Petri Nasturtii Iudicium de iudiciis, quæ in novissimos civilis prudentiæ scriptores exercere voluit Eub. The. Sarcmasius accesserunt duæ epistolæ ejusdem argumenti

발행: 1669년

분량: 38페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Illud exquirere fas sit, cur omnino, vel ex qualibet occasio. ne, dc privati dc publici scriptores juris,non secus ac politici, o torto collo trahantur 3 cur Monetam bano locus in hoc ordine, de mox alius Putandorisio,ceu diversis,data opera tribuatur an ut latior esset saevitiae campus 3 an civilis forte sapientia, & prudentia legum de doctrina juris univerialis,& notitia status Germanici, Schistoria dc aliae quoque disciplinae remotiores, sublato pariete imtergerino , idem pulvis tactae sunt i Certe fregrediamur modo in memoriam Iuicia de civia rudenti criptoribus, non plus minusve,sunt recepta. Jam vero se quidhoc ricam, quod judicia descriptoribus minatus,prout dictum , vitas quandoque texit. Ecritico tepente historicusanterdum Sc hariolus3 dc quid non 3 vel quod de itidem narrans,quae in aliis disciplinis ement conati, bene aut secus , mox cum da Dissertariombus Politios differendum, quod tanta patientia expectabatur, improvita receptui canit, IN que exoratis avertit o Muferre ut si quis pollicitus de Metaph sicis judicium,multus est et in percensendo quae in Logicis, Physicis, alis, varii doctores prodidissent; ubi vero ad Metaphysica

dc apicem Votorum ventum ,revocaret eum intempestiva malidi nitate- nunc augur Apollo.

Nunc Lyciae sortes, nunc &Jove missus ab ipta

ut sola remanerent aliena. Sic deludenti corvi hiantes. Erat decuriosusquidam,qui explicatum sibi vellet a scriptorum novissimo, quot annorum ambitus scriptores nomisermo, quive regi nis tractus domesuos,&. an solos vivos seclusis. mortuis, comprehendere deberet: ut sciretur an neminem praeteriret vel in trud rei centura egregia iucut multa ex presentium scriptis essent pra terita, multa infracta an item per occasionem tantum, an seo

sum dc justo loco fueritvadendus Ic quae sunt si milia

Prege ira me: ct m arua meditautem e prime. Qui cum lateatur literatorem 1 prudente, scholam a vitae negotiis differre 3 quae t malum ' intemperie, ut a schola literator de prudentibus rebusque civilibus judicate sub formula ausit ue

12쪽

qui ista legat, clausis naribus, assesam quendam aulae promssineredati Si pro deridiculo illi est, Theologus Politicum reserens.

cur resertὶ Si criticum genus tineis & blattis laborat, non bono publico, ut clare rudit, cur tanta gaudia tineis affert cur se to cies sub aliis nominibus crudelis tancinat cur otio & literis ab utitur, dcoificii fines transsilit 3 An haec praecipit Theologia , &, qua ille gloriatur, conscientia Z Longe alia quidem tradunt libri vaticini, si quis esset qui curaret: dc ipse ex medio legum civilium , nescio quo suggerente, Culpa eu immiserese rei adse non pertinenti. Si quem vel concessae dotes, vel muneris ratio, vel imperium principale, ad scribendum invitat, obsecro, quid id ad Magnum Moscoviae Ducem 3 An hoc de illo merita est regina artium, prudentiae civilis, dc qui de ea optime meriti his laureis, his statuis decorantur Z his excitantur stimulis An ideo divinitus nobis contigerunt disciplinae, ac dotes eximiae, ut Sarc masti, ik hoc exemplo aliorum, immundo contactui pateant, ac deinceps in cautis aemulisque , & praesertim auditoribus pronis enim auribus talia accipiuntur, etiam a melioribus Ecgnaris, & infatuari multis dulce est ludibrium debeant 3 ut inter viros doctos invidiosa comparatione discordiarum & irarum semina jaciantur Equidem augurari cogor, ni mature occurratur malo, a Politicis ad Theologos uti sane coepit in vel potius a Politica ad Theologiam , dc quicquid sancti eximiique habent

literae, contagium pervasurum: ne videlicet vel domi velforis,

quisquam hWic sorti se exemtum possit gloriari. Neque enim tam

Politicorum, quam Politices certe jugulum petit, doctoribus ejus, summis infimis, promiscue nota publica insigniendis 3 o quisquam numenJunonis adoret Praeterea Z aut si plexaris imponat honorem eQuis virorum, non dubie literatissimorum, usus est unquam simili licentia 3 Nenae celes, quaeso. An, quia novam, ideo dc bonam credimus 3 Satis foret immodestiae, si cui simili privatim dc absque sannis talia aliqua exciderent. At hic bonae fanaae sicarius praecor, Domine, ignoscas verbo ommorat me nonnihil, quod eam popularibus sortem objecisse te crepas, quam

effugere sit floria) luc, inquam, bonus vir dis eminat voce pub-

s lica

13쪽

se , praeeonis instar, ut omnes fumo redeuntes sciant, dc quidem scripto, ut memoria maneat in qua fata sinant, & censurae

iungit satyram. De Monetam bano censet rationem non quaerost satyram palma ipsum fraudasse , quam ex novitiis ingentem ferre potuisset. Itane de Satyra tu censes in satyra sed hoc non est mirum, quia tu es magnum virum. Parum dixi: & censura &satyra peius quiddam inventum est. Nam censura. optimis ac peritissimis in rep. debitum m nus, & a rep. in subjectos rite conferendum, discernit homines. Laborantes fama varie castigat, florentibus parcit, in eosque plane cessat. Ac hic tyrannus, ipsius iudicio probati si imis notam censoriam inurit,& acrius quam aliis incumbit: dc quamvis ea, quae iudicat vitiosa, toti non sint, ut propterea summam in rebus cιvilibus partam famam suggistare cuiquam integrum sit, tamen , quasi esset integrum, credo veritus ne palpari vid retur, si non flagellaret, profert ac suggillat; causatus etiam, Briseculi more id fieri. Mentiar, si non fas & pudor & numen& conscientiam erus Theosdoto ludus sunt. Ecce , defunctorum manibus parcendum putat, qui nihil sentiunt. de quibus judicia vulgari non omnino moribus adversatur ' ideo haud parcendum vivis, qui sentiunt. Nec defunctis tamen aliter, quam vivis parcit , ea deligens, de quibus haud sane glorientur , de mox, consumta libidine. pius ac sententiosus. Quid tibi videtur de istoc homine Necdum satis: copulandi erant nam institutum suum, ne falleremur, ipse enuntiavit Catoni Satyri.

nova & egregia mixtura Speculabimur tamen paullisper, si molestum non est, quam belle saltent isti Satyri. jam primum Satyra, ridens verum dicit: noster fingit sibi vitia, & semet aliis ridendum bibendumque propinat. Dicit qui vult audire, quod omnes Plautinos sales superet, auscultet dicit, defendisse eum jus faciendi homines proprios tanquam id in lite fuisset cujus vindicias secundum libertatem quorundam,& quidem vi dicatas, ipse in margine nominat; ut inde colligat factum Odiosum. O Satyristam l Quid respondebit viro de pacto sibi praefaricationis crimine conquesturo &quid illi alteri , qui huiusmodi jus defendit idc quid illi quoque, cuius causam in desti

14쪽

&ris reprehensione Saremasus damnavit Nimirum Iovem uapidem iurabit, nunquam se vidisse scripta illa. Sic judicandum

δε pollinis amatu descriptoribus, simulque de principibus maxumis. Porro satyrae certus&utilis finis proponitur&custoditur: huius satyrae nulla apparet ratio, nullus certus tenor. Quin deterret potius a civilis prudentiae cultura, quam allicit, quod deberet: - ' - m pueris olim dant rensulis blandi Doctores, elementa velint ut d cereprima. Lucillius, dc huic amnes veteris comoediar scriptores, S, quis grat dignus describi, quod malus, aut fur, 'si'uod marchusforet, aut sicarius, aut alioqui

mosus, multa cum Merrare notabant. Noster e contrario saepicule Dat veniam corvis, vexat censura colambari Lucillius, Horatio laudante, erat numeris facetus, dcamuncta naaris. Per fidem, quisquis intellectu vales, miserere inscitiae nostrae,&in Sarc masini satyra vel micam sabis iudiciique ostende. Satyra non professo impetu, dc nudo Velut capite, nec in quo suis, incurrit: nec una stragetotum aliquem reip. ordinem inv luit: non inhiat vitiis mediocribus & paucis: immo id ipsum vitium erit, pro conditione mortalium, si, ut Flaccus quoque sensit, princeps satyrae, Egregio instersos reprendin corpore naevos. Nam quis sic reprehendenti satis credat 3 deteriori de meliore Atque adeo Varios, irgilios, Octavios, pura fide laudat, absque labis aspergine, haud ignorans, quaedam in sese deformia, in cer- tis corporibus servire formae. Sunt &, quos vereatur, quibus arridere, & pacem pro virili sartam tectam velit. Denique, ne comtandas satyram cum famoso carmine,Satyricus quis probrias dignum laceraverit, integer ime,& si vitia magis quam homines sibi proponat. Quae omnia, nulli inficianda, quam generose contemserit meus homo. palam est. Cumque & in honestatem,&in utilitatem, & facultatem maxime, toties in hoc negotio caput inpingat, ac plane frangat

15쪽

tamen,ubi spiritum collegit,Nulla, inquit,ratio est,quae talia pr

hibeat: sic enim certe opinor. Et tamen multo peiora in animo retinuit, quam evomuit. MDs ei Lait,omnia quaesententiam, loqui. At enim amarus cibera ea veritas. Ideone eam loqui nefas Deinde,cur usque cin& pamna alias, cibum ita amarum apponise

aut curstudio veritris iudicia illa tua imputari vis 3 Quod ne di lius mihi ingeras, tuis tibi verbis respondeo, tibi, inquam: Da rissimi veritatem capiunt, pauci capiunt, urimi oderunt. A t enim in libera bieratorum liberas linguas esse oportere, scribit SueI .nius in Augusto. T quidem ego ita me ha ctenus instruxeram, ut quasi cum olente scholam ,& firma ratione destituto , agerem Nunc, quia tanta insurgit ratione . & rem p. literaturae miscet,

- ausio majora canamus. Primum omnium, codex meus nihil habet de Re p. Literatorum : nec Augusto , sed Tiberio tyranno cap. XX VIII. J eiusmodi dictum tribuit. Papae, mi homo, ubi erat mens tua & Apollo, cum haec scri berest Dic vero sodes, cut&historicos contaminas 3 cur das, adimis, mutas, uris, secas , ad Iibitumi Sed hoc non est mirum, quia tu es magnum Virum. Nec tamen exposui, quam scite Tacitum ut legisse videretur testem laudaverit. Interim quo magis intelligat, cur siccum habitare debuerit in esto, dixerit tale quippiam aut certe fecerit Augustus apud Suetonium. An hoc dicto legem praescripsit. ut omian arcani violatio, omnis omnium reprehensio, dum v rum dicas aut credas, permissa sit 3 ut omnia linguae peccata totilantur , excepto mendacio 3 etiam in judicio conscientiae ut censurae munus sit promiscuum, id est, nullum Non ergo sentit pecus, quo sensu dictum id, civilitatis simulans., accipiendum Non legit inTacito suo, quamvis egregis imperatoribus modum P. bertatis placere P Nam & in rep. liberrima, dc literaria, non cuivis quaevis dicere , ne duna scribere, fas est aut decorum. Aliter quid opus legibus & institutis 3 Ponenda est libertas, quae stet cum republica , non quae eam tollat. Sed nempe libertas ct ciosa nominapraetexuntur: nec quisquam abenum strvitium, or δε- minaIunem bi concupivit, ut non eadem Ura vocabula usurparet.

Λ as. libertatis vocabulam oMenditur ab iis, qui privatim dσα

16쪽

'vit olim musca:

In capite regis sedeo, cum visum ea mihi. Sed quid ad hoc formica per jactas, quod debet pudor. Atque ut musca non impune illud facit; sic praecepta legum de

artium sui contemtum, Sarc masio teste, vindicant. Quid multa interpretem dicto demus ipsum dicti authorem scriptoremque: Adversus C O N VITI A, maloss rumores, ct FA MOSA dese a uis carmina, firmus ac patiens,subindejactabat: in civitate tibera linguam mentems liberas esse debere. An non ergo, si conveniens est hic locus, scriptum Sarcinasii convitium dilfamosim

carmen credi necesse erit 3

Exequias Chreme ri, quibus est commodum ire, hem tempus est. Nam quana prave & contra se ipsum vindicaverit sibi locum Chremetis Terentiani, Homosum, humani nihil a me alienum puto, nil prorsus dicere attinet. Satis est semel, studio prope nimio, Chremeti exequias ivisse. Adhuc ergo nihil rationis in ejus scripto conspicitur.

Quid igitur tandem de foetu isto, sic jam deplumato, judbrabimus 3 quod nomen quamve sortem ei assJgnabibimus 3 Iudicent alii, quod volent: laudent etiam per me, qui nihil vident. Ego non possum amplius dubitare, esse malum quiddam, dc pomtentosum, & famosum omnino carmen liberali fac ic non,quod author obtendit, animo) eoque deterius, & ad minimum bestiis objiciendum , blattis ac tineis, ex lege nostri Lycurgi. Qui rectius sane secisset, si loco laboris hujus, utiq; non necessarii, quemq; a

Germano prosectu haudquaquam confitendum est, vel cucurbi- . iaspinxisset. Adeone trita jam omnia & exculta, ut nihil vel in sacris, vel quoniam huc propendet curiositasὶ in civilibus hiet, quod impleri desideret unicum hoc argumentum fatyricae sapientiae tu perfuit Sed cui haec dico aut cur levissimae scripturae

excutiendae tantum chartae & temporis in sumo 3 Age ergo, S tyrisce,ad te nunc convertor. Quo diversus abis p Siste fugam,

inquam,&percipe, quid loquar. Si quis Stereometriae imperudi B ; ti si in iis,

17쪽

inissimila, In eomplurium civium honestita morum eellas petu. .

Iante vi irrumpat, &, quantum vini ac cerevisitae doliis contine tur, digito metiri tentet, inde in forum ruens, de opibus ac ponutia cuiusque pari maledicentia publice declamitet ι an inj tiam , quaeso, credis accepturum, si abstractus foro digne multe tui, & aliis exemplum fiat 3 Quandoquidem igitur censoria mihi munia in te concedis, qui simillima commisisti, BONuM FAC Tu M, merita ignominia , quam aliis intentaveras , is , noto, Senatu & Consulatu Rei p. Literariae quem per furorem invasisti te moveo,& Disiquorum inter jubeo plorare cathedras, . Tilentium deinceps perpetuum in his atque talibus serio tibi iniungo. Si recalcitaveris, aliae graviores poenae, in Imperio receptae& sancitae, te docebunt, quaenam lex talia prohibeat: de

Ialva simul atque pellis, sicut Marsiae, tibi detrahetur. Dixi. F. I I S.

EPISTOLA b

t Ad Generosi mum D. S. P. FQuid rerum his.locis geratur, ut strenue perscribam, soles mihi idemtidem imperare. Substituam in meum locum, alium; qui hoe sungatur officio. Libellus enim, qui eum his literis ad Te venit, Catius e cibit iurgia Codri. Scripsit eum T. Anti morus, notus Tibi, nee intratus a eus. Sareminus quid hominis sit, jam nosti. Communi L. & I. que elogio schurasseis chius ille audit homo, vana opinione eruditionis inratuatus, ingenio ma igno,& inter imperitos doctus , inter doctos stultus. Exempli pessimi faeinus, quod instituit, putant nonnulli, non sine occulta instigatione aliorum patratum. Sed nee instigatoribus quisquam sanus paruisset ; de mihi parum credibile videtur , bonos mismae viros tam fatuo impudentique seribendi genere ad alienam famam landam uti voluisse. praecipuum sine dubio inei tamentum homini fuit is, οδεξία, quam ipsi insatiabilem tribuunt.Si quid amplius scire eupis , non deerunt Tibi, quos illis locis habes, viri docti,&Tui amantissimi. Vale. N. 23. Febr. Icis. T. G. obsequentissimus lemus. V. M. o.

18쪽

Corbacenss pridem exrectoris,hominis revera studiosissime nequam; qui vallissimae arrogantiae&ambitioni explendae, non aliud ad famam iter libipatere exillimava, quam per infamiam illustrium virorum. quos licet in solidum ignoret; llatrare tamen constituit sarco murilleCaninum fieri dens, sive ut Atticae elegantiae specimine se vocat, Sochmafius. Nam Q. tera nomina ascita, non magis ei conveniunt, quam Parnassi, Minervae ' u a Mercurij, Apollinis a quibus vocabulis , quae aliti significari solent, tam sint Schui Esset seliij ingenio apta, quam est Asino Lyra. Mulae antis accOLe, vestram fidem i. Hercules tuam fidem l Estne apud vos Parnassis tam itu famis: ut omnia studia 5e operaParnasio tribui solita in contrarium illic u ti ,& in injuriam commutari, vobis inspectantibus, Germania sentiat an ibi erigitur tribunal, in quo ludex sine iudieio, sine officio, sine jure , denteTheonino, vel utiper furorem, famam alienam lacent, & Satyram scilicet moliatur, omnis Satyricae sapientiaerudis& nescius ὶ An Apollo vester asino exuvias leonis, aut morioni honestaris speciem imposuit; ut livorem de injurias plenosaeeo, quasi ibbtituta doctrinae,3c nobilis mandati, longe lateque disseminaret Maena suit licentia, neque euiquam bono absque ductimine probata, qua laalus ille, miseram sibi denique ipsi perniciem attraxit. Sederat tamen in eo ingentur erat peritia rerum non exigua. At qui vestro nomine in scenam prodit historio, omnium & rerum ' hominum imperitia laborat, ut pudori vobis merito esse debeat, si nomen vestrum tam prodigiolbimputari aeeommodari siniti G Quis vos ali iid divini habere credet, s contra omnis honestatis primas regulas, in eos, qui vos nulla injuria affecerunt, qui vos coluerunt, ornarumque, quantum potuerunti im mittitis seram bestianis veluti rabitum canem in gregem innocuum Aut siquis est inhoetam atrociter quasi vestro iussu laeserum numero . qui Vos irrior Iaesit, q iod non credo, an alii innocentes copulandi suerunt ρ Quis in Parnasib vestro, aliis numinibus, quam Contumeliae, & Impudentiae Sacra

fieri putabiti si Apollo flagitia praeeipiet & Syeophandis non sinci modo circa famam honestissimorum hominum vagari , sed jubebit Non quidem I. s. C.

minus crimine, sire arracium injMiarum iudicio tenetur is, qui injustam ac Ia- accus. ctrionem incidat,quiadicir aliumst hHis inodi facti mandarorem habuisse. Navς- inser. que sec casu , pr ter principalem reum , mandatorem quoque ex sua per sortis cometvra pose, ignotum non es L Cum dc de pauperae factata ominus animalis noxa conveniatur 1allem omnia alia eredere,quam haec vestro auspicio facta. Sed exeu sare vos volenti reclamat proditor velter, idemque calumniator non minus Parnassi vestri , quam omnis boni moris , dum quae

maxime colitis illustria nomina, ultro suo facinori praescribit ν ijsque tanquam

19쪽

quam rem bene gestam approbare publice non veretur. De typis porro, de loco impressionii , aliisque ad notitiam criminis pertinentibus, omnia tam sunt manifesta, ut valde verisimiliter nos eantur, quibus sola spes de voluptas ex eo quaeritur,quod livor de optimi cujusque obtrectatio pronis apud vulgus auribus accipiuntur. Nomina invadit plura Schurasseisinu furor Critieus; sed Boeelero hoc super omnes eximium praestat, quod ab initio, & in medio, de ubique eum calumniatur. Permera id quidem mendacia. Quid enim Boeserus de Hi nostri P anxio identidem satis con denteras maνerit, sponsione certare ausim, si vel ipse Boeclerus seiat, vel ex ipso quisquam: nisi qui eum Sehurasset schi 'in Parnasso infami somniasse se,

forte lomniaverit. Non est parcus laudator omnium eruditorum Baulerin:

Sed in peregrinum & alienum habitum ejus verba detorquere, nemo sanus instituat. Sed Conringius stili t non potuit laudari, nis Limno, GaIdam, Carproris, aliis eoiavitium fieret. Tabori quoque , quanquam non dum mortuo leoni, lepus Albi politanus, ut se voeat , insultat. Quanta insaniat Res pridem sepultas, Sc longe alio quam furiosi calumniatoris tribunali dignas, ab oleo, qui ipsi Parnuus est, revocari, Albi polis , ut Schu sei sthius promulgat, patitur,& typos caeteraque subministrat Interea dum rictii canino pluribus inhiat Critieus furens . selicem se Conringius praedicare debet . quod dissertationes ejus politicas commentario prose

quendi otium non invenit satagensCynicus. Cave, mi Hermaniae, μυηου πλη

γήν. Quid enim moliatur hoc monstrum, vides, cum Apollinem agete incipit; qualia in μανια multa solent accidere: ee πολυπρανμοσυνην Tibi, ac impetum erga imocentes, verissima nimirum morbi sui nomina exprobrat.

Auristine insectis omnia flava apparent: phrenetici sui ingenii notas in aliis te videre putant. Non postumus ergo Tibi gratulari , doctissime mi Hermaniae, quod tam brevi spatio desaeviit in Te hare tempestas. Vides

enim, non meritis Tuis paret, sed StomachoTuoqui amarum veritatis cibum, qualis ex culina secessus Albipolitani depromitur, concoquere nequeat. Tum &sestinandum erat; quo rabies maiot ursit. Nova enim dc nemini visa aut comperta de Boeclero tradere instituit Iudex laniaeus. Sub- odoratur sagacitate plusquam canina, ex Musio ejus rerum ιirilium iudicium eolligi posse. Quid ait Critieust judicium de rebus ei vilibus sibi uni

sumere, & aliquid tamen concedere alteri, non est ex majestate tribunaliseensorii. Tum aliter utique sensit, quam Boeelerus. hie enim rerum vere actarum & dictarum in Museis incomparabilibus, mastis extra quam

intra Germaniam, historiam se inchoasse in Museo planis disertisque verbis testatus est ; minime sibi in alios judicium sumsisse. qua de re tam non possunt dubitare illi,qui aliquam literarum&literatorum notitiam habent, quam haec,& omnem hominum rerumque statum ignorant, ita εί

20쪽

ae , quorum schurasseisichius hodie agmen duci: Et tamen ex hodmendacio Barclervssia in alios judicium sumst in Musaeo tanquam ex facilinaiditur argumentum , quod tum quoque calumniosissimum esset, etiamsi

Boeelerus sibi iumsili et in alios judicium: Ergo Schuresseisibis , homini

somniatori , Criticorumsuriosi mo, licet in Baecierum mendacia, convitia, injurias emorere. In qua republiea ita argumentari licet , illa perdiderit vera verum vocabula ct omela, oportet. Hem, si vis nebulonis nomen evadere, Ostende ubi B Deserus pliu uni solio,quam omnibus Salmoti, plus uni i sinere, quam omnibus Lipsu Gruteriss vindicarit. An B vel ero, divelsissima studia

Ar laudes, omnia idem pulvis sunV Anis tot nominibus distinguenda elo gia, more phrenetici fribunalis, in unam colluviem conjieit 3 Quis hoe unquam ex eo audivitZ quis seribi pingive vidit Z Quam risillet vir suo merito in comparabilis , Forsinerus, si se Lipsit, & Gruteris praeponi compararive audivit i 3 Nam quid de laterataribus hisce & Craticu , Asinus praetor in

Parnasso infami judicet , defensoribus horum facinorum expediendum relinqui par est. Componite togam , dc parate aliam. Novum Boe cleri crimen: quae in Taciaum scripsit, pIus composita orationis, quam spiritus h bent. Legi ea, de eum olim inter auditores ejus censeti gauderem ,& postquam civilibus ossietis negotiisque non perfunctorie sum adhibitus. Sed deprehendisse me periodum, in qua plus verborum, quam rerum esset, mentirer eum Seli etsi ei sellio, si dicerem. Sed heros noster Spiritum desiderata non intelligo , quid velit; ne suspicor quidem; nisi spiritum vertiginis. quo agitari sine intervallo te sentit , hie frustra quaesivit. Nimis autem magnum mihi desiderium injecit, videndi propediem , commeatarios Schur frisbij in Tacitum pluisti iras, quam composita orationis habentes, ne mundus

frustretur specimine ejus sormae,quam novus artifex animo concepit. Estne& illud crimen, quod Forstitero se fatetur inferiorem Boeelerus λ 1 probum

crimen. Tam, viro bono &prudendi stultum videtur,se alteri praeponere, quam injuriosum esset, cum malis &stultis in comparationem eum adduci. Omnis humanitatis expers estiqui in scirpo nodum quaeritat, de pro crimine iteriam habet , Mensuram Forstnerianam nan implevisse. Nam hie judex , furore plusquam Apollineo concitatus , mensura ingeniorum, prudentiae, studiorum, satis pro imperiodispensat. Et tamen perspicax Minerva, quae cerebellum judicis Parnasset insedit, in aurem , vicino flexu insusurravit hane sapientiam. Mercurius etiam praeterea, mendaciorum venditori sesiurgnei sellio in aurem dixiti Tarclerum saepe in rebus morum frigide scribere, definire controversias juris natui alis 2 gentium perplexe , decidere dubitanter. Orator est ex judice, qui Mercurii personam sumit, ut animadverto ; ita consertim & uno impetu cogit suas calumnias in aciem. Brevis tamen ci

SEARCH

MENU NAVIGATION