De quattuor panegyricis qui ab Eumenio scripti esse dicuntur.

31쪽

e0nsuetud0 alia. VIII 1) gratulatio, rati0, 0rati 0,

P0rro participii s ,rma saepius utuntur Soli Eumenius et a uetor 00tavi panegyristi, ubi Seriptores veteres Latini enuntiationem totam, quae pronomine relativo regitur,

adhibent, ut IV l) eircumstantes, 2) audientes. VIII 133SSiStentium; avetor autem quinti panegyristi recte dieit: , qui amant non amantes. Deinde in similibus et translationibus utendi 8 praeter , Velut, qua Si, quidam quae apud omne8 panegyri Sta S inveniuntur, , quodammodo apud Eumeni uin et auetorem oetavi panegyristi solos legitur, ut IV 10) ante aras qu0dammod0 Sua 8; a b) verum etiam ipsi quodammodo Scolarum parieteS et tecta eon Surgere; VIII 4) quae reliquas urbe8 quodammodo RomanaS

prima sedisset. Apud eo Silem Solo S Verba, quRO RULUS R-tivi eum infinitivo construetionem Secum habere Solent, sine hac construeti0ue cum indieativo coniunguntur: IV,

8) Credo igitur, tali Caesar Hereulius et avi Hereulis et Hereulii patris instinetu tanto studium literarum favore pr08equitur, ut sqq. VIII, q) Dicet aliquis: vetera ista sunt et quidem hoe Sanctiora quod Vetera Sqq. Deinde genitivum obieetivum quam maxime EumeniuS et Oeta VuS orator ita vitabant, ut Scriberent: IV, 3) cum aliqu0 meo erga patriam am0re, q) Singularis in BOS

32쪽

providentiae, 6) sollicitudo erga honorem. VIII, 1) de

tuis in se beneficius. Denique apud eo8dem , quamquam Semper eum eoniunctivo adhibetur: IV, 1) quamquam mihi sedes ista iustitiae amplissima Videretur; 3) quamquam in hac oratione .... loci tantummodo insolentia, non dicendi novitate perturber. VIII, 6) quamquam merito quivis ignoscat ipsis cultoribus, qu08 piget laborare sine fructu 12) quamquam enim adhuc sub pri8tina sarcina Vucillemus tamen levior Videtur Sqq. Itaque postquam Eumenium et quartum et octavum panegyricum Serip8i88e demonStravimu8, reStat, ut quaeram, num quintae aut Septimae orationis auctores eidem atque Eumenius esse videantur. Atque quinti panegyrici Ructorem non eSSe Eumenium ex eo apparebit, quod hic demum anno 293 a Constantio dimissus atque praeceptor eloquentiae laetus est, ille autem iam anno 293 a Maximiano remotus expers ullius officii ru8 se recepit. Certe igitur tres illos annos - ab anno 293 usque ad annum 206 - apud Constantium sacrae memorine magister fuit. Adde quod et genere dicendi et elocutione eo modo inter se disserunt: Eumenius numquam breVioribus similitudinibus aut imaginibus utitur, quin ei S pa liculam quandam hui, Sicut, quaSi, Vel ut, quidam, qu0'dammodo attribuat, auctor autem quinti panegyriei Saepi88ime eas sine ulla partieula adhibet, cuius rei haec sunt exempla: V, 18) si metu vestri lues illa solis Britanniae visceribus incubuit; 2) tenet uno pacis amplexa Romana res publica; 3) gubernacula maiora quaerebat Ructa atque augenda res publica, 6) cum oceanus ille tanto mole consurgens. Denique Eumeniu8, ut diximu8, ,, quamquam cum coniunctivo, auct0r quinti panegyrici cum indicativo coniungit: V, 2) Quamquam multa mihi ex illis quoque h00 in temp0re necessario tranSeunda sunt 8qq. 8) quamquam illa regio divinis expeditionibus

tui S . . paene, Ut cum Verbi periculo loquar, non e St. Restat, ut septimi panegyrici auctorem cum Eumenio conferam; qua in re primum in mentum mihi venit, illum Graeco8 quasi despicientem , , Graeculos nominasse. VII, 19); id quod Eumenium ViX fecisse puto. quippe cuiuS RVUS, quem ipse praedicat et quo gloriatur nati0ne

33쪽

Graecus fuerit. Deinde miror, quod idem illo qui bis

officiis functum se esse dicit, non apud summos civitatis principes Maximianum et Constantium magistrum sacrae memoriae se fuisse narrat, praesertim cum ceteris locis Omnino non modestum aut Verecundum se praebeat. Ex quibus omnibus apparet Eumenium ne septimum quidem panegyricum composuiSSe. Tum elocutione inter se maXime discrepant; cuius rei haec sunt exempla: Eumenius Verbum semirandi

cum quod et coniunctivo adhibet: IV, l) Cortum haboo plero8que mirari, quod ego maluerim ; septi-mUS autem Orator eo cum quod et indicativo utitur: VΙΙ, ib) non miror quod etiam g0nero peieravit. Deinde ille, sicut iam saepius exposui, brevioribus imaginibus non sine se velut quasi , aliis particulis utitur, hic saepissimo sine eis: VII, 3) non repentinus aliquis favoris ventus ie principem fecit; ibid. militiae gradibus cmensis ad fastigium istud maiestatis ascendit, 14 so talem siderum decreta formarint, ut crudelis esse non p0ssis. 21 qui Omnem spem in gremio maiestatis tune ponimus 23 multi quippe ex me rivi non ignobiles fluunt. Tum apud illum permulta substantiva Verbalia in has aut

isto eadentia reperiuntur, ut supra demonStratum est,

apud hunc perpauca; denique Eumenius participii formis

Saepius utitur, ut seassistentium, circumstantium , septimi panegyrici auctor enuntiatione cum pronomine relativo: qui amant. His quas attuli rebus demonstrasse mihi videor, Eumenium Augustodunensem quartum et Octavum panegyricum Scripsisse, non quintum aut septimum; sed ne horum quidem auctores eosdem esse iudico, quippe quorum cursus honorum inter se discrepent. Quamvis diliguntur igitur atquo subtilitor Branditus rem tractaverit, cuius rationem propterea tam accurate examinavi, quod postremus hac de re optime scripsit, tamen ea, quae Statuit, non QSSe probanda contendo.

34쪽

Natus sum Arminius Sachs Frankensteini prid, N0n. oet0br. 1862 patre Alexandr0 matre Mathilda e gente Franc. fidem pr0fiteor

35쪽

THESES