De diasceuastis Homericis, veterumque monumentorum diasceuasi [microform]

11쪽

eoni inplemur in his Carminibus, qua non ab artifice facta, sed

quodammodo nata linsciente auctore, et vatis non tam studio vel cura, quam liboro mentis impetu, fusa ac decantata fuere. Quum vero ex altera parte hae C Carmina, tanquam perpetuum adolesce . tis humanioris cultus exemplum, singulari fortuna per tot seculo-Tum casus mutationesque conservata et seris nepotibus tradita, tantam Per singulas aetates habuerint admirationem, quae quidem

sola plerumque instar acrioris iudicii Esset, et mox adeo mentes religione quadam alligaret; qua nullum vel gravissimorum errorum esse vinculum adstrictius potest item haec studia, multis modis amplificata ea, atque in campum liberioris cognitionis progressa, at quidem duplex munus suurn satis feliciter praestare CoePerunt,

mi primum indagandae Homericas poesis historiae Carminumque

originis inquirendae aportos nunc puriores fontes habeamus, unde, quod verius sit inveteratis praeiudiciis ac magis historiae conse taneum, scilicet modestius haurientem non facile fugiat deinde ut Criticam in Homero navandam atquε iudicium de Homerica integritate statuendum , sine quo rectra fieri em ndatio nequit, Porro no obscura ratio historia aut certe falsa vulgarium opini vium blanditia ducat, neque, ut fit, sinistra consiliorum impru-

dontia idudat ae destituat Atque hoc ipsum potissimum fuit, quod

siutissime in Homericis studiis aut desideratum esset aut desid vati saltem debuisset, ut certum quoddam solum ac fundamentum, in quo ipsa ars inniti posset, inveniretur, atque lex aliqua et norma auppeteret, ad quam exigi, velut ad obrussam, liceret, quidquid . . quocunque gener dubium vel ambiguum esse .in antiquis hisce monumentis Fidereturi quae tanquam edita e pugillaribus poetae, quum doctissimus quisque ectare ac suspicere assuevisset, non

eat mirandum, si diu ars . ormis ac nescia, pio ess et qua

12쪽

per reniendum, Varia conando et Periclitando neque reanteni opera metam contingeret, neque ullum omnino exitum reperiret.

Qua quidem omni doctrina, partim magno iam studio elaborata ut percipi qtieat, Partim in iam deducta, ut amplius elaborari, novo eoque insigni argumento diluxit praecipue, nunc, quid ad

literas quoque augenda et Ornandas aut communis rerum domina fortuna aut fortuna reCtrix ingenii Praestantia posset, nunc,

quantum differret Plane doctrinam inter eruditionemque veram, et doctrina Collectam subiectamque materiam. Quum enim ho atribuendum fortunae esset, ut bona pars frugum, quas multo largiores olim fertilissima tulit Alexandrinorum messis, et incomis parabile studiorum Omnium, quae in Homero ponuntur, adi m sentum, optatum Vix illud Patrum nostrorum memoria, nedum exspectatum, Post diuturnam oblivionem his temporibus gemunt in literatorum notitiam venerit et celebritatem, protractum, idquaiustissima cum laude meriti, ad communem utilitatem mox alte.

rum hoc, ne secundum Profecto, meritum comparatum ingenio

est, ut, qualis esset utilitas Vel fortuna illius vel beneficii ad meliora studia instruenda, eontinuo patesieret Quumque ipso etiam multa vir scientiae, Villoisonus, infinitam struam doctrina' quam eopiosissimis scholiis pervolutatis facile collegerat is, cuius tanta in colligendo virtus erat, in Prolegomena sua, praesarum in suolgen re opus et ingens Pabulum amatoribus, tanquam in horreum condidisset, unde mox alter haberet, quae depromere posset rexortus est posthac, qui opibus ante se coacervatis aequissima

conditione potitus, iam nova nobis componeret Protegomena, quae pro materia eruditionis, nunc uberrimos eruditionis fructus, pro industria, doctrinae laudem et iudicii, prudentiamque habe

rent. Quid igitur ille Nempe tam parum, quid rei ibi ageretur,

13쪽

cogitatione assequi poterat diligentissimu homo, ut, quod nup rxolatum legimus, non Victus Wolfiano acumine et pondere argumentorum, Ed PerterrefaCtus tanta audacia, quae fidem popularibus commentis et indoctis erroribus denegaret, ac deinde tristem sum Homerici ingenii ipsiusque poetae dignitatem, scelerato hoc seculo cum tot aliis rebus violatam, acerbe dolens, idem, in quo maximum certe Veritatis Studium agnos Cere et admirari debuisset, nonnisi duro nomino flagitii criminaretur et moliebatur ipse interdum paratis armis experiri, an flagitium depellere posset; atquii termittere certamen et Piaculum in Homero admissum vindica dum posteris relinquere mox Visum est satius I quam intermissionem quidem, crederesticet, non tam infaustam accidisse Hom

Ticae causae, quam illoisoni ipsius, meritissimi viri gloriae

felicem. Metiri se quemque Suo modulo ac Pede Verum eSt. κSed illac revertor Ut vi rogulam scilico omnis in Homero crisis facienda dirigeretur, et satis firma quaedam ratio integritatis

, viaee do illoisono commemorata, quae nimis mira paulo prudentioribus

haud videbuntur et non obscure alicubi praedicta erant in Germania, tradita sunt nuper Parisii in amplissimo conseas Instituti literarii nationis Franco-Gallicae quum criba huius Instituti, Dacierus, memoriam Valloisoni literis morte erepti, ad socios recitaret Quibus narratis n. e. orsan parum scilicet narrasse videretur, illum tale quid da suo legimus adiecisse, quo alia ipse ostendit, semet quidem ne dicam acerbius, in re gravissima minime aedere iudieem posse. Ceterum nos, quantum tribui illoisono . praestanti certe tu suo genere viro ac mansuram laudam adepto oporteat, non nescire nobis utiqRe videmura et assentimur plane Daciero, quum assi aret, sitissa, dum viveret, memoria quidem, quam

iudicio, valentiorem Atque illi sit terra levis

14쪽

aestimandae constaret, ex qua Vel disputandi vel refutandi idonea singulis in locis praecepta repeterentur, nune paulo maiore dum cura expurgari via Coepta est, inita, quamvis lubrica, disceptatione de eo, quod integrum apud Homerum dici haberique posset, et, si quid integrum ibi esset, uti est sane longe plurima pars Carminum, quomodo intelligi iudicarique integritatis modus d beret, ne sicut ex Varii et Tuccae emendationibus archetypum Virgilium, ita lituris et verubus Grammaticorum restitutum Homerum atque in totum sibi redditum haber se possct aliquis somniaret. Ita quo iam subtilius Carminum fortuna et historia examinata, indequo artis criticae, in Homer collocandae, finibus accuratius

descriptis, Pro Certo Statutum est, omnem omnino sermonis HO-merici emendationem rationemque saltem Carminua edendorum a doctrina et fide praestantissimorum, quos olim Alexandria ferct habuit, Grammaticorum debere quidem esse suspensam, ita tamen,

ut, quantum eorum Consensum, servatae ex ingenti iactura notarum reliquia testantur, is Sine dubio pro auctoritat ac legis historica s quΘndus sit contra ubi dissensus diversis opinionibus vel praeceptis nosmet ipsos etiam diversas in Partes vocat, hanc materiam, quippe in rebus controversis, nostro ipsorum iudicio subiectam, rationiSque momento, ac non arbitrio, ess reponderaniadam videamus. Idcirco permulta, quae proba et sincera et antiqua gravis consentientium Vox arguit, et isti loquuntur psrsaepe eo clarius, quo pertinaciu tacent, in ceteri rebus, quae aut habent dubitationem aut admittunt, aliqua, nec contemnenda lege analogiae minuent desiderium auctoritatis certae.

At vero tam immensa dubitationum, ab illis ipsis veteribus allatarum, seges, tot certatim Propositae ἀθετησεις et πορίαι,

15쪽

denique tanta in tam multis locis dubitandi vel reiiciendi Ileontia,

quem nou moveant reputantem Secum, quibus isti Causis, quou habitu Iiteraturae Homericae ad hoc totum crisis exprc nda genus invitari atques adeo compelli Potuerint quem animosiorem non Oxcitent similiter ista omnia, ut suo aequo iure suaque ratiocinandivo divinandi peritia barbatos doctores aemuletur, et quae illi audacius Plerumque, ac saepe vano abusu sagacitatis, s d permoti tamen multa librorum suorum discrepantia, molirentur, eadem aliquanto cogitatius ac modestius tentet, et Coniecturae probabialitatem aut severitatem argumentationis sequatur in iis omnibus, rebus, in quibus serior Carminum instauratio variaeque mutationis fortuna a pristina forma ac veterrimo habitu differre rideatur ZLicot sati hi licobit, quamdiu omnino aliquid licebit, experiri

in hac quoque pari studiorum nostrorum Coniecturalem, non aleam, Sed artem ratione coniunctam, quam ne Theologi quidem. at quanto graviores illi et sanctiores paganis Ρhilologist idquo in sacris literis et nullo praeeunte Aristarctois. repudiandam existimant, qui in praecipuis disciplinae suae in Crementis ponunt, neque ideo temere perhorrescunt, quod multis de causis cam sin

dubio impeditiorem etiam angustioremque habent, quam Philologi

habemus in profanis Carminibus. Quare, si aequalis operae experirimentum in vetustissimis monumentis Graecorum fiat, ac vestigia indagentur illarum rerum, in quibus propter manifestam veterum ἀνιστορησιαν non Claris testimoniis, nec uno vel altero satis erici auctor Statur, sed quadam eum versutia ingenii verisimilitudo est elicienda pro veritate e tanto minus hoc ad nescio quam novelis Iae audaciae suspicionem trahi recte licet, quanto vetustior ea certe est audacia, etsi mox male obruta superstitione posteriorum Σ

16쪽

ro sotatum, quoquo magis dii sicillimum id crisis genus, de quo die

mus, constat, Plura habere ab historia instrimenta et subsidia relicta, quibus ut illa non exiguo damno suo carent studia in Orientis antiquitate occupata, ita persimiles hare curae profanarum literarum et adhuc praeclare adiutare illustrata θque sunt, et forsan in posterum ad maiores etiam Progressus elaborabuntur. Quo degenere, re alia Commemorem, haurienda facile ex aliis fontibus, duo eum maxime IOea attingam, in Vetustior historiam nexu:orum operum longe gravissimi ac summae hodie celebritatis ' quas quidem, si quando ad eundem modum, quo demonstrata adhu summatim et primis lineis adumbrata accepimus enodatius aptiusqu ad interiorem notitiam pertxactari forte explanarique poterunt, iucunda haec spes haud fuerit audacior, eventurum, ut firmiore in fundamento id genus multa nitantur atque consisteres queant, quorum nunc vald molesta fluetuatio et inconstantia nequct in s satis magnam pro dignitat rei habet utilitatem, et huic ipsi studio nonnihil invidia apud eos facit, quibusi probabilitas quidem, nisi via ac ratione quaesita, ferenda in literis velaatis digna videatur. Nempe locorum, quae dixi, num ad rhamodos pertinet,

alie ad diascevastas et utroque maxime continentur duae istas aetates, quibus in haea Carmina, antequam Propius ad hodiernam formam accommodari coeperint, Planeta n convenit, Plurimas et avissimas immutationes variationesque esse illatasa quarum ipsaTum omnes rationes ac modos multo clarius haud dubie introspecturi essemus, magisque adeo affirmate de germana species Homericae poesis existimaturi, si qua hapsodicae artis qua diaia Meuasticae laeentiae originem et progressum et historiam omnem

17쪽

manifestiorem teneremus. Etenim huius quidem nisi capita saltem potiora ad liquidum perduci et explicari Satis poterunt, fateor, non recte intelligo, quomodo essiciatur, ut es uno in loco nondum gravioribus veterin obelis et quodam Consensu testium confosso, morosa es iusta fortasse dissicultas eorum expugnetur, quibus, nisi melius quiddam, at certe nonnulla vatis infantia vel lenia boni Homori sopor in promtu est ad quamvis dubitationem infringei dam et iuxta optimas ac Pessima inses eludendas.

Iaim vero si de rhapsodis quaeritur, primis videlicet atque

unicis per longam aetatem Graecae artis et nutritoribus et cust clibus, his dignius veriusque, praeut vulgo solet, Cognoscendis et aestimandis, ita novissima studia Profueriint maxime, ut, quem

Iocum olim pereruditus Iabor Claudii Salmasii egregis ad antiquariam notitiam pertractarat, idem nunc novo cum acumine ex Prusin ipsa Homerica eris et historia adeo Graecarum artium, quod

nemo tunc opinabatur, graVisSimo inpri- et Praecipuus, te

ex quo, tanquam de fontΘ, saluberrima lux multis rebus ducenda sit, aut plane occultis adhuc aut malo iudicio impoditis. Quanquam haec etiam de rhapsodis cognita et inchoata magis quam exhausta latius patent, a maiorem in aliis quoque disputationibus vim habent, quam tractata ea sola in Homerica causa habere possct . videantur, et nonnulla ipso in historico generaesunt relicta, quibua dedita opera aliquando illustrandis non inutilem vel supervaca noum Iaborem iri impensum arbiti'amuri IVorum alia est ae diversa quaestio, neque Salmasio duect pro. cedens, de diascctuastis quorum quum omnis memoria prorsim exolevisset, et vix nomen quidem in literatorum commentariis

18쪽

mansisset, tandem res eruta ex tenebris, quibus adhuc obsita fuit, simul atque in lucem prodiisset, non solum selectis iudicibus unico

et Ohementst se apprcibavit, sed iam adeo in Communem sententiarum orbem recepta est, ut parum absit, quin Homericos dias euastas CrePent omnes a furno redeuntes lacuque re, et quilibet

bellus nugator ultro citroque importunis rumusculis vexet. I limi Tum res ita se habet. Ante praeclaram operam illoisoni Scholia Veneta vulgantis, nonnisi uno loco in comis adhuc paratis, Cum Eustathii tum ceterorum scholiorum , sup Ererat Vocabulum διασκευαστης, Positum illud, id Iu Obiter ac nude in Schol. Briv. ad Odyss λ, 583. στευτο - κέχρηται δε ν λέξει ὁ διασκευαστῆς παρατῆ του ποιητου συνηθειαν indeque pariter ab Eustathi Pag. 7o I. Iin. 25. ed. Rom. το δεστευτο, αντι του στατο, χρησαμ ένου, φασὶ, του διασκευαστου τῆ λέξει παρα την συγηθειαν του ποιητου. Quod quum

in tanta solitudin nemo fere animadvertisset, et cum Budaeo neglexissent Stephanus et Scottus, itemqu in excellonii quadam ad Athesnaeum observatione Isaacus Casaubonus praeteriisset:

venit postremum bonus Mericus, Isaaci filius, qui quidem pate nae doctrinae vel immemor vel ignarus, sed incidens in verba illa Scholiasta et Eustathii, hancce dixit sententiam in Dissertat do Homeri Edition Hackiana P. 167. postas Casaub Epistolas cur. Almelov. Non alius hic ο διασκευοπτ quam poeta ipse qui quia σχῆμα, quod Vocant, nκσκευαστικον hic adhibet, et eo valde, ut observat alibi Eustathius, delectatur, ideo hoc nomine hic insignitur. Quae quam falsa sit coniectura, et Vidit Barnesius, et ipso oppositus in scholio διασκευαστῆς poetae Homero apertissim demonstrat ut mirandum sit, erici hoc somnium a Fabricio sim arreptum, in renovata eius Bibliotheca r. hodieque propagari sine ulla animadversiooe potuisse vid. Vol. I. p. 393 Quan-

19쪽

quam vix dubium est, quin simile quid describens verba ista, in mente habuerit Elista thius, quippe qui Crebro per commentarios suos id σχημα rhetoricum usurpat, et Verbum Paulo ante ea domipsa posuerat significatione, P. I 698. I. 48. de armorum iudicio inter Aiacem Et Vlyssem, καὶ δηι Κοὶντος διασκευαζε ἐν τοῖς αυτουσἐν δικi ρ τορικως, exornat rhetorico more Cons. Ernesti Lex. Technol. Graec Thet in vo C. Διασκευε sed nΘgligentius tractato Ioco, quam in Ceteris solebat vir desideratissimus. Iam tandem post editas lautiores copias vereris doctrinae res adhuc incognita complaribus vestigiis est deprehctnsa magis. Et Primum e cod. Loidens scholium Porphyrii editum a Valaenario est, in quo locus Iliadis , 56-368. notatur διεσκευασμενος esse an fori ab ipso Poeta rhetoricum in modum amplificatus p id quod ludicrum fore, sol est clarius. Quid multi Lux allata nunc demum est Venetiis : illinc protracta IocupIetissima scholia memoriam

pluribus locis repraesentant certa Carminum διασκευασεως, alatia quioris quidem Alexandrini recenSionibus, et διασκευαστων, evquos invectum aliquid et suppositum fertur, quod notatum deindos ignis νοθειας eiecerint Critici Atquct indicia huius rei nunc fero ad Iliadem pertinent ex quibus opinari licet, quam multo eiusdemmodi habituri vigemiis Maodyssea haec si pari fortuna a se vatis Moribus veteritin Notarum reliquiis uteretur. Iam sola ista satis habuit vir clarissimus, qui totius Homericae quaestionis teminporibus nostris ordienda princeps fuit, ex quibus doceret, δι σκευαστας non ignotos quosdam auctores criticarum recensionum habendos esse, de quibus videlicet alia vocabula perpetuo usu recepta esse constat, sest exactores seu politores primae opera Q. Pisistrati, Carmina colligentis ac disponentis, qui vel una Cum Pisistrato vel paeso post ad . eandem Peram studium a minum:

20쪽

Homor P. 23. et 39. Praefati prior Editt. P. XXVIII. seviss ed. liadis. Quae quidem doctrina unice confirmari visa est probatos antiquis Grammaticis usu verbi διασκευαζειν, Pro Vulgatiore altera ἐπιδικσκευκζειν, in cenicorum seriptorum literis usitati de auctoribus ipsis, alteram et emendatam dramatis editionem facio

tibus, indeque ad eos traducti, qui limam alienis libris ex aliis. generibus adhibuerint. Quodsi igitur in Homericis quoque poematis aliquando διασκευασις admissa est, et διασγιευαστων Prbpriaει partes fuere in iis elimandis, tametsi nainime alienus a b ho merito Us Pisistratus fuit, eundem tamen non eogitemus tam vasa qua- clam appellatione productum a veteribus, imo vero alios complures ex amicis eius et Certe aequales, qui velut administri regis in po- Iiendo Homoro ossent, deinde etiam alios nonnullos subsequentis

aetatis, qui in hoc ipso, quod illi instituerant, perficiendo, suum

quisque Pro Parte munia Praestar t. Etenim Prorsus hoc conia venit, διασκευαστικον munuS, Prout ubique in scholiis dicitur, non eadere in rhapsodos Posse quamquam, Si recte accuratequ capiuntur ista ραπτειν-οιεις, φαπτα επ', Ppsumque nomen α ρωδου,

deniquρ illud, reserendum eri ad insigniorem rhapsodicae artis pertactionem, ἐλυποβολῆς μ φαβεῖσθαι, Iane et perspicue intellia

gendum est, artem Plurimis modi in Vera διασκευασε oecupatam, atque ειρριον καὶ ραψ ἐν quasi 2 ProfeSSO quaerentem, iam percommodam reddere ad colligenda Carmina et literis consignanda debuisso cuius laus operis delude in spieudidissimo nomino Pisia strat hapsit et onvenit id quoque, ne ipsum primum quid Carminum collectorem διασκευαστην dici, quod non potuisset praetermitti in tot locis scriptoriim, qui Graece istho meritum praedii