장음표시 사용
2쪽
alienae Jus aliquod aut vim Juris tribuamus, db scutienda erunt praeviedubia haud contemnen. da , quibus ipsa rerum etiam propriarum lega- ta destrui posse videntur. Placuit quidem Modestino vulgo nota illa Leg, ii definitio , quod sit donatio Testamento relicta, L. 36. f. de LVat. 2. Quem sequitur Justinianus, latius insuper voluntatem de- A a m ..
3쪽
functi exfendens, dum fideicommissa non in Tella. ii tento solum, sed & quavis ultima voluntate reli- Ela legatis comparat, & pariter rata esse jubet . 3. Insit. de Legat. etsi olim legata in solis Codicillis
testamento firmatis valerent, L. δ. F. xli. de Legat.
Attamen ab intestato relinqui posse non obscure colligi potest ex F. io Iost de Fideis. Har. quunquam quod extra testamentum relinquitur rantum in vimi deicommissi valeat. Proprie vero donario dici nequit, cum haec non dantis tantum, sed&donatarii in acceptando voluntate perficiatur, L. st e. deo. V A. vivoque donatore acceptatio fieri debeat. ante quam nulla adhuc contracta videtur obligatior L. M. ta io. FH Donat. idque Juri N. G & Civili congruum eSse
ostenditur a Grol. L. a. e. M. F. I . Plenior autem dc
explicatior est Florentini ycti definitio, quod lit delia
hario quaedam haereditatis , qua Testator ex eo quod me
a m haeredis oret . alicui quid eolgatum velit. L. IIci . de Legat. n. Donationis itaque Titulo legatarius rem etiam propriam defuncti non acquirit, ob necessarium utriusque voluntatis concursum in donationibus am inter Vivos quam mortis cauSa. L. S./3 elomi quo libarA. Deest iram ratione Iuris ad rem declara tio voluntatis acceptandi in donatario, Grol. L. 2. c es. . a. ratione JuriS in re traditio & occupatio, cum rerum naturalium dominia ex possessione coeperitit, L. I. F. dominium V de Aeqtiis. PQ. Equidem Grotius traditionem Juris Civilis tantum commentum eSsexuta , P. t T. r. Verum in eo labitur quam maxime et
M iare N. vel traditio requiritur vel actus externus ei limilis, relicta nimirum vacua rei possessio , hac declaratione, ut eam Sempronius occupet Ice. Hoc
4쪽
Hoc vero absente, eius nomine alius quoque occu-Pare potest. g. II. Est vero acceptationis in donationibus inter
vi VOS tanta necessitas , ut etiam vivo donatore eam donatarius impleverit necesse sit, L. 2. T. CF. h. t. Cons. GPOL L. a. e. α T. a. Acceptatio vero plena
requiritur donatarii, talis nimirum, ut ipsi lus quoque acCeptandi competat, quae tunc demum vim suam habet, si a parte sua donararius impleverit negotium, conditionem forte. arg. AH. sed qtiae C. de Pactis dota L Imo neque traditio donatoris Jus donatario Confert ante impletam conditionem, ut patebit exsequenti casu: Titius Sempronio Sponso rem tradisi hac annexa conditione, ut 1 ecutis nuptiis res dotalis emciatur. Moritur mox Donator Titius ante Sempronii nuptias; post mortem sequuntur nuptiae, quae Titur an novo huic marito acquisitum sit domituum 3Negatur illud stricto Jure , L. f. s. A rei. I. A. de
Dra dot. ex hac quidem ratione, quod JuS acceptandi animo domini Sempronius nondum habuerit , ex quo conditionem nondum implevit; donator enim non eo animo dederat Sempronio, ut statim fieret dominus , sed ut secutis nuptiis. arg. d. l. s. princ. I. F. a. V. Pro dot. Hac itaque conditione vivo donatore impleta, traditio tunc demum ex ritu lo nimirum ut secutis nuptiis res dotalis fieret facta, verum dominium producit. Conditione auteris mortuo donatore impleta, ubi jam haeredis caepit esse dominium, nec donator, jam mortuuS rrans ferre dominium potest, nec heres ad transferendu e
5쪽
tura Dd. cur heres non teneatur praestare factum deis iuncti, ut alias; etsi enim conditio adjecta fuerit, eaque pendente donator decesserit, certu tamen est, existente deinde conditione teneri heredem. Vera ejus ratio est, quod negotium id. FI. coeperit a re di traditione ac contrami innominato; eoque quousq; causa secuta nondum fuit, negotium imperfectum, & pce- nitentiae locus est, nec obligatio inde nascitur. P tuit igitur & heres causa nondum secuta poenitere, quicquid dissentiat Dn. Struv. Exerc. IJ. thes Issi eum que secutus Un. Lauterb. st . de Con .catis dat. Capte rum his non obstant L. MI. g. I.st. de Dre dot. γ L. VI. F. 3.j. de condis. ω demonstrat. quae ultima etiam voluntate dotem relinqui posse decidunt. Nam dispositiones ultimae unius voluntate quoque subsistunt, sed in actibus inter vivos requiritur, ut utriusque voluntatis concursus appareat. Aliter conciliat alget L. o. e. de Dra dot. Strauch. Hss. 3. Io. tandemque subjicit, dotis favorem omnino obtinuisse contra stricti Juris rationem, & ita recte secundum d. Legem ipsam. Nec id nos movet, quod a Justiniano contra Iuris veteris rationem introductum esse dicitur initatin. c. ut actiones ab haereri 2 contra haereae Agitur
enim ibi de casu, quo post mortem alicui quid legatum vel promissum fuerat, quod olim non transiit ad
heredes, hodie transiit. .pen. In . de Legat. Praegnam tior vero ratio est, si donatarius praemoriatur, cum hic plane acceptare ampliuS non poSsit, L. Iost h. nante vero acceptans impediatur morte implere conditionem. Si vero pacto vel contractu nominato dos constituitur stib conditione, secutia nuptiis, con
6쪽
tem filiae certam promiserit, & nuptiis filiae nondum
secutis moriatur, haeres eam revocare non potest,
cum Patrem ossicii quoque necessitas ad constituendam dotem obliget. Decius constar. n. Io. Favor Verodotis tantus est, ut non condictio ex poenitentia detur ad repetendam rem, quae dotalis demum emceretur nuptiis secutis, si contractu innominato fiat, in quo poenitentiae locus est; etsi contrarium statuat COVarr.
f. de Sponsal. Sed textus iste de patre loquitur, quem
obligatum esse diximus at d. Ly. F. I. de extraneo. g. III. Hac vero jam ostensa acceptationis necessitate,
quo Jure ergo iam Legatarius rem dein i propri- .am ab ipso relictam acquiret ' Est haec de scripto vel
nuncupato haerede vel legatario quaestio, an citra acceptationem Ius illi quaesitum 1it, Naturali nimirum Jurei Neg. Non Jus in re, ob defectum avceptationis , tum I. quia a Testatore post mo tem tradi nequit, a. ipsumque dominium periis mortem Testatoris jam discessit a Testatore, 3. fieretque occupantis, cui, ut novo domino, imvito res aufferri nequit. Neque Jus ad rem ob eundem defectum acceptationis, quae vivente &sciente altero fieri, & utriusque consensus concurre re debet. . IV.
Contrarium adstruunt Faber L. δ.con. 8. I deci . hor. 3 n. 3. Huber. DF 2. 2. Iure tamen Gentium ex ratione custodiae locietatis humanae, quae Juri Naturali consentanea sit. Constantinus Imperator,. Nihil esse, ait, quod magis hominibus debeatur, quam ut sur prema
7쪽
prome voluntrem, psquam aliud velis non possent. libὸν H Iblus s lictium qtiod iterum non redit arbitrItim L. a. c. de M. Gelsis. Eandem rationem custodiae societatis humanae sepulturarum religionem inter Gentes introduxisse vult Grotius L. a. c. U. cum Gen- tes id severe custodiant, quod omnes ac singuli homines etiam post mortem suam custoditum volunt, ut sunt sepultura, Testamentorum observatio Sc. Omnibus enim ac singulis hominibus inest istarum rerum servandarum quaedam sanctimonia. Addunt, quod societas humana vel Civitas sustineat perlonam Legatarii, cujus nomine acceptat I) ratione defun-Ai domini, cujus rem suam in alium transserentis voluntatem ratam esse vult. Σ.-r. IV. de A. R. D. ratione Legatarii, ne istius absentia ipsi damno sit, futura alias omnibus ac lingulis ob eandem causam, si absentium bona vel jura negligerentur. De Gentium moribus ac Iure vid. Gror. L a. c. c. F. tile. Quae vero de Solonis aliorumq; Legibus in contrariu adseruntura Bodino L. r. de Rep. e. z. ea non tollunt libertatem testandi sed restringunt, dum proximis cognatis relinqui volunt bona v. gr. immobilia; quo ad familiarum conservationem respexerunt. Germani vero nulla Testa. menra condebant sed liberis, iisq; deficientibus, proxi- . mis sanguine relinquebant hona sua Tac. de M. G. o. Caetere naec ita ex vulgataGrotii & Dd. opinione; alias enim,num custodia societatis humanae sumciathis juri-hus.& inprimis obligationi introducendae, merito sane ambigitur, nihilque certius est, quam obligationem in universum genus humanum inde inservi ac ostendi non posse.
8쪽
s. V. Iuri itaq; positivo, quod vocant, haec potestas testandi legandiq; tam bene ordinata merito tribuitur, L. 3. j qui Testam. DcenpoU LIIo. U IIo.F. de V. S. cum explicuerit & auxerit hanc juris communis patatem, & prospexerit, ne Testator in anxietate moreretur, neve haeres vel legatarius Viveret in pauperate.
Quemadmodum & Jus Patriae Potestatis Iuris Civilis este dicitur, g. a. Inst. de Patr. Potes. cum ipsa potestas tamen ex Jure N. fluat. Debetur ergo reverentia Juri Civili Romano certum quid definienti interque alias Leges illi ex LL. XII. Tab. depromptae, quae in L. Iao. j de V. S. radiati Verbis Legis Xl I. Tabul. his, uti legasset suae rei, ita jus est, latissima pol stas tributa videtur & legata & libertates dandi, tutelas quoque constituendi. Acquisitio legati vero etiam absenti tribuitur Jure Civili, quo dominium in ipsum ignorantem etiam transit, non quidem sola fictione quadam Juris, qua acceptatio intelligitur fructa in favorem haeredis, ut Vult Pusf. L. q. c. s. a. nec quod civitateS repraesentent personas privatorum in nonnullis casibus; illae enim repraesentationes mera sunt figmenta, quaeius naturale nunquamdus civile
vero non nisi lege fictio introducta sit, faciunt9 sed ex potestate legis, quae civiles dominii effectus, v. g. rei vindicationes legatario tribuit, etsi nondum tradita ipsi res fuerit. . VI. Haeredes ab intestato, Legata enim solo testamento relinqui possunt, ab intestato seu Codicillis relicta non nisi in vim fideicommissi valent duplicis generis sunt, vel sui, ut liberi, qui initiata quasijam B POS
9쪽
possessione gaudent. & mortuo Patre non tam aequirunt haereditatem adeundo, sed sese immilcent exercendo dominium, quod habere jam dicuntur vivis parentibus, L. M.=de lib. V min Extraneorum nomine omnes ascendentes & collaterales in Jure audiunt, cujuscunque sint gradus. nec fratribus exclusis. His equidem Jus N. & Gentium nihil tri-huit, sed pinguius quoddam jus'a Jure Civ. vel alio statutario nacti sunt, non refragante Jure N. quo si cognatio Naturalis inter omnes homines laetionis prohibitae argumentum est justificum, L. 3st. de P. VI suasorium certe erit, ut proximi sanguine remotioribus in commodis percipiendis, adeoque in ipsa hae reditate acquirenda praeserantur. by VII. Patet hinc, quam dissicilis J. N. rei quoq; propriae adestincto reliciae acquisitio reddatur, & qua ratione nitatur Iuris G. & Civilis dispositio. Nunc inquirem dum in rei alienae legatum, cujus vim si asseramus, de alieno sumus futuri liberales; si vero impugnemus, in Testatoris voluntatem, spemq; legatarii injurii forte videbimur. Medio ergo tutissimi ibimus rem ipsam aggressuri.
v Iostendimus, quam dissicilis futura fuisset rei propriae per legatum alienatio, nisi Iuris Gentium secunuarii LLque Civilium providentia illi plenissimum robur addidisset. Alienae ergo rei
10쪽
legatum primo conspectu non dissicile modo sed pro . pe impossibile videri posset. Opponi sibi invicem,
alientim ci proprium inJure nostro, patet ex L. 2I. C. de conuit. Inst. ta aliis infinitis legibus collactis d Brsonio de Vmb. Signis ad ore. Alienum. Alienum vero est, quod
alterius dominio vel juri subjectum est, dispositioni
vero atque alienationi nostrae subjectum non est, L. I. C. de fundo dotali. Rei itaque alienae legata omni jure illicita videntur, cum sub hoc alienationis genere Testamenta quoque & Codicilli comprehen.
. II. Vario autem sensu Res in Iure Alienae dicuntur; Et quidem natura sua, quaecunque non sunt no. strae, & inprimis ergo, quae ita sunt exemptae commerciis privatorum, ut nullo, ne justissimo quidem titulo a privatis acquiri possint, adeo ut nec aestimationi locus relinqui posse videatur. Mus generis sunt L Ressare , quae per legatum alienari minime possunt, arg. F. δ. Instit. de R. D. sive sciverit testator, rem suisse sacram , sive ignoraverit. Sciens enim rem sacram, eandemque legans, furioso similis est, nee pro sciente admitti potest, cum furiosi nihil scire, nihil intelligere, nihil vel adeoque nec consentire praesumantur, absentibusq; & ideo ignorantibus comparen
2 σ.F. a Q. Scire vero rem esse sacram, & ignorare, eandem esse extra commercium positam, furoris seu turbatae mentis indicium est. Est enim ignorantia Iuris Universalis, quae neminem excusat, ne mulieres Ouidem aut milites, L. 38. T a JML. Idia fuit. L.2. dein ius voc. Neque favor ultimarum voluntatum tantus