. I. qui in titulis multis post mortem inscriptis apparet duitiam a. 136 CILVI, 976).

20쪽

noque Antoninus in nummis sub principatu Hadriani signatis capit laurento' apparet, unde nomen ius imperatorium non victoria natam sesso sitellur. Sed an mirum si quod Antoninus, quom to eo Aselli Veri in Hadrianus adoptavit, nomen imperatorium oblinoi, quo vaea Aulius 'i, nisi ad maiorem resors potest al0m. Atque Hadrianus sempore adoptionis adeo iam morbo asilietulus orat, ut vitae laodi mortem petens leslumenium Onseriberos. Qua de causa maior0m administralionis part0m quin Antonino radideri dubium non est, veluti hic quid om non solum congiariumst militibus ac populo de proprio dedit, sed etiam ii provinetarum tribulis' d0ersevit; do indu eum Hadrianus Baias potorset, qua in urbe VI id. Jul. a. 38 vita dueessit, Antoninus Roma se ad impserandum ' in

multis tu in aliis ' nummis a. 7 signatis,

Imp. Caes. L. Aurel. Commodus Germ. Sarm. r. P. COS.

Qui quod a. 17 Augusti ' nomine uetus est, maiorem polestatem a. 76 accepi Sse con Sendus est, quam collegae imp0rii temporum praetori torum. Quo resera quod iam a. 176 mor principum apii laureat in unam supra allat0 apparet. deinde ex verbis Iampridi cum patre imperator

1 et r. nummi, quo supra p. 23 n. 8 attuli. 2 Vit. An l. ii 4. 3 csr. Supra P. 29. 4 Vit Hadr. 23. Dio Cass. 69, 22.5 Vit. Ant. Pii 4 ib. et aurum coronarium, quod ad Opitolii Silae causa oblatum uerat Italicis totum medium provincialibus reddidit. 6 Vit Hadr. 25. 7 Vit. Commodi 2 et 2 Monamsen Rom. Siaalsr p. 1l0l. 8 Cohen Commode 47.9 Cohen. Com. 238. 239. 27. 759. 760 761. 441. 242 486-92 494. 595. 62.

appellatus si sex triumpho in quem git cum patres Κ. Jan. a. 77. elucet, nomen imperatorium Commodi cohaerore eum acclamatione nova M. Aurelii Al quo M. Auroliti triumphavit d Sarmatis Vandalis, Quadis, quibus devietis, priusquam in Syriam ad Opprimendum Cassium proslei ceretur, map. lli' a. 175 aelus os l. Unde apparot verba Lampridi ad morem speelaro, quo prinei pes nomina a militibus ala Romam voversi a senatu recipiebant, quam ViSeadem iam pridem in nurimat imprim0roni. seque nim M. Aurelius a. 176 uni serum celamalionum auXit. Haec igitur quaestionis Ostrae summa invenia sest imperio proconsulari collegas imporii sive cognomon si vo praenomen imperatorium non recopisse, misi maior quase iam Olesias accederet Huc pertinet, quod qui irasenomen sive cognomen imperatoris Oblinebant, ii tantum imp0rii oll0ga00mne acclamationes, liam si ipsi bellis non inter suis sont, reeipiebant eum principibus voluti Titus ipso 'in Commodus seque enim OS, qui illo Omin se vacabant, acclamationem eum principe aSSum pSiSSe nisi ipsi meruerant, tertissimo is argu mento Drusus Tib0rii si sus, qui a 2 ' nomen imperatorium non aecepit quamvis eodem anno Tiberius sisero imp. VIII '). Atque ut omittam Commodum, quia br0vi hie Augustus laetus est, unius Antonini polusiali maiori causa sub sui gra-Vissima, quod Hadrianus a n0goliis publicis ' prorsus receS-