장음표시 사용
21쪽
8tulae ad eum mi88ae nominatur,') viri d0etissimi valde
ann0 296 aut ineunte ann0 297 Scriptam e88e putat, Man80 ann0 283, Buri harditus ann0 29b; Arnigenius ann0 297 aut 298, Clint0 ann0 299. Itaque cum inter annum, quem Clint0 Statuit et eum, qui Mans0ni plaeuit,n0n minus quam Sedecim anni interSint, aesturate et caute in c0nStituend0 ann0, qu0 0rati0 habita Sit, agendum est. Atque Brandi iu8 duabus rati0nibus ad annum definiendum utitur. Nam primum res gestas, quae ill0 panegyri00 00mmem0rantur, exeutit et temp0rum terminis
circumSeribit, quam quidem rati0nem ipse in prim0, secund0, terti0 capite adhibui; deinde demonstrare studet, eum, qui quintam c0mp0suit 0rati0nem pendere ab Eumenii H0cuti0ne, ita ut hic panegyrieu8 temp0ri8 Spati qu0dam antecedat quintum. Ipse qu0que eandem, quam antea, Viam Secutus primum de tempMe 0rati0nis agam, deinde pr0bab0 Branditum errare, Si Statuit quintum orat0rem ab Eumenio quaedam exscripsi88e. Apparebit enim, quartam orationem p08t quintam c0mp0Sitam e88e eamque 0b cau8am fieri n0n p0880, ut quintus panegyriStes Eumenium imitatus sit. GraVi88imum autem argumentum 0rbis ille δ) pictus praebet, quem Eumenius di8cipulis interpretandum, ut est, pr090Siturus erat; quo in 0rbe cum praeter Britanniam Aegyptus qu0que, Achillei fur0re 90Sit0, pr0r8u8 Subieeta R0mani8 picta esset, quaerendum eSt, qu0 temΡ0re Achilleus ab Di0eletiano devictus sit. Atque primum Vide' remu8, quid Veteres rerum Script0res de tumultu ille mem0riae tradiderint. Eu Sebiu8 chr0nie0n: ann0 Di0cletiani septim0'): Busiri8 et C0ptus, civitates Τhebae0rum in Aegypt0 c0ntra Roman08 rebellantes funditus SubVel Sae Sunt. Idem: ann0 n0110, cum AleXandria una eum Aegypt0
22쪽
σευν 'P60s cuc0ν πλειστα da χ ρελοῦσαν. Cum Eusebii verba in Armenium Sermonem Versa nomen Aehillei non eontineant, Sequitur, ut in Eusebii chronie0 non fuerit nee Cedre nus id ab eo eXScripSerit.
Eutropius IX, 23 Maximianus Augustus bellum in Africa pr0fligavit, domitis Quinquegentianis et ad paeem
redactis; Dioeletianus obsessum Alexandriae Aehilleum Octa Vo fere mense Superavit eumque interfici iussit. Vietoria aeerbe u Sus eSt; totam Aegyptum graVibH8 pr0 seriptionibus caedibusque foedavit. Hieronymus: ann0 Di0eletiani decimo tertio AleXandi in eum omni Aegypto .... Oeta V0 ObSidioniS menSe a Di0eletiano capta OSt.
23쪽
driam proflaeto ... 39, 38 At in Aegypto Αehilleus saetii neg0ti0 pul8u8 90enas luit. Epitomat 0r qui v0eatur Aur. Victoris 39, 3H0e tempore Carausius in Galliis, Achilleus apud Aegyp tum, Julianus in Italia imperatores esseeti diverso exitu
Quod testimonium eum ex nullo eorum librorum, quOS attuli, exScriptum Sit, unuSquiSque Optimum eSSe concedet.
Cum hic quoque auctor plerumque Vere et fideliterre8 ge8ta S memoriae prodiderit, non eSt, quin eius testimonio omnem habeamus fidem. Itaque tre8 Seriptores, quorum libri magni aestimandi 8unt, Eutr0piu8, Epitomat0r Victoris, Polemius Silvius a quibu8 reliquorum auctorum parS pendet - narrant, Achilleum quendam in Aegypto tumultum excitaSSe, et Alexandriae per octo menSeS ObSeSSum, captum, Decatum eSSe. N0men autem Achillei, cuius formas vel Achilleum )vel Aehillem') vel Aellillaeum inh) quater dedies in lapidibus inscriptum repperi, quattuor syllabi8 constare videtur propterea, quod salsis adhibitis literis Achillaeus scriptum
eSt; qua re eiscitur, ut non idem atque sed p0tius Sit. Quam ob causam cognomen id eSSe, non gentilicium nomen Statuo. De temp0re autem, quo tumultus Aegyptius coortus et repreSSUS eSSe videatur, ea de causa disseilis quaesti0e8t, quod Εu8ebius et Cedrenus, qui soli annorum rationem praebent, quamquam uterque Septimo anno Diocle-' C. J. L. VIII, 3001 Posuit Vitellius Achilleus Tutor et Libertus : 8957 D. M. Sis L. Herennius Achilleus sqq. IX 1781 Aulo Castricio Achilleo. 2195 Herculi Sancto, S. Achilleus. X, 4600. Willmannus 224. C. Erucianus Achilleus.') C. I. L. V. 129 Vibius Achilles; 5918 Albucius Achilles; 8116, 51 Q. Sulpicius Achilles. X. 5046 Numiterno Achilles, Aug.
24쪽
tiani imperatoris Coptum et Busitim deletas esse tradidit, tamen in tumultu AleXandrino enarrand0 inter sedisserunt. Ille enim nono, hic decimo anno illam urbem eXpugnatam eSSe memoriae prodiderunt. Praeterea seri non potuit, ut Bu8iris Coptu8que anno septimo Diocletiani everterentur. Nam cum hic a. d. XV Kal. Oct. anni 264 imperator appellatus Sit, eodem autem anno, quo
oppida illa delebantur, Constantius et Galerius Caesaresereati esse ab Eusebio dicantur - id quod anno 293sactum esse certi8Sime constat - sequitur, ut hic annus 293
non Septimus sed octavus vel nunus Diocletiani sit; nisi Orte quis credit, huius imperium demum a Carino victo numerari, quae opinio rescriptis ii) Diocletiani anno 285 editis refellitur, quibus is Augustus II. Significatur. Quibus rebus apparet, de tempore Alexandriae captae ab Eusebio et Cedreno tradito, quod ad annos imperii Diocletiani reseratur maxime dubitandum eSse, atque h00 tantum constat Busirim et Coptum anno 293 eum cives a Romanis deseere conati essent, funditus deletam eSSe, et Alexandriam duobus vel tribus annis post ab Achilleo quodam Occupatam, octo per menses per Diocletianum oppugnatam, denique captam esse; et illud h0e loco
quaerendum non eSt, utrum duo tumultus et causa et effectu inter se disserant, an unus sit, cuius Busirica et J0ptica res initium, Alexandrina exitus erat. Alio igitur modo quaerere conabimur, quo temp0re eae re8 uetae Sint. Nam cum Eutropius, Aurelius, Jordanes narrent, Dioeletianum ipsum Alexandriani obsidendam et oppugnandam curaviSSe, Sequentes iam reScripta,
a Diocletiano edita, quae imprimis eodice Iustiniano nobis tradita et a Momuiseno libro supra memorato diS- Ρο8ita Sunt, reperire p0terimus quo tempore ille Alexandriae Versatus sit. Annorum 293 et 294 permulta habe-amVS reSp0nSa, quibus loca, ubi Diocletianus singulis men8ibus fuerit, certo cognoscuntur et intellegitur, ann0293 eum Sirmii aut Bygantii aut in oppidis inter illas
urbes Sitis versatum esse; anno 294 usque ad Sextilem menSem eum Sirmii mansisse, mense autem Septembri
25쪽
via, quae Secundum dextram Dauubii fluminis ripam fert, Nicomediam se contuli 88e; quo medio mensi Septembri pervenit ibique usque ad eiuS anni finem permansit. Anni 295 quattuor modo responsa tradita Suni, quibuSapparet, eum a. d. XV Kal. April. Nicomediae etiam fuisse, Kal. autem Maiis iam Dama Sei Versatium esse. Sequitur, ut ille tum in terras ad orientem VerSRS pro- seetus sit; eius autem tempori8, quo ibi Versatu8 eSt, h. e. ab anno 296 11Sque ad annum 298, nulla rescripta nobis relieta sunt praeter unum, quod non anni indicio, sin diei et loel unde dabatur, instructum eSt.
Id ir) seriptum est pridie Kal. Apriles Alexandriae. Sed eum Dio letianum hae in urbe bis suisse eonStet, et tum eum Achilleum devinderet et anno 302λδ), hoc autem respon8um anno 302 attribui non possit λε), restat, ut editum sit, eum Achilleo devieto Aegyptus in provinetae Romanae formam redigeret tr.
Accedit, quod illis temporibus Galerius Caesar duo Persis bella et anno 296 et anno 297 intulit, quorum
prius tam male ge88it, utiq) prorsuS devinceretur Summamque insumiam subiret. Quo facto ad detrimentum resarciendum Diocletianus eum Sequenti anno rursus PerSas
aggredi iusSit; ipse autem cum nuntius cladis illius per iniciosissimae Alexandriani allatuS eSSet, VeritUS, ne maiorem calamitatem imperium caperet, ex Aegypto inq)autumno anni 296 in Mesop0tamiam ii) profectus e8t, ut Galerium, si rursus in discrimen deduceretur, adiuvaret. Neque tamen illo auxilio opus fuit; nam Galerius cum Narseo ingenti, ut Eutropii ipsis utar verbis in ), Succe8SupugnaVit eumque in ultimas regni solitudines egit. Sed
26쪽
tibi Dio elelianus cum prae Sidii S ) morabatur, uterque e0nvenit et Galerius Summo eum hon0re receptuS eSt. Cum igitur Di 00letianus in Mesopotamiam veni SSedieatur, priusquam alterum bellum a Galerio inciperetur, sequitur ut ex Aegypto anno 296 Sit pr0sectus, reseriptum illud, quod prid. I al. Apriles dabatur, anno 296 attribuendum sit. Quam ob rem Alexandriani ne ce S Se e St, Kal. April. iam expugnatam fuisse et eum Deto per men Ses obSideretur, ab exeunte aetate anni 295r ) ei reum elu Sam e SSe. Nunc quoniam e0gnoVimu8, quando Aehilleus devietus Sit, redeamn 8 ad prop08itum et quaeramuS, quo tempore panegyricus quartu8 habituS Sit. Cum non ante aestatem anni 296 eompositum e88e unus qui Sque eX ii S, quae debell0 Alexandrino dieta sunt, fastile intelleget. Cum autem quintum panegyricum, ut priore eapite demonstravimus, Kal. Mart. anni 2 96 habitum esSe eon Stet, per- spieuum est, id quod Summi momenti est, quartum panegyricum aliqu0 temp0ris spatio p08t quintum compOSit Um OSSO. 0e modo mihi contigit, ut Branditum refellerem, qui demonstrare Studebat, oratorem quintum ab Eumenio quaedam exserip Si 8SQ. Qua de rereSerip Sit haec: ἡ Gang
Cisi de imp. Cn Ρ0mp. ita regnat ut Se non Ponti neque Cappa-d0eiae latebris D cultare Velit, Sedenter gere ex patri0 regno atque in vestris vectigalibus hoc eSt, in Asiae luce Ver
rarte non gravior Britanniam ruina depre Serat, quam Si Superfuso tegeretur Oceano, quae. ΡΓ0 fundissimo p0en Arum
0rati0 V, c, X minus indignum fuerat sub principe Gallieno quamvis triste harum provinciarum a R0mana luce discidi-Um c. 19 Britanni)tandom liberi tandemque Romani tandem Vera imperii luce
Branditus quidem his tribus Joeis adductus statuit,
pi) cum Kal. Mais Di0cletianus Damasci versaretur, incunte fere Sextili mense in Aegyptum Venit. 88) Brandi p. 40.
27쪽
eXpreSSi 88e. Sed omnes, qui mea de quarti panegyristi temp0re argumenta probarunt, intellegent Branditum ingenium et Sagacitatem suam frustra adhibuisse; nequen0bi S perSuadere poteSt, quintum oratorem ab Eumenioloeutione pendere. Non neeeSSe esse arbitror alio modo demonstrare
Branditi opinionem falsam esse; num Si alter alterum ex8erip8i88e putandu8 est, EumeniuS certe rectiUS, Secundum ea quae Supra diximus, surti accusabitur quam auctor
Sed ne id quidem eontendere audemuS; utrum caSuan consilio in utraque oratione similia insint, non quaeremus. Mihi suffieit dem0nstrasse Eumenii orationem p08t quintam habitam eSSe. Nunc quoniam de tempore, quo quartuS panegyrieus habitus est, disserui, de eius auctore nonnulla nil dam. Atque Eumenium quendam eam compoSHiSSe iam Supra dem0nstravimus; Augustoduni autem eum locutum eSSeelueet ex his δ) ἡ quorum vita in Augustodunen Sium oppido ingenuis artibus eruditur denique apud praeSidem χε) provinciae Lug dunensius primae, cuiu8 in regi0ne oppidum illud situm erat, Eumenium dixi8Se, et eX eo apparet, qu0d illum Virum, apud quem orationem habebat, , Virum persecti8Simum rh) appellat, et extrema orati0ne intellegitur, qua ab illo petit, ut literi8, qua S ad principes civitatis dare soleat, restituenda Maeniana curet.
Ibidem eum natum esse ex oratione ipsa rh) eo oScitHr, 908tquam avus ty) Athenis ortus, cum R0mae diu magno eventu eloquentiam docuisset, inde Augustodunum V0eatus est, ut in Maenianis illam disciplinam aduleseentes d0ceret. Quo os scio plus oetoginta annos nutu8 functus eSt. Eumenius ipse maximam aetatis partem AuguSt0
ηε) minim0 eius nomen Glaucum fuiss0 ex capitis XIII verbis id qu0d interdum factum est effici p0test: si ab isto venerabili sene - te Glauco appello - praesentem quem Videmus, non civitate Atticum, sed eloquio recoli ornarique scit Maeniana) perfecer0.
δ' capp. I. XIII. XV. XVII, XXI aliis l0cis
'q) capp. II de restituendis patriae meae MaenianiS. 'Τ) cf. cap. XVII. . . . illic aVum quondam Sqq.
28쪽
cluni vixit; nam .qu0d prostetur δ') - pler08que eorum, qui circum Starent, miratur08 e8Se, qu0d qui ab ineunte adulescentia ab id tempus numquam in publicum prodi isset, tum sero quodam tirocinio ad insolitum tribunal aspirarit videmus, e08 qui adstabant, Eumenium inde ab illo aetatis tempore noViSSe. Tum quamquam primam publicam orationem habuit, tamen iam antea artem oratoriam in patria η') docuerat quo in osseio administrand0 interpellatus apud Maximianum, qui annis 291 et 292 in Gallia versabatur, et inde apud Constantium anno 293 magister memoriae saetus eSt. ν )Qui eum, eum Britanniae anno 296 bellum inferre
moliretur)i), summo cum honore dimissum)-), AuguSto dunensium adules entium auditorio praeceptorem eloquentiae, priore apud Maeniana magi8tro mortuo, δ) praefecit et Salarium Sexcenorum Sestertium, quod altero tanto
maiuS erat, quam quod ad id tempus aeceperat,δε) ei attribuit. Quod decretum, ab Eumenio ip8i8, quibu8 Scriptum est, Verbis traditum,'h) ante bellum Britanni eum
anni 296 saetum esse apparet eX eiS, quae modo eXp0Suimus. Orationem autem post hunc annum habitam
88) cap. I. η') cap. VI. . . . ut me filius potius meo ad pristina mea studia aditus molientem ipsuino iusserit, disciplinas artis oratoriae retractare. cap. XIV Salvo igitur privilegio dignitatis tuae hortamur,
ut professionem oratoriam repetas. Cap. XV. . . non Solum meUS
ex otio iacens ad pristinas artes animus attolli. δ') cf. c. VI, ubi Verba prorsus deperdita et hoc ipsi palatio' levissima mutatione ἡ et antehac' ' Scribenda puto. Cum ea, quam proposui, temp0rum rati0ne eiusdem capitis Verba: et sensa principum optime coniungi p0SSunt. 3i Q. V. . . . . et inter illas dispositiones imperatorias longe maioribus rei publicae gubernandae provisionibus occupati, literarum quoque habuerunt delectum, scit principes.
η') d. XIV salv0 privilegio dignitatis tuae. βδ) e. V, qui n0bilissimam istam indolem Galliarum interitu
Summi doctoris orbatam respicere dignati, suo potissimum iudici0 praeceptorem ei moderat0remque tribuerunt. Cap XIV auditorio huic, quod videtur interitu praeceptoris orbatum. δε) c. XI, ut trecena illa sestertia, quae sacrae memoriae magi Ster acceperam, in honore privati huius magisterii addita pari s0rte
29쪽
e8Se e0dem argumento intellegitur; quin etiam cum Eumenius multa praemia in Se e0llata eSSe narret,)βὶΡ0Stquam praecept0r AuguSt0duni factus e8t, l0ngius tem-p0rum Spatium vel biennium Vel triennium inter annum, qu0 munuS ei deserebatur, et annum, qu0 0rati0 illa habebatur, praeteritSSe Videtur, ita ut hac qu0que redem0nStretur, hunc panegyridum aliquant0 90St annum 296, b. e. 908t panegyricum quintum habitum e8Se. Annum denique, qu0 Eumeniu8 natu S Fit, SequenSBrandi tum, sero 260 e88e put0. Nam e0 qu0d illa tum, cum Maenianorum 'i) frequentatio tumultu Gallie0 interrumperetur h. e. ab ann0 259 usque ad annum 265- pueritiam Se n0n iam ingreSSum e8Se e0nstetur, Verisimile est, ann0 260 eum natum eSSe. Qua dum tem-Ρ0rum ratione id e0ngruit, qu0d ann0, qu0 hune habuit panegyricum, ipSius siliu8 ad eam aetatem pel Venerat, ut arte 0ratoria erudiretur. θ)
Qu0niam, quid ex Singuli S panegyricis de e0rum Rug-t0ribus e0lligi p088it, exp0Suimu8, nune ea de re quaere' mus, num qui ab e0dem Viro comp0Siti e8se videantur; nam in ea re Vir08 d0etissim0s pr0r8u8 inter Se di80repare, initi 0 huius dissertati in is diximus. Atque multa S et graVeS QSSe cau83S, Dur et quartum et 0ctavum, Deque Ver0 quintum aut Septimum panegyricum ab e0dem Eumenio Seript0S eSSe putem, mani&St0 apparebit, Si ea, quae de auct0ribus quartae et 0etavae orationi diXimuS, paull0 aesturatiuS 00nSideraverimus. Utrumque Virum direa annum 260 August0duni natum es8e Vidimus. Τum Eumenii cursu8 h0n0rum is fuit, ut primum in patria adule8centes el0quentiam d0eeret, deinde apud Maximia-
δ') c. XI in quem multo mai0ra et prius et p0Steis praemia con
30쪽
num et Constantium magister Sacrae memoriae QSSet, denique rurSUS artem oratoriam tractaret in patriam reversus, ubi tantis divitiis excellebat, ut totum salarium a principibus tributum ad Maeniana restituenda redderet atque remitteret. Oetavi autem pane riel auetorem, qui OceaSione non oblata muneris euiusdam publici a se administrati mentionem n0n saeit ann0 310 et ipsum praeceptorem eloquentiae Augustoduni fuisse demonstravimus, quo in oppid0 inter divitissimos cives numerabatur et senatorii ordinis erat. Itaque eum nihil in vita utriusque inveniatur, qu0 negari p08Sit, Eumenium 0cta Vlam quoque panegyri- eum diXiSSe, nonnullae autem res sint, quibus illud e0nfirmetur, suo iure eontendi posse mihi videtur, Eumenium
eundem e8Se, qui 0ctavum panegyricum e imp0SUit. Idem reperiemu8, Si elocutionem in utraque orati0ne adhibitam consideraVerim US.
Sed ne quasi alienis sontibus hortulos meos irrigare Videar, imprimi8 ea, quae Pranditus pag. 28-31) 00llegit et disp08uit, huc refero, quamquam omnia, quibu8 ille
Eumenium non esSe anetorem octavi panegyrici demonStraxit, mihi totidem testimonia sunt, quibus probetur eundem esse hune atque illum. Similitudinem enim tot l000rum, quos Branditu S affert, et eX Eumenii oratione ab auetore oetu Vi panegyrici eXScripto8 e8Se putat, ita intellego, ut Eumenium, Similibu8 occasionibus oblatis, similibus verbis usum esse eXistimem neque id pauperis aut vilis animi esse iudico. Nam
omnium et poetarum et oratorum et rerum Scriptorum
permulta inveniuntur exempla, quae ex alio libro in alium translata esse videntur, eum in pari aut similieondicione paria aut similia verba adhibita sint. Sed alia Sunt, quibu8 multo magi S appareat, elocutionem quartae
et octavae orationis ita congruere, ut ea ab uno auctore e0mpOSitnS eSSe neceSSe Sit, quarum rerum haec eXempla asserum Substantiva Verbalia, quae nominativo caesu terminRntur Syllabi S , io, RS, VS, entia, Antiaμ, quamquam in omnibus quattuor orationibus inveniuntur, tamen permulta in quarto et octaVo panegyrico usitata sunt ut IV 2)interpretatio ex p08tulatio ne, q) restitutio , celebrati 0,