Leipziger Studien zur classischen Philologie

발행: 1885년

분량: 743페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

721쪽

De rebus Tegeaticis.

digerimen semper in diuerso rei publicae statu positum erat, cum Tegeatae Spartanorum pedisequi paucorum potestatem conseruare studerent, Mantinenses popularis imperii fautores alienati ab Eurotae accolis ad Argivos magis inclinarent i). Ea propter laedero icto inter Athenienses, Eleos, Mantinenses Argivosque mox sociorum exercitus contra Tegeam proficiscitur, ubi popularem ciuitatis partem ipsis amicam e8se noui Orant. Verum in tempore Laeedaemonii ab Agide rege ducti suis partibus auxilio ueniunt et clarissima apud Mantineam relata uictoria dirimunt aduersariorum consilia. In proelio ut

Graniores tumultus intestini post cladem apud Leuctra inlatam Lacedaemoniis Tegeae coorti sunt. Stasippi etiamtum partes nobilium deditae imperio atque Laconibus obnoxiae prae ceteris in oppido uigebant δ). Iam aduersarii eius, Callibitet Proxeni adsectae qui plebei rebus obsecundabant, excutere Spartanorum dominationem omnesque Arcadiae populos in unam societatem conglutinare studebant Thebanorum uidelicet ope steti. Qui eum nihil apud theoros impetrassent, si populus conuenisset maiorem eius partem se esse iuuaturam arbitrati cum armis confluunt. Tum aduersarii quoque arma capiunt

nee numero inseriores. Pugna commissa Proxeni et Callibit partes landuntur, sed Stasippus paucis aduersariorum occisis reliquis parciti Hi ad murum Mantineam uersus spectantem sese recipiunt ibique congregati quiescunt. Cumque iam pridem a Mantinensibus auxilium petissent, nihilo setius cum Stasippi adsectis de pace agunt. Aduenientibus uero Mantinensibus oppidum produnt. Tum Stasippi partes Pallantium uersus fugiunt et in nescio quo Dianae templo reconditi manent, quoad demolientibus tectum sani aduersariis inclusi se exituros

1 Thue. V 32. Frustra breui post eompositam pacem quam Nicianam appellant Corinthii et Argivi operam impenderunt, ut Tegeatae quorum magnum esse numerum uiderent a Lacedaemoniis desciscerent.

722쪽

Georgius Immanuel Sehuedler

profitentur. Quos illi comprehensos Tegeam reclucunt et interficiunt. Perpetrato scelere sere octingenti ex Stasippi pane conterriti Lacedaemonem discedunti Spartani autem expeditiono Agesilai duetu in Areades suscepta nequiquam, qua olim fruebantur apud Tegeatas dignitate, eam recuperare periur08-que Mantinenses ulcisci tenderunt. Quin mox in suis ipsorum finibus ab Epaminonda magnisque sociorum Copiis qu0rum bonam partem laciebant Arcades petiti sunt, neo multum ascit quin celeberrima sedes Heraclidarum modo caput Peloponnesi iure existimata radicitus hostium mole tolleretur ). Ruram Mantinea auctor fuerat machinationum illarum popularium ab quo inflammati repente communis patriae amoris. Lycomedei hinc oriundus iuxta Epaminondam in condenda Megalopoli novicio Arcadum capite plurimum uidetur ualuisse UM consilio primum decem milia quae uocantur Arcadum Megalo polim conuenerunt, qui de bello ae pace deliberarent ali de ad uniuersam nationem pertinentia administrarent B. Attamea

ij Xen. Ηist. Gr. VI b, 6 sqq. Multo breuius et neglegentius DiodomiXV 593 eadem refert. Notus quem propter Lycomedis conailium omes Arcades in unam rem publicam consociandi natum dicit a rixa factionum de Tegeatis Xenophonti memorata non differt. Omnino plus mille quadria gentis partim Pallantium partim Spartam profugisse; quorum illos tradit a Pallantiensibus uictoribus necatos osse. Agesilaum uero Tegeatarum agros populantem inducit, non Mantinensium ut probabilius Xenopbod. 23 Xen. Hist. Gr. VII 1, 23 sqq. Diod. XV 59. 62. 67. Quod prisqAgyrtensis loco Tegeatea audit Lycomedes mero scriptoris errori debetor Amentis sit Pausaniae auctoritate sVIII 27, 33 ad tuendam duplicem Lycinmedia personam abuti. Enarrantur ibi quos Areades synoecismo Megalo politano praes erint: 'Hιρέθησαν δὲ καὶ ino των Ἀρκάδων οἰκιστῶ A Wμηδης καὶ 'Oπολέας καὶ Τέμων τε καὶ Προγνος, οὐ τοι μὲν ἐκ Irim. Λυκομηδος δὲ καὶ 'Oπολέας Μαντινεῖς, Κλειτορlων δὲ Κλεολαος καὶ φιος, Εὐκαμπωας δὲ καὶ Ἱερώ-μος ἐκ Μαιναλου, Παφρασlων Ποσσκράτη)ς τε καὶ-όλνος. Cur Tegea quattuor miserit synoecistas, reliqο ' civitates binos non intellegitur. Quod uitium optime tollitur si Lycomedis et Opoleae nomina praua dittographia esse praesumpta statuimus. FINprimus hoc uidi. - Ρlus semel Lycomedea communis Arcadum exercit imperator electus est si fidem habere licet Diodoro. 33 De ιαρίοις illis grammaticorum inspicias testimonia, in prim Harpocrationis ad Aristotelis communem Arcadum rem publicam progo

723쪽

De rebus Tegeaticis.

idem nouam discordiam incendit, cum Thebanorum dominationem non minus suis grauem fore sentiret quam Lacedaemoniorum. Ideo qua praepollebat auctoritate in communi concilio ni foedus pangeretur cum Atheniensibus μυρέους permovit. Quod cum ipse Athenis seliciter consedisset, rediens per exsules

praematuram mortem obiit i).

Rationes eius in communi Arcadum re publica Mantinenses quidem persequi pergebant; haud pauca tamen societatis membra aliter iudicabant. Ipsi quoque Tegeatae qui eo tempore praesidio treeentorum Thebanorum in urbe locato ) non libera agebant uoluntate infesti Mantinensibus ad Epaminondae partes inclinabant. Auctae sunt turbae bello ab Arcadibus Eleis inlato. Etenim cum duces illorum eparitos electam societatis Arcadicae cohortem militarem' sacris diuitiis Olympiacis alerent, Mantinenses hoc piaculum abominati ceterarum ciuitatum inimicitias in se susceperunt. Postea cunctae sceleris admissi

cantis. Reapse numquam tota natio Arcadica sociata uidetur fuisse. Manlinenses paulo Rute pugnam propter portas suas Runo a. chr. 362 commissam defecerunt. Alexandri iussu concilium Arcadicum anno 324 abolitum est,

si quid concludi potest ex Hyperidis loco iin Demosth. is. IV Blassii mutilo. Cf. Schaeseri Demosth. III 1 p. 287. Inter annum R. Chr. 265 quo decretum Chremonideum io. I. A. II 332ὶ esse exaratum Diuenberger i Herm. IIp. 30l et 30bi censet atque aetatem tituli Lebasiani II 340a tDittenbergeri

167, Caueri 444ὶ magna Arcadum pars renouauit Eocietatem. Illic enim singulae ciuitates terrae, in eis Tegeatae, cum Atheniensibus pactae enumerantur; hic uero genatus Arcadum et μυμων concilium proxeniam conis ferunt Phylarcho Atheniensi quod post Aristodemum, ante Lydiadem tyrannorum uicibus Megalopoli fungentes uidetur euenisse, intra igitur annosa. Chr. n. fere 2bi et 238. Tegea tum membrum fuit congregationis Arcadicae, euius quinque demi H - idem numerus plerisque diuitatibus incommuni sedebat concilio - subscripti leguntur decreto. Utrum δαμοργοί illi numero quinquaginta ipsum effecerint-senatum, ut Foucarius uoluit in commentario tituli, an potius partem eius ad exsequenda decretorum iussa sorte electam nunc haud in promptu est diiudicare. Quid porro egerit restituta societas aut quem finem nancta sit in obscuro latet. 1J Xen. Hist. Gr VH 4, 2-3. 2ὶ Xen. Hist. Gr. VII 4, 36.3ὶ Diodoro teste sXV 62. 673 quinque milia erant. Cf. Hesych. ἐπα-ροητοι, Kellermannum: De re militari Arcadum, disserti Monac. anes 1831, p. 44 sqq.

724쪽

Georgius Immanuel Sehπedlercongeiae de pace eum Eleis conuenerunt, quae in urbe Tege tarum iure iurando confirmaturi). Qua abusus occasione lux praesidii Thebanorum, quicumque praesentium studiis Mantinensium obnoxii uidebantur, comprehensos in eustodia tenet moxque dimittere coactus tamen Thebanorum iudicio liberatur τὶ Inde quarta fit Epaminondae in Ρeloponnesum expeditio quam dudum poposcerat pars Arcadum, memoranda illa Mantinensi pugna finita. Hic telo hostili auctor principatus perpaucos annos a Thebanis obtenti absumptus est, coniuncti Lacedaemoniorum et Atheniensium exercitus pulsi. Denuo antem diseidium inter Arcades exortum luculenter comparuit eum Tegeatae, Megalopolitani, alii Thebanis, aduersariis Mantinenses essent auxiliati δ). Iam pax conuenit inter diuitatos belligerantes; quies tamen Arcadibus non redit, eum et clom sticae seditiones maneant et a Lacedaemoniis periculum instet ne Megalopolis exscindatur j. Nihilo minns ut tunc Thebanorum adiuti auxiliis hostium impetus inritos reddunt, ita dein per Philippum terras quondam ereptas a Laconibus sibi reparant'. Quae Macedonica aetate Tegea uiderit eorum perpauca innotuerunt propter Diuolam testimoniorum materiam. Dia- doehi qui dicuntur et bellicosi Spartanorum reges haud raro in Arcadia quasi in Martis harena nersati sunt β). In Chremο-n ideo bello socios suisse Tegeatas cum multis aliis Graecorum oppidis Atheniensium et Ptolomaei Philadelphi aduersus Antigonum Gonatam ex ingeriptione supra laudata enucleamus. Saeculo fere post foederis Aetolici participes exstitere'. Ddili Hinc discimus non usque Megalopolim concilium conuenisse Adicassicum. 2ὶ Xen. Hist. Or. VII 4, 33 sq. 3ὶ Xen. Hist. Gr. VII b, 4sqq. Paus. VIII 8,l0.4 Xen. Hist. Gr. VII b, 26-27. Diod. XVH 94. Dem. XVI. 5ὶ Diod. XVI 39. Paus. VIII 27, 9-10. Pol. IX 28, 7. XVm 14, T. 6ὶ Cassandrum Tegeam oppugnasso Diodorus iXIX 3bi ad annum

a. Chr. 317 memorat. 7ὶ Pol. II 46, 2. Utique antiquior hac re titulus est, quo Phylarcho proxenia ab Arcadum concilio decernitur. Fortasse amicitiae cum Aetolis initae monumentum est proxenia ad Demetrium Aetolum delata, cuius meis

725쪽

Da rebus Tegeaticis.

inclo adimentibus Aetolis tertius qui Spartae regnauit Cleomenes oppido potitus est. Contra quem Arato auctore Antigonus Doso ab Achaeis in auxilium accitus Tegeam obseditot in deditionem recepit Φ). Devicis ad Sellasiam Cleomeno anno a. Chr. 221 pristinus rei publicae status Tegeatis per Macedonem restitutus est ). Quando Achaei urbem in suam societatem adsciuerint haud in aprico cernitur. Utique post Μachanidae tyranni Laconiae interitum anno a. Chr. 207 quo capta est a Philopoemene membrum suit huius foederis ), doneo anno a. Chr. 146 prouinciam Romani Achaiam instituerunt. II. In deseribenda rei publicae Tegeatarum forma magno eum emolumento Gilberti librum de antiquitatibus Graecis in

usum nostrum uertemus cuiu8 uol. II pp. 128sqq. huc spectant. Duas cum eo periodos discernimus, paucorum dominationem eamque aetatem qua ipse populus summa potestate adornatus res suas gerebat. Terminalem intellegimus annum pugnam Leuctricam subsecutum l. e. n. Chr. 370, cum Callibii ac Proxeni partes superiores euaserunt in ciuitate. Posteriori rerum statu quamuis ceteroqui obscuro tituli Tegeatici qui maximam partem tertii esse a. Chr. 8aeculi uidentur aliquantum lucis adspergunt. De priore sere omnia negetuntur.

Unicum iuuat Xenophontis Hist. Gr. VI 5, T) testimonium

de theoris: ηττωμενοι δὲ οἱ στερι τον Προξενον καὶ Rause βιον ἐν τοῖς θεαροῖς νοιιέσαντες εἰ συνέλθοι ὁ δῆμος πολυαν τ si πληθει κρατησαι ἐκφέροντο τα Οαλα, unde nihil elicitur nisi magistratum maximi momenti apud Tegeatas fuisse theoros ).

Quod inde a Callibit et Proxeni uictoria penes populum

summam rerum fuisse contendimus, cum per se probabile est 1ὶ Pol. II 54, 6. 2 Pol. II 70, 4. 33 Pol. XI 18.4 Dorica forma seriptor utitur; Atticam Thucydides iv 47 in magistratu quodam Mantinensium adhibet. Primitus θεωρol eos significant qui deorum curam agitant. Vulgo ita legati notantur ad deorum sollemnia aut uti oracula consulerent missi. Proin Tegeae olim theori saerum fuisseeollegium diuinis rebus institutum uidentur. Quidni etiam seriore aeuo omela quaedam illuc pertinentia exercuerint 3

726쪽

Georgius Immanuel Sehπedlerium inscriptione 340 b Lebasiana de tempore lapidis inelai quod alterum saeculi tertii ante Christi aetatem dimidium uideri

diximus aperte confirmatur. Cuius initium hoc est: εδο, ijdas uti των Tεγεατων i). Multum haud dubie in nouo rei pabii cae glatu constituendo legumlatores oppidi natuerunt signis palam et ciuium pietate uel Pausaniae temporibus honorati. Quamquam uixerintne aequales an fuerint adeo diuersae aeta tis, ut unus quisque aut priorem immutaret legum indolem adlpropius ad persectionem duceret ignoramus. Ut in reliquis Graecorum diuitatibus senatorio consilio res

deliberandas praeparanti licentia popularis arbitrii cohereetatar, Nam huius instar trecenti sunt in lege de aedificiis pablitis memorati'. Habes hic β 2 a ita praescriptum: εἰ δε uotiuρς

κατυ τας πOLOς. Quoniam controuersiae de pecuniis publicis ortae ita senatui disceptandae proponuntur, hunc sicut qdissa. Chr. 8aeculo ae priore quarti dimidio Athenis roditus at timpensa rei publicae curasse in propatulo est. Inter magistratus Tegeatarum praesides populi et prae tores grauissimi erant, quorum illi archontibus sere Athenied sium respondisse uidentur. Tres uiri sedebant in eo collegi', ut subscriptio docet decreti Agesandro proxeniam tribuedui

1 Similiter titulus Agesandro Thessalo Scotussa oriundo proxedisy conferens occipit: Dodi τοῦ noui τῶν Τεγεατων. Is commodius q. apud Sauppium tu. p. 286 n. b) in Ditisnbergeri Sylloge 3173 aditur. 23 Fortasse septuageni quini pro singulis tribubus munere faue

bantur.

3 Per errorem quadratarium scripsisse προστάταe quod in um' exstat Sauppius monuit. Alibi uoce προστα rucet scit. του δημου plerumqMin uniuersum significantur qui ciuitati praesunt. Numerus prostatarum g archontum Athenis uno minor est quam tribuum. Etiam in titulo Lebasti item proxenum quendam honoranti prostatarum Tegeae N pq

727쪽

De rebus Tegeaticis.

Saepius praetores nominantur quos annuos suisse inde conligimus, quod a primo quoque annus denotabatur. Subseripium enim legitur titulo Lebasii II 340 b: ἐπὶ στραταγοῖς τοὶς περι Αρθιωνα. De numero praetorum discrepant lapidum testimonia. Titulus dedicatorius collegii Lebasii 338 MCaueri 456) septem enumerat octauo addito equitum magi8tro, nono scriba. Contra decretum de hospitio publico Agesandri undecim duces habet, praeterea magistrum equitum et scribam. Eiusdem aetatis non esse illas inscriptiones dialecto sane non efficitur, illic Arcadica hic Attica magis siue communi Graecorum ), uerum ipsa diuersitate numerorum. Olim nimirum Octo membrorum suit magistratus, ita ut bina singulae tribus eligerent, post duodecim ut terna crearent. Scribam B cuius dignitas inferior putanda est ipsi duces cum praefecto equitum cooptasse uidentur, perinde ut Athenis senatus scribam suum dicebat eiusque actionum publicarum rationem subibat. Auctoritatis praetoriae magnum habetur documentum, quod in cunctis proxeniae placitis subscribi adsolebant hi. Ad senatum nonnumquam duces reserebant aditumque parabant redemptoribus in persiciendo opero propter bellum praepeditis damnoque adsectis, ut loco supra e lege de redimendis operibus publicis allato cognoscitur. Eiusdem decreti ο 4 a heliastis quibusdam multa exigenda transmittitur, si plures duobus unam communicarent prouin-

uidetur iniecta fuisse. Tamen nihil praeter litteras προστατα in fine relictum est; nomina desiderantur. Apud Aeneam quoque Tacticum se. 11:o του δήμου προστατης certus Argivorum magistratus intellegi possit qualem insuper Opunte, apud Chaones, Molossos, Dymaeos, Stymphalios inuenimus. O . Gilbertum II p. 328 n. l. 13 Vide Sauppium P. 8 Sq.2ὶ Arcadico sermone γρας ς audiebat; pariter ιαρος usurpatur Pro Attica forma υρεις. In is mento quoque rationum Tegeaticarum - est Lebasii titulus 34l ε - truncum scribae nomen sub finem additur.3 Unus Lyaeus In populi seito 340d Lebasii o ducibus nominatur; sed manca est inseriptio. Nescio an idem nomen in Agreandri decreto reponendum sit ubi Λυαῖον lapiet da insculpsit. Quod 'Aγέας hic scribas officia praestans illic redit non neminem potest offendere.

728쪽

Georgius Immanuel Sehπedlerciam operariam aut si quis plura duobus operibus simul suseinperit, cui non ipsi consensu ueniam dedissent. πιη ἐξεστω δε ιιζδὲ κοινανας γενέσθαι πλέον η δίo ἐπὶ sit δενὶ τῶν

αλέα contionem Doriensium significabat; numquam uero ol αλιασταl eodem sensu adhibebantur. Nec populi iudicium hoc loco potest intellegi heli astarum ritu Atheniensium et Ar giuae αλιαίας, quorum non fuerit multas impositas repetere, nedum lacile tot iudices aliquid unanimi probarint. Quam ob causam haliastae quin magistratus sint accipiendi in dubiam uocari nequit. Merito opinor Foucartus in commentario strii eos serme parem administrasse prouinciam atque polianomo Heracleensium censet quorum annua suit dignitas λὶ. Porro nomographi apud Tegeatas uidentur exstitisse, quod iam etsi ad priuatorum hominum societatem mutila inscriptio 341 a Lebasti melius reseratur hanc e re publica instituta Starepetisse consentaneum est j. In numero extraordinariorum magistratuum quos Graeci

uocabant ἐπιμελεέας εσδοτ ες ) et ἐπιμελομενοι habentur is decreto de aedificiis publicis memorati. Quorum illi locatore Sunt operum, qui non quotannis sed cum eis usus erat crea bantur, ut Foucartum in notis ad inscriptionem 194 a Lebastili in priore tabula Heracleensi l. 127 s C. I. Gr. III 5774 multam eos ductoribus Liberi agrorum si officia uiolarent constitutam exigere iubentur εἴ τινές κα μὴ πεφυτευκωντι κατταν συνειμαν, ανγεγαφάντω καὶ ἐπεM σθω τα ἐπιζάμα τα γεγραμιένα ποττιῆ ἀλλ ρ ιυσλοφιατι. 23 In extremo titulo leguntur: γραψάτωσαν δὲ καὶ οἱ νομογ λόφρ

729쪽

De rebus Tegeaticis.

l. 13-19) ostendisse equidem credo. Tegeae ius disceptandi controuersias si quae inter conductores eiusdem laboris socios ortae sint eis desertur xj. Una qui contra fidem conuentionis egerint uel quacumque ratione opera locata damno adfecerint puniendi traduntur locatoribus; poenae magnitudo horum arbitrio subiecta est, iudicio competenti approbanda . Denique potestas eis datur si redemptores operariiue operibus nocere uideantur aut custodibus non oboedire aut multas spernere constitutas, ut operarios dimittant, redemptores puniant atque in ius uocent, sicuti de eis prouisum sit qui pactam uiolarent conuentionem'. Perinde ac locatores οἱ ἐπιι ελομενοι qui perficiendos labores custodiebant in certum quoddam tempus prout necessitas oblata erat eligebantur. His similes partes

In fine commentationis paucula ista adiciantur, quae de bonis ac reditibus publicis Tegeatarum innotuerunt. Ad solita priuilegia hospitibus publicis inrogata ἐπινομία accedit, i. e. ius in agro publico pascendi, et immunitas uectigalium importantibus et exportantibus μ). Fuerunt igitur communia prata

1ὶ Exordium legis laudatae quatenus saluum est hic exscribitor: εικάν τι γίνητοι τοῖς ἐργωναις τοἰς ἐν τοῖ αυroi εργοι, oσα περὶ τὁ εργον απυέσθω δε ὁ ἀδικήιιενος τον αδικεντα is αμεραις τρισι απυ τα ἄν et δἀδίκημα γένν Οι, υστερον δὲ μή καὶ ο τι ἀγκρίνωσι ol ἐσδοτῆρες, κυ-

ριον ἔστω.

23 Id ο 3 sie concipitur: El δ' ἄν τις ἐπισ-στατοι ταῖς ἐσδOσεσι τῶν Εργων ἡ λυμαlνντοι καr ' εἰ δέ τινα τροπον φθέρων, ζαμοφω οἱ ἐσδοτῆρες ἴσαι ἄν δέατοί σφεις ζαμlαι καὶ αγκαρωσόντω ἰν ἐπέκρισιν καὶ ἰναγοντω ἰν δικαστήοιον τὸ γιγνομενον τοῖ aristin τας ζαμέαυ. Plura fuisse apud Tegeatas iudicum collegia addiscitur.3, Vide g 7 m: Εἰ δ' ἄν τις τῶν ἐργωναν ἡ τῶν ἐργαζομένων ἐπο-

ένειάζεν δία τοι ἰν τα εργα ἡ ἀπειθῆναι τοῖς ἐπιμελομένοις ῆ κατυφρο- νῆναι τῶν ἐπιζαιάων τῶν τεταγμένων, κυριοι ἐοντω οὶ ἐσδοτῆρες τομμεν ἐργαταν ἐσδέλλοντες ἐς τοἰ εργοι, τον ἐργάναν Καμlo'ες ἰν ἐπ κρισιγ, κατάπεν τος ἐπισπισταμένος ταῖς ἐσωκαῆς γέγραπτοι. 43 CL Aesch. III 14. 29, C. I. A. I 289 sqq. 302, ubi tres ἐπιστάται του νεώ iErechthei cum architecto et acriba nominantur. bὶ In decreto Agesandri et in Lebasii titulis 340 b. e illud conceditur, hoc in titulo 340d eiusdem conlectionis. Quamquam extremo loco 22.

730쪽

334 Georgius Immanuel Schuedior: de rebus Tegeaticis.

ciuitatis Tegeaticae, quorum usuram aut Omnes incolae aut certe inquilini non nisi scripturis scintis adipiscebantur. Quod nectigalia mereantibus pensitanda erant, cum reliquis Graeciae rebus publicis Tegeatae communicabant.

praeter litteras αγοντοις κα nullae reliquae fiunt; at certissime conlRta inscriptione 228 Lebasii sic supplentur: ατέλειαν εἰσαγοιποις καὶ

SEARCH

MENU NAVIGATION