장음표시 사용
411쪽
assus : in quo quantum fallatur ostendimus alibi , quum disputavimus contra Dialecticos , Accidens non praedicari de substantia : nam in Voce , Albus , deest homo e alioqui sonaret, Caesar est albus Caesar. Vide
Tua interest, nostra non refert, dixi esse accusativos plurales. Hoc praeclarum inventum debemus
Cassio Calcagnino in epistolis, deinde Iulio Caesari
Sealigero. At isti, quia meum inventum eSSe credunt, sibi ducunt palmarium , quum me impugnant ego tamen, ut meum , defendam. Praepositio ante verbum , δὶ nunc compositum verbum essicit, nunc fertur in casum ulteriorem; ut, argutos interstrepere anser olores ἰ de quo late Lam-hinus lib. 2. Od. 7. Ad hunc modum se habet Interest : dicimus enim , Murus interest inter me , et tet
Et, mea interest hoc facere , id est, Est inter mea negotia. Horatius : Nil intra est Ofeiam , nihil intus in quee duri , id est, nihil eit intra oleam duri; idem , Vilia , qua super est Claudi cauponas , id
est, quae est Super cauponas. Hic valde miror acuis
ca Nune compositum verbum effcit , etc. J Plerumque componitur eum Verbo , et qirando terri etiam videtur in casum ulteriorem, tune intelligenda iterum per El- ipsin eadem praepost io , et etiam alia ejusdem originis et si Inificationis. Ut ouum dicitur, pedior urbe , et urbem . in illo Tepetenda praepositio E vel Exin altero. Extra. Hinc passim Verbis Compositis iunguntur Casus, quoS non natura Verbi, sed Praepositionis , requirit. Tacitus
Ana. I. 13. Amstulantis genua ad volvebantur. Similiter VI. 40. Corn. Nepos Timoth. 2. Gentes, quae mare ιllud adjacent. Lucilius , Ut qua res me impendet, agatur
apud Festum in v. - , sed qui mare eam pro mihi positam putat. Nam ita quoque Terentius
Phorm. I. 4. a. tanta te impen-
νειν. Ubi idem Verbum cum diversis Praepositionibus compositum diversos etiam recipit casus , prout eos illae requi iebant. Saepe tamen etiam praepoSili ante Verbum, sed et alibi, poni sola sine casu et Compositi ne videtur, vel tanquam adverbium aliquod , vel ita , ut casus qui requiritur, per Ellipsin sit o missus. Cic. pro Sulla cap. 8.
Me meum gentis suo ante non Pom
nere gaudeat. Sall. Catil. 3. Quae sibi quisque facilia factu putat, ae
quo animo accipit et Supra , vetula fcta pro falsis accipit, h. e. qua Supra se et suas Vires putat. Capia 23. Ubi periculum advenit, super
bia atque invidia post fuere. Et alibi passim. Quin et Gell. I. 22.ri Superesse , quando significet reliquum esse , restare, monet dι-
412쪽
374 LIBER ΤERTIUS, CAP. U. men Grammaticorum, δ) qui comminisci potuerunt
mea, tua , sua , eSSe ablativos Singulares. Pudet recensere
rationes, quibus id probent, aliquas tamen , honos sit auribus , proferam. AblatiMus Re , inquiunt, POS-
cit Mea , Tua , SVa r nam Interest mea , ι dem est, quod est in re mea Sed falluntur cum suo Calepino : neque enim dicitur latine, Hoc est in re mea, sed e re mea , aut, in rem meam. Addunt praeterea, quia Re est iciemininus ablatiνus , ideo additur mea.
Nae isti Lynceos habent oculos , qui ablativum,
Re , tam clare prospexerint. Iam deinde miseret me Laurentii, qui dicat, sonantius dici, Interest mea, quam , tuterest meo, quia mea collocatur in medio , et ebi vox suavior. Contra hos advoco Aristotelem,
suae pronunesandum , ut non una Pars orationis esse videatur , sed
duae. Vide supra cap. q. ad Verba Adeo, PEsino in fine, Egredior .
ete. J Hanc tamen lententiam e tram et contra Sanctium ac Sca- Iiger uin tuetur Vossius de Cons-
tate Pristiani. qui lib. XVII mea,
tua . e c. addi uiri verbis interester refert . exponit in νe mea , tua ,
etc. Sequitur VUSsium per Om-- , et Sanctium , que In ceteroqui si deliter sequi solet, diserte iam re inquit Auctor Gallicus Novae Hethodi L. L. pag. I9. tum Bangius de Sin taxi Verborum pag. II I. Uiuntur au em dupl-ci p i riter argumento. Prius este κ ratione metri apud Terent.1 horm. V. I. I. Etiam dotatis roteo. CH. Quid id mi ira I Ph. 1 hii 3 Ubi poς teri ,r syll ' a vocabrili N.istra neces ario videtur producenda, et ideo statuendum. esse illam Ahiativi casus Sed Prosecto t n a invaluit licentia in me ro Comico . ur vire indeo a d cert1 ratione probare Vel refutare que as. Deinde vero putem pene legendum scandenduin iue nod modo : Etiam-do- ea tis so e-ο-qvid. per diaereis sin id no stra Nil. Nisi m limus tituere . ericidisse voculam an ante ninii r quo paeto etiam plana omnia forent, et sana. Certe ex uno hoc et dubio prorsus I co non de huisset illud assirmari . quum plura alia apud Terentium occurrant . in quibus manifeste controversa haec syllaba vel litera A corripitur. Sic in Eun. II.
. 28. Fac tradas , mea nil refert . dum potiar modo. Ut et in Heaut Onr. IV. S. 4 F. Eop nunc confugies , q id mea I num mihi datumeso Et Phorm. IV. S. II. Datum esse dotis. DE. quid tua , malam, id refert 3 CH. magni, Demipho. Alterum petit Vossius et Auctor ille Methodi ex ratione Ellipseos . cujus supplementum se deprehendisse putant apud Plautum in Persa, Mea istuc nictil refert, tua refeνt gratia. Censent itaque . quoties dicitur Refert, interest , mea, tua. Ciceronis , semper in te uigendum de gratia. Sed veIhoe indicio sit , quam non sem per habenda sit fides etiam fide ceteroqui dignissimorum homi num citationibus . Et mIam malefaciant. qui cum Auctoribus Io ea ipsa , ubi verba laudata o
413쪽
ex cuius doctrina scimus , voces compositas nullam habere rationem partium singularium , imo nec partes ipsas aliquid significare : nam in hoc nomine omn*otens , omni nihil significat, quatenus est pars dictionis , sicut nec potens. Cur igitur dices , Re incompositione esse aliquid . cui addas , mea, tua , Sua , nam in voce Agricola . non poteris addere ad τουri , felicis , vel fertilis.
. illa Plauti invehies in Persa IV. g. 63. sed plane aliter se habentia In Omnibus. quas vidi, edd. etiam illis Angelii , et Coel S. Curionis et nempe, Mea quidem istuc nihil
refert , eua ego ruero gratia. Vides, Lector, neutiquam Togra eta referri ad phrastu Mea refert, sua refert , et proinde collabi plane sen entiam Vossii , quae unico hoc loco nititur. Sed et re- Pugnat prorsus ei Analogia signi ficationis et construe ionis. Nec enim Latine dicitur ulla ratione Boe interest , Hoc refert , mea gratia : ut neque alterum , quod e X Prisciano arripiunt , Hoc interest , Hoe refert , in re mea. NO
Iim equidem negare prorsus , quo a tacit Sanctius , Lai ne dici. Hoc est in re mea Sed nihil e X eo elicies ad probandam illorum constructionem et usum.
Deinde locus Plauti , incertum ubi, nam nec Actum aut Scenam , nec Comoediam nominant Ut v me veniat , neo ne . nihil in re est mea , quo refutari aiunt Sanctium , ille vero valde mihi est suspectus , ut quem at que ac superiorem male exhibuerit Vossius. Videtur enim scripsisse Plautus , nihil interest mea. Uteunque sit, absonum certe et durum plane est dictu , Iloe refert, vel me refert se , in re mea. At latinissime et quam planis si me dicitur , Ηoe interest inter mea . aut illius, nepotia , et hine contractius, usitata et in superi ribus a me et Sanctio declarata
rius. Cie. Fami I. II. Iq. extris Uuod ego et mea , et Reip. et maxime tua , interesse arbitror. Si militer refert mea concisius diei tur etiam ex Donati sententia ad Terent. Phorm. IV s. II. quem Prisciano opponimus , pro refert sed ad mea negi tia. Cujus locutionis ratio , qUOmam adhuc Obscurior est , et p rum intellecta . liquidius hie nobis erit ostendenda. Referre omnia ad suam uti-ιitatem , ait Cic. de Sen. I 3. et Famil. III. I . ad dignItatem. XII. aa. h. e. in omnibus rebus spectare utilitatem suam, seu ita gerere omnia , ut pertineant ad utilitatem suam, ut congruant utilitati suae , ut utilitatem suam cum iis coniungat. Sic de omfic. I. 3o. Uictus cultusque corporis ad valetudinem referantur, et ad vires , non ad voluptatem , noe. Valetudini inserviant etc. Hi ne
ad rem istuc refert pro refert se.
h. e cui rei id inservit . quam ad rem istuc attinet. Omittitur hie iam Accusativus re procus, sed retinetur adhuc praepositio Ad r pro quo tamen etiam dixit , Cui rei retulit , te id assimulare True. II. 4. 4 . S d et in plurali invenias hanc phrasin. Plautus Persa IV. 4. 44. Percistaris volo , quae ad rem teferunt, scii. Se, h. e. pertinent. Ceterum quia
frequentissimi tandem usus fuit haec locutio , omitti denique coepit non modo Accusativus ille reciprocus , Sed et το ad negotia , maxime si exprimeretur is
414쪽
Sed quid in Grammaticorum tenobris rosurandis operam perdimus, ac non potius in his verbis Sup-Positum clarissime ostendimus t Cicero Atti c. lib. 3.
Epist. I9. In Eptrum me statui conferre , non quo
mea in reresse loci natura : idem 4. Finib. Mihi non
se . ad quem se referret res , Iae memoratur. Veluti . idtia minime refert . n. e. minimeae refert ad negotia mea, minime ergo ad Me attinet. Et cum Genitivo Nominis Substanti vi , quem male Verbo Refert uegant Bangius de Synt. Verbor. p. et Vossius in Gram m. MDnore ; Sallu t. Iug III. Faciendum aliquid Boccho quod A
manorum magis , quam Sua, re gulisse videtur , h e. quod vid Titur magis attinuisse ad rem Romanorum , m igis coniunctum fuis e cum negotiis Romanorum, quam cum Suis. Plin. Paneg. Cap. 4o. Nihil iniqu tatis referre
exisιimatis, exigas , an constituas, h. e. prorsus nian referre se, non
attinere, ad negotia iniquitatis, utrum , etc. Quinctii. IX. 4. ab ipso Vossici laudatus , Plurmum
refert compositionis , quae quibust an gestonias . h. e. plurimum refert se,
seu pertinet . ad compositionem recte faciendam. Immo coepit tandem etiam simpliciter dici Ra- fert, pro Opus est, e pedit . interest. Cic. Fam. VIII. Io. Te aliquid , quod referret , rati cuiν e. h. e. quod scire,' referretas: ad ejus negotia, erepediret e Ius rationibus. Plaut. Epid. II. I. s/uos piι det , cum nihil refert. h. e. quos pudet in eo negotio,
ad quod Pudere nihil se refert, nihil attinet , vel , quos pudet tum , quum Pudere nihil refert se, nihil iacit . ad rem. Vatinius ad Cicer. Sed quanti id restrι , sι tamen fato nescio quo acci dat. b. e. ad quanti momenti negotium refert id se . vel ad quanti momenti mea negotia re-
ad rem attinet. Vide seq. NO. tam s. de hae Genlii Vi , Quan ei, Magni , Pluris , etc. con Structionς. Tae. Ab. IV. 1. Bona Sejani ablata aerario , ut in fiscum
cogerentur , tanquam refferret . h. e. tanquam ea tr Anslatio ab aerario in fiscum, referret se , seu at tineret , ad rem prarientem , tanquim in eo quid situm esset discriminis. Suet. Oth. 4. Nihil referre , ab hoste in acie , an in Dio sub creditoribus cad ret , h. e. nihil attinere ad rem istud discrimen , nihil interesisse. Sic , ni fallor, in c ariorem lucem dedimus hanc I cutionem . ad quam adhaeserunti Viri Eruditissimi , neque Reci uti res modo , sed et ipsi Veteres. Unde Verrius Flaccus apud Festum, Refert opinatur per errorem diei , quum rectum sit rei fert e quo nihil ineptius puro , quodque ideo miror probatum etiam a Vossio. Et tamen haec opinio forte in causa fuit , ouare Refers primam habeat productam , n, si si distinguendae significationis causa id ita evenerit potius. Sed et ipse sanctius errat haud dubie, quando mox cum Scaligero refert id mea , exponit directe et active , id repraesentat mea negotia , et Dinnatum putat non altis isse se pum , quem ille attigit verissime , quum in isthac phrasi . quid id tua refert , deeMe Per Ellipsin censet ad , ut sit ad tua, Scit. negotia. Ursinus ro, quaeque hic disputavimus, omni ere parte recepit et appro bauit. Vide eum TO. a. Pag.
415쪽
satis Didemini considerare , fuid intersia natum quinque progressio. Terent. Adelph. I. I. 31. q) Hoc Poter , ac domιnus interest. Plaut. Mostell. 2. I. 6O. Pluma haud interest, patronus an cliens fuat. Terent. Adelph. Quid ista, PE schine , nostra λ subaudi intersunt , vel referunt. Syntaxis est, PEschine, quid ista sunt inter nostra negotia ρ Donatus ad illud
Terentii in Phorm. Quid tua , malum , id refert 'Subdit, Et quaere , quomodo dicatur, quid mea , quid tua ' an deest AD , vi sit, ad mea , ad tua ὶ Η
Donatus, qui etiamsi omnino scopum non attigit , tamen contra Grammaticos , accuSativos, non abi tivos esse indicavit. De verbo REFERT, aut potius BEFERO , minus est dubitandum; semper enim acti-Vum est , etiam in mea refert, tua non refert , ut , hic Puer patrem refert, id est, repraesentat: hoc rem ruam minime refert: Sed accipe verum SuppOSitum.
Cicero Attic. Quid refert una sententia omnium
Hoe Pater ae Dominus inserest. J Aliena ab hac construc-ne , simul durior paulo . est haec Terentii loc t o, cujus idoneam rationem aut EIlipsin vix invenias. Credo tamen dici pro ad hoc discrimen , seu ad hunc modum , interest rnter se Pater ac Dominus, h. e. discrepat. Nempe Verbum hoc saepe etiam discrepantiam notat , et hinc ejus quoque significationis constructionem sibi vindicavit. Gellius V. I 8. simpliciter et analogice Ioquitur, quid ipse inteν Res Gestas et Annales esse dixerie. At Cicero Academ. Quaest. IV. 9. Negant illa qui quiam a falsis interesse , h. e. dis-srepare i Et cap. a6. Nullum
esse Nisum verum a sensu Pr es sum , cui non appositum sit Vi
sum aliud, quod ab eo nihil in- με it , quodque perest non possit Ee ad Attic. V. 19. quoni- o
iam omittitur ipsa etiam Praep sitio. Terent. Eua. u. a. 1. Stiato intelligens quid interest ub pessime quibusdam distinguitur. Gellius III. I . quid Dimidium Dimidiato intersit. Μanifeste in his omnibus eb Interest non tantum ponitur pro diserepat . di fert , sed et horum verborum constructionem adsumit sibi. Atque ideo Cicero de Finibus III. . in eundem sensum et constru tionem coniungit illa , Nihil esse , quod Intersit aut Disserat aliud ab alio. Sed et hinc petenda est ratio locutionis . qua Seneca uiniitur Nat. Quaest. I. praefat. Quia illis et nobis interest, nisi exigui mensura corpusculi 3 Livius xxviii. s. id modo in deereto interfuit , qυod M. Livii exercitum reduci . Neronis manere jusserunt , h. e. discriminis fuit. Vide et ipsum Sanctium ac Scioppium infra V. s. p. 69o. De assumpta Verborum eiusdem Significationis Constructione vide Μe supra cap. 3. ad Verbum Δια- dico. ἔ
416쪽
3 8 LIBER TERTIUS, CAP. V. pro quo vulgo dicunt, Quid importat, id est ἀ
νν affert ut Lucret. 3. Aut altam quam νis cladem importare pericli. Et Cicero , Detrimenta rebus m Publicis per homines eloquentes importata. J D Varro lib. I. Haec νiarietas maxime refert. Plinius lib. 7. .
cap. 6. Incessus in gravida refert: et lib. D. cap. II. multum tamen in his refert et locorum nia Iura Iet lib. I 6. cap. 33. Neque terra tanIum natura circa has refert: et cap. 39. infiniIum refera laniaras ratio rei lib. II. cap. 2 . Refert et tempus anni : et lib. 18. cap. 2I. Plurimum enim refert soli cujusque ratio: et capit. 3I. Longitudo in his refert, non crassitudo. Lucretius lib. q. Usque adeo magnι re fert
aturium , atque νoluntas. s) Ubi subaudi Quid ,
is vel Aliquid , sicut idem lib. I. Propterea magni νγ quid refert semina quaque Cum quibus , et quali
13. Quid id ad me , aut ad rem meam refert , Persia γε quid rerum gerant λ Et mox ; Nunc ad illud vera uies , quod refert tua. Et sc. 3. Prius percunctari
Sie apud Terentium Phorm. IV. I. M. Duid . tua , malum , id refert CH. Maeni . Demipho. h. e. propter quid refert se id ad tua negotiar respondente altero, refert se id ad mea magni momenti negotia. Sic magni inter re, Cic ro Famil. II. I9. Magni enim vi libatur interesse , ad eam necessitudinem , quam nobiae sors gribuisset , consuetudinem quoque accedere , h. e. esse inter noStra
magni momenti negotia. Videntur haec quidem sic satis eXPedita. Possis ramen Genitivis hisce etiam peculiarem in hac locutione dare Construe tonem et Ellipsin , ferme: uti sit, quando iunguntur Verbis uestimandi. Nam sietati , quum dico . Em id parvi iacio, aut puto, sensus est, Ego id netorium facio , aut Puto , negotium parνi momenti. Ovidius in Epist. Deianirae ad Herculem v. II. de Iove, cui nox , si ereditur , una Non tanti . ut Tantus conciperere , fuit, h. e. non fuit tanti momenti negotium , ut ea una Tu cantus concipe reris. Florus IV. Ia. Utinam vincere Germaniam tanti non putasset, h. e. non pulasSet negintium tanti momenti. Sic quando dicitur, illud nostra refert miag
ni , id ita supplere queas ; Ιἐ-Ivd , quod ad , κατα , Seu tan qttam existens , aliquo i mastni mommenti negotium , refert se ad nostra . negotia. Alterutro certe modo,
sed mea sententia , priore pintius, supplenda haec et accipienda videntur. Et sic Plautus Bacchi d. III. 4. ao. Mea illud nihilo pluris referet. Et Rudente IV. 3. 27. Nihilo pol pluris tua hoc, quam quanti illud refert mea , LO- cum Lucretii, quo uno hic nititue
Scioppius , iterum deprehendo , parum integra fide ita citari, quu
417쪽
B νοἷο , qua ad rem referunt: idem Mil. acl. 2. sc.
M I. Ouid meminisse id refere ad hanc rem tamen t
as mularet Ex quo loco apparet, nugari Verrium,as cum Refert explicat Rei fert, quasi Re sit Dati-D vus, non Ablativus. J D Praeterea autem hinc imtelliges apertissime , errare Grammaticos , quum dicunt mea , tua , sua, esse ablativos tamini nos , ο) quia ex illorum regula in oratione infiniti verbi dicendum
esset; Dico , vel arbitror, meam referre ; Hiant meam interesse, non mea. Sed contra Plinius lib. I . Ma
nifestum est , ystriam Solumque referre , non uVam ς et lib. 2I. Dixim is et terram referre P urimum.
Dicimus itaque Latine , Mea interest, nostra refert , regis interest; cuIus , vel cuja interest, vel refert , subaudi, victa , vera , munera, vel negotia ς et Interest ab Inter, non , a Re , componi diserte indi-
eant illi Horatiani versiculi Satyr. 2. lib. I. Rem patris oblimare malum est ubicunque t quid
Est in matrona , ancilla peccesve togata.
Tum praeterea , si verum esset, ablativum Re, in interest, et refert , ego in Interest , re , non invenio , movere has tragoedias , illud Re, deberet produci. Sed Horatius dixit in arte :versus is i o currant lib. 2. V. 7 9.& ita legantur , Propterea magni quod refert, semina , &c. Neuti quam ergo istic apparet magni quid, sed absolute ponitur magni refert. Et ita iisdem fere verbis lib. I. V. 8r . & 9o . Atque eadem . magni re fere , Primordia serpe cum quibus 5
quali positura contineatur. Iamne
vides Ditur . paulo quod diximus ante . permagni referre , eadem pri mordia arepe cum q. &c. 6ὶ Quia ex ilIorum reeuIa . Oe.J Nullam omnino vim , nullam rationem in hoc argumento perspicere possum. Nam si Mea . Tua,
Sua , rasent Ablativi, quod tamen
non sunt, manerent utique etiam in Infinitis Iocutionibus , nec ulla ratio foret aut causa mutandi istic casum. Perinde enim est , sive di
cas , Tua refert, Me hoe cognoscas . sive Scio , tua referre , ut hoc cornoscas. Recte autem Plinius uir
que in loco. Nam diximus O terram referre plurimum . pro . dixi mus & terram prodesse plurimum, seu , pertinere & referre se ad istius rei rationes. In Finito diceretur Terra quoque refert plurimum . vel, ut diXit, Plurimum refert soIie usque ratio. Vide ipsussa Sanctium pag. Supa
418쪽
Interest multum Davusne loquatur, an herias
Non igitur illic , Re , est, sed Inter. At dices , Refert impersonale, Re , producit, quia significat, res fere. quam hoc falsum sit, disputavimus in Arte , quum de Re egimus in quantitate. I uvenalis qui m dem s7ὶ perspicue corripit; 'ortulia quid referat ,
is quantum rationibus addat. Vulgo Itali dicunt,m Quanto importa la Parte , id est, quantum refert , m affert, apportat. Terent. Νescit ἀοe lucri qtian-m tum ei damni avortet. Ubi et Importat dici po-m tuisse , jam modo ex Lucretio , et Tullio appa
ra ruit. J γγ CAP. VI. De Verbo Infinito , seu impersonali. Infinitum rae
, Nomen Verbi , non determinettur a Verbis : Pro omni casu potest poni. Tempus est abire Latine dieitur et uSitate. ANXIE torquentur Grammatici, dum, quae verba infinitivum determinent, expiscantur; sed frustra sudant, et nihil explicant. Quanto rectius Priscianus , qui ex antiquis sic disputat : Vim Nominis rei ipsius habet Merbum Infinitum ,' unde quidam Nomen Derbi hoc esse dicebant: dico enim , bonum est legere, ueat dicam , bona est lectio. mee ille. Minervae placet , Infinitum semper esse verbum , sed ejus totum Sensum et orationem sumi pro aliquo casuum. Alia quando vero Nomen verum est; ut, Scire tuum pNostrum Divere. Sic Hera et Facere, nomina
m sunt, et Factum significant, si) Quoad ejus ferim Potest, id est, possibile est ; quoad ejus facere
Perspicua eorripit. I Haud ita Perspicue . Nam referat habet hic vulgatam signifieationem referendi aliquid in suas rationes. Vi de iocam , qui est in Satyra prima. Accedit . quod alibi passim producatur impersonale hoc refere. Certe aliis locis probari de
a) Quoad ejus feri potest. I Perinperam has locutiones accepit Scioppius. Neutiqu3m enim Genitivus iste regitur a fieri vel Iacere, tanquam Veris Nominibus .
419쪽
DE VERBIs INFINITI s.' 38rra Potero , pro, ejus rei factum. J n Sed jam exemplis per omnes casus ductis rem explicemus.
In recto dixit Horat. Virtus est Mitium fugere , Ubi τοῦ Fugere suppositum verbi est, ut sit, Fugerex'itium , id est , Fuga Mitiorum , est virtus : sic alibi , Dulce est desipere in loco , id est , desipere in loco est negotium dulce. I nunc, et dic, Verbum, Est, determinare infinitum. Attende diligenter verba CLceronis 3. Osficior. Non enim falsum jurare pejerare est , sed quod ex animi tui 1eatentia juraveris , sicut verbis concapitur more nostro , id non facere , Pe jumum est. Vides hic , Puerare et perjurium idem omnino esse : idem 3. TuscuL Si autem caderet in
svientem citaritudo , caderet etiam iracundia r subdit deinde , Etenim si sapiens in aegritudinem incidere Posset , posset etiam ιn misericOCHam , posset in inν
quod neque sensus Ioeutionis patitur , i nam quid tandem foret , Quoad ejus facium potero sed a suppresso provocabulo aliquid. Idem enim est, ac si diceretur, Quoad aliquid ejus Deere potero. Gro novius pater in hisce locutionibus maluit legi Quod pro quoad. Vide Eum ad Liv. XXVI. 31. Semandaturos consuli , quod sine jac-gura reip. fieri posset, fortunis ejus givitatis consuleret ; ubi ex MStis restituit τb quod , cum vulgo ederetur quoad. similiter XXXIX. 43.
Id eos ut prohiberet , quod ejus sιne Bello posset , praetori mandatum est.
Ubi itidem sic primus edidit exseriptis codicibus. Et notandum ,
hie iam omitti reo I aeere vel fieri , o manifeste in ista lectione ub ejus
Tegi a quod , sicuti saepissime regitur talis Genitivus a Pronominibus. Terent. Eun. I. a. Iaa. Quicquid hullus Dei , eausa Virginιs feci. et v. 6. Io. Quiequid hujus factum est , culpa non factum est mea. Heaut. III. 3. 1 o. At mihi indes apud hunc est nihil me istius iaeturum. Plautus Casin. III. a. a 6. Si quid eius esset. Μercat. IV.
a. 37. Nistu hergia latiua quicquam est; scit. negotii, quod tu suspicaris. Caesar B. Gall. III. 4.
Quarum rerum a nostris feri nihil poterat. Cerrum porro est . et θQuod saepe isto sensu poni pro quantum , Sueton. Nerone 3I.
Quod ubique esset cu1todiae, h. e. quantum captivorum. Caesar B. Gall. III. I 6. Tum , navium quod ubique fuerat . unum in locum collegerat. Sic Quod in te uno fuit . Plautus Capt. III. 4. a. et alibi. Quod in te est, Terent. Heauia IV. - . 4. et Adelph. IV. s. 38. Quod poteris , Eun. II. I. g. ethleaut. III. I. 7. Simile est . quoa ait Caesar B. Gall. I. 3 . Senatu
censuit, ut, cuicumque Galliam ob tineret , quod commodo Re . facere posses, AEduos defenderet. Et
sic passimCicero in Epistolis, qua do quid alium rogat. Sed tamen alterum quoque satis probum est et frequens. Certe in Optimis re perias Edd. Quoad ejus faeere poteris apud Cieer. Famili. III. a. Quoad ejus feri possit V. 8. et de Invent. II. 6. et ad Heren. I. I. Intellige in omnibus his locis aliquid: sic nihil supererit haesi
420쪽
dentiam : et paulo inserius sic colligit; Cadie igitur in
eundem et misereri, et inνidere. Hinc tu quoque col
lige , Inpidentiam et In νidere , misericordiam et . , Misereri, non differre. ovid. 2. Metamorph. 2 Posse loqui eripitur , id est, potestas loquendi.
Pro Genitivo. Cicero, In sρem xenio tuum ad- Mentum appropinquare. Ρlaut. Mosteli. Nolo facere mentionem te has emisse. Terent. Ρhorm. Summa eludendi occasio est mihi nunc senes, et Phadriae ram adimere argentariam. Virgil. Sed si eantuae amor casus cognoscere nostros: idem 3. Atineid. Certa mori : ut ante dixerat, AEneas certus eundi.
Catul. Surgere jam tempus , jam pingues linquere mensas. Horat. Indocilis pauperiem pati. Ρomp. Mela lib. 2. cap. I. Famam habent, solere pro vi timis abenas caedere. Ovid. Signa dedi νenisse Deum. Ρlinius lib. 7. cap. ss. Puerilium ista delia
ramentorum , aVidiaeque nunquam desinere mortalitatis , commenta sunt. Cicero, 3ὶ Haberemque in animo naνem conscendere. Sic dicimus, Tempus est venire , hora est abire , pro Veniendi , et abeundi; quod quia Graecorum more dici, et poetis tantum concedi credit Valla lib. I. cap. 23. Oratorum etiam exemplis confirmabo. Cicero Attico lib. Io. Qvcmquam rempus est, nos de illa perpetua jam, non de hae exigua , vita cogitare : idem I. Tuscul. Tempus est jam hine abire me : idem 3. Naturae Deorum , Ma
nam molestiam suscepit Chrysinus reddere ratiOnem Mocabulorum : idem Verrin. q. Potestas erat
Integris locutionibus praemittitur haec vocula quoad. Sic Cicero Fa- mil. X. 24. quod ipse , quoad ego nosse potui , humanissimi fuit sensus. Pro Archia cap. I. Quoad longis
sime mens mea potest respicere spa
lium praetenti temporis. Pomp. Mela I. 8. Nam eregibu3, quoad foreει , parcitur. Plautus Asinar. l. 2. 3O. Voce summa , quoad virea
Σὶ Posse loqui, ete.J Adde Cicer. Famil. VI. II. Nee enim accide vat mihi vas eastii de Ossic. HI. a'. si nihil maIum esset, nisi dolare. Lucretius IV. 769. Praeterea Meminisse iacet languetque sopore. Plaut. Persa III. I. 48. Iubere per me tibi liceνe intelligo , Verum LM-bere haud lubeat , si liceat , mihi. Alia et longe maiore numero per Omnes Casus exempla vide apud plerosque Grammaticos , VOssium , Bangium, Ursinum, etc. iuberemque in animo, etc. I Locus hic non exhibet . nobis exemplum Infinitivi pro Geniti- ο posita, nisi intelligi necessario