장음표시 사용
11쪽
esse debet, ut Iuri aperto derogari possit, cum test,
menta secundum, non Vero contra leges ipsamque sanam rationem condi debeant. Eadem ratio movit JCtos, ut testamenta inossiciosa querelae remedio rescindi posse, neque legata in iis relicta deberi deciderint, quod quasi 4 furioso facta censeantur, L. 36. F. de Lerat. R. L I. F. pen. de in . te qua ista mutatum videatur per Aut. ex causu c. de Liber. praeteri
ρο ν. Irrὰ Non eum tuebitur ignorantia affecta. ta, quae deperditi hominis esse dicitur in L. 3st. deIesi F. ignor. indigni certe, qui, re sacra irreverentius a se habita, favore ultimae voluntatis gaudeat. Mi- nime vero placet Peregrini de Fideic. art. H. n. IOI. adjecta limitatio, nisi testator in specie aestimationem expresserit; Nam talia adjiciens testator, aut furorem aut contemptum rei sacrae prodit. Furor certe est, rem talem legare, quae ab herede penitus redi. mi nequit, quo fine alias legata rei alienae relinqui solent; Furoris vero maxima audacia, rem sacram velle usibus sacris exemtam haberi. Placet quidem Doctoribus alia limitationis species, in casu, quo reS sacra per universitatem legari potest; Non id avem sum Juri. Verum nec tunc res sacra legatur, quae . neque a Domino ipso Praedii Jus Patronatus haben. te legari potest, ct hinc nec aestimatio rei sacrae ut templi, calicis Sc. debetur; Jus vero circa rem sacram Domino praedii competens, quod Jus Patronatus vulgo, directe legari posse concedimus, arg. LIM. C. , de Legat. g. III. Res religiolae Communi Jure pariter ita sunt eXemptae commerciis privatorum, ut legari neutiquam Possint, t. t. f. de mortuo infer. & . s. Ins t. de
12쪽
R, Dio. nimirum ea libertate, ut ad profanos uiuuconverri possint, jus vero ipsum mortuum inferen di legari cum possit L. I . c. de Legat. nihil obstat, quominus aestimatio pet i positi,qua aliud forte monumen tum exstrui vel comparari possit. Hostile vero sepubcrum licite alienari posse videtur, cum Jure Civili religiosum non sit, L. - Τ. e Sepulchr. viol. l. 3α j. de 'le.. Durum id sane & Juri Gentium adversum, si de ipso cadavere sepulto id quoque accipias, nec extrinsecam ejus structuram, vel potius voce sepulcnri monumentum illud superius lepulchro superstructum intellexeris , quod proculdubio JCtus etiam intellexisse vi- . detur, cum lapides inde sublatos in quemlibet usum Converti posse statuat d. l. Monumentum ergo hostile citra injuriam recte demoliri potest , cum religio sum, ut diximus, non sit.&in hostem hostilia liceant; Quod si separatum sit monumentum a sepulcro, Vet
Cenotaphium, Vel statua monumento imposita, nihil horum religiosum erit etiam inter amicos. Et hinc - in L. 2 . f. de Afuriis. idem JCtus Paulus contra eum, qui statuam in monumento destruxerit, injuriarum, non verosepulchri ololati agi posse, decernit. Ipsum
ergo sepulchrum hostile elli religiosum non sit, illatum tamen ei cadaver humanum Jure G. violationi EXemptum est, ob illam quae etiam cum hoste nobis intercedit, naturalis cognationis necessitudinem, demonstrante id lasius Grotio L.2 e. . T. s. neque id j ure Civili mutari potuisset; cum in mortuos bellum geri nequeat. Sed & ipsum sepulcrum hostile, etsi Religiosum esse desinat, pium tamen humanumque est, intactum illud relinqui. Nam & loca sacra ab hoste. occupata desinunt esse sacra, d. 13c. f. de tam B 3 inter
13쪽
inter Gentiles quoque fuere, & generosiores maxi- .. me Duces, qui ab iis religiose abstinuerunt. Vid. Grol. Gy. B. P. lib. g. cap. Ia. F. α&seqq. Inter Christianos vero res quoq; ab haereticiS &c.consecratae sacrae fiunt, Reinc de Ree. Secul. c cclL 3. et s. r. c. R. n. Is. esenb. conc. V. n. δ. Jure Canonico certe , si hostium Christia. ni nominis sepulchra violari prohibentur,e. s. x. de omta cael. cur hostium Christianorum sepulchra libidini exponi debeant, cum morte ipsa hostes esse desierint,& ultra nocere non pOSlint. Hinc etiam in Jure cautum , ne Christiani Judaeis vel Paganis quiete viventibus vim inferant, L. G. c. de Pagan. cs Sacris. Quis vero quietius hoste sepultorg. IV. Rerum Ecclesiasticarum alienatio cum facilius . admittatur,certis tamen casibus quos vid.L. aic de sy
gatae aestimationem facilius etiam admittimus cum Peregrinoae l. n. io . Cons Mantica de G H. xli. Dol. L. f. tit. II. Non enim sunt omnino extra commercium , sed tantum majori alienatio ipsarum adstricta est difficultate. Neque sunt Jure Divino aut Gentium inalienabiles, ut illae quae nec immemoriali praescriptione acquiri possunt, T. . Ins. ω r. friti urp. tam hucap. cum rebus Ecclesiasticis immobilibus etiam XL. Annis praescribi posse constet ex L. 23. C. de M. μα
P. 2. Const. r. g. V. Publicae res distinguendae sunt,an omnimodo sint in commercio, nec ne. Ear, quae plane extra commer
cium privatorum sunt,cum nec aPrincipe alienari pos sint,
14쪽
sint, cui sunt Regna, Principatus, Bona Domantalia,
Cons. Grol. L. a. c. ci. . II. nec etiam earundem aesti
matio debetur, sive per actum inter vivos sive inter mortuos seu ultima voluntate alienentur, etiamsi juramento Principis confirmata fuerit alienatio, e. ante lecto 33. X. de Dreyur. imo etsi Statuum &.Ordinum Regi accesserit consent9: nam Successori tam en revincandi bona facultas adimi minime potest, cum Ius hoc toti Familiae Regiae ex prima Regni delatione ac-
qui litum sit. Joann. de Probib. rer. auen. c. o. T. quam- qua in aliund velit Grol. L. 3. c. 2 o. r. n. M. Huic sumdamento innititur pars illa Recessiis Provinc. March. d. A. I So. qua cautum; Das ais demi Pl*cs onDhin
tract S.I.c.3. . II. Sed jam de iis rebus publicis, quae quidem & ipsae commerciis privatorum eXemptae sunt, sed consensu Principis vel Civitatis vel eorum quorum interest, alienari possunt. Nec harum igitur aestimatio Jure debetur. si legatae a privato fuerint, cum nec usu capi possint. L. v. . I. eqq. . de Legat. I. Η sic reserenda etiam Re alia Minora, ut sunt Jus venandi, immunitas ab exactionibus publici, quae immemoriali tempore praescribi possunt, L. M.tas C. de Pra cristi. So, Anti. Multo minus vero Regalia Majora praetcriptio'
15쪽
ni obnoxia facimus, cum sint extra commercium ;nLsi immemorialis praescriptio sit, quae ubique excipien
mae nimirum necessitatis, belli finiendi causa ', alte. ram , qua donationes Domaniorum Ecclesiae factas legitimat, merito rejicimus. Hac ergo disti iustione observata inter res aliquatenus in commercio & plane extra illud positas. facilis de reliquis publicis rebus promptain fluet decissio. f. VI. Sunt porro Res non natura sua sed certarum personarum respectu extra commercium. Ponam9E. casum respectu utriusq; personae, mancipium Christianum a Judaeo legatum esse alteri judaeo. Hoc casu nullum esse legatum nec inimationem ejus de- heri constat ex ratione Obricae C. Ne ctarisiautim Man-riptam iudaeus habeat vel possideat ' Cum enim neuter per leges habere ac possidere tale mancipium possit, totum negotium, quo contra leges id agitur . ut alter habeat, ipso jure nullum est ; ex quo proinde neque res neq; rei aestimatio peti potest ; cum ex ne- gotio nullo nulla actio competat. Acceditq; tale legatum proxime ad Legata rei natura sua commerciis hominum exemptae,& est mancipiumChristianum re . spectu Iudaeorum aeque extra commercium, ac liber homo Christianus respectu reliquorum hominum, cum & liber homo uibcapi non possit, Lola. C. de long.
tem praescript. Gerhard. de Usu v. c. I. v. s.
16쪽
g. VII. Ast ubi έ in alterutrius persona commercium
deficit, distinguendum, an in persona alienantis an acquirentis. Alienantis persona si commercium non habeat, videtur nec tum subsistere negotium. Jure enim naturali requiritur in ipso r. Jus alienandi, quod ipsi ex dominio competit. Grol. L. a. c. G. F. M a. Voluntas rem suam in alium tranSserendi A. r. In . G R D 3. plenius rationiS usu S, Grol. L. a. c. a. F. ς . translatio per actum externum declarata, Idem c. ψ. F. 3. is c. II. F. II. In illiS tamen negotiis,
quibus id saltem agitur, ut alii habili res acquiratur, subsistit dispositio , & agi ex ea potest etiam ad rem ipsam tradendam; si vero ea transferri non potest, hoc saltem effectu, ut in locum rei succedat aestimatio. Ratio consistit non in jure alienantis, quod nullum est; arg. L. r. c. de LLbus. sed r.) in eo , quod non agatur de re acquirenda ei qui traditurus est, &quiministertiam tantum praestat acquisitioni, sed alii, cujus est commercium. Finge , si tibi mancipium Christianum legatum a defuncto sit, cujus heres Judaeus est; poterit ipse tibi mancipium tradere, etsi ipse acquirere nequeat; cum actus ille praestationis nudum ministerium sit. arg. F. I. de Legat. in veri . ab herede praestanda. Sic&inter vivos si Judaeus Christiano stipulanti promittat tale mancipium valebit stipulatio,& tenebitur Judaeus: etsi enim emere sibi non possit, tamen ministerio suo facere potest, ut Christianus habeat, priecto a Judaeo sol vendo. ἱρή. . de Herb. obL Neq; Vero neganda sunt morituris communis Juris beneficia, quae viventibus conceduntur actu S, nimirum animi liberalis. quo v. c. Judaeus Christiano mancipi-
17쪽
um Christianum. citra injuriam Christianae Religionis vel inter vivos vel inter mortuOS donat. Homo enim est at adeo jurium humanorum capaX. Ces.sat a. rat io legis C. Ne Christ. Mancip. in L. tili. f. Theod. h. t. expreSia : Nesci esse religiosius a mancipia impis,si mortim inquinari dominio et Transfertur enim servus Christianus, intercedente Judaei haeredis redemtione, a Cliristiano in Christianum. 3. Ipse tandem legatarius capaX caeterum privaretur jure lucrandi ex Testamento, nulla sua culpa, Iolo legataris odio, si aut relegata aut rei legatae aestimatione carere teneretur p. VIII. In acceptante Legatario alia decisio, alia etiam decidendi ratio. Is enim, cui acquirendi facultas a Lege negata est, nihil acquirit. F. et . Ins. de Oxo ine quidem ii, incapax cum fuerit tempore conditi euamenti, tempore mortis legantis capax factus fuerit, per L. Catonianam, L. I. f. de Reg. Caton. Distingui tamen debet i. an Legatarius commercio rei careat , an vero Ob aliam causam re uti nequear vel ejus postidendaejus non habeat; de quo mox. Priore casu legatum adeo nullum est, ut nec benigna Legis interpretatione favor ultimae voluntatis locum obtinear. Neq; enim debet a Testatore in fraudem legis prohibentis quid constitui. Hinc si econtrario Christianum mancipium Judaeo. aut, ubi regnorum aut civitatum statutis peregrini standos acquirere pro hibentur, peregrino fundus legetur, ne quidem ejus aestimatio debetur , cum enim legatum nullum sit, ex eo quod nullum est. nihil. adeoq; nec aestimatio peti, & nulla actio competere potarg. l. b.st. δε
18쪽
Verb. oui 3ψ.F. eod. f. s. F. 2.j de Legat. 2. Idemque plane adeo eit, si per fideicommissum relinquatur
quod in commercio fideicommiSsiarii non est; eadem. que omnino ratione : idq; ex ipso textu, cui distentientes innituntur, scit. ex l. o.F. de Legat. I. induci potett. Variavit ea in re Dia. Si rei v. Exerc.ys. tb s. &in prioribus editionibus statuit, aestimationem ex fidei commisso tali deberi, in sequentibus autem sententiam mutavit & correxit. Nimium autem hinc recessit D n. Lauterb. ad Upag. ra a. qui etiam ex legato tali aestimationem deueri existimat. Nec textus
Oppositi quicquam movent: quorum facilis est solutio, & manifesta sententia, quod non prioris generi S , rCrum scit. quae in commercio legatarii vel fideicommissarii non sunt, exempla ibi referuntur ; sed posterioris, quando propter aliam causam fideicommisiarius vel jus possidendae rei non habet vel ea uti nequit; de quo agitur in L arM. F. r. . de legat. I. dicitur enim dis: ertissime, licite alicui aliquid relictum fuisse: id ergo utiq; non fuit extra commercium; sed qualitas corporis vel alia probabilis causa inutile reddit legatum, uti cum claudo militia cursoris, muto cantoris &c relinquitur: hoc enim legatum valet, nec jus impedimento est quo minus valeat, sed qualitas personae, quo minus res ipsa usui ei sit: ergo , aestimatio saltem debetur. d. F. r. Idem est, re aliena relicta; ejus enim postidendae jus nemo alius nisi dominus habet ; at legatum tamen valet, &, si redimi nequeat, aestimatio saltem debebitur, de quo est l. ψo.j eod ii. ubi fideicommissarius habuit rei comme cium, & aperte dicitur rem alienam, adeoq; alicu-
jus, ct proinde in commercio fuisse, sed legatarius, a qui
19쪽
qui tradere debuit,& cujus proinde ministerio sal-x'tem usus est testator, commercium ejus non habuit. Posteriori vero casu aestimationem lucratur Legatarius , L. ψο. ta L. N F. de Legat. r Haec igitur talia sunt, quae ob defectum certiae qualitatis aliquem usu vel jure possidendi rem ipsam privant. non tamen eundem removent a fruenda Testatoris liberalitate, modo haec alio qiiocunq; modo, salvis legibus, nedum
adjuvantibus, impleri postit. Uti igitur leges hoc
casu ius possidendi non habenti aestimationem praestari volunt, ita &,li cui laudum alienum tuerit legatum, aestimatio ejus debetur, arg. L D . . V.st. de Lex. I. sQuod quia Jure Feudati non est correetiim, Juri com- muni erit standum. a. Fotid. r. At si testaror laudum sutam antiquum alii leger, putant, adeo non subsist re legatum, ut nec aestimatio debeatur. Strauch. Di . Io. F. 3.-Ratio, quod non postit agnatis jus quaesitum afferri; & praecipue, quod studum non sit in com- imercio. vid. Finckelt. Dis'. etiae ctrb. . Verum vix est, ut id concedi possit: sane seudum antiquum esse in commercio extranei inde manifestum est, quia consensu domini & agnatorum in extraneum alienari po- . test; quae autem in commercio alicujus non sunt,pri Vatorum consensu neutiquam ei acquiri possunt, llege commercium prohibente. Plures castis de G rada, Emphi eos, robus hositim eodem modo deciden- , di sunt, vid. asi gat. Atilor. De rebus hostium id addendum, quod . li habeant postliminium, L. . tam V. de Leg. r. aut quovis alio modo comparari possint ab hoste , negotium omnino valeat. Caeterum i
fata re immobili peregrino. qui jus possidendi, pr ibente forte statuto, non habet, neque aestimatio
20쪽
debebitur. Sand. L. ψ.tit. ψ.def. . qui & ea utitur ratu one, quod ita eludatur vis statuti; sed inprimis altera, quod hae res prohibente lege loci non lint in commercio peregrinorum, ut su p. dictum est. . IX.
Denique distingui solet, an Testator sciverit rem
fuisse alienam , nec ne ; Illo casu tantum valet legatum, ea lege, ut haeres rem alienam redimat, si justo pretio possit, L r . Is de Leg. g. aut praestet aestimationem, A. . Lol. eod. Scientiae vero probatio incumbit legatario, d. l. I . Posteriori vero casu nullum est legatum ab ignorante prose Etum, neq; qu ad aestimationem, cum Testator non Videatur velle nimis gravare haeredes suos. Rem suam vero legans, quam Opinatur alienam, cum effectu legasis videtur. Mus ratio in T. II. Institi de Leg. exponit UT, quam quidem fugitivam esse vult Bach ovius Neum secutus Vinnius, qui a nemine id antea obtervarum gloriantur; genuinam vero de sendit Doctiss. Straueh. ast. l. & recte quidem ; quanquam dubitem, num responsio ipsius scrupulum eximat, cum regerir. in casui . . II. legarum rei alienae non valuisse, quia non valet. niti testator sciverit esse alienam ; non autem
sci visse alienam qui putavit esse suam. Econtrario
enim dicendum videtur. li res aliena fuisset. vere sci. visse rem esse alienam. & ita valuisse legatum; & sane, cum legaverir ut alienam, ea mentemisse, uraestimatio praestaretur quae est ratio, cur re Aliena se, gata aestimario debeatur. Uera ergo solutio vide
tur, legatum quidem hoc etiam valuisse licet fuisset
reS aliena, magis tamen valere legarum rei propriae adeoque plus omnino in veritare esse, cum res P pria