장음표시 사용
81쪽
parvo subulisset mi interjecto), amphigastriis ovat0-orbicularibus
e marginatO- bidentatis, margine angulato-repandis et a medio reflexo-canali culptis medio gibbis t0roque radicellarum distinctis,porianthi 0 prismatic0- quadrangulari dorso convexiusculo Vel interdum sulc0 longitudinali medio depresso, ventre bicarinato, apice retroverso, tubulo cellulis pr0minulis in sarso in var. βmarginem coronantibus , involucro patenti-recurvo, soliorumlobulis cum amphigastrio utrinque connatis. -G0t sche, Syn0PS. Restat. , p. 276, n. 38 b; Ic0n. Ηep. in edit. Var. ' coronata, cellulis lubuli marginem coronantibus.
Var. γ Granatomis, lobulis involucratis solii apice repando-
In provincia B0gota Var. β, ad Laches, altitudine 2650 metr. , mense novembri 1859 cum fructibus maturis coli. Lindig. n' l Tisi); Var. γ in monte dot Morro 2200 metr.) et in Cipaquira, altit. 2600 metr. , mense septρmbri ab Al. Lindig collecta est.
Plantae decerptae si centi m. longae, eum ramis expansis 2 1l2 centi m. sere latae. Folia caulina ovalia, transversa, margine dorsali caulis latitudinem 0 22b-0 '',3 transgrediento, apiste Ventrem Versus reflexa, ba Si in galeam 0 ub longam et sere seque altam, Ore hiante oblique truncatam transeuntia; labium auriculae exterius longius est et in solii marginem ventralem transit, labium interius brevius, interjecto Stylo parvo subuli formi, vel ubi galea in laminam cucullatam conduplicatur, lacinia triangulari interjecta cum caulis conjungitur. Auriculae nisi in soliis 1lo ratibus rarius explicantur, tamen in ramis novellis nonnullae intermediae interdum inveniuntur, dum et soli a superiora et inferiora lobulos galeatos habent. Amphigastria suborbicularia, 0 U, PS alta et fere seque lata, raro ad 0 ,l 5 emarginato-bidentata, margine repandO-angulato, medio gibbosa et toro radicellarum ornata, margine utroque a medio rei lexo conniventeque et plica laterati basali utrinque adjuvante canaliculata fiunt. Folia involucralia iobulum dorsalem acutiorem patentem, inter dum margine Subrepandum i φ,5 longum , 0 V, 9 latum habent, dum iobulus Ventralis 1 , 5-1 V, 8 longus, in conum acutum c0nVolutuS et margine interno lacinia dentisorini, stylo soliorum caulinorum respondente, armatus eSt. Amphigas trium utrinque cum iobulis soliorum perichaetialium ad mediam altitudinem l0 675J concretum est ibique 0 φ, 56 latum; pars ejus superior 0 675 alta, Ovata, utroque margine reflexa apice in duas lacinias acutas sere 0 , 36 longas finditur. Par sub- involucrate jam minus, quasi transitum in soliorum conditionem vulga-
82쪽
76 a. 3 a. - . PLAXO2ΟΝ C. n. SD IRCHE). rem patefacit I soliorum auriculae ad quartum par usque Sub Duelisi utione evolutae sunt. Perianthium 2 ',6 longum, medio sparto latissima j 1 V, 12 latum, quadrangulare, CompreSSum, dorSO laevi convexiusculum vel sulco longitudinali mediano notatum; apex tubulosus retroVerSUS, 0 V, 225 longus, cellulis inferioribus exuberantibus prominentibusqu0, in α et V intra tubulum latentibus, in l3 marginem ejus superantibus eu Inque coronantibus, notatus. Quam conditionem cum in omnibus et junioribus et vetustioribus tam Granatenses quam Moicanae plantae, quae examinavi perianthiis invenerim, statum morbosum non eredo, praesertim cum in Frullonia gibbosa et SebastionῬ0litana quoque inveniatur, sed cellulae elongatae tubuli simili modo ac in var. α et γ nOStrae plantae marginem non superant cf. Goti Sche, Meaei ansle Leverm0sser, p. 330 SHq., in Soripi. Liter. Societ. Havn., t. VI, p. 1864J. Capsula e duobus Stratis constans; stratum exterius hyalinum cellulis hic inde irregulariter incras satis compositum, Stratum interius flavum, in hemisphaerio inferiore sero sine cellularum inerassatione, in superiore cellulis savis multifarie incrassatis ornatum, quibus elaterum sines annulo connato insident. Elateres fibram latam suscam spiralem in tubulo hJulino monstrant. Semina rotundo-polyedra, duplicem elaterum diametrum latitudine aequantia, flava tuberculisque suscis notata, ut in Fr. dilatata nostrati.
Tab. XX, fg. 5l, sistit apicem c0r0nulum tubuli perianthii Frulloni
9. FRULLANIA SABkΝETICA G. - Fr. tri gyna, di0ica, estille infricato ramoso, ramis primariis flexuosis inaequaliter bipinnalis; s0liis imbricatis ovalibus devexis apice submucronulat0Ventrem Versus reflexis, sublus in auriculam cylindricam cum
plicatis auriculis rarius evoluiis , amphigastriis conligui S OVal0r0 tundis apice biffidis margine subreflexis, basi lobulo transverS0 utrinque auriculatis scit. margine rotundo-repando intus in laciniam liberam exeunte); perianthio semiexsert0 elongatis prismati00 triquetro, apice longe lubulato retroverso, d0r80 Sulc0 l0ngitudinali depress0, ventre anguste unicari ual0, soliis involucratibus ut 0ribus l0b0 d0rsali longius apiculatis θpiceque Subserrulatis, iobul0 ventrali acuminalis margine anguste reflexis intusqu0 lacinia dentilarini uno alterove dente lat0 margine inferiore armata auctis; amphigastrio carinato ad medium sere biffid0, laciniis margine reflexis subdentalis acumi-
83쪽
In provineia B0gota, ad Sabanetam legit cum fructu maturo Dom. Lindig 0ll. Lindig. n. 1725, ex P.). Plantae nigro-brunneae, ramuli juniores suscescentes. Folia si dea caulisere circumvoluta, 1 V, i 2 longa, medio 0U , 5 lata; auriculae cJlindricae 0 φ, 36 longae, 0 φ, 15 lulae; solia floralia perianthium versus augeSeunt, solia involucralia 3 millim. longa, biloba; lobus dorsalis medio 1 η',20, lobulus ventralis 6 φ 9 latus; amphiga sirium involucrate aequi magnum. Amphigustria 0' s lata, b N 75 alta: eorum incisura 0 φ,15-0'U',20 proflanda est. Perianthium adultum lim , 5 longum, medio im , 35 latum, brunneO-suscum I anguli ejus, ubi in tubulum adscendiunt, scabriusculi; perianthium junius semicoloratum superne susc0-rubrum, inserne Viri descens; iteratis dissectionibus semp0r 3 pistilla iuvent. Insior6scentiam a Scula junior compresso-glob0sa, adulta oblonga, in pinnis latera libu S. Obs.-Proxima videtur Frullania cucullata, quae tamen statura multo min0re est, et Vr. longicollis, quae statura sere simili, s0d soliis brevioribus rotundioribus auriculisque explicato-cucullatis et amphiga striis
Vstr. ζ Lindigii inv0lucro inflato plus minus dentato, lobulis ventralibus et amphigastrio subinvolucratibus margine dentat0- serratis, soliis caulinis ovalibus apice rotund0 reflex0 brevi apiculati S. Brevicalycina.
Vari η Grana lensis, involucro integerrimo parique lali 0rum subinvolucrati simillim , l0bulo iuv0lucrati ventrali et amphi gastrii breviter fissi laciniis aculis nec acuminalis ut tu α), kliis cauli uis acutis apice non reflexi S.
84쪽
Varietatis forma lae vi 0r prope Aserradereo et Sabanetam ad arbores mense juli coli. Lindig. n. 1725 set lJ35 , in monte de las Escaleras, altit. 2800 meu ., mense augusto 1859, in saxis silvarum scoli. Lindig. n. 1792 et ad Fusaga fugam mense Januario 1860 altit. 1900 metr. coli. Lindig. n. 1J25) inventa est. Uur. η Granotensis provenit in Cipa-quira et Tequendama Lindig) et ad se uetanae, altitudine 2000 metr. , ubi sterilem legit cl. Triana IIb. Trian. n. 3 . In Frullania cylindrica α, originali, a Loibolitio in Mexico collecta,
plures variationes involucri invenimus, quas paucis Verbis adumbrare juvat. Status normalis hic est: lobus dorsalis solii involucratis integerrimus et apiculatus, iobulus ventralis bilaciniatus est, quarum lacinia principalis major, integerrima, elongato-triangularis, acuminata, marginibus anguste reflexis, basi interna obtuse angulata est vel in dentem excurrit, lacinia altera minor Vel acuta vel retusa plerumque in cilium cur 'a tum donexum terminatur; margo ventralis repandus; amphigastrium bifidum, laciniis acuminatis margine reflexis integerrimis hinc vel utrinque cum iobulo ventrali solii pericluetialis connatum. Par storale sive subinvolucrate primum ubique involucro simile est. Variat
l) amphigustrium, quod vel utraque vel altera lacinia, ubi in discum
transit, externe angulato-unidentata est, et sequitur alter dens vel rarius duo basin versus ante conjunctionem cum iobulo ventrali.
2ὶ lobus dorsalis, qui in margine ventrali medio vel profundius alterius vel utriusque solii peri luetialis dentem habet.
3) lobulus ventralis, cujus lacinia principalis margine externo angulalainnidentata est, et cujus lacinia minor pro cilio curvato solitario duos dentes ostendit. Ne longiores simus, omittamus formas VeneZuelanas et Brasilienses, et ad Granatenses transeamus, quibuscum lector benevoluS ea, quae modo diximus, comparet. Est autem in varietate c. Lindigii involucrum majus, subini latum, plus minusve dentatum et pari sequenti storali magis absimile, quia ulterius par etiam magis dentatum eSt; norma Vulgaris contra in reliquis Frullaniis est, ut involuerum magis armatum et excultum sit quam paria n0ralia insequentia. Amphigastrium involucrate bifidum, laciniae externo et interne plus minusve Serrato-dentatae; lobus dorsalis solii involucratis brovius apiculatus et subintegerrimus est, iobulus Ventralis latior et utrinque repando-denticulatus, lacinia minor quoque latior est et 2-3-dentata, quae conditiones in pari storali insequente multo magis emergunt; pra)Sertim autem amphigastrium subinvolucrate primum ita laciniato-dontatum et lacinia minor solii floralis tam exculta et dentibus armata est, ut a formis Originalibus α paene abhorreat. Formae τ' linviores transitum quasi parant ab archetypo ad varietatem
85쪽
Lindigionum, Sed priori magis conveniunt, quia par florule involucro simile est. Amphigastrium basi integerrimum laciniis margine externo serrato-dentatum; lobus dorsalis solii pericliset tulis apiculatus et integerrimus, iobulus Ventralis plerumque integerrimus vel intus angulum prominentem monstransὶ margine utroque anguste reflexo, lacinia minor saepe bidentata est, quod etiam in solio florali videtur. Var. η Gronutensis involucrum integerrimum habui. Amphigastrium involucrate integerrimum, brevius bifidum, laciniis brevioribus acutis
altero latere connatum. Involucro et periant lito archetJp0 propior est, Sed soliis caulinis apice non reflexis et magis acutis quam apiculatis ut et amphigastriorum laciniis acutioribus a sorma originali recedit. Quum Frullonia cylindrica species ampla esse Videatur, nee CeriOS Varietatum sines, nisi formis omnium Americae regionum accuratius cognitis majoreque copia allati S, ponere possimus, eo tenaciuS Communem demum characterem - perianthium cγlindricum in doterminandis formis Observemus necesse est. Quam ob rem Frullaniam Sequentem, quamVi Scum involucro varietatis Lindigion e Satis conveniat, propter perianthium Subtriquetruin speciem sui juri S habere maluimuS.
marii S cui Vatis pinnatim ramosis, ramulis iterum pinnalis, latiis imbricatis brium eis ovalibus apice ventrem versus refleXo brevi- apiculatiS, auriculis parvis galeat0-cylindricis, amphigasti iis margine reflexis apice recurvo bifidis, Ductu terminali in ramulis pr0priis; perlautitio semiemerso triquetro, d01 SO COnVeX0, Ventre obtuse uulearinato, flati0rum involucralium iobo dorsali iculato subintegerrimo, lobulo ventrali et amphi gastrio serrato dentatis parique florali insequenti aequalibus. - 0t Sche, Icon. mp. in edit.
Legit cl. Triana loco non accuratius indiculo Triana in lib. Carol. Mulloe. Hal.). Formis laevioribus V. eylindrietoe e Lindigiante involucro omnino similis, Sed periantilio triquetro, statura majore et folii; amphigastriisque majoribus si latioribus diversa Videtur.
bente, ramis primariis alternati in pinnalis bipinuatisque s liis laxe imbricatis ovalibus transversis margiue dorsali caulem
86쪽
superantibus decurrentibusque, apice rotundo vel suba piculato anguste inflexis, basi in iobulum triangularem explicatum vel marginibus res exis in iobulum 0blongum cucullatum intus tuulaciniola denti ruit auctum abeuntibus, amphigasti iis OvalO- rotundis margine reflexis apice e marginato bil0bis, laciniis O Vato aculis, basi subauriculatis, medio gibbis, fructu terminali in ramulis e pinnis lateralibus plerumque oriundis, perianthio
Habitat in truncis arborum silvaticarum in viis cavis ad Fusagasu gam, altit. 2100 metr ., ibique mense januario 4860 cum floribus et Q a Lindig coli. Lindig. n' 122 3) collecta est.
Stirpes cum soliis humectis lU ,8 latae; sesia caulina 1 Τ', , longa, parte latissima ad summum 0' ',9 lata, margine angustissime reflexa; auriculae in ramis principalibus et in ramulis plerumque explicatae vel cucullatae rarius in galeas oblongas normaliter clausas transeunt. Amphi- gastria caulina majora 0 V, 75 lata et aeque alta, eorum emarginatura 0U ,15 profunda est, dimidiam sero foliorum magnitudinem habent ut triplicem caulis latitudinem. Amphigastria fructificationes versus subfloralia) magis ovata, longius sssa margine dentibus ornata. Folia involucralia 2 N, 25 longa; sobus dorsalis longior ovali-subacutus medio 0 φ, 2 latus, iobulus ventralis 0φ , 56 latus, margine eXterno auguste reflexus, interno lacinia dentiformi majore minoreve auctus et cum amphigastrio semiconnatus; amphigustrium involucrate Ovatum, im , 5 longum, medio 1 U 12 latum, ad il3 bifidum, marginibus angulaiorepandum vel subintegerrimum; amphigastrium florale subinvolucrate primum marginibus plerumque denticulis 3-ὶ Ornatum est. Perianthium fusi forme 2 , si longum, medio partu latissima lU ,1 lalum, sensim sensimque in apicem conicum et lubulum transit. In florescentia mascula compresso-globosa in pinnis uberior. Obs. - Η abitu FDulloniis Beyrichiunce, connatie, sagittistipuloe et
microoephal in G. se Mexico similis, a quibus tamen s0liis Ovalibus vel apice rotundatis l0ngius distat.
87쪽
Ad Fusagasugam, altit, 2 l00 moti . , plantae masculae in societate Frullo ni in Granatensis collegit nonnullas stirpes Αl. Lindig. Propter fructi sicationem . non praesentem haud rite determinanda.
Var. β, l0bul0 d0rsali selii inv0lucratis minus de utat0 sero subintegerrimo.
In ramis arborum silvaticarum ad Tequendumam, Canoas, alii iud. 2500 metr. , mense junio 1860 cum perianthiis junioribus leg. Al. Lindig
c0ll. Lindig. in 1724). T. FRLLLΑΝ11 REPANDA G. - Fr. tri gyna, caule repenteram OSO, ramis primariis elongatis pr0cumbentibus hi pinnalis n0nnullis subtri pinnatis , soliis imbricalis bruuneis ovat0-acutis longius apiculatis margine Subrepandis angusteque inflexis, auriculis galeato-cylindricis apice stilenualis styloque parvo subulato curvato interject0, amplii gastriis contiguis ovatis margine anguste reflexis apice ad Jl3 bifidis, perianthi0 triquetro juniore soliis involucratibus et il0ralibus ovalo-lauceolatis bifi-
88쪽
Ad Toquendamum in montibus Fusagasuganis mense septembri cum noro Q legit cl. Triana Ηb. n. 2 . Rami principales l0-l2 centi m. longi; soli a statu Sicco cauli circumvoluta, brunnea, ramulorum magis patentia, ita 0-brunnea. Perianthia et folia involucralia adhuc juniora et hγalina, folia noralia omnino exculta
Obs. - Differt a Frullonioe atraim formis soliis inv0lucratibus et flora libus crenato-repandis longius acuminatis flexuosis; Fruli. Boetheriano, quae tamen statura minore et teneriore, inVolucro magi S Serrato-dentato et amphigastriorum forma diversa est; Fruli. aculeata Tayl. , quae mihi ignota, secundum diagnosin I 0Strae similis, habitu teneriore, colore et soliorum acumine setaceo disserre Videtur; Fruit. involuta Ηmp ms. donique soliis cordalis Serra10-dentati S Staturaque majore longius distat.
B. - JUNGERMANNICAE FRONDOSAE.
fluens TaJl., Synops. Hep., p. 470 Sq. n. t et 2. Monoica, cum fructu perfecto.
Noteroclodam confluentem auctores dicunt si The involucrum is terminali, in this species, but laterat in a Bragilian congener, Which WaS longv regataed as identicul, and Sm00ui, When terminat winged Dom then adhesion to iis sui sace of the upper abbreviated leaves. η Sed jam cl. Mitten in Flora sua Νovae Zelandi se Ilook., Antaret. Vog., II, 2, p. 163, n. l), plantam Brasiliensem K Iungermanniam porphyrorhietam Mont. ucum Noteroeliada confluente TaFl. combinat, nec nobis disserentiam nota bilem praeter staturam vel majorem vel minorem invenire contigit. Plantae Novo-Granat enses Omnino cum icone laudata in HOOk., Voy. Antaret. , magnitudine conveniunt. Antheridia in caulibus immersa sub ipso fructu semineo per spatium 3 linearum vel ultra inveniuntur, aeque ac in plantis originalibus Brasiliensibus ab illustr. Aug. de Suin ulla ire collectis mihique ab amicissimo Monlugneo datis.
89쪽
In novissimo tractatu de Hepaticis Indiae Orientalis in Lirin. Soc..hurn. , t. V, p. 123, cl. Mitten cum 11' 242 Steetetiam deeipientem Ste0igiis suis Blyttiis Synops.) jungeret, genus ita amplificaVit, ut ex nostra Sententia generis character, jam confusus in Synopsi nostra, adhuc magis conturbaretur, quare novum genus condere malumus quam nota permiScere. In Sγnopsi nostra 10 BlSitiae Stestigiae Lelim, cf. Synoses. rimat. , p. 78bi, enumerantur, quarum tamen duae Blyttia in cludor rhizons T. Synops. BF., p. 476, n. 5ὶ et Bl. Phyllanthus N. Synoys. γαt., P. 478, n. 10) secundum cl. Mittenti FIoram Mum Zelandue, 9. 164, eandem plantam sistunt et propter fructificationes in frondis facie ventrali oriundas ad genus Podomitrium Mitten. reserendae Sunt. Inter reliquas duae steriles tantummodo vel cum flore masculo hucuSque innotUerunt, ut si species Supersint, quarum fructificandi modus rite cognitus est, Sed hae quoque variam frondis indolem inter Se monstrant, ut in duas sectiones colligi debeant. SECT. I, nervosa dicatur, frons enim fasciculo cellularum elongatarum, parietibus incrassatis in Signium, ad instar nervi pereul Sa eSt, quod illustr. Η00kerus primus in Iungermannia Lyellii subviderat. - lyt-tio Νobi S. SECT. II, enervis, frons enim caret illo sageiculo cellularum incrassatarum, quod es . Hooker et Wilson primi in Iungermannia hibernica
90쪽
u. Blyttia tem inervis TaFl. Syn0ys. ΠρP., p. si I, n. 6 . Cum perianthiis et fructu sero maturo a D ' Sinclair luctam habeo.
5. Blyttia byssophora Ν. Synus. Hep., P. 428, n. 9 . Cum perianthio vidi. 6. Blyltia spinosa G. Linnom, t. XXVIII, p. 560, n. 35), c et Q cum perianthiis vidi. Ad quas denique fide auctorum Steriles sormae, Scilicet Blyttia procumbens Tayl. Synus. Hep., p. 427, n. 7ὶ, Bl. yis ic0lor TaJl. l. c., p. 428, n. 8ὶ et Steetata ambigua stlition Hep. lnd. Orient. , n' 245, tu Limi. Soe. Aurn. , Vol. V, p. 123) addendae sunt. In omnibus his Blyttiis frons procumbens simplex vel ramosa in Bl. byssuhora, quae Substipitata est, radicesiae sub perianthio inveniuntur I calyptra in perianthio inclusa, a toro pistillorum oriunda. huic
connata est, circum quem perianthium posterius se formavit; nusquam
cum perianthii parietibus concreta est. In Blytitu vel Steetetio) deeipiente Mitt0nii autem calypiram cum perianthii parietibus per Spatium re usque ad medium perianthii coadunatam n connatam et frondes ita bellatim expansas multi partitas erectas stipitatas videmus. Hunc Sectio num Blyttiae u Mittentam n appellare juvat.
l. MΙΤΤΕΝΙΑ ERYTHR0ΡΠs G. -M. stipitata, 1 higo male fili sorini repente flagelli sero ramos0 purpurascente, si ondibus erectis nervosis flabelli rini-expansis dicholo me palmati- 4-5-) partitis, laciniis bifidis vel apice iterum surcatis margine dentalis, apice incisis, fructibus binis) ad basin laciniarum principalium, inv0- lucr0 m0n0phyllo amplectente dentalo, perianthio cylindrico Saepe purpurascente), apice conico dentat0-ciliato, calypti a ceteroquin libera basi cum perianthii parietibus per spatium
Semilineare c0nnata. - Got Sche, Icon. Hep. inedit. Variat:
α, si 0ndium laciniis latioribus brevi0ribus magis expansis minus delitatis; - sterilis ei S cum fructu persect0 .p, P0ndium laciniis augusti0ribus longioribus validius dentalis magis 00nniventibus; - et 2 cum si uelu perfecto .