장음표시 사용
1쪽
as par of the ta Foundations os Western Civiligation preservation Project
Reproductions mannoti made ithout permission rom
4쪽
COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPAR ENT BIBLIOGRAPHIC MICROFORM ARGET
6쪽
7쪽
cum tot tragoediis easdem sabulas a tribus illis graecae
tragoedia principibus tractatas esse constet, lamen quam diversa fuerit singulorum ars in eadem sabula adornanda, uno tantum Xemplo Xplorare possumus, matricidium dico restis. summi hoc momenti esse, qui neget, nec gratum animum ostendat nec prudentem. Verum quae ita institui potest conparatio, non prorsus aequa est, quoniam Choephoroe et Electra Aeschyli et Sophoclis sabulis adnumerari solent optimis euripidea autem Electra inter huius sabulas ultimum sere locum oblinet. Itaque salis elici casu accidit, ut, qui nobis selicior tres Philoctetas triumvirorum illorum legeret, Diochrysostomus, conparationem earum institueret. Atque Phl-loclela cum Medea una commissa in scenam, egregium euripideae artis specimen suisse videtur, praeterea autem huius conparationis singulare commodum St, quod, cum Electra ο- phoclea ante euripideam acta suisse videatur, Philoctetae inverso ordine prodierunt, sophoclea amplius Viginti post euripideam annos. Iam Vero, ut et ipsi iudicium seramus, neque Dionis tantum verba repetamus, ante Omnia reficiendae sunt,
quantum fieri potest, fabulae deperdilae. Alque de euripidea quae rectius quam antea statui possint, hisce pagellis expedire conabor.
Prologum idem Dio alia oratione 59 tam copiose
enarravit, ut nisi ipsa poetae verba, et est ubi haec quoque deprehenderunt viri docti nihil desideres Prodit igitur lysses secum agens primum, itaque spectatoribus ingenium suum atque naturam periens, dum propter gloriam et sapientiae amam semper nova pericula novaque negotia subire se narrat, qualo negotium sit Philoctetae abductio raptusque telorum. Enarrat se clam ducibus hoc munus suscepisse, cum Heleni alicinio una haec Trojae expugnan- 1.
8쪽
dae via monstrata esset, sed non sine Miner a tutela, immo ab ea mulatum sorma se venisse. Accedi lilii loclela qui cum Ulysse Graecum se esse et cum Atridis Trojam prosectum dicit, paene telis eum adgreditur, sed m0X mitigatur, cum ille Palamedis socium se, Ul3ssi autem atque Alridis insensum esse addit, simul miserum Palamedis exilum exponens. Petit adeo auxilium a Philocteta, qui monstrata propria inopia atque miseria invitat l7ssem, ut vitae suae particeps sal, dum salutis iam Xpediat. - Buc perlinent ragmenta 785-788 et 791 sed Nauch.). 0 e milia plana sunt nullique dubitalioni obnoxia. Minus certa reliqua et argumentatione sola probanda. De hac, ut de omnibus sere sabulis deperditis inprimis bene meritus est Welcherus , qui qualem sibi finxerit progressum, paucis Xponam. Post chori parodum Philoctetam contendit novae morbi templationi succubuisse, ut lysses arcu poliri posset, id quod Philoctetam etiam remissa vi morbi lateret Postea intrasse legalos Trojanos, qui illum donis
magnisque promissis comm0Vere conarentur, ut Trojam secum proficisceretur. ut cum conlumelias in Graecos iacerent, quibus hos illi magis invisos redderent, tum lyssem mentis parum compotem, parumque prioris consili memorem prorupisse, prodidisse se et Graecos defendisse. Neque hoc periculum ei adtulisse, qui arcum iam teneret Resulatos igitur ab eo Trojanos, et Philoctetae persuasum esse, ut Graecis ignosceret atque propriae gloriae luderet. Quorum, quae minus recte Vir celeberrimus constituisse videtur, Harlungus* certe n0 correxit, quem ratione n0n optima egisse credo, quod non tam eis, quae ex fragmentis 1 Dio gri eo his ehen Trago die II. p. 12 sqq.
2 Euripides restitulus I. p. 348 sqq. Puoeum ubique sere consentit agnem in editione fragmentorum euripideorum Didosiana.
celerisque testimoniis erui 0terant, pro undamento lalutis, reliqua divinatione explere conatus est, sed primum videtur aliquem sabulae progressum mente sibi finxisse, in quem stagmenta postea insereret cuius rei, ut unum Xemplum asseram, videas, quae p. 357 commentus est, ut locum adsignaret fragmento cogn0minis sabulae Allianae: heu Mulciber arma ignavo es invicta abricatus manu. Ille scilicet Philoctetam facit Diomedi, qui aperie rem suam agat, respondentem, ab Ulysse non a Se quaerant auXilium. Cui ex Hariungi sententia Diomedes respondet, Ulyssem nihil nisi reipublicae salutem curare, alque etiam iudicio princi pum dignum habitum esse, qui armis Achillis donaretur. Eo
commotum illa exclamasse Philoctetam. Scitum Sane responsum, quod in interrogationem minime quadrat, qu0que ineptius excogitari vix poterat ab eo, qui conciliare, non Xacerbare vellet Philoctetam Totius autem sabulae compositio apud eum, tragico poeta indigna, non unam nobis actionem continuam repraesentat, homines aulem ineptos omnes, qui propria consilia ipsi evertunt sine ulla agendi ratione perspicua. In quorum errorum partem eo perductus est, quod
Attianam sabulam de nostra expressam habuit, uinctiliani Verbis, quae sunt X, 5, 84 nisus, perperam Xplicatis, quamquam, quae ab euripideo exemplo dissentiunt, haud pauca inveniuntur, velut v. 540 scd Ribbech.)pro Veste pinnis membra textis conlegit, cum apud Euripidem teste Dion 59, 5 non pennis sed pellibus vestitus procedat vel Atti versus 541, qui, qu0dΗarlungum minime fugit, Ulyssi tribuendus, sed nisi in ini-lio, locum habere non potest Frustra vero in paraphrasi Dionis circumspicias, quae illis conveniant, quamvis considenter Harlungus post verba ἀλλα συ αμυνον c. δέσποινωθηνα καὶ ριὴ ριάτην φανῆς ἡμῖν ποσχομ ένη τr σω-
9쪽
τηρων, inseri iubeat. Licet enim rhetor omiserit illa, quod non admodum probabile est, post invocationem deae cum maxime ieiuna illa essent, immo ne rerum quidem statvi convenirent, quoniam, qui illa diceret, eum adire alterum verbisque adloqui, iure expectares, quod secus illic. Bene praeterea Ribbeckius p. 310 chorum non in Philoctetam primum, sed in lyssem incidisse concludit ex anapaestis Uv. 525 sqq. quos Ilarlungus vereor ut recte intellexerit, Ribbeckius a choro ad lyssem directos esse vult.). Quibus addi potest, item cum clore, siquidem hunc in v. 536 sqq. partes egisse statuimus, Ulyssem congressum esse, antequam Philoctetam conspiceret ), quae nova utriusque poetae discrepantia existit. Neque omnino tale lyssis hunc enim designat . 541 et fortasse etiam . 542 sq. Actorisque colloquium apud Euripidem locum habuisse potest. Si igitur quaedam Euripidi debuit Altius, de quibus cf. Ribbeckius p. 31l, lamen alia sat mulla a Sophocle vel Aeschylo sumpsit, ui iaceam de propriis invenlis, ita ut certe ad euripideam sabulam resciendam fragmentis illanis uti minime liceat. Schoellius nec in antiquiore libro B ei trage gurae nn nis de gri echi schen Litteratur p. 142 sqq. neque in recentiore Grundii cher Unterrichi liber die Tettalogi des alii schen Thealers p. 60 sq. de singulis sabulae partibus alia sere protulit, nisi quae etcherus. Ut igitur ad Welcherum redeam, nimis simplex ille actionis progressus videtur nimisque dissimilis subtilitati uri-3 Non omnino mihi onstat hori hos versus esse, quem prae ter lyssis omiles, qui quidem dominum salutant v 520 524, introduxisset poeta neeesse esset. Talis autem παρα- χορηγήματος Vix idonea ausa perspicitur. Nonne anapaestis illis lysses omiti suo Diomedi res exponere potuit Nam Ul3ssem eri a suis omitibus hae diseere non deeet. 4 Errat Hariunms, non eidem olloquio hae tribuens.
pideae, quam vel in hoc ramale agnovit Dio. Quid, quod
subito renovatos morbi cruciatus Voluit, nulla re excitatos, neque aliam ob causam, nisi utilTssi occasionem daret arcus potiundi 2 Proseclo si tam facile negotium Ulyssi parare Voluit, non opus erat prologo callidum et versulum eius animum describeret Illud quidem verissime Welcherus contendit, Ulyssem telorum compotem factum esse, priusquam se delegeret, et recte probavit hanc sententiam Dionis verbis
52 init. ubi, quod Aeschylo, Sophocli, Euripidi commune fuerit, dicit ἐν α ἡ Φιλοκτήτου τοξων εἴτε κλοπην εἴτε αρπαγην δε λέγειν. Atque gravius huius rei testimonium ex ipsius poetae verbis elicere mihi visus sum se. 789)αλις ω βιοτά πέραινε πρίν τινα συντυχίανεὶ κτεάτεσσιν ἐμοις ἰ σωματι βδε γενέσθαι. Facili enim opera ex Aeschyli et Sophoclis nec non ex Euripidis sabulis similes chori formulas loquendi multas colligas, quibus ille solet de rebus modo gestis sententiam suam proferens volum addere, atque talia, qualia in scena heroibus accidere viderit, sibimet ipsi aut optare ut eveniant, aut ne eveniant deprecari. Ita in Alcestide, postquam pro marito voluntariam mortem subire vidit reginam, talem sibi orem exoptat addens v 474
rα αν μοιγ' ἄλυπος de αἰωνος α ξυνείη.Η0 unum enim Admeto deesse modo adparuit sic in ippolyto v. b28 sq. delecto insano Phaedrae amore Venerem inplorat μη μοί ποτε τον κακιῆ φανείης μηδ' αeexθμος ελθοις. Quibus similia sunt in eadem sabula v. 11 11 sqq. in Jone v. 485 sqq. in Iphigenia aulidensi v. 550 sqq. alibi Atque ut versibus Medea 637 sqq. quibus nimios amores deprecatus, ita chorus pergit
10쪽
γας ἀκορεστά τε νείκη θυι ιον ἐκπλήξασ/-έροις ἐπὶ λέκτροις προσβάλοι δεινὰ Κυπρις,
si hoc unum eius sabulae fragmentum superesset, certi SSimam coniecturam saceremus, proxima scena Medeam cum Iasone litigasse, ita in nostra sabula illa, quae ne sibi accidant, chorus optat, Philoctetae accidisse elucet Simul autem utrumque accidisse admodum probabile est vel propterea, quod, nisi in scena morbum renovatum vidissent, non poterant ita illum plangere, ei qui tunc primum Philoctetam visebant. Erat igitur pars haec lasimi, quod inter duos actus intercedebat. Jam vide uirum cum et chero de prioris actus sine sentias, an mecum. Num veri libi si utilis videtur talis progressus, ut Philocteta sortuito morbo opprimatur, dein lysses arcumsuretur, et tum demum chorus, qui haec omnia fieri passus sit, Philoclelam plangat Nonne ullo magis tragica arte dignum est, eique verisimilitudini, cui maxime Euripidem luduisse Videmus, magis congruum, Philoctetae, ereptis telis, ultimo subsidio, ira, odio, desperatione novam morbi acceS-Sionem paralam esse, qua cum fractus velut mortuus laceret, aptum cantico spatium existeret Accedit breve Dagmen
de Philocteta dictum, quod eidem loco et eidem lasim tribui necesse est. Hoc autem si ab ipsa morbi accessione Separatur, intercedente telorum raptu, vides, quam tarda Veniat miserali0. UlIssem porro si non tacito surtum conmisisse velit, sed cum choro de eo disseruisse concedere debeat Welcherus, tum omnino inepta deploratio sit. Haec si certa est, non potest praecedere ille quem latuit elcherus rerum ordo, sed telorum rapium sequatur morbus oportet, hunc carmen excipiat, quo miseram Philoctetae sortem chorus plangit. Jam vero si vigili et attento arcum Ulysses eripuit, in
gulari quadam raude pus erat Et fraude cum usum esse confirmat Dio, excludens simplicem illam, quae Welcheroplacuit, rationem. Dicit enim de aeschylea Philoctela καὶ ριην ἡ ἀπάτη ἡ του 'Oδοσσέως προ τον Hoκτήτην καὶ οἱ λογοι de ἄν προσηγάγετο αὐτον, ου μονον υσχημονέστεροι . . . αλλ ως ἐμοὶ δοκουσι καὶ πιθανωτεροι, ubi ἡ ἀπάτη et γι λογοι diversa esse proXima monStrant.
Nam verba τί γάρ δεῖ ποικίλης τέχνης καὶ ἐπιβοτλῆς προς
νονα τεθνηκοτα, aperte dua res conprehendunt, priora
ipsum dolum, quo arcum caperet, posteriora narrationem, qua Philoctetae sese commendaret, quibus respondent ἀπάτη et λογοι. Teneas autem per totam eschyleae fabulae enarrationem rhetori semper euripideam menti obversari, ut illa ποικίλης τέχνης καὶ ἐπιβουλῆς, quae bene repudiaverit Aeschylus, Euripidem sabulae suae ad0rnandae adhibuisse intellegas. Ac vel inde diversa esse ἀπέτη et λογοι adparet, nam ad narrationem quod adlinet, non video Aeschylo subliliorem vel argutiorem Euripidem fuisse. Quem quidemetruscae artis n0nnulla monumenta huius sacti progressum repraesentant β), qui ad Euripidem reserendum ducat, ei non adsentio, quod neque raudem salis callidam conspicimus, nec
5 cI. 0verbeel Hero iseli Gallorie p. 575 sqq. qui e ravit haud dubie cum Rochellio, quem ellat, ad Sophoclis
sabulam ab Allio repelitam omnia illa monumenta referens.luod quidem primo loco exemplar posuit, non repugnat, cetera omnia, alque secundum videbis cum me euripideae sabulae expositione convenire. Tertium et quartum, quae Diomedom 73 vel alium quemvis omitum ostendunt tela rapientem, dum Philoctetae animus avertitur lyssis oration in illo, in oelavatione, quam illius comites parare videntur haec fortasse Aeschrium sequuntur. cs. quae modo etiaVi καὶ τὸ παγ- γελλιιν ei. .