Quaestiones de orationum Demostheni falso addictarum scriptoribus, particula prima [microform]. De orationum XXXV., XXXXIII., XXXXVI.-L., LII., LIII., LIX. scriptoribus. Dissertatio inauguralis quam...scripsit Paulus Uhle..

21쪽

Theolihemum cogere studuisse, ut armamenta traderet, orator testimoniis, legibus, decretis adhibitis narrat, quibus legibus et decretis ille coactus Sit, it armamenta a Theophemo exigeret *20-25) Addit adversarium citatum et condemnatum armamenta retinuisse g*26-32), aetorem decreto laeto, ut, quocunque modo 9088ent, armamenta exigerentur, Dignus eorum capturum a Theophonio verberibus assectum esse φο 33-40), hunc postea ricti tot iε rno ei indemnatum quidem e88e 41-44a , litem tau GGquam ei actor intenderat, ni agrapho et hypomosia institutis obtinuisse 45-48 a) iniqui qui diluam raetor commisisse videntur. Orator testimoniis confirmat alios etiam, non hunc Solii in armamenta rei publieae debita exegisse 48b Ut appareat, quam nefarius homo et improbus The0phemus sit, testimoniis probatur eum laetori ante constitutam diem, qua pecuniam, qua in lite GD At multatus erat, solvero debebat, Ves, mancipia, vasa eripuisse eiusque nutricem Euergo Thoophemi fratre, iuvante tam vehementer verberasse et iugulasse ut paulo post animam mare 49-61 67 683, multosque alios ab eo eiusquo sociis summis iniuriis assectos esse ἔ 82) quis miretur, quod aetor mulieris illius tam male tractatae caedem non persecutus sit, scriptor orationis accurate, cur is hoc non se eerit ἔς 68-73 exponit pertinent igitur, quae hi para graphi enarrantur, ad causam, iam ζ. Idem diei p0test de eis, quae ς 62-66 Proseruntur auergum act0re multam solvento denuo in huius aedes ingressum SSe. His de argumentatione orationis XXXXVII. expositis iam iii

quaestionem Vocemus

6 Argumentationem rati0nis XXXXIX.

Hac oratione Apollodorus iudicibus persuadere vult Timotheum sibi, Pasi0nis heredi, 43m 384 2 debere '). Quod eum consecuturum

esSe Scriptor orationis sperat

1i molliseus iussit, solutam esse eum tuo ex Pasionis votiintato debitoron,

2 iure iurando, quod Apollodorum obtulisse orator ot 65

dieit, qui actorem ea potissimum, quorum vix Phormio coloriquoniam ulnii testes esse potuerunt, vehit Timotheum Pasion om sibi po- eun in in tituari iussisse probaturum suisse putaverima Pasiciis Ap illodori ratris, testimonio, quo Pasionem morientem filios, quid sibi deberetur docuisse domonstratur 42), quodquo levioris momenti esse inde se iii itur, quod Pasielos patre obeunte modo sui iuris

saetus erat λ .

4 Antiphanis testimonio, quod Apollodorus se praebiturum suo. p illidetur g 18-213, ut ovineatur Timothoum ab oo in Calauri 1000dr. mutuatum esse ut hanc pecuniam Philippum a Pasione aecepisse. 5 Timostlienis testimonio, quo probatur huic pro dilabus phialis quas in Pasionis argentaria deposuerat quaeque Timotheo fortuito traditae erant 237 4r a Pasi0ne itineratas esse ο 33 eli. 31, 32 62 64)6 Testim0ni ipsius adversarii, quo hunc oneessisse confrmatur ligna a Philonita convocta ut sua in suas aedes perlata ess s 33 et g 34). 7 tribus argumentis Pasionem ligna, si Philoiadae, 0n Tim0thei suissent. 0n assiirtim suisse ex portu vehi ς 35 et 36), Timotholim illis lignis ad aedes suas aediscandas usum esse s 36), neminem testariatisiim esse Philondam Timotheo absent naulum lignorum non aecepisse. vel Euin itendam hoc pependisse s 37-έi). Magnam partem rationis XXXXIX. explet resutatio advorsalii

Qui primum contenderat 1351dr. 20. non se, sed Antimachum, quaestorem suum, a Pasione mutuatum esse go. δε μι διινεῖ ιι τὸν ius ore sotia αλ. roo u 'ει Haec vera esse orator negat, quod

22쪽

- 28 nullum adversarius testimonium huius rei attulit g 45 et quod Pasio, si re vera Antimachus illud argentum debuisset, ex eius bonis publieatis debitum recepisset, praesertim eum hoe lacillime fieri potuisset ς 45-47). Secundo loco Timotheum obiecisse videbis 1000 di . non sibi, sed praefecto classis boeoticae mutuas datas esse s g 48, 21, 54). Quod ut

salsum esse perspicuum fiat, auctor Orationis nostrae primum monet non praesecti, sed Timothei suisse chassi Boeoti eae victum praebere 4 49.

ναεοι cera βιαροιν)' qua de causa primum Timotheum ipsum in Calauria, nec Vero praesectum classis, illam summam mutuatum essu g49), deinde Philippum, a cuius quaestore adversarius 1000dr, mutuas neceperat, ns

Athenis a Timotheo, nec vero a praesecto classis repetivisse S 16 49), tum Timotheum pecuniam, non praesectum, Philippo reddidisse s 49, denique Timotheum, non praesectum, Athenis in magiium periculum Venisse et in ius vocatum esse S M). Tum negat Pasionem tam sa- miliariter coniunctum suisse cum praesecto illo, ut et 1000 di . mutuas

daret ). Tertio loco Timotheus dixerat nauarchum Boeotium pro mille illis drachmis Pasioni aes oppigneravisse , 48, 51, 4). Haec salso ab

adversario obiecta esse verisimile orator arbitratur esse et quod nihil certi de aere oppignerato a reo prolatum sit S 51-52 et quod incredibile videatur esse praesectum classis Boeoticae Pasioni, nec vero Philippo, cui eum mille drachmas debuisse Timotheus assirmaverat, nes

Denique Aeschrionem servum duas phialas et unam minan necepisse omnino negaverat. Contrarium verum esse inde Orator Pparere censet, quod Timotheus Aeschrionis nec ut liberi nec ut servi testimonium exhibuit S 55-58).

Praeter haec, quae Timotheus obiecerat, unum eum obiecturum esse orator suspicatur, se illo tempore, cum sibi naulum ligitorum et pretium phialarum expensum latum sit, apud regem Persarum abfuisse

sine dubio monere, id quod etiam potuit, naulum iussu Timothei datum esse niuiue vero probare potuit ex huius voluntate pretium phialarum Timostheni solutum eiusque debitorem Timotheum scriptum esse δ);. etenim adversarium obiecturum fuisse vides a se Pasionem et Apollodorum repetere debuisse hialas ipsas, non pretium earum. Hoc enim Timoth ii in dieturum fuisse, nec id, quod orator contendit Verbis, quae

αν ror M V Mure , luce clarius videtur Sse Verius locutiis esset, si pro citro P dixisset uir ας. Nonne etiam hoc loco aperte sycophantae vestigia

deprehenduntur 3r Tres autem causas esse orator dicit, cur Pasio phialas non repetiverit primam, quod Timotheum magna inopia premi viderit, alteram, quod non merit, cur debitori, cum ei de cetero aero alieno dem haberet, de phialis diffideret, i. e. quod nihil uerit, cur non reliqua debita, sed phialas solas reposceret S i). Intellegis omnia haec verba omnino non spectare ad ea, quae Timotheus obiecerat. Ad extremum orator iudices docet, cur Apollodorus Timotheo ius iurandum non detulerit eum et civitatibus et hominibus fido data saepe et magni in rebus peierasse S 65 67). Hic minus testimonia

desiderantur commemorantur enim res, quae omnibus notae erant

CaVe, ne nae argumentationem orationis XXXXIX. tractantem contend:is oblitum esse argumenti e tabulis mensariis petiti. Neque enim usquam hoc orator utitur; non ignoravisse videtur tabulis illis haud militum tribuendum esse. Quae res si aliter se haberet, certe Apoll0dorus eas ad arbitrum attulisset, priusquam Timotheus rOVO- casset et afferri iussisset S 43), quod reunt sedisse testimonio probatur ib.). Ssentior plane eis, quae A. Philippi. ait: ἡ In unsere Rede se adu Timoth. vird - nichi dureli die reuu urerre, sonderii oech-stens nus linen ais de grundiage de beWeis gemetiri.'Cori siderata igitur orationis XXXXIX. argumentatione iam nunc

agamus

3 CL A Philippi l. l. p. 619 not. 15. s. A. Philippi . . . I9. δ l. l. p. 15.

23쪽

AΡ0ll0d0ru Polyclem iroti Dit 3χη με ro actio ire ii ii: voea Verat')Itaque scriptori orationis L. ante omnia deni instranduin est Polyclem,n0n yn trieraretrii in iiis S 37 pro xx.), aetoris in trierarchia successorem constitutum fuisse. Quod qua ui quam nusquam probatum legitur, tamen n0n dubitandum videtur esse, quin res ita se habeat j. Quid enim petivit Apollodorus Polyelum γNarrat autem rimum orator testimoniisque ei visarmat Polyclemne lite ii tempore, ut ad munus trierarchi accederet, Athenis tirosectum esse S 11 - 18 neque eum in oram Thracicam advenisset, navem Su8ce

.pisse S 29-M), quamvis, ut illud et hoc saceret, saepissime et lierali 0 et ab aet0re ipso S 24-28, 51 admonitum, ne lue Apollodoro precanti pecunias dedisse S 55 et 56). Quo verisimilius iudicibus

Videatur esse reum metum suum neglexisse, in ne orationis orator addit eum etiam Euripidi collegae non successisse in navi ). Deinde testimoniis allatis ea exponit, quae Apollodorus adversario causa S, Fur navem Suscipere nollet, praetexenti obieeerat. Primum autem Polyeles instrumenta navalia rudi nimis splendide cum- Darata et nautas remigesque ut nimia mercede corruptos recusaverat

S 3w-3β) uuae res ne Polyelem impediret succedere, actor ei solam navem obtulerat 37) um adversarius collegam nondum Venisse c0ntenderat s 37) Ad haec Apollodorus primum responderat se a Polyelis syntrierarcho impensam, quam secisset, impetrare conaturum

8titutum fuisse eamque ob ausam solum in iudicium potuisse iocari 8upra '0nui. Inania igitur sunt verba, quae exscripsimus Deinde Apollodorus obiecerat nihil esse, eur doleret, si navi a collega non suscepta et menses i. e. duos menses ultra legitimum tempus munere ' Videas, quaeso, A. Sehaeser. l. l. agg. 47 Pro XX., OrtZing.

- 31 trierarchico fungeretur 39) Quae verba multum valuisse apud iudices vix crediderim. In iudieii orator Polyelis resollendi ausa exomptuni probi triora relii troponit Mnesiloch uni quendam collega ad navem non profoetolamen ab Hagnia, cui succe880 datus erat, triremem necepisse, ei impensas restititisse armamenta illi ab eo e0nduxisse S 41 et 2t. Quod exemi,him haud inutile videtur esse. I 'ara raphis a usque ad 2 auctor orationis oeulatius exponit causas, cur Timoniachiis imperator a tuorsa iiiiiii ad navem aceipiendam non eoegerit. Qu0d lat0 e consilio sedisse videtur, ne quis iudicum sit spicaretur inpolatore ut iista Polyclis ausa prolithitii in osse quo- ni in iis Apollod0rum diuvaret. Contendit autem primum im0noeliumnetoris navi opti in instriicta carere noluisse, deinde imperat0rem Dersitasti m liabitisse Polyelem et navem susceptam minus diligentor curaturum et mercede non soluta iussis restitui uni esse S 43 4 5' tum Tini Cmachum a Polycle pecuniam mutuatum esse, ea quidem condi ione ne ad navem sit seipienda in editorem cogeret i), donique lino-anaelium actori latum fuisse, qu0d Callistratum exulantem Methone Iliasu in vehere redusaverat S 45-51). Omnia, quae do Timoniaelio orator iroseri, nullo rinantur testimonio. His de argumentatione orationis L. abs0lutis ad quaestionem

aio vertamus.

Oration LII. Apollodorus iudieibus persuasurus ost Callippum iniuria in iudiei 14 eam petere pecuniam, quam Lyco in Pasionis argentaria dep0suerat ). In quam sibi ius esse s 10. Vopiam. A, δμ uo ευ ια ε Mi ), ut iudices crederent, Callippus contenderat, Lyconem asi0nem, cui ab illo ostentatus esset, iussisse eam, si quid sibi aedidissetalli solvi S 20, 3 et S 18). Quae salsa esse ut demonstretur, orator primunt narrat testimoniisque narrata sulci Lyconem iussisse pecuniam epotiam a Pasi0ne tradi Cephisiadi, quem Archebiades et Phrasias

24쪽

Lyconis voluntlite cognita reum ipsum hereditatem aliquamdiu sibi omittendam duxisse S 5-s, 19j. Tum iure iurando, quod Apollodorus obtulerat, confirmat Callit, pum a Lycone non ad Pasionem nil ductum esse Pli). Denique adversarium a Lycone pecuniam dono accepisso veri dissimile esse dicit, quod eo familiariter non usus sit. Quae ressi aliter se haberet, certe Lyco eum eguelide tuodam Ilitigans Callippuni testem advocasset S 20-22 et prosecturus pecuniam non apud Pasionem, sed apud eum reliquisset S 23-24). Secundo oeo Callippus qui nisu sere post menses, quam Ompererat pecuniam a Lycone relictam Cephisiadi solvendam esse propterea iure se illam iecuniam petere dixerat, quod proxenus Heracleotarum esset se ut proxenum certe Cephisiadi inquilino praeserenduna, Lyconem neque liber0s neque heredem doni relii luisse Argi Silue morienteni ea, quae Secum habuisset, consuli illa in urbe habitanti tradidisso S 8-il). Quae quo iure Callippus contenderit, in Oratione nostra

Tertio loco Callippus Pasionem danani netione persecutus ni firma-

S 14 cuni illi sibi pecuniam dare voluisse S 18). Quae dicentem scriptor rationis II ita uidit, ut Apollodori patrem a Lysithide arbitro, Callippi amico, non damnatum esse iudicibus in ira emoriam re Vocet S 14-15 et dicat Apoll0dorum iuraturum fuisse non sibi videri Pa-Sionem id, quod reus contenderat, ollieitum esse Sol). Quod 0rro Callippus dixerat, Pasionem coram diae tela iuraron0luisse Did), id eum mentiri orator hoc modo ostensurus St: si reus vera affirmavisset, Lysithides Pasionem condemnasset Si 15 et 16 et

Apollodorus non causam tiro osti , sed ἐξοι iris diceret Dii,); raeterea

testes ad adversarium refellendum arcessuntur S 16). Tum orator ne Callippus recte iudicibus videatur contenturus esse Pasionem eo consilio Cephisiadi pecuniam solvisse, ut ipse illi aestum faceret S 26), duo argumenta assert, quorum primum est, non esS Verisimile Apollodori patrem homini p0tentissimo consulto iniuriam intulisse,

alterum, Pasionem non turpi lucro inhiasse, sed probum virum fuisse; h0 inde posse cognosei, quod multa beneficia in rem publicam contulerit quodque Callippus ipse ei ut probo homini ius iurandum obtulerit S 2 J-27). Quod otiunt Callippus dixerat, Phormionem aliquid de pecunia intervertisse s 29), id resutare orator neglexit. um reus Arehebiadem salsi testim0nii arguerat s 28). Quem ii defendat, orator diei neque esse, cur Archebiades in virum potente iuinquilini pauperis gratia salsa testatus sit S 28-29), neque illuni talent esse, qui salsi testimonii accusatus peieraturus fuerit ib.). Arbitrio denique Lysithidis fretus Callippus Apollodorum accusa iverat S 30-3l). Quod arbitrium pr0pterea nihili faciendum esse orator contendit, quod ab arbitro iniurato pronuntiatum sit ib. Hae mihi visa sunt dicenda esse de argumentatione orationi LII. Pavea verba licebit facere

Oratione adversus Nicostratum habita Apollodorus iniurias, quaso Arethusius et Nicostratus intulerant, ulciscendi causa demonstraturus est, duos servos, Sive illius sive huius sunt, rei publica esso ς 26-28)Τ). Quod ut essetat, primum quidem probare studet duos illos sui vos non Nicostrati, sed Arethusi esse; et recte quidem nam Arethusi bona publicata erant g 26). Confirmat autem testimoniis primum Cerd0nem ervum iam puerum rethusi fuisse s 19), deindo Arethusium Cerdone ab aliquo conducto mercedes adeptum esse et delicto a servis c0mmisso poenam et dedisse et sumpsisse ἔ R, tum Manem servum Arethusi pro debitis ab Archepolide concessum esse 20), porro Arethusium servos locantem eorum loco redemptionem stipulatum esse s 2 l), denique neque Arethusium neque Nicostratum ausos esse Servos ad tormenta coram magistratu praebere ς 22-25). Deinde orator artigraphis 26 et 2 illos servos, etiamsi Nicostrati essent, secundum leges reipublicae deberi hunc enim pecuniam, qua' s. A. Schaeser. l. l. agg. 143 Prox X., 0rtZing. l. l. agg. 10 et 43, Darest. l. l. II, Pagg. 18 proxX., Bla88. l. l. agg. 459 proxX.

Utile. Quaestiones. 3

25쪽

-- - Λrethusius frater multatus erat, solutum iri spopondisse. Ἀ ndversarium re vera illud spopondisse nullo testimonio demonstratur. Reliquum est, ut examinem HS

Actor ea a iudicibus impetraturus est, ut onera venumdetur, ita quidem, ut eis persuadere studeat teli linnum Neaeram, mulierem peregrinam, in matrimonio habere ς 13 et 16i' . Docte igitur orator ante omnia sibi probandum esse censet Neaeram re Vern peregrinam esse. Confirmat enim testimoniis Neaeram ab initio Niearetae servam suisse g 20-233, bis veniisse et corpus suum vendidisse ν 24-31, 108, qua testimonia desiderantur), ut peregrinam coram Dolemarcho adimonio obligatam misso ). At dubito, num iudices inde, quod rea eor- tum suit, concluserint eam peregrinam osse, quamquam id fieri posse

Iis, quae inde a Si enarrantur, primum demonstratur Stephanum Phano ut filiam suam civibus Atheniensibus in matrimonium dedisse. Deinde scriptor orationis LIX. sperat iudices iis nil duci posse, ut et

Stephani ex uxore Atheniensi, sed Neaera esse iudicent es 62-63). Etenim testimoniis probatur Phano a maritis peregrinam, i. e. Neaerae, ne vero Stephani ex cive filiam habitam esse. Narrat autem primum haec: Phrastor, civis Atheniensis, ut Stephanus Phano ut suam si iam in matrimonium dederat, uxorem, cum iam moribus meretrici similem esse animadverteret nec Stephani ex cive uxore, sed Non orno filiam esse comperisset S l), ex oui , sua eiecit et Stephanum, a quo dolo non reddita διχης inrot reus factus erat, in ius vocavit, quod Phano ut suam filiam locasset Paulo post Stephanus, eum se convictum iri intellegeret, cum Phrastore pactus est, ut uterque litem tolleret g*50-54). Cum Phrastor filium, quem uxor expul8 909ererat, adoptaturus esset, y Video Schaeser. l. l. ag T. 179 iro xx. . Lorta l. l. agg. litho, es. 1 aie8t. l. l. II, Pagg. 309 Di DXX. Bla88. l. l. .igg. 476 proxx.

e invitus quidem S 58), eum phratores et genia etae recipere noluerunt. Quibus in iudieium reossitis Phrastor iurare noluit illum filium sibi ex uxore Atheniensi esse S 55-6l). Tum orator enarrat paenetum quendam Stephano litem intendisse, quod ei ut moecho pud Phano Neaerae filiam et scortum, S 67)deprehenso lite triginta linas exegerit g 64-71). Postremo inde a paragraph 72 exponitur Theogenem regem Phano, quam pro Stephani filia in matrimonium duxerit, ut peregrinam, i. e. Neaerae si iam g IJ, 0m expulisse * 72-84).

Omnia haec, quae orator ad causam probandam inde a g 50 enarraVit, propterea paululum infirmari non ego, quod ex iis lueuienter apparet Phano non 80lum, cum eiceretur, peregrinam, . . Neaerae filiaria, sed etiam, cum in matrimonium duceretur, civem Atheniensem habitam esse. Accurate tamen demonstratum videmus Neaeram esse peregrinam. Sed Stephanum re vera Neaeram in matrimonium duxisse nunquam Probatur. In hac autem re ictam causam positam Sse supra diximUS.

Qu0d praeterea orator demonstraturus erat Phano, quam Stephanus pro sua filia in matrimonium dederit, Neaerae filiam esse es S 13), Stephanum filios Neaeiae ut su0s ad phratores et demotas intio duXisse, ad hoc spectat provocatio, de qua inde a S 120 auctor orationis agit. Hisce expositis de argumentatione orationum XXXXVI. XXXXVII. XXXXIX. L. LII. LIII. LIX., quae invenisse mihi videor, paucis Omplexus hoc iudie0 Excepta oratione LIX. in omnibus res, quae demon- Strandae Sunt, ita et testimoniis et argumentis firmantur, ut iud ausPlu minu Sue per8uasum esse negari nequeat ). Minime hoc fieri potuisse videmus in oratione XXXXVI , cuius causa ita est comparata, ut eamne Demosthenes quidem probabilem reddere potuerit p). Prorsus eodeni autem vitio lab0rat argumentatio orationi LIX. quo laborare perspeximus orationes XXXV XXXXIII. XXXVIII. Ut in his tribus orationibus paucissima in enimus probata, ita in reliquis septem paucissimay CL Sigg. l. l. agg. 4l Pro XX. p oratio XXXV. quin vere Demostheni ea sit, iam non dubitandum mihi videtur s. orig. Sigg. Blass. l. l.

26쪽

gunt, quae inepta et inania esse dixeris. Plura contra an arguto sunt excogitata, ut iis nainus attentos auditores falli potuisse apertum sit. Testimonia etiani rarius in iis quam in illis orationibus desunt. Quae cum ita sint, non dubito, quin scriptor orationum XXXXVI. XXXXVII. XXXXIX. L. LII. LIII. LIX. valde praeserendus sit auctori orationum XXXV XXXXIII. XXXVIII. Sed ut etiam ea argumenta, quae quod simillima inter se sunt, summo opere suadent, ut septem illas Orationes ab eodem oratore prosectas esse dicamus, breviter complectamur ea, quae reus obicit, aliteraecipiuntur atque illum voluisse crediderim XXXXVI. 6 et XXXXIX. 61. Et XXXVI 14 CXXXXVII 12 sperat orator iudices nonnulla verba non audituros esse. Quam nefarium adversarius se praebuerit in illius testimoniis probatur XXXXVII. 82 et L. es. XXXXIX. 65 68 . Similiter scriptorem orationum argumentari senties, cum negatum videbis Pasionem cum praesecto Boeotico et eum Cephisiade tanta familiaritate coniunctum fuisse, ut his pecuniam solvoret XXXXIX. 50 et II 1 et Lyconem Callippo tam samiliariter usum esse, ut ei pecuniam dono relinqueret LII. 20-24). iis orator monet adversarium nullo testimonio ea, quae obiecerat, probavisse: XXXXVI. 1 et XXXXIX. 37 41 es 45) Res quas contendit, iudicibus probare posse sibi videtur iuribus iurandis quae actorem obtulisse diei XXXXIX. 42 43 et II 17 19 es L. 31). Causas, cur ius iurandum, quod reus obtulerat, non acceperit et cur servos ad torturam praebitos recusaverit, affert XXXXIX. 65pro xx. et LIII 2 pro xx. Simillima sunt enthymemata ), quae XXXXVII 79. XXXXIX. 68, L. 6 invenies, quibus i iudicibus petit, ut aetori causa probata aveant, eodem quidem modo, quo ei, si iniustus esset

Succenserent.

Haem mihi troposui Hisputanda Me argumentatione singularum orationum Sequitur, ut disseram

ΙΙ De assectibus Singularum rationum.

Primum affectus compositos ἰγo, tractem. Conciliantur iudicum animi, cum mores et vita et sacta eorum, pro quibus oratur dicit, Dro-

Cc Quint. V, 10 1.

GP bantur 3 . Quam rem scriptor rationis XXXV. plane neglexit. Maius cernitur studium et oris ommendandi in oratione XXXXIII , maximum in oratione XXXXVIII. In illa enim narratur Sosithoum Eubulidem III)siliuni avo adoptandum dedisse, ne Hagniae I samilia interiret g 11 et 3 ell. 73 et s), Phyl0maehen II virginem heredem legi parentem in matrimonium duxisse g 55 et 74), filio maximo natu patris nomen indidisse ευα εο καὶ in κεειόν σει 74), semper enixum esse, ut familiae a Buselo oriundae servarentur 74 et 5). mortuos quam maxime adiuvisse g I); in hac rat , exponit Callistratum non esse eorum, qui ir 80leant et possint in iudicium venire S ), iniuriis adversarii coactum, invitissimum, nullum seque8trum sugientem litem instruxisso S i et ), inpr0bum esse se putaturum, si ter calumniam Olympiodorum petiverit S ), precari iudices, ut controversiam componentes beneficiorum auctores existant S ). Cononem sepeliendum et iusta solvenda esse, priusquam de hereditate disceptaretur, censuisses S ), maluisse cum adversario cognat bona defuncti dividere, quam litigaro

ell. 19 et 20), re permisisse, utram partem hereditatis sibi eligore vellet S 13) legibus obtemperavisse 26). ea esse prolaturum, in quibus nulla sit suspiei 39), laeti0nem cum Olympiodori initam servasse S 404r0xx.), peieraro n0luisse S 42), erubescere dicere id, qu0d dicturus est 52). Muc accedit, quod in utraque oratione orator actores a iudicibus saei petentes, ut et ali0s et leges iuvent XXXXIII 81, XXXXVIII. 1).

In rationibus XXXVI. LII. LIX. ἰθος prorsus deest raro oo- currit in eo toris Etenim in orationibus XXXXVII. et L susius enarratur, quam bon08 eive actore se praebuerint quamque libenter legibus rotpubliene et p0puli iussis oboediverint XXXXVII. 18 proxx L 3 7 Dr0XX. 45 59 62, 3). In illa praeterea orator monet aet0rem ad quum suisse in advorsari0s ς 44 et i), in hac Apoll0d0rum desiderio matriso uxori aegrotantium paene exstinctum esse S 61-62). In orationuadversus Timotheum conscripta nihil nisi Pasionem, patrem actoris optimum virum fuisse dicitur Pproxx.). In oratione LIII. expositum vides actorem multa contulisse in Nie0stratum beneseia S 3 eli proxx. S ), Cic. de r. II, 3, 182.

27쪽

- 38 non c:ilumniandi studio nee usationem iero nor imi ἐν instituisse gra), Verum Se mi eum in reum praestitisse S 7 8, 12 Venio nil nisectus concitatos sati H,ς . Quoruni sunt duo, nil luos oratores inprimis audientes trahere student miseri eordia et odium ). Ut miserie ordia moveatur, in omnibus orationibus exceptis XXXV. o LII. exponitur aetores ab advorsariis magnis iniuriis assuetos esse.

maxime XXXXIII. 71-72, XXXXVIII. - Ρro xx. XXXXVI. 9, 27, XXXXVII. 8 pro XX. L. 59 LIII. 14 ro xx. LIX. 1-16. Scriptor orationis XXXV. commemorat actorem in sua ipsius urbe nihil ecenn-tem sua ipsius pecunia privatum esse s 26), nihil initivius, nihil indignius, nihil turpius ore, piam si aetor lite missa in carcerem abducatur T), Androelum legibus a Phaselitis vii hitis in ultima venisse pericula S 50 ro xx.), auctor orationis XXXXIII. iterum iterumque iudices r0gat, ut Eubulidi III ceterisque Iusolidis auxiliun

Ut iudicos reos oderint, scriptores orationum, quas inter Se Omparamus, duabus rationibus efficere solent primum quidem ea n nrrant, quibus adversariorum existimationi obtrectari posse putant, tum eis convidiantur. Sic enarratur XXXV. 1 Phaselitas se unias mutuo sumptas reddere non solere 2 0ntra eos solos plures intendi lites, quam in ceteros omnes, qui in Atheniensium mereaturam veniant, 5 et 50 iudicibus non minus, quam actori iniuriam inferri, 41 Laerit uni non iure, sed eloti uentia sua fretum e litem obtenturum esse sperare, 50 eam neglectam esse legem de Ilia gravissimae poenae constitutae

sint, XXXXIII. 2, 10, 29 adversatio iudices insidiis usos eoepisse, 69 72 defuncti agros pessumdantes et in illum et in totam reua publicam iniurios se praestitisse, 6-78 ne artat a 'leoponatio matris cognato adoptato et Hagniae I domum desolavisse et leges contempsisse XXXXIX. 65-68 Timotheum et civitatibus et hominibus privatis saepe et in magnis rebus fidem datam sesellisse.

Ab ali autem orationes XXXV XXXXIII. XXXVIII seriptas esse atque XXXXVI XXXXVII. XXXXIX. L. LII. LIII LIX. plane

persuasum abobis, si Observaveris, quae convicia in illis reperiantur,

28쪽

Verum haec hactenus. Ostendisse enim mihi videor in orationibus XXXV XXXXIII. XXXVIII summos esse affectus et compositos et concitat is miniis autem trahi auditores ad benevolentiam, misericordiam, odium in adversarios in orationibus XXXXVI XXXXVII. XXXXIX. L. LII. LIII. LIX. Sed iam satis satisque de inventione disseruimus nunc disputemus, ut erat propositum,

Primuni milii proposui examinare, num tres principales orationis 3 Η0 caput quaestionum mearum perlustrans conseras velim

A1 partes narratio διῆγε σις, confirmatio ιιπόδειξις . πί-ις, resutati τα προς ι vi δικον s. νοις distinctae inter se in orationibus, de quibus agitur, atque ex rhetorum praeceptis collocentii r. atque primum quidem vidi seri litorem orationum XXXV XXXXIII. XXXVIII. 0nnulla. quae in i irratione exspectaveris, inseruisse reliquis orationis partibus. Etenim in oratione XXXV. narratio, qua orat0r quem ad modum pacti consecta quemque ad modum laesa sit, exponit g 6-29), continuatur iis, quaeris 36-38 et 50-54 explicantur. Nam utroque loco commemoratur uti in illa si ali in is parte, qua allia etiam ratione Phaselitae pactum neglexerint, illo quidem, quod stateres Cygicenos naviculario cuidam mutuos dederint 40e, quod pecuniam, quae in Pontum data erat et rursus Athenas. in Chium vehi passi sint. Saepissimo redit Orator ad prius enarrata in oratione XXXXIII. Mu0d enim S 3 dicit, Phyl0machen II secundum leges hereditate potitam esse adversariis ipsis eam Hagniae II cognatione proximam esse consentientibus, id 32' ita repetit, ut eam n0n insidiis usam, sed Hagniae II cognati0ne proximam in iudicio sieisse Micat Quod 4 8 10 enarrat, Phylomachen II litem contra Theopompum amisisse, cum adversarii paratissimi accesserint in iudicium, sibi invidem auxiliati sint salsaque rotulerint, id accuratius explicatur non solum in narrationis ipsius g*29b-30, quibus, qu menda ei usus Tli 00pompus vicerit, legis Phylomachen II)non fuisse Polem0nis sororem germanam seque ex Hagniae I d0mo esse), sed etiam S 38-39a, ubi rat0r affirmat Phylomaehae bona abiudienta esse, quod nullos testes arcessiverit, adversarii autem Phylomachen II h sororem germanam Polemonis isse laaegaverint; quod 13 0mmemorat, Sositheum Eubulidis II generum osse, id Si explicatius videmus expositum aetorem Phylomaehon II legibus parentem in iudiei petivisse) quodque de Eubulidis III adoptione narrat, ei additur Macartatum ipsum aperto suffragio iudicavisse illum legitime adoptari et parte carnium in puero accepta abiisse

29쪽

Olyinpiodorum contendisse hallistratum a se domu in 'ononis conduxisse et pecuniam servo extortam mutuatum esse , altero illi tu id novi additur Olympiodorum ab actore prov0catum noluisse exemplaria pactioni apud Androclidem depositae in cellinum conici). In reliquis orationibus nu8- quam liquid rinoi οντος roi toro ) additur Absolvitur enim narratio

Venimus ad confirmationem. IIaec efficitur et testimoniis et iuribus iurandis selibus en, quae enarrata sunt, probantur probatio in artificialis et argumentis r εχ Minoi οις), ita sive e testimoniis, legibus, Oraculis eliciuntur sive mera coniectura efficiuntur probatio artificialis).ΕX illi sequitur irobationem cinartificialem artius linerere cum narratione. Distinctis mutem Verbis ratior o G Opponuntur 'εκει ολις

firmationis distinguenda esse minus intellexisse videtur scriptor orationum XXXV. XXXXIII. XXXXVIII. Verba in im quae exstant

' Dem. XXXIII. 3, XXXXIV. 5 L. 31 LIX. 20. Iis, quae sub finem narrationis ui. r. SQ 8 conini emorantur, extenduntur ea, quae 3 24 3 exposita sunt.

neque in his tribus neque in ceteris septem orationibus probatio inartificialis soni unditur eum irobationae artis eiuli. Testimonia autem Proseruntur ni ratione ad num perducta XXXXIII. 31, 35 37 42 16, XXXXVIII. 33-3s, quamquam iam gi ui. r. 08timonio compio-batur limam pactionem initam esse. XXXXIX. 33 et 42. LIII. 18. I98a narratio tosti inoniis instructa est in or. XXXV. g 14 40 93, in

40, 7, 8, 5s, i, i, s) Anno temus hie necesse est auctore ni rationis XXXIX. timularioru ui et Pasielis testimonia Apollodorique ius il randum i alio loco assolio potuisse in lituo quo attulit s 42 Ita

nis XXXIII 'am et iis, quae Gl habes, et iis, quae legis *35-37,

et iis, quae sunt 42-46, singula, quae ab oratore in narratione explicata sunt, consi mantur Molesto etiam tulisse mihi videntur iudides, quod t0 testimonia dein eops iecitata audienda erant. Hoc oratorem ipsum sensisse conici umbis a 47 Irct D AD a iis ιις Gortua ας ri ir ας ἐξ Ἱύ κε ζ ir, i Quam ob rem mini o mihi non video i , si tes ii munia sola gererin magis luto isse itus, qui irationei XXXV. XXXXIII. XXXVIII. conseripsit, quam eius, qui teliquarum auetor est. In trilius orationibus XXXXVI. 28, XXXXVII. 2. L. 68 4rgumenta in fine totinis i ationis posita invenies. lis, quae legimus in orationibus XXXVII. et L. probatur adversarium se in alios talem l raostitisse, qualem mini se in actorem praebuisse narratum est ').ltestat, ut de refutatione disseramus. Uno loco haec invenitur in

30쪽

tissime cohaeret tota resutatio cum narratione in oratione L. Para- graphis enim P 42 orator iis, quibus Apollodorum Polyclem, quinaVem collega absente suscipere recusaverat T , resutasse narrat g 39-40), in iudiei addit verba, quibus iudicibus persuadere vult Polyelem hac re non prohibitum esse, quominus munus trierarchi adiret. Sequentibus pura graphis 43 52 causae niseruntur, cur tua imachus, quo ruesente Apollodorus reum, ut navem susciperet, hortatus erat, hunc non coegerit nil id faciendum, ne quis obieero possit Polyelem fortasse iure navem recusasse Pars refutationis inaniixta est probationi inartificiali orationis XXXXIX. 33e-ll). Quarum aragraphorum verba restitatio itis esse loco et per se patet et docet locus hic ii ii K

in νι S 36). eliquam refutationem reperies ς 44b-64, 65-67. In oratione II legitur pars refutationis inter narrationem et probationem inartificialem 15b- 16). Reliqua, quae adversarius obiecerat, resu- tantur g 26-31. Diversissimis locis occurrit resutatio in oratione XXXXIII interposita est partim probationi inartificiali S 33-34), partim probati mi artis ei ali 60-61 67J. Memoratu hic dignum est, quod in rationibus XXXXIX. LII. LIII. Orator adversarium sive Urmantem Sive negante in in rovocatione aliquid aut sactum aut dictum esse refellere studet, postquam cetera, quae reus obiecerat, reiecit.

Agitur autem de iis, qua in arbitrio saeta sunt, XXXXIX. g 65-67, LII. S 30 31 LIII. ς 22-25.

Ex his, quae adhuc disputavimus de dispositione, elucet, quatenus partes principales cum partibus principalibus confundantur. IIue addendum videtur esse disii ingi complurium orationum partes principales et cum ea, quae sustus exposita sunt, reminiscendi causa unum sub aspectum subiciuntur et eum adversarii petuntur. Fit autem illud inor. XXXV S 43, in or XXXXIII. S 40-42 48- , in or XXXXVIII. 35 in r. LIX. m, hoc in or. XXXV. Sta6-27 et 39b. 12, inor. XXXXVIII. S 50.

Altero loco quaerere institui, num in orationibus nostris singula ita disposita sint, ut concinnus sententiarum ordo servetur. In or. XXXV. male causae, quae ante syngrapham recitatam affertur, cur pactio laetarit g 7 καὶ iro tu ενος Ποιγησειν νζον Παι rc υ Πεο ΠιMPHIO G siveδεω

χυο ιακωro ooros cl. AE), aliae adduntur post recitatam syngrapham

κελενεν ceti.) Vitiosus est c0nexu sententiarum XXXXIII. 11 13. Qu te' primum narratur 80sitheum Eubulidem III Eubulidi II)adoptivum dedisse, tum, cur h0c actor secerit. Itaque repetatur noeesse 'st Jubulidem III ad iptatum esso. Quinque illa argumenta, quibus in eadem ratione Macartatus obiecturus Theopompo in iudicio Hagniae II hereditatem adiudicatam esse resutatur S 33-31), in duas quasi partes dividuntur verbis quarto argumento praemissis r oria oria, ερεῖς R, ino in rei εr 33) Similes sunt duo uoci irationis XXXXVIII alter orum legitur S 35 'ον εν Ρόὴον, ὼ re δ. ε ψαρχῆς

Miram habes confusionem in eadem oratione inde a S 40. Resutati0ni enim e0rum, quae Olympiodorus tertio loco obiecerat Callistratum sibi semper adversatum esse, S 40-43, 45a), inserta sunt ea, quae

In rati0ne XXXXVI lege mari allatam adiungendam suisse iis, quae inde a S l explicantur, lassius ' vidit. Cur vero idem l. l.)ea, quae Dii leguntur, suo loco esse neget, equidem non intellego. Male XXXXVII. 14-l ea verba, quae in principio peri0di posita sunt in ne eius repetuntur. Idem vitium cernitur XXXXIX. 35. Prorsus extra ordinem XXXVII 48 testimonio probatur non actorem solum,3 l. l. p. 474 cI. Ol. 7.