M. Tullii Ciceronis Epistolarum selectarum libri quatuor in usum studiosae juventutis

111쪽

beatu s esses , & omnes boni. Ego su in , qui nuru 1ius vim plus valere volui , quam honestum orbum. Idemque , cum illa ipsa arma, quae sempertimueram, plus posse sensi, quam illum consensum bonorum , quem ego idem effeceram, qua vis tuta conditiove pacem accipere malui, quam. 'viribus cum Valentiore pugnare. Sed & haec, &multa alia eoram brevi tempore licebit . Neque me tamen ulla res alia Romae tenet , nisi expe- ct alio rerum Africanarum. Videtur mihi res in Propinquum AEdducta discrimen . Puto autem mea non nihil interesse , quamquam id ipsum, quid intersit , non sane intelligo. Ueruntamen, quidquid illinc nunciatum sit, non longe abesse velim a confiliis amicorum. Est enim res ipsa jam in eum locum adducta , ut quamquam multum intersit inter eorum causas , qui dimicant, ta- men inter victorias uota multum interfuturum Putem. Sed plane animus, qui . dubiis rebus ior stan fuerit infirmior , 'despriatis confirmatus est multam: quem etiam superiores tuae litterae confirmarunt quibus intellexi, quam fortiter iiij xiam serres: juvitque me, tibi cum summam humanitatem , tum etiam tuar litteras prosuisse . Verum enim scribam : teneriore mihi animo videbare , sicut omnes sere, qui vita ingeuua . in beata & libera civitate viximus. S d ut illa

secunda moderate tulimus , sic hanc non solum adversam, sed etiam funditus eversam fortunam . fortiter ferre debemus: ut hoc saltem in maximis malis boni contequamur, ut mortem , quam etiam beati contemnere debebamus, Propterex quod nullum sensum esset habi rura, nunc sic tia secti non modo conremuere audeamus, sed e iam

optare . Tu. si me diligis, si uere isto otio; t.biaque

112쪽

que sem per per silade. Fr ter culpam, ac peccatum quo semper caruisti, & carebis, homini accidere nihil posse quod sit horribile , aut pertimescendum . Ego , si videbitur recte fieri posse , ad te veniam brevi . Si quidem acciderit , ut muta dum consilium. sit, te certiorem faciam statim is Tu ita fac cupidus mei videndi sis , ut istinc tene move is tam infirma valetudine , nisi ex me Priu, quaesteris per litteras quid te Velim facere. Me velim , ut facis , diligas , valetudiniquae tuo 2 tranquillitati animi servias . Vale .

Dolabellam lotidiatis extollit i quis columnam in , foro Carfari , quasi Deo,erectam everterat . Vide lib. 14. adAtticum Lactantium lib. I. cap. Is P

Cic. Dolabellae Con s. S. D. 3λ's TSI eontentus eram, mi Dolebella, tua glo.

ria, satisque ex ea magnam laetitiam voluptatemque capiebam : tamen non Dossum nori confiteri , cumulari' me maximo gaudio , quod vulgo hominum opinio socium me adscribat tuis 'laudibus . Neminem conveni convenio autem quotidie plurimos: sunt enim per multi optimi viri,qui valetudinis causa in haec loca conveniant; praeterea ex municipiis frequentes necessari j mei qu omnes, cum te summis laudibus ad coelum 'extulerii re mihi continuo maximas gratias agant. Negant enim se dubitare , quin tu meis Praeceptij, dc consiliis obtemperans praestantissimum te cive na,& singularem Consulem praebeqs.

ibus ego quamquam verassisne po fium respou. dere

113쪽

ilere, te, quae iacias, tuo judieio & tua sponte

facere , nee cujuiquam egere consilio : tameta ne

que plane assentior, ne imminuam laudem tuamisi omnis a meis consiliis prosem videatur - neque valde nego: sum enim avidior etiam, quam satis

est , gloriae . Est tamen non alienum a dignitatei tua , quod ipsi Agamemnoni regum regi fuit honestum , habere aliquem in consiliis capiundis. Nestorem et mihi vero gloriosum , te juvenemi Consulem norere laudibus , quasi alumnum di I sciplinae meae. L. quidem Caesar , cum ad eum, aegrotum Neapolim venissem, quamquam erae , oppressus totius corporis doloribus , tamen Rute i quam me plane salutavit, O mi Cicero , inquita, gratulor tibi , cum tantum vales apus Dolabel-l Iam quantum si ego apud sororis filium Valerem, jam salvi esse possemus. Dolabellae vero tuo & gratulor , & gr tias ago : quem quidem post te Consulem solum possimiux vere QMsulem dicere , Dei nede multa de facto , ac de re gestae : tum nihil magnificentius , nihil praeclarius actum unquam , nihil Rei p. salutarius . Atque haec unavon omnium est. A te autem peto , ut me hanci quasi falsam hereditatem alienae gloriae sinas cernere, metue aliqua ex parte ita λcietatem tu1rum Iaudum Venire Patiare. Quan Panis i Do. Ixbella baee enim jocarus sum libentius omnes meas, si modo sunt aliquae meae laudes,ad te trauia fuderim , quam aliquam Partem exhauserim emtuis . Nam cunu te semper tantum dilexerim quantum tu intelligere potuisti;tum his tuis factis se incensus sum, ut nihil unquam in amore sue

rit ardentius Nihil est enim L mihi crede vir- tute sermosius, nihil pulchrius , nihil manilius . . Semper amavi, ut scis a M. Bristum Prister ejus

114쪽

summum ingenium , suavissimos mores, fi u gu- ψIarem Probitatem , atque constantiam : tamen Idibus Martiis tan tum accessit ad amorem , ut mirarer locum fu i fie augendi in eo , quod mihi liam pridem cumulatum esse videbatur. Quis erat qui putaret ad eum amorem, quem erga re ha- . ibebam , posse aIiquid accedere Tantum accessat, . tui mihi nuue denique amare videar , antea di- Iexisse. Quare quid est , quod ego te horter , ut dignitati , ει gloriae servias Proponam tibi claros viros, quod laeere solent, qui hortantur Neminem habeo clariorem. quam teipsum . Te .imi rere oportet, tecum ipse certes. Nec lice e quidem tibi jam , tantis rebus gestis , non tui similem esse . Quod cum zia sit , hortatio non est nete tari a; gratulatione magis utendum est. Contigit enim ribi , quod haud scio , an nem tui, ut' summa severitas animadversionis non modo non in v idiora, sed etiam P pularis esset , & cum bo- nis omninus, tum infimo cuique gratissima . Hoe si tibi fortuna quadam contigiss r, gratula. rer sel icitati tuae' sed conrigit magnitudine tum lanimi , tum etiam ingenii, atque consilii. Legi enim conpionem tuam . nihil illa iapientius. Ita ὸ Pedetentim , & gradarim tum access*s a te ad

- causam facti, tum recessus, ut res ipsa maturitatem tibi animadverteradi omnium concessu daret.

Lirierasti igitur & urbem periculo , δέ civitatem metu . Neque solum ad tempus maximam utiliata rem attulisti . sed ceram ad exemplum . Quo facto inteIngere debes, in te repositam esse Remis pub , tibique non modo tuendos , sed etiam ornandos elle illos viros. a quibus initium liberistatis proseetiim est sed his de rebus e ram plu- . ra Propediem 1 ut spero . Tu , quoniam Rem p. nosque

115쪽

LIBER I. ARTUS. IIT nosque eonservas , fac, ut diligentissime te ipsum , Dolabella , custodias . Paleis

t Moeret , ut Iuἱ abfeneis desiderium erebris, D A ais epistolis leniae : enumerae Trebonia erea sol ossicia : omnis de Calao jam mortuo quid sen erat: periise enim Calvum , antequam haec via sola Ieriberetur , iden , anes Caesaris necem, Pa rei ex libro , qui Brutus inferiptus est .

M. T. C. Trebonio s. P. D- ss

ET epistolam tuam legi libenter,& librum ii.

bentissime. Sed tamen in ea voluptate huno. accepi dolorem , quod , cum incendisses cupi ditatem meam consuetudinis augendae nostrael nam ad amorem quidem nihil poterat accedereὶ tum discedis a nobis ἡ meque tanto desiderio affieis,ut unam mihi consolationem relinquassore , ut utriusque nostrum abse utis desiderium . crebris & longis epistolis leniatur, quod ego noumodo de me tibi spondere possim, sed de ' te etiam mihi. Nullam enim apud me reliquisti dubitationem , quantum me amares. Nain, ut illaoni mittam quae civitate teste fecisti, cum mecum inimicitias com rnunicasti; eum me concionibus tuis defendisti; eum quaestor in mea , atque in f publica causa Consulum partes suscepisti; cum Tribuno Pleb.Quaestor non paruisti,cui tuus Praesertim collega pareretὴ ut haee recentia, quae meminero semper, obliviscarέ quae tua solicitudo de me in armis, quae laetitia in reditu, quae cura qui dolor, eum ad te curn, α dolores mei perserrea

116쪽

tur ; Brundusium genique te ad me venturum fuisse , nisi subito in Hispaniam missus esses. Ut haec igitur omittam , quae mihi tanti aestimanda sunt , quanti vitam aestimo, & salutem meam rLiber iste quem mihi misisti , quantam habet declarationem amoris tui Z Primum , quod tibi facetum videtur , quicquid ego dixi , quod aliis lfortasse non item : deinde , quod illa sive facetai sunt, sive secus, sunt narrante te venustissima :

quin etiam antequam ad me Veniatur , risus omnis pene consumitur . Uuod si in his scribendis nihil aliud , nisi , quod necesse fuit, de uno me tamdiu cogitavisses; ferreus essem, si te non amarem Cum vero ea , quae scri Plura persecutus es,sne summo amore cogitaere non Potueris : nori

Possum existi mare , Pius quemquam a se ipso .

quam me a te amari. Cui quidem cego amori, utinam caeteris rebus possem , amore certe respon- idebo : quo tamen ipso tibi confido me facturun otis . Nunc ad Epistolam venio : cui copiose, Scsuaviter scriptae , nihil est , quod multo respondeam. Primuin enim ego illas Calvo litteras Hias , non plus quam has , quas nunc legis , existimans exituras. Aliter enim scrIbimus, quod eos solos , quibus mittimus, aliter , quod multos lecturos Putamur Deinde ingenium ejus melioribus extuli laudibus , quam tu id vere potuisse fissi putas . Primum , quod ita judieabam , acute

movebatur : genus quoddam sequebatur , in quo judicio lapsus , quo Valebat , tamen , assequebatur , quod Probaret. Multae erant , & recondita: itterae : vis non erat: ad eam igitur adhortabar. In excitando autem , Sc in acuendo plurimum Valet , si laudes eum , quem cohortere. Habes .

de Calvo judicium , & consilium meum: consiliuiu

117쪽

LIBER A R T υ s .' IIsi, Iium , quod hortandi causa laudavi : judicium , quod de ingenio ejus valde existimaVi bene. Re- liquum est , ut tuam profectionem amore Prosequar, reditum spe expectem , absentem memoria colam , omne desiderium litteris mittendis , accipiendisque leniam . Tu , velim, tua ita me stulta ossicia multum tecum redordere e

, . quae eum tibi liceat, mihi nefas iit oblivisci, non modo virum bonum me existimabis . Verum etiam te a me amari Plurimum judicabis. Vale .