Iacobi Gothofredi IC. De famosis latronibus inuestigandis, dissertatio ad L. si Barsatoram 13. cod. de fideiussoribus

발행: 1652년

분량: 46페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

31쪽

ram Latronem exhibere quomodo sane etiam is

qui pro alio cauit, exhibere cogitur, leg. i 7. f. de inius ocando) aut transmittendum eum ad Pr sectum prae totio, vel ad Praesidem Prouinciae. Ergo praesupponit velut rem indubitatam Gordianus, sponsorem hunc ex hac sponsione Reipubl. regulariter teneri, de nisi opportuno tempore in latrone inueniendo op ram suam impenderit, fidem adno liberauerit, eo nomine conueniri ex sponsu puniri m posse: ut coeteroquin is qui facere aliquid, ex stipulatione forte, tenetur, si cum facere potuit de debuit, non fecit, poenam incurrit: de quo vide vel Menochium de Arbitrariis lib. . caseu 98. Quanto magis, ubi Reipimblicae sponsio facta fuit, de quidem in re ad securitatem publicam pertinentei sicuti retro , Respublicatuitionem suam tale quid pro ea in se recipientibus,

vel exequentibus omni iure debet. Et moueti tamen hoc forte casu non una dubitandi ratio poterat, non una luris species a Lysania obtendi, quae iustae Orationis materiam implere, & excusationi alicui seu carc uoc locum facere posset. Iam primum enim fingamus, Lysaniam solo Patriae amore ductum, meraci; ρυυ-αγγα, nullam etiam Drs mercede auctoratum, id in se recepisse spopono disieq;: certe, non vltra urgendus videri possit, neq; sponsio haec propensaq; voluntas in noxam eius vel necessitatem trahenda. Sic enim etiam ij qui spontaneum munus operami, vel etiam opus, in Republ.

polliciti sunt, ex pollicitatione cogi non possunt misi si ob honorem tibi decretum vel decernendum promiserint,

32쪽

miserint, vel nisi etiam cum sine causa promisissent, id coepissent , toto titulo de ροIicit. Secundo fingamus, Lysaniam per iactantiam & effuso sermone caloreue. ut multis de quidem inexpertis arduum nil videtur, Mavorsque ventosa in lingua est, id spopondisse, certe in necessitatem id trahi, suaq; , ut Poeta ait, nunc promissa reposci, seuerum nimis videatur: cum & alias iactatio ad praecisam necessitatem non vocetur. l. I9.6.ι 1. de aedilis Edicto ut & quae nudo sermone ex ore fugit professonis licentia dcteir eri lasseti accusatio. l. 3. C. Th. de accusationib. Tettio, etsi largitemur, pretio pigneratam Lysaniae fidem, sed cui facilis initio res visa suerit, verum postea rebus

ipsis plenam periculi aleaeq; comperisse, imo impos.sibilem deprenendisse, cui V intelligere deberet explere se id ossicium non posse: uti multa primore fronte prona videntur, ubi experiare cum maxime ardua sunt: multat item praeter spem atq; in opino, vs venire solent, quibus citra noxam seu culpam destinato potiri non licet, sponsores adeo promissiones suas destituere possint, ut loquitur Tertullianus a u. Hermogenem. c. i8. honestosq; & faciles alioquin conatus spes iaepe frustrata est. v. g. quia sponsor, qui

in se quid recipit spopondit cis, ab aliis secutori b. ministrisue, qui & ipsi opem auxilium lin id suum polliciti

fuerant, deceptus est, vel ijdem, viles ut saepe anima minus in icitum prudensue ministerium exhibu Grunt: siue quia optima consilia fors, imo prouidentia diuina vertar, & insperata magis accidunt, quam qu speres, praefertim hac in re, ubi de latrono inuenien-

33쪽

Σ3do agitur, de , venatione eius, sic ut dicam etiθρωποθηρία, quemadmodum de venatione serarum diaeitur , multa accidere solere & posse, ut fera non capiatur. l. y f. de a . rerum dom. Er exinde Inst. eodem titulo: quia ut supra iam notatum est , latronem viarumq; subses rem, εφε ον, inuenire quam vincere dissicilius est: & idem ille sors latro, de quo sponsum fierat, post sponsionem factam non ad solita tantum α inaccessa sese latibula recepit , fugaeq; praesidium mandauit, ut Apuleius loquitur, verum etiam gibscente fama in se moueri machinas mag maiores, Mipse magis magisq; sibi cautum luit: & in summam latrones de facili elabuntur : sic ut inuenti etiam non inueniantur : quod de Bula Felice latrone sub Seuero Imp. Dio eleganter scribit: ουτε Meo ορ- νος , ura: Quod quidem euenire solet, ut omittam artes alias, siue latronum μεγαλοδω,sit,&effusis muneribus, sue etiam C φία, solertia, quae in latronibus ingeniosissima est: sunt enim Latrones huiusmodi μ. α ρν ήρυχα ποι, ut loquitur Zosinus, bb. . p. 77 i. presertim si sint veterani

latrones, ut Petronius eos vocat: Cuiusmodi plures haec aetas nostra vidit & experta est. Deniq; non animus, sed occasio saepe defit ei, qui quid spopondit

seu in se recepit: visj maior aliqua, θεὰ ζια, consilia hominum miscet. Vt proinde huc aptari possit, quod de vadimonio pariter ex sontica causa deserto iure cauetur, titulosiquis cautionibus, Gr Ni qui avs dare, ubi Paulusiqui iurato inquit promisit iudicio sisti, non γuetur peierasse , si ex concessa causa hoc deseruerit.

34쪽

Senecaeq; adeo dustum η. de benef 3'. posteaquam

enim dixit oponsum descendam, qui misi, Fed non si

pondere in incertum iubebis, si re obligabis ,subest,inquam, tacita exceptio ,sipotera , si debelο , si haec ita erunt ; effice

It idem flatu it, Gon exigitur, qui fuit, cum promitterem: de ituere leuitaι non erit aliquid interuenit noui: Quid miraris, Oran conditio promittentis mutata sit, mutatum esse

consilium Z Eadem mihi omnia'issa, O iIem tum : Subiicit , t adimonium promittimus, tamen deseratur inon in omnes gatur amo: deperentem γὼ maior excuseat. A qua etiam sententia haud adeo ab tulit initium bos 38.s desolutionibus. Omnia tandem honesta opera voluntas inchoat, occasio perficit, saepe b honorata virtus est , etiam ubi eam fefellit euentus: nec infelix virtus amittit gloriae titulum. Quid est igitur, cur sponsorem hac in specie eo forte adigas, quo nemo teneturὶ

ad impossibile scilicet. Quid est, cur propensum

saltem in Patriam studium tam immodico de acerbo Imperio m 92 gκαον urgeas 3 Cuius metu

non possunt non deinceps honestissimi qui ui Patriae amantium conatus retundi, si eo iure praefracto secum olim agi posse prospiciant, uti sibi aduersi ca- isus, vel improsperi, quae ; ex improuiso contingunt, vel ministrorum iniuria, contra iustisq; omne imputentur: Quod lingua factiosi multi ignava opera facere solent. Et haec quidem pro Lysania. Verum aliae contra rationes in proposita facti specie contra Lysaniam asseiri militareq; poterant. Et primo quidem repetendum , de Ionsione hic agi, quo utiq; delaenditur non calore vel leujtate aliqua, ve

35쪽

rum certo tantum penset animi consilio, deliberato sedato animo, ut in genere eo animo ad stipulationes descendi solet, vestit ad firmissimum & commune omnium obligationum adstringendarum vinculum, quod docuit Castrensis,& post eum caeteri, in Rubride γ' rum obhamniι. & ibi Ripa n. z. qui ita quosi; sensisse Bariolum scribit in l. i. s. siquissimpliciter . de Z . O. Secundo meminerimus, hic agi de sponsione Z-ipublicae facta: cui potiss una, si quid promissum

est, incunctanter praestari oportet: Quod etiam peculiari lege Attica cautum , sub prena capitis: εάν τις τι, ρον δῆριον ἡ δουλ ν η δεκας re ον εξα - πατη- , εἰσαγβελίαν E. --ns καν αλω, θανάτω πιουν : ut refert Demosthenes in Leptin. Aobis locu, ubi videndus & Vlpianus: ut de Oratione προς τῆλο- θεον υ ερ χμς. In cuius legis ratione reddenda aqua haesit viro do sto ad lues Atticas p. 43i. Neoue alia etiam ab hac lex est, quae refertur, aliis tantum verbis , a Dicaearcho, in Fhiloclem p. 8o. ξαί ας ονιμ οντων πολιτω, ὀμολῖγmem τι- πνρνοχον ci sω ἀλκειν Non inquam alia est haec lex a superiore: nam ομιο γίας vox ibi non significat nudam confessionem, quod credidit idem ille vir doctus, verum accipienda ea est de solemni sponsione seu promisiasione: οριοuset, inquam, est promissio , sponsio,

quomodo & veteres Glossae non uno loco explicant:

Et ita passim Graeci Iurisconsulti usurpant, & in his Theophilus; imo ita quoque in libris noui Foederis quandoque effertur ε, est & ubi allusione facta ad sponsionem, quet in baatismo intercedebat: ut iam a

36쪽

viris doctis obseruatum est. Ad alias rationes pergamus. Σ. Iustissima pretierea bic suspicio oriri poterat, Lysaniam dicta sua tantum retractare , quaeque pepigisset recusare, qu stu corruptum , pecuniaque adeo accepta, vel subreptorum parte latronem dimisisse

ut latronum serme receptatoribus mos est, ut docet lex I. . δε receptatoribus,vel certe euadendi spatium dedisse. 3. Adijce quod hac sponsione ducta Respublica forte sumptus iam immanes fecerat. 4. Vel contra, hac spe vel sponsione delusa, alias inueniendi Latronis vias & rationes insuperhabuit & amisit:

ut proinde non debuerit Respublica tam inani spe &sponsione lactari. s. Deniq, potuit in hac facti specie, sponsor ita se altasse, quomodo in simili loquitur

I C. in L 2 f. si quis cautu=mbin, ut occasionem inueniendi latronis neglexerit. G. Et certe suis qui pollicitationibus Reipublicet fraudem facerent, vel aliter negotiis eam implicarent, plecti iam olim soliti. Memorabilis est illa Ephesiorum lex, quam memorat Vitruviuspraefat. G io. qua poena proposita erat aduersus Arcnitectos, qui cum publicum opus curandum suscepissent, pinm fuerant, quanto sumptu

id futurum esset, non iusta aestimatione tradita, sic ut ad dictum impensa postea non responderet, ut ita discerent, diligentius modum impensarum ratio ciunando explicare, neque Rempublicam ad infinitas sumptuum profusiones inducere. Hae , inquam , similest sorte aliς rationes utrimq; allegari , adferri, potuere, quaerem ancipitem facerent, dc ulteriorem flagitarent cognitionem. Quare ad

37쪽

ad Imper. itum, qui responso suo adhibita distinctio taesponsorem vel compelli cogi ue illico voluit ad exhi bendum latronem si nihil scilicet obtenderet, quod . cognitionem ulteriorem & maiorem desideraret : de quidem veteri formula ex jσnseu, quomodo dicituri l. 19. s. i. f. de aedili. edicto de apud Varronem de Gelalium , de verborum signis compelli, inquam,

quomodo similiter dicit ut i 1.1. Co .commodati con

pelli placitum implere , compelli agnoscere fidem

susceptam: de quidem in hac specie ordinario M gi stratus municipalis ossicio: vel si detrectaret, causasq; obtenderet, transmitti seu remitti eum ad Praes etiam praetorio vel ad Praesidem Prouinciae. Pariter ut de pollicitationibus in ciuitatem factis Iudicum cognitio erat de posticitat. ludicum id est Rectorum prouinciarum. Quo fine pariter Gordianus insis'. huius i. sponsorem ad maiores Magistratus transumitti seu remitti voluit, ut ipsi videt. cognita cause pro arbitrio suo decernerent, num iusta aliqua sponsoris

causatio seu excusatio esset, nec-ne, atq; ita prout res

esset, vel ad praestandam fidem protinus adigerent

nive faceret, eum punirent,vel retro sponsionis gratiam facerent. Neque enim Culacio adsentiendum, qui decurionem in h. Lad maiores Iudices remisti seu transmitti ait simpliciter, quod dolo malo latronem non sisteret: Transmitti enim iubetur ad causae cognitionem. Res haec scilicet in cognitionum num ro erat, ut ipsemet Gordianus alia in re loquitur l. s.f. . si pendente appellat. quomodo Serde latronibus ipsis cognitionis res erat, ut docet lex 28. s. I g depa ni quae

38쪽

33nu, quae ideo ex Callistrati cognitionum libris de senista est, in cauta porro cognitione,atque in arbitrioudicis in summam verteba . , num spopsor proba

bilem causam aliquam de excusationem e supradictis aliamve non implendae sponsionis prae se ser et : ytita Iudex perpenso Iudicio ut alia in re idem Gordianus loquitur l. Γοδῶ accusationi in pro motu suo,

vel ad liberationem, vel ad condemnationem caula cognita procederet, dc ut idem rursus Gordianus ait L 2. Co/aIS. C. Turpil. extra ordinem secundum iudicialem motum puniret liberat cive. Non itaque Gordianus statim ex hac Remissione Lysaniam damnari voluit, velut doli mali, fraudisve compertum, quod multi censent, verum & absolui prout res esset : atq; adeo ex integro audiri: sicut non quasi pro damnato ilico habeatur, sed ut re integra quZratur,& 7 G ν--κία instituatur, ea uisitis argumentis : quomodo di de transmisiis, tum ab aliis , tum abit enarchis

xpresso olim mandatorum capite, Principumq; re-criptis cauebatur. 6. dei Laereor. cui concinit cril. 7. Co de accusationiι. Absolui itaque voluerit Gordianus Lysaniam, si omnia fide bona eum egisse appareret , quae virum bonum & sedulum oportuit: contra damnari voluit, si per eum dolo malo, se cordiaue, aut latiore culpa stetisset, quominus latro inueniretur: idque velut publico crimine, ceu receptatorem latronis: argumento inscriptionis legis i. er 2.g. e receptatoribus: l. i. dc 2.9L L i. de ius qui /-γοnes α

Ergo sponsorem a Magistratibus municipalibus

39쪽

3 ad maiores Iudices transmitti seu remitti voluit Gota

dianus, quia res haec cognitionem desiderabat seu merebatur, & quia si ad poenam procedendum esset, Magistratus municipales hanc Iurisdictionem non haberent. Nempe enim Magistratus municipales nihil men Impeiij habebant: nam & sic fures com - prehensos ad Praesidem transmittebant , teste vel Paulo apud auctorem coli. legum Mosaic: tu. . deque seruis etiam supplicium his sumere fas non erat: tum in leuiolibus tantum delictis in seruos potest tem hab bant, modicamque castigationem. l. r. . e Iuri dict. ti . in . f. qui oe a quibus manumis: vsuti stasellorum I. i . s. i f. de iniuri aut lori l. I S. S. 3 9. eo . fit. lnad nec ea habebant, quae magis essent Imperil, quam Iurisdictio his. l. r. 6 .lsa municipalem: cui iungenda est, velut eodem pertinens, & indidem desumpta, lex q.

s. de iuri FH. Denique Magistratus minores seu municipales erant sine Imperio ciet is iniuriis: Imo nec rurisdictionem suam poenali iudicio de Andere poterant. l. i. f. quis Lus dicenti non obtemp. Quae omnia soli argistratus maiores qui Populi Romani Magistratus olim dicti, habebant. Magistratus porro maiores, ad quos sponsorem hunc remitti seu transiliitti iubet hae teste Gordianui, designantur hi duo, Fraefecta praerens , α Fraeses Froti ne . sub his enim posti obnoxijq; erant Ma stratus municipales. Et in his quidem Praefectus

p aetorio, cπρο in , qub titulta eum cohonestat idem Gordianusta. Cod. quanilo prauocare non eu nece

ui suum ipse auditorium habebat, I lecta f. de discreta

40쪽

ore . ad quem in criminalibus , ' Arum appellabatur, isque adeo laorun aci I cIa cetractabat, ut docet eiusdem Gordiani lex c. O . deaceusEIMO . quanda prouo . non in necesse. La. tot δε diacis'. mun. Ad cum rei quidam criminum punier di m rii. debebant, tes e Paulo inpud eundem restitutio post i abatur, quod idem Gordianust statur l. i. GI noeius qui vicac Idemq; signate in latrones animaduertebat, ut docet seneca α. de De i.r. Huiusmodi potio Praesectos petiolio , ne vi aliis nunc dicam, vel . in alia tempora curiosi Ue'nu's immittam, tres sub ipsom et Gordiano deer hendq; In his, pictet Misit eum, de quo su pra occurii Fabianus; ad quem extat eius constitutio L6. Oil δε ρο-.ient.pasD : Ammonius, cui insciabitur lex ε. O Alvis quaesub modo legata sunt : Domitius, ad quem da xςst lex c. I. A Ufeius qui vici a L haec de Praefectopis orto , quantum d rem praesentem satis sit. Rectores vero seu praesides prouinciarum sub his

viri claris ierant, ut non una Gordiani constitutio .

ne vocantur. ti . ins hoc tola de fidem ' b. l. v. Cossile transact. Iudicesque ordinarij erant. Ad hos rei

comprehensi a Magistratibus municipalibus I ans- mittebantur, ut iuxta hanc l. testis est vel Paulus i. Sent. 6 3. S. 23. 6.8 & auctor. coli legam Mosaicarum tit. . Ad eosdem a Magistratibus municipalib. appellabatur, ut vel idem Gordianus fidem faCul. i. CO cur ξ l .mun. Iidem inter alia Iudices erant

ςa aurum, quς ad. Ullinem Reipublicae spectabant

SEARCH

MENU NAVIGATION