De iuris consultis sacerdotibus iustitiae disserit viro consultissimo ... Iacobo Henrico Bornio A.M. summos in vtroque iure honores ex merito collatos gratulaturus M. Ioannes Iacobus Bosius ad D. Petri catecheta. Lipsiae A.D. 3. Idus Augusti ... 1739

발행: 1739년

분량: 15페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

. I.

2쪽

V I RU

CONSULTISSIME ATQUE AMPLISSIME

Quam magna animi contentione hucusque expetis occasionem. TIB L VIR CONSULTISSIME, publice meam uoluntatem et mentis obse uantiarii declarandi, eam hodierno die uberrimam, TE summis honoribus a Themide ornato, oblatam esse, etiam atque etiam gaudeo uehementerque laetor. . Etsi enim T VAM singularem eruditionem cum in hi humanitate semper coniunctam, et a laudatis quoque uiris praedicatam, quae demum uera laus est, nullo non tempore admiratus fui, tamen ardentissimis uotis optaui, illud TIBI publice testari et uoluntatis in T E meae tesseram, obseruantiae documentum exhibere. Diu quidem est, quod hos honores, quos hodie sumis, promeritus fueris, iuris prudentiae laude multis iam doctissimis scistis TIBI uindicata, sed hucusque ab iis studio abstinuisse uideris, suo illi non TΕ ornarent, quod saepe contingere solet, sed T V potius illis et ordini iuris consultorum insigne

decus conciliares atque ornamentum. Atque hoc ipum est, quod ego maxima assicior laetitia, quae me etiam coegit, ut TIBI in pracsenti leui munusculo meam piet tem exponerem et cogitationes de iuris consultis iaceo

dotibus iustitiae mei ossicii partes agere iuberem, certissime persuasus, TE non tam munus, quam uoluntatem I A a oste-

3쪽

offerentis consideraturum esse C Equidem non sum nescius, curtam mihi esse supellcctilem, nec aliquid perfectum ingenio a me posse proferri, quod solum TIBI sese probari sciet. confido tamen, TE pro singulari TUA

1n me beneuolentia aliquid daturum esse amicitiae et ubicunque forte a ueritatis tramite recesserim, meos conatus in bonam esse interpretaturum partem. Accipe itaque haec serena fronte, quamuis non sint omnibus numeris persecta , tanquam mentis piae testificationem, et laudes uelim uoluntatem etiamti uiribus destitutam. Ego

uero TIBI, VIR CONSULTISSIME AT E

AMPLISSUME , hos sum os iniuris prudentia honores ex animo gratulor et ita gratulor ut Deum innio talem etiam atque etiam orem, quo TIBI hos honores fortunatos esse iubeat, maioribus dignitatum accessiunisus indies augeat, I Eque sacerdotem iustitiae. in splendi, dissimae familiae, quae sacerdotib iuris dudum fungitur, decus, in patriae et reipublicae emolumentum per multos annos superesse permittat. Quod uero reliquum est, illud a TE maiorem in modum contendo atque requiro, ut etiam in posterum mihi faueas , TIBIque persuadeas, me semper esse elaboraturum, quo TVA beneuolentia non indignus uidear unquam filisse. Vale. Dabam

Lipliae D. III. Iduum Augusti A. R. G.

. . . - Cla la CCXXXVIIII.

4쪽

IURIS CONSULTIS 'SACERDOTIBUS IUSTITIAT

f. I. Phumana omnia multis emposita sunt uicissintdinibus,

ita et liberales artes istam inconstantiam saepe experiuntur , ut nunc habeant cultores plurimos, unc contemtae iaceant atque neglectae. Neque enim ullo unquam tempore desuerunt male morati homines, nec unquam et se delaturos, auguramur , qui scientiis lauin pretium non statuentes, quaecunque ipsis non placent, Theonino dente rodere et in optima quaeque suum uirus effundere consueuerunt. Non diuinarum, non humanarum scientiarum rationem habent, ridendo calumniando, detrahendo suum tempus terunt, nec se inuenisse credunt, quod pueri in faba, si quid ipsis sese obtulerit, quod ansam praebeat, uactriis conuiciis illas artes proscindendi, quae aliis ornamento esse solent a que delectamento. Si nobis constitutum csset, spatia praeteritorum tem Porum respicere et ea recensere, quae olim ab eiusmodi malevolis hominibus hac in re tentata suerunt, facillimum nobis siret, de singulis artu

5쪽

Diemidis cultores sigillatim coiisderare, iniustae illorum querelae nobis in lmentem ueniunt, quibus huic scientiae maculam aspergere laborarunt. Antiquis iam temporibus alios atque alios deprehendimus, qui huius criminis rei censendi sunt, ex quibus selum in praesenti nominare sufficiat, AM MI ANUM MARCELLINUM, qui iuris peritos et oratores acerbe imsectatus est eosque grauiter perstrinxit. I Fuerunt sane nonnulli uel rum apud Romanos , qui caussas agere et in iudiciis uersari uile et abi ctum iudicarunt, et in dignitatum fastigio collocati eo se sponte abdicarunt. Cuius rei exemplum Hortensius praebere poterit, qui post consulatum, teste CICERONE, 2 sumnium illud tum studium remisit, quo a pu ro fuerat incensus, et PL Nivs 3 de se scribit, quum tribunus fulliet, caussis agendis abstinuisse. Multos alios in praesenti tacemus, qui ex priscis de iuris prudentia et eius cultura iniqua attulerunt hi licia, quum eorum malus animus satis sirperque se prodat et in compendio quasi apud HENR. CORN. AGRIPPAM 4 im possititi

I Lib. XXX. eap. . p. o. sqq. edit. Iac. GMinoa a De euris oratoribus cap. n. 3 Ub. I. ep. v, a. Egregie tamen hos Iocos Ciceronis et Plinii Grileat et I ris consultorum partes mascule defendere annisus est 4 N D R. T i R A αν L , cap. ap. p. a/' Aqq. edit. BUL AEMDLXI. fh ubi disquirit, An aduocati munus nobilitati 'η G mcertit. et uanis. Ment. cap. m. et os. Cons de hoe libro et eius auctore EORG. SCHEL HORNIι Amoenit. Litteri Tom. In obf. V. p. su et Uu

h-- c honosque iure tribuendum est,

. iuris prudentiae

TD. ς' b' runt, praescietim quum per hane is, V redundare nemo secile

hiz--uctoritate essent, qui Themidisset, .hi , 1, ljςς ς'x, uel leges interpretarentur, uel odio, . ., ς' Vς' ς'us3 in iudicio agerent. 1 Leguntur . quibus horum iuris consul-

non solum eorum auctoritatem, ue

m quoque nobis fatis superque confirmarent. Disertissimus Romuli Dissiliam by ile

6쪽

Romili neporum, e IcΕ llo, satis grauiter pronunciat, sine dubio iuris

consulti domum totius oraculum ciuitatis esse, a smilitudine ab Apolliane Pythio dum. Nemini certe, qui uel Romanorum antiquitates priamis, quod aiunt, labris degustauit, ignotum esse poterit, uariis nominibus, iisque splendidissimis, olim iuris consultos honestatos fuisse, quae dignitatem atque splendorem eorum satis loquuntur. Viri lammi, 3 amplissimi et eruditissimi s ab eo lem oratore, cuius modo mentionem fecimus, appellantur, Ius TiNIANO 6 Μagnifici et Illustres audiunt, apud LAMPllini v M peritissimi, doctissimi et splendidissimi, vALEaro MAxiMυ8 Clarissimi uocantur. Neque obscurum est, iuris consultos, qui in aulis Imperatorum uersabantur, olim Excellentissimos, Illustres, Magnificos, Amplissimos compellatos fuisse, quamuis tempore sequenti haec nomina aliis, minoris etiam dignitatis hominibus, collata fuerint, quae nostrum in praesenti non est, ut multis auctorum testimoniis co

firmemus. 9I uid. de dignitate et aucturitate Iuris consultorum apud Romanos IlIustr. Io.

titutis tiiri liguseris, spectabilis, Clari mi, MK sci, Excel2- - α --plissimi, olim aulicis nune etiam scholasticis. Lipc ITo6. habita.

Nulla uero inter omnes compellationes iuris consultorum nobis maioris momenti et illustrior esse uidetur, quam illa, de qua in praesenti pauca meditari est anlinus, quando Deerdotes iussitae uocantur. Λ ctor huius nominis DOMITIAN vs v Lpi ANus est, iuris consultus tempore Alexandri Seueti celeberrimum, ab ipsis Imperatore Iustiniano uir summi ingenii appellatus. I ANGELus uero POMTI AN VI a demi.

7쪽

memorat , dueentis et uiginti duobus libris de iuro Romano Romanis. que magistratibus Vistianum inciaruisse. Digna uero sui it Vlpiani uetaba, quae apponantur, in quibus hoc nomine iustitiae cultores ornat Ita uero, quum antea ius a iustitia appellatum esse dixisset, pergit, 3

Curus mento quis nos Sacerdotes anesiet. uotiuam namque colimus et bonio aequι notulam profitemur , aequum ab iniquo separantes, licitum ab incito in exurentes, bonos non solum metu poenarum , uerum etiam praeri Itorum quoquν exsertatione emere cupientes. Quum nuper in hoc et gium inciderem lpiani atque in caussas inquirerem, cur hac appellati ve ornarentur iuris cultores, simulque animaduerterem, multos etiam iuris consultorum de hoc nomine uel plane tacuisse, uel non satis curate ra- facturum operae pretium existimavi, si nonnulla ue hac ipsa re meditarer.

. 3 L. I. D. de Ius, et Iun

Considerantibus itaque nobis aliqua cum cura iuris consultorum no-

es illud nobis partim honoris

et digia tis, panim ossicii esse uidetur. Hoc enim agere uult VLPI Α-

alio, hi Λ '-ςvix rq adeo a ceteris differre et supersutius ou. h. - ''Sμφ' ' Hyg0 xyxin Rtque hostioris cultu sint suspieiendi, et uerie abith - ' μ'l' u probe considerent, quam sanctum potissimum patet, quae in consulto tim i in V h0ς nomen initio dignitatem iuris statim Verita 'RςxςΠxiRm singulis commendare cupit, Sacerdoti, enim' riri ' consultus celeberrimus. omnes fatentve sine ratione uindicauit,' quod dignitatem et , , - 'qμφ 00 P0i mus, hoc nomine simul adtendere uirum elatis mi η'tiquiβ temporibus digitum in paucis reneton ,--. '' inqψ rate propterea haee denominatioporis sacerdotum prisci tem-

ut ioco ad istum ritum acerdotiun recurrere: Romanorum, quo Fla' mines

8쪽

mines in primis Deae Iustitiae in Capitolio temploque eidem dicato illo

tempore sacrificare debebant, quando Romanis in bellum erat eundum, quia hi iusta mouere arma, ceterae uero nationes odio et malevolentia tela in Romanos capere praesumerentur, nec ex satas Deae Astraeae derivare, quod utrumque secisse deprehendimus Cons io. KLE IN IV M. Ialiosque, qiu in eandem sententiam propendunt, ex quibus in primis nominare liceat CAR. SELvAGH ivrum a Themidis apud Graecos cultores et Sacerdotum uaria genera, quibus iustitiam; Dei filiam, colere, maxime erat concreditum, ad nostrum locum prodahentem. Athace propterea

sorte multis non placebunt, quod hac ratione cum popis istis gentilium et superstitionum cultoribus iuris periti componantur atque illis sacerdotibus iustitiae annumerentur. Si quid nostri est iudicii, hoc in loco illud generatim tantum est considerandum, quod auctoritatem et dignitatem sacerdotibus apud omnes gentes conciliabat atque illos in summo honoris fastigio collocabat.

I in Dissi de in o Iurisons sacerdotali, Praeside Georg. Rariuio Gustra LI s. habita, et in eius dissert. iurid. quae iunium prodierunt Francos et Lipsine i II 6. 4. recusa, g. III. et IV. p. 76. a de origine, etΘmo et praestantia Pandecturum p. V. Tom. I. EvER HARD

Magis itaque nostro instituto inseruire posse confidimus, si illud in

mentem nobis reuocauerimus, quod olim non solum summo honore M. biti sint sacerdotes et singularem auctoritatem suerint consecuti, uerum etiam sacerdotium et regia dignitas, cui legum et iuris prudentiae cura potissimum concredita est, antiquis temporibus saepe fuerint coniuncta. Plani enim sunt annales, plena historiarum monimenta, quae scribunt et asserunt, antiquis temporibus non tantum reges saepe sacra administrasse, siret etiam sacerdotes, quos alio nomine non male TAcITvs I sicricolas uocat, saepe leges tractasse et iurium caussas curasse. Nemini sorte dubium erit, apud Ebracos hoc saepe in usu fuisse, quum praeter alios scriptores etiam idem nobis confirmedi sacrae pasnam testimonium perhibentes omni exceptione maius. χ Inde enim cognoscimus, Patriarchas

et sacris religionis et gubernationi rei publicae praetuisse, siquidem regia

o quoque

9쪽

quoque erant dignitate, quamuis carebant nomine. Deemus alios, ita Fibus utrumque munus uel ex necessitate uel ex diuisao mandato coniunctum cleprchelidere licet. De aliis uero gentibus, apud quas utrum quo ossicium iungebatur, satis luculenta prostant documenta, quae liu ius rei euincunt ueritatem. Sacerdotii non solum apud Graecos tanta fuit existimatio, τῆς αντιΗοπον ει α το τῆς ιερὼ συ νης-τως το της βασιλείας, ut aliquibus Graeciae--ιs sacer-cforis .ignitas uequalis haberetur regiae, quemadmodum P Lu TARCHUS 3

testatur, sed etiam sigillatim ue Aemptiis relatum legimus, reges ipsorum sacerdotes fuisse et gubernacula rei publicae tenuille. Fatetur illud satis claro de iisdem AELIANus,4 quando, Δικας- , inquit, το αρχαιῖον Στα

α παντας, Iudices apud Aeraptios primo tempore fuerunt ipse ja:

cerdotes. Illorum autem princeps erat maximus natu et iudicabat omnes. Reges postera aetate eorum ex sacerdotibus creati sunt et summa rerum

potestas illis concredita fuit, quod memoriae prodidit PLvTARCHvs S, simu ne addit, si sorte quis ex sacerdotibus non fuerit electus rex, se tamen illum statim dedisse sacerdotibus et philosophiam addidicisse. Non uero hoc tantum Aegyptiis, sed etiam aliis gentibus in more suille posi-rum, Omni caret dubio, quod uariis ueterum documentis probare postemus, si in praesenti nostri instituti hoc permitteret ratio. I num tamen audire licebit ν LA T O N E M, qui et de Aegyptiis et Atheniensibus hoc confirmat Περὶ Λουπτοι, inquit, ἰόε βασιλύα χωρὶς ἱερατικῆς ασει, αλλ' Hν αροι γυ- τυχη προτερον αλλου γλους ἐν καον εἰς τοῦτο ἀστε σει το γLος. μι-- τῶν Ελλη α v πολ- ταῖς ρι ἰς,αις ἀσαῖς - μἐγιῆα τῶν περι τα τρια-α Θυματα ιυροι τὶς αν προσταττομ- Θυσιν. Καὶ ἀή Mos παρ' υμνα νυτα δηλονο in γω. τω γαρ λαχον τι βασιλει φασὶ τ δε τά σεμινοτοτα πατρια τω, -πι- Θυσι- αποδεδοσθαι. Apud Aeraptios non licet re- is is absque secerdotio imperare. uuiu immo sex alio genere quispiam ui νegnum usurpet, cogitur post regni osumtionemsacris initiari, ut se facer-M . Praeterea in phtrimis Graeciae ciuitatibus, apud uos praesertim p. neniexistes, reperies, moecipuos asummis maudari magi raribus. Nam qui Regis munus obtinuit, ei jacrorum antiqui reum augustissma et maxime patria esse ferunt attributa. 6 De Lacedaemoniorum institutis idem

accepimus, resem ipso u et Politiae atque rei Publicae habuisse curam

Dissil

10쪽

ri rerum saera m quoque procurationem, ut adeo de hoc rege scri bere potuisset XENOPHON, 7 ουδεν εργον καταλέπετοes βασιλει ἐπὶη sese μι, ταὶ προς τίς - , πιτηγῶ δε τα προς τους-

regi in exercitu nihil aliud negotium resat, quam ut rerum aenuinarum respectu fit sacerdos , humanarum uero imperator. Tandem uero Romanorum ueterum non tacenda est huius rei consuetudo, quibus erat in more pesitrum, ut et reges sacerdotalem dignitatem gererent et sacerdotes legum et statutorum imperii curam haberent. Omnibus nota sunt in hanc sententiam v I R G l L II uerba, canentis, Rex Anius, rex idem hominum Phoebique sacerdos 8. ad quem locum bene sER vi us annotat, Maiorum enim haec erat comsuetudo, ut rex esset etiam facerdos et pontifex. Numae exemplum apud

OVI v My legitur, qui non solum multas leges Romanis scripsit, diuina id seri auctoritate simulans, sed etiam ipse plurima sacra obibati Orpheus, qui Thracibus leges condidisse scribitur, etiam sacerdos uocatur, non quod sicerdotio aliquo sunctus fuerat, sed quoniam secerdotem iustitiae se esse contenderat et institutorum sitorum originem ad Deos r serebat io. Multi praeterea Romanorum Imperatorum in scenam produ-

ei possent, qui simul secerdotalem dignitatem et nomen Pontiscis Maximi gesserunt aritie retinuerunt. Augustiis enim Caesar deuicto atque silppresso Lepido pontificatum inuadere in animum induxit et eo desumeto se Pontificem Maximum appellari uoluit, quod nomen multi post eum Imperatores gesserunt, etiam Imperatores Christiani, quanquam sacra gentilium abominarentur, non prorsus depossierunt. Facile ex his itaque intelligitur. ex qua ratione Imperatoribus Nqmen ἀρχιερέως fuerit tributum, quod eorum dignitatem etiam atque etiam confirmare uide tur, quo honoris titulo. etiam Traianum honoratum fuisse deprehendimus apud GR v TERvM ir ubi trane inscriptionem exhibet, ΛΥTO KPATO PI. KAI CAPI. l

Singula haec pluribus euincero et per partes probare nobis in praesenti non est coiistitutum, illud nobis susiciat, ex hactenus clisputatis sitis s PMque Patere, apud Romanos quoquUmperatQribus et respublic cutete

SEARCH

MENU NAVIGATION