Adnotationes in Euripidis Medeae prologum [microform] : Abhandlung des Gymnasiallehrers, Dr. Fuldner

발행: 1855년

분량: 26페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

as partis the 'Foundations os,ester Civiligation preservation Tro)ect

Funded by the

Reproductions may noti made ithout permission homColumbia Universit Library

2쪽

COPYRIGET STATEMENT

States Cod concems the mining of photocopies nother reproductions of copyrighted materiai. . .

Columbia Universit Librar reserves the right to refuse toaccepi a copy orde id in iis judgement fuistiment of the orderwould involve Violation of the copyright law.

3쪽

PLACE:

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENTMastor Negativa

BIBLIO GRAPHIC MICROJPORM TARGET

Origina Materia a Filinex Existin Bibliographic Record

in et

TECHNICA MICROFORM DATA

5쪽

l. 25

2.5 2.2

6쪽

in antire a Maa

7쪽

Cous Euripidis Medea, ex recensione Augusti Nauckii. Lipsiae 1854.

Εἴθ' ί φsλ' Ἀργους Γη διαπτάσθαι σκάφος

8쪽

κακῶν υε γὰρ ροvτὶς οὐκ ἀλγε φιλεῖ. I 0ia Valekenarius ad uripidis Phoenissa p. 120 ut interpretetur versiculum Q' VS, D τ βμηχεῖο πεσῶ v, J0etam n0Sirum amares στερο ποοτερου Huius sigurae rhet0rieae, quae accurate legentibus Euripidea notissima esse debet insigne inlutule dxemplum ex0rdi pr0I0gi 0ntinetur. 'am Argonautarum navigiuin prius labri alii in in

ne grammaticus, qui argumentum dramatis e0nseripsit, praetermisit: παινεῖται ὁ , εἰσβολὴ

Scinee Medeae nutrix, quae mulier Colchie suisse singitur, quum dominam miseriis ae ala mitatibus ppressam Videat, de eius adversa e0nditione lamentatur et conqueritur pr0 serens sere

4245haee utinam nunquam Arg0nautarum expediti Suscepta esset Minyae si n0 in Colchidem venissent, Medea n0 migrasset cum ΙaS0ne in Thessaliam: 0u, Pella occiso, sugere debuisset I0leo 0rinthum ubi Ias0n deserta ux0re, Glaucam, Cre0nti regis siliani, in matrimonium ducere vult remansisset 0 milia in C0lcliis neqile accidissent quae nunc eius animum lacerant atque uncutiunt. Habes Vero laec sensa p0etarum na0re ii a X preSS Verbis, ut Singula Argonautarum pr0secti0ni annexa sua iter describantur atque enuntientur Argo percurrit per rupes Cyaneas pinus in m0nte Peli caeditur sortissimi viri remis navem incitant. mnia exsecratur nutrix, quae ante p0rtas domus regiae sta el0quitur. du0 quidem apertum est ex Verbis paedag0gi 50:

Opiandi luminitae quae apud iraec0s coni ponuntur, varii generis uni. In iis p0nitur plati usm0dus infinitivus et indicativus imperfecti aut auristi. ibi optatur. ut quid fiat ut 0n stat. lucum habet optativus, cui tu his quidem propositionibus larticula α 0n additur. Abi optatum tale est, ut mai0 quidam animi affectus ac perturbatio significetur, infinitivus Surpatur, qui pro Sua natura quum neque personis neque numero sit definitus et Verbi tantuni n0ii0nem contineat adiuncta temp0ris ratione, id optime declarat, qu0d, ut eum enusin y0cta loquar ex mentis quodam tumultu promanat. Similiter infinitivo ad ea notanda utuntur, quae quis ii andat aut pruilibet. Sed qu0 ad rem nostram spectat, hoc est ad usum imperseeti et aurisiorum in optandi larmulis, is explicari debet ex propositiunum c0nditionalium natura atque indule Scimus indicativum temporum relativorum, quae dicuntur, usurpari in enuntiationibuS,

quae quam re e0nditi0nem continent mente tollunt ae eonsequentia ex eadem negant. suid' quod idem m0dus ponitur in enuntiationibus finalibus, rubi de fine non impetrato aut 0u impetrando sermo est Plato in Crit0ne p. 44 γ εἰ γὰρ φελον. - Ηρἰτω v, 'Isti τε ινμ οἱ πολλοὶ τὰ ις κακὰ Esργάζεσθαι. δεα ἶο ε - σα και γαθα τὰ μενς 'οι καλας αι εἶχε In Menone idem p. 89 εἰ φύσει οἱ Ἀγαθοὶ ἐγίγνοντο. 8σα που 'ν,11 D 7 γ' ιωοκον τῶ νέα τους ἀγαθούς τὰς φύσεις' ούς ἡμεῖς φυλαττομε - v μηδιις αυτους et is Q Θειρευ quam dormam mutare I0luit sedievius in διαφθείροι, a Butiniann ad h. l. resutatus Amnis tam est usus is, quo imperseetum et adristum indicativi optantes usurpant Namque imperfectum ea designat, quae ster nequeunt; adristus illa. quae non laeta sunt Addubitari potest, in particula ει aliis larmulis usu additis usurpar possit ab optantibus. Peritissimi linguae Graecae viri de hac re dissideat.

9쪽

a optantibus usurpari, sed signiscat etiam siquidem. Ἀ0phoc Ded. yr. 80, 81:t 'uac 'Aπολλοι, εἰ γὰρ iv τύχη γ τω σωτῆρι βαίη . ἰαμβρὸς ἄσπερ ἄμματι.

m' ' quae sequuntur, ita expressa sunt, ut nutrix cogitet, reni aliter se habere sive laeta esse, quae e0mmemorat. Propterea recie consequentia his verbis proposita suilla

Volant curae circum laqueata tecta 0r. d. II, 16. Pariteula μη ad verbum διαπτάσSαι posita est Aliam rationem habes in verbis: μὴ ποτ εγῶ φύσας si γελοι - επιδέσθαι 1403. M a: ποτ a Qελο σφ' ὁM Iun. 288. Ἀργοῖς σκάφος Insta 74 dicit poeta Ἀργῶο σκάφος. 0 σοφος σκάπτει proprie est lassa usurpatn vero ut σκάφη de alveo navis et navigio ips0. De eapha vid Cicer. Rhet. II, 1 et adierenn I, 11. Scapha est navicula, quae longis naVibus praesto S ad Salutem, Si qua pus sit, ferendant. Inde apud Caesarent . G. IV, 26 scaphae I0ngarum navium commemorantur. 0ns. II0epsnerus ad Cycl0pem p. 44. 0r. III, 29. et 27, 7, 30. Cymba Char0ntis dicitur ruto ποι σκάφος Alc. 244. Huc spectant versus pullonii Rhodii in Arg0nauticis I, 18, 19:

0vidius, apud quem IIede Aeetias et Pliasias appellatur Minyarum sive Argonautarum navem n0minat Pagasaeam puppim Metam0rph. VII), qu0d 0men ab ppido Thessaliae desumtum esse d0cent interpretes. 0immemoratur λιμη Παγασἡιος apud Apoll. Rhod. I, 24. Urbs ipsa dicitur Παγασαὶ Ma γυί1τiὁες Ap0ll. I, 238. Ceterum de Argonautarum expediti0ne in Colchidem, ut Phryxea Vellera p0scerent et app0rtarent Peliae, huius l0ei 0 est disserere. Xeque exp0nere Volunul de e0nsilio, qu0d uripides, qui saepe cum Simonide πεο γυναικιῖν in iudicio de mulieribus serendo consentit, sabulam scripserit, deque variis dramatis recenSionibus, quas viri docti in antiquitate exstitisse arbitrati sunt. De his cons. Maitlilaeus. ut vero noscere eupit diversi generis myth0s de Ias0ne ac Iedea deduct0s eos ex rebus C0lchicis. Thessalis, Corinthiacis et Atticis, atque in Homericis, esi0deis ac tragicis carminibus vario modo tractatus, is adeat Schoenium et Pylium. Ille in cunimentatione sag0gica ad Medeam de his accurate exp0suit Ausge liliit Tragddie de Euripides. Erklliri voti clidue Ziveites Bllndehen LeipZig, eidniann 1853). Hic scripsit copiosiorem dissertationem Literatur des Sagenkrelses de Medea Zeitschris sur AlterthumsWissensiliast vo Caesar, 1854. tes est. Nec lyrici poetae istis narrati0nibus abstinuerunt, ut ostendit Pindarus, Pyth. V ad qu0dearmen c0ns. 0eckhius et Dissenius. Inter Romanus titus, Ennius, vidius, Seneca has fabulas tractarunt. Ennii fragmenta in plurimis Medeae dili0nibus excitata sunt. Cons. Euripidis Tragoediae. Rec Pssugk. ad ait curavit l0tZ Gothae 842. De Medea et Persae quaedam memoraverunt. Apud illos tres seminae Medea, I et Helena in caussis bellorum inter homines gestorum fuisse dicuntur. Cons. Her0d. I, 1 5 duid stqu0 Medea apud eundem erodotum nomen dedisse dicitur Medis VII, 62 ἀπικο ιενης εΜηδεἰης τῆς Ηολχίδος Ἀξ 'Aθ εω ἐς τους Aοίους τούτους μετεβαλο 'oh οὐ τοι

10쪽

το υυομα 'Aυτο ὁ πεοι σῖε tuu ὁ λεγουσι Mῆὁοι. De eadem re videndus est Xenoph. Anab. II, 4, 1 ad quem locum cons clineideriis. Hόλχα ες Δυ. Vocabulari ελχος et Κολχi usurpantur et Substanti oruin et adiectiv0riim rati0ne. Inprinil Κολχὶς de terra ponitur sed etiani de ipsa Medea Colclii de quibus Bitterus eruditissime disputavit. ex Ierodoti opinione ab Aegyptus oriundi sunt. Id niaxlui concludit ille ex cireunteisionis ritu. quem habuerunt II. 04. Ad eandem Culch0rum originem Pindarus putatur in his allusisse: ες Φασιν ὁ επειτ' o; 3λυθο v. Asa κελα ιι ἄπεσσι Hόλχοισι βία μίEa v. ἰητα παο 'αὐτα. Pyth. 14. 4. Apud Ier0dotum l. l. 0ntinantur μελάγχροες, nigram cutem, et ουλότριχ erisp0 capillo habenteS. 0cem ala per aphaeresin idem esse, qu0d est γαῖα sive is plurinii placet. Magnetum suisSe dicuti Vocabulum usurpatumque est potissimum in Iunica sive pica dialecto, ex qua in tragicorum p0i laru in usus transiit. Sed eliani est n0men pr0prium. Commem0ratur in Θεσσαλῶν. Significans sive urbem sive regionem duid quod Ain simpliciter de Γ0lihide visi uim est Apuli. iussi. II 122 hi Ierodoteis ολχi additum

Euripides videri p0i est Scripsisse Κόλχω ἐς inti quod pulelirius atque ornatius est. Ceterum eum de C0lchidis n0mine appellati0nem regum eius terrae coniunctam fuisse e0niicimuS. Γ0mplures e0rum n0men Aeetae habuerunt quod testatur Strabo lib. I Hαι ἔστι τοῖς ἐκ Πτού ἐπιχcυριο του νομα. id interpp. a Xenoph. Anabas V, 7, 37. duum Aeetes pater Medeae, Soli lilius Sit eiuSdemque silia Circe, ei iani haec in insula habitare fingitur, quae A in dicitur Inde apud 0meriam dyss. IX, 2 Circe est ἰαίη.Συμ πληγάὁας. Rupe iStae n0minari solent κυάνεαι πέτραι. Utrumque Vocabulum

Symplegadibus addidit Euripides 1253. Plerumque Symplegades simpliciter e0mmeni 0rantur, ut apud Strab. I. l. Apud 0pb0elem eaedem appellantur Κυάυε πελάγη Antig. 955 apud Τheocritum Συιῆρομάὁες XIII, 22. Ceterum utrum Συμ πληγάδες an Συμπλ γάεις

scribendum sit, n0n 0r0r. De hac re quae est theerta et err0ribus plena, n0 sali e0nsiderate PorS0nu ad h. l. diSputat, dicens hane regulam mihi semel ipse statui, ut 5 semper pro σί Seriberem, ubi per metrum et numeros liceret. Id castigat Hermannus in adnotati0nibus, cuius Sententiam amplectimur, tragicos sibi in hae re n0n 0nstitisse nec regulam aliquam. Sed qu0 in quoque loco auribus magis blandiretur vel usitatius esset, sequutos SSe. In tranSeurSu 0nemuS, Symplegades sensu quodam figurato poni, ut apud Tertullianum ad erSu Marci0nem I, 2: Duos Ponticus deos assert, tanquam duas Symplegadas naufragii sui quem negare n0 p0tuit, creatorem, id est nostrum et quem probare non p0terit, id Stsuum . PraemiSSa est his verbis Tertuli an descriptio Ponti memoratu digna. Ea hoc m0do

finitur: mula 0rpent omnia rigent. nihil illi nisi seritas alet, illa sellicet, quae sabul scenis dedit de sacrificiis Tauronim et amoribus Colchorum et erucibus Caucasorum. Recte notavit Seh0enius ad h. I. Πλαγκτάς 0meri dyss. , 5 a Symplegadibus distinguendas esse saepe cum iis confusas, qu0 et siligkium ad h. l. et apium in nomastico Graeco fugit. Cyaneas descripsit Apollonius Rh0d. II, 31 seqq.:

In sequentibus verbis uripideis scriptura μηδ' sine dubio vera est, nec pro alter μηδ' eum Bruncia μὴ scribi potest. Iam adiunguntur vocabulis sta' ψελ', quae addita sunt neque disiunguntur. almfletus ad h. l. haec disputat: Mallem μητ ερετμῶσαι inquit BrunckiuS Male. Mητε p0st μη elis se s0l0ecum est. Iegant hoc, sed laustra negant, mea quidem Sententia, Hermannus ad Soph. i. 423 Reifigius Cuniectan. in Arist0ph. I. p. 189 Citat Matthiae Gramm G. g. 602. Thucydidem III, 48 καὶ μηὁλὰ ἴκτα πλόου εἱμαντες. Ρη πιεικε ia. - μητε οἴκτω habent uuies sere e0dices scripti et primae quatuor editi0nes Sed huius-m0di err0res etiam e0nira librorum c0nsensum t0llendi sunt. Vide ad 12l3.1323. IIae Elmsteli regula ab Hermann in adu0tati0nibus cupi0sius tractata et diiudicata est qui subtilius et verius de particulis οἴτε et μὴ τε post ob et μὴ statuisse Iidetur quamquam Singula n0usatis firmis argumentis probata sunt Mir0r, Pors0num μὴ ὁ ε υάπαισι - μὴ ο ερετμωσαι retinuisse. Recentiores habent μη ὁ Pinus, ex qua Argo facta est, In convallibus Peliacis excisa esse dicitur, cuius et Catullus memur sui a stligki per0pportune excitatus XII, 1. Ea de causa Argo nominatur Πηλιάς apud Ap0ll. I, 2o. Cum pinu Peliaca c0mparari possunt Verba 0ratii d. I, 4:huamvis Pontica pinuS, Silvae filia n0bilis, Iactes et genus et nomen inutile, ad quem locum interpretes utilia c0ngesserunt πεσεῖ procidere, qu0d idem Venusinus iuc0mparatione Achillis cum in mordaci serr icia posuit d. IV, 6 rnatiSSima Verba, quibus arb0 ferro accisa iugisque avulsa describitur, invenis si tua interest apud Virgilium Aeneid. II, 42 seqq. 4ρετμῶσαι Ἐ0es laetitivum lacessivit negotium interpretibus. Ut 0strum iudicium firmo undamento superstruamus legibusque grammaticis stabiliamuS, X etym0l0gleae doctrinae rati0nibus quid statuendum sit explicare debemus actitiva verba sunt triplicis generis. Si volumus ea ex artis praecepto notare, his vocabulis, quae m0re grammatic0rum

SEARCH

MENU NAVIGATION