장음표시 사용
2쪽
Ntiqva Belgi historia ex nemine minus peti potest, quam ex Dione, tum quia quatuor deperdi- to historiae Livianae libros, pro e ac par erat non supplevit, tum quia Belgium propius non' cognovit, tum quia multa praeteriit, quae aliunde hauriamus, tum quia pleraeque notae numerorum et v cabula in eo sunt depravata. Quanquam haec non impediunt, quominus Dionem inter prudentissimos iustoriae augustae scriptores numeremUS. II. Is vero Belgas nullo alio, nisi Celtarum nomin appellavit, Caesarisque i idem alioqui secutus, Belgarum duntaxat vocabulum immutavit, Celtasque est interpretatus, avos Caesar Belgas vocavit. vid. D ov. XXXIX. Cone cum Caes. V. B. G. Qv9d in mentena mihi venit mirari, propterea quod multi, et nominatim Graeci, qui aevo augusto floruere scriptores Belgarum nomen Graece expresserunt. III. I roinde haud levis fuit inscitia Latini interpretis quum Belgas extillit, quos Celtaruna appellatione complexus est Dio, LYL. Io . edit flavis. Etsi etaim usu Dionis significatione paria faciunt, tamen non integrum est mutare nomina, etiamsi ad amplius aliquod denotandum proferri coepe
IV. Tum vero Dio semper sibi similis est, moremquGhunc accurate servat, ut Germanos quoque transrhenanos Celtarum nomine insigniat,Germanos autem cisrhenanos recepto Germanorum nomine constanter appellet.
V. Atqui vero Celtarum nomine etiam Galarae,Gallorum coloniae, im comprehensi, quod praeter Polybium et Diodotum Siculiun Plutarclaus comprobat, qui Galatas
3쪽
ν DISPICTATIO, vocat, quos quidem Gallos nos vocainus, in Paulo Aemilio p. a. t. edit Xyland. VI. Ex eodem palam aperteque constat, etiam prope Istrum incoluisse, quod indicio est, in supplementis ii tianis, quae non sunt antiquiora sec. XV perperam scriptos esse Germanos pro Celtis l. aiunt. p. mis it inem errorem secutus es Deοθι. γ belingus epitom. cap. p. Ias. Proinde Arrianus, quamlibet Curtio posterior, Celtas commemorat, quorum ianibus etiam sunt comprehensi Pannones, a quibus Hunni Hungarique toto, quod aiunt, coelo di- citant. 4 Arrian. l. . ea p. lex M. De Celtica peteri cons. Nismus Lambecim I. ι Sibi Vindob et Cluveriu in Germania
VII. Ceteroquin Belgium, quod Gallicum dici coeptum est,iure antiqvillimo separatas rationes habuit a Franc gallia, quae multima differt a prisca Aboriginum Gallia, minia meque confundi debet cum Francia Teutonic in V prima iuris capisulandi incunabula sunt quaerenda, quae tamen nulla solida ratione hactenus quaestiverunt plerique eruditi VIII. Carolus M. natus est in Francia Orientali, speciatini in Turingia trans Viastrutana, nominatim in Elchsseidia, ut ex diplomate Fuldensi, quod primo omnium ChristoplaorusBr vverus edidit, apertiitime constat. Abavus eius Pipinus Heristalii, quod Brabantiae finibus continetur,in lucem susceptus est, unde et Heristalli cognomen tulit. Diversum est Heri-stallium Saxonicum, cuius mentio fit in annal. Pilboean υδ. et apudmonacbum Egolismensem p. u. IX. Ineptus autem iudiciique civilis plane expers sit, qui ea de causa Caroli a M. Thuringum nuncupandum est O
V. Nihilomelius sentiant oportet, qui aut Gallum sin
adiectione aut Germanum tantummodo nominant revera
enim nec Gallus fuit, nec Germanus accurate nominatur. XI. Pro
4쪽
PROPOSI NE HISTORICAE, IXI. Proinde quum imperium Romanorum iure pacti adeptus est, nil eo nomine tituloque Germanis acquisivit. XII. Fuit quidem utraque Francia Orientalis et Occidentalis, in ditione imperioque Caroli M. sed iure finibusque
utraque semper discreta fuit, alteraque etiam praerogativam ,
loci ordinisque adepta est, ut vel sic intelligi possit Franciam Orientalem non fuisse partem appendicemque Francogalliae, tanquam belli iure ad eam adiuneta esset quod multi rerumque ignari de Saxonia prodiderunt, quasi a Carolo M. in provinciam redacta esset. XIII. Neque hodierni reges, quos cum vulgo ipsi nos e
iam Galliae reges vocitamus,accurate laoc nomine ornantur, neque id receperunt umquam, aut ullo vero priscoque monumento instrumentoque publico germano et probo ita sunt cognominati. Vt ne a limine quidem iustoriam salutaverint, qui a Corolo Calvo id repetere ausint, etsi illi perpetuo divisi Dis pacto Francia occidentalis est attributa. XIV. Extra omnem dubitationem est,Gallian elgicam, ratione cuius atque regni Arelatensis, quod nondum desiit civiliter a Germania pomideri, Pontifex atque Princeps Treviarensis Archicancellarii,sive ut veteri aevo loquebantur, Arcapellani munere perfungitur, Germanicae esse ditionis. XV. Idemque ius metropolitanum in Episcopalibus Meterisi,Tullensi et irodunensi etiamnum conservat,etsi sapi emtina imperium dominiumque illorum regi Francogallico cestum attributumque fuit, Inst. Pac Monas. g. primo quod.
XVI. Ratio eius pactionis fuit,quod alioqui Pontifex priamae Belgicae nullos habiturus fuisset Episcopus sustraganeos,
qvod absurdum erat nulloque modo admittendum. XVII. Praeterea cessio supremi dominii eodem capite, primo quod facta, non proferenda est ultra fines, in quos d
scripti sunt praedicti episcopatus sustragatae Metensis,Tulle sis et Virodunensis, propterea quod I. cessiones sunt stricli iu-
5쪽
6 UT DISPIV Arioris . II. cessio illa pariter explicata et definita est, ut ultra ambitum districtumque nominatorum episcopatuum ne pori; satur III instituto paciscentium convenit haec expositio: IV in pactionis initus . ita declaratur atque determinatur. V.
in conventu legatoriuTIMOnasterienti hanc in sententiam ratio est allata. I. Nec aliter in conventuosnabrugensi coepta est declaratio Ordinum Imperii VII Congruit cum ment arbitrorum Ratisbonensium, quibus Rex Galliae permisit tmius controversiae iudicium,elli ob bellum postea muri,atque in Germaniae fines translatum, nondum subsecutus est eventus. VIII. Argumentum huius interpretationis positum praecipue est in verbis, et nominatim Moien icum. Etenim uia i , MLienvictim , quod nominatim exprimitur ad praecidendam Iitis occasionem, includitur finibus trium dictorum Episcopatuum , inde a contrario est colligendum, comitatus principatusque extra ambitum illorum Episcopatuum sitos excludi.IX.
Iniquum enim est, ab rege lolo lumi potestatem interpretationis, prasertim quum ipse est inter partes litigantes, iureque et iudicio gentium experiri necesse habet. Estque hoc tale caput, ut in conventu pacisci,s I iura, i instituto summacumi prii lentiaque conici Luin dari oporteat, lubeantqv
Caelain et Foederatorum legati, in quo elaborent atque enitantur. XI.Summa contrOVeritae huc spectat, ut plane mor
que pragmatico loquar, eos tractus et provincias, quaesita sunt extra districtum episcopatuum Mentensis, Tullensis et Virodunensis, continenturque adeo finibus regni Gernianici, quod vulgo imperium vocant,non pertinere ad actu intraus Iatioum, quo regi Francogalliae celsun est supremum ius ac dominium trium illoriun episcopatuum, sed excludi ab illa
nominatorum episcopatuum cessione, prilique eo loco esse, quo sunt ii prae stati satus eiusmodi pro iii las, quamlibet
dictis Epitc i i id vis lege beneficiaria obnoxias, degenerast
a superiori quesitate , seu arve creditaria fieri coepis e et
6쪽
sorum non alibi quam in Germania , in cuius ambitu extra itanes nominatorum episcopatuum sita sunt, sortiri. XVIII. Sed mitto haec, quae publicam nostrorum temporima causam attingunt, redeoque ad Belgicam , quae etsi Germaniae iure et legibus coniungi coepit, tamen Plinius et Augusti scriptores Germaniam cisrhenanam inseriorem aBelgica stricte accurateque sumta distinguunt. XIX. Primam Belgicam incolunt Treviri,quorum apud scriptores priscos mentio per est frequens,constatque in stiper, caput rerum ibi fuisse Augustam Trevirorum,ubi quondam et
domicilium Romanorum Caesarima, et ossa cina quoque ni maria fuit alterum ex Ammiano Marcellino, Iuliani expeditionis comite, testeque oculato liquet, alterum probant numita urbe Trevirorum culi, qui ostendunt has literas P. TR id est, pecunia Trevirensis. .d ριουαγρο apudStrabonem,quem Geographum historicum appellare liceat,mea et multis rationibus argumentisque innixa opinione mendose legiuatur, Gnograph. . . . Agit enim ibi de Tungris, qui propius a Rheno absunt,nunquam enim leguntur Trivagri, etsi in antiqvis codicibus Latiniis , Tritu gros
invenimus. Contra apud Dionem restituenda est lectio ρε ρων, quos vulgo, sed perperam exprimunt, τριη)ων retinetque corruptum hoc vocabulum G. Xylande , recte autem per Treviros interpretatur l. XXII.p. II. Eam, perinde ac Belgicam, primae aetatis rege Francorum eripuerunt Romanis, fuitque ibi sedes quaedam priscorum bellorum,Histius dei. .
Vopisco potest intelligi imperante Tacito non aliter , quam
Romam transalpinam fuisse habitam,omnibusque Belgicae et Germaniae urbibus,Remisque ipsis,et Coloniae Agrippinae praelatam, postea autena, quam Romani domicilium soliumque Arelatum transferrent, populis transrhenanis cessisse in
praedam, quasi datum esset liOc omen Francis Galliae potiuii
7쪽
VI DISPUTATIO, dae. Absurdus est Guil Κyriander , qui ultra Romanortim tempora ultimas urbis Origines profert, Commentar de Aug.
XXI. Archiepiscopatus Trevirensis, sive pontificatus Mosellanicae nunquam fuit Francogalliae iure clientelari obnoxius, falsusque nuper et inanis eam in rem sparsus est rumora Francogallis, qui quemadmodum a tempore Ludovici LBelgicam Burgundiamque ad Francogalliam adiungere in aninio habuerunt, superiorique aevo, cum regnaret Heruncus IV. rursum destinarunt,nuper etiam,auspiciis hodierni regis,tal consilium confectum dare voluerunt, ut cum Carolo Caspare Electore Trevirensi velliti cum Principe clientelari agerent, postularentque ab eo, ut sibi traderet Confluentiam et Eliren. berti castrum, praestidiumque Caesareum amoveret, atq; adeo
Cliristophori superioris Archiepiscopi,qui rerum potienteLudovico XIII.se in Gallicam clientelam dederat,sortunam subiret, exemplumque imitaretur. Auctor est Fr Belcarius, Ludovicum XI. Provincias Burgundicas, quo iure, quave inituis invadere constituisse, in quas alioqui ipsum nil iuris habuis Gnon diffitetur Phil. Cominaeus, taciteque subindicat, LudovicumXI.qui iusto aequoque connubii titulo eas adGallicae genistis Principem deferre, et quod hinc sequitur, devolvere ad regnum potuisset, vindictae cupiditate incensum, domus B g dicae bello delendae consiliiun atque cogitationem suscepisse Ee lib.3. Comment Gast his lib. De Henrico IV. Burbonio prodit Angelus Galluccius, in spem venisse Belgii ad reliquam Galliam rursus adiungendi, id est, Belgicam Gallicam in regni Francogallici fidem ditionemque redigendi, de te .
Bel part a. l. ao.p. O. Dudum vero hoc intelleimini est F. Belgis, quibus non expediebat,ut Hispani plane Dangerentiu , atque ex universo Belgio abigerentur, Daunes Sande Bel .hi epitom. 'pen pag. ΟΙ.ρqq. Nec aliudBarneueldii propositum fuit, cum inducias ab rege Hispaniae oblata minime respuendas censeret, quibus tamen Mauritius Auriacus amente con
8쪽
pROPOSITIONE HISTORICAE, siilioqueHenriciIV.non alienus summopere est adversatus. Aorphosphori Ur.part. .p. D. Gai uccim. Causa a Cluistophori, Pontificis Belgicae primae, in odium Ferdinandi II. suscepta, speciosisque rationibus adornata, colorem defensae tunc, revera autem nuper 'ppressae libertatis effectii meritumque habuit, Adolph. Bracbel ad an Ioa Caesariantu
malo suo didicit Carolus Caspar, cui multis oneribus molestia isqve defuncto, posteaque mortuo fides et constantia decus praemiumque immortalis laudis rependunt, quippe qui cum in sententiam regis Francogalliae sese adduci non pateretur, et quamobrem id non posset, graviter copioseque exponeret,pro hoste habitus,et fortunis possessionibusque eversiis,Augustam Trevirorem hostis licentiae relinquere necesse habuit, non ignarus destinationum regis, quae eo spectabant,ut bellum in Germanos translaturus,Rheni Mosellaeque itinera in potestatem redigeret occupatoque Traiecto ad Mosam, victorias in gis magisque proferret. XXII. Illud vero neminem, etiam modice actorum eventorumque nostri seculi peritum sugit, Henricum IV cui in minomen additum est, ab eo tempore, quo fessam discordiis Francogalliam ab interitu vindicavit planeque corroboravit, de Belgio,quod aegre nuper coaluerat debilitando statim consili uni cepisse,ut hac quoque via procederet ad Belgium Hispanicum, ditioneque regni fili coniungeret, si Batavorum armis attritum prostratumque ipsum se deinceps non regere amplius sustinereque post et has rationes si consectas haberet, aditus quoque ad invadendos Batavos verebatur hinc tender in Gemaaniam , specieque desendendae libertatis Austrios,
quos ab arbitrio rerum Germanicarum seiunctos esse cupiebat, invidere, roboreque eorum oppressi, ad nutum Germanos circumagere studebat quod ciuia pro eo ac volebat,estb-ctum
9쪽
io VL DISPUTATIO, elum dare ei non esset integrum,filiusque etiam prolaiberetur, quominus per patris vestigia incederet ad ultimum Nepos Li dovicus XIV continere se non potuit, qui avum imitaretur, consiliumque perficeret, bellumque Hispanicae ditionis Berusis specioso non solutae dotis devolutionuque titulo inse ei. Quo tempore primum expergefacti sunt Foederati ordine
omnemque Operam, consilia et vires foedus sive set moni bas nostri aevi celebratum avertendo periculo, ovod subat iis Hi
spanis, ibi quoque impenderet, adhibere, advertereque animos diligenter coeperunt quo factum est, ut in eius regis invidiam venirent, belloque sormidabili peterentur. Non poterat dubitari, quin his ea res infeliciter fuisset sura, nisi Austria advigilasset,liberandique a periculoBelgi viam reperiiset, quae haud nesciebat lacessia Belgium, quo iter in finitimas Belgi Hispanici regiones aperiretur, essetque hic gradus perveniendi in Germaniam, grassandique ad perniciem suam.Re putabat superiorum acta temporum, habita lipe capitulatione consilia , quibus sese immiscere studebat Galli foedusqv Rhenanum, quae eo dirigebantur, ut inpediretur,quo minus Belgio IIispanico, si ab rege Hancogalliae tentarethu , opem ferret,under Hispanica in praesentillimum discrimen adduista est, neque eo minus periculum fuit, quod Germaniae cisrhenanae ex Alsatia impendebat, ubi nullus aequitati locus
datus, pactisque etiam, quibus d em imperialibα Alsatiae civitatibus de iure privilegiisque cautum erat, vis allata est, ut iam mutati in dominatum resis animi hae sane indicia cernerentur.Namque sacramentum abiis e P es, it 4 ile ii solent et possunt, qui suprenium ius unpertuli lue time liabent,qualicessio supremae earum praefecturae cana daret largireturque potestatem,ut Civitatibus nominis iurisque G Manici pro arbitratu suo leges serret. . ,
XXIII. Non litorepetam, quod alibi depositi imo os a saedita coeptuiri est,propterea quod haec, antequamCapetingi ua
10쪽
Fraia Aregnare coeperunt,fuit iuris Germanici, neque esse nunc desiit, exceptis quibusdam eius portionibus,quae pa- isto vel inFrancogalliae potestatem ditionemque venerunt,uel in Loth.u educatum, quatenus supremo iure auctum, redactae fuerimi, adeo ut quae diserte in illacessitone non sunt expressa,minime pro cellis haberi possint: illa nominantui Inst. par. Mon.s.f.primo quod et g. sequentibus: haec in inansactione Norimbergenti sunt definita, eoque ad Marcisonatum N mentum, aliasque eius possessiones non porriguntur. Proinde
nullum est istudpostliminium, quod ratione Austrasiae asseruit praeses Senatus, sive partamenti Francogallici in Alfatia, apud Nus numis. lib.s.P.RFl. XXIV. Perinde id se habet cum regno Arelatensi,cuius iure Germania non excidit, neque eius quidquam cessit attribuitve Gallis,quin et dum Helvetios,eius regni ambitu olim comprehensi,s, inposses ove, vel quas lenae libertatis et exemptionis ab imperi constituit, quaedam praestanda sibi reservavit, de quibus vid Lundo p. f. P.L p. IIoΤ.costata epistolastragmatica παnominet erit adeosperscripta, unde perspicitur, eos praeter alia, ex pactoosnabrugae convento teneri, ut non modo non Dangant imperii Germanici pacem, sed ne connivere quidem aut permittere debeat,ut illa quoquo modo fragatur turbetur--.Tantumque abest,ut foedera ipsorum cum regeGalliae inita contra pactionem pragmaticam valeant,ut quoque eo casu,
quo regem illum hostem imperii iudicari contingat, uti anno cla lac LXXIV. reipsa quidem id contigit, ex capite contractae obligationis operam officiumque imperio navare debeant.Sed interpellati nuper rogatique etiam nil tale susceperunt , salutemque neglexerunt Comitatus Burgundiae transiuranae, qui vulgo liber dicitur, veraque veteris regni Arelatensis portio. etGermanici regni membrum est,adeoque propter eum .cI IIc LXXIV.interceptum rex Galliae nil praeter naturalem eius