장음표시 사용
21쪽
me tum hab attres c atis Deum, ob aiendo scilicet voluntats ct
mandatis meis: M versiculum octavum, ubi Deus pergit ducere=eroque Dein eorum, Vel, erus iis in Deum, hoc modo illustrat: Mest, vae s providentia, cura favore ostendam me esse Deum eorum, eae ras esse populum meum. Cornelius a Lapide
quoad rem non dissentit ab hac explicatione, quamvis utramq; in exponendis illis versiculi septimi verbis significationem conjungat, scribens: q. d. Ea lege V condit Zep
Eum ircum, se cum tuse, o Aram, ineo, ut scilicetsim tum tuorum Dem nimirum ut a vobisso adorereolar, ais a me solo pendeatis; ego vicissim vos qua speculium meum amem, curent ,
protegam ct benedicam. Ita Vatabitu, V alii. Quum ergo tertia illa Jacobeae phrastos, erit mihi Dmninus in Deum, significatio de cultu peculiari & eeremoniali, sit 49φ N pu rum putum cerebri humani figmentum, nee altera de l- tu generali u morali, hoc quidem in loco, suis careat dissi. cultatibus, vel ab illis, qui priorem amplectuni iti in hoc Jacobi voto admittatur, aut toleretur; quid impedit, qu5 minus dicamus, phrasim illam 'non adsitreationem voventis reserendam esse, uti quidem Vulgatus interpres, &qui elim sequuntur, referunt , potius ad voti conditionem ' Sic enim omnia erunt Plana, Omnia clara, M perspicua. Enimvero conditio voti, cui se mancipat vir sanctissimus, quaeque versiculis continetur 2P. 9 2I. quinque constat membris , quorum r.est, Si Vel quum in fuerit Dominus mecum.
a. Et servaverit me in via ista, qua ego profecturus sum. D de ira mihi panem ad comeden m vestimentum ad induendum. 4. Reversus uero prospere ad domum patris mei. s. Emuririt mihi Dominus in Deum h. e. si omnibus modis mihi faver l, Secura, providentia auxilioq; suo adfuerit, quemadmodum Abranamo, avo meo, ejusque natis ac posinatis gratiosissimh promisit. Ad illum enim locum Genes. XV1I.8. ubi eadem Pland occurrit Phrasis, quae vero, ut ostensumta est,
22쪽
est, gratiam Se favorem Dei singularem denotat, Iacobus in hoc suo voto videtur omnin5 respexisse. Et huic voti conditioni votum ipsum subjungit se seu .obligationem vers. Ulti eamque bimembrem et ri Hir lapis, quem disposui
inflatu avr, erit iam tu Dei. 2. Et quiequid dedoris Mihi. ς, de
cimas omninosium daturus tibi, id est, Se lapis, M locus, in quo lapis est, a me habebitur sanctus, tibique consecratus, ad hoc, ut te ibi per sacrificia tanquam in altari colam : Zd de reditibus meis, quos tua benedictio mihi indulgebit, decimam partem erogabo ad faciendum sacrificia, it alendum ministros sacros eorumque discipulos, ac Pauperes. Eo dem sensu votum Jacobi explicatura Rabbi Salomone Jarchi , quem Hebraeorum magistri καχ' M honoris causa appellant Interpretem Legis. Neque etiam huic adversantur Chaldaeus Onkelos, Ze LXX. Interpretes, qui sacri fontis literam pres heic Ze H MN sequuntur. 1lta
docet, Pro ea qua pollet , venerabilis atque celeberrimus Guberam noster in Explicatione Selectiorum Locorum ScripturaeVeteris Testamenti.Confer etiam Treme hi Se Junii Versionem, atq; Annot. in h. l. Caeterum si vel maxim E probari posset, aut a nobis etiam comederetur tantisper , Jacobum verbis hisce et erit mihi Dominus in Deum, sese oblisasse ad cultum, tamen, quum religionem suam non mutarit, quemadmodum Jansenius Si Cornelius a Lapide recte fatentur, non video, qua ratione colligi Pollit, eum apostatis hujus vitae commoda respicientibus ivisse prae, eosque illum imitari. Patetritaque iam satis superque, alsissimam esse minorem argumenti propositio nem, Sc tantum abesse, ut Jacobus voto suo apostasiae exemplum dederit , ut potius omnibus veris Dei cultoribus praeluxerit, Se hanc dederit doctrinam, quod videlicet tales Permanere, id quo majoribus a Deo beneficiis afficiunturico constantius atq; alacri Deum umere, adinare; solere.
23쪽
rim Fatias asere debeant; tum N divitibus copiosisque
hominibus , in Quem usum PraecipuE conferendae sint opes, nimi maiacoris Vationem ecclesiae cultuumq; divinorum, sive ut vera Dei noticia in terris propagetur, Meccbeside, scholae, & Pau ro alantur. Vid. Lutheri, Geta. M Cabυ. Comment. in h. L
Alterum, quod nobis objiciunt, petunt ex Josuae Cap. ult. Vers. I s. ubi magnus ille&Piissimus Israelitarum ima Perator, in Postremis regni sui, quae in agro Sichemitarum celebravit,comitiis, Primoribus ac populo optionem dat, ex tribus religionibus eligendi unam, nimirum vel Chaldaicam, cui Abramus, nondum a Deo illuminatus, cum parente , fratre ac majoribus suis deditus fuerat, vel Cana eam, quam gentes extimandae observabant, vel illam, x Abrahamorevelata, Mper Mosen illustrius fuerat tra, atque, Ut in hac electione commodum suum probE
attendant,graviter monet, inquiens et uodHmalum videtur in oculis vestris u in I colere βδω - , Alite vobis
hodie, quem colatis;sive deos, quos coluerunt majores nostri, qui habitabant trans flumen AZ- scilicet Euphratem, in Vr, seu Orchoe, ut a Ptolemaeo iappelIatur, urbe ChaIdaeorum , unde in Μesopotamiae Urbem Haran , seu Carras migrarunt, Gen. XI.) sive deos oraeorum, in quorum terra hab ratis. Inde jam sic contra nos argumentantur: QDiciquid, intuitu temporalis commodi, liberum Israelitis re linquitur a Josua, viro Prudente ac pio, Deoque valde charo id per se nomest malum, nec ullo modo violat comtaentiam. Sed optio, seu mutatio religionum, intuitu temporaliscommodi, libera Israelitis relinquitur a Iosua , viro Prudente, ac Pio, Deoque valdecharo. Ergo Sed facilis est res m---Josua lsraelitis triplicem quidem proponit religionem, ut eligant, quam velint, ne dicant
24쪽
v x, ' . dicit, liberum esse coram Deo, sequi, quam vellant ε dustus illis gentilium ,quin potius hoc intendit, veram religionem semel receptam, semper retinendam esse. Israesitaeenim tum temporis Mosaicam, eamq; veram religionem observabant, sed ita, ut pariter colerent deos alienos. l. Ab hae
promissae occupationem K distributionem, ipsis exhibita enumerat, atque inde hortatur, ut pie ac religiose Dominum Deum suum colant , M legi ipsus reverenter obtein Perent: ae omnem inobedientiam , inprimis vero idololatriam , quippe quae cum veri Dei cultu consistere non Possit,toto pectore fugianto Sic enim censitis beneficiisti is, infert vers. I 4. δε re nunc timet eho mo colite eum integre tys eliter : se amoveto Los, quos coluerunt majores vestriin re ione trans semen Ussis,ctinA 1pto, scianoebo m. Atq; in seciuente versicuIo, Postquam eorum arbitrio dicam 8 an arditrii abusui, commistrat, num forct ad idololatricam Chaldaeorum vel Cananaeorum religionem applicare se vellent, suo suorumque exempla ad veram eos Pr vocare, stupotius in vera conservare studet, inquiens: Ego vero Ufamilia mea colemus 'hovam Et quum sententiam suam dixissent, paratos videlicet se esse ad continuandam religionem veram, vers. Tv. eosdem sic affatur: nonpotesis colere 'in am, nempe deos asenos retinendo, & eorum
culium cultui Dei commiscendo: Quod colligitur ex vers. 23. Praedicit quoque, Deum ipsis,si perititerint inreligione vera, benet acturum cumulatissimh, E contra verbgravissimE puniturum apostasiam Se obedientiam; haec enim verba immediatd suo jungit : Cui Deussancti mus est,
non fieret deseritionem vestram, se peccata ves . Sum deseretis,hovam, ct coleris deos alienigenarum, tum converses malo sciet vos, ct consi Metuo postquam benefecerit vobis. Ille it
25쪽
que prudentia, pietate. Deique gratia illustrissimus Dux,
optionem religionum, tanquam rem in erentem, & decempeda boni praesentis mensurandam istaelitis minim Econcessit, quin potius eos ab apostasia, aut mixtura religio num, quam Potuit maxime; avocare, & vinculo verae religionis , quam hactenus non PlanE, nec unich sequebantur, arctius constringere voluit. Atque eodem modo praesentem locum exposuit eruditissimus Andr. 3μφὶ cujus verba, quamvis pluscula, exscribere non pigrabimur. aQuae coarcti recipimus, inquit ille ea nutu verecundia frangimus I quibus vero nos ultro obligavimus ipsi, quaeque deliberato animo promisimus, easi temere violemus, impudentissimi simus. Ergo ut gentis animos adfoedam religionempractivissimos arctiore nexu in probam abligaret prudenti mus imperator, principio ostendit, quaenam fuisset majorum religio, cum in Meseopotamia isti habitarent, eam Isuisse positam incultu alienigenarum deorum dixit 2 deinde addidit, quibus austiciis ista cum cultushovae h. e. veri Dei fuisset commutata. His ita1 religionibus duabus propositis , jam illos quondammodo solvit utraet, es velut manu emittit, optionemque dati GnsVum ut harum duarum, utram velint, suscipiant sed tertiam etiam insperaddit, eam nempe, quam tinent eae gento, inter q- nunc versantur e a qua proficio vel maxime opus erat ut abalienarentur. ι-υis aut optionem istam istis velis liberrimam, ne Olim causeri postat, uilisse Dasionibus esse deceptos, atq) idcirc. nun verbo adsuc alboriam deorum sacra cultus culpaverit,tamen vertim, ut videtiar, ne laxatis habenis gen dei fluxae prono cur si
ad Chananaeorum deos se proriperet, adjungit, quid ipsecum siua fouili sitfissuri o square niatam quidem ipsis imponit necessitatem alterutrPus 'tionis e rosem mirifca,ut mihi videtur,mentes omnium arte at Pacitate ad veram religionem vocat. Cur
enim non statuant, ejus Hesperat se religionem bi esse imitandam, cujus prudentiam siummam in rebus omnibus, alginsuper sancti
26쪽
stant igitur objectiones allatae, quo minus iterum aperte atq; intrepide pronunciemus, Ab orthodoxa ad heterodoxam religionem, commodi temporalis causa, illaesa conscientia transire christia florui in posse neminem
Qim sibi per arint,licere externis ceremonii, simulare retia tionem beterodoxam, redissmulare orthodoxam, eo quod Naaman Drus, bona cum venia Elisei prophetae, idem fecerit, 2. Reg. V. IS.Iq. sisti egregiis fallantur, nec mentem neophyti fatis recte intelligunt: sime enim is depraetersto loquatur inti exponit Joh. Saubertus, ὀ μακαρ - , in Gemia Manico libella , quem inscribis rari lito P se aliv. D. Dannii. in cistet. Decal. p. 2.3.gρ7. Lightsoot in Lucae c. IV. 27. , qui theri eathedram hodienum omnat, D. menstedi Distui. in hunc mistrum lacum, de Petilione Naamanis Syri , s. N. sive de futuro ceu placet Hackspanio Amrol. in h. l. Villi. Propheten α Sinus p. I76. re Deologorum no strorum Nestori optivise merito, D. Sebast. Schmidio Diff. in h. in neutiquam tamen exinde impia ista ais absurda sententia sabiliripotes.
II. Quamvis nihil certi de auctore ministeriali issecundariollari Issuae, virum nempe Issua ipse eum scripserit, mel alius, Uquis, nobis conset; per id tamen auctoritati m.ι-υπια libri nihil quidquam detrahitur, quum rei e prorsus Iasedeat requisitu scripti canonici Veteris Tesamenti. Jac. R PP. in Proluom. in libra os v
27쪽
prianum, qui genere illus patria Carthaginensis, i ni au te conversionem Senabor re Ronor, post conversionem everb Pres ter, re dehiete Disanus Carthaginensis fuit,
praenomen a Caecilio presbytero, qui eisdem chri stianam persuasit, fortitus,'anno a Ser at0ris nativitate, si Ioli. ciottis. Oleario in Abaco Patres . p. III. credimus,
CCLIIx, si Centuriatoribus Magdeburgensibus GuLIII. p. 2ήρ,CCLIX.si Baronio in Annalibus,CCLXI.
. d. M. Sept. martyris coronatus, ineunte aetate δαμναν θε-
mmυτην ,seu magum revenescum suisse, Gregorius qui- dem Nazianzenus oras. in Iaudem Cypriani, si Pruden tius - opis. 50mn. H. glios etiam se tus es Wald-sthmid. in Dibon. Endorip. 37I. requi ibidem citantur memoriae ossiderunt; sed isseretiatum es ab aliis miris eru- ditis, eos nominum similitudine deceptos, Carthaginensem ' O prianum cum Autiocheno, qui favh ante conversonem magus fuit, deinde melia Episcopus Antiochenus, sive, ut 'alii molunt, Nicomedis Uactus, itidem martyrium subiit. confudisse. Vid. Magdinurgenses Cent. IIL Cap. X. p. 2 2. Haronius adam. Chrsi aso. n. s. Billius in Mot. ad praedictam malangeni orationem, Gerh. in Patrolog. ' p. IbI. Dannii. Grseiae M. I. p. 373. Olear. H Abaco Patr0klp. Ia .re, quem Deus piae eruditioni quam diutis Uermet, Spietelius in Addit.adlateratum Feliciss .p.III. me non in libro peculiari, cui titulum fecit Sebrochene
Veritas alicujus religionis non est aestimanda ex opinione,stuprofessone ea mantium i quod illi, qui religioni suunt ad
sti, putant, dicunt me, eam esse veram; iam requisitis re-- liuionis merae: Es autem vera religio merus de Deo sensus, remerus Dei cultus. D. Joh.Olear. in Continuat. Uai gu. Carprom. in Libb. Θmbol. Eccles. Luther. p. II.I.