Adumbrata imago solidarum virtutum Roberti cardinalis Bellarmini Politiani e Societate Iesu a Marcello Ceruino eius nepote exposita Gregorio 15. pont. opt. max

발행: 1622년

분량: 120페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

-luntates , qui iacile suis ad lammum etiam fastigium obelle possent rationibus.

Sed his minime commoueri respodit, imo se Pontificem esse omnino'. nolle, & Mar--

celli Secundi Nepotem se profiteri, qui in Concilio Tridetino pro Pontifice Legatus

etiam contra neci S minas , quaedam , quae a recta ratione dissona sibi videbantur, de negauit. Ingrauescente vero aetate, cum unius auris usum pene perdidisset, certo tibi fore impedimento ad supremum munus laetabatur. Se magis debere Cardinalium Senatui, iisque in primis, qui summum .ei magistratum non detulerant, quam Clementi Octauo &. Petro Cardinali Aldo brandino , qui 'in Cardinalem cum dele gerant , publice proferebat. Nec tamen ignoramus, qua animi gratitudine Aldobrandinam familiam coluerit, Qua vene ratione de Sanctissimi Pontificis Clementis . pietate fuerit loquius , quo ornatu de eius magnificentia dixerit , qua animi ingenuitate innumera in se beneficia illius comis memorauerit, quam Prolixe di iucunde de eiusdem morum facilitate, & paterna clerimentia set pissime disseruerit; sicuti etiam scimus, illum , si non par gratum , saltem suae beneuolenti et & obseruantiae munus in Petrum Aldobrandinum semper retulisseo

Splendotam illius sentisca , qua sibi licue i

62쪽

rit , contentione .lauisse. Illustrissimum D. Hippolytu indiciati SanetisSinnis D. Nouster GREGO Rivix Oeclinus. Qui latus in cardinalem assismpsit, Pluries cxoptasse, de pelijsse. Robertu 4gitur a Uupremis ab itinere non contentus, propria etinniniagnitate se abdicare tentauit. Quare e - tiissimos consuluit viros. vi Cardinatatum omnino deponeret; Sed cum neminishoc concessum fuisse sibi propolitum audi set, ac in primis Nostris temporibus Diuo CARO Lo Borro meo, de Roberto de Nobialibus Politiano Iulit tertia Pronepoti, em ius insignem Religionem Bellarmin .m

xime venerabatur se continuit, eorump& Marcelli Cervini Avunculi sui Magnas pietatis opinione praemortui vestigiati Aspicere nunquam destitit. Quare illoria it aliorum Cardinalium qui Sanctitatis

reliquerunt odorem Imagines ι sibi a d. ina. tuendum & imitandum Pexpositas,hatur voluit, nec no acta Depissime legere,di peris censere consueuit. Cum nihil magis . .. uere diceret, quim praecepta Christiam ivum virtutum ad prurim redacta conspicea ,sibiq; ante oculos proponere rES gestav&,insiuere operibus illorum , qui nostrae eiusdem conditionis, s& muneris' preces.serint: Et quidem sepbsuisset Robertus ablica saltem negotia, de se recepisset solis

63쪽

tudine ab humanis cum vacuus,si cardin, datus dignitatem sustinens suo munere laoniungi licitum iudicasset, sed reseruandum duxit ad illam aetate, qua iti Vinea DEi laborare no valens, pijs. solu meditationibusae precibus prodeste posse videretur.eMo

rates interea plausu S. vitabat omnino,& Occurrentium frequetiain, qua ducendus , de reducendus erat eam voluit solum, sine qua

de dignitatis gradu detrahi potuisset. Hunulitatis Chri ilianae custodiebat virtutem vigilantissime, & ab omni fasin abhorrens Qbmissu cuilibet se prebebat & humanissimam. Pauperes etiam nec dum stare coxamst capite aperto patiebatur, famulos de aulaeos suos, vel uti extraneos ailbci are sepissime vitus fuit. Nec raro accidit quod de nocte a cubiculo, in quo studijs morabatur intentus discedentibus domesticis 'Iumen ipsemet gestans praebere teneasset , di aliquando praebuisset, donec ad cosi qui assistere solebant , peruenirent.

Operunx suorum mentionem facere consileuit nunquam,& laudantem aliquem audiens rubore suffusus, sermonem alio vem re conabatur. in lucem edi minime unquam fuit passus, nisi prius alieno comprobata iudicio, di quia cum humilitate sapie tiam ita habebat coniuncta, ut neq; humilia

vas de doctrina, M. doctritia de humilita.

64쪽

te quicquam detraheret, sicuti mode ite αConstanter contra impugnantes defendit perti obtinuit: Ita tultis sua supponere, α uo nunqua etiam in quibus da in , licet mi nimis, de quibus neciplina et illi dubitaret. corum sequi iudicium minime recusauit uia Ab ijs ergo terrenis astectibus liber , eas etiam in dies diligentius amplectabatun virtuteS, per qlias veluti per septem gradus ad apicem perfectionis progreditur. En cum vera primum prudentia omnes suas ordinabat actiones ad verum & optimum finem , di per vera media nihil aliud pretine Animarum salutem quaerebat. Quare veritatis cultor eximius, quantum inter pru dentiam,&bastutiam jnteresset, demon-strabat Et ideo no solum mendaciorum, verum etiam perplexi sermociis ita erat ini micus, ut ne quidem in alieno ore unquam

reperiri posse crederet; qua animi simpli

citate contetus ultimo etiam suae vitae tem pore mendacium. cuiusdam veluti barba

rana artem detestans; reciprocam animi &verborum rectitudinem in suis precipue i lustrissimis Collegis semper inuenisse pro sessus fuit. Capuae Sacerdos quidam Impudicitiae crimine accusatus, cum se Viraginem testaretur, credidit Robertus , & in bacerdotis ore mendacium existere non - ita respondit . . Grauioribus autem in

65쪽

causis pro fidelissimo cosiliatici habitx pruinum oratione ad fla Euri, libere & cons derate omnibus, & cuicunque hominum

generi sua aperiebat consilia .iAt ijs presertim, quibus pro conscientiae ductura diagnitatis suae munere postulari percensebat. Nec Pontifici etiam Summo quid de elige-dis Epistoris, quid de bonis Ecclesiasticis stribuedis , dc de Concilia Tridentini ob

teruatione sentirer, pluries tignificare de

.stitit. Scripserat illi quidam; re intimis occurrerat precibus, ut auctoritate. sua ad Episcopatum se fouerer promouendum. Nec tardo rescripsit Robertus cum Ber nardo , cunctantes solusia & renuenteS. a sumendos , eos: vero , qui pro ne rogant, 1am iudicatos esse Reuocarunt haec an 'inum illius,&i clariore oborta sibL duce en

citatus, in eam deliberationem ingressus fuit, ut de non appetendo Episcopatu li bellum' inscriberet,& Bellarmini submita teret iudicio. . Et quidemno defuit posteae Robertus insignibus eius virtutibus auditis Summo Pontifici eundem proponere,& ad istopatum idoneum existimare. . Hanc vero aequitateα, α animi candorem talicum modestia & facilitate Robertus co niunxerat, ut omnium sibi deuinciret an mos,& adeo promptos redderet, ud ardua,

ac difficilia servoquc negotia ad optato

66쪽

fines perduceret. Ita Coelestinae Religi unis Protector cum Paulo Minio Pontifice& per litteras cum Ludovico Christianis εiimo Rege sedulo,& studiose agens in obe, dientiam eius generalis singui Gallice n tionis Monasteria, quae iam per spatium

centum annorum ab eo desecerant, redΘgie, & Patribus illis per Reuerendissimum D. Celsum Amerigum Abbatem Generδ: elem inuisis , & Parisiijs quibusdam in gene rati Capitulo stabilitis, implicitum, ac sata

inuolutum negotium summa omnium P ce & consensu absoluit. Ita etiam gravis' fimam inter Lucensem Rempulicam,& eius Ciuitatis Episcopum controuersiam , qu*nullius adhuc labore di diligentia sedari potuerat, mire composuit. Lucensibus sartisfecit, Episcopo placuit, & omnium gr nidiatione inter illos primaevam restituit bin

ne uolentiam. z- ea

- Αt: non solum prudentiae humana verunt etiarn supernaturalis, di praeuidentis dorinum habuisse Robertus v etur Henrici

Caietano in Galliam proficiscenti , in re- . ditu Pontificem superstitem non inuenien dum dixerat. Uluio Cardinali Antoniano. Si tunc apud s. Marcum ierat Clementis ictaui Camerae Magister , Pontificem Nes& decem annos victurum pretdixit. Eodem dinale Caietano Romae aegrotante,su

67쪽

debat Robertus ad D sv M assiduas prece

ac pro valetudine de se benena eriti exor bat: Cum sacrum facies, dum de more precaretur, audiuit in Spiritu hanc vocem. Siste, quia morietur, nec amplius vivet. Cum vero ipse orare prosequi vel Iet ite--

turn, ac tertio his iplismet verbis deturba tus fuit. Sacrificio igitur peracto de Ca istano solicitus diligenter sciscitans, nio. netur conualuisse,& praecedenti vespere Ecclesiam Potentianae adijile. Quare laetus Robertus hanc diabolicam illusionem fuisse credens, illis, qui tunc ade-rant, patefecit. Sed altera die Caietanus recidit infirmus, &vitam finiuit. Capuam ingressus Idibus Maij Μ D C II. -in libello, quo eius Ciuitatis Archiepiscoporum n mina designata permanent , ipii allato soum iei deseripsit; Robertus Cardinalis Bellarminus Capuae Archiepiscopus sedit

tribus annis. Ludovico vero Magatio P

Iitiano & familiari suo, qui huius reI ca iam quεsiuit, respondit ille. i. ea Ciuitate

tribus annis, ne auin elapsis se commor

turum. Nobilibus quibusdam per Capuam

transeuntibus inuitatis, cum se illius hospi res in reditu futuros promitterent ;se non inueniendum fore rei pondit, sicuti res se habuite Moritur enim Pontifex , & ipse Romam rediit. Clementem vero Pontio

68쪽

cem ineunte Mense Martio H D C v. periturum, di se rediturum Romam, pluries in ldixerat. Paulo Quinto ad Pontificatum: elato communis statim manavit sermo ι quo maturus illi vaticinabatur decessus. Robertus tamen, cum de hoc Aragatium

disserentem audistet, ait. Ne huiusmodi labellae fidem prestes: Pontifex enim diu

viuer; cum vero an per decennium rog

rexur, longe diutius indicauit. Episcopo Theanensi Nepote suo aegrotante in domo prosessa Societatis Ia s v Neapolis; Mo-nuit Roberturi quidam Pater se bono animo esse, Episcopum melius habere in dies &pristinae sanitatis recuperandet dedisse signa ; Sed extemplo rescripsit illeo desper

tam valetudinem Nepotis esse et ad vitet ex tum illum comparari monendum et nec diu stetit, quin morbo maiorem in1 modum

aucto vitam finierit. Hieronymo de Oddis virtusquE Signaturet Reserendarioin Rud latori suo, qui die. decim uinta. Ianuari

Μ D C XXI. exponebat vidisse quid m ii veram extraneis ex partibus prodeuntem.

ex qua ind gari posῆς videbatur Paulum Quintum Mense Augusto proximo morix rum, respondit Robertus ad decimi sexti anni sui Pontificatus finem illum non per uenturum; nec ipsemet praeterijt Mensis.

quod e vita discessita lis, bi in Curru cum

69쪽

Roberto Mitimum Conclaue ingressuro atri 'bulabant, futurum Pontificem GREGORIt nomine appeIlandum sore diuinauit. Ouiis dic de Amicis Canonico: Capuano sibi mortem proximo mense Septembris, εe in Solemnitate S. Francrsci affuturam aperuit. Ugo Fantius i. U. D. Politianus, qui ad Robertum humiliter in Vaticano saIuta

dum , dei eniam pro discessu petendant

Calendis Iulij accesserat,inisa hilaritate repletum illum inuenit, qui precata primum Delicitate , 4nter c tera. digito quasdam pias Beatorum e Societate Iasu. Imagines designans dixit, haec ipsamet verba. Cito

ad eos volar conuolare, Zc ad eos volo con

uolare sine dubio, Sc ad eos volo conuola re cito P cito: Mattheus Tortus Theologus

Papiensis Roberti familiaris, & octauiae

Cniarella eiusdem cubiculi ad n inister , lae- thalam in febrem inciderant, sed cum ma os ipsum Tortum grauatum audisset, α ιnitatem annunciandam illi eomisit: Chi rellam vero periturum manifestavit; me aliter res se habuit: cum breuiter Tortus valetudine redegerit, Chiarella vero obie

rit Cubiculi tandem sui administris durit in vaticano praeterito Mense Augusto pedes illi lauarent, ultimo haec sibi praestari affirmauit. i us Altera virtus , quam cordi habuiet M p

70쪽

bertus suit Iustitia, qua leges omnes diiunas, adimplere , S singulOS , quos praeua ricatores nosceret habere odio , ac si quo modo posset a praeuaricatione compescereia dies magis ac magis curauit. Et quidem testatitur eiuS tamiliares, nec usumvxniale crimen ab eo unquam voluntarie perpetratum aspexisse. proximos, vero in

credibile est, quam intime doleret Robe tus , quoties declinantes a lege audiret,& quo desiderio succederetur inccurre DdIpopulis ijs, qui in periculo morarentur. Germaniae aiflictabatur incendiis , Belgii querebatur calamitatibus, Galliae compatiebatur perturbationibus , & communis Religionis horrebat pericula, nee alibi coae suum, & sermones Hrtere scire videbatur. Ac tandem tam avide Iustitiam sitire cur perat, Vt saepissime mortem expeteret,& ab

illis Christianae Religionis miserijs segre

gari supplex audiretur. In e a vero Iustitiae parte, quae particularium administrationem respicit, etiam in tribuendo unicuique suum fidelissimus esetitit. Et primum, ut ab alieno reddere-tur securus, contentiosa maluit cedere, qualites suscipere. Pauperibus liberaliter dare, di in usus suos quam minimum retinere quotidie reddebatur vigilantior . . Quare

non solum superuacanea, quη Pauperibol

SEARCH

MENU NAVIGATION