Alphabetum veterum Etruscorum, et nonnulla eorundem monumenta ed. by G.C. Amaduzzi..

21쪽

ωοcabuli significationem ς quoad eius cum Latino rationem Oliverio haeret aqua. Passerius mero aliquid tentavit I , dum , Navale , aliaque Graeca vocabula huic smiliacum NetinuiS comparavit, ut vox haec etiam Stellatinae tribui, quam a Graeco verbo ς λειμα navigo ipse derivat, responderet, cum fHIices aeter Stellatinus' iger ab eo , qui in Campania erat, diversus , ultra Capenam mare versus prointenderetur , σ Feroniae Lucum comprehenderet Herum quis adeo incerta mercetur e Trut nutmero eidem Oliverio est a trutinor, quas trutinatores essent Haruspices . Tandem Frontac non Frqntac, ni legit Bourguetius J α βρονταω tono petendum putat, commutato Bin F, ut saepe usuvenit, ut proinde Frontacidem sit, ac Fulgurator, quemadmodum apud Pindarum Iuppiter Dorice αυολοβὰν ς velocia tonitrua excitans compellarur . uma quinetiam marmorea Arretii reperta ex Musto Stoet irno profertur a Bonarotio a , O a Go-γio 3ὶ, quae dμplici qμoque discriptione, Etrusia nimirum , Latina instructa es s verum ex sententia Bonarotii q) nil una cum altera

22쪽

, . .

commune labet , quamdoquidem Latinam Inscriptionem pori Etruscam additam Viri fuisse putat, cineres Hos recondi voluerit , vel cum Osesiculis uxoris, vel Patris , vel alterius con- singuinei Etrusit; nam eidem haud vero ite . videtur, Flammum Virum , eiectis Cineribus deis functi Etrusii, suos in eadem v a, sumptui . parceret, reponi voluisse , cum id oe universa gentium religio, e praecipue Romanorum is smortuorum Manes refugeret . Tum aliud F stam , ac aliud Latinam Epigraphem protendere ,

Iratet etiam ex Pulserio si , , qui hoc ipsum Monumentum litteris totum communitas refert, quod tamen ira in prototypo cubat:

Aelye . Fulni Aede s , Ciarti . Aliis . , ut stensius sit: Aelia Folnii Aeliae Ciartii aeteranae memoriae; Alisa enim eidem ess ab is, σ, id eri non obliviscor . Quare nihil, B 4 utri ' r Lettera VI. Reneulisse num. 71. FO

23쪽

utrique commune praeter Folniae gentis nomen , ad quam sepulcrum pertinuit . Verum s Bourguetius I audiatur , legendum : Aelfhe Fulni Aelfhes Κiarthi alisa ; ac Latine vertendum: Equitis, vel Aurigae Foliat Equitis Cym-ha . Rideat interea aequus Lector, qui ab huiusmodi somniis vel expendendis , aut definiendis

abhorret, o cuius nihil intereri, a n hac, vel Ella quis ratione exponat . Ceterum idem Lo rotius et vimas tam Latinas , quam Drusias in Crypta Clusii ex fide incolarum detectas virmat, quas cum nemo adhuc, quod sitamus , adduxerit , quid de ipsis proinde flatui post, ignoramus . Verum heic a nobi haud praelemittendum venit, ano mum 3Mmdam L qui Hiero

mus Zamettius a quibusdam habitus est J anno cranccrI. Opinculum 3 edidisse lepidum , ac festivum fatis, in quo prope Ravennam in Theodericum Ostrogotborum Regem , ct in Cassodorum eidem a Secretis incidisse fingit, ac cum ipses de

Etrusicis Monumentis conserto sermone , Litteras , quibus eadem instructa sunt , Geticas, ac Euclicas potius , quam Enrusias natuendas comminisi i- tur, ut proinde ex barbarorum irruptione in D liam ι Dispera. Deru I' Habeto Etruses pagi II. Nom. LV Sarai H Dissert. Aecademicbe di Cortona

.. 3ὶ 2κuma Hasfigura resone isti Leitere Etrasche . - Μ DCCLI. in quarto dipag. XXVII.

24쪽

Bam Gothici etiam characteres pelluaserint, quibus ygnata fuerint vas, tegulae, marmora, numismata, aliaque huiusmodi, quique dein pro Etru scis habiti fuerint. Id etiam nonnullis RAnicis ,

si De Geticis adductis Monumentis, θ' ωm iis, Etrusia censentur, comparatione, mIIncere nititur . Verum oe ante ipsium plures Septentrionales Scriptores idem tentarunt, utrini Monachi si , quibus opusculum hoc ipsum innotuit , Mem faciunt . Ceterum Passerius id aegre ferens in Vindiciis tiri cis Σ asseruit, hanc

discultatem contentionis nudio magis , quam veritatis obiectare eos, etine in bis studiis peregrini laudem sibi aliquam ex cavillatione auspicantur. nL Al:qua etiam de huius Linguae syntaxi a nobis nunc dicenda superessent. Verum adeo exilia fiunt, de nominum c ybus, ct de verborum temporibus innotuerunt,

ut nihil certi statui possit, Id tamen frequenta

occurrere animadverti, gignendi rasius in al,

er i ut plurimum desinat, miserius prae-isertim in uncaliensibus Litteris ΠL, o His 3 ,

25쪽

ae alibi I etiam monuit. virlinque rei simul exemplum instar omnium sit Insicriptio in urna ctili, litteris ex agramento pictis in interiori operculi parte, quae olim erat Florentiae in Muis seo Cerretanio , nunc apud Cl. Comitem Blanconium Bononiensiem Saxohiae Electoris a Consiliis, σRemae Oratorem tamvatur, quamque Passerius

nrum quid plura commemorem ρ Addeas, si plura velit eruditus Lector, laudata bucinque opera, ct Mncaliensis praestriim Passerit nostri Litteras . tum ruralipomena ad Gruriam Raalem Dem-psterii, ubi Lexicon vocum Etrusiarum, quae iuribulis Eugubinis siriptae sunt s, inveniet,

26쪽

atque etiam Italicam Dissertationem Iosephi MKccobaldii de Bava, quae en de antiqua origine , flatu, lingua , σ choacteribus Etruscorum , quaeque Florentiae prodiit anno cIII ccri IIL Ceterum ne deesset specimen aliquod characterum , ac lucubrationum instuper Etrusicaarum , estquam ex Eugubinis Tabulis , aut saltem binas Etrusias Insscriptiones Avellae rapertas, quae ex XXXIss lineis confiant, quibusque post Eugubinas Tabulas nullum aliud prolixius, atque praestantius inter Antiquitates Drrhenicas Monumentum huc lisque insoluit I , exbibere nobis mens fuerat, verum id Editionis nostrae forma nimis exigua

pro huiusmodi Monumentorum magnitudine prohibuit. Quare tria dumtaxat minora veterum Etrusicorum Monumenta ad calcem proferenda curabimus , quae locum Iristianae Catechesiems , quae ceteris exoticarum Linguarum Alphabetis a nobis adiungi solemne est, quaeque nunc Etriine haberi haud poterat, quodammodo teneant. Quamquam ct ipsa Christiana Catechesis , aut quid aliud etiam Etrusice reddi potuisset, si cuiquam is animus fuisset, quem CL ceteroquin Viro Ludovico Cultellinio Cortonensi paucis ab hinc annis magna cum admiratione fuisse vidimus , cum doctissimo Vires Nilippo Venutio Municipi suo Carminibus,

iὶ Storia Letteraria d' Italia Hol. VI. Lib. III.

27쪽

sive Naeniis quibusdam Etrusio idiomate audacter, ut ipsie ait, exaratiS , atquq Latine redditis, quas Upis etiam edidit, tamquam redivivo patrio lessu parentare non dubitavit. Quapropter primo loco asseremus Etrusiam Epi. Irapbem, quae insiulpta est in m morea Iunonali Sacra Mens Herculanensium , quamque edi-- dit, legit, σ interpretatus est Cl. Passerius no. Ber I , eam in Curia Herculanenses Civitatis positam fuisse exsistimat, ut proinde Caria-Mn appellare non dubitet, in qua rerum gram-darum curam praevia libatione Patres auspicarentur. Ex characterum forma , oe litterarum consonantium geminatione coniicit Passerius, smscriptionem hanc, quae duplex en, una sicilicet in fronte, alia in altero laterum, ex otiquis rasis non esse , sed iis concinanatam lcmporibus, quibus Latinus fermo cum Romanorum Imperio Iate per Gentes peliadens cetera idiomata extunbabar. Ob paginae angustiam nos in duas alteram lineam dispestemus . Occui et secundo loco Etrusia alia Epigraphe, quam ex 'pogaeo Ἀ-

ramo edidit Tuberius ust a , quaeque a nobis

r Iunonalis Sacra Mense Herculanensium Dissem tallone illustrata a G. Viro Job. B. Passerio , Vol. I. Sombolar. Litteram Florentiae 1748. pag. I93. Tab. aenea ad pag. 2O7. a) Mus Etrusio. Tom.III. de Etriscon sepulcr. Oc. s. IX. pag. 1O7. Tab. V. Gog II.

28쪽

2sbis ob paginae brevitatem e tribus lineis is is

septem redigetur , ut tres priores primam lineam , alterae tres sequentes fecundam, tertiam sieptima conficiant. Ibidem in casu obliquo Duumvirorum quorumdam mentio habetur, ut terminationes in al, ct i, de quibus supra diximus , ostendunt . Voces duae precum , ct ceruru- me in f cere enim idem , ac sanctum J facite Falserio fluadent, heie Sacrum aliquod, vel Deindicationem indicari , aut quid aliud ad Iacros

ritus pertinens, cum praesinim haud a conse-ta Manium invocatione initium ducatur . Forte dices , cur haec Insiriptio Latine reddita non est e Iam eo vemimus , ubi mures fenum re

dunt . Verum quis exo sium , qui obloquaae, silente miserio e De Iutu odi rebus vel hisiere dumtaxat Marte proprio , me certe puderet fummopere. Tradem tertio loco asseremus Etrusiam Insicriptionem anec tam , quae quatuor lineis di-Mincta insiculpa eemitur in sinistro brachio meriaenei, intonsi, Iedentis , bustam ad collum T. Bantis , oe protendentis dexteram mmum , quε in Agro Tarquiniensi prope Cornetum , vetus Etrusiorum Oppidum anno praeterito detectus es. quemque Prasul Coinultissimus Francisius Care

rius Bergomas , alter in Curia Innocentiana Iudex comparavit , ac nunc aere incidi curat, ut . dein dono cedat CLEMENrr XIIII P. O. M., quem ut nudiosissimum veterum Monu emorum Conservatorem, egregium Litterarum Patronum omnes colμης, atque Fusspiciunt. Cum nos Epi-

29쪽

3 grapbem hane excripsissemus, statim in votis fuit.

ut in Passerit manus perveniret , a quibus Bissi illustrata disicessisti . Commode a. d. IV. Vonas Octobris elapsi anni, dum Autumnale otium Tu- erti in veteri Etruria apud doctismum illius Urbis Episcopum Francisiκm M. Pinnium Ariminensiem transigeremus , litteras ad nos dedit' miserius , quibus σ signo aeneo sane elegaritifismo, re Etrusiae Insicriptioni simul aliquid i cis assunderet. Putat ipse quapropter , butusemodi Puerorum simulacra votiva Diis fuisse ob eorum reparatam salutem, quam aut Iovi puero , aut etiam Tarati vel a cunis admirando acceptam referebant. Epigraphes vero censet dedicationes praesieferre, ut prolue ct nomen donantis, ct donarii caussam exprimerent. Cum finisrum brachium aliqua sui parte truncarum sit, manca proinde ἰ a quoque Insicriptio facta est, nec eius siensius plane omnino a Pusserio attingi potuit. Ceterum Veluma in primis deprehendit , quod ex gentiolio nomine Velia drrimatum dicit. Dein Celvans in Selvans ob facilem

commutationem Z in convertit, qua voce s Iutem indicari contendit Tum voce Cuer , quam a Graeco vocabulo Κορ ducit, Puerum significari affirmat. Quemadmodum postremo vocabu-D Clan Filium innui docet, qui tamen ad Manem , ut Etrusicorim mos erat , referatur, quod iam

ipse in disertatione De Tegulis Bucellianis i

30쪽

prodiderat , - duas ex Spedoniae Gentis se uia cro tegulas i Drusia nimirum, er Latina Insiriptione signatas protulit, in quarum una, Etrusca est . sic legitur:

in alteria vero , quae Luina en, haec habentupe

sine Clan mi Natus respondere citra omne dubium patet, ut oe in Taralipomenis ad Etruriam Raalem De sterii I sdem Cl. Auctoriam adnoraverat. Sed de Drusicis Monumentis satis. mI. Verum nunc monitum Lectorem nos navolumus , ne quid a nobis ipsis assertum putet, dum haec obsecura Etrusiae Litteraturae μύς εια tracta imus ; quandoquidem nobis nec pro tot, tantisque Viris, quorum memoranda nomina pleris Ore Uurpavimus , vadimonium obire est animus. Quis enim eorum sententiis vel certitudinis , vel firmitatis calculus per nos , qui exigui ingenii, σingloriae famae fumus , maior umquam accederet e Praeterquamquod veniet forte tempus , quo cord tiores poneri nostrae aetatis miracula , veluti aegri Νm- De Nominib., Praenominib., cognominib.a in Metroumicis Etruscorum pag. 234. J