장음표시 사용
31쪽
M' 'me, quae in eius vivendi ratione an- guli privato nomine, ct stribebam, -- 37 te Pontifieatum elucebat: videbatur inctionem Urbani, quidquid e 378'tra illam diceretur, liberat suae -- atque Canonieani Aliqni tamen .
male affecti occulta via ad Carolum
v. Galliae Regem stripsisse dicuntur, istine quidquam eorum crederet, ' miser. pro Urbano fgnificabamur, quia ni--πν M.
Ecclesiae magnopere Zelams, qvod mirum cun , praesture cogebantur di 'φλlicite aecon Mndabat singulis quae Electus iste atque Magistratus e.
exigebant, alioqui periculum vitae , . ineuiniri Et quia exin observa, te Pontificatum elucebat; videbatur valde humilis, modestus literat
rum et virtute praeditorum amicus devotus, mortificatus , diu noctuque Cilicio vestitus, toto Λdventuo a sexagesima usque ad Pascha 'iunans, pro gloria Dei vi pro bono Cardinalibus, ut inlicet illud animminente pontificis electione uniace prae oculis haberent. Sed cum Prietinim romam conscendit adeo prodigiosi in ejus vita consecuta est cum krtuna mutatio, ut otusatius m apparuerit 3 videreturque
mutis, S praecipue Gallis jam L
sensis, i aperbus, arrogans ambitio-ius, imprudens, iracundus , imp tuosus, vinescativus, inexorabilis, severus isque ad horrendos -- - clitatisexcetasu ut ita , derepento abUno intremoria rum sat sens, Permultis occason praebueriter
Hendi, quod vel nastia erit vir- utes, quas ante suam praeseserebataexastationem, vel quod eadem Ninna , quae sibimadiam sublime fastigium elevavit, illas in momento ademerit, dum illis pro tonservando honore&2enritate propria, maximopere indigebat.Sic nimirum vitia subtilioemitata hypochrisi, ut scopus conceptus attingatur,serme cum primum ontinetur,erumpunt;&apparentiae virtutis,quibus illa magno cum artificio tegebantur eodem ser-
me tempore illico dissipantur, quo creditur, vim sibi non esse inserenda, dum possidetur,quod quaerebatur. Interea novus Pontifex, dum se in Throno Sancti Petri bene firmabantur, vereri poterant, ne si qui1 pia contra Urba in scriberent, literae ipλrum in manus ejus incide. Tent S male ab eo tractarentur. Sed
haec a lis Gallicanis, suspe fidei
Haec antprorum dispositio parum lavens Urbano, multum de ei ex
modo gubernandi non omnino prudente admodumrigido ct extratD sever atque nimium impetuosis,qui temperamentum sinam atrabiliosum secutus, ubi lenire debuitat animos, ut in stas illos partes induceret, ad liberam ct voluntariam sui novam agnitionem , adeo illos exasperabat ut tandem ad extrema consilia mentes converterint. Fuit enim Urbanus vir rigidus, asper, inexo
rabilis, arrogans, habendicupidus. ac cunctis hominibus, cti' praes mtim , qui de eo bene ineritiiserant, Cardinalibus, ingratus: quibus saepe honesta petentibus, cunctam gando in gravissimis objurgationi. bus cum ali, Praelatis vexatos, ad subsequens parum opportun Sehic ma incitavit. I imo enim, altero mox a sua Coronatione disconversus ad Episcopos, in Capella Pontificiavesperis assistenstes graviς--em tum cerneret, ad omnes Principes simis eos objurgationibus invast, de Christianos scripsit, di ad omnes Episcopos Literas Circulares misit Anquibus dicebat, se raro ct miro m do, qui nonnisi Spiritu Santis e.
manare poterat, mon communi omnium Cardinalium consensu ei
ctum Rissio, tametsi nunquam de M. -κανἀςro suerit Collegio idem aereunt νυ Cardinales communi omnium cisin lasquam perfidos periuros Sinimis eos Dei objurgavit servitisejus pr.-ditores , Ecclesiarum harum destriores , ut deiicijs Curiae Roma.nae seuerentur. At, dum obstupe sterent omnesad tam terribilem se
monem, di tacerent Martinua da Sylva celeber Doctor Hispanua. piscopus Pamps nenia, qui Romae Ress.
32쪽
Annus Reserendari munere fungebatur, 3 378 eum magna constantia, nihil de ve- neratione debita perdendo, respon- Σ dit, se neque perjurum esse, neque perfidum, neque in Romana Curia degere propriae utilitatis vel comis a Mur modorum suorum, sed boni publici ' a 'causa quod procurare tanquam ho- nestus Vir conaretur, in ossicio, quo ipsum defunctus Pontifex honoravit quo si privetur, ad suam Ecclesiam se rediturum, & melius quam Romae se habiturum. Desuper,cum esset Vir magnae authoritatis, non O misit admonere privatim Urbanum ;quod ei periculosum sit, Omnes uni--- versim absque discrimine aggredi,
injustesconfundendo Viros probos cum illis, quos reprehensione dignosmia. existimabat, si qui tamen in Coetu o- illo fuissent. Sed malesusus est hici M. Gi Pontifex tam apienti monito. Post quindecim dies in primoConsistorio die Lunae post Dominicam secundam Paschatis habito prolixum habuit, super illa Evangelisverba Ga μα Pastor bonus, sermonem, dc
valde asperum, contumeliosu,im cultum perperam intellei him in quo universim omnes Praelatos arguebat, maxime autem Cardinales Simoniae injustitiae, extorsionum,
scandalos luxus perfidiae, collusionis etiam cum hostibus Ecclesiae, α plurimorum aliorum hujusinodi criminum ran fine concludebat sermonem, cum terribilibus comminationibus , contra Omnes, nisi rationem
vitae mutent,severε absque respe studignitatis ipsorum, instar cujuscunque infimi sui iabditi puniendos. Quamvis reipsa dici posset, ista proveniae a magno Zelo suo tunc sagrabat; pro reformanda Romana amismio Curia; certum nilulominus credebant Galli, prout ipse illius Secretarius, multa in elus favorem scribens, istetur , gelum ejus fuisse omnino indiscretum; atque immoderatum qui paulo post pessimum produxit affectum,& ammos extrem. exasperavit, eorum qui credebant; sibi jus esse , toti pistatam elee ionem.
illius controvertendi, eiύ' nulli rannustatem , Propter violentiam illatam J378.
asserendi. Quod autem miniis eX cusari poterat, maximum causa με-vit scandalum; illud erat, quod Urbanus nullo reprehensionibus in do imposito, cum esset indolis valde impetuosae, dum semel advers i s quempiam ira accendebatur , suo in is,o abreptus impetu fuerit, ut diceret, a r.
justitiam se facturum in Reges Gal- -- liae atque Angliae, qui suis discordi j IV M- totam perturbarent Christianitatem, etc. quod Regem Galliae Gallosque a icerbe vulneravit, re aversionis ab Urbano praebuit occasionem. Postmodum designando apertho in particulari, unum e Cardinalibus prinantem, addebatillum perfidum esse, ct quod,cum pacem inter illosRegea conciliare debuisset, prout a desuncto Pontifice mandatum habebat, eorum dissensiones execrabili tua a , varitia occulte foverit,uta utraque parte pecunia corraderet. Ille quem tam amara impetebat exprobratio, erat Cardinalis Ambianensis Joannes de Grange , Mona
chus Benedi stinus, Abbas Fescampii, qui ab octinuo ex Legatione sua
Hetruriae a Pontifice Gregorio pro pace tractanda missus, reversus suerat. Hic Vir equessaltem ferox ac Urbanus erat, multum in favore C roli V. RegisGalliae considebat,a quo ei GaIerus Cardinalitius procuratus fuit Sentiens igitur se in vivo laesum , dum etiam suus Rex laedebatur, quod pati nequiverat, cum su-ria consurrexit,d conversus adpono
tificem, cum gestu minaci dixit, quod ranquam Archi Disi us Barionsis mentitus fuerit: α priusquam otium haberet Pontifex illum intercipiendi , subito ἡ Consistorio abijt,
conscenso equo se fuga salvavit atque ad Regem Carolum redux, aerarii publici, negotiorum curam, utialias, resumpsit. Propterea tamen Pontifex non Mem. E. magis moderatus evasit, sive erga
33쪽
M- rius eius ppellandum esse judica 378 verit insolentem. Et quasi urgere
voluisset ultramontanos ad separationem, eos semper magis exasperando simul faventissimum se Romanis exhibebat, gratijs&favoribus cumulando illos, qui SacrumCollesium tam graviter offenderant,com 'pellendo illud ad Pontificem Italum uligendum. Talia denique gessit.
quae plan inepta videbantur, jam re- Pellendo cum contumelijs ossicialem, qui pecimias ex redditibus Camerae apostolicae afferebat jam ratificationem pacis feliciter cum Florentinis consectae respueudo, sem-purque innumeris alijs agendi modis plane inordinatis, procedendi; ut Cardinales tandem crederent illam delirare, concluserintque inhaerendum esse conclusioni, quam saepius ante Conclaveo in Conclavi protestabantur videlicet, illum, quem in tam horribili tumultu electuri erant, verum Papam futurum non esse . Mirum sane videtur, quod hi Cardinales Gallicani, postquam electioneUrbani toties , aliquot mensiu spatio farus , scriptis solemnibus approbassent immemores gestorum suorum, secessionem concluserint. Itaque, non violentia Populi Romani,vera fuit causa Schismatis, sed
rigidus asper ipsius Urbani VI. alendi modus, qui tandem compulit
'ardinales, ad decernendum, electionem ipsius, quasi contra Sacros Canonesiactam, irritam fuisse. Quia vero liberesoperari,aut se palam declarare nolebant, quamdiu Romae degebant inviolabile custodiebant
secretum in interea necessarias capiebant cautelas, ut ad locum securum , ubi aperi contra Urbanum procederent, migrare possent, absque omni metu potentiae aut violentia Romanorum.. Imprimis de Castro Sancti Ange
li se assecurarunt cujus Gubernator Petrus Contelinus inatione Gallus, Cardinali de Marmonsile . qui ei
se pro illis contra Romanos declara Annusturum Secundo,tractarunt secre Α78 te cum Honorato de Cajetanis Co 'mit Fundi, quem defunctus Papa Gubernatorem Campaniae Romanae seu Agri Romani constituerat, cui hanc Praefecturam Urbanus dico auferre, x Omae a Saneho Severino inimico hujus Comitis conserre intendebat. Insurgens igitur ad ois M. versus Pontificem , foedus pepigit Mem No- cum Cardinalibus, eisque suam pol πινρνη licitus est protectionem. Eodem otiam tempore in suas partes attra-ἔ- re Lxerunt copias exteras, quae stipendia e . . Sanctae Sedis merebant is contra urbanum rebellarunt. Erant hi milites, quos Gregorius XI. conscribi curaverat in Britannia, quinque circiter millia quitum is quatuor Peditum,qui ante tres circiter annos in Italiam Duce Cardinali Gebennens contra Flolentinos, ct CivitatesSanctae Sedi rebelles transsiverunt. Sed quantumvis validissimi fuerint me milites, adeo tamen se exosos Ita lis reddiderunt suis horribilibus dinsolutionibus, quas ubique locorum
Perpetrabant non magis amicis quam inimicis parcentes ut passim trucidarentur,4 vix tertia pars eOrum remanserit. Regebantur aJoanne deMaletroit, Syvestro defludes:&quiaBemardus de Sale Tribuisnus stonsi cum copiis suae Nationisse cum prioribus conjunxerat, satis robustam monstituebant militiam, quam Cardinales corruperuntis in
suas partes attraxerunt, Opera Camdinalis Eustachis, qui Tribunos p eunijs etiam Pontificijs corrupit; ut tandem spoponderint sua contraRomanos Pontificε Rumanu servitia. Hi Cardinales ultramontani, mnibus rite dispositis, nihil penitus observante Urbano, adeo industriὸ cuneti dissimulantes,in rebellionem tegentes acultatem a Pontifie roissabant, Roma durantibus caloribus exeundi, ct aestatem Magniae , uti anno praecedente cum Pontifice Gregorio factumax, transigendi. Ea non dissiculter obtenta, quin Urb c nusDj0jtjgod by
34쪽
nus quidquam de intentione illorum sinistia suspicaretur, omnes, succensve Mense Iunio ibi convenerunt, uti etiam Cardinalis Ambianensis, qui ante suum in Gallias abitum tanti negoti videre cupiebat consummationem Petrus de Crosarchi- Episcopus Arelatensis frater Cardinalis Lemovicensis Sanctae Ecclesiae Camertingus, inter primos etiam advenerat non petita Pontificis permissione, attulitque secum laram cum omnibus Pontificalibus ornamentis, Sapparatu Capelta Papalis, quam suae custodiae habebat comereditam. Res ista Urbano conspi, rationis contra se institutae movit suspicionem, praesertim dum intellexisset Cardinales restitutionemPontificalium mastri Sancti Angeli,
prout illis piaecipiebat, aperte negare. Tum enim vero poenitudine tangebatur, sed sero nianis, quod illos Roma discedere permiserit;
methodo mutata, ut suaviter eos reis
vocaret, Tibur usque processit, ibi tota aestate commoratus est. Inde tres Cardinales Italos, ct complures alios spectabiles misit Praelatos Anagniam, ad exhortandos Cardinales, ut ad debita ossicia reverterentur , atque ad ipsum reducerentur, quibus omnium praeteritorum pollicebatur oblivionem. Sed isti amprid miserant Episcopum Famaugustanum &Nicolaum Sancti Severini Sacri Palati Magistrum, ad Carolum Regem Galliae &ad Universitatem Parisiensem, cum insormatione de omnibus, quae sibi pro- possierant, gerendis Pontifici vero ab eisdem Cardinalibus Italis, Mediolanens , Florentinoin Ursino, per Episcopum Pampelonensem, αPriorem Carthusiensem Neapolitanum nunciari curabant, quod cum ipse in conscientia sciret, se in illa horribili violentia electum esse; pro vero Pontifice agnosci non posset: idcirco eum in Dei nomine obtestabantur, ne causa esse velit Schismatis in Ecclesia volando retinere dignitatem, quam legitimδ possidere nua non potest. Sed Urbanus proeul 37s: hac propositione abjecta, semper asiserebat se verum esse Pontificem, offerens nihilominiis ConciliumGenerale ad hanc CardinaliumControversiam terminandam hoc tamen Cardinales intelligere nunquam volebant, quod nimirum ad ipsos pertineret cognitio , an eleetio fiterit coacta , dccredebant,ine reriimstatu Concilium congregari,en impossibile.
Interea, dum de via invenienda uis inapro concordiae instauratione labO- -UM.Araretur, Urbanus vehementissimὁρ- ιβ'. animos denuo exasperavit, car res Ddinalibus inimicis suis fulcrum praebuit sortissimum;Joannam Reginam Neapolitanam,suam singularem Benefactricem per fiammam ingratitudinem enormiter offendendodoanna, filia Caroli Ducis Calabriae erat simul Comitissa Provinciae in Gallia quartis Nuptijs Othoni Brunsvicensi priuelpi Robilissimo dignissim ueraclem.ας
desponsata. Urbanus utique multum ei debebat Otho, magnus erat amicus ProtechorUrbani dum adhuc Archi- Episcopus erat Baxij, exiguis fortunae bonis provisiis. Et hicPrinceps primus erat sui et mox post exaltationem sua exhibuit ossicia, oblatis omnibus, quae in ima Pa M. testate habebat licet eo ips tempore valde inhumaniter ab Urbano tractaretur Ioanna quoque Regina, nihil omiserat eorum , quibus testari potuisset publicam suam de ii M. e. Clius exaltatione laetitiam, eique mox quadraginta milli coronatorum trasinisit cum navibus bene oneratis omni genere provisionum rese- stionum, offerendo illi plenam de omnibus in Regno dispositionem. Et cum nullas adhuc haberet corporis custodias proprias , praeter illas,
quas eadem Regina illi miserat; ideo sperabat, ore Gltem gratitudinis ergo, illum sibi faventem praeseristim cum etiam insigni beneficioSanctam sedem sibi obnoxiam secerit,
35쪽
alienando in ejus obsequium, ut sicitatem evexit, haec inquieta passio cherrimas sui Comitatus Provinciae ditiones. Haec enim ipsa Regina fuit, quae ante annos triginta, dum pia nonnisi viginti aetatis haberet, Avent*nem Clementi VI pro exigua pecu nite summa nisi quadraginta millium librarum Gallicarum vendi dit, totum residuum valorem liuius ditionis condonando, licet Provinncialis, qui lianc alienationem, semper appellabant maledictam cin-fiustam, de nullitate contractus αvenditionis protestarentur et his tamenin alijs contradietionibus non obstantibus, Pontificem in possessio nem introduxit sidebque spem tibi faciebat , ore, ut Urbanus memor hujus beneficii omnibus Pontifici-hus Omnumis, accedentibus etiam
eodem tempore omnia emit, quae reddere possunt infelicissimsi Urbanus enim contra omne sua expectationem,adsumum Pontificatum eie-vatus,videns altius evehi se nonpos se inEcclesia; in animum induxit, te .pus adesse sua ad altiora provehendi prolapiam. Hac igitur ambitione δεῖγ-.impulius,& tempore planesinoppor- --.tuno , statuit laborare , ut Corona
Siciliae in Caput sui Nepotis Francisci Prignano caderet, juvenis hominis sc omni merito destituti, procu rando ei desponsationem cum silia hujui Reginae, quam Optimates Regni Marchioni Montisserrat ipsa consentiente jam destinaverant,non obstante gravissima Joannae Reginae ostensa, quam Urbanus praevidebat. Nicolaus Spinellus, magnus Ur- particularibus ei praestitis, aliquam bani antepontificatum amicus,quid- esset illi benevolentiam exhibiturus, quid potuit, egit privatim iubli
a occasionem redhostiendi libenter
Sed post breve tempus hac spe amissa Magnificam ad illum expedivit Legationem , in qua primas tenuit Maritus Reginae tho Bruniuicensis cui Nicolaum Spinellum Cancellarium Neapolitanum sociavit, cum numerose Nobilitatis comitiva. Hac Legatione primo praestanda erat obedientia ct ossidia, quae Principes Christiani solemniter exhibere solent summis Pontificibus: Secundo, pro inveniendis medij periculosas sedandi perturbationes, cardina les cum Pontifice reconciliandi tertio denique, ut approbationem Urbani obtinerent , conjugi juvenis Marchionis deMonteferrato cognati Othonis cum Maria filia Friderici IV. Arragoniae , Regis Trinacriae seu Insulae Siciliae, Regni hujus haerede; quorum duorum Regnorum
unio magnopere conducere poterat
Ecclesiae in Schisma impedire. Sed mira est infirmitas ambitionis , maxime in homine Ecclesiasti. eo semel ea infectus, quietem non patitur; si fortuna illum ultra omnia, quae sperare Poterat, ad se- Ioari ce, ut ei persuaderet, propriam elus postulare utilitatem, ut in praesenti
negotio justis desiderijs Reginae αPrincipis Othonis annueret. Sed adeo parum detulit mollientis ratio num Spinelli, vel dissimulavit, aut bonis verbis moratus est , ut potius congenitum secutus impetum, Spi Coa--.nellu acerbissime ostenderit.Dum e 'nim in splendidoconvivio excepisseti M. omnes, qui ad exilibenda sibi ossieta veniebant;vidificique Cancellarium Neapolitanum, tanquam Legatum Reginae Neapolitanae loco praecaeis teris honorabiliore prope Principem Othonem assidere, mandatum ei sgnificari curavit, ut illico inseriorem caperet locum, reli sto priore, qui ei non competebat. Hic Pontifex Neapolitanus credere poterat, quod Spinellus, qui Pariter Neapolitanus, ct sin dubio ejusdem genii, nunquam condona turus esset tam atrocem injuriam, ocmedia quaesiturus , ad vindictam ;prout secit. Nam sive aliquid de intentione Urbani subodoratus suerit, sive quod ex ejus imperiosa indole, sibi perspecta judicaverit, quae facere posset certum est. qnod re-M C a dux --.Dj0jtjgod by
36쪽
dux eapolim talia tantaque Reginae innumerabili multitudine praelato M a
dixerit, ad persuadendum, quod HoPontifex violentus,eam Regno spoliarestagat, ita ut eam facile indu-ixerit, ad declarandum se pro illo Pontifice , quem Cardinales essent electuri. Isti autem sermonibus ejus animati in de tam potenti protectione securi, tandem concluserunt ad exequenda sua coepta,atque ad eligendum novum Pontificem ;esse procedendum: quod hoc modo instituerunt. Inprimis mandatum dederunt, ut Britones Vascones, qui jam in terras ontificias pervenerant, in agrum Romanum procederent , ad protegendam contra Urbanum electionem faciendam ct interea coram Archi-Episcopo Arelatensi Ecclesiae RomanaeCamertingo illam de qua diximusiecerunt Attestationem Legalem; in qua recensitis omnibus, quae gesta fuerant in eleistione Urbani, cum violentia Romanorum Sacro Collegio irrogata, jurejurando protestabantur, quod per illa omnia , quae post electionem illam egerunt Romae, ubi nulla ut eis loqui placebat, gaudebant libertate; nul latenus voluerint ostendere illam sinisse legitimam, cum adeo coacta Sacris Canonibus fuerit contraria. Postmodiim Camertingus illum ad suum citavit tribunal, non alio quam Bartholomaei Archi-Episcopi Bariensis nomine compelland , tanquam intrusum in Pontificatum. Eodem tempore tredecim Cardinales ultramontani sollicitabant ir-gebant, quatuor Italos, ad comparendum Anagniae ad procedendum unanimi consensu ad electionem Canonicam novi Pontificis, cum de sede vacante ambigere non possent,
ob manifestam intrusionem Bartholomaei Prignani. Interea die nono Augusti Archi-Episcopus Hydruntinus Patriarcha Constantinopolitanus, Missa Pontificali solemniter celebrata in magna Ecclesia Magniae , m nam conscendit xiii praesentia tredecim Cardinalium rum accietasticorum mobilium 378
α populi, omni e parte accurrens . 'tium, ad spectatum tantae actionis; u, Iegit Declarationem, in qua Cardi-vis LMnales admonebant omnes Fideles ne Bartholomaeum Archi-Episcopum Bariensem, intrusum in Pontificatum, pro vero agnoicerent Pontifice, cum non nisi coacta suerit erus electio.
Post haec ut securi essent magis quam Anagniae, in urbe non muni 'ta, ct in Ditione Ecclesiae; in Civit tem Fundorum Remi Neapolitauisii Protectionem Reginae α Comitis Cajetani migrarunt. Ibi Consilio CancellarisNicolai Spinelli, qui
tanquam Legatus Reginae perpetuo cum illis agebat,medium tandem repererunt , residuos tres Cardinales Italos alliciendi. Bonus enim adidinalis Sancti Petri Theobaldeicias, jam obierat, agnoscens pro vero Papa, Urbanum res illi Cardinales Mediolanensis , Florentinus ct Ursimus, nondum plene resoluti,
Sessiae ad deliberandum, quid in hoc
rerum statu agendum esset, convinnerunt, frustra eos Tibur ad se revocante Urbano, qui metuebat, ne caeteris accederent. Interea Cardinalis Ursimus occulte Neapolim ad Reginam excurrit, ast percipiendas ejus intentiones quas caeteris duobus Collegis Sessiam redux aperuit.Tunc ultramontani , ex consilio Spinelli censebant,utendum es medio quod ijs valde opportunum videbatur ad
alliciendos tres ii s Cardinales Italos , quod reipa prospere successit. Sciebant illi, omnes tres, sed maxime Iacobum Ursinum vehementissimo flagrare desiderio Pontificat is --.αν. post mortem Gregori adipiscendio eois.. ct quod, si adhuc spem illius habe clem. . rent in electione instituenda , quae
illorum ambitionem blande mulceret, magnum foret argumentum ad persuadendam illis, conjunctionem cum ipsis pro eligendo novo Ponti fice. Quapropter postquam onmestres in communi adhuc solicitassent,
37쪽
378. Mad novum Convive illos invitassent, fingulis seorinae & secreto miserunt epistolam , qua unusquisque monebatur concluthun esse , illum in Pontiacem eligendum, si quantocy- iis Fundis comparuerit. Nihilon iniis instanterrogabantur singuli, de arctissimo secreto servando, ne alioqui reliqui duo hoc arcanum rescientes, ct exclusione sui irritati, ele monem onceptam impedirent. Nihil magis idoneum est, ad faulendum hominem , quantumcunque solertem in lagacem , quam pro pria sua passio, quae ill am adeo excaecat, ut non cernat id quod miniis illuminatos non lateret, a praeoccu
Patione animi liberos. Horum a divalium ambitio,in ardens Pontificatus desiderium , ita mentem oculos spirudore i arae perstrinxiterum salsa spe illis data , ut ab omni alio discursu de re tam delicata , quae illis fures ob causas merito suspe sta
esse poterat, caece in laqueum expanium inciderint. Atque ita unusquis quejam se Papam esse credens, uutumque dissimulans latis amoena cOmoedia me quidquam suus notaret
Collega, qui ex parte sua idem sollicite agebat; α omnes tres in sua deliberatione, in eamdem sententiam post hanii ultimam sollicitationem
consenierunt ac demum concluserunt, usi,stionem im Ultramontanis fratribus suis amplectendam L se, qui plus quam duas parte Sacri Collegisconficiunt. Hac resolutione facta Fundos Mense Septeni bri adveneriint, ubi magnifice a Cardinalibus excepti fuerunt,& a Comita Cajetano, qui eis in occursum exi-
venant, eosque in Palatium , in quo paulo post eorum adventum Conclave paratum erat deduxeiunt. Ibi primo decreverunt , Electionem per scrutinium esse instituendam, ut que Nationes tandem pro Clemente
Nam Robertus Cardinalis ebennensis sussi agi, omnium ultra*-tanorum Pontifex eleel us est die viis gesimo ejusdem Mensis in mores lito adoratus,assumpto nomine Clementis VII atque in magna tacuta ritu solemni coronatus, in praesentiaDucisOthoniarunsvicensis,Principis Tarentini, Legatorum Reginae Ioannae plerorum . Regni Neapolitani Optimatum. Maximi animi erat hic novus
Ponta sex, Omnia contemnens pericula ad coepta semel inesviata conis stanter prosequenda ex quo, etiam motivo, ultramontani, quibus natus erat, omnes una voce illum elegerunt, persuasionem inem alium illo magis idoneum esse,qui suam melilis esset conti a Urbanum eleelio nem tuiturus &quia vel cognatione, vel conscia eratione conjunctus erat cum plerisque Principibus Ε .ropae, credebant, hac peculiari con-sderatione suturum,ut pro illo Principes isti se declararent. Sed non it evenit Tametsi enim statim post hanc eleetionem Cardinales scripserint ad omnesprincipes, ct ad omnes Fideles, eosque informaverint de omnibus quae gesta sucinrunt Romae, Anagniae Fundis,protestando semper, Urbanum non nisi per coactionem violentam electum fuisse quia tamen jam spatio quat o Mensium pro vero Pontifice ab ijsdem Malijs omnibus agnoscebatur, secundum priores litteras, quas
illi ipsi de illa scripserant libera
Canonica electioneri ideo subluit,um nemoClementi adhaerebat praeterJoannamReginam Neapolitanam cuni suo Regno, Provinciam, A venionem,'&sex Cardinales, quos ibi Gregorius reliquerat. Et quamvis alia quaepiam Regna Provinciae at .
1378. majori cum libertate procederetur; dein sedecim Cardinales omnes Videlicet, qui tunc in Italia aderant ad serenda suffragia processerunt; dc mox in primo scrutinio tres Cardinales Itali,se sua spe deiussis viderunt. se declaraverint , prout in decursu Historiae istius videbitur, majora men pars orbisChristiani constant in obedientia Urbani permansit. Et haec est ratio propter quam hic Pon .lisex α successores jus in catalogo ino eo
38쪽
Anuus verorum pontificum lure meritor 3738 censentur, ita ut eorum succe res etiam pro talibus censeri debeant. Plaeuit enim in Gallia potissimum credere locum esse dubitandi, de vero Pontifice quousque suprema Ec-Heis authoritate, duo isti pacis causa non deponerentur,in unus aliquis constitueretur, de quo dubitari non posset , quin verus esset Pontifex
quamvis in iunge majori parteChrimarutatis , nullum ejusmodi fuerit dubium. Priusquam hoc fieret, vi-ium est, Adversariis Urbani quod J ra partium nunquam ita clara xliquida fuerint, ut pro una vel altera quidpiam sal Em in Gallia determinari potuerit. Re ipsa,ex utraque, inae 'li tamen parte, doctissimi e- 'rant .risconsulti, celebres Theologi magni Doctores, qui immediate post Schisma Clementinum exortum scripserunt Libros Tractatus, alij plures pro Urbano, alij pauciores pro Clemente Praeter Libros typis excusos habentur Manuscripta pulcherrima , praesertim in antiquis Bibliothecis, Saneti Uie oris Parisiis, Collegi DFnnensis Tolosae maxime autem Romae in Bibliotheca Vaticana, ubi triginta duo grandia volumina reperiuntur, in quibus innumera quae in utramque partem magis tamen pro Urbano seripta suerunt, continentur Denique Deus ipse, qui magnis miraculis illiustrare dignatusSanctitatem complurium eOrum, qui in Controversia ista dividebantur in una altera obedientia , manifeste declaravit hoc ipso quod sic bona fide manere potuerint in opinione utrinque probabili, propter ignorantiam faeti. Sic fulmina ct anathemata, quae duo Pontifices contra se invicem suosque adhaerentes vibrabant, neminem invincibiliter ignorantem laedebant. Et illi scriptores impetuosi, qui hodiedum, tanquam Schismati-Sos tractant, eos, qui inurbani fu& re obedientia, quam ipsi non approbant ignorant, quid honestos viaxos Catholicos Historicos in scri-
bendo deceat, non nisi debiles secti Anmis
Declamatores, privata sua aut ri 3378 tate decidere non verentur, pro A tipapa Clemente, cum exiguo judiaciore magna temeritate , quod ipsi Ecclesia non judicabat esse statim definiendum Fuerunt omnino eodem tempore duo Pontifices , quiupost controversiam a Cardinalibus
Gallicanis excitatam erio constaret Omnibus, uter eorum verus esset vel
falsus, quamvis Fideles dividerentur, quoad agnitionem Perinae pro vero Pontifice, in quo innocenter falli poterant, non tamen desierunt persecte adhaerere SanehaeSedi, ta quam centro unitatis, non minus vere quam dum eadem Sanista sedes
Urbanus , Romam reversus Tibin e , habitabat ad Sanctam Mariam trans Tiberim propterCastrum Sane tangeli, quod pro Cardinalibus stabat; vehementer attonitus est, quod se a toto Sacro Collegio derelictum videret, imo etiam a pleris. ---que alijs Praelatis si ossicialibus Romana Curiae, qui aut Fundos aut in aedes proprias diicedebant, incerti
adhuc , utri partium adhaerendum esset. Tantum inde animi dolorem concepit, ut licet alias intrepidus magnanimus , a lachrymis tamen temperare sibi nequiverit, Secrotarius ejus asseveret, a se vitas esse uberes lachrymas quas prosundebat in deplorando statu in quem inciderat, postquam solemniter suis set adoratus ab illis ipsis, qui eum deturbare conabantur ex Throno arequem illum elevarimi. Sed eodem tempore consolationem capiebat ex litteris , quas ei Sancta Catharina φρ ατα- Senensisseribebat animando illum ερο - ad tuendam ct conservanda missiam
dignitatem contra omnes inimicomm suorum conatus, qui eum spoliare Pontificatu volebant. Haec a
mirabilis Virgo, sublimi Saneritatirarum sociabat ingenium δε animum, vires ordinarias sui se iis long superantem, principalis sui causa reditus Pontisicis Gregorij, qui
39쪽
peculiariter in hoc negotio se gubernabat ejus consilijs, juxta quasdam revelationes , quas illa insallibiles credebat; quod tamen, non propter revelationes Sancta Virginii, sed alias ob causas quod nimirum tam sero suum reditum distulerit,uti post eierius fatebatur etiam in morte Optabat non fuisse factum. CumSanei abaec, pro legitima teneret Urbani electionem, sciretque optime, prout ipse protestabatur, quod nunquam pro Avenione Romam deserturus esset, ut maxime timebatur in Italia, ne id Pontifex ultramontanus saceret pro illo apertἡ se declaravit;cum reliqua potiore Christianitatis parte, omnes vires intellectus eloquentiae impendit per omnia scribendo, ut omnes ad eum agnoscendum induceret. Ad ipsum etiam scripsit sex illas epistolas, quae interaIias ejusdem Sane collectas epistolas videri possunt: ubi postquam eum exhortata esset ad leniendum tantisper dolorem, re ad coiis antiam in sua persecutione; suadet, ut animia aliquantum remittat severitate , quae tot ei peperit inimicos, ct quantocyus novum constituat Collegium Cardinalium, ex personis ad serviendum Ecclesiae hac occasione idoneis, atque a merito ciaris, qui tanquam firmae columnae sustineant aedificium. Urbanus, quem adversitas, ut fieri solet, magistra stabilem reddidit, ex his monitis profecit. Hic Pontifex, qui ab initio adeo formidabilem se fecit, tanta cum authoritate , ac serocia Cardinales tractando, subito ab uno extremo in alterum transijt, ct se demittebat, infimis etiam blandiendo sciatibus , se coram illis humiliando, eos ne recederent, ad ossicia eorum, qui jam secesserant, elevando Et ut sibi Curiam summo Pontifice dignam formaret, qui ne uni cinn habebatCardinalem,tandem una promotione , viginti novem, ex Omnibus Nationibus, biduo ante eleetionem Clementis, creavit, Praeter illos, qui oblatum
Galerum ex humilitate Christiana Annusuon acceptarunt. 3738. Eodem tempore ambo Pontifi- - ..ce , suos miserunt Legatos ad omnes ' et
Principes Europae ut eos in suas par
te inducerent. Sed Urbanus longe praevalebat numero illorum, qui in sua perseverabant obedientia, contra Clementem , qui etiam sibi novos creayit Cardinales ut Gollegium aequale alteri erigeret. Clim Urbanus Tibure confirmasset electionem Wencestat Regis Bohemiae pro successione ad Coronam Imperialem; Carolus IV. Imperator, post ejus obitum, qui hoc anno accidit, filius ipsius Wencestavi in obedientia Urbani permanebant, cum tota Bohemia uoto serme Imperio , quod exemplum totus ferme secutus est
septentrio Angli, semper Galli,
oppositi contra quos pugnabant, nequidem audire volebant Cardinalem Legatum Clementis quem semper pro Antipapa habuerunt nec plus effecit idem Cardinalis in Belgio , cujus Provinciae, pro Urbano se declararunt, Hannonia excepta, rq μή quae neutri adhaerebat Ludovicus Flandriae ComesticEt cognatus Clementis, etiam illum agnoscere constantissime detrectabat; quia nimirum , dum esset Cardinalis Gebennensis sibi post eleehionem Urban,
scripserat eamque approbabat Ludovicus Hungariae Lex, Neapolitanae Reginae inimicus, idem secit, ejusque uxor Elisabetha Regina, Iesum-Christum honorare volens in persona Urbani, magnificam ei cum ornamentisvalde pretiosis transmisit Tiaram gemmis corruscam loco iulius, quam Archi-Episcopus Arelatensis Camertingus abstulerat, quando Anagniam ad Cardinales bive .rat. Quod autem arctius hunc Re- . 'gem, uti etiam Wenoesuum Regem Bohemiae Urbano junxerat, erat a-
Emio plane inexcusibilis Clementis ejusque Cardinalium, qui vehementer irritati fuerunt quod hi duo Principes Legatos miserint qui dum adhuc Fundis morarentur rosabant
40쪽
nomine suorum Principum, ut ad debita redirent officia, seque Urbano submitterent, quem in Pontificem canonice elegerant illi vero Legatos, qui erant Ecclesiastici, contra iura Gentium male tractaverint, in carcerem tanquam sceleratos rebelles Ecclesiae detruserint. Otior Italiae pars, stabat pro Urbano qui cumFlorentinis &ViscontioMe- - diolanensi pacem conclusit Reges m. Hispania initio Schismatis , adhuc tempore illo obediebant Urbano neque Cardinalem Petrum de Luna, nisi quatenus Hispanum; non vero Legatum Clementis Papae, admi
Tanta prosperitas negotiorum Urbani, causam ei praebuit resumendi Spiritum suum altum. ct imperiosum, cujus impulsu ser semper favente fortuna operabatur; ita ut post breve tempus tota Hispania se ab il-
. . loseparaverit. Cum in animum in-
duxisset, ut indignum Nepotem suum efficeret Siciliae Regem, desponsando illi Principissam pulchri illius Regni haeredem postula Petri Λrragoniae Regis procul rejecit, qui hoc Regnum ad se pertinere afferebat, vi substitutionis in suum favorem sectae a Rege Friderico L suo
magno Patruo. Et non contentus
responso suo negativo & valde ino
scioso, severitatem suam eo provexit, ut ei spoliationem Regni Anagoniae minatus fuerit, si deinceps de Sicilia vel etiam de Sardinia, quam
ei tollere parabat, cogitaret. Hoc responsum adeo asperum huncPri cipem vehementer irritavit, ita ut eum pro vero Pontifice nullatenus agnoscere voluerit, nεque tamen adhuc adhaerere Clementi. Neutrius ergo partes secutus durante hac praetens juris incerti de vero Pontifice ambiguitate, omnia bona iro- ventus ad Sanetam Sedem pertinentes, sequestrari curavit, usque ad decisionem controversiae in certam deveho Pontifice notitiam, Id ipsum approbavit, imitatus est Rex Castiliae in suo Reano deCoasilio Procm
rum suorum leti celebrato. Tanti sinuo Urbano constitit ambitio. Pro uno 373 Regno, quod in suam intrudere voluit prosapiam. illud, quod pro
suo quaerebat Nepote amisit, dum MariaSiciliae haeres tandem in trimonium data est Martino filio Ducis de Monte albo, a Petro Arragoniae Rege descendenti & duo alia perdidit, quae in ejus erant obedientia, ct paulo post Clementi accesserunt. Hunc Pontificem Clementem ag
noscebant Regna meapolitanum, Seotiae re Cypri Comes Sabaudiae. - Comes Gebennensis frater Clementis, Dux Lotharingiae xDux do Bar Iuvenis Leopoldiis Austriae Dux cum nonnullis Principibus αUrbavus Germaniae: quos Cardinalis Legatus Clementis attraxit, eum tamen Imperator huic PontificiClementi apertε adversus, in suis ditionibus tolerare noluit. jus partes notabiliter auxit Gallia , quae pro Clemente solemniter se declaravit.
Regnabat illo tempore in Gallijsca..rolus v. Ρrinceps regijs dotibus , minentibus virtutibus , prudentia
consummata, sc magna pietate prae αν-.ditus , qui cognomen sipientis est 'ε ΜωPromeritus. Posteaquam litera δ' 'Mense Majo accepisset a quibusdam e L ... 'Cardinalibus, a quibus rogabatur Naim ne fidem tribueret lillis quae ab Urbano de sua electione significabatur usque dum plen de veritate insormaretur Legatis novi Pontificis r
spondit se nihil de hac electione a suis Ministris Romae deis gentibus accepisse ;/ ossicia moroconsueto exhibiturum , ubi certus
fuerit factus de legitime electo Ponistifice. Sed cum ex altera parte Episcopus Famaugustanusin Pater Nicolaus a Saneho Saturnino Dominicanus, Magister Sacri Palatii, a Cardinalibus ad MensemAugustum minsi ad Regem informandum , asseverarent Archi-Episcopum Bariensem pro vero Pontifice haberi non pocis, ct protectionem Regis contra illum intrusum expeterent nihil desuper fine consilio sapientum Regni