장음표시 사용
101쪽
sed duplo triplove maioribus, neq; perforaris,
S cum teruntur, silcco sanguineo manatibus, cauis alarum multis, a quibus in cacumine stolones prodeunt pinnati, in quibus flores pusibi lutei,& in calyculis semen veluti nigri papa
ueris,lineis depicta.Coms triis resinosus odor. Hypericon vernaculum nusquam non prosueniens,amplitudine a stiperioribus dissert,maioribus ramis surculosioribis is & omnino rus bentibus,selio tenui,floribus luteis,semine res sinose,qui cum atteritur digitos cruentat,qua ob causam androsaemon etiam dicitur. sed rasrissime perforatum conspicias. Androsaces quantu ego conijcere possumJ minimum est omnium supradictarum species rum,& tamen quandam veluti formam hype, rici refert,& in suluis ac collibus succrescit.nov*ueadeo alte fruticans,ut uno tantum surculo aut ad silmmum duobus adsurgat, floribus& folijs minoribus,tquioribus,ac viridioribus, quae pertusa quidem conspiciutur,sed trita sanguinem non resudant.
CHAMAEDRYs quasi humilis quercus asellorum similitudine,Plinio quercula,alijs tris sago & serratula , vulgo gerclandi re, in petros sis, & asperis nascitur. statura tota digitos rum quatuor altitudinem non excedit, selijs paruis,effigie & diuisura quercus , amaris:flos
re penE purpureo, exili symine, in singulis catlyculis,atro.
102쪽
Chamaedrys siue calamiusta sylvestiis, qua
etiam latini tristigine palustrem nominat, riis ra chamaram,in montibus sque ac palustri nascitur,folio trissaginis, rariuscule per ambi. tum serram,modice lanuginose,alliu subolen, te,gustu amaro & astringet quadragulis caustibus,subrubro flore.Certe ea est quam nos iure in omnibus dotas scordium appellare de, bemus .Falluntur autem plurimu in hoc herabarii qui hactenus pro scordio sumpseriit heroham bicubitali proceritate, folijs urticae, pars uis,fimbriatis a pediculo latioribustallium veshementer odorantibus,si terantur,flosculo lasci eo,exili in pelliculis seminebradice oblonga, eiusdem cum folijs odoris quapropter vulgus nostrum alliaria vocat.potius aute esset scors diotis, q veru quod descripsimus scordium. CHAMAE PITHYs in agro describetur postea. ΜYoso TIs altera, inter alsines genera Connumeranda venit, crescit enim in lucis de opacis ac locis alsiosis:quapropter priorem alsinem in vineto descripsimus, alteram in huc locu seruantes .vulgare nomen apud nos nublum habet,multos producit caules ab ima ras dice prodeuies , quadantenus a terra rubros dc concavos:folijs est angustis, oblongis, non sine dorsi prominentis exertu, nigricantibuS, per interutila deinceps geminatim copulatis, in mucronem desinentibus: coliculis ex alaru
103쪽
sinu prodeuntibus:flore caeruleo, radice digiti crassitudine,multis fibris capillata,satis ad scoelopendrium accedente. Pilosella autem quam vulgus appellat , sue etiam dicatur auricula muris,in sylvis & mo, tibus crescens : non respondet superiori delis niationi,est enim folijs quadrantalibus, lanus ginosis,albicantibus,in terram sparsis,flore luteo, radice numerosa sed exili, humi quidem in terram proserpit & nunquam a solo sustol,
Iitur,sed caetera non conueniunt. Itaque Vulggare tantum nomen huic relinquamus. DIcTAMNVM siue dictamnus ,item etiadici amus,vulgo diptamnum in sola Creta nascitur,atque adeo selo monte Ida: 'nde illud
Dictamnii genitrix Craedira carpit ab Ida. Qui autem illic fuerunt, herbarum sagacissi, mi indagatores,mihi retuleriit tria in ipso mole dictamni genera a seinuicem diuersa succrescere,quoru quod in summo montis iligo creascit, tenuioribus est ramis ac solds,pulegio milibus,nullo aut caule aut semita omnlii esse: optimii praedicat:quod vero in valle at 3 adeo ima montis parte latioribus assurgit folijs, &gustu mordacioribus, id pseudodictamnu nos
nainarunt.In medio autem montis,aliam qua dam dictamni specie asseuerarunt nasci,proxianae accedentem ad veru dictamnu, cuius ego
folia ab ijs accepta, hodie diligenter adservo:
104쪽
FRVTE TVM. sitiat autem proxime ad origanum tendentia, lanuginosa,odorata,gustu mediocriter pligens ria.Quod praeterea de dictamno profera,certhmihi non est in promptu . Nam speciem eam iquam vulgo ostediit pharmacopolae,nullo paσcto dictamnum esse crediderim.Quin nec ras, dicem quam proferunt ε Creta allata,qua pes sti jnsigniter mederi se quidam iactitant,nunqexistimarim esse dictumni,radices enim habet minimas & omnino inutiles . Quo minus est mirum si in herbarum cognitione multi quoatidie nobis imponant. C A C A L I A siue leontice in motibus creascit, vulgo agreste carni dicta: Fruticosa est herba, semine minutis margaritis simili lateriolia magna pedulo,quae ad oleagina ves quera
EUPHRAsIA Graecis dicta, quia laeti,tiam pariat,aut voluptates augeat,nascitur in apricis collibi autumno praecipue,herbula est ad hyssopum ferε accedens, sed pusilla admos dum,cauliculis purpureis,folio paruo,per ambitum serrato , flo sculo interdum albicante, interdum sub eruleo,macula veluti aurea per medium insigni. Quidam pampinulae similem fecerunt, folio tantum minore ac magis serarato dc lentiusculo, minus fruticosam , flore luteolo. G E v Μ nonulli eam esse sis cantur, quam
vulgus, diaboli morsum appellat, quod si ita
105쪽
est,sesquipedali fastigiatur altitudine,folijs buglosso laeuioribus, solidioribus & leuiter laci,niatis, flore purpureo, radicibus nigris & cir. rosis,unde vulgare nomen.nasciξ in opacis. Iuxta rumpotina arborem vel populos praeacipue viduas, nasci Plinius tradit herbam qua Galli inqui R ODORAM vocant: ule vir, gae ficulneae modo geniculato,solijs urticae,in medio exalbidis, quae procedente aetate tota rubentia conspiciuntur,ssore argente A s C L E P I A S ab Asclepiade inuentore discta, a quibusdam cision sive cissopsyllon aseliorum similitudine, unde nonnulli ex nos .stris hederalem vulgo vocarunt: inuenitur in nostris montibus & sylvis r Fruticosa est hersta,ramis oblongis,folio hederaceo sta ample, xicaule, store grauis odoris,semine securidascar,radice numerosa,tenui,Odorata.
o RIG A N v Μ, etsi quod in montibus cres istat nomen habetitamen quia in hortis hodie diligentissime colitur, eius genera in hortulo requirito. Illic etiam pulegij montani describptionem videto.s E s E LI Massiliense, quidam saxifragiam maiorem appellauerunt, quod medijs e saxis erumpat, alij false siler motanum, nam in montibus crescit atque interdum etia in pra, tis, selijs foeniculi, crassioribus tantum, caule vegetior umbella anethi,in qua semen oblongum, angulosum,degustanti acre:radix ei lon
106쪽
ga est,iucundi odoris. Seseli Aethiopicum,folio est hederaceo, sed minore,in longitudinem porrecto periclymeani modo:frutex alioqui magnus, sarmetis bis cubitalibus,in eoque dodrantales rami,capitusta ut anethum,semen tritici modo densiim,rirgrum, aru, acrius & odoratius quam Massiliense,perquam suave est. Seseli Peloponnesiacum folijs est cicutae,sed latioribus crassioribus, excedens Massiliese
caulis amplitudine, quem ferulaceu continet. Summum eius lata umbella occupat,seme insplexa odpratum,latius, Carnosius .prouenit in locis asperis, riguis collibus,insulis., Tordylion quod & creticu seseli cognomi, nant,Paulus gordylion,alii Syreon inquit Pli,nius nascitur in Cilicia motinmano,herbula fruticosa,seminis rotundi, geminatis', forma Clypeolari, gustu subaspero,bene olete radice. ASTRA GALvs Romanis talus, grandusta & ficus terrae, nostris vulgo cicer montanu et rusticum:Herba est fruticans, folio & rasmis ciceri similis,flore purpureo,paruo,tereti radic raphani modo grandi,quae adnatas hasbet appedices admodum duras,veluti cornua inter sese implicatas, stu astringentes: Inues nitur in petrosis,& locis veto perflatis. Cicerocula esse diceres,nisi radix tanta subesset,Vubgus nonnunquam sylvestres cerras vocat,hoc
107쪽
DELPHIN 'Ma foliorum cum desinino
incurvo similitudine appellatum,ea esse putat quidam quae,a nostris herbarijs vulgo dicitur, filius ante patre: fortassis rect i' appellaturi, si
partus ante conceptu dicerent:siliquam enim S semen ante floris exitum ostendit:Buccina iriam alij vocant, ob teretis siliqvulae per exstremum in expansum florem exeunte similitudinem Inuenitur in asperis,& locis totius diei lem accipientibus: surculis a radice una pes dati ,folijs paruis,tenui , intersectis',incursuis,logiuscula delphinis effgie,ssorqviolae matronalis,subpurpureo,semine in valvuliis terestibus exiguo, lio no dissimili. Hallucinatur qui delphinium esse sena Mauritanis dictam
existimant,reclamante perquam euidenter instius herbae pictura. PEUCEDA NVM a pinu vel amaritudine sic dictum,in montibus opacis gignitur,caule tenui,macilenis,foeniculo desitate simili iuxta terram comoso,nore luteo,radice nigra, sucscosa,grauis odoris,crassa.Eius herbae succo εc radice medici utuntur. EPHEMERON putat esse Ruellius ex de
scriptione Dioscoridis, quod hodie vulgo liliuctuallis appellatur, tu muguet,de quo in hortu diximus:nascitur enim sua sponte in opacis& lucis:vnde nome liiij couallesis: caule mulsio,tenuiore,ssore cadido,suauiter olete, gustusibamaro,semine molli, radice digiti minimi
108쪽
COLLIS. crassitudine,singulari,longa,astringente, odo' rata. Dicta Ephemeron quod nos eius conis, stim deciduus non longius quam uno saut als tero die integer appareat, vel qubd eo decer. pto,dies una sit ei vita 15gior,adeo fugaci 1ors
te praedita est haec planta. CENTAURIUM maius, quod vulgo led falso tam reuponticum dicitur,&cuius. radix pro rhapotico ostenditur:colles amat qui pu, bentibus viret lucis,& nemoroso cingiitur orsbe,gaudet .apricis,frutetosis tractib' 6c arbo, ribus coferetis. Planta est ab radice fruticosa, caulibus ternu cubitoru,geniculatis, folio tu, glandis,per ambitum creuato, virenti & oblo, go,ssore subcaeruleo, capitibus papaueraceis, semine caeci, radice vasta,fragili,tenera,rubesscet succo rubro madere.Quod autem vulgo
centauriu maius ostenditur,& cetaurea maior
appellatur, simachiam esse putat Ruellius.
Centauriu minus in lacu destribetur,
Verbasin *luestre,ite exta Aethyopis in agro explicabit,quεadmodu & 'deritidis species.
BETONICAM latini appellat, qua Graeci cestron,qubd locis alsiosis gaudeat,vulgus Destne e caule assiirgit cubitali vel eo altiore, quadratoiolijs quernis,per ambitum serratis, proxime radice maioribus,odoratis,semine in summis causib modo satureiae spicato: fiorisbus purpureis,radice veratri,numerosa,tenui.
Betonica altius, item alia quae Britannica
109쪽
dicta est,ad hortulum attinet. Haei enus sylvestres herbas descripsimus. campestres in agro,pratenses in prato postea explicaturi: Quo eode loco etiam palust res &aquaticas videbitis. item boletoru & fungoru omnia genera:nam vel Horatij t monio, Pratensibus optima fungis
Natura est,alijs male creditur.
Itaque fiet,ut agro &prato descriptis nihil aue parum admodum supersit, quod in re herba, ita prsterea desyderari queat:modo ne sint eo ingenio adolescentuli, qui nostram audaciam temere culpent,aut id nobis dent vitio,quod a quibusdam dari solet:non omnia recte se habbere, quaedam esse breuius quam par sit, alia fusius explicata, nonnulla etiam paulo nFli. gentius praetermissa. Sed sint ij quidem dimet. les, ingrati,non ingenui: qui ob hoc laborem
alienum contemnant,qubd omni ex parte nost absolutus, quasi vero id vel ipsi vel quiuis
hominum praestare exactissime possit Quapropter adolescentuli huiusinodi ingenijs nolite operam dare: quin potius estote faciles,in bonam & aequam partem omnia accipite, si quid omissiim,id vero animaduertite,& libellis vesstris adscribite, si quod etiam deterius prolatu
aut assertum,emedate:vobis enim id maxime licet, per nostram auctoritate. Interea bono estote animo,dum reliqua vobis apparamus.
110쪽
hi BELLO PASSIM EXPOSITAEa sunt:cilius prior numerus foliumosterior paginam ostendit. - .