장음표시 사용
31쪽
x Praxis νο subdito gravato rudice . . Is Gravatus in Religiosa non potes νecum re ad rudicem ConservaIorem a Fratres Ordin Min. de Obdiem ordixem in appellationibus servare debent.
a I uana dimissio habitur infera censu
L. Appelιationis natura L eu inducta. ea Appellatio duos esse Ius habet. Aita es judicialis , extrajudicialis I.
Formuia appellandita desinitiva Appellatio ab interlocinori debet μι-
32 Decretum ac cong. concisiis e praxi ab Ecclesia eis in materia appellatio-tionumservandi: ibi plura ad a.
On loquimur de Apostasia perfidiae,iae infidelitatem Fides relinquitur Nec inobedientiae, praeceptorum transgressionibus adnexa; de quibus optime Glos ad cap. praterea de Apsatis, Oreiter baptis ob Apsa a in Summissae communiter; sed de Apostasia a Religione Quam D D describunt, quodsi recesu . Religione , habitu dimisso, vel
retent , animo , ct intentione non amplius revertendi ad obedientiam buperioris.
pud quos recessiis, eo animo qualiscatus, Apostatam in sensu proprio constituit, meo distingui probant a pure ago, ἐκ Fugitivo qui sponte, absque superioris licentia a Monasterio discedit, ut ad tempus tantum libere vagetur. Id in Regulari operatur professio expresse, vel tacite emissa, ut ad aliquod
genus Clausura teneatur textus expressus in cap. Monacha de Stat Monac. Extra quam sine Superioris licentia nulli egredi licet arg.ex damnata propositione mi-clesti in Conc.Constant. ut in Const. Mar lini V.la 1 ι.to.i busus ei Orisistri re
dientes Religione,aut alique Irdis , eo ipst sunt inbabiles ad observiada DivinaPracepta, perca quens adperveniendu ad Regnu caloria,nisi Aposataverint ab ei et Et ex verbis decreti Clem. VIII de rejerva-ιione casuum pro Regularibus; in quo a sus relervabilis est Apsa G Religione, elabitu dimis . retento, quando eo pervenerit, ut e tra septa Mona serii, seis com ventus egressis to nocturna 4 Ieafurtivae Monoerso, seu conventu egrum , etiam non animo aposta naifatia idest, non conjuncta cum volun- eate perdurata extra obedientiam Prae, ruti 3 Propterea vere Apostata sunt, qui,
. habitu etiam retento . animo rever
tendi ad Claustra , extra ipsa abique Superioris licentia vagantur,et quamvis proprie essent vocandi Fugitivi per Amens de delictistit. a. s. i. Apsas nu. Refert Sanctor com in ItaI S. Franc. cap. .sat. 6 r. id esse definitum per Sta- . tuta Papalia Iulii L cap. 7. par. 33 ut se et quitur et Intelligimas αι- Apsatam omnem, qui e Gentia, e contra obedientiam suorum Pralatorum per terras, , ocainis patrias eum haιitu, Astne, cum Socio, vel ne illo, iuerit, atque quomo daibes discedentem . Stat Sambuc Min. de Obser. cap. a. S. 8 de Aposatis , quo modocumque fugitivos e Claustris Apo- statas nominant, isti tales puniri prae
. scribunt; Ubi videndi casus in gradus Apostasiae cum suis poenis proportiona
Licentia debet esse, vel expressa , vel tacita , aut praesumpta . Expres obtinetur verbo, voce, vel scripto Tacita est, quando Superior Subdito eam petenti nil respondet, nec prohibet, licet post petita licentia eum exire videat tacendo enim censetur consentires, cap. nonnὸ iuncta Glosi in Verb. tacendo depraesumptionib. Praesumpta quae ab aliquibus apud Peyrin de Subdito quam a cap. . S. 3 no Ici dicitur interpretativa γ est illa,quet nec exprcsse verbo, seu voce nec tacite habetur praesumitur tamen , quod conccderetur, si peteretur: quae a lacista distinguitur ex hoc, quod tacita supponat Pi elatum praesentem, consentientem praesumpta vero absentiam ejusdem; uel quod de taciti praesens non possit ha
Ut legitime possit Subditus uti licen
32쪽
tia praesumpta ei assistere debet necessitas : ad exemplum sit . In maταν quis V.G. tis mortem,petit Confessarium: non ad , quam Musari potens
Sacramentum minoirare non ades empus adeundi Superiorem ad petendam i centiam alias in mus moritur inransfius Latrofuratur in Sacri ia calicentia, illico fugit nisi acris extra conventum, non expectata Superioris licentia , furentempe sequatur , amissio es certa is,& similibus casibus praesumitur,quod
Superior licentiam concedat: ad subis veniendum saluti proximi, ad reparan.
Vertim pro praxi advertendumat quod nunquam excusatur Subditus ab Apostasia, nee licentia praesum prudenter potest, nisi necessitas sit urgens ut, cum tempus adeundi Superiorem noria
suppetit vel eum adhibita a Subdito
diligentia, non invenitur . In istis circumstantiis licentia praesumpta su Sagatur, legitimitatem egressus justificati Sectis dicendum,si Superioris praesentia posset de facili haberi, quia tunc praesumeretur potius dolus in Subdito,& quod e proposito . vel diligentiam omitteret,
vel ad Superiorem non accederet quod Drtilis procedit in casu , quo,data opera, differret petitionem licentia ad tempus , quo sciret Praelatum absentem necessa rio esse debere, aut non posse de facili in
Non potest Apostata pronunciari,& poenis Apostatarum puniri, nisi exiens
extra januam Conventus absque licentia, per tantum spatii elongetur ab ipso,quod sibi possit rationabiliter ad culpam morta 'Iem imputari; ut notavit Porinus citat. quas I cap. 26.verfex quibus,d Sanctor.
allet. Unde distantia per aliquot passus, quae non sit mortifera , ad id non sufficit; Major enim excommunicatio, qua per D D. ligantur Apostatae, non nisi ob culpam mortalem incurritur es. Nemo Episcoporum ii. qu. . a qua, sicut in pluribus aliis materiis, parvitas materiae in ca su excusat.
Iudicium distantiae concludentis
culpam mortalem relinquitur rudentis arbitrio, dispositioni Legum Municipalium,is locorum consuetudini juxtata quam variatur ut ubi supra scripsit
Amen num. o. Absolute mortaliter paccatur, si transgressio obedientiae sit gravis si intervenianiolus, fraus,
non habeatur licentiata Uita , praesumpta, , sive interpretatIva severi non adsit necessi lias locum dans Epidhesa Nee est apostata,qui, facto praecepto
a Superior: nequis sub Apostasiae poena fine ejus lieentia extra Conventum a dat, hortum, pratum, vel sylvam ingre ditur licet puniendus sit poenis inobedientium psicut iisdem corripiendus est Religiosus cellam alterius ingrediens, dum id Superior inhibuito modo praefata
spectent ad clausuram Conventus, vel intra septa Monasterii concineantur; quia in casu existens in horto, diceretur mo- .raliter manere in Conventu, non extra
septa Monasterii quod per D. & ex
Deeret Clementis superius allegato exigit Apostasia . . is Non est vis eonstituenda in vocula Conυ tun quia licet iste in sensu stricto restringi possit ad significandui ispatium contentum a parietibus domuS, vel aedificii in casu non ita materialiter accipitur alias deberet de Religioso e elaustro absque licentia ingrediente Ec- .elesiam ejusdem pronuntiari quod esset apostata; quia dici de eo non posset,quod, ut inEcclesia,esset in spatio materiait,hoc
est, inter materiales parietes Conventus contento, sed extra . Eteo forti iis , quod Ecclesia, Gonventus diversa significata diversis nominibus exprimunt. Et etia quia, ut ex Grais refert Donat prax.
mine Monasterii non venit ejus Ecclesia praesertim in odiosis halioquin mulieribus, quibus est prohibitum ingredi Monasteria Virorum esset etiam interdictus ingressus ad eorum Ecclesias δε excidentitate rationis , Viri ad ea Moni aliutria non possent accederes; quod est sane falsum, simul, ridiculum io Ideo Conventus, vel onasterii septa debent in praesenti acccipi formaliter, ut significent totum circuitum Monasterii,comprehendendo in eo, hortum, sylvam, pratum , ex Peyrino de Praelato
illi annexa, quae iisdem muris, set septis
cinguntur, apud LeZana sum tom. 3 verbo Clausura num 3. liabetur cap. exiis
de eis.Agnis in o. f. Denique vers. Nos utique ubi Nicolaus III declarans inisterminis quid nomine Monasterii intelligatur Dait Nomine Monoerii volumus
33쪽
Clausuram, domo P Uscinas interiores inusii, de inter istas textus certe omprehendit hortum eodem muro Monaste. rii cinctum ad quem sicut ad alias o Llicinas interioreso si sitionialium, vis ris,4 si sit Regularium, Mulieribus noris permittitur: imo sub censuris prohibetur ingressus. H Nec relevat quod ad Superio.
Iudices ordinarios .in Pastores Religi sorum, pertineat de Clausura providere,
ejusdemque statuere, de designare terminos, extra quos non liceat Religiosis sine licentia exire . Nam in eo ex observatis a praeallegato Ameno num γε debent Apostolicis Constitutionibus conformari,& juxta earum dispositivas operari. Ideo, cum Nicolaus hortum ad Clausuram spectare statuerit, ab ea non potest per Superiores excludis nec declarari, Quod pars ejusdem non sic alias eorum
declaratio etficere posset, ut licile illum,
Mulieres ingredi valerent i de quod esset Ioeus, in quo confugientes non gauderent Immunitate; quod est falsum. Ex quibus concluditur , quod de Reis ligioso contra mandatum Superioris hortum clausurae unitum ingrediente licet sit inobediens non verificatur,quod sit extra clausura;imo potius optime dicitur,quod sit intra septa formalia Monasterii; te, quod non possit ullo modo , ut apostata, pronunciari,& uti talis puniri.
ra Neque Apostata proniunctari de bet Religiosus, si injuste, & contra jusceno, de notabiliter gravatus a Superiore, rei ta via ad Generalem, aut alios, ad quos de iure, accesserit absque licentia legitima , ut in terminis firmant Pey
plures allegans Ratio a Doctoribus datur. Etenim appellatio ex Pasqualigo
ad Lauretum de Franchis par. I. nu. I '.
est defensio contra injustitiam in praesidium innoeentiae a defensio autem per DD. est de jure naturae; de ideo Regularibus licitabimo necessarii, ut per Superiorem gravamen emendetur. Nimis enim durum foret , quod ex proprio statu Regulares essent deterioris conditionis, quam coeteri homines , qui ab injustis
fravaminibus possunt appellare, de ad
Supremos Iudices recurrere, vi Sugge sum, cap. Pastoralis incit de appestatιanibus. Et quia lex praescribens , ne Religiosus exeat e Claustris sine Superioris licentia et humana , nee legi naturali de se defendendo ab injuste gravante, iniquo oppressore praevaleta sequitur optime, quod in easu, de ad hune ess ctum, pollit sine illa ad alium Superiorem
recurrere; in casu enim tanta necessita in
eis, vel jus naturae clispensat , ut sine illa vadat, vel praesumitur licentia Superioris ad quem Aut notavit Lezana vid π.I8.r Nec obstat, quod Trid. Ufi . de
Regia cap. . statuat nec liceat Regularibus Esuis Cνnventibus recedere, eria in
pratextu ad Superiores suos accedendo nisi ab eisdem mss, aut vocati fuerint nar credendum non est, ut notat Pignatellus,
Cocilium voluisse derogare juri naturali: ipsumq,per Leaana non loquitur de Relisiosis Superiore injuste,& cotra ius gra. vatis; sed de illis, qui sine vera causa
recurrunt, quod illa dictio praetextu si .gnificat: praetextus enim est color quaesitus,o non vera causa. Prohibetur ergo a Concilio recessus, de recursus ex causa colorata, Ievi,& ficta non vero ex causata reali in casu realis gravaminis praesentis, sive imminentis, ut post Qua ranta sum. Bullar veis Archiepiscopi auctoritas sub lit. L. . conclusionem, optim scripsit '
i Et si quaeratur, an gravatus dein beat expectare sententiam in ab ipsa appellares Relponsioni praemittimus Pri-νns , quod alia est sententia desinitiva , alia interlocutoriaci desinitiυ est illa,quae
decidit negocium principale in judicium deductum et vel, qua Iudex causam principalem definit, e toti controversiae finem imponit, suoque est functus officio, nee potest amplius se ingerere in cognoscenda causa sed solum in executionυ sententiar. Inseriscutoria vero est, quae non de summa controversia , sed deo bus ad eam definiendam pertinentibus pronunciat Dut de cognitione differenda de testibus producendisci de tortura &similibus ut tradunt talac. prax.
Enger colleg. UniversJuris Canon lib. a. rit. 7. S. I. num. 3. Ioan Calvinus I.exicon. Iuridicum lit. S.
a Secundo,quod gravam'irreparabile dicitur quilibet actus irretractabilis qui
34쪽
instanti, quo ponitur, suum sortitur ense iselum in annexum habet factum , quod infectum esse non potest, ut ait Quaran tala . - in quibus , ubisu hujusmodi sunt actualis excommunicatio suspensio, interdictum, quae alleg. cap. Paso alis
g. rarum, secum trahunt executionem; item tortura, & carcer ex Pia seco cit. Cabassur. prax. Juris cauon lib. q. c. i. mum. o. quoad carcerationem habetur
declaratio S. C. C. apud Piasecum rinex Quaranta loco adducto hujus tenoris. An quod Decreto S. C. Trident. s.
II cap. I. de re r. ali es. ad cap. 2 o. de reser dicitur de gravamine , quos per appellationem a de itiυ reparari non
potes, intelligi possit, ct debeat de gravamine indebita ea cerationis λSanctiss. D. N .aurita relatione S.C.Cone.
declaraυit ita esse intelligendum in ideo ab huju odigravamine appellaνiposse
Ordinarium , eL Judicem teneri bule ap-pillationi deferre, teneri processum transferre ad Iudicem appellasionis Et dicitur irreparabile, quatenus, licet sententia definitiva lata ab Iudice appellationis possit liberare ab excommunicatione . G.in carcere , efficere tamen non potest, quin gravatus illa mala actu sustinuerit, nec elim ad primaevum indemnitatis statum restituere valet. I Iteni, licet olim de jure Canonico a qualibet interlocuturia, di quovis gravamine appellare licuerit, cap. de appellationibus eii tit. Id hodie est correctum per Trad F. 3.cap. ei; in causis visitationis,& aliis,ut ibi: Ante definitivasententia
ab interlocutoria, vel alι quocumque gra vamine non appelletum.Nee Episcopus, aut
Jud seu Vicarius appellationi hujusmodi tamqua rivola desere teneatura cinferius nisi gravamen hujusmodi per de nitivamsententim reparari, et ab fadgnitiυ appellari non possit . Otavit praealles. Quarant υ in quibus cas
bus, quod a decreto de torquendo admittitur appellatio, tortura suspenditur, etiam antequam per Iudicem ad quem inhibeatur; nam licet regulariter appellatio ab interlocutoria non liget manus Iudicis is quo, antequam inhibeatur ut in cap. Nonsolum de appellationibus, limitatur, ut non proccdat in ea interlocutoria , quae infert gravamen irreparabiles nec in ea per Engel ex Barbosa in collect D D ad d. cap. o. Irid. nu. 37.4 Qua rant loco allei cauae tametsi cotineat gravamen reparabile,non est tamen reparabile ex toto veI, nonnisi cum magna difficultate, aut praejudicio par
1 Ex quibus potest quaefito responderi. Vel Subditus gravatur a Superio re per interlocutoriam tali gravam in , quod per appellationem a de itiυa reparari non possit ut,si decernat rcum et se torquendum,aut incarceradu:& tunc sententiam definitivam expectare non debet, sed appellationem ab interlocutoria torturae,in carcerationis interponere Vel, sic gravatur, ut gravamen illatum possit per definitivam reparari V. G. producit testem ad sui defensionem Judex,eut examinare reiicit, etiam si niinam exceptionis ratione afferat Ies, luper hoe se sentiat nimis gracia um , expectanda nihilominus est deria cives, quia per appellationem ab ea,potest gravamen,& damnum reparari, Peyrin. , Taget. De cit. alias si ante unaua,vel alteram sententiam discesserit, temeres, leviserque iudicabitur recurrere; sic erit, ut Apostata puniendus,& ad Superiorem processantem
Sed quid, si Superior appellationi
non deferat, vel eam non admittat,prout de jure deberet Dicendum appellantem debere ab iis, coram quibus appellavit,petere Apostolos testimoniales litis teras nimirum,testificantes de interposita appellatione. Quas illi concedere tenentur, quia indebite gravato, ossicium cha
ritatis expostulat, ut Omnes succurrant.
r Caeterlim in pravi instruendus est Subditus injusth U.G a Provinciali gravatus, cui, nec locus appellandidatur, estque ad illati gravaminis obtinendum restimonium ex timore maioris impotes,&mora in ejusdem Provincia noctv quod debeati quando ad exercitium vir tutis sustinere nolit viciniorem alterius Provinciae Conventum adire,& ex eo peredietum coram testibus ab illato rava mine appellare,&Provinciali transmittere Dac injustitiam gravaminis significat Generali jurisque remedia exposcer , obedientiales petere,& cum eis ad ipsum
accedere, ut sic recursum justificet Et quatentis a Generali obedientiales denegarentur,in urgeret accessus ad Sedem Apostoli eam pro revisione causae, vel revocatione gravaminuma deberet
35쪽
testimonio fide dignorum eonstare de petita ab eo licentia , di per suos Superiores denegata,ut expresse Sixtus V. Const.
Ad Romanum sub la I. I. ao.Buli. o. a. r Dubitatur, an gravatus a Guardiano non habens copiain Provincialis possit apppellare recurrere ad Coninservatorem Privilegiorum quatenus ad eum effectum a Conventu recedat, sit pronunciandus Apostata R. Quantum ad primum negative .Nam in appellationibus interponendis est sedi. vandus ordo, ut ex ordine Sanctissimi decrevit S.C. Regularium Wr 87. apud Qua rantasum. v. Monasteri conventus; ubi a gravamine Prioris ad Provincialem,& a Provinciali ad Generalem recurrendum esse ritur. Tum quia Leo X.Consi Romani arum. --ώ co ect de privit. mend. par. I. sub excore unicationis poena eo ipso incurrenda rohibet nomina. tim Conservatoribus Piuvilegiorum Ord.
Praedicatorum, ne quartalas Fratrum in Sororum . ordinis, contra alios Fratres
ejusdem suscipiant,vel de eis cognoscant. In quo privilegio, de caeteri Regulares communicant. Nam allegari non potest titulus quo id eis prohibeatur et Accedit probibitro appellandi per Religiosos Ord. S. Franc de Obseria Praelatis ejusdem ordinis ad Tribunalia saecularia , prout in Cons. uoniam Iaa T. Greg. XIII. Bullam to a. ln qua sub poena excommunicationis late sententie, Papae reservatae,ac privationis vocis activae in passivae, cli perpetuae inhabilitatis ad officia obtenta δε obtinenda interdicitur, ne quis d. ordinis Religiosus, aut Religiosa ad Tribunalia saecularia appellare , uti adire audeat; sed in casu gravaminis a Praelatis suis, a Provinciali ad
Generalem, aut Sedem Apostolicam recurrendum est. Per Tribunal saecular
Pontifex intelligit quodcumque , quod
non est , vel Superiorum ordinis , vel Protectoris licet quoad hoc hodie attendatur Const. Innoc.X I.Christi elium sub ψ. Kal. Marti 1693. moderatoria facultatum Protectorum aut Sedis Apostolicae. Atque ita intendit prohiber recursum,etia in ad illud Conservatorum, quod non est Tribunal Ecclesiasticum Regulare, vel Apostolicum, sed saecula.
Et ita ad secundum a firmative . ac An autem censendus sit Apostata , vel fugitivus Religiosus , qui, obtentis litteris obedientialibus aecedendi ad locum a Provincia distantem, in itinere habitum deponit, in veste sarculari incedit Negative respondetur. Nam 'non est Apostata, quia supponitur non haber
voluntatem non amplius redeundi ad Claustra sub obedientia Superiorum. Ne cFugitivus, quia recessit a Conventi, de Provincia cum eorumdem licentia: ligatur tamen excommunicatione allegat. cap. ut periculsa ne cleric vel Monac. n6. lata in Regulares, qui ad sinem liberius evagandi habitum temer8, hoc est, sine rationabili causa dimittunt. a Unde quia ad hujusmodi censuram . incurrendam exigitur, ut dimissio
habitus sit temeraria, ut textus expressus
ibidem juncta Glosi in verb. temer8,hoc est , facta absque justa, vel saltem probabiliter apparenti causa, sequitur ea non ligari , qui causam rationabilem lini tendi haberi, sic apud Ameno na. 264,& explesnus apud'cyria desubdito cap.
26. tapius est. S.pr. per torum , ea nonis
innodatur, qui dimittit eausa mutationis, mundationis , reparationis, balneationis, infirmitatis , transitus per loca
Turcarum , di Infidelium t ad quietilis dormiendum , fugiendum calorem
aestivum ac ad modestam recreationem
etiam si ad aliquid tempus, in Coa ventu habitus histrionum almumat; cum in his , imilibus non habeatur proprie habitus dimissio, sed spoliatio qua
duo valdesdifferunt, ut ex Suarc tom. . in tertiam partem disput. 23 sec2.6 nu. 37. observat Peyrin verb. neque incurru.
, Ubi nec eum censura ligari docet, qui habitum dimittit, ut cum foemi. na rem turpem habeat, vel , ut aliquid liberius subripiat licet peccet moraliter: ex eo, quod tunc dimittit, ut commodius fornicetur, vel liberius furetur, non occasione vagandi quam Decretalis ea dispositione removere intendit secus dicendum de eunte in habitu iaculari ad lupanar.
Esset hic agendum de appellationibus,
tanquam de re necessaria, & Ecclesiasti
36쪽
stieis utilia sed quoniam Scribentes pleno calamo id agunt, Fagnan in a. adeo supere i a. de appellat Gon2alea
mus labori quaedam dumtaxat dictis
Appellatio itaque es ab inferiori
Iudier a superiorem facta provocatio: adeout ille in causa amplius non cognoscat, nec se ingerat vel prius pronunciatum corrigat , vel in melius reformet. Ita enim appellatio remedium iuris ad removendum gravamen, quod Iudex a quo appellatur intulit, vel inferre conatur. Potest Iudex in causa sententiam, vel definitivam, vel interlocutoriam ferre. Si definitivam pronuncia vit,cum functus sit officio suo , semel judicando, sive bene , sive male , non potest amplius in causa cognoscere, sententiam revocare , quia definitiva imponit finem causae. Aetantum agere valet pro exequendata senteotia ad tex in eap. In litteris deos s. Deleg nisi per appellationem execuisti suspendatur,is ad superiorem caula ex integro devolvatur. Si vero interlocutoriam sententiam tulit, potest eam revocare, vel moderari. Et quatenus , appellatione interposita,non moderetur,jurisdictio suspenditur. Unde appellatio regulariter duos cffeetus producit, alium suspensivum quo sententia ipsa in ejus effectus, inferiorasque jurisdictio suspenduntur, cap. Pacloralis S. Verism de appellat Alterum devolutivum , per quem causa, super qua appellatur in ejus cognitio , cum Omnibus accessoriis ad superiorem devolvitur , cap. Dilectis hοetit.
Hinc quia interposita appellatione, ad superiorem Iudicem causa est devoluta , Jurisdictio inferioris suspensa , sequitur , quod Iudex inferior in G,
atque ipsam et causa , a qua provocatum est , amplius procedere non
possit. Nam appellatio non solum suspendit inferioris jurisdictionem , verum appellantes in causa , in qua appellatum est , ab infelioris jurisdictione eximit, cap. Romana hoc tit in 6. inserior de sinit esse Iudex ejus causae cap. Ad hac, cap. Ut nostrum hoc tit ejusque manus ligantur,is ab eo tollitur facultas ulterius procedendi Propterea Iura constituerunt , ut Iudex ἀ quo , appullationOpendente, nihil innovare possit; de si quid
eo tempore attentaverit, velut a non
Iudice factum, rescinditur. Nec tantum revocantur ea, quae fuerunt attentata post appellationem interpositam ; sed ea quoque, quae attentata suerunt post sententiam intra tempus assignatum ad appellandum , quia, cum illud tempus sit ad appellandum concessum , nihil eo pendentes, innovari debet ne benefici uin injure indultum,damnosum sit gravatis,aut omnino superfluum contra regulam 7.jur inis indultum.
Appellatio dividitur in judicia, lem,in extrajudicialem Iudicialis est quae in iudicio interponitur , postquam
carptum est: qui , aut interponitu a definitiva, vel ab interlocutoria continente verum gravamen irreparabiles Extrajudicialis ea est, quae ab actibus extrajudicialibus interponitur, dum quis gravatur, vel timet gravari ut in provisio nibus, electionibus c.cap. Concertasionibo tit inis. Et solet hujusmodi appellatio dici provocatio ad causam , cap. cum μιος iis quia pertinet ad causam inchoandam.
In utraque appellatione debet grava me in scriptis exprimi, cap. Cordi bistit. in 6. De illa in electionibus facienda, legitur expresse rex in eap. is circa de elecZin 6. Ex quo appellandum est in publico instrumento, praestito corporali juramento: in scriptis appellatio orsertur. Nec valet appellatio, ut non fiat electio, sed ut non fiat, nisi canonica ex dicendis cap. I 8. Verum in appellatione a definitiva, non est necesse, ut nominatim, cinspecie causa gravaminis exprimatur, ut in terminis Glossa scap. Cum in Ecclesiaboetit verb.i Ua,de Gloss.in cap. βuoad de sent O re judic verb causam non exprimensa sed debet semper continere gravamen, licEt minimum in justa, ac rationabili eausa interponi alias Iudex a quo non teneretur ei deferre. In dubio de justitia causaeIudex ad quem cognoscit. Formulam Tradit Gratianus adsis. Pos appellationem a quo. 6. bici Ego, contra sententiam Judicis N iniu- se in me latam dicit Augusi 7os Romanam Sedem vel Ju - m, Anelio , O Apsolos peto. Hac die eodem anno coram NN. testibus e Definitiva enim potest cx novis causis iustificari in quae
37쪽
habet loeum beneficium juris , o deducta deducam non prιbata probabo L. Per hane C.de temp. appeιlat cap.Pra
ternitatis deissibus. Nisi appellatio a definitiva esset in casu ab ure prohibito;
tunc enim nominatim causa exprimenda esset, ouae vinceret jus prohibens, ut di.
In appellatione ab interlocutoria, quia non potest ex novis causis iustificari, ut in Clement. Appellanti hoc tit necessarium est in scriptis causam nominatim exprimere, ut in d. cap. cordI.Q propter non valet, si appellans per clausulam generalam, in confuso causam
exprimat ut Appello ab interlocutori , iniqua, vel gravamine, vel gravaminibos , quae ex actis , vel praces colligi possunt. Quando enim aliquid a lege pro forma requititur, illud specifice ad implendum cst, per GOnZale cit cap. 79.
D; scrimen autem, cur in appellationea definitiva non tequiratur expres, heausa gravaminis in specie bene vero in apis pellatione ab interlocutoria apud d. G6-2ale viam. I 8.est quod Iudex nunquam
potest revocare, aut mutare suam senistentiam defiuitivam,l. Iurix poseaquam, si de re iurie. proinde non oportet in appullatione a tali sententia causam exorta mere , cum per eam Iudex οὐ erinon possit es si vellet ad illam revocada,
vel mutanda. Interlocutoria vero potest,
cap. Cessante hoc tit cap. Si ab Iudiee hoe sit. in 6. Ideo congruum est , ut in ista exprimatur causa , propterquam fortasse Judex moveri possit ad illam revocan
6 Quamvis appellatio semper debeat in scriptis interponi, hoc non procedit, si appellatur a definitiva illico, is in.
continenti, post sententiam latam tune enim viva voce, Ine scriptura appellari potest per Gloss. ia d.cap.Cordi verb. intexsecutoria; sed ab interlocutoria semper in scriptis appellandum est, ut rex. iud cap. expresse . Est certum sententiam a Iudices legitime latam in rem judicatana transire, si nulla fuerit appellatione suspensa ,dicto cap. quoad de re jud cao.cum inter de elis hoc est, si ab ea non fuerit appellatum vel, si inter fatalia tempora appellatio non sit interposita , vel prosecuta Qiuipropter duo sunt tempol δ,u Cum P
pellationis interponenda , d alterur prosequendae quae dicuntur fatalia appellationi, ira tenus, si interea appellatio, vel non interponatur, vel non
prosequatur, intelligitur deserta. Tempus ad interponendam appellationem post latam sententiam sunt decem dies . Intra quos est appellandum
cap. A st,solum hoc sit in o. cap. Bona memoride con . utili die. non ilum a definitiva serum de ab interlocutoria, aut
alio gravamini nisi sit gravamen habens tractum successivum , ut est carcer, quae poena semper durat is observandus etiam , dum appellatur tacit per arreptionem itineris ad Superiorem Lalias censetur appellans juri suo renunciar Hoc autem tempus quoad appellantem,si sit praesens, incipit eurrere a die lata sententiae si verti fuerit absens , a die noli αficationis sententiae in non prius . Ratio est,quia illi dies dantur ad deliberandum, an quis velit stare sententiae, vel nonὸ Impossibile autem esset, ut quis absque sententi notitia deliberaret. Statim autem, interposita appellatione quando uno contextu in ipsa interpositione non fiat leti debent Apostoli, seu littera dimissoriae , quos Iudex a quo tenetur dare iuxta praescriptum Bonis VIII. in . cap. cordi. In quibus deinbet exprimere causam appellationis , cur appellatio non sit admissa vel, si ap- rellationi forsan ex Superioris reverentia sit delatum.
Tempus petendi, waeeipiendi Apostolos ab ure indultum est triginta die.
rum, cap. Ab eo hoe sit in o. Et debents λ, insanter, o instantissime peti, Cle---βuamvis boctit sed hoc sciendum: Iudice iii a quo tempus ab ure statutum pro dandis Apostolis, non posse producere,& extenderes; iustis tamen de causis posse restringere intra quod si appellans,
nc petat, vel recipiat, appcllationi re. nuncrare videtur, d. Clementina S. Ve- νὼ - Considerando, quod Judex β quo, quoad ea , quae ad celeriorem appella tionis expeditionem pertinent, Iurisdictionem retinet, cap. Ex litteris dematνim. contrήδα Ita potest praescribere tempus p pellanti, intra quod teneatur adire ad Iudicem ad quem, cap. Personas hoc lit. Ad vellendum Apostolos non concedi ad legitimandos recursus Regulatium ad bupuriores , ad quos alias in
38쪽
obedientialibus aecedere non possent. Nam non sunt remedium iuris ad hoc inductuma alias solis Religiosis concederentur, quod per DD. iura est falsum Tum quia conceduntur ad effectum. ut super appellatione , ae ejus causa instructio facilior valeat in processu habe.ri, cap. insuperdo tu in . Haec Regulares attendant, si velint, poenas Apostatis taxatas effugeres de in contingentia facti ad praxim deducant, quae dixi n. I 8. Formulam petendi postolos tradit
Caeterum Ventriglia est. S. a. num.38. temstatur , quod praxis loco Apostolorum consuevit dare copiam sententiae. ro Tempus vero praefinitum ad prosequendam appellationem est annus sed ex necessaria, justa, evidenti causa biennium, cap. CumM Romana occiit. Quae vero dicenda sit iusta, neeessaria,&evidens causa dipendet ex qualitate negotiorum . Incipit tempus currere a die interpositis appellationis, d. Clementina
Sicui. Quod si legitimo impedimento
cessante, appellans non fecerat, appellatio ejus deserta censetur, ut ibid. tex. Uerum, si extra judicium appelletur a futuro gravamine, non prius hoc fatale tem pus currere incipit, quam gravamen illatum sit, ideo in hoc casu tantum non incipit ab interposita appellatione,sed a die
illati gravaminis , ut notavit Gonetaleacit cap. F. num. IO Ratio est, quia appellatio extraiudicialis afuturo gravamine est velut conditionalis , s graυamen inferri contingat.1 Notari debet,quod licet appellatio, ut diximus , duos habeat effectus suspensivum S devolutivum , hoc non procedit , cum agitur de appellatione interposita post latam ab homine excommunicationem . Nam in casu censura non suspenditur , sed solum cognitio ad Judicem ad quem devolvitur. Unde quis per appellationem a lata censura non liberatur. Cum enim excommunicatio secum trahat executionem, d Fidelium communione separet, sero medicina paratur per appellationem; sed communioni per absolutionem est excommunicatus restituendus. Nam , sicut vinculum excomis municationis a clavium potestate procedit, ita ab eadem potestate per absolutionem tollendum est. Quando vero possit ab interlocutori
appellari habes su p. v. s. ex Trid. p. 1 o.
Ies. a . de res. Atque colligi id cum aliis potest ex sequenti decreto S.C.C. apud
Adiomeadas ambiguitate , ct contro inversas jurisdicto tes, qua inter appellarionum, O prioris instantia Iudices , non e partium dispendio, cursusque iusilia
impedimento, cum scandala oriuntur S. Congri causis Discoporum κοσμω , facta prius relatione S. D. N. clem pa VIII. O de Sanctitatissa manήat υlυa vocis oracula desuper babito. hunc, qui sequiι- modum, ab omnibus, ad quo spectat,in posterum servari debere
I a Metropolitani, Archiepiscopi, Pri
rumquesubditos non judicent, nis in a busta jure expressis. Iidem,' alii quiυi Superioresatiam
Nuneii, vel Legati de latere speescam facultatem majorem non babentes, causas in Curiis ordinariorum , venaliorum infriorum Judicum predenter, se non avocent , ni re Diam legitima appellationis ad Morum Tribunalia deferantur tuncque appellantes ab inferiorum jurisdictionibus quoad alias causas eximi non apssint. r Appellatione nunquam recipiantur, ni republica docmnent, qua rea Ilii exbibeantu , confiteri appellationem Venientia de itiva, vel habente mim de itisa, aut . gravamine, quod
per de iuvam repa ari non posse,in eambus jure non prohibui per legitimam personam is intra debita tempora fuisse interpositam , a prosequviam I Dum causa coram inferioribus Iu dicibuspendent, ante definitivam solentiam, vel vim de itiυ habentem, de graυamine illat veriore cegnoscere non valeant , licet citra praejudicium cursus causarumse Vacere contesentur , nec ad buno ectum liceat eis inhibere , aut inplicite mandare, ut ipsis copia processus transmittatur, etiam expensis appellan
vs Inhibitiones pia appellationem, ut
praemittitur , receptam, non concedantur, nisicum infertione tenoris sententia, auxdecreti de itiin, aut vim desinitivi habentis . vel damnum per definitivam irreparabile eontinentis alias inbibitiones, O processuri est indesqua: quacumque. ι
39쪽
46 Si appellans aspra fatentia aut iappellationis exemplum culpa udicis d.
quo , me Actuarii baseri non se , non ii 1 recipienda erit appellatis , i ut aliquaikbibitio concedenda , iris tantum , Mi ν per Inet, ii gi pueris , uisolata eo igna mer de , actorum exemplum authentieum appestanti intra brevem aliis
quem competenιem terminum tradatur.
I caveat tamen Iudex a quo, ne,AE Uer appellatum fue i in casu appellabili, laterim aliquid in faejudicium anellan iis attentetu spe actum publicum,aut per sium depositiones confiterit, acta denegari appetianti, Jude appellationis
mandato tradendi acta possis adiiceres, ne i terim aliquid novi conιra appellantem
A sententia autem definitiva contνaverum ontumacem prosata, appellatio non recipιatum, nec inbibitio, aut alia quaevis proυμ , quamdiu appellans in hujusmodi ve a contumacia persiterit, couceda
Ab exequutione decretorum Sac Concit. id aut V lationis Apostolica , appellationesta Metropolitanis non recipiantur neque etiam, quando Epi vi virtute ejusdem Sac. Cone Trid procedunt, Diti Sidis Apsolica delegati, in rausis , quasub eorum jurisdictione ordinaria non comprehenduntur; salva tamen in hoc casu Lega. rarum, O Nunciorum posiolicorum au-
variorum , aut correctionι morum quoad
ectum deυelatiυum tantum appellationes admittantur sed graυamine per desinitiυam Dreparabilli agatur, e cum Visitator , italaparte, O adbibita causcagnitione, Dictahtirprocedit, tunc enim appellationis locus orit uiam quoad effectum fuspen um. Is Cum a graυamine , quod per de nisiυam reparari nequit, cindebisa
municationis, etiam comminatae appellatur , nonnisi vi actis , ex quibus eυidenter appareat de gravamine, appellatia admιιιatur, aut inhibiιio, e pro υisio aliqua concedatur. Causa appellaιionis pendente , appellans in eodem, quo reperitur carcere , permave
b/ι, quo ad JudeA ad quem appellaturi est, i s actis, ct causa cognsia, tis, δε- ereverit O nune, A Judicis ad quem
deeret vim de viva babente faeνιι pellatum , is ibirmandare , aut prosui decreti exequutione attentare poteris'.
necpe Iudicem superiorem aliud fueruordinatum
a Na originalia processuum prima infantia ad Iudicem appellationis Notarius utere non cogatur, ni probabilis aliquafalsitati causa, suspicio incidat,
quae judicialiter obiiciatur: tunc terminata causa , remittenda sunt ad Ordinarium, ut insuo Ambivio conserventu . et consura eclesiastiuo contra appellantem prolata , eLaxaνi, aut nulla declarari per Iudicem appellaι tonis non post, ni auditi partibus , ct causa cognita , tuncque s Aconstiterit eam jusa inesse, ad Judicem, qui ex communicavit,appellans remittendus es, una ipso juxta Sacros Canones beneficium absolutionis , si humilitὰρ petierit, debitamque emendationem prasiteris, istineat si vero injusam esse clar appareat, Superio absolutionem impendat. Si autem dubitatur,honestis es , ut ad excommunicatorem intra brevem iiquem competentem terminum eidem praefigiendum abfit Uendus remitta sar licit etiam Superio hoe eas idipsum
et a b Iulio ad autelam, nonnisi parte eitati, O visis actis, eum dubita-ιur de nullitate excommunicationis abhomineprolata , veιὰ jure in occuνras δε- bis acti, me probabile dubitim juris, concedenda erit; tumque ad tempus breυe eum reineidentia , ct prasita Ier excommunicatum cautione de sando juri, O parendo mandati Ecclesiae tantiim Osjuxtaformam a jure praescriptam apparebit aliquem ob manifesam ostensam excommunicatum fuisse , debitam etiam frui actionem praesare. Si ver ob eontumaciam manissam , expensas quoque rescere, ac insuper ca vere de judicio Asi coram excommunicatore, quis teneatur, priusquam ad cautelam absolvatur Roma in Sac. Congr. die I 6. Octob. 6oo. Similia De creta ejusdem S. C. C. in causa egni Sardinia edita is Maii 7oo videas apud Monacellum form pari. a. fr. a. nam. . im S.
40쪽
Oificialis quoad approbationem ab
Ordinario ad Saecularium Confestione . SUMMARIUM. Es nec saria Regularibus pro saecularium o se nou approbatio ordinarii.
auod plure Summi Ponti es decre
Etiam Lectores , Magi iis Theologia debent approbari. Non sino e prasentare Episcopo. Exsens in Lucana iaces ,eauit con- se ne audire iturum , uisunt subditi Arehiepiscopo Florentino,iquo approbationem accepit, nisi etiam Luea
In Diacesi in qua Regulare sunt appro' batilogism ommum ad illam consuentium Confisones audire. Geseraliser idonei reperti debent eu mitatione temporis , O personarum approbari a uinam Regularis censeaturae eraliter
po ite um examinari ibi plura. 1 Regulares non egent approbatione Episcopi pro audiendi confusionibus eorum, quisunt eorum commebatis. ri In confessario, electo in vim Bulis cruciata es neresaria approbatio Ordinarii loci. 1 Etiam in confessariis , electis tempore
Iubile est necessaria approbatio Ordinarii locr.
13 Non potes plex Sacerdos in morιis articulo, praesente confessario approbaro, confessones audire. I Licentias audiendi confisones ab Epis p covcesus, etiam absque limitationere oris potes Uicarius capiιHaris ex
is Parochus,dimisso beneficio Paroctialoeger approbatione pro confessionibus. I Parochus in Hira Diuere nequis sui
Parochiani consessionem audire. I Sacerdos non approbatus ab Ordinario
non potes absolvere, mortalibtis,alida conje . a Agitur de Regulari absque sui Superioris licentia, sentat Episcopo. confessarius Regularium non eget appro
O Uamvis, ut statuit Trid fess. g.
cap. I . de reform Prasb teri injua ordinatione peecatis absolvendi pote -ιem acciprant decernit tamen antia bynodus, nullum, etiam Regularem, posse WV one facularium , itum Sacerao.ιum, audire, jee ad id idoneum reputari, ni au Parochiale beneficium,ati ab Di-
Icopi per examem . illis idebitu esse
necessarium,aut aliἀs idoneu judicetur, approbaιionem suagratis detur, obtineatὲ privilegiis , ct consuetudine quacuoque, etiam immemorabilli , non obsantibus.
Qua clausula explesse derogatur Privi- regiis Regularium quibus eis esset eo cessum, posse absque praevia approba tione Episcopi saecularium confessiones audire . Sunt ex ordinatione habiles ad audiendas confessiones , sed ab ordinatione executionem non recipiunt neque in actum secundum potest potestas ordinis exire, nisi Episcopus subditos assignet quod est jurisdictionem confer
Ante Trid.id tirmavit Leo X. Constit. Dum intra mentis lacia. Bullar. to I. postea Gregorius V consit.inferiatabit i8. Bullar tom. Deinde Urbanus VIII consit cum eu aecepimus 29. Bul-ιar.rom. revocavit quascumque faculiates ad audiendas saecularium confessiones Regularibus concessas, ita ut nullis,
sive Superioribus, sive subditis, etiar Societatis Iesu, ad id suffragari possent.
controversiis inter Episcopum Angelo politanum, i P. Societatis Provinciae Mellicanae, quae ad nonum censuit Praedicto Religiosos, nequaquam posse in civitate Angelopolitana cony one Iiscularium audireisne a probatione psopi Diaece ni Constitutionem excripsi cap. I9. Huiusmodi ab ordinario approbationem esse necessariam, etiam in Sacrae Theologia Magistris MLectoribus, sanis xit Pius . Consit. Romani Ponti cis 33. Bullar tom. a.in qua post alia lia subdit: Nosjuper his pro ribito Pasorali ost citi