Leipziger Studien zur classischen Philologie

1쪽

LIBRARY

. UNIVERSITY OF CALI FORNIA.

2쪽

P , CLASSISCHEN PHILOLOGIE

4쪽

CLASSIS CHE O PHILOLOGIE

6쪽

SCRIPSIT

7쪽

Duas de notustissimo hominum genere opiniones inter se contrarias apud ueteres scriptores offendimus, quarum altera poetarum magis propria illi uel uitae maxima iucunditate uel summa morum praestantia insignes fuisse finguntur, altera, quam historiae potissimum scriptores atque philosophi amplexi sunt, ex rudi statu paulatim ad meliora prouecti esse statuuntur. Quae uel singulae uel contaminatae inter se con- lasaeue apud omnis generis scriptores passim obuiam sunt. Homerus sane, in cuius carminibus sui aeui quasi selicissimi imaginem expressam videmus, ut Lobeckii uerbis utar, priscae aetatis melioris imaginem, quae miserae praesentis

uitae taedio deberi solet, nusquam praebet; nisi exiguum huius rei uestigium in eo quaeras, quod et Sui temporis uiribus eas, quas in carmine ponit, aequiperari negat E 304 al.) et rursus Nestorem A 272) eodem nomine duces Troicos cum suae iuuentutis aequalibus comparantem saeit, uirtutem igitur inde a uetustissima memoria gradatim imminutam uidetur fingere. Sed utut est, Homeri carmina in aureae aetatis fabulam inquirenti minime praetereunda sunt, quia et a posterioribus colores, quibus auream selicitatem depingerent, ab Homero interdum petebantur et ipse Homerus uel interpretando uel interpolando eiusmodi coloribus instruebatur. In Iliade Τhraeum Hippe-molgorum laete uescentium et Abiorum iustitia summa insignium commemoratio sx b) ansam dabat ad Omnia in hos Populos conserenda, quae aureis hominibus alibi tribuuntur. μακροβίους suisse scholiasta dieit, quod aureorum hominum iam apud Hesiodum proprium fuisse insta probabimus; terram uictum αφίγονον sua sponte serentem Aeschylus flag. 190 N. eis

8쪽

Ernestus Gras

dat, carnium esu abstinentes, sicut Pythagoreorum, Theophrasti aliorumque aurei homines, ab Ephoro fingebantur ij; idem bonorum communione usos esse contendit, quam in aurea aetate Vergilius Me. I, 126 sq. ponit. Sibyllinorum denique oraculOrum auctor ipsos aureos homines Homeri uerbis 'δικωoτατους ανθρ υαους' appellat I, 8S). Atque eo facilius aureae aetatis propria in iustissimos illos homines transferre poterant, memores Iustitiae auream aetatem regentis, quam sabulam Arato multo uetustiorem esse ipse Aratus testatur 'λογος γε 1ιεν δε- τρεχει ἄλλος ανγρυψωις q. sq. phaen. 1003. Praeter Abios χρυσῆν 'Ἀφροδίτην, quae in Iliade saepe occurrit, alicuius momenti fuisse ad auream aetatem exornandam infra probare conabimur. Plures Odysseam colores, quibus aurea felicitas instruatur, praebere con8entaneum est, quippe quae in sabulosis rebus multum uersetur. Sic, quae Menelaus d 85-89 de Libya narrat:

quamquam non prorsus fieta continent sc de ovibus statim cornutis, quae Ameisius in appendice assert), sabulosum tamen habent triplicem illum singulis annis ovium partum. Nam altera interpretatio ni de Eust. 1485, 18, qua non easdem ouester Rnno peperisse, tribus tamen anni temporibus partus tactos esse statuitur, artificiosior est. In memoriam autem horum uerauum reuocaInur, cum apud Hesiodum legimus homines aureos ἀφνειους μήλοισι suisse sop. 120, et in beatorum insulis simili miraculo terram καρ1εον τρις ε τεο ς γάλλοντα

tulisse ib. 172). Platonem uero, qui leg. 679 Α de priscis

hominibus narrat: 'γαλακτος και κρεων ODdasHυς ἐνδεεῖς γησαν.

non immemorem suisse Homeri uersuum crediderim. Magna deinde inter Phaeaces et homines aureos similitudo intercedit. Alcinous 17 201 sq. de deis narrat:

lj Vide Elelihosfium in annal. pacd. uol. CXX de aureae aetatis sabulis disputantem p. 585.

9쪽

et sicut Phaeaces θεοiς ἐγγυθεν εἶν cra gloriantur sar 20b), Hesiodus uetustissimae aetatis descriptione illustraturum sese dicit,

Quod porro hortis Alcinoi 119; sicut Elysio b6T) continui Zephyri flatus tribuuntur, Olympus autem ζ 43) nec uentis

neque imbribus uexari, sed puro et lucido aere Semper circumdari dicitur: iam Plato gratam caeli temperiem, qua aurei homines fructi sint, commemorat, cum pol. 272 Α de eig narrat: το των ωρευν avroiς ἄλυπον ἐκεκραro. Similes Vergilius colores primae mundi hominumque aetati tribuit, qui ge. II, 336 Sq. antecedeute ueris descriptione narrat: non alios prima crescentis origine mundi inluxisse dies aliumve habuisse tenorem crediderim: uer illud erat, uer magnus agebat orbis et hibernis parcebant flatibus euri. Ouidius mei. I, 107 aureae aetatis Zephyros commemorat et fast. V, l97sq. Floram, Zephyri uxorem, aeterno uere Dueutem olim campi felicis nympham suisse fingit, ubi 'audis rem fortunatis ante suisse uiri8'. i)Terram denique αὐτοματην fruges serentem cf. He8. Op. 117J, quod tam proprium aureae uitae u8t, ut tota huiu8 uitae con-l, Nou minus Olympicae et aureae uitae maximam similitudinem osseudimus, Si, quae Pindarus lag. 143 de deis praedicat:

10쪽

Ernestus Gras

dicio αὐτόματος βως appelletur aetat. pol. 27l c , in Odyssea Cyclopes possident, qui

πυροι και κριθαι ηδ' αμπελοι q. 8q. ι 108 sq.). Quae Homeri uerba ad ipsam auream aetatem Lucianus uel poeta aliquis, quem nouerat) transfert, nam in epistula I ad

selicitas aurea depingitur, sunt quos recentiore demum aetate huiu8 imaginis magis studiosa insertos esse probabiliter homines docti statuerint cf. b6b sq. ζ 41 sq. η 103 sq.). Transimus ad praecipuum omnium aureae aetatis descriptionum lautem, ad Hesiodi Opera et Dies, ubi v. 109-120 aurea aetas quinque aetatum prima describitur. Fontem praecipuum eo magis licet appellare, quod apud Hesiodum ampliorem olim hunc locum fuisse ex aliorum scriptorum loci8 apparet, ut plura ei uideantur deberi, quam quae uos comparando oStendere p088umus. Sic u. 120, quo illi ovibus abundasse et deis amici suisse narrantur, Diodoro totum hunc locum laudanti debemus, cum ab omnibus Hesiodi eodicibus absit. Duos uersus de communibus deorum hominuinque prisca aetate epulis Origenes affert shg. 1ST Fl.), qui in eo, quem habemus, Hegiodi contextu non apparent. Hinc profecti uerba

u. 10S 'ως ὁ/ιόγεν γεγαασι θεοὶ γνι tot τ' αγγρευαοι non tam eiciemus, quam ex ampliore communis deorum hominu nique originis cs. Plat. Prol. 322 Αὶ explicatione sola restitisse Statuemus. Ac licet rerum apud Hesiodum olim ex8tantium, nunc Perditarum numerum una augere. Iosephus enim lautus locum a GOetilingio inter Hesiodi Dagmenta non inuenio adlatum) arch. I, 3, 9 narrat: Umιοδος τε καὶ Ἐκαταῖος q. Sq ἱστοροὐσι τους αὐχαέους λσανιας Iair χέλια . Diuturnam igitur uitam ab Hesiodo aureis hominibuου tribui non colligere tau-Diuitigeo by Cooste