Musei Sanclementiani numismata selecta regum populorum et vrbium praecipue imperatorum Romanorum Graeca Aegyptiaca et coloniarum illustrata libri 3. cum figuris addito de epochis libro 4 De epochis siue de notis chronologicis numismatum imperialium q

발행: 1809년

분량: 446페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

Tere solent, pro vitiatis, corruptisque, quaIes in unleo a grapho latino modo leguntur, habendas esse, illeptasque propterea, ob varias etiam earundem interpretationes, ut

aliquid ex iis certi, et explorati definiri queat de El,ocliae

Gagensis exordio. Quibus praemissis ad calculos veniamus m notis ΔΖ C, quas offert praeclarus Plautillae nummus . Si notas, quae amnum designant Gagensis epochae CCLXIV, iteraveris a die XXVIII octobris, a quo initium sumebat Neomenia Boni cuvilis Gagensium, a uni vero U. C Uarr. DCXCIII, cui illigandam epochnm statuerat Norisius , coepisset annus ille a.

d. XXVlli octobris A. V. C. CMLVI, interfecto iam Diautiano

Bnte aliqueri mensem, intra annum nempe a iudicio Raeti Constantis in Senatu habito circa ineuntem autumnum Boni praeeedentis V. C. CMLU, ut in cit. prima Exercitatione probatum est, quo etiam anno, et Plautillae nuptias, et decennalia festa peracta fuisse ibidem demonstravimus; ideoque eo tempore. quo statuendum seret emissum fuisse numininum ex die XXVIII octobris anni f. s. V. C. CMLUI, Pe spectus iam esse debuerat Plautiaul interitus, moxque relegatio Plautillae cum fratre in Liparam Insulam, quo sane tempore nulli amplius nummi in Plautillae honorem editi intelligendi sunt. Plautillae exilium statim ah intersecto patre memorat optimus testis Dio, qui praesens aderat, quod etiam quisque sibi facile suaserit is inexpiabile odium, quo in illam ferebatur Antoninus Caracalla, ut eam quoque exu lantem , et nuIlius eriminis consciam deineeps interfecerit. Si vero annum ΔΖC, idest CCLXIV duxeris ab exeunteoetobri an. V. C. Varr. DCXCII, quod unicum aliud superest extremum, cui assignari possit huius emeliae exordium. ut Norisius ipse consentit, nosque iam ex nummo Traiani, aliisque sub hae eadem Vrbe probavimus, coeperit oportet

annus iste ex a. d. XXVIII octobris Α. U. c. CMLV. finem habuerit die XXVII octobris insequentis anni V. G. CHLVI.

172쪽

Ex quo elare insertur annum hunc tempus Universum complecti, quo non modo sesta decennalia post Severi reditum, nuptiaeque Plautillae eelebratae fuerant, et Racit Constam tis judicium, et eausa peracta a PD. in Senatu, Severo pra sente, nec non Dione uno ex Senatoribus suffragium serentibus ; verum etiam , quo detectis a Geta Consule in limine mortis suae nefariis Plautiani gestis, eadem in eius, simulque filiae perniciem versa fuerant. Quae profecto ex nota Consulatus Getae ad annum V. C. CM I reserenda non dubium. Itaque rebus ita se habentibus non amplius

2mbigendum , quod epochae Gazensis eardo cum die XXVIII octobris A. U. C. DCXCu Silano , et Murena Consulibus eon

inelari debeat. Post hujusmodi ealculos, et ratiotinia, quae nulli ellia reptioni proposita esse possunt, addam hie duo Rrgumentand rem hanc suadendam alitissima. Primum ex eo dueitur quod Orientales Vrbes Imperio Romano subjectae nihil antiqv ius haberent, quam ut sua gratulationis , et obsequii OD scia praestarent erga Nomanos Principes, eum gravis aliqua , et illustris eausa sese omrret. Nulla maior, et ad Graecarum Vrbium honorificentiam, et ad gratitudinem

suam etiam demonstrandam optior esse Poterat Decasio, quam ea. in qua versamur. Sept. Severus Paulo ante, quam

reverteretur in Urbem , peragratis Orientalibus provinciis et Urbibus. easdem maximis beneficiis affecerat, sibique devinxerat. Eodem viκ reverso Decennalia sesta maguificentissime eelebravit, et Plautillam in conjugium Antonino filio suae peregrinationis foeto tradiderat, ob easque nuptias sesta, certamina omnis generis splendidissime edenda curaverat. Plautianus vero Plantillae pater comes, et iPse Sept. Severi in suis Orientis Itineribus maximis divitiis, exhonoribus ab eo auetus fuerat, a quo summo in pretio habe-hatur, ac Propterea evaserat omnium hominum Potentissimus, quamobrem etiam Vrbea Orientis univeram evi

173쪽

vehementer timebarit, simul tamen honore prosequebantur. Hisce porro ita se habentibus, quis quaeso negare Poterit nummos Plautillae, qui tanta copia non integro anno ejus conjugii a praedictis Urbibiis editi fuerant, Primo quoque tempore ex accepto nuptiarum nuncio emissos suisse* Idem porro statuendum de Gaga Syriae Palaestinae, quam paulo ante adierat, inviserat e Severus. Si Gazae epocham da-xeris ah An. U. C. DCXCII recte se habet res, quae nec admitti, nec intelligi rotest, at eam disperas in annum se. queiatem V. Q DCXCIII, ut iam vidimus . Sed secundi argumenti Ioco hic denique addamus exemplum Urbis Tripolitaruio , qui et ipsi Plautillae nuptias sua

pecunia celebrarunt, a siectis AErae suae annis DXIV.

Quoniam de huius epochae cardine nulla est quaestio, quod coeperit ab autumno A. V. C. CDXI.II, hinc sequitur Notas ΔΙΦ eoepisse autumno A. V.C. CMLV, finem habuisse ro-

vertente autumno an. insequentis V. U. CMLUI, sicque complecti universum tempus. quo niaptiae Rautillae, cele-hratae, acta Decennalia festa. et caetera omnia usque ad

Plautiani interitum et iisque notis palam fieri nummum a Tripolitis emissum Primo quoque tempore in gratulationis, et obsequii testificationem. Idem sequitur de Epocha Gazenai, si ea ducatur ab octobri expirante Α. U. C. DCXCII,

Pus vero omne gratulationi a praestandae, edendique .Dummi Praeteriisset, si in sequentem conjiciatur. Quid tu. lentius hoc exemplo 2 Extat etiam apud Ualli. praeclarus nummus Alopsuestiae Ciliciae cum Imagine Caracallae ex una Parte, ex altera vero cum ea Plautillae, et notis chro. nologic. cT AEC An. CL . Iste utique prae eaeteris IIummus emissus dicendus est occasione nuptiarum, Antonini

Caraealtae eum Plautilla, et ad easdem propterea honorandas . Haec porro digito veluti ostendunt notas AEC ducendas ab autumno A. U. C. DCXCV, iisque complecti annum

174쪽

NVM ISMAT IMPERIA L. Is

disseras eomputationem in autumnum hujus anni CMLUI, vix, ac ne vix quidem eae notae ad Plautillae nuptias speetare poterunt. Vide de his sub eadem Urbe Mopso. MNA Caput Iuliae Domnae. εIco ... TAZA . In imo AZC An. CCLXVI. Binae muneres dextras iungunt, Io , et Genius Urbis cum cornucopiae. Inter utramque figuram in area signum Urbis. .Er. 3.

Meus , qui male in iconismo descriptus fuit sub Faustina jun. de quo vide in Mus. n. descriptione. Apud Pelleri n. Suppl. I. Parte II Tab. II n. ri delineatus exhibetur nummus Gadae Septimii Severi cum nota intermedia, sive secunda Z, quae annum LX exprimit. Vide illum Paulo ante, item alterum Plautillae ex Norifici cum eadem nota Z . IOvΛ ΔoMNH Caput muliebre. εIco AZA ZEC Duae figurae stolatae stantes, dextra jungunt. A r. a. Pocockius in Append. Nil m. AEgyptiorum ex suo Maseo , et Thesauris Brittanicis pag. 98 , qui perperam hunc a aliumque similem inter AEgyptios recensuit, quique Procul dubio de Gaza supplendi, atque in hoc praeterea agnis scenda epocha. sive annus ZEC, CCLXVII. ΑΟ Ε δε Cen CcOvΗPOC caput Sept. Severi laureat. TAZΑ ΗEC An. CCLXVIII. Mulier tutulata stans. d. hastam puram , τ. cornucopiae , ad Pedes cervus . In

area Gazae signum . IEr. R.

Haym. T. II p. 3ro. Τab. XXXVIII n. tr. x Quadriennium circiter ante obitum Sept. Severi cusus

hie nummus .

Caput Elagabali. TAZA EΠC An. CCXXC Serapis stans eum attributis.

Post Hadrianum notae adjiciuntur sine lit. E, vel f TΟΥC , quae Praemittatur. Hine suspicari quis potest exPres um

175쪽

.66 DE NUTIS CHRO NOLO C.

in nummo fuisse annum CCXXCv. Verum hoc posito pediperam in suprascripto Catalogo capitis imago Elagabalo assi scribitur, quae ad Alexandrum Severi necessario spectars debet.

Caput Elaginali, om epigri r AZA AC An. CCXXC Elagabalus pectore tenus, ab

aquila alis expansis vehitur. AEr. g. Valli. de Num. Graecis

rem manum extendit ad taurum.

Peli. N. II p. 377, Elagabalus postquam Nicomediae hiemaverat, Romam primum se contulit labente vere an. U. C. Varr. LXXII, deinceps vero Jul. Paulam sibi eoni inio copulavit. Vide lib.

n. Pag. 239. Ex his sequitur hujus epochae cardinem anteriorem esse non posse exeunte Octobri ua. V. C. Varr. DCXCII. Nam si notas JIC iteraveris ab anno Praecedenti DCXCI in exitu fuissent octobri expirante an. V. C. Varr. Cina. XXI. eum adhuc Elagabalus in Oriente versaretur, ac nondum de nuptiis eum Paula ineundis cogitare potuisset.. Tertius Igitur est hic nummus, quo primum huius epochae extremum comprobatur, alii duo surm Trajani, et Hadriani praeter superiorem Plautillae, quo' consule suo loco. Quoad alteram extremum res altius repetenda. Numini Paulae

AEgyptii exhibent notas Lr, hique plures; pauciores vero LΔ. Annua textitis imperii Elagabali eN AEgyptiorum methodo coeperat ex Neomenia Thoth, sive ex die XXIA a gusti an. V. C. Varr. CMLXXII et annus IV inierat die XXIX augusti insequentis anni CMLXXIII. Ex his ergo inferre oportet coniugium Paulae cum Elagabalo initum fuisse, vel non longe ante diem XXIX augusti an. V. C. Uarta C XXlI, antequam ea de re nuntius Alexandrinis asserri Pot i. et, qui Procul dubio re comperta ante Neomeu iam

176쪽

NVM ISMAT IMPERIA L. 36r

ipsorum anni civilis, in gratulationis argumentum nrammos emittere non omisissent cum anno II, L Br vel certe dicem dum nuptias illas celebratas fuisse paulo post eandem Neomeniam Tholli anni suprascripti V. C. CVLXXII. Plures enim extant nummi Com. Paulae cum an. III, sive Lr , ut meus, caeterique videndi apud Megam , vix aliqui vero eumam IU, LΔ. Quod argumento est anni unius, et aliquot vix mensium intervallo matrimonium illud initum , diremptumque fuisse. Quod cIarius Patet ex nummis ipsis ptiis Aquiliae Severae numero pluribus cum anno IV, LΔ. Nam qui sunt Aquiliae Severae cum anno V. Le, reserendi procul dubio ad iteratas nuptias Elagabali postremo te rore, cum Aquiliam repudiasset, locumque fecisset Anniae Faustinae sub L Δ, et ε, tu in aliis, atque aliis sibi succe dentibus , quarum nomina ignota sunt, antequam ad AcyIiliam reverteretur, quemadmodum Dio synchronus Auctor expressis verbis resere lib. LXMX, et cum eo consentiunt veteres alii Scriptores . Ex his itaque patet Paulam repudiatam fuisse mensem uix aliquem post Neomeniam Thoth,

sive diem XXIX augusti an. U. C. Varr. CNILXXIII. Quapropter notae ΠC, quae in exitu fuerunt expirante octo-hri an. U. C. CMLXXIII ex praecedenti autumno Ostendunt eΡncham hanc nec posteriorem esse posse anno V. G. DCXClli . Quod erat alterum Sed jam de cardine in A. V. G. DCXCII constituendo in Plautilla diximus.

GERMANICOPOLIS PAPHLAGONIAE

Extat de hae Urbe erudita Disseri. Cl. BelIeii Τ. XXX.

1lem. qui eam, non Isauriae, ut Ualli. visum fuerat, sed Paphlagoniae adscribendam statuit. Ad eam autem olriiii nem delatus est Uir Gl. . quod in aliquibus nummis Vrbis nomini addatur voκ ΠΑ , vel ΠΑΦ. Quanquam autem eκ

his rem uItra teli jactum ponere, Ut aiunt, minime fas

177쪽

sit, praeserti in qi Oil in nummo Arigonii praecedat altera vox APx , quae de aliquo magistratu in liciti in praebet, tamen Bel Irii interpretatici minime respuenda , atque aIteri certe anteponenda ob chro uol. notas , quae in seipientibus nummis occurrunt. Ad epocham uero quod spectat L quam in nummis tantum Sept. Se ri. ejusque uxoris Iul. Dominnae hactenus riovimus signatam fuisse. si vera est lectio nummorum . quos indicat idem Belleius cum notis chronol. C an. CC , cum certo constet de aliis nummis Sept. Severi

eum epocha LT CIc an. CCXV ejus limites definiuntur ata. tumno. an. U. C. Varr. DCCXLVI, et DCCXLIX. Vide qua

in nummorum descriptione adnotantur. Ac propterea nonnisi conjectura ,. cum Bellejo hujus epochae initia duci po .

Nummi duo Iul. Domnae Epocha C an. CC Beli. cit. Dissert. sest non indieat a quo. Auetore,. vet Museo haec deprompserit, qui sontes mihi hactenus incomperti . Gillantius quidem quatuor describit in Sept. Seu

ro, hi nos in Iul. Domna. sed in uno tantum notae sic exhibentur cT . . . . C , ex quo min. aliam notam subintelliingendam esse vides. reliqui omnes notis penitus carent, ac

latine tantum in uno Severi addit Valli. an. CCXV . omissis, ut arbitror , notis graecis errore typographi . Positis autem huiusmodi notis , cum Sept. Severus ante Kal. Iul. A. V. C. Varr. CMXLUI Augustus a Senatu appellatus fuerit, et paulo ante ab exercitibus IlIyrie., et Pannon. Imperator acclamatus , sequitur sane epochae initia retrahi iure posse luautumn. anni V. C. Uare. DCCXLVI. tantum enim superest temPoris, ut antequam exiret an. C nummi huiusmodi in

grauitationis argumentum Severo dicari Potuerint. - Diuitigod D, ' o li

178쪽

NVM ISMAT IMPERIA L. 163

Arigon. Tab. VII. Tom. I. n. 97. Quod esset Domus Deorum, ut se inscribit. merito etiam Sacerdotalis Civitas vocabatur, quemadmodum, et a Virgilio AEn. II appellatur Ilium: o Fatria o Diviam Dormis Ilium lIovΛΙΑ ΔΟMNA C BACTH. Caput Iul. Domnae. T PMANI ΚΟΠΟΛ DC. In area cT CΔI an. CG. XIV In imo XANEOC. ID. . Ec . Num. Vet. P. III, et Tab. XI. n. s. Av ΚΑΙ Λ Cc.. ccovΗPOC Caput Septimii Severi Iaureatum cum paludamento ad humeros. TεPMANIxoΠΟΛ cnC εT In area vero e I C an. CCXV.

Iuppiter eum modio stans. d. elata aute aram, s. lim tam , veI Bc trum. AEr. I.

Prid. Non. Febr. an. V. C. Varr. CMLXIV Eboraci in Britannia moritur Sept. Severus. Si epochae initium ducas X a

179쪽

ab autumno an. V. C. Varr. DCCXLIX, anous Cle exeat oportet ineunte autumno anni VII LXlV emortualis Severi. Recte itaque se habet alter e tremus limes a nobis constitutus et

DACIA PROVINCIA

Q lema luaodum Ui minacium in Moesia superiori a Go diano Pio Colonia constituta in beneficii n et noriam epo claam instituit, ita et Dacia Provincia a Philippo libertate

donata, ab eo tempore annos in nummis suis signare coe Dii, qui tamen ultra decimum non progrediuntur. Singi lis autem annis magnam ipsorum numismatum coDiBm

misit ad Gallienutii usque . Sed tanta in iisdem , qui ha ctenus editi sunt notarum . occurrit confusio, imino , et contradictio, ut nullo adiumento esse Possint ad chron Ologiam illorum temporum, vel confirmandam , vel illustrandam. Suffciat exemplum numismatum Valeriant. et Gallieni cum anno VI, tum vero .Emiliani cum annis VII, et VIII. Tale est hujusmodi erratum, ac temporum laver. Sio , ut nulla Tatione sanari queat. Constat enim, Ut alibi probavimus . remisianum post trimestre legitimi imperii sp tium ab exercitu suo interfectum fuisse. Db eoque tempore

initium habuisse illud Valeriani eum Gallieno. Qui exm fieri potest, ut eum in horum nummis habeatur annus VI, in iis A initiani, qui eos antecesserat, locam habere possit annus VII, immo etiam UlII Attamen huiusmodi nummi a probatae fidei auctoribus referuntur. Idem autem dicendum de Hostiliani nummo cum anno VII; ille enim tantum abest, ut Valeriano imperanti superstes extiterit, ut etiam extinctus sit ante Galli, et Volusiani interitum , qui legitimum IEmiliani imperium praece serunt. Praeterea si Emiliano imperante labebatur Daciae Provinciae

annus VIII, quoniam ejus brevissimi imperii finis, et Ua-

180쪽

leriant initia removeri nequeunt ab An V. C. Varr. MUI,

idis re ex intiUmeris monumentis, iisque omni exceptione majoribus, sequeretur hujus epochae annum primum saltem cum An. V. C. Varr. CMXClX iungendum esse. Quo posito nec annus lil in Traiano Decio, nec an. V iii Gallo. et Volusiano, nec denique VI in Valeriano, et Gulieno

locum liabere possent , qui tamen in eorum nummis havictenus editis conspiciuntur. Accedit quod nullo certo te POre statui possit eius epoeliae exordium. N im si a Kal. januariis anni V. C. Varri millesimi illud repetendum velis,

ea quidem, quae ad Philippi, tum Decii. itemque Galli,

et Voltistant imperandi tempus, eorumque exitum, et Successionem pertinent, rite computari, comi ararique Pote Tunt . Verum tunc sequeretur ex Valeriani nummo Caesareo cum an . Vt, ejusdem initia imperii eum anno V. G. Varr. MV consociaiada esse, quod a veritate prorsus alie num . dii epochae exordium differas in autumaum eiusdem

anni millenarii, sanabitur quidem Iabes ista de Valeriani initiis , sed an. III hi nummo utriusque Philippi, et Otaciliae vix locii in habere poterit; nam in hac hypothesi coe Pisset autumno anni V. C. Varr. Mi I, cum iam Philippus

in campis Ueronensibus a Decio superatus suisset, et una eum filio extinctus circa septembrem. Quae res, nisi O staret , hujus molli cardo caeteris omnibus anteponendus mihi videretur . Tantae nummorum inconstantiae in signandis Imperatorum annis , ut manum medicam asserreti eraditissimus Mag lenus de hujus tam brevis epochae exot

dio multiplicando cogitavit. Sed id cum per se incredibile est, tum minus prospere eum fecisse iam probavit Cl. E-cλhel. de Doct. Num. T. II. pag. Ist. Igitur cum haec ita se habeant nummos singulos, qui ex probatis sontibus hactenus innotescunt, hie subjicere minime praetermittam, quin tamen aliqhid de iis definiendum mihi sumam. Quaedam tantummodo adnotanda curabo. quibus sphalinata, qu v

SEARCH

MENU NAVIGATION