Guilielmi Becani e Societate Iesu Idyllia et elegiae

41쪽

Pu, pureo veri nullas experia furores fias prinis mihi. Nee agri, nec pascua norunt, Quanta mihi manent ex illo aucta sente. H. Iam marum mihi vir firmauerat aetas, Clim nil iucundum, nisi quod me perderet, esset, Quid volui demens inter requiescere mas, Dulciaque ex ipsis extundere mella cicutis. LY.Tertius Laecimo nondum me ceperat mira citur desideriis coepi caelestibus uri. Tempore ab hoc sic ille meo sub pectore eiecit Ardor, ut aestiui matura luce calores. Hei mihi, quam breuis est quae nobis ducitur aetas ICH. Vt fugit, inque modum numquam reuocabilis

undar

Labitura in miseri vix paveo fata dederunt, Et tamen e paucis multos disperdimus annos. II. Hei mihi,qua in longa stataeinti cemere numen una dies t ut cor illi tabescit in horas Non ita purpurei, curuum quo sit aratrum, Deficiunt flores, tactaeque, redine messes. Himeraruta vis cygno ruperasse Myconi, Ritasque nouum volucres audit ver Tityrus,inquit, Vique sibi plaeear, seu fagi lentus in umbra Formosiam doceat resonare Amaryllida siluas,

Seu dicetissa suo sed qua legat ipsa Lycoris λAd Siculos fontes meditetur carmina Gallo. Duleid agrestes alter non inflat auenas, Credo equidem sed quae caelestes cantat amores, Haec sonet, haec nostris celebretur fistula campis.

42쪽

I DYLLIUM VII.

THYRSIS, DAPHNIS.

Argumentum.

rebus spectabilibus assurgunt ad Deum. AD IOANNEM BApr. AN HOLLANI,

Amiat; ad hune Τhyrsis eum Daptiui de is sub aestum inpalerant pecudes, ambo cantare periti, Ambo diuinis accensi pectora flammis. Dulaia, Thyliis ala, ventorum hic sibila Daphin, Dulciacie fixo labentis murmura lympruαν Dulce strepunt voluetes . sed vox tua dulcior ilis Daphnis ad hare Quin tu contem mihi a mcingi , Quando vitta placitum laudas praeconia, TD Haec tua sunt , te Pierides cere politam: Et tantum tibi nos, quantum vel oloribus aruaer, Rauca vel argutis concedit rana cicadis. Si tamen egelida auat hic paulli sipet in umbra Mecum,uel calamis cantam vel voce ciem, Experiar quid possint Age, carminatu cane prim νCarmina tu cane prima tuus canet altera Dapta TH. Ludeles calamiς, si vocem ibi uere cantu Est animus, sit priina Deus, iit& vltima nobis Materies, bone Daphni. Regit Deus omnia, Di iitro b c Orale

43쪽

Et mare, culoqae tuo magalia rustica caelo. D. Principium rervin Deus est. terminus idem, fatorum dominus, vitae,'ram dacimus, auctor. Auctori, ista sua Iaas, sua semper apud me Carmina mini vos haec memores edi sitae fagi. TH. Aspicis ut segetes agros, ut gramina campo Laeta tegant, laeta tumeant in vitibus uuam Omnia sisnt illius opus nisi fauerit ille, Nee segetes veniant agris, nee tamina campis. D. Asipi eis ut tortens mcdb terris incubia aestax, Aeris ut vitio pecudes moriantur QKerba

omni sunt istin opus si respicit ille

Deseendent pluuiae, siueetabunt fluinina ripas. TH. Ver pulchru clim te tertis noua germina tollunt, Cum redeunt flores pomis autumnas ciuis Pulehet a vi fuefit notus tibi conditor horaim Nec vernum decus, autumni nec manera laudes.

D. Pura nitet caeli facies, seu nocte fugata Aurora in roseis effert se lutea bigis Aurea seu serus succendit iidera vesper Si ad dominum spectes , iam caelum sidera se

dent.

TH. Omnia bl lustrat, quouis dictunditur aeta Minuti nec penetrat l, nec diffunditur aer, Praei ecis Numen adest frustra fugit,in sua qui clui Spetat m obseuris abscondete crimina silvis. D. Omnia sunt eertas sortita ab origine sedes Flumina amant pisces, montes animantia, caelo Gens hominum nata est frustra hic tibi consent

hortos,

Frustra aliquis multos vita sibi postulat annos. TH. Terra vale totus caeli succendor amore. O quoties

44쪽

O quoties illuc, quae susipitia mitto

Non ita ethali eonfixus arandine ceruu Seposti fonti gelidis aspirat ad undas. D. Tytire, balames a dies in ovilibus agrim Absunt iam nimiam matres Absentibus agni

Matribus ut moditem, ut matres Tityre, quaerunt,

Sic absente Deo mceror consumit amantes. TH. Solus amans nouit, quo claudatibnere vitam. Res amor est violenta mori uos denique coget. Atque utinam cogat e re si et post fata nee illum Vincere mors poterit, quamuis mors omnia vincati D. Solus amans nouit qua pessiva tempora ducat. Quas segetes aestas, annus quae vina titutus Setior, in dubio est fallunt sua cepe colonos. Pastores sua vota : Deus non fallit amantes TH. Non tenera ventos coryli non frigora myrti, Vinea grandinibus mixtos non sustinet imbres Nec mihi fert tantos animus, quibus,1 uat, igneS. amor, o nostras moderatilis ure medullas. D. Non pisce latarantur aquis, non rore cicade, Non volucrescantu, nec apes florente salicto; Nee milii suificiunt quibus intus amoribus uror. amor o nostras violentias ure medullas. Talia cantabant pueri, dulcetque fouebant Pectoribus flammas, de fletibus ora rigabacit. Audiit,in vitrea flavum caput extulit unda Pallorum insolito Scaldis miratias amores.

45쪽

IDYLLIVM VIII.

MOYSE INVENTVS.

Argumentum.

inuenit, adoptat.

AMM A TE

Vcolica, Muia, labor iste nouissimus esto 'Riursus adirePharon,magnumq; leuisere Nilum. Hiliaco Moysen iactant in gurgite fluctus. M, ne desee raput violentior obruat unda l 'n, ne monstrorum, qua plurima Nilus in altis' mit arundinibus, puerum ferat aestus ad antrat Nu pater quae te seruato fama per orbem, Hoc infante manet minus est, quod vastus& - ω septemgemino volvatis in aequora cursu, Quod per te nullos tellus tua postulet in bres. Sed iam erescentes pronus sol duplicat umbras, et vesipertino tubuerunt Iumine fluctus: octem ille in mediis desertus an exiget undas δε acturus erat, regis nisi filia Mettis Auxilium saeuo melior genitore tulisset. Liquerat illa suis urbem eomitata puellis, Grataque fiunt ea captabat frigora ripa.

46쪽

Pars eomitum naros legit inter tami a flores, Aut lictos in serta ligat pars carmina dicit: Illas eamporum tenet has aspectus aquarum Dumque tenet, prono fisceliti allabim alueo. Quid talis ista seret quaerunt. Ditabimur, inquit

Regina, ridet simul hoe simul illa propinquat. Iam tetigit litus, iam quod cognoscere possit

Certiit erat paucis a mensibus editas infans. Vagitum tum serie dabat. Misier, heu miser, i quis, isquis es, Hebratus certe miseranda parentes Icitauitumque genus prodit sors Nec mora Lecit bis Ex undis corbe pum, velut unio concha, Eximi uir. Quales parui pinguntur amor , Talis erat leni suffunditur ora rubore, Cetera candidior cygnis mansere relictae Hie illic guttae, quales in floribus haerent, Qualis mane nouo teneratos lueet in herba Ipsi minu propria tersit Regina madorem. Inde venustatem contemplans oris,in artus Lacteolos: Quam non, inquit, mittendus in istos

Hie fuerat talus en huc ut brachia tendit Atridens ut me blandis aspectat ocellis lInfellat Heb x, Deus cui gignere talem Nee seruare dedit sed si pater ista iubere

Sastinet, lascia lacidam pro crimine ducat, Quis prohibet nox esse piaci crudelior ut sim Fluetibus ut perdam, cui fluminis unda pepercita Atque utinara tali fecissent prole parentem Me Superil ed quod natura Deusque negarunt, Hoc tibi debebo, Pietas genuisse putabo, Quem sic seruam nec me non matris habebit

47쪽

tu ergo, cseni: regali nomine dignos

Disce puer mores, nosterque assuesce vocari. Quam tibi eumque Di j voluerunt esse parentem, Noster eris, raptuique ex amne vocabere Moyses. Dixerat, puerum regales tollit in ulnas, Oscula ceu nato libans, matremque vicissim Ille velut teneat, protensis ubera palmis Lactis egens quae fit. Nutricem filia regis Hebraidum e numero quaeri iubet aduenit ipsa Pro nutrice parens: Quemque,inquit, tractis alendu, Regina, meus tamquam si filius esset, Nee veluti nutrix, lec matris amore fouebo. Dicta placent: merces addicitur utraque gaudet, Regina assumpto, nato Rachobeta recepto. Sed iam musa suos excedit rustica fines Nee fati lite ruri, nec idonea cantat auenae.

Conisera melius pendebit fistula pinu, Atque aliis ex hoc numeris tentabimus ire. Ille loco, nostro

nisi

49쪽

GUILIEL MIBE CANI

E SOCIETATE IESU