Rationis medendi, in nosocomio practico Vindobonensi

발행: 1788년

분량: 394페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

361쪽

hil quicquam prodidit Gallenus, librum Alexander integrum ponit , unde fortasse morbum hunc huius tempore magis invaluisse quis crediderit . Quem praecipue purgantium ope is levare nititur . et in plerisque huius inodi ab eo ordinatri

compositionibus hermodactyli quas quidem illo

vix ab Oribasio , Aetioque memoratas quanti via facit maximam partem gerunt . Vides , quam Parum recens inventio sit , sicut vane a quibusdam putatur , podagrae per purgantia mederi velle; quod malum fortasse omnino non curari magis expedit, quam si quis in eo eximias istas formulas ab Alexandro praescriptas adhibuerit; licet hae virtute haudquaquam cedant iis, quae hodierni passim medicastri venditant. Dinter Arabes medicos Rha res articularis morisbi mentionem facit, de quo idem Freindius Oper. pag. 237. sequentia habet : s Liber de articu lorum affectibus perquam dignus est, qui legatur e siquidem in eo eximiae nonnullae , atque haud vulgares curationes , ope venae sectionis praecipue effectae recitantur . Satis singulare est id , quod eXecutus est in muliere quadam, validi habitus,

vehementem dolorem perpessa , quem durus atque inflammatus in dextro carpo tumor excita, verat. Venam basilicam et saphaenam eadem lio, ra incidit, atque ex alterutraque detraxit semilibram sanguinis. Post tres horas, soluta fascia ,

iterum eadem quantitate sanguinem misit , datoque convenienti alimento , rursus , interposito trium horarum spatio , saphaenam tertia vico aperuit, detractaque ad eundem modum altera se milibra , dolor cum punctione illico evanuit .

Fuse quoque rationes exponit, quae se ad re-

362쪽

318 ADNOTATIONES IN FEBREM

uulsionem in inferioribus partibus iaciendam n io,

verint . D

Egregiam podagrae descriptionem Celsus a)reliquit : s In manibus, pedibusque articulosum vitia frequentiora, longioraque sunt , quae in podagris, chiragrisve esse consueverunt. Ea raro vel castratos, vel pueros ante seminae coitum , vel mulieres , nisi quibus menstrua suppressa sunt , tentant . Ubi sentire coeperunt, sanguis mittendus est, id enim inter initia statim factum, saepe annuam , nonnunquam perpetuam valetudinem bonam praestat . Quidam etiam , cum asinino lacte epoto se eluissent, in perpetuum hoc malum evaserunt . Quidam, cum toto anno vino, inuiso , venere sibi temperassent, securitatem totius vitae consecuti sunt . Idque utique

post primum dolorem servandum est, etiamsi quievit. Quod si iam consuetudo eius facta est , potest quidem aliquis esse securior iis temporibus, quibus dolor se remist: maiorem vero curam adhibere debet is, quibus id revertitur ;quod fere vere , autumnove fieri solet . v Morbum alticularem , non hominibus modo , sed pecudi etiam infestum esse , cuncti medicitiae scriptores observarunt. Inter quos insignis locus apud Vegetium h) habetur tu Articularis autem morbus, quem αρ ριζ ν graeci vocant , per haec monstratur indicia . Interdum paucis, interdum plurimis diebus ab articulis claudicabit, ut ictu calcis alterius animalis percussus, aut negligentia impactus , aut talio , Η Lib. IV. Cap. XXIV. Vegetius pecti d. medio. L. I. cap. VΙ. Εd. Ge n.

363쪽

vel fuste videatur elisus . Sed haee solet esse distantia , ut illa quaelibet laesio loco figatur, haec autem passio , quia erratica est, subito ad pedem alterum migrat . Praeterea ossibus adstringitur cutis , et ad tactum tractanti dura resistit . Bigescit spina , corpusque contrahitur, pilus erectus et horridus, ac deformis aspectu , macie corpus affectum , et quamvis non recuset alimenta, nec curat, si desint: in dies tamen deterior fit et tristior, dissiculterque curatur. PCuram deinde subiicit Cap XIII. 9 Articularis morbus his declaratur signis . Claudicabit alternis pedibus , modo prioribus, modo posterioribus , et quasi tumor eidem in articulis circa Coronas, vel certe in genibus apparebit , propterea , quod pestilentia morbi corruptus sanguis nervos et venas implet, et laedit, atque debilitat . Huic sanguinem primo de cervice, hoc est,

de matricali vena detrahes; quem aceto acerrimo permixtum per totum animalis corpus induces ,

id est , illa loca, quae vexata sunt, diligentius

ungas, quia creditur sanguis emissus in corpore, et corpori rursus cum aceto impositus, vitia inorbola siccare .

DE FEBRE HAEMORRHOIDALI.

A primis iam medicinae incunabulis attenti observatores, quidquid experientia de haemorrhoidibus constaret, memoria tradiderunt ; unde ad nostram usque aetatem de causis , effectibus, relatione , Dexu , natura , varia haemorrhoidum conditione observationum sylva in immensum excrevit . At febrim inde accendi, de Idaea auctor

Z est;

364쪽

est ; saltem , quis maiorum de febre haemorrhoidali eodem cum illo sensu egerat, scio neminem. Non enim ille hoc nomine intelligit febrim , ut ei uidem discipulorum nonnulli quondam male ia-tellexisse videntur, vel quae ab haemorrhoidum affectione , obstructione, inflammatione suam ducat originem , vel quae hae morahoidum fluxuma) pro crisi habeat . Sed talis est febris illius tuis doles , ut in summa , imo in increscente cruditate bonis gauderet perturbationibus criticis, quae irritis, nee per alias evacuationes suppletis ad ovacuandum crisibus brevi tutoque iudicata esset

demicam observavit 1llustrissimus L. B. de Siosi Cur autem febris haec , uti vult mentus , sui similem in tota historia medica non habet pAn febris est: sui generis et specifica pClar. Selle in praeclaro tuo opere pyretologico nec unquam liu us nominis meminit , ut adeo , quidquid circa haemorrhoides observatur . ad febris cuiusdam symptomata potius reser revideatur . At tanta est Baenii auctoritas, tanta huius viri in observando acuties, ut res haec adcuratiori paulo indagatione digna sit .

Elapsa hyeme, adulta praesertim , cum ver iamiam appropinquaret, magna morborum rheumaticorum cohors late grassabatur, sanguine tunc temporis summe phlogistico, pauca tantum bile

365쪽

mmixta , eaque serme inerti . Contigit mihi iregnante hac constitutione epide mica , occasio , febrem hanc haemorrhoidalem Baenii in tribus aegris observandi , quorum historias accurate descriptas hic subiungo

HISTORIA MORBI I.

iuvenis I 6. annorum , variolis et morbillis rite defunctus , ante annum tussi convuliiva laborabat . Tarda semper alvus , et frequens colica stercorea . Caeterum corporis habitus plenus ,

eus arcus .

Ab aliquo iam tempore frigus assiduum , dedolatio. Accessit nuper cephalalgia ad verticem , saevissima ante ientaculum . Vesperi calor per totam noctem ; somnus inquietus Die 18. Febr. Die I 8. Februarii vocatus, aegrum eX traiectum inveni assiduo librientem , cum lingua sicca , albida , sapore oris non depravato. Respiratio vix laesa esse videbatur, at sub profud-diori inspiratione tussis movebatur . Abdomen inflatum , alvus constipata pulsus celer , sortis , durus . Calor horroribus vagis praegressis intensior . Clysma ecco proti cum . Decoctum salap cum nitio et roob sambuci . Emulsum tenue ς tepide pro potu communi. Die I9.. Febr.

Noctu inquies multa. Frequentior tussiendi

366쪽

Vagi circa lumbos dolores , ad regionem pubis protens. Urinae parcae, stranguriosae . Frequens mingendi necessitas . Cutis sicca . Pulsus idem qui heri.

Venae sectio unc. X. Clysma evacuans omni trihorio . Cataplasma emolliens ad abdomen. Beliqua eadem .

Ad vesperam febris intensior hesterna . Imperitia chirurgi sex tantum circiter unciae sanguinis emissae . Sanguis tenax , absque crusta. Semel deposuit alvum figuratam , copiosam . Urinae parcae , cum sedimento albo . Eadem mingendi dissicultas . Die et O. Febr. Nox magis inquieta. Respiratio melior. Cephalalgia vehementior. Stillicidium sanguinis enaribus . Alvus nulla, praesente licet conatu alvum deponendi. Dolores colici leviores, obtus , subintrantes, torminosi, per abdomen erratici. Murmura, borborygmi; frequens ructuum flatuumque explosio ; singultus.

Urinae hac nocte et cum facilitate et magna copia mittebantur, colore naturales, cum

hypostas alba , mucosa . Pulsus frequentior hesterno , inaequalis .

Eadem remedia . Ad vesperam sebris exacerbatio hesterna gravior . Abhorruit a venae sectione. Hinc res omnis emollientibus comittebatur. Ob alvum constipatam clysma iniiciebatur . Die a I. Febr. Nox hesternae similis. Versus auroram som

nus s

367쪽

nus. Mane accedens inveni dormientem, aut potius somno prosundo immersum , inter dentium stridores ex consuetudine ) evigilat. Animus

tristis , morosus, facies rubra, narium siccitas ;oculi scintillantes , frequenter nares contrectat ,

flicatque .

Respiratio bona, febris mitior. Alvus semel

deposita , copiosa , sicca ς urinae copiosae , hystericarum urinis similes . Hypochondria tensa . Abiens monui adstantes, ne errupturam narium haemori hagiam ullo modo cohibeant. Sera vespera larga narium haemorrhagia ;mitior exacerbatio. Die 22. Febr. Nox inquieta. Somnus parcus. Caput, respiratio, abdomen , systema uro poteticum liberum . Suborti articulorum dolores . Pullus aequalis, minus frequens , mollior .

Hodie vespertina exacerbatio mitior.

Hac ratione febris perrexit ad I q. usque morbi diem ; ubi insigniter mitigata . Dedi electuarium ex roob sambuci unc. iij , et nitri drachmis iij. Melius in dies se habuit a febre ; articulorum tamen adhuc dolor . Respiratio paulo tussiculosa, levior thoracis oppressio; pulsu tamen non multum irritato. Datum decoctum prius. Sinapismus ad locum interlcapularem . Die a I. morbi persecte convaluit; nulla ulteriori excretione superveniente . Cum alvus toro morbi decursu , et iam ante morbum morosi

368쪽

36 ADNOTATIONES IΝ FEBREM

HISTORIA MORBI II.

Decima Martii in alio aegro sequentia observavi. Die 9. Martii. Iuvenis 23. annorum; iam a longo tempore haemorrhoides fluentes, dolenteaque. Freque Π-tes colici dolores; flatu lentia, praesertim a pastu , ventriculo tunc simul inflato . Alvus modo constipata per plures dies, larga repente diarhaea subsequente . Calores saepe erratici. Tristitia absque manifesta causa. Nonnunquam ingens cordis palpitatio, et noctes inde insomnes. A triduo valida cephalalgia a lassitudo. Nona Martii sera

vespera accessit horror , quem mox assiduus calor excipit. Nox insomnis . Die I O. Martii. Nane ea dea. serme conquerebatur. Respiratio bona. Alvus parca, tarda . Urinae naturλ-libus coloratiores. Pulsus celerior . Emollientia tepida , nitrosa . Ad vesperam exacerbatio. Die II. Murtii.

Nox hesterna gravior; reliqua etiam symptomata graviora. Circa meridiem cutis rigiditas, pruritas , rubor , aequalis et vappidus calor . mollities . Urinae parcae, turbulentae, cum nubecula albo mucosa. Alvus constipata . Pulsus adhuc celerior naturali .

Ad vesperam exacerbatio ; urinae copiosae , naturalibus multo coloratiores . Alvum bis deposuit coasistentem .

369쪽

Die 12. Manii. Nox praecedenti ii initis. Omnia peiora; pe- techiae ; articulorum dolores . Venae lectio unc. X. Vesperi exacerbatio prioribus mitior . 3. Dormivit hac nocte per vices. Febris mitior , omnia emendata. Exacerbatio mitis. Pe git in usu remediorum . I . Dormivit; sat bene habet. Febris mitissima , dolores artuum vagi . Emollientia .Ro ob sambuci cum nitro. Vesperi denuo magis incaluit . 33. Bene dormivit . Dispositio sebriculosa . Dolores vagi. Ad vesperam bene h5bet. 16. Nox ut prior. Apyretos . Dolores ar

tuum .

Tartari emetici gr. i. ex aqua sambuc. Convaluit .

Die Iq. April.

Adolescens a 6. annorum . Saepius ex morbo acuto decubuit . Ab anno circiter sanissimus.1 q. Aprilis , horis pomeridianis, absque causa excitante manifesta praegres, horrore valido corripitur , vehementi calore subsequo , sensus stuporis; an orexia ; vomituritiones assiduae ; dolor inter scapulas assiduus . Ad vesperam accersitus observavi sequentia :eL

370쪽

366 ADNOTATIONES IN FEBREM

Respiratio valde laboriosa , pulmonibus et thorace tamen integro. Suis magna ; lingua sicca et praerubra. Pulsus plenus , sortis, durus . Alvus nulla. Calor naturali paulo malor. Venae fectio unc. X. Decoctum sals p. cum nitro et roob sam. buca Die. s. April. Nox insomnis. Per vices delirium ; anxietas, ta Et ratio assidua; querelae multae, desperans animus; tremi r labii interioris; sputatio frequens; horrores vagi; copiosissimi ruistus. Alvus clausa. Utanae copiosiores , cum sed mento albo , pituitoso . Febi s hodie intensior .

Venae sectio unc. X. Emollientia .

Clysmata frequenter iniecta. Ad vesperam peius se habuit . Hi ne Venae sectio unc. X. Die 16. April. Nox melior, febris mitior . Omnia emenda. ta . Ad vesperam exacerbatio, tussicula sicca. Venae sectio unc. viii. Die II. Api it. Nox melior; tussitabat. Respiratio bona. Reliqua symptomata mitiora. Eadem medicamenta continuantur.

Vesperi exacerbatio. I 8. Omnia emendata. Vesperi levissima

exacerbatio .

I9. Nox bona. Febris mitissima. Nulla

exacerbatio .

a 3. Apyretcs. Appetit. Convaluit. Noa eo animo has morborum historias enar

SEARCH

MENU NAVIGATION