Quaestiones Demosthenicae [microform]...

발행: 1889년

분량: 15페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

a part of the Foundations os estem Civiligation reservation Project

Funded by the

NATIONAL ENDORMENTIOR DEMUMANITIES

Reproductions may nolle mademithout permission hom

Columbi Universit Librad

2쪽

State Code, concem the making of photocopies Cother reproductions of copyrightedia ateriai ...

Columbi Universi ty Librae reserves the right to refuse toaccepi a copy orde is, inritSIudgement fulsitiment of the order ould involve violation of the copyrightisau .

3쪽

THALHElM THEODOR

PLACE:

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERUATION DEPARI MENT

Master Negatives

IBLIOGRAPHIC MICROFORM TARGET

5쪽

Contimeter

issilii filii filii filii filii utilis liffilii fii ii

7쪽

Videmus his temporibus operam vel maximam in orationibus eis collocari, quae de cauSis privatis sunt inter Demosthenicas. In quibus id plerumque quaeritur, num ab ipso oratore praestanti83imo prosectae Sint et si quae Demosthene indignae visae Sunt, inveStigatur, quae inter se tantam praebeant imilitudinem, ut ab eodem scriptore confectae putandae sint. Res vero ipsa et causae si non negleguntur, at leviter attinguntur, quamquam non solum per Se digniore videntur, quae perquirantur, Sed ne artem quidem oratoris iudicare recte poterit is, qui causam non accurate perspexerit.' Cui rei etsi A. Schaeser, quo nemo melius vir doctus de oratore summo meritus est, laborem fructuosiSSimum impendit, tamen his triginta annis reipublicae Atheniensium notitia aliquantum provecta videtur, ut eam peris egregii partem cum cetera novis curis emendata et perpolita Sint, iure doleas neglectam iacere. Equidem et alibi' si quid fructus ad eam rem conferre poSSem conatu Sum et nunc, ne libellus gymnasii nostri anniversarius sine aliquo litterarum specimine in publicum prodiret, animum induxi proponere, quae de quibuSdam rationibus invenisse mihi videbar.

In oratione pro Callistrato in Olympiodorum scripta XLVIII haec fere narrantur:

Postquam Conon alaeensis sine liberis decessit, Callistratus quidam una cum Olympiodoro uxoris fratre primum propinqui sui funeri omnia iusta solvunt, deinde priusquam herede aut intercederent, in bona eius invadunt atque inter se partiuntur pactione acta, qua Vel in poSterum communi e Suros consilio pollicentur. Et quamquam paullo OEt lXae de pecuniis quibu3dam oriuntur, tamen cum et alii et Callippus, Calligitati frater germanues, eandem hereditatem petivissent, consilio defensionis communicato diem a Pythodoto archonte(3 3 a Chr. dictam disserre conantur ea ratione nisi, quod Olympiodorus EXpeditioni In Acarnaniam factae particeps cum exercitu domo abesset. Sed iudices petentibu deSunt, adverSarii archontis auctoritate firmati hereditatem adeunt, bonorum pars altera a CalliStrato traditur, in alteram, quae Olympiodoro obvenerat, suo iure invadunt Olympiodoru vero

I Ηoc vitio laborant quaestiones ceteroquin diligentissimae Uhlei de orationum Demostheni fulgo addietarum scriptoribus. Magen I 883 Lips. 1886. 2 Ηermae Berotinensis vol. XXIII, p. 262 qu. p. 333 squ. commentationes in honorem M. ertet. p. b8 qu.

8쪽

bello reversus, cum iniuriam illatam ferre nollet, rurSus cum Callistrato societate inita eos qui bona possederant in ius vocat, iudicio vincit, tota Cononis hereditate potitur. Tum Callistratus ex paction initio acta dimidiam bonorum partem ab Olympiodoro postulat, quod ius oratione ea, quae nunc legitur inter DemoSthonicaS, perSequitur. Iam cum es causam pessima, et CalliStratum hominem siquam Sse intor omnes

constet, quem lateri non pudeat se Olynipiodori in iudicio mendacia consulto adiuvisse j d), is qui discernere volet, quid irator vere dicat, quid mentiatur, sam commode rationem ingredietur ut quaerat. quae res aeStibu adhibitis ab oratore suibiliantur Nam etiamsi Atheni non raro destes salSi inducebantur, tamen frator In iis, qua testimonio firmata sunt. minus vero recesSiSSe putandus erit. Sunt autem haec Primum Androclides, In cuius fide pactio deposita erat, Glympiodorum cum Callistrato pactum 58 teStatur xl l . Deinde testis editur, qui Olympiodorum Cononis lona cum Calli Strato partitum esse dicat(h 33 Tum indueitur, Nub adversarios auctoritato Tublica laeto bonis Cononis potitos

e se confirni et AE 3 ) Denique Androclides ridem in Olympiodoro usque ad diem illum pactionem neque Subhitam neque sitrectatam SSe profitetur i) Testimonia geliqua

mitto, quippe quae non tam ad rem pSam quam in litigantium iurgia et riXas pertineant. Quae testimonia qui est quin perpauca SSe videat 2 qui non animadvertit omnia quae de actionibus it petitionibus renarrentur testibus Narere cui non moulatur SuSpicio testimonia abesse, quia dari non potuerint, hominem nequiSSimum pli raque illa SSe ementitum Id vero certum videtur post Conoriis mortem CalliStratum cum Olympiodoro pactionem de iovis parit udis inisse' i consilio, ut ipsi lac iis quam maximum fructum caperent, priunquam heredes illi ingrederentur. Ea enim pactione orator vel maxime nititur, eam et ante diem iudieii describi voluerat, et tunc apud iudices legi' iubet invito adversario(β 8 qu. Quamobrem orator ne ea quidem quae pacta SSe dicit finxisse existimandus est: is bona aeque et iuste partirentur, ut coniunctim quaererent, mi quid lateret, ut iuposterum si quid opus eSSet consilio communi uterenturri s). Sed quo tandem iure Callistratus et Olympiodorus in Cononis bona iuvaserunt Nullo, quantum equidem perSpicio, quamquam uterque Se illius cognatum dicit. Cum enim Athenis sine magistratus auctoritate hereditatem adire ibi filio non liceret, contra ius etlas in illa bona ii rupisse putandi sunt.' Atque orator, quo cognationi gradu vel ipse vel Olympiodoru Cononem attigerit, exponere omittit, id quod, etsi tum non de hereditate sed de pactione lis erat, tamen apud iudices heliaStas aliquantum valere poterat. Nam quod

se genere proximum fuisse iactatri G), id nihil esSe faciendum iam Libanius p. II 6b vidit. Neque ita multo post cum alii j o tum Callippus, Callistrati rater, in patriam

υστερc ἀνοιχθHci ita intellego, ut e re advergarii sui8se putem pactionem inter eius orsitionem legi, quod ei lectam statim interpretari et ad eausam adhibere lieebat. Quod EupereSt ueger, protegomenatu Demosthenis quae fertur orationem adversus Olympiodorum Lipsiae I 88 p 2 Uhleum l. l. p. I squ. qui tres pactiones inter litigautes esse facta sumpgerat, vere redarguit. 3 et Hermann antiqv. graecaera ira, P. TVRdu.d Eum locum Rugerrip. Id qu. neglexisse videtur, cum duas tantum litigantium partet extitisse vellet.

- a reversus apud magistratum hereditatem petiverunt, quare ipsi quoque Callistratus et Olympiodorus petitiones ad archontem deferre coguntur. Orator Olympiodorum ex asse, ipsum, quod ne frater quidem plus dimidio petivisget, ex semisse heredes extiti3se latetur et id quoque communi actum esse congilio dicit quod vero adverSarios sibi necopinantibus et imparatis supervenisse contendit, in fraude manifesta deprehenditur, quippe qui paullo ante metum dudum sibi obortum profeSsus sit, ne heredes alii uis rebu adversarentur gno). Petitionibus delatis cum nobile illud assinium par diei disserendae cauSam quaereret, quo ipsi diutius bonorum usum ructum haberent, commodissime accidit, ut Athenienses expeditionem in Acarnaniam pararent, cui Olympiodorus interesse publice iuSSus est. Itaque cum iudicii dies venisset, CalliStratus, quamquam ipse in petitorum numero erat, ne res diiudicaretur, iusiurandum interpoSuit Olympiodorum reipublicae iussu domo abesse j b).

Sed postquam adversarii statim illum non reipublicae causa Sed Sua sponte, ut litem differret, peregrinari iuraverunt, cum iudice adverSariorum Sententiam ratam fecissent, extincta Olympiodori petitione Callistratus, ne pactionem factam violaret, sacere non potuit quin ipse quoque iure Suo cederet. Quo facto magistratus hereditatem adveIsariis assignare legibus coactus est. omo videlicet religiosissimus, quidquid bonorum Cononis possidebat, quamquam ipsi adversarii dimidiam hereditatem ad eum deserebant L l), amittere quam fidem

Olympiodoro datam laedere maluit. oc verum egSe quamquam qui crederent inventi sunt, equidem mihi persuadere non possum, Sed quoniam harum rerum nihil ab oratore testimoniis probatur, qui Verum perSpicere volet, quaerat oportet, quid facere Callistrato usui tuerit. Neque enim dubium est quin is, qualem pSe Se orator praebuit, omnia ad suam utilitatem rettulerit.

Iam vero eiusmodi pactio qualem inter homines amnes actam legimus, si quid video, non facta est nisi in id temporis patium, quoad res in iudicium veniret. Nam homines duos de possessione ambigua pacisci communique defendendi congilio uti audio nego quemquam Graecum ita spopondisge, ut si iudicum Sententiis ad Se hereditas delata esset, bona cum altero se partiturum promitteret. Quid ea lex num ineSt in ea pactione, quam orator factam dicit Verba haec sunt j j καὶ πραξειν μετ' αλλήλων βουλευομενοι τι, ἀεὶ δεη. Sed ista consilii communicatio eo mehercle die tolletur, quo alter cum altero in iudicii certamen deScenderit. Quae cum ita sint, quis credat illam societatem diutius mansisse At mansiSSe orator non solum dicit, sed reapse probat, utpote qui ipse pro Olympiodoro absente fidem interposuerit. Scilicet Callistratus, qui ipSo hereditatem dimidiam petiverat, pro adversario iuravit Qui cum dicit Lyb timoμοσά χεθ ήμεla, fatetur non se solum iuraSSe, quoniam per totam orationem singulari ipse e numero perhibet. Iam cum alii pro Olympiodoro interce88iSSent, quid opus erat Callistrato Quamobrem illis oratoris verbis dissidendum puto quamquam enim eius quoque intersuisse concedo, iudicii diem differri, quo diutius ipse quae poSsidebat retineret, tamen pluris certe faciebat petitionem Olympiodori, adverSarii ut eventu cognitum est gravissimi, reici. Itaque Olympiodorus non iniuria illi crimini dare videtur, quod ibi continuo et verbis et factis adversatus sit. 38 . Quod id crimen ita purgare orator conatur, ut eum profecto non adversatum dicat, qui ne fidem laederet sua spoPte hereditatis petitione cessisset, supra indicavi eam rationem

fide carere Primum enim nego Callistratum contra pactionem, qualem ipse Ps exponit,

9쪽

fui facturum, ii des petitione serseverasset Nam rei inter eos convenerat ut uterques Parat in leges ageret quomodo saetu, violas is, qui Ius suum persequitur Nimirum homini religiosissimo qualem se haberi vult, Si vicisset, partem Olympiodoro dimidiam ultro in dere licebat Propterea vero de iure suo cedere, quod diu petitio reiecta erat, mihi dementis non religiosi videtur esse. Quid L si Olympiodorus prae8en in iudicio certa8set, ouae noterat iis isses consiliorum cominu nio. cum aut Callistrato et Callippo aut Olym-oiodoro aut tertia, cuidam sarti bona adiudicanda essent Sed Callistratus, qualem ex

tota causa cognoscimus, non suit ita pactionis religione obstrictus, ut fidei datae verecundia territu commodum tuum praetermitteret Neque testes, Nitoses 3s et alia i um et eius rei sollicetur edidit Quae eum ita sint, a vero non abereare mihi 'ideor, cum oratoi ome quoque i re turpissim, mentitum dico Equidem CalliStratum, post quar petitionem dolandit in iudicio cecidiSSe existimo. GAt nihil in oration do iudicum sentinitia invenitur L2t . διαγραφειση , ταυτησἐ des xii stans que D πεῖν τὴν τsPήμικληρίου αυσισβήτησιν. γενομενων δε τουτων ε τε δίκcrarεν uobis socia Priἀίκolcrista iurastinc u Vsior et os AM'mri g. cm Dro o D riu αν νχψαγκαῖον ,οιεῖν) Maes stratus nullo iudicio dacto hereditatem AuverSariis si tribuisse narratur At tei um orator mentitur, siquidem vere Supra Melidacii reoai guit Jam rudicio certe onus fuit, quoniam coinplure alii bona petiviSSe dicuntur j2oh και si IN p

du oeta Esλφd duo rατοι ζ. καὶ ο το ελαχεν ἀθνα ου ηαι κληρίου. β 23: m. et JEαιφνησε πta Dim , αἷν πολλοo; et oi'σαiMIMIβητούνταc Callippum Ira diem ipsum quoque se nacto potitioii ἐρstitisses putemus Vides homilierum inea lacerum suam ipsum Thigas teneri Neoue in occulto est cur mentitu sit. Nam Si ipse conseSSus esset eadem lite hereditaria se victum esse qua postea Olympiodorus vicisset, quomodo iudicibus persuadere notuit olvmpiodoro bona seeum esse partienda L Ac si quis fieri non facile potuisse existimetu quisquam de , bus nam apertis iudices decipere conaretur, is videat quaeso orationem

disDutarem fraudes vel iniquiores invenisse mihi videbar. Non iniuria miroris oluinpiodori excusationein, si quidem miles In caream a profectus erat, a iudicibus inprobatam esse. Et fuit qui Suspicaretur ut ueXpeditioni illi omnino non interluisse, sed Athenis morantem consulto cessasse et expeditionem illam dumtaxat piae tendisse. Sed nescio num quis Athenis per aliquot menses latere seque ad ,ellum exisse simulare potuerit Olympiodorum quidem, cuiu intereSSet ex Cononis boni quae invaserat fructum quam maximiim capere, non negaverim ut die rudicii disse retur operam dedisse. Sed quod postea accidit, ut reiecta intercessione Cononis ova

iudicibus heredibus aliis attribuerentur, id sine dubio Olympiodoro, quia detrimento gravissimo erat si fieri ullo modo poterat, cavendum fuit. Atqui quoniam reversus iudicio vicit sequitur nisi fallor eum si non optimo at certe aliquo iure Cononis hereditatem petivi se Quid qui bona ilico ad se perventura peraret, eum tu puta fraude tui pISSIma usurum fuisse ut dubio eventu de intercessione periclitaretur Deinde si Mus esset, adver-

sarium, qualem Callistratum cognovimus, uix credis graetermi8Surum fuisse irridendi et . calumniandi occasionem suare mihi persuasum est Olympiodorum Acarnaniae bello interluisse et adversariorum praesentium machinationibus lactum SS ut absenti intereessio

repelleretur.

Qui postquam domum revertit, reum iniuriam illatam mole3les ferret iterum eum Callistrat, consili, communicat, heredes, quibus Cononis bona obvenerant, In ius vocat(β 28 squ. Convenit inter eos, ut non una sed Seorgum certarent. Atque ipse hereditatem totam Callistratus ut antea sartem timidiam petit, quod Callippus. frater non amplius dimidio poscebat sive poposcerat' (επειδὴ καὶ Κάλλιπ'o ἀδελφὰ δ σύ του ημικ ρίsυ μόνην η ιηισβ ει Quid aio: sibi fluit Utrum Callippum fratrem Ipsum quoque denuo eertasse dicit an propterea Se tunc partem dimidiam petiviSSe, quod ante si a ter dimidium sibi is in die avorat Sed muta te repetita dratri actione nihil segimus rectius certe ea rationes usus is3et, quod ipse me priore quidem sertamine stu dimidi in postulavisset. Deinde quaeritur, rutrum Callistratu et Olympiodorum eodem tempore Ii deinceps alter post liturum hereditate, petiverint. Sic enim qui primum leget eius verba intellemi

disse. Quod si est, vide quam inane Sit quod orator se in iudiei Olympiodoro nihil sesse adversatum praedicat 3Is Acirorum cIN. σι omli καθήΗην επὶ του τερου ηυαmh et Ad

ζετο υτε ιικρόν ira μεγάλην ἀλλὰ προσωφιολογον ἀληθὲ εἰναι πάτθ' σα ντο εβουλετο λεγειν. Quid Tacensne homo impudentissimus petitionem hereditatis defendi3se aut iterum Olympiodori gratia actione destitisSe putandus est Immo si ipse bona petivit, dubium iunesti qui apud iudices verba fecerit, qui Olympiodoro adversatus Sito quin aperte men

mehercle it illis ante Let mihi dubitatio exorta est, utrum revera Callistratus iterum de hereditat, certaverit necne. . Nescio an quae de lite priore ei cum Olympiodoro convenerant vel non convenerant sal So ad actionem alteram rettulerit. Ac si supra recte disputavi Callistratum causa priore mecidisse solium quam ce33isSe, non iam ei licuisSe per te SAtticas putabimus , audem Cononis hereditatem denuo petere') Cuius rei argumentum non leve mihi videtur esse, quod ne earum quidem rerum ullum teStimonium editur Uoc addo, quod apud interpretem nullum invenio, mendacia de domus locatione et pecuniae mutuatione, quae orator qu. exprobat, ab Olympiodoro excogitata videri, ut advergarios redargueret, qui totam certe ad illum hereditatem pertinere negaverant, quod ipse poSt Cononis mortem bona cum CalliStrato partitus 3Set. o enim eum facturum non uisSe, qui ex asSe heredem se SSe profiteretur Quam argumentationem ut

10쪽

d suis e iacturum si in petitione serseverasset Nam rei inter eos convenerat ut uterques paratim aeges ageret quomoit, partu, violati is, qui Ius Suum persequitur Nimirumho in religiosis limo qualem se haberi vult, si vicisset, partem Olympa odoro dimidiam ultro re, dera lichbat Propterea isero de iure suo cedere, quod illius petitio reiecta erat, mihi dementis, non religiosi videtur esse. Quid L si Olympiodorus prae8ens in iudicio certa8set, ouae noterat dis isses consiliorum cominu nio, reum aut Callistrato et Calli sipo aut Olym-rii doro aut tertiast tuidam sarti bona adiudicanda essent Sed Callistratus, qualom exto si ausa eognoscimus, non fuit ita pactionis religione obstrictus, ut fidei datae verecundiate in commodum tuum praetermitteret Neque testes quos gras et aliarum et erus rei sollicetur edidit. Quae cum ita sint, a vero non aberrare mihi 'ideor, cum arator omo quoquo vi re turpissim, mentitum dico Equidem Calli Stratu in post qua in petitionsem

At nihil in iratione de iudicum sententia invenitur L26 διαγραφειση δε αυτησ

tene i Neque in occulto est cur mentitu sit. Nam si ipse conseSSus Age eadem lite hseredi taria se vietum esse, qua postea Olympiodorus vicisset, quomodo iudicibus persuadere potuit Olvmpiodoro bona secum esse partienda L ac Si quis fieri non facile potvisSe existimet i quisquam rebus nam apertis iudices decipere conaretur, is dea quaeso orationem

li liniarem draudes vel iniquiores invenisge mihi videbar.

iniuria miroris Olympiodori excusatione in si quidem miles in Acarnaniam pro-

laetus erat, a iudicibus improbatam Sse. Et fuit qui Suspicaretur uin o Expeditioni illi omnino non interluisse, sed Athenis morantem confulto ceSSa8Se et expeditionem illam dumtaxat praetendisse DA Sed nescio num quis Athenis per aliquot menses latere seque ad bellum exisse simulare potuerit olympiodorum quidem, cuiu interesset ex Cononis boni quae invaserat fructum quam maxi inum capere, non negaveram ut die audita dissediretur operam dedisse. Sed quod postea accidit, ut reiecta intercesgione Cononis ova iudicibus heredibus aliis attribuerentur, id sine dubio olympiodoro, quia detrimento gravissimo erat, si fieri ullo modo poterat, cavendum fuit. Atqui quonIam reverius Iudietis vicit sequitur nisi fallor eum si non optimo at certe aliquo Iure Cononis hereditatem peti. se Quid qui bona ilico ad se perventura speraret, eum tu puris fraude impasSimansurum fuisse ut dubio eventu de intercessione periclitaretur Deinde si usus esset, adver-

repeli Eretur.

Qiii postquam domum revertit, reum iniuriam illatam moleste ferret, Iterum eum Callistrat, consili, communicat, heredes, quibus Cononi bona obvenerant, In ius vocat(β 28 squ. Convenit inter eos, ut non una sed Sporgum certarent. Atque ipSe liere diu item totam Callistratus it intex partem timidiam petit, , quod Callippus frater non aniplius dimidio poscebat sive poposcerat ἐπειδη καὶ Κάλλιπ'o ἀδελφοc εμο υ ηαικληρίου μονον η σισβ ει Quid loc sibi reuit Utrum Callippum Iratrem I pSum quoque denuo certasse dicit an propterea Se tunc partem dimidiam petiviSSe, quod ante si a ter dimidium gibi vindicavorat et quia te repetita dratri actione mihi legimus rectius certe en rationes usus isset, quod rip3 ne priore quidem sertamine Ilu dimidio sostulavid, ut.Deinde quaeritur utrum Callistratus et Olympiodorus eodem tempore Ix dein eops alter post illiu iam lore ditatem setiverint. Sic enim qui primum leget situs verba intelleget

disse. Quod si est, vide quam inane Sit, quod orator se in iudicio Olympiodoro nihil esse adversatum praedicat 3Is Acir , diata. σιωπῆ καθήuην επὶ του τερου uetro d

ζετο Πυτε ιικρὰν ον τε χεγάλην ἀλλὰ προσωφεολογον ἀληθ εἰναι πάνθ' σα ντο εβουλετο λεγειν. Quid Tacensne homo impudentissimus petitionem hereditatis defendisse aut iterum Olympiodori gratia actione destitisSe putandus est Immo si ipse bona petivit, dubium non est qui apud iudices verba fecerito qui Olympiodoro adversatus Sito quin aperte men

mehercle it illis ante Let mihi dubitatio exorta est, utrum revera Calli Stratus iterum de hereditat, certaverit necne. Nescio an quae de lite priore ei cum Olympiodoro convenerant vel non convenerant salso ad actionem alteram aettulerit. si supra recte disputavi Callistratum causa priore mecidi8Se sotium quam Nessi Sse, non iam ei licui SSe per leges Atticas putabimus audem Cononis hereditatem denuo petere ) Cuius rei argumentum non leve mihi videtur esse, quod ne earum quidem rerum ulliun testimonium editur. Ηoc addo, quod apud interpretem nullum invenio, mendacia de domus locatione et pecuniae mutuatione, quae orator qu. exprobat, ab Olympiodoro excogitata videri, ut adver3arios redargueret, qui totam certe ad illum hereditatem pertinere negaverant, quod ipse post Cononis mortem bona cum Callistrato partitus 3Set. oc enim eum facturum non fuisse, qui ex asse heredem e SSe profiteretur Quam argumentationem ut

SEARCH

MENU NAVIGATION