Annus sacer poeticus, siue selecta de diuis caelitibus epigrammata in singulos anni dies tributa, duobusque tomis partita. A R. P. Petro Iusto Sautel, è Soc. Iesu lucubrata. Ianuarius. Februarius. Martius. Aprilis. Maius. Iunius

발행: 1665년

분량: 286페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

11쪽

ELOGIUM FUNEBRER. PATRIS

PETRI IUSTI SAVT ELE SOCIETATE IESU,

ME talis huius nos, Poeta Clarissimi.

I. .

ET Rus Ius Tvs SAVTEL δ Societate Iesu , Delphinas Patria , domo Valentinas, matura si virtutem, immatura, si aetatem spectaueris, morte praereptus est. Turnoni octava die Iuli, anni 1661. quadragesimum nonum vitae annum, ingenti omnium luctu, nec sine opinione sanctitatis, sacris omnibus rite procuratus, placidissima morte conclusit. Indeque ut piὲ credere fas est , Iustum deduxit Dominus per vias reotas , ut ostenderet ilia Regnum Dei. II.

Vir fuit Ingenij politissimi, literisque humanioribus apprime exculti. Poeticam ac Rhetoricam per annos plures magna cum laude professus est. Natus in-primis Apolline non irato, facilem He liconis aditum nullisque vepribus impeditum inuenit,& viam,si quis alius,nouit qua sit eundum ad

12쪽

III. Tam seitὁ seripsit ac copiose de Diuae Magdalenae sacris ignibus piisque lachrymis, ut, si quid videri possit nac in re nimium, videri nimius possit. Lusus insuper Allegoricos Attico sale plenissimos, Hominumque moribus suauiter informandis aptissimos in lucem e dit. Annum sacrum, hoῆ est, Diuorum in singulos anni dies conscripta metrice , necdum Typis vulgata reliquit Elogia. L bros itidem de rebus a Christo Nascente, Agente, Patiente, ac Triumphante gestis parabat quatuor, quos immortali Deo velut Appendice amoris vitia mam, si vixisset diutius, ex animo consecrasset. IV. Magno sanE virorum eruditorum p Iausu excepti

partus ingenij foeeundissimi. Literas officij plenas

atque gratulationis a praestantibus doctrina viris accepit quamplurimas. Pressit omnes obstinatist me, satiusque semper duxit sui unius aestimator iniquus ac judex a Lectoribus, ut aiebat, sivis veniam impetrare quam laudem.

Non dubitabat Illustrissimus vir D. de Machaut Amplioris Consilij meritissimus Princeps , Patronus idem Poetarum ac Iudex aequissimus, aetate iam

grandior, & in supremo dignitatis fastigio collocatus , de Poetica re, qua valet ac delectatur plurimum , cum Iusso per literas amicissim. comm

nicare.

v I. Eam certe non ita pridem de illius carmine sententiam tulit vir plane Doctus suaque fama notinsimus D. de Montmor, Libellorum supplicum Magister. Academiaeque politioris e Proceribus unuS, ut candido pectore pronuntiauerit, nihil sibi oc- surrisse hactenus apud veteres Elegorum Condi-

13쪽

tores, aut versus concinnitudine numerosius , aut ingeniosus, aut elegantius. visus nimirum est

oculatissimo viro Iustus & Ouidio limatior, & Tibullo suavior, utroque haud dubiὰ religiosior, quod ubique Musas pudich tractarit Virgines squas alij fecerant Meretrices.

Stylus illi eert E Latinus &castus, elegantem quamdam prae se indolem ferens, sine strepitu efficax, sine pompa conspicuus ; ita latenter ac dita

fimulanter elaboratus, ut in eo se forma, non cultus ostenter. Sententia non supra modum elata 3

sed naturali quadam pulchritudine exurgens. Dictio plena sanguinis atque coloris; suauis eX concursu vocum aequabili carminis modulatio ; jucunda ex fabularum compIexione doctrina ; ubique ingenii euriosa felicitas. Atque haec omnia Ientiri legendo,quam exprimi dicendo multo sanε commodids possunt, . . VIII. Quid plura vitae puritatem in scripta sua transismisit vir religiosissimus. Singularis quippe in eo semper enituit animi candor & mores sine fucosnceri, quibu summam erga se fiduciam omnibus faciebat. Fraudis ac doli nescius & incapax, aue sabatur animi frontisque dissidium. Sermonis illi gratia comitasque amabilis cum suaui argutoque verborum lepore conjuncta; ad Praefidum nutus promptissimus animus , in Deum Religio summa Pietas in Deiparam ac Coelites singularis

Ine edibile dictu est, quam liberalis ei fuerit in

socios charitas vel eum incommodo suo, quam alienae semper, nunquam vero suae commoditati

obvius animus , quam solers studium gratificandi fingulis , quam honorifica ratio agendi cum Om-

14쪽

.inus: tam rogari nescius, quam negare; quos eharitate sua prosequebatur, illos iplos charae

tem latere suam Iolebat. Quare nullo beneficen- . tiae strepitu, nullo paratu beneficij, Vna contentus Lvoluptate benefaciendi , clanculum occupabat

omnium vota, prece& anteuertebat.

Religiosae paupertatis amor tantus, ut in amictu stratoque sectaretur obsoletiora, nee adduci unia

quam potuerit, Vt nouam togam indueret. Ire ege- nos autem amictaeque fortunae viros tam profusa

benignitas, ut ipsemet stipem in manus, in sinum, intra Testem, ubi tuto latere beneficium posset,vltro ingereret Mendicabulis. χΙ. Plebeios fortunaeque tenuioris Homines eximio quodam studio complectebatur. Eorum domos multb quam aedes locupletiorum adibat libentius; bene de singulis merendi captabat omnes artic Ios ; componebat eorum lites; sedabat iurgia domestica;bonis moribus in SodalitioDeipar Virginis, cui per multos jam annos praeerat, informabat. Eosdem aegros cum visitasset de die,nocte postmodum reuisurus indefessa charitate sufgebat. Illos

deniq; in omnibus juvandi ardor indeses &spiritus inquies tamdiu viguit, quaesu gessit illoru curam.

Mirum plane est,quam inter haec nullus ei de se, quam de caeteris eximius sensus ubique fuerit. Tranquillae mentis cum esset, eumdem semper tenorem praeferebat ac Vultum; nisi cum propriae existimationis fastidio captus faciem aliquando contraheret, ut coniectas in se laudes amoliretur. Aliena semper commendare, sua despicere, nemini obloqui, omnia probare, tam laudis impatiens fuae, quam studiosus alienae. In ore cum esset om-

15쪽

mim, unus ignorabat se ipsum , ade6que gloriam non adamabat , ut non immerit b dixerit aliquis, Itisto suas laudes etiam post mortem displicituras, quas adeo refugisset in vita. Miratus est aegrεque tulit D. de Montmor, postquam Poetae clarissimi scripta perlegit, tamdiu latuisse, nec foras erupisse illius famam. Nesciebat scilicet vir Illustrissimus. quam maluerit semper bene Iustus facere, quam videri; & scire multa, quam sciri vicissim a multis.

XIII. Nec in morte quidem sui dissimilis , nisi quod

se ipso tunc maior. Supr mum enim Actum priori haud absimilem esse voluit, non jam Apollinari. sed immortali laurea coronandus Poeta: dc qui Deo magis , quam sibi vixerat, uni etiam Christo cruci a xo immori voluit. Dederat ille quidem in vita Poesi operam, sed majorem aeternitati de- Aisse vel ex morte compertum est. Diuturno mor- 'bo grauiter affectus hac una re angebatur , quod nimia sociorum esset erga se charitas. In tantam molem illius hepar excreuit, ut uniuersa ferme praecordia jam occuparet, immanique, uti post eius mortem apparuit, sedecim librarum pondere reli quum corpusculum opprimeret. Vix haerebat of-sbus, vix poterat siue alterius ope se in latus conuertere, siti enecabatur, ferebat omnia dissimulato dolore, clarissimo patientiae religiosae ac tranquillitatis triumpho. XIV . Mortis nuntium tam intrepido excepit animo ac si de vita alterius ageretur. Quin-imb suam ipse mortem praeuenit,rebus caducis ac sibi, ut uni Deo Viveret, mortuus. Totos quindecim ante obitum dies in Christi crucifixi imagine,quam semper habebat ad manum,ut in mortem prodiret armatior, contemplanda,in eadem exosculanda piisque col

16쪽

Ioquiis demuleenda, magna eum animi sui voluptate , rationis suae, ut cum maxime, compo S tr

duxit. Ac demum in osculo Domini, quo se non multo ante refecerat ; in gremio Deiparae , quam semper enixe coluerat ; in sinu Coelitum, quos sibi studio peculiari obsequioque devinxerat, nondum quidem dierum, sed bonorum operum plenus placidissima morte conquieuit. Beneficus esse non desiit etiam mortuus Optimus Pater. Qua enim die excessit e vivis ; Tertiana, qua per duos omnino menses Valentiae fuerat afflictus grauissimε plane Carere coepit ac belle habere Iusti Frater charissimus. Viri siquid&n jam coelo recepti Fratrem non

est ausa febris attinge : Dium interim Oppidani

certatim , Patris defuncti corpus globulis precatoriis, ad venerationem contigisse, Hammi loco beneficij ducerent. -

Quam porro fuerit omnibus unice charus, prodidit luculenter commune studium leuandi doloris in morbo; vota passim a CiuibuS pro recuperanda eius valetudine nuncupata ; sacrum per dies

Continuos omnino nouem, magno concurtu populi, ad eandem impetrandam gratiam, celebratum in Sacello Dei parae Virginis Alpticollensis ue communis denique omnium moeror in elus obitu prodidit. Magnificὸ Demortuo parentatum a Ciuibus Partheniis est, quorum plerique iniusso quodam impetu lachrymarum, orbitatem suam luxerunt &Parentis optimi optatissimique jacturam. Macti, tamen estote,Cives Turnonj. Spirat adhuc bene de vobis meritus Pater in vestris omnium animis Scimmortalis quodammodo coepit esse, dum mortis

tur. In memoria enim a terna erit Iustus in terris,

qui jam praemium labori par & aequalem virtuti ac meritis lauream in Coelis est consecutus. F I N I S.

17쪽

. Extra tot du Priuilege du Rom

18쪽

SACER POETICUS,

Selecta de Diuis Caesitibus

EPIGRAMMATA

In singulos Anni dies tributa. PRIMA DIE IANVARII. Circumcisio Domini nostri I g s v Christi.

VIX bene purpureum potuit traxisse coloum Quod tibi lae dederat sugere Virgirparcns:

Tu riuos Iactis-ne vocem, rivos-ne cruoris γFundis inhumano stigmate, laese Puer lParce, precor, tuus ex illo ne vulnere sanguis, Ne lae ex illo vulnere Matris eat. Sustinuit dare cruda tibi qui vulnera mucro, Saxeus, aut saxo durior ille fuit. Erubuit tamen ille nefas, vertitque colorem, Sive cruor potuit vertere, siue pudor. Heu Puer i heu quatos dabis olim saguinis imbres, Vitae aurora tuae si modo prima rubet l

19쪽

ANNUS SACER

Vocatum est nomen eius IESUS . Lue. 2. II.

Sanguine quaerendi tituli, tibi, Pupulo, nullum Nomen erit, nullum si tibi vulnus erit. Ne vel bina, Puer, gratis tibi syllaba constet, Venale impenso sanguine nomen emis. Sponsus sanguinum tu mihi es. Exodi . . III. Expectata dies aderat, rituque parentum Fixerat indignum vulnus acuta silex. Vidit ubi roseum Pueri stillare cruorem Mater, inexhaustas fletibus uda genas: Pape, meus qui Natus eras, nunc foedere bino , Tu mihi tu sponsus sanguinis, inquit, eris. Anni sacri primordium.

IV. Dum tener exoritur Christus, sacer inchoat annus, Sic paribus numeris Agnus &anrils eunt.

I. IANUARII. s. FvLGENTIus Ruspensis in Africa Episcopus. . . I.

An fulgore trabat, dubites an fulgure nomen Fulgeat, an multo fulguret ille magis 3 Fulgurat, & fulget, mixtus cum fulgure fulgor, Et fulgoris habet fulguris ille iubar. Hunc fulgur reddit metuendum, sulpor amandum: Illud nempe alis reddit, at iste bonis.

In Sardiniam relegatur. - II.

Fulgidior rutilo fulget Fulgentius astro, An nouus in Libycis Sol micat ortus agris

20쪽

Sardoas lux illa abiit tamen exul in oras , Vna nequit Soles Africa ferre duos. Fulgentius nouum in terris prodigium. III., Supra homines, supraque fera S lgentius extat, Nil habet humanum, nil habet ille ferum. Isto nobilius nunquam tulit Africa monstrum, Monstrorum regio sit licet illa ferax. . . Donatum , Eutychen, Nestorium , se alios Haresiarchas profligat. I Vs Haereticae subigis portenta immania sectat, Ingenii docta dexteritate tu . Patria terrificis scateat licet Afri a monstris, Tu tamen his long d dcteriora domas. I. IANUARII. S. ODI Lo Cluniaeensis Abbas calendis Ianuariis

moritur.

I. .

Qua sol luce suum reuolubilis inchoat orbem , ' Hac odilo, vitae jam satur, astra subit. Ivit ad Empyreum, Xeniis donandus , olympum, Nam nouus in caeli sedibus hospes erat. II. IANUARII. S. MACHAR Ius Abbas Alexandrinus tibi somnique abstinentissimus, deliciis calestibus reficitur.

SEARCH

MENU NAVIGATION