장음표시 사용
41쪽
ab agogium interdicebat illis prorsus mensa et victu Paeda Ogis ,
Vellem magnopere, ut Tua Magnificentia urgeret crebram illam mutationem praeceptorum in tribus maxime classibus hoc proximo triennio tactam, cuius Ecclesiastici Senatores sero soli autores exstiterunt. Nam ut primum Veni, in secunda quidem classe aderat Vitus Gravius, quo translato successit David Ρarous. Post hunc aliquamdiu docuit Henrieus Land wor. Deinde rooeptus est M. Joannes Baumba oh. In tertia aderat Licentiatus Heu aer, ubi successores Vidi David Em Ρareum, Melchio rom Coler um et Nicolaum Gendericum. In quinta aderat Martinus Soidelius, postquam nullus unquam praeceptor certus assuit, nee si quis interim pro Praeceptore atruit, ab Academia, quod sciam, approbatus est. Nam post Seidelium stater ipsius M. Jacob us per aliquot soptimanas vices successoris obiit. Tum introductus est quidam Joannos Λngelus, qui ne nomen quidem apud Rectorem professus fuerat. Post hunc secuti sunt alii sex, videlicet Valentinus Grevius, monachus Coloniensis, Ilgas Stipendiarius, Gober tus Clausius ot Ebor hardua Blancus.
illi quot annis operam suam probavit in Paedagogio IIcidet bergensi. ex ruar
ling alio avss: isPossem hic recensere, quod praecepta Grammaticae Latinae tum plenioris tum tenuioris in quatuor classibus intermediis foeunda, tertia, quarta et quinta, semel atquc iterum mutata sunt. Nam in classe secunda pro Grammatica oli ver ii maior Grammatica Philippi, in seounda et tertia pro compendio Heidelbergensi minor Grammatica Philippi, in quinta pro compendio Heidelbergensi et Donato Vetori Donatus quidam novus invectus est. Annali. Univ. I. I. F. 120, R.
42쪽
Die universitat enti chlagi fidi in golge biei ed Et rei te δ
43쪽
tionum et litium finis sit rogamus ea, qua decet, obserVantia T. C. ut inspectionem et administrationem Paedagogii soli Senatui Ecclesiastico demandet. Nulla enim erit compendiosior ad ineundam et retinondam concordiam ratio, quam si haeo communio tollatur, ut taceamus ea multum ossi-ccre profectui puerorum, quod res abundo docet in tanta occupationum utriusque Senatus et judiciorum diversitate. Annali. Univ. l. l. F. 186, b.
dagogium quod attinet, Tuam Celsitudinem universi ae singuli oramus supplices , ut propior gloriam Dei et propter scholae, de qua agitur, utilitatem non duobus Senatibus, sed uni tantum Paedagogii gubernationem committas. Atque haeo cura cum nunc do sententia et judicio T. C. demandata sit soli Senatui Ecclesiastico, solus ille absque nobis, quod insti-
44쪽
tuit, continuet atque perficiat, et periculum T. C. faciat aliquamdiu, utra gubernatio juventuti scholasticae in Paedagogio sit utilior, eane, quae antehac suit recepta, an vero ea, quae nuper Rdmodum eX T. C. mandato estre opta. Nam re ipsa et experientia multorum annorum deprehendimus, Propter eam, quae hactenus, exstitit inter nos et Senatum Ecclesiasticum in Paedagogii gubernatione societatem et communionem, inde usque a primo Paedagogii hujus principio gubernationem illius non ita fuisse solicem atque juventuti utilem, quam esse potuisset, si tantum per alterutrum Senatum faedagogium illud fuisset administratum. Ao si communio haee retineatur, suturum prospicimus, ut non melius in posterum schola illa habeat; sin autem, ut iterum T. C. vehementer rogamus, Communio illa tollatur, con-sdimus, rectius deinceps juventutem illic institutum iri. Quod ut fiat, Deum eX animo precamur. Annali. Univ. l. l. Fol. 194, b. 195, a.
mit folgenben uorten: is Hoc ipso tempore mense Junio 1575. De cano Simone Grynaeo, M. D. et Mathematum Prosessore) acris contentio orta est intcr Sonatum Academicum et Ecclesiasti eum de Paedagogio ejusque Praeceptoribus, M. Christophoro Schillingo et M. Joanne Jungnitio. Utebatur enim uterque Senatus in ' Paedagogii gubernatione eodem jure ab initio. In hac contentione cum Senatus nihil obtineret, curam Omnem
faedagogii abjecit et Senatui EcclesiaΗtico reliquit. 94) Annali. Univ. T. IX. P. II. F. 183, a. 95) Annali. Univ. T. X. F. 219, R.
gii, non Academia; ideoque nullo modo patiemur, Academiam nostris Consiliis in gubernando Paedagogio obsistero. An vero putatis, quia hactenuso a u h, V ef h. b. Dethesb. Iahagog. unter grie id III. 3
45쪽
adhibiti estis ad quasdam de Paedagogio actiones et deliberationes, ideo vos nunc quoque posse impedire hoc nostrum consilium de remotione Soli illingi et Jungnitii 2 Non, non ita fiet. Nos vobis potius vestros illos 150 si ., quos consertis in sustentationem Paedagogii relinquemus, et Paedagogium nostro tantum consilio administrabimus, quam ut haec seramus. Αe provoetus ira, in haro Verba erupit: rivi eber et erae Nector, id
Univeraitas hactenus solverit quotannis primario Praeceptori in Paedagogio Ib0 fl., id factum esse propter jus illud, quod Universitas in Pa dagogio habuerit. Cum autem do voluntate Principis Universitas jam omnino a Paedagogio sit liberata et omne jus istud, quod ipsa in eo habuerit, in Senatum Ecclesiasticum sit translatum , qui jam pro suo arbitrio recipiat et dimittat
praeceptores, quos Velit. Ideo videri aequum Universitati, ne cogatur solvero 150 istos florenos, quos hactenus solverit, praesertim cum aliquando Senatus Ecclesiasticus durante controversia paedagogica inter ipsum et Academiam superbe responderit, se istam pecuniam nihili facere et prorsus non curare, habere enim Se, qui, quod satis ait, pecuniam sit suppeditaturus. His addendum, non osse animum Universitati, quod hanc pecuniam in suos privatoa usus, sed in restaurationem Domus Dionysianae velit convertere. Hoe responso si acquiescat Ver alterus, bene esae; Sin minus, paratum esse scriptum ad Principem ipsiusque Cel8itudinem rogandam, ut Universitatem, quam jam pridem vorbis a Paedagogio liberaverit, ita eam. etiam re ipsa ab eo nunc liberet. Annali. Univ. F. 219, b.
1546 evhi est, telen ivir: ἡ Prosessorum sive Rugentum tam publicorum quam
Paedagogicorum nominationem penes Faeultatem ut approbationem penes Reetorem et Universitatem suturam, ita ut e duobus ad vacantem lecturam seu Professionem a Facultate nominatis et praesentatis Universitas electi O-nem habeat. Aet. Fac. Art. T. IV. F. 20, a. Sergi. audin Lyc. origg. P. 41.
46쪽
befohlen: , Ut Univorsitas M. Soli illingo prospiceret de aliqua lectura. Cum autem ad id nihil adhuc ipsius Celsitudini responsum sit, illam adhuc in ea sententia perstare et Vello, ut Univcrsitas quid hae de re animi habeat , sibi quam primum ostendat. Conelusum , respondendum esse VerbO- tenus illi ipsi secretario, Universitatem non posse hac Via prospicere Μ.S chi l Iingo, quia nullua locus vacet, id quod Dominus Rector jam ante etiam D. Cancellario significaverit. Annali. Univ. T. X. F. 198, R.
47쪽
quoddam dissidium inter collegas duos superiores de regimine scholae exor- tum erat, quod utrumque tandem sede sua praecipitavit. emister eriere int
48쪽
conatus histor. -liter. de Gymnas. Heideib. p. 11. 12. Andreae, Spicilegium II. post conatum p. 8. Spicileg. IV. p. 16. Spici leg. VI. p. 11.
49쪽
S. 4b. Soli midi, La vie et Iea traveaux de Jean Sturm p. 171 - 178.
ytager si Stelle Iagie er: -Μensis jam agitur septimus, ex quo ego Argentina
huc me contuli, eo consilio, ut quoniam commodus ibi locus non dabatur eo tempore squemadmodum ne nunc quidem datur , propter iniquitatem potissimum Marba chii, qui mo ab officio docendi, quod in Academia gerebam, calumniosa accusatione deturbavit: atque etiam squod maius est)tanquam ab Ecclesia Christi, ob haeresin scilicet ZWinglianam, ex ommunieatum, usu sacramentorum aliorumque Ecclesiae jurium privavit; ut, inquam , eo loci me conferrem, ibique sedem quaererem, ubi et communi Christianorum jure Ecclesiaeque oommunion o mihi frui liceret, et praetorea conditio aliqua vitae hone Ate et commodo transigendae aliquando mihi contingeret. Annali. Univ. T. X. F. 49, R.
Tann hei fi ed in ben Reten me iter: ,Eo autem laeto illustrissimo principi
50쪽
aperto et simpliciter exponatur, quid et quantum de M. Ρisoatore constet et quomodo res so habeat de lectione physica. μ Allein ber Rrtisteti.
literas eum M. D. Rector Senatui praelegis Aet sententiasque rogasset, senatus omnino in duas partes discessit, quarum singulae septem paria su stragia habuerunt. Atque hae ita dissidebant inter se, ut altera pars statueret simpliciter illustrissimo principi obtemperandum et M. J O. Pis eatorem ad physices professionem recipiendum esso: Altera vero eo quod illustrissimus princeps mandatum suum hae in parte contra statuta, leges et morem receptum Academiae interponeret, praediolum M. Piso ut O rem non esse recipiendum censerui. M. D. Rector vero cum cuperet hunc controVersiam sublatam et Vereretur, ne illustrissimus princeps, si ipsius Celsitudini hac in parte non gereretur mos, ostensus hue ipsum urgeret et magis severo mandaret, illi parti suo suffragio accessit, quae M. Piso atorem recipiendum esse statuerat. Licet enim M. D. Rectori, quoties in eum locum res. redit, ut paria sint vota, suo voto et sustragio litem dirimere. Itaque suam autoritatem in hanc sententiam interposuit: Placet senatui ut assentiamur
petitioni Principis, sed exponatur ipsius Celsitudini, nos hac in parto Ipsi
gratificatos esse et petere, ne hae e res in exemplum trahatur.
atio ausi: , Cum a. d. VI. id. Martii 1574 literae ab Illustrissimo Principe Electore ad Senatum essent allatae, quibus pro M. Pis a toro inter odo-bat: ille a pluralit' te liceat enim sic dicere) non sine manifesta privilegi