Ignotorum atque obscurorum quorundam deorum aræ, nunc primum in lucem datæ, notisque illustratæ, studio Iacobi Sponij, ..

101쪽

re pro AP ΠΟΚΡΑΤΕΙutrobέque excidisse , vel linguae quodam vitio

nuncIatum mille. Ad alia propero, Non mihi in mentem venerad, sicut tibi, vocem Δ IO Σ K OT P Σnec aliud ad huc dum mihi: per se dere possum. Eest enim mutarchus. tra statu de Iside M O siride asserat Anubim Osiridis ac NephtMs filium esse , illegitimo quidem connubio , cum Nephthys soror essJet Isidis legitimae Serapidis uxoris αconiunx Typhonis, Harpocratem vero Osiride & Iside natum esse,.

inores me prum iotarim: , qui conster par istud Deorum ΔΙ Ο Σκ-O U POΥΣ Vocitatos fuisse, veterem vocis: illius significatioven

102쪽

ut ortionem istam posuit, votum aliquod Castori & Polluci solvere

debueris, utpote nautarum & naVigantium protectoribus Diis. Quod vero Iupiter atque Serapis unum dc idem numen sint, praeter invictas quas attulisti rationes hoc adda me Iuliae Domnae Graecum nummum

Smyrnae comparasse quem T hesauro regio addidi. Is in aversa parte Clazomeniorum nome inscri pium habet cum Serapidis typo , eodem prorsus habitu ac rupiter , nisi quod ΠΗXΥΝ sive modium capiti impositum habeat. Canon cuius pag. so. meministi nihil ignoti recondere videtur. Est enim viri alicuius nomen proprium scilicet Attali illius liberti , veluti& subseques servus Pasici eris no

BInas a re accepi literas, Vir er ditissime , meque tibi ideo non raram devinctam fateor, quod tuas

103쪽

observationes mihi tradere pergas.

ΔΙΟΣΚOPOI certe vocabantur

Castor & Pollux , & eos intelligi

in Deliensi marmore non admodum renuo , Verum tamen quod

epitheto istud aliis quam ipsis nonnunQuam tributum fuerit, est mihi argumentum. Inscription

vidi, in qua Cabiri etiam ppellantur

104쪽

Venetiis, in Palatio Grimant,

Ex Graecia allata.

l . Priusquam eam oculis ustirpaL sae, dubitavi num iste , classeripto

re omissum esset Κ AI , ut legeretur ΔΙΟΣR PnN KAI KATHPs evertan non aliter scul ptum est ac iam ex Eibuimus.

105쪽

bo Iovis dc Calliopes filios eme,

nec a Corybantibus differre. Forte autem Dii Magni vocabantur qud deorum ira inexorabilis esset, ut ex Pausaniae Boeoticis colligere licet. Sicuti ereo Cabiri Dioscuri voca-

bantur aliquando , utpote qui Iovis filij non secus ac Castor&Porulux censebantur, pari ratione An bim & Harpocratem ita nuncupari non absurdum est. Caeterum ad inscriptionem tuam Chiensem , obortus mihi nuper scrupulus , circa Deorum istorum titulum qui ΣΥΝ Ν, Ο Ι 8c Σ - ToM ,1 a ppellautur,quid scilicet sibi velit vltima vox ista,& an non

potius legedum ΣΥ Nd 2MOI, ad idem atiare culti , quemadmodum ab antiquis usurpatum est. De s anone quae obseruasti, equidem videtur fuisse servi illius nomen, quanquam omninδ aliena nomine proprio sit Vox ista. Trittia quam inscriptio XXXVII exhibet,mentionem fieri apud Pa saniam repperi, ubi de Tritia urbe

Achaica haec infit. Alij, inquit, Δ

106쪽

Io is Marte tradidere: Tritiam Trito- , , nis filiam compressam fuisse, o,, Minervae Sacerdotem dum virgo,, esset: Helanippum Marte & Triis tia natum Vrbem condidisse, & ari se auctam de matris nomine appellasse. Ibidem Marti & Tritiae M rem divinam facere solemne ha-

bent. Vnde conijcere est Vibium Longum huic Deae votum solventem fuisse origine Graecum, in partibus illis Galliae commorarem vel saltem huic innotuisse viro Deam Tritiam, sive fuerit in Achaia duntaxat culta, sive etiam ex Graecia in Galliam transmissus fuerit ipsius

Occurrit mihi Reinesij epistolas

versanti, Iuno cum duobus insoliatis erithetis. I V N O NI STYGI A E C RES CENTINA MATRILIA CUM FI L. S V O V. S. L. M. & IVN O NIPATVLCIAE T. FABAT I V S TABULARIVS O S T. ET PROCURATOR FlSCI PATRONUS COLLEG. LENVNCVL. IIII. VIR.

107쪽

QV IN QJ E N. D. D. Haec

Ostiae reperta ubi Lenuncularioruerat collegium: verum illi id Patulci, epitheton Iano dicatum erat, quia bello eius valvae patebant & CIu' quia pace claudebantur: unde Oui, dius, lib. primo Fastorum.

Inde vocor Ianus , cui cum Cereale Sacerdos ,

ponit libum fariaque missa sale.

Nomina ridebis , modo namque P tulcius idem,

Et i modo sacrifico Clusius

En aliam elegantem inscriptionem ad Deos nostros pertinentem, ex schedis Ligorij , ut eam refert manuscriptus codex C laudi j de Ba garris celebris olim antiquarii. in qua Fortuna barbatae mentio sit , subque visae barbati dextrae temone tenentis habitu scuspitarisic aurem se habet.

lllli

108쪽

A v G. LIBERTUS EXCERPTOR

v. s. L. M. Erat ergo Fortuna virilis , non secus ac Fortuna muliebris. Dij enim ut quibusdam placet utriuiaque sunt sexus : quod praecipue de Luna observatur,quq aliquando in nummis habitu virili exprimitur tuncque Deus Lunus audit. Sic Venerem masculam statuae quaedam exhibent , vetusque Poeta Calvus

eonfirmat. - Deum Venerem.

Sed haec notiora, quam ut Pe sequi debeamus. Vale ac Fave.

Non me mediocriter turbavit epistola tua ultima , ob eam quam profers Palath Grimani in-

e scriptio

109쪽

scriptionem , ut enim ingenue fatear, mi Sponi, si Cabiros Dioscuros vocare liceat, ut ex eius reata colligere verisimile fit, quo pacto tauthores antiquos conciliabimus ignoro.Etenim iuxta Hesychij sen- tentiam Cabiri sunt Vulcani filij. lHaecque ille ad vocem καβHeo.

ε Ηφουςου Quod non nisi probatiorum authorum testimonio fultus affert, inter quos xecensendus Strabo, qui Casmilum fi

vel Camilum unum ex istis Diis Vulcano & Cabira satum esse ait,

alios vero tres sin universum enim q

quatuor erant j ab dicto Casmilo lgenitos esse, cum tribus Nymphis

Cabiridibus. Secundum ergo hanc authoritatem non erant Iovis filij. Audiedus adhuc scholiastes Apol -

loni, Rhodij, in suis ad primum I

110쪽

Wθὶ γ Κασξυλος Cρμος in , ous ἱ ρῶ Ita ex iis quatuor solus Casmilus Iovis filius erat,si pro Mercurio accipiatur. Verum enim Vero,cui fides magis adhibenda est, D io ny sodoro , an Acusilao apud Strabonem, dum Casmilum istum Vulcani fi tu affirmat Z Etiamsi au- te hunc pro Mercurio sicque Iovis gnaro agnoscere animus esset, an ideo alii quibus Iupiter parens non

est Dioscurorum titulum merentur.

Circa alterum dubium mihi facile persuadeo excidii se Vocem ΣΥΝ-κ Ω Μ OI pro ΣTN dDMOI, prior enim nihil aliud significare posset, quam comessationum socios, quod nihil ad rem nostr m. Ad titulum matris Deum AITI-Σ T E i pag. 36. symbolam meam conseram. Itaque dubito annon sculptum sit A OΣTEI sive ArI- ΣΤΗ l: nam nil moror ultimam syllabam ΤEI : Obvia enim est diphthongus Ei pro H. Illa aurem vox AT I Σ Τ EI nil aliud esset apud me, nisi ΣΕΒΑΣMIA Habeo mihi hac in re authorem