장음표시 사용
101쪽
aprili 4860 collectum collect. Lindig n. 1722ὶ paucas capsulas maturas
Capsulae si centi metr. longae ; involucrum ὲ centi m. longum, ' millim.
latum. Elateres et columella nigreScentia; Semina plus minus nigra, sporodormis granulis elevatis dense conSita linea trivia formam tetra0dram bene indicabat. Obs. - In Anthocerote punctulo, tam nostrati quam exotico, Semina nigerrima minora sunt, murices sortiores et acutiores magisque discreti; in nostro autem Semina majora et granulis denSius conSita Sunt; granula minus pr0minent, quod optime in margine ObServatur.
'' Elateribus cum sibi a spirali articulata.
diagnosi Capsula matura suscescente, seminibus viridescentibus minute punctat0-granul0Sis, margine et superficie) papillis sive tuberculis parvis hyalinis erenatis.
In provincia BOg0ta, ad Rio Argobispo, altitudin0 2700 motr. , ubi in saucibus udis et umbrosis mense novembri 1859 eum fructu maturo coli. Lindig. n. 472lin, et prope Tequendama, Canoas, altitudine 2600 meir. , Ubi ad arborum radices udas in silvis altis jam mense junio 1860 cum fructumaturo collecta est coli. Lindig. n. 1722 ; ad Manganos denique, altitudine 2600 meti . , mense aprili 1860 etiam cum fructu maturo decerpSit A l. Lindig scoli. Lindig n. . 1722, e . Sterilis, altitudine 2800 metr. , ad BDqueron collectus est coli. Lindig. n. 2902 .
In fronde costa nulla, versus marginem si-5 cellularum stratis, medio 10 et ultra stratis componitur, ita ut versus margineS SenSim SenSimque decrescat; Secundum morem stratum summum et infimum cellulis tabulatis constituuntur. Involucrum ad T millim. longum ; capsula 3 li 2 centini. longa. Elaterum tubulus aegrius videndus Sed semper praesens, sibi a lata flava Spirali articulatim connexa percuSus. Semina propter nucleum magnum viridem viri descentia, placentisormia, linea trivia non notata; Sporodermis subhyalina vel decolore punctato ranulata, in superficie tuberculis parvis exasperatur, unde margo seminum in imagine mici OS-copica crenatus apparet.
102쪽
Hae sunt Hepaticae Ν0v0-Graualenses, quae tu primis indefesso lab0ri et summae diligentiae Alexandri Lindigii debentur; reliquas paucas species fortuito huc et illuc collegerunt Dolii. Schlim, reverendus Cuervo et cl. I. Triana. Accedunt quae jam antea divulgatae sunt, Plagiochila Sehlimiana G. in Annal. des
Sc. ricti ., t. VIII, p. 330, D' 15, cum icone descripta , in enumerati0ne nostra omissa, duae L euniae a cl. Seemanu in Tumaco
collectivi et n0nnullae Hepalicae in Monte Quindio degentes ex collecti0ue illustrissimi Ilumboldii. Loca, ubi Lindigius messem suam locupletissimam secit,
jam cl. Nylander apud Lichenes in Annal. Scient. natur. 1863, p. 139, fusius exp0suit, unde apparet, minutam SO-lummodo partem diti inis Nov0-Grana tensis, scilicet praesertim Andes Bogotenses, hucusque expl0ratam esse. Itaque SpeCierum Hepalicarum numerus verisimiliter valde augebitur, si
Vastos hujus reipublicae limites strenui et Cryptogamis dediti herbarii perscrutati erunt. Rev. Custrv0 haud procul a B0g0ta nonnullos Hepalicarum caespites decerpsit, in quibus pauca nova invenire mihi c0utigit; pauc0s caespites a D0m. Schlim in Provincia Stae Marthae c0lleel0s in Herbario Car0li Mulieri Hal.
sutu N. ab E., quarum etiam Supra enumeratas asserisco nota
103쪽
Tabulae nostrae numerum depalicarum Europiae, reipublicae Mexi Hanae et adjacentium 4 mericae regionum, ut melius inferse c0mparari p0ssint, adjecimus. TABULA.
104쪽
218 10060002Omnium autem Ilepaticarum, quae in adjacentibus terris crescunt, illae provinciae Pichin 'hae reipublicae Ecuad0r, quae a Jaines0n, clarissimo Bolanices profess0re, colle tae et acl. Tayloret Mitten delerminatae sunt, maximi momenti esse videntur, quia in tam proxima vicinitate Ν0vae Granatae proveniunt, ut merito eas etiam intra ips0s siues Ν0vae Granatae habitare suspicari
p0ssimus, praesertim cum pars earum, quam asteriSco n0taVim US,
jam ab Alexaudi 0 Liuiligio rep0rtata sint. Sunt autem hae
105쪽
PRODROMUS FLORAE NOVO-GRANAT ENSIS . 99
cina M. Marchantia 1. Marcharitia Berteroana L. L. Fimbriaria I. Vimbriaria elegans Spr. Dendroceros 1. Dendroceros Iamesoni T. Spec 62
Si L euniarum et Frullaniarum numerum cum illo regionum adjacentium fabulae nostrae comparamuS, horum generum multo plures species in Ecuador eresstere debere, facile intelligi potest. Ε republica C0starica, quam in tabula nostram non recepimus sequentes I epaticiae a cl. aerfled collectae innotuerunt, quarum pars asserisc0 n0fata in Nova Granata qu0que provenit.
106쪽
Cum Nova Graia ala civitatibus Vene guelae et Brasiliae ad orientem Versus adjaceat, eam Hepalistarum harum regi0num partici pem eSSe, Certi 8Sime augurari possumus. Mullo aulem numerus illarum Superat numerum tabulae Supra expOSilae, quae Solummodo Hepati eas in commentariis botaui eis adhuc recensitas amplectitur; omissae sunt, quae in Iconibus meis in editis tale ut tam Vene guelanae quam Brasilienses ut et aliarum Americae regionum, unde etiam numeros inter se comparare non ausi SumVS, qUia vera rerum conditio exinde non elucet. Quamvis
beatus Neesius in flora Brasiliensi, p. 311-324 et p. 385-390Ηepaticarum rationem duxerit easque magna cum diligentia et inter se et cum aliis plantis e0mparaVerit, n0n possum, qui uutilitatem tanti lab0ris intelligam, cum nonnullae plantae iteralis itineribus jam delectae et in p0sterum delegendae totam rationem et proportiones exinde eductas omnin0 pei Veriunt, Cujus rei et ipsisSima verba Neesii. p. 381 si Hodie sanno 1830 cogn0scimus 400 species Hepaticarum s testes habemus; si enim Frullaniarum, L euniarum et Plagio 'hilarum Syn0pSe0s nostrae
ann0 1844), vel iis in supplemento anno 1847) enumeratis
omiSSi S, Summam lacies, numerus h 0rum trium generum jam
107쪽
multo major erit et, quamquam copiae Hepalicarum ab omni parte auctae sunt, sines hodie nondum videntur. Regio quaevis nunc primum ab herbariis perlustrata multas novas sormas monstrabit, quae, intermediis deficientibus, sacillime species legitimae habentur, sed iteratis observati0uibus et adjacentium regionum Hepaticis suSius comparatis ex parte demum notis speciebus addueentur; sic etiam nostrarum specierum numerum sorsan minui, si majores flepaticarum copiae e diversis Novae Granatae locis allatae erunt, exspectamus; hoc autem nobis maximi momenti erat, ut tu florulae primitiis diversas formas dignosceremus, haud Curantes, Utrum Species an Varietates nominaudae essent. Si varias Hepati earum Europaearum sermas
diversis n0minibus ab Hepati col0gis primo appellatas c0lligis
earum numerum mult0 majorem eSSe invenies, quam Species Europaeae nunc Sunt, quae acutissimorum B0lanicorum opera demum in systematibus nostris collect00 sunt; quae res cum in
Hepaticis Ameristanis fieri nequeat nisi omnibus t0tius Americae
vel pro maxima parte demum cognitis, usque ad id tempus calalogus Hepaticarum multo numerosior Sit, neceSSe eSt, itaque Sinumeri ejus cum numeris systematis magis elaborati et appr0bati0ue 0mnium Hepati00l0g0rum quasi stabiliti c0mparantur, Hepaticarum Europaearum c0piae multo minores videantur, quam reVera SVnt, OpUS est, quamVis Americae et Asiae regi0nes calidiores Hepaticarum multo seraciores esse quam Europam negari n0n poteSt. Nemo est qui vatalogum sub oculos positum rudimentari uni et plenum esse lacunarum non intelligat, inmem Iungerman-niarum Ordinem in Europa praevalere, Tubulearum vero in America et in omnibus regionibus tropicis amplissimum esse, facillime exinde patebit. Videmus porro, Hepatiens speci0Sissimas G0ttscheas et elegantissimas P0lyotos) et n0vas inusitatusque formas demum in America australiore Freto Magellanico, Terra Statuum, etc. et in lusulis Australiae, Novae Zelandiae, etc., pr0Venire, quarum prima vestigia 80lummodo in Chili reperiuntur.
L0ngum et sane pericul0sum est, quae tandem Hepaticae iu
108쪽
Nova Granata reperiendae Sint, conjectura c0nsequi earumque nomina asserre; jam augurari possumus, cum Phragmicoma Guilleminiana Moni. , ut exemplum asseramus, in Costarica, in insulis Galla pagis, in Vene guela et in Brasilia crescat, eam in Nova Graiiala quoque inventum iri, sed sufficiat monere, in regno Britannico nonnullas Hepaticarum SpecieS pr0Venire, quae hucusque vel parcissime vel omnino non in reliquis Europae regionibus inventae Sunt. EXPLICATI0 TABULARUM.
TAB. XVII. Fig. 1, 2, 3. Plagiochila interjecta G. Fig. 1, peri anilitum 17l 1 auctum. Fig. 2, solium involuerale. Fig. 3, pars caulis a ventre vi Su.
Fig. st, perianthi uin. Fig. b, solium involucrate. Fig. 6, pars caulis a ventre visa.
Fig. 7, periantilium. Fig. 8, solium involucrate. Fig. 9, pars caulis a ventre Iisa. Fig. 10, 11, 12. Playiochila rn a G. 17 1). Fig. 10, periunt litum. Fig. 11, solium involucrate. Fig. 12, pars caulis a entre visu.
Fig. 13, perianthium. Fig. 14, solium involucrate. Fig. 15, pars caulis st venire Visa.
109쪽
TAB. XVIII. Fig. 16, 17, 18, 19. Plogio hilo uos edens G. 17l l . Fig. 16, perianthium. Fig. 17. solium involucra Ie Fig. 18, pars caulis a venir0 Visa; solium summum ρst solium sub perichaeliale
secundum. Fig. 19, pars rami a Ventre visa.
Fig. 20, perianthium junius. Fig. 21, solium inv0lucrate. Fig. 22, pars caulis a venire visu. TAB. XIX. Fig. 23, 24, 2b. Playiochim myroptervae G. 17l1 . Fig. 23, perianthium. Fig. 24, solium involucrate. Fig. 2b, pars caulis a ventre visa. Fig. 26, 27, 28. Plogio hilo G ono tensis G. 17 1). Fig. 26, perianthium. Fig. 27 solium involucrate. Fig. 28, solium caulinum. Fig. 29, 30, 31, 32. Plo' Mehila o Deetu G. 17 li). Fig. 29, perianthium. Fig. 30, solium involucrate. Fig. 31, pars caulis a latere visa. Fig. 32, solium caulinum inter Iaminas vitreas eo in pre 'sum. Fig. 33, 34, 3b, 36. Plastichila Trio, im G. 17 1 Fig. 33, perianthium. Fig. 34, solium involucrate. Fig. 3b, solium caulinum. Fig. 36, solium rami.
110쪽
Fig. 37, 38, 39, 40. Plugiochila connivens G. 1 1 . Fig. 37, perianthium. Fig. 38, solium involuerale. Fig. 39, 2 soli a caulina. Fig. 40, solium rami novelli. Fig. si1, 42, 43, 44. Plogiochita silva fico G. 17 1 . Fig. si1, perianthium. Fig. u 2, solium involuerale. Fig. 43, usi, pars caulis a ventre Visa. Fig. 4b, si6, 47, 48, 49. Plagiochila Pocurema G. 17 1 . Fig. 45, perianthium. Fig. 46, solium involucrate. Fig. 47, latium caulinum majuS. Fig. 48, 49, solia rami fructisori. Fig. 50. Lindigina Granufensis G. - Soelio longitudinalis spue lineationis. a, b, solia involueralia minora; c, d, e, 3 soli a floralia purigynio sp) insidentia i , latium caulinum primum; g, solium innovationis nascentis; h, calypira libera in peri gynio sp) basi pistillis abortivis vestita; p, per i gynium. Fig. 51. Frullania semiconnata β coronata G. Sistit apicem coronatum perianthii.