장음표시 사용
391쪽
a multis iam antiis plebicolafuissent, ct nihil eoru sua plebicolae proceres agere debent praetermisissent nam hoc o lippis er tonsoribus notum erat) ut iacto hoc tam bono fundamento ei suam adsci, molem Iuperstruerent, summisere multos qui in vulgum Pargerent voces nouambiguas cui loquitur apud Marone Sino sed apertὸ s ditio fu,ct ad concitandos instamandosque vulgi ct invia
rorum qui e vulgo non erant animos, accommodat Mimas. Sed nulla illis buccina aeque adiumento erant ac eorum qui prescheurs ὸ Latino praedicatores, pro praedicateurso appellantur. Hos uas saepe buccinas instare ad- Mersus ipsum rege,qui tum Nauarrae rex vocabatur, iubebant: se quidem talia in eum iactare ut nullus exauditoribus esset qui inde discedens dicere non posset, mihi frigidus horror Membra quatit. Talefuit quod quidam boavit in eum Parastu : quum, e
casione captata ex crudelitatis Herodis mentione, exclamaret, O quam magno in periculo versamκr ne rege mul-ro Herode crudeliorem experiamur, qui non tantu infan-res,sed omnes cuiusuis atatis,qui eandem quam ipse profi-reri religionem nolent, morti tradat. P κ r. O quam ince-Hariae erant voces huiusmodi. con. streprofecto ct p τε incendiarias nomi asti. magna enim belrorum incendia tandem excitarunt. PMi .Nemo, ut opinor,erat qui ea
oritura non praeuideret. cost. Quid quod is in illum ipsum qui tum sceptra tenebat, multa declamabant, pra- sertimque postquam Liga concesse,quaesua protestatione jetebat fuerunt: illum ad omnia qua H uenotos molitares cernere connivere: omnibus qua de illorum conatibus referrentur, cerant autem me magna ex parte calunt surdas aures praebere atque adeo clam fautorem illorum esse. Quinetiam cum ipso Nauarra rege clam consentire,
O ceitionem inter eos esse: ide que illum oppianaηtibus
392쪽
haud quatumposset roboris, ac rix dimidiam eius partem suppeditare: denis omnia aduersus illam perfunctoriὸ
p u 1 . Sed illa mod o a te nominata protectatio ut invocosermonem Gallicumsequens qualique otius, quae fuit φ c o R. Vocata etiam fuit hoc nomine: Declaratio causarum quae impulerunt cardinalem Borboniu&reliquos,ad opponendum se illis qui omnibus modis euertere religionem catholicam & statum remi conantur. Et satis longop interuallo: Propter has iustas causas & considerationes, Nos Carolus Borbonius, primus princeps sanguinis,&c.assistetibus & alijs,&c. declaramus nos iurasse unanimiter &sancte promisisse, nos armis nostris conaturos ecclesiam Dei suae dignitati restituere, atque ad veram & solam catholicam religionem reducere : & nobilitati sua iura ac priuilegia plene redderta Haec sunt illa duo praecipua capita quae Liga prat
xuit ac praetexit. Inter alia autem multa quae in ea declaratione leguntur mendacia, quoddam en ridiculum,ut pore quod ijs demsi occultum futurumst qui nihil unquam audiuertiit de ise quos principes sanguinis appellam . Ibi enim inter alia dicit, assistentibus multis principibus sanguinis. Atqui unde isti multi principes sanguinis, quum aduersus eos quos esse simus paucisiimos hac
coniuratio esset p Η i. Vel hoc unum tam apertum mendacium multos alios locos meritὸs lectos fautorib.qu.-que istorum reddat. coR . Itase res habet. Verum ad nam rationem meam ut redeam, quum Guisorum natu maxiamus ex inflente facitas plane impotens animi, eo quὸdapud regni Istatus conuocatos ratum posset, ut eam quis plenis aut potius plenissimis velis nauigare merit. dicturus esset ita tandem se erga regem ipsumgerere coepit,ut se ad
393쪽
minas, inter Am quidem tectas, inperdum ver. apertas, veniret. pui Mira erat h4s animi Hirpotent a. COR. Quum rex non solum tolerare eam amplius non Valeret, sed in vita etiam periculum Peurre se videret, atque
adeo de caede sui cogitariiquod 9sus cabaturo audiret: tandem aliquando praeuenire quam praeueniri maluit, Oita contigit huic Guisio, quod pulchre quidam nobilis Gaialas bis duabus veribus deseribιt, Dumque morae impatiens iam regni exto quet habenas, . Et regi insultat,rege iubente cadit. sui. Quis ille eis nobius Gallio ' COR. Eires ne menstinen tacere. Scribit autem hac in Gufi epitaphio: cuius ultimi duo versus,qui bos sequuntur, tint hi, Hoc solamen habet, quod magnis excidit
Sic quondam Enceladu a centi manusque Gyas. pui. Probo ct hanc epitapbν illius claustum.Sed η ne ct si Ger eius,qui cardinalis erat, caesusfuit φ o o Ita. Verum nimium diu dilata fuisse horum supplicia, exitus ostendti. iam erum tantum roboris Liga ceperat, ut relunicum eorsistratrem sibi duce constituens,non minus qua anter, sed magis etiam, Gallia magnam partem vel ad rebellionem perpulerit,uel in ad qua antea perpκlerati obstinate manerepero serit. Nulla autem ante Gursor mortem fuerat memorabilior rebelli'quam Pa meos qita exorta est ut simul parum abfuerit quin ipse rex ab itatis coprehenderetur. Ac ni sese rex mature sua e regia subduxi set sed tantum per aliquot adhuc horas in urbe mansisset,actam de eo erat: ut intelliges quum totam istam historiam audies P u 1. Nimium nimium diu lut 2 ipse aurea dixist) dilata haec suppliciasuerunt. sopi csscsalyin
394쪽
in his alienis malis utilissimum fecνlu habent, a in quod saepe intueri debeant: ut binoemper illius dicti meminisse discant, PRIN CIPIIS OB s. C o R. Quandoquidem hunc in sermonem incidisti, Ldem mihi in mente u venisse nou negabo: adeo quidem ut non dubitem dicere, principei vix intra trecentos annosto; habuisse documenta casstionis regimini Dorum prin-chparuum adhibendae, quot seculo nostro, ct praesertim a quinqu3 9 viginti, plus minus,annis habuerunt. Hoc aurem antea cogitationem mea subi e testaripoten quo Liam poematium, ηκod in bonorum omnium principam gratiam scripsi is omnibus bonis principibus dicatu esse
'volui cuius versius intercalara est hic, CAVETE UOBIS
PRINCi PE s. PH i. id ne videre mihi contingetl co R. Videre quidem, si pon legere. Pu i. Modo apcrtum vi deam, vix fieri poterit quin aliquot verba oculi mei fus rentur. Verum te serio non esse loquutum scio: ipse aut serio te rogo ut eius videndi O legendi copiam iam nunc facias. cost. Atqui non en eorym e numero Vliae inter Gquitandum legi deI L p u i . Polliceri saltem te mihi ιLlud esse exhibiturum, quum in diuersorium venerimus.c o R. Polliceor o quidem pristina de Gallica polliceor. v Η i. Quid auios con . Ita loquoc quia scio apud ext rorum nonnullos dubiam esse nostratumsdem coepisse, ex quo Sactobartholomaeauastrages edita fuit. Ρ Η i. At ego, qui multum peregrinatus rem, nullam magis bonae fidei gentem mihi esse cognitam ammare possum. c o R . bella moribus aliquorum labis aliquid attulisse non inficior sed a ceni in tutegrum eos restitutura dero. p u t. Q ut in annon illa saltem philoxenia Gallicat, illa hospitalitas lia labefacta permanet φ c o R. Do omuibus hoc nequaquam dixerim. P u i . Ego tamen miram illa ac prope incredibi-
m exper sum .d uti certe Griscoru Gallam sicut
395쪽
O' Lucanorum) valde celebrata historiarum monumentis hospitastias: adeo quidem certe ut Nicolaus Damascenus scripserit apud eos, istum quidem qMi peregriniι interfecisset, morte mulctari solitum at qui ciuem, latum exilio. co R. Alia certe multa de priscorum Gazorum hossitalitate legi: ct vero ante bella ciuilia nesspriscis illis ne ea quidem in laude cessisse exi fimo sed bestis ingenia mul rorum,hacpraesertim in re mutata esse,non inscior. Oiadsi negare velim, at mea id musa fatetur. PHi. Nonne δε-
Hospes,tu prius hospitaliorern Gentem gente mea esse qui negabas, Huius si datur hospitalitatis vix vestigia pauca nunc relicta Posse cernere, dic quid esse causae
Arbitrabere. Libere fateror. Ipse, quum taceas,volo fateri.
Multis patribus in suos amorem Natos,seatribus in suos amorem Fratres,& potuit ciere tantum Inter hos odium,ciero & iras Tantas, quantus amor prius fuisset: Si ciuilia bella reddiderunt . Multos immemores amoris eius, Natura indere quem solet quibusvis, i PQuem natura iubet manere saluum:
Quis hic sit memor hospitalitatis P n i. Huic certe rationi nemo est ut opinor ) qui nouacquiescat, ct quidem cum lacrymis. Quis enim magis lacrγmabili, esse uiritu gentis flatus potest, circa easne quibuta vita vitalis esse non potest i co R. Vt mmul semelque lacrymabiles fundentem de Gassia flo
396쪽
tu versus ineam musam audias, addam ct bos, Ho spes, qui patriam meam reui sis,
Non vi iam tibi plurimis ab annis,
Eius quam facies nouata, dices. Nec verba immerito loquEris ista Eius nam facies nouata sic est, - Galliam ut merito queas negare
. Dicam sed lacrymas simul profundens)Mira quae tibi sunt magis futura, Luctuo is magis mihi futura. Si forte ingruat ut timemus omnes)Tempestas ea multa quam minantur: Galliae haud poterit manere corpus, Vmbra sed modo Calliae manebiti Pui. Ipse quoque vix alacrymis itupero, dum mihi iumentoriam reuoco quam rentem eam viderim. adeo certe mihi placat uri co R. Quae est haec aposiopes, s p u t. Aliquid paradoxon dicturus eram sed quo simulaue pudetfateri. Co R. Coniectura mihi videor assequi quulua illud'. sui. Eampronie.si fuerit, non infici bor. C o R . Adeo tibi regio notaplacuit, ut in ea non esse natum dis licuerit. Pui. Rem prosem coniectura aO
quutus es. c o R . Eadem mihi crede confessionem O alij cuida expres i.Nes repugnat istud ei quod Naso cecinit, Nescio qua natale solum dulcedine cunctos Ducit Nanque haud interim tibi non dulcis tua patria est, aut illi sua non erat. Sed audi alios versm quos scripsi iam olim quum adolescens ex ea discesiissem,ctiam intumescentibus bellis ciuilibus ad eam redisssem Salve Gallia, quam puer videbam Alta pace domi foris fruentem: At do.
397쪽
At domestica bella nunc fouentem Cerno,quum seni minae propinquant.
Eheu cerno manus tibi a ferentem, Viscera in tua cerno saeuientem. O' Discordia Galliae Megaera. Pur. Propemodum vellent Galbam ita forentem nouvidisse,ut aius vicem non tantopere dolerem. C o R. Multomagu doleres , si multorum cius malorum, quemadmodάO ego, ectatorfa es. Nam vel hic expertus sunt quani veruiust illad Horatianum, Segnius irritant animos demissa per aurem, Quam quae sunt oculis subiecta fidelibus. Quod certὶ ct a Natiario et anter his expressum ver bufuit , Ad animum languidius accedunt quae auarium via manant, quam quae oculis hauriuntur Quod ego quam essem expertus, o qui leni in ea ipsa de qua nuuc agitur calamitate fistu est calamitatem hic dicere, ac non potius sermoni meo μύωσις snbesse videri potest etiam testari his versbus volui,
Si longum tibi quis refert grauἡmq; Morbum. si tibi se fuisse dicit
' Orco paene datum illius furore, At nun aliam tamen impetu petitiis Illius fueris: rninus imovebunt Eius omnia lacrymosa verba.
At si postmodo morbus opprimat Idem, saeuiat & pari furore,, In mentem reuocant tui dolores Eius omnia lacrymosa verba.
Si ciuilia bella quum referrent Romani populi Latina nobis Scripta Graiaq;,nos quidem imouebant, Nos sed oninia languide mouebant.
398쪽
At postquam incubuit fragore magno In meam patriam, meOS penates, Tempestas ea Mariij furoris: E t postq uam mala seculi vetusti, Auri tradita qticae prius fuissent T antlim ab historici libet relatu, Hauserunt oculi. fuitq; nolira Spe esum Gallia talium malorurnrNolira pectora nam volo fateri)Non ut antea,languide moueri, Veritin horreicere concutiq; sensi Et praesentibus,& simul vetustis, Ceu praesentibus. Et vetusta si qua Tantorum cumulo deest malorum rerumna, arbitror esse iam propinquam, Aucturam & numertim breui mearum. Nam meas voco, Galliae fuerunt Quae meae in medio a tot & tot annis. Sed qui Gallia te meam Vocare, Possum Gallia qui meam vocare, Nunc Hispanica quae videris esse Immo , Hispanica quod verebar esse, δ' me nunc ais) exsulare malo. v v i. Tu de lacrymosis rerbis loquusMG: quae asitem his esse queant lacrymosiora' Fateor equidem spaulo plura adiecisses,non poteram mihi a lacrymis temperare. ac velivi certe propinquum esse diuersorium, ut illorum rer' fusi quorum copiam te factarum mihi promisi H, I ctione,ab istarum calamitatum ct miseriarum cogitatio ne interquiescam.Sed n ne iam param rideo t Vide i, F co R. Maius te fortasse prandi' quam illaram vera suum desiderium tenet. sui. Vt ingenue fatear, illarum quidem versuum des ei inui, fedymni etiam prandi serioluxa
399쪽
sideriolum. cost. Priu istud brenefuturum est,quubreuissimumsit hinc ad pagum usque iter. p u i. QV V M iam ad locu peruenerimus,ubi alterum tuum promissum impletarum te promisiui, memineris velim prouerbj. Bis dat qui citὸ dat. COR Memor ero,ctia nunc quod promis exhibebo. Nam ipse recordoet itidem italius Graeci ἡemistichis
p ur. Cogito an possin absoluere sed meam memoriam non satis fidelem experior. co R. Inter m dum memoria tuam sucitabis, istum liberum qintram. p Η i. Rem pergratam facies. co R. Ceis tibi eum. Pui . POEMA TII TM. cuius versus intercalaris, CAVET E V O BIS PRINCIP ES. Nudus erit s ut opinor) quem vel hic in tercalaris versus non statim ad huin poematis lectionem invitet. Se cur meam ipsemet auiditatem remoror'HENRICVS STEPH NVS PRINC Dpis VS salutem dicit. CAVETE VOBII PRINCIPES. Tu vis s quantum victo) hac pauca esse loco epistola. eo L. Velpotius epistolis: aat epistolioli,si hac uti voce licet.Ac quae quutur, id ostentat. p Η i. Quod si vobis soccupatioes vestras plura,& quide multo plura, legere licet &quod vobis licet, id etialibeti rogat
ut & stia musam haec cancte audiatis. pisi. Placet tu reueretersimulas ta caute cuprincipib. agis. napauca haec vel 'otiu paucissima asequetib scparas, illis mola- flus esse non vis,a suis eos maximi mometi negotiis intespessa osmuis dura paucorsi verboria lectio repeti nourimes ne tua petitia repulsam patiatur. Sed veniendia est
adrer uu illarum principium, id est,ad primu distichu u. Omnis legitimus vobis honor ante tributus: Huius hono is lex nunc inhonora iacet.
400쪽
Sequitur illa rersu intercalaris, CAVETA VOBIS PRINCIPES. Vlteriis in horct lectione perga oportet,antequa tuu rer- sum intercalarem mihi reddam familiarem. Sunt certe hac verba, CAVE TIBI, attentionem fibi vel ab multo parantis: quamuis te eὸ non 'ema. adprincipes quo attinet) ext stimem. Sed volo ulteriim pergere,uti dixi Legitimique prius quae credita facra potestas Principis,eli vilis facta, profana vetur. car ET E VO. PR.
Tempore legitimo successor & esse Glebat
Legitimus nunc mos temnere legitima
CAVETE Vo. PR. deost. Abscedampauli Oer,dum tu ulterius pro redierinnam quae tibi lectora noua unt, se propterea ut quidem prae te fers gratae inibi autori sunt jam vetera,aut tau-
. quam vetera. Qusnetiampoteris,Me remoto attentius o- maia considerare.
r u t. Dum abfuisti,non legista e perlegi etiat poematium. Primum qui rim placet qu)din primis quinque di ictu legitimi appellatione Uufiis, licet de rebus diuersis loquens. Pot malum tamen quia primo disticho id vocabulum a te a bibitum fuerit. Nasi alio usus fui sciuoquens de bonore principibus exhiberi solito, aliquis te illis assentari dixisset. Placet etiam ira , nunc mos temnere legitima: ac voluissem fuisse non semel Ked sapim repetitum. In isto disticho. Legitimus prisco mos bellum indicere more: Nunc etiam in media classica pace senant mei, in me' bla, ira, mos te i-tim fuit antea bellum indicere prisco more, repetitio piissim eius m n minis, alicuiusforta e ames