Historia de magno schismate Occidentis in compendium reducta

발행: 연대 미상

분량: 178페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

41쪽

Sehi in Occidentis: Lib. L as

Petra

Mi sui statuendum esse judicavit. In hunc finem Pariiijs die undecimo Septembrisin magna dilatitaula congregavit sex chi-Episcopos,

riginta Episcopos, compliu es DO- stores Theologiae ct Sacrorum Ca- nonum ubi tandem Regi vadebatur .utCardinalibus ita responderet, ut tamen pro laetione Urbani vel contra illam se non declararet, donec veritas magis inclaresceret. Rentu ta consilium hoc respondericuravit Episcopo Sacri Palatii Magi-ctro ij eabeutibus adjunxit Viros de suo Consilio idoneos; Qui post electionem Urbani sindos pervenerunt, iblicite in omnia inquisiverunt, ac deposita Cardinalium testi-εNonia acceperunt, qui super sacrosancto Corporeis sanguine Esu- Christi Jurarunt, vera esse omnia, quae de coacta electione Archi-Episcopi Bariensis asserebant, diteras authenticas , sigillis Cardinalium firmatas Legati reduces Regi attulerunt. Cumque apud eum instaret uterque Pontifex, pro sua quisque

dignitate conservanda , alium congressum circa dimidium Novembris an castro vincenniano prope Parisios instituit, ubi maximi viri totius Regni Consiliarij, Praelati is celebriores plurium Universitatum Do-

stores convenerunt.

In magno isto Consilio, summa

cum diligentia examinabatur grande hoc negotium. Aderat plena de rebus omnibus , ct rationibus utriusque partis, quae allegabantur informatio. Iam enim celeberrimi Doctores , optimos de Controversia istaedebant Tractatus, inter alios,

Doctoi Buloniensis, dc Abbas Sanctivssasti Arelatensis Joannes Faber Doctissimus Vir, qui tanquam Consiliarius Regis aderat, eo tempore scripserant quidquid solidum plausibile dici poterat, unus pro

Urbano alter pro Clemente Untis- quisque magna cum libertate sua proserebat sensa pro uno altero Pontifice. Erant qui pro neutralitate stabant, quam sortissim. tuebatur me stripto impugnabat Cantor Parisiensis Vir praestavitissimus is probabat, si relationi Cardinalium

creditur agnoscendum esseClemen tem; si vero non creditur,adhaerea dum esse Urbano atque ita neutralitatem admitti non possis. Haec opinio tandem excissa neutralitate recepta fuit, ct conclusum, Pro uno vel altero decidendum esse.

Et certὶ IusComune,omnesq; leges Eeesesiastic in Civile praecipiunt, ut in lite duarum partium quaelibet retineat quod possidet, usquedum

constet, cui certum jus faveat alioquin dum duo pro integra possessione agri litigant,cujus partem quisque possidet, uterque ex possessione excuti deberet quod injustum foreti Cum igitur indubitatum esset,unum e duobus Pontificibus, esse verum alterum intrusum; ideo credebatur in hoc consilio, utrique obedienti am negari non posse in neutralitate

absque injuria illius, qui est legitimε eleeius Squod uni e duobus acce-

dedo cui nimirum jus rationabiliten favere videtur, bona fide proceder tur. Verum est,quod longe posteria iis subtractio ab obedientia utrius. que secuta suerit, amborum depositione, ut unus certus indubitatus eligeretur Pontifex Sed,quod particulares coninaunitates, norinisi injustein contra leges facere poterant; justissimum evasit,quandoEcclesia u

niversa lumine Sane Spiritus ili strata id fecit ad abolendum schisma, quod aliter exstingui nequibat:

cum praeterea ambo jurejurando spoponderint, quod renuntiare velinient Pontificatum, quisque pro sua parte, si videlicet adversarius parit resignaverit; nihilominus illo eodE

tempore colludebant, prout etiam deinceps colludebant, ut Perpetuam suarum partium obedientiamicti-rent . at etiam in tali casu, neminem obstrietum fore, ut uni vel alteri ad-hari eat utrumque autem compelli

authoritate suprema posse ad juramentum factum implendimu Pro

D inde

42쪽

Annuo inde conclusum est in hoc coetu, illi r378. adhaerendum esse Pontifici, qui praesto adversario melius fundatus reperiretur.

Durante autem inquisitione de sercto,an videlicet Cardinales in libertate suerint antein post eleelionem

Urbani, tandem conclusum est.juxta opinionem Λbbatis a Sancto Wa-so,quod de veritate facti melior et

securior notitia , comparari non Possit,quam per testimonia omniexceptione majora, qualia erant ipsorumet Cardinalium,qui electioni i tersuerunt, α melius quam omnes alii nossent,quae in ea,gesta fuerint; suamque attestationem authenticam in optima forma juramento solemnissimois sigillo firmatam ad Regem

transmiserunt. Sed quis non videt, testimonia Cardinalium Gallorum,

qui suo Clementi, Regi obnoxij

si/re, omni exceptione minime caruisse' Postquam haec resolutio pub lice tecta fuisset, Rex pro majori ad huc securitate Cardinalem Lemovi- censem Episcopum Palestrinae, qui ad Regem inmmandum aClemente missus suerat, uridic interrogari curavit in urgeri, ut clareis sincerε eorum illo inclyto Coetu diceret, quae in conscientia de hac eleetione Giniam. Urbani sciret. Tum Cardinalia su Nav. Mnesth recensitis, quae constatres sui in sua declaratione attestabantur, de violentia perpessa, de protestatione ab ijs facta,quod omnia,quae Romae acturi essent,ubi debita carebant libertate. rent irrita nulla, magnum xvivum Deum in testem vo cabat is eum terribili juramento

protestabatur,vera esse Oninia, quae

αν- defacto illo reserebantur. Postea M. α itum est ad serenda suffragia ubi

V. s. omnes penitus penitusque , absque

T ulla sententiaraim diversitate con- ' senserunt, majorem certitudinem humano modo, haberi non pota deis sto controversora cum Cardinales, qui soli elemonem conficiebant,in conclavi, unicἡ attestari possent, quae in illa gesta sint eleetione; nec rationabiliter credi posset , virum tantae ac notoris prohitati, qualis erat Cardinalis Lemovicensis pejerare voluisse in causi tanti momenti, ct consequenter aetemam incurrere damnationem, absque uno privato suo emolumento, aut honoris augmento.

Haec prosee o non ditanant a

narratione Ciaconi , nempe quod Cardinatis Florentinus die quodam juramento obstrinxerit Lemovicensem,ut sibi ita responderet, ac si in mortis articulo esset,interroganti,an libere Urbanum elegerit, vel saltem an electionem liber ratificaverit post conclave , Urbanum pro vero Pontifice agnoscendo3 cui Cardinalis iste absque omni haesitatione, prout alij seeere Cardinales, Glandoviae, Britanniae , Vivieres respondit,quod omnia quae Romae e git circa eleetionem istam, non nisi

coacte ad mortem vitandam egerit: α extra Romam constitutus,Λrchi- Episcopum Bariensem nunquam electurus fuisset. Sic igitur, postquam in coetu illo conclusum fuisset, inhaerendum esse attestatis Cardinalium. quae contra omnia privatorum y valere deberent testimonia &cum

quaestio juris decidenda unic deis penderet a facto, de quo jam dubitari non poterat; consilium Regis Praelati Galliae,& Doctores, una voce onmes concluserunt, electionem

Urbani esse irritamin nullam legiti mam vero re omnino canonicam Clementis, utpote libere perarum ab omnibus Cardinalibus, qui tunc in Italia degebant, a Cardinalibus

Λvenionensibus receptam, qui consequenter in tota GaIlia pro vero Pontifice agnoscendus esset , atque pro tali, Rege declarandum esse omnibus Regibus Principibus suis

confoederatis. Subsistet hic utique prudens Lector,& mirabitur in consilio isto authoritate Laica instituto

decisionem , quae vix a synodo au thoritate Ecclesiae, in re tanti momenti mere Eeclesiastica in quaestione faeti tam faeil definiri

posis videbatur. Haec

Annus

M. S. s.c. n.

43쪽

378.

Haec nimirum in celabri illo con- tuu incenniano decisa suerunt. Sed Rex adhuc alia via in re tam delicata securitatem & quietem animi quaerere voluit, eam videlicet

quam λlidissimam' oportunissi-niam judicabat, contra omnes, quae

Grili possent objectiones. Dum inmae facultates duae Nationes

consentirent δε contenderent cavisam esse decisam duae nihilominiis adhuc institutaefuerunt congregationes, ubi duae illae nationes, quae pro neutralitate stabant, tandem

quod ex Brevi Clementis manisest Linctiis Castro Vincenniano de grandi hoc apparuit ad ficultatem Artium scri ad D Lnegotio deliberaretur, disputatio pto , cui suam testabatur laetitiam, Arc .nes insciistis magnopere incaleste quod stquam auiquamlulum fila μι- Ph/nt,partim pro Urbano partim pro set, reston senem benevolam ct Ortho- Clemente, partim etiam pro neu iaxa et esurnam pia mente Διώ- tralitate. Rex proinde literas misit ad Universitatem suam Parisiensem, quae tunc in maximo vigebat flore,ut de hac tanti momenti controversia 'deliberaret, suum arbitrium sibi perscriberet. Universitas congregata supplicabat Regi pro tempore in dulgendo ad negotium tam arduum a tanti ponderis,ct sine exemplo in Ecclesa mature perpendendum, quam exa stissime diicutiendum; r

gabatque nemore alias recepto , ad

plura suffragia in decidendo alligaretur,sed ut de unanimi ct communi omnium Facultatum atque Nationum res tota definiretur consensu. Rex admodum sapiensis moderatus in omnia haec Doctorum stulata lubens consensit, mora pro

responχ decisione, usque ad vigesimum diem Mais illis coiicessa;

districte illis praecipiens, ut omnjbusru. tque ita Facultates omnes in

una eademque sententia concordes

fuerimi ct Universitas die trigetam Maji solemnem misit Deputationem ad Regem , qui, Castro

Vincenniano cum Duce Andegavensi Fratre suo, Principe Navarran

Carolo ' permultis alijs Regni Optimatibus, Episcopis realijs Praelatis, Regi a dextris assidente Cardinali Lemovicensi , Legato Cl mentisi alijs duobus Cardinalitas Legatis pro Gemaania ranglia morabat tr. Ille qui nomine Universitatis loquebatur, premissis debitis erga Regem Oisciis, rogabat stam Majestatem , ut parceret, si nimium distulit suam declarati nem Universitas, dicens, quod secundiim Sanctum Gregorium', Maria Magdalena non tantum profuerit Ecclesae consestim credendo reis Rrrectionem , quantum Sane us

ejus judicium pratentis habentes, Imst ae deliberate concluderestuisrent, quod ad divinam Lindem, Ecclesta assidet ederet emolumeaetum. Dum spatio quatuord amplius mensium, controversia ista exactissim distu- teretur tres Facultates, Theologica ruridica medica , ct in sa-

cultate Artium Nationes Gallica scNormandica, semper pro Clemente concludebant: sed nationes Pi- cardi Anglicana seu Germanica , prosit a Schismate Anglicano appellabatur, neutralitati constanter insistebat. Quapropter , cum

tentiae dividerentur licti tres pri-nm. quia nimirum haec dubitatio causa fuit, quod magna illa veritas fusrit solidius illustrata ct sortius confirmata. Tum suam protulit --mine omnium Facultatum sententiam : quod univestas adhareret,

atque ad Uura esse Papa clementi m. tauquam vero Pontifici e se rem Ecclesia universati Pastori Doqua declaratione illico publicum xanthenticum conse m est instrumentum Tales cautelas in re tam

delieata voluit Rex Carolus adb3 p. bere. Desuper suam promulgaria I ...

jussit declarationem , eamque cum

44쪽

28 Bisoria de Magno

Confoederatos perscripsit, de sua exstirpationem, unionqm Eccle

partibus Clementis adhaesione;quam si omisisset, Schisma exstinxisset. Haec tam solemnis declaratio Regni Christianissimi magnum ubique non sine scandalo causavit rumoremis partes schismaticas Clementis auxit. Id etiam impulit sanetam Calliarinam Senensem ad Iaborandum totis viribus pro Pontifice Urbano. ad scribendum Regi Carolo literas urgentes, ut eum adliunc Pontificem reduceret: quod etiam iacit Frater Petrus de Arragonia ex ordine Sancti Francisci, eximiae virtutis Religiosus Regis cognatus Sed quia ex una parte Sanctus Vir allegabat revelationes, quas credebat se habuissera ex altera vero illustris Catharina, impulsa

justi sine dubio aeli sui ardore, Clementem cum suis Cardinalibus tanquam Daemones incarnatos tractabat, iisque alios etiam titulos tribubat parum dissimiles , sed nihiIm animo hujus Principis effecerunt. Cum enim semper magna cum circumspectione atque prudentiali Ocedere velle assereret, non putavit

praeserendas esse Iudicio Episcoporum, Theologorum .in praestantinfimorum in suo Regno Virorum,

seu revelationes incertas, quas credere nulla esset obligatio, propter sdem unius hominis, qui se illas habuisse assirmabat, sive opiniones unius Religiosi ; quae licet Sancta

existimari potuerit, antequam canonigaretur, scripsit tamen ad Regem stylo aliqnanthin aspero, admovendum Principem adeo jam praeoccupatum Verum est, quod

non omnes actiones Sanehorum sint

effectus re indicia sanctitatis , prout existimant illi, qui eorum vitas scribentes gesta ipsorum omnia tanquam mirabilia depraedicare conantur; sed neque a vera Sanctitatis nota, rejicienda sunt opera, quae non nisi universale bonum Ecclesiae

ex instinctu DEI geruntur prout in S. Catharinae apparebat epistolia adhortationibus syae schismatis

siet unice respiciebant. Nec male Sanctus Vincentius Ferrerius inter alios magnos Sanctos, qui contrariae parti adhaeserunt, cavebat ab hujusmodi agendi ratione , tractandi tanquam schismaticos illos , qui in

contraria fuerunt obedientia, cum quibus magna cum charitate communicabat, prout in nonnullis ejus litteris est videre : quia iste Vir Dei, tantopere illuminatus , prout semper fuit , sciebat optime, posse utrinque in bona fide ubsistere, priusquam Ecclesia Controversiam deincideret. Tali cum prudentia processit spondanus Episcopus Apaniensis, mosquetus Episcopus o speliensis , ambo Viri eruditissimi. summe Catholici, Sanctae Sediconjunctissimi , atque etiam Paulus

Armilius licet Italus ; nec tanquam schismaticos aversabantur eos sequi unam vel alteram sequebantur obedientiam.

Et ista quidem scriptor Gallicanus depromit sensa de S. catharina Senensi , cujus spiritum in suspicionem vocat sc suspectas redderenititur nonnullas sanctae hujus epistolas , quatenus in favorem Urbani potentius Manimosius exaratae videntur , quam politicus quorundam , Regibus adulari solitorum genius probare possit. Exstant profecto Sanctorum Bernardi Petri

Damiani, contra Anactetum Gadaloum Pseudo-Pontifices, eorumque Dutores , quantumvis sublimes, inve stivae acerrimae; dum Patres isti, alias toti melliflui gelum induunt Phinee , pro vero Christi vicario depugnantes , omnem humanae majestatis celsitudinem conculcant. Quod si sancta in suis epistolis AEtquam in Anticam

dinati execratur ut damoneι id sin injuria iacit tales enim erant, qui confra suam ipsorum jurantes conscientiam, Christianos in funestum schisma traxerunt pejerarunt autem , si vera juravit S. Catharina Vastanensis, fili S. Brigittae,

tunc Annua v. S.

45쪽

Schismate Oecidentis Lib. I.

Annus

3379

steria Biblior

tunc Romae praeseus, cum Urbanus eligeretur; quae de plena illius electionis libertate, ex ipsorum mei Cardinalium postea se retractantium ore , deposuit publico instrumento, suaque signavit manu quod instrumentum legi potest apud Odoricum Raynaldum. Accedit non leve pondus ad rem praesentem a B Ursulina Parmensi, de qua Coaevus serme auctor anOnymus in ejus vita , postquam re tulisset, quanta passa esset in palatio Aventonensi Ursulina ausa Clementem convenire iterato super abdicatione facienda , adeo ut pene ipsum re plures ejus seudo-Cardinales inflecteretri suam ita pro sequitur historiam: Interim dum tot tantisque modis in ipsam Virginem de irent, memoratus Antipapa , de B Uritilina percontabatur e cumque intellexisset, jampridem fatuam sic Beatam illam compellabant, familiares Clementis Iabijsse idque Ursulinae relatum fuisset mox literas Apostolicas, divino asservatas consilio , Antipapae miserat, quas Roma a summo Pontifie QCardinalibus deserebat. Tunc enim vero Antipapa Ursulinam non discessisse , cum admiratione cognovit, Literis Apostolicis perlectis, magna perturbati anxij animi inter suspiria cogitabundus edebat indicia Paucis vero interjectis diebus, Antipapa Clemens,

manus abluens, ut ad mensam discumberet, repentina morte praeoccupatus miserabiliter vitam finivit; quod ipsum B. Ursulina ei praedixerat, videlicet , ante Virginis Avenione discessum, Divinam experturrum esse ultionem. Atque utinam non fuerit etiam impletum illud, quodClementi,finiens in primo congressu prolixum sesquihorae sermonem dicebat; noveris, quod si ea, quae tibi exposui pro parte Domini nostri JΕsu Christi exequi tardaveris, sedes tua in inserno parem locum cum ipso Lucifero habitura

Est porro te stu admirabile quo Annus modo puella tunc annum aetatis 378 duntaxat decimiim nonum ingres.sa , soliusque DEI Magisterio jam

ab infantia, usa , ab audiendis vero Praedicantium sermonibus sacris,abstinere divinitus jussa , ne homines existimarent, ab illis didicisse, quae per ipsam voluit DEUS revelari, ipsaque dictante conscribia mirabile inquam lectu est , quomodo talis puella, comitante ex DEI expresso amato, vetula Matre, iterque

insc hii habitu, praeeuntem JO-

anne Evangelista , Parma Avenionem, Avenione Romam, inde iterum Avenionem prosecta sit pedes, utrobique tam potenter uncta fuerit, commissa sibi caelitus legatione, ut nullius vultum pertimescens , obstupescere faceret quantumvis potentes obstinatissima etiam corda flecteret, anter insensissimos veritatis hostes , in subtilissimis Theologiae quaestionibus exercita, ad exprimendum , ct ab alijs capiendum , qui in ea loquebatur, spiritum qui ct torturae admota is veneno impetita, nec mini. mum quidem haesitaverit, aut prius pedes Avenione extiuerit, quam reverso Parisijs Petro de Luna , subversum vidisset, quidquid ad Ecclesiae unionem constituendum suerat cum Pseudo-Cardinalibus operata: DE per mulierem sic confundent schismaticorum superbam contumaciam ; ut tamen dimiserit eos in manu consili ipsorum , ad majorem eorundem condemnationem , ad Gallicani Regni , in quo perniciosissimum schisina potissi

mum erat continuandum , extre

mam pene desolationem , procerum praecipuorum foedissimas caedes, duorti Delphinorum continuata veneno sunera , tertiique Patri rebellantis arma, omnia interim impun occupantibus Anglis , dorentissimum Regnum depopulanti

vixit porro Ursulina usque ad

annum

46쪽

3o Historia

Annus annum O quae autem ad schisna 378. extinguendum gessit, ea cum illusioni aut cooperationi diabolicae attribui non possint, virtuti Divinae necessario sunt adscribenda; nec porro ignorari posse videtur, quae pars Catholica vel quae Schismatica suerit, nisi quispiam velit, totam vitae

illius historiam habere de fietione

aut mendacio suspectam. Interea duo Pontifices instituendo contra se invicem Processus, non desinebant reciproc in se vibrare sulmina anathematumis maledictione : ex quo horrendaricandalain terribiles in Christianitate oriebantur perturbationes. Sed cum parum hujusmodi sua curarent fulmina, ad alia devenere arma, quae majora mala, ct cruentos atque su-nestos producebant effectus. Copiae Britannicae ct Vasconicae sub Tribuno Sylvestro de Budes, ac Ber- nardo de Sale , quibus accessit Comes de Montjoy Nepos Clemen--ἰ tis Papae , cum milite in Sabaudia

a. e. 3 collecto, usque ad Tyberim omnia Cosem devastantes pervenerunt Romani,

T qui post declarationem cardinali- um contra Urbanum, castrum Sancti Angeli obsidebant, a quo grandia patiebantur incommoda . cum explicatis vexillis obviam huic exe citui ad impediendum transitum exiverunt. Sed quia sine militari ordine, sine experientia , sine disciplina, & sui alio, praeter stolidam caecam suam praesumptionem, Due ore procedebant , ne quidem aspectum' accessum serre pote

rant, militum veteranorum arma in

torum, qui transitu penetrato, Romanos aggrediebantur is fermepctingentis trucidatis , reliquos in fugam verterunt, sugitivos prosequebantur gladio sternebant Romam promiscu intrarunt in postquam praesidium castri . Angeli auxissent, o suburbium Sancti Petri ossis munivissent, foras ad copias clementis, quae in Campania

Italiae, omnia, quae Urban parebant , depopulabantur , processe-

de Magno

runt ita ut Romani in extremas Anania reducti fuerint angustias Nam ex J378-

una parte Britones , agrum Romanum Neapolim versiis, trans Ty- ντ-ς berim vastabant, ex altera vero JO stannesis Rinaldus statres Cardina in s. lis Ursini re Comes ordanus O M sarirum cognatus, cum notabili agmi dum, ne, omnia pariter cis Tyberim destruebant, ct usque ad portas Romanas auferebant dum simul Praesdium Castri Sancti Angeli ruinas

Urbi, innumeras aerumnas Romanis, crebris excursionibus α&riosis desolationibus inserebat. Dicitur etiam, quod Sylvester do μι-

Budes , illos serme in desperatio a Via nem conjecerit, aetione prosechinc si

audacissima. Separans enim se ab Exercitu Clementino; cum sele suis equitibus Britonibus , viris intrepidis is ad omnia aggredienda resolutissimis, in pericula contemnentibus, discrimen tentavit Romam intrandi per portam Sanisti Joannis Lateranensis male custoditam ; eam pro reditu suo occupavit is recta in Capitolium incurrit, resciens illic randeresios . precipuos Romanos esse congregatos Perveniens ad forum, sub Ca pitolio situm, dum plane illi Domini e suo exibant Consilio in insocietate numerosa deambularent; iste cum gladio in manu, in multitudinem illam inermem irruit , quem Britones sequebantur, qui a dextris sinistris secabant, prosternebant, pedibus AEquorum proterebant quid quid salvare se non poterat inhorrenda illa confusione hominum;

qui se ipsos in fuga impediebant ;

hi super alios ruebant; plusquam ducentos in loco illo trucidarunt;inter quos erantsepte rande, resi, tandem nocte ingruente reces serunt , quae Romanis otium non

praebuit se recolligendi , ut illos persequerentur in clam horribili

conturbatione in metu, ne a toto

Exercitu hostili, si exirent, invaderentur. Sed altero die, ut se comtra invasore belluine vindicarent,

47쪽

Atans tanquam helluae ser es, in omnes mes rabericus de Babiano xuber

x Πε ultramontanos Romae commorantes se eonjecerunt, absque disti ctione aetatis, sexus, ct conditionis, etiam absque respeehi saeri characteris Praelatorum hos trucidabant, illos vulnerabant, dc post illatas innumeras injurias, eos in ergastula detrudebant, ubi longo tem pore languentes in miserijs eos detinebant. Maximἡ autem suam ex eremam effundebant rabiem, in pamperes Presbyteros Britones qui Romae in magno numero reperiebarsetur pro beneficijs obtinendis, eosque sine misericordia occidebant, qua invis Britannia Urbanum Ponti ficem agnoverit quia Dux Joannes de Monsori, qui Angliae uniebatur, etiam pro Urbano stabat in cujus favorem Angli se declararunt.

Hic Pontifex interea brevi se in bono statu positum vidit, di ad sua

Testauranda negotia animum admovit, ope boni Exercitus, quem stlertissime conscripsit , quam primum intellexit, Cardinales contra Pausari. se aperi procedere. Compone-mund in batur ejus militia ex copijs ab Im-Pistiη peratore submissis, in Lombardia:I'r conscriptis , ex veteranis Legioni--ι . biis Ductore famoso Anglo aut risia Riis. Cone Ioanne Aueuto , qui post pa-a cem Britannicam Alpes transij ad ervitia Marchionis Monferratensis cum cohortibus plerisque sin hastis quas 'o πηιentes appellabant. Annis circiter sedecim tam praeclara gessit in serviiijs Pontificum aliorumque Principum, prout sua commoda postulabant, ut ipsi etiam Itali agnoverint, se ab illo artem militandi, quae in Italia ferme jam exoleverat , condidicisse. Ducebat circiter quatuor millia hominum collectorum; sed quos bene instruxit Marmavit; cumque semper livitum sectaretur , qui suam sortem redderet meliorem Urbanus, qui pro sui conservatione nullis parcebat sumptibus, Aucutum ita sibi obnoxium reddidit, ut se cum exer-

ritu Papali conjunxerit, quem C.-

Annua

mabat, re intra tempus bieve, copias Italicas armis disciplimaadehisne instruxit, secundlim artem quam abrauculo didicerat ut a dem Italiam ab oppressione Exter vini auam fortunam qiliaesentiun glorios liberaverit, eosque sensita ultra Alpes ejecerit. Urbanus tantas vires se jam haubere videns Romam cum toto E

xercitu redijt δε primo suburbiviri sancti Petri oceupavit , iacile pro stigatis paucis Britonibus, qui se in

eo muniverant, atque in Castrum Sancti Angeli receperunt 3 urge. batque potenter obsidionem illiust Castri ab uno serme anno inchoautam, illudque intra tempus non longum in extremas coisit angustias. Quapropter Exercitus Clementinus missari in ejus succursum veniens, obsedit S. Marinum, parvam Civitatem qua 3-' notuor leucis Roma Neapolim versus '' et cidissitam ; ne a tergo relinqueret lo c. 3

cum, qui eis annonam praecludere L - -- poterata vel ut distraheret, eχ-uin Amtra Romam prolicerent Urbanistas νεπωι metu amittendi stationem adeo sic' bi necessii iam ex qua inimicus sem, per usque ad portas Urbis excurrere poterat. Tahdem Comes Λlberieus de Albiano paucis in oppugna

tione Castri Sancti Angeli relictis.

eum toto suo Exercitu Roma die vigesimo Oetavo Aprilis exivit, sub vesperum in conspectu Marini castra metatus est Comes de Mon-joy hostem in suis infirmis vis nimentis, quae in quibusdam locis facit superari poterant, expectare

nolens, etiam in apertum campum suo cum Exercitu prodij ad praelium resolutus, ad quod ineundum, nocte durante pars utraque s p

parabat, altero die summo manε ambo Exercitus in acie hoc ordino dispositi comparuerunt. Comes Albericus peditatum iri duo magna quadrata divisit agmina, equitatu in alis dextra sinistra cotilocato it ut haec duo magna agmina veluti duo diversi Exercitus in una

48쪽

3a Hystoria

xara Ἀφn Dextrum cornu ipse duiscebat; ct cum pro gloria suae N

tionis valde zelaret, sinistrum commisit Galeacio Pepolo, magni apud Italos nominis Ductori. Ex altera partes comes de Montjoye juxta

morem cis Montes usitatum in tres acies, primam , postremam rem

diam, situm divisit Exercitum. Brutones ipse ducebat in ala dextra, vastones in sinistra a Bernardo de Sale regebantur Itali vero &Ia-baudi media in acie collocati erant. Hic primo videre erat, quod hactenus nunquam in orbe Terrarum apparuit, laves nimiritu Sancti Petri Daras Pontificias sibi invicem oppositas ct si fas est diceresbi invicem minas intentantes in vexillis utriusque hostilis Exercitiis qui cum profusione sanguinis Christiani conflicturi erant pro throno

Regni Spiritualis, quod JEsus Chrisus non nisi toto suo effuso sanguine in Ecclesia sua stabilivit pro alute omnium hominum , ut pacem tribueret omnibus in celo ct in terra. Tantas nimirum vires inordinatae passiones trahunt ex nostra infirmitate ad praepediendos effectus intentiones DEI in perniciem nostram ordine perverso eas ipsas res Onyertunt , quas DEUS eum infinita sapientia ad nostram disposuit felicitatem. Ex utraque parte pugnatum est eo cum ardoreri obstinatione, qualem a longo tempore Italia non vidit. Primus ad classicum erupit Comes Albericus is quia magna quam ducebat acies, in grandem disposita erat frontem inmodicam aciem mediamin alam sinistram hostium irruit, ubi Bernardus de Salecum suis Vasconibus pugnabat Acies in medio infirma resistere diu non valebat is quamvis asstones sortissime decertaverint; quia tamen Pauci numero erant, re a tota militia Alberici invadebantur, qui caesi jam acie media , reunitis inuibus viribus ad illos simul aggredien

is Magino

dos; tandem illorum penetravitor Ann diues, diserme omnes partim dila 3378-niavit , partim una cum Ductore Bernardo de Sale intercepit. Interim fortuna duorum Exercituum diversa erat ex parte altera, Nam Britones in ala dextra , cum Comite Montjoy Supremo Belli- duce Clementino tanta cuni furia irruerim ingrande agmen Galleaci Pepoli, di toties ad explosiones redibant , ut tandem retrocedere hostem coegerint, eumque perfregerint, nihil proficientibus conatibus Pepoli ad sistendos suos militus, qui jam nonnisi retrocedendo extraordines pugnabant ita ut Ductor Montjoye, qui hostes urgebat sortius ad pedemietrahendum, certam se tenere crediderit victoriam: dum ecce comes Albericus , qui jam ex parte sua vicerat, hanc illi eripuit, sibi totam asseruit. Cuin enim vidisset populum suum in cornu sinistro adeo malὶ tractari me-glexit fugitivos , ac in succursum suorum advolans, hostes a tergo ag- 'glegus est, ct Pepolus eodem tempore suas colligendo atque animando copias , quae animos viso tanto subsidio resumpserunt, ad praelium reduxit stitit eos , qui prosequebantur victoriam, eosque in fronte aggressus est, diim a latere. undisque, atque a tergo suriose impetexentur. Atque ita Britones inter duo grandia hostium agmina conclus, adeo caesi sunt ut vix unus fuerit, qui vel occisus vel captus non esse set. De numero captorum erant Comes Montjoye , cum Bernardo de Sale,re Sylvester de Budes quem Tribunus Aucutus interceperat,

alij sexaginta primari Ductores

Tribuni, ultra quinque millia viro siri mrum, qui in campo praeli trucida

ti manserunt.

Victoriosus ΛIbericus eodem die

Romam reversus est velut in triumpho , inter maximas Romanorum acclamationes , quem alterum Camillum Romam a Gallis liberantem appellarunt Pro cumulo publicae

49쪽

Annus

Staismate Oecidentis Lib. I.

rium Sanctorum stylum quod Mn sansuper dicatur , eas ab illa dicta i379tas fuisse dum in extasi esset ue vehementer suspectae , atque etiam suppositae esse videantur, tam Propter manifestam illam contradi- stionem , quam etiam propter exiguam verosimilitudinem , quod mens applicata fuerit ad litteras dictandas in quidem litteras plenas contumelijs extasi durante.

Sic nimirum Scriptor Gallicanus, literas Sanctis albarinae Senensis, nullo sane jure in suspicionem trahit, duplici ex capite : unum est PQ Balbianum Galleacium Pepotum, quod Sancta ista contra ordinarium bystin Equites Sanctae Ecclesiae creavit in Sanctorum stylum , sever seripse in 'rit,in schismaticos acriter ut merem laetitiae eodem die Praesidium Gallicum castri Sancti Angeli, nullum polro subsidium sperare valens, ct alimonia deficiente, deditionem fecit Romani vero in excessu laetitiae abrepti, quod gravissimis incoin modis, quae a castro illo patiebam tur essent liberati , illud ferme to- tuni demoliti sunt; sed post tempus aliquod a Bonifacio IX succetare Urbani denuo instauratum est. Ex

picari nequit gaudium Romani ontificis Urbani tam insigni victoria, ex qua utilissimos praestolabatur eventus. Eodem vespere Comitem Mares

post paucos dies solemnes ΕΟ gratiarum actiones reddidit in Basilica Sancti Petrio is de Consilio Saneti Catharinae Senensis nudis

pedibus in Processione anibulavit aba. A. . Ecclesia Sauctae Mariae trans Tybe- Deo it rim, ubi durante obsidione Castri Uι. Sancti Angeli morabatur.' Si Dicitur etiam, quod haec sane a Senensis exhortata fuerit per literas, Comitem Λlbericumis alios Belliduces Exercitus Urbani ad strenue agendum in hoc praelio . in quo gloriosam consequi mortendi poterant cum palma Martyrii; promiseritque se Moysis exemplo manus ad coelum elevaturam pro illis dum pugnaturi essent. Sed cum Author qui conteiitum hujus epistolae narrat,diε epistolaedatae notet die videlicet stumMaji hujus ani millesimi tercentesimiseptuagesimi noni;& Ω- αραμ quenti pagina dicat, quod juxta

has amo nos Authores , inter quos , etiammo sexte Consessarium sanctae hi iis . praeli- - um ill contigerit die vigesimo nono Aprilis hujus ejusdem anni; dicere hic liceat Authorem hunc, parum examinasse quod scribit clim tam notabilem non observaverit parachronismum Ideo etiam ingenue dici posse existimat Pis iu

bantur perstrinxerit: qui stylus i ter Sanctos minime peregrinus erat ut jam de Sancto Bernardo ie-da supra memoravimus cian non

solum ex Prophetarum, verum etiam Salvatoris Mundi ore, accerrimae in adversarios veritatis contorquebantur reprehensiones Alterum Scriptor ille Gallicanus suspicandi sundamentum desumit, quod unam earum epistolarum allegans odericus Raynaldus, dicat, datam sexto die Maji, qua tamen promittitur victoria de Clementino exeriscitu parta die vigesimo octavo Λ-prilis, uti apud eundem doricumscribit Pandulphus Collenutius. Sed Raynaldus meruit, ob non anun adversam ejusmodi contradicti nem, nonnihil redargui, haud meruit in dubium vocari tota epistola, propter datam erroneε descriptam , dum oscitanti Librario nomen Mase obrepsit doco Maσιθω Quanquam ne quidem sub hac correctione certa satis redditur data ,

nee enim cut scribit Raynald suc' ιλ. h. .is. cetar, continuator Leander COLIoreduso originalibus Sanctae epistolis, adun iptus dies videtur quia non iit nunc, ita tunc subscribe-striptor Gallicanus, quod litterae illae batur semper miliaribus epistolis Sauctae Catharinae , quae sunt hor non tantum virginum, sed nec Epirendis plenae injurijs contra ordina stoporum, dies aut mensis. plu-

50쪽

Abnus mi id negligebant Inveniuntur J 3T quoque dictarum Epistolarum Ε-xemplaria sane optima absque hujusinodi notis, quae omnia videntur ab eo, qui argumenta eisdem praeposuit, ex conie auris potius, quam

originalis scriptionis fide adjunetiuouod si sancta in fili epistolis --r vam Clementem, P aer Cama ala ejus , execratur ut aiamomas, id non immerito , sed jure optimo sicit, hi qui perjuri, Ecclesiam DEIo: multos Christianos lanesta sua divisione in abominandum sciasina

pertraXerunt.

Opponere hic nituntur aliqui, Petri Luxenburgij, creati a Clemente Cardinalis, plurimis post obitum ejus clarissimisque miraculis notiss-

Papeb. ciccatam Sanetitatem unde auctor Φιρs vitae Clementis apud Bosquetum in

ire quὸd ipse , quiram Spirit. DEI --fuisse,s Sanctorum Caelestism inquantum με sua in eis tangis .ium notitiams scientem habuisse re aitur Mison adhasis , nec remotis- καμώ ab ilio recepist nisi ipsumsci- missurustum habere titulum in rapinae. Sed si hoc ijs praesumere licuit, qui bona fide Clementem sequebantur, alij ε contra, de causa melliis insorismati, credere potuerunt atque etiam debuerunt annorum septendecim adolescentulum, mox ab illa qualicunque promotione lecto aegritudinis postremae avium morboque semestri abunde expurgatum, priusquam Schisma quid esset, nosse humanitas posset, suae aetatis oehodecim annis nondum completis , ra- εαμ tum esse ex hoc mundo iit

loquitur scriptura o malitia Collegarum praecipuorum, Vere ac ser- maliter schismaticorum, mutaret iu- rellactum μὴ arare nefa isciperis animam illius, ciniae quia piacis erat DEO, propter hac properamis educem asiam de medio ini intinis. Quae autem ex PapArochio re-Drimus, ea ille ex Manuscripto au-

thentico desumpsit quod perquam eonformὶ est ipsius schisinatis Actis, quae allegat odoricus Raynaldus in

Annalibus , tanquam in Vaticano servatis, atque in quatuor pluresve Tomos digestis. Nolumus autem cum alijs comparationem sacere, multo miniis Iudicem agere illius eontroversiae, cujus decisionem neotentare quidem voluit Ecclesia, coningregata in Synodo, primum Pisana postea etiam Constantiensi. Sed aliam, commodioremque viam unionis reducendae ingressa, finem optatum tandem est consecuta. Nihil tamen in alterutram partem de uribus litigantium duorum , aut etiam plurium Pontificum decidendo quia id adfinem suum videbat minus expediren non sustulit pij historicae veritatis indagatoribus, libertatem apud se statuendi, quamnam in partem verisimilitudo major inclinetra Ecclesia Romana, cui boni Fideles libentius & securi- iis adhaerent, Urbani partes constanister amplexa , Clementem ejusque succetarem Benedictum pro Anti-papis habuit semper. In hujus ergo magis ommuni apud Catholicos sensu , non autem privat nostro, de eisdem iit Antipapis agimus interdum in Historia praesenti loquimur, libertate alijs aliter sentiendi statuendique relim. Accedit&illud, quod Urbanus VI ejusque

succe res Romani Pontifices omnes in Catalogo verorum Pontificum recenseantur is ab Ecclesia Catholica pro talibus habeantur; inter quos nunquam locum habuerunt, aut habere potuerunt, duo

illi, nempe Clemens VII ct Benedictus XII. Quidquid hae de re sit certum

est, quod haec victoria magnopere partes Clementis conturbaverit, qui jam exutus viribus, nec Fundis tutus , rogabat Reginam Neapolitanam , pro mittendis sibi bonis custodijs, a quibus Neapolim deduceretur, ubi cum omni honore atque magnificentia exceptus est a Regi-

Annus

SEARCH

MENU NAVIGATION