Iani GulielmI Plautinarum quaestionum commentarius. In quo omnes ordine M. Plauti comoediae, tum multa veterum scriptorum, poetarum inprimis, & M. Tullii loca varie illustrantur, corriguntur, augentur

발행: 1583년

분량: 364페이지

출처: archive.org

분류: 문학

11쪽

EPIs ΤOLA. suetudines omnes non adumbra,

las,sed ad viuum expressas. Vno haud dubio superior Teret ius,admirabili rerum & consiliorum in agendo,ingressu, ordine,exitu , &Omnium membrorum incredibili conuenientia: quae in altero saepe

interrupta, nonnumqua Obscura,

interdum implicata sibi disientanea iacet. Et, quod in Graecis alij obseruariar, Plautus personas produc it,ut sunt;Terentius, meliores quam sunt . in illo meretrices scin- per auidae, viro , infidat; adolescetes cupidi,impotentes; seruuli, etiam cum fidei bonae, tamen ingenij mali nn hoc etiam meretrix interdum bona; adolescens, constans; seruus, domini consiliarius. Itaque hic viris grauibus,&mores prolapsos ad honestate retinentibus, Probatior; ille multitudini

12쪽

pr sentis aeui similitudine gaude-ti gratior. alteri in bibliothecis delibris laudes veriores;alteri in theatris & scenis plausus crebriores. Plautus tamen ut arte & moribus vincitur ; ita varietate & sermonibus loge vincit. neque non tamen

Terentius purissimi oris est, & emendatissimi dictionis;sedPlauti nuda proprietas verborulatinissi

morum tanta , Ut omnes superet.

Neque haec nunc primu a me sententia dicitur: sed iudicium est c sentientis antiquitatis; in primis togatoru omniu eruditissimiVamronis. Qui etia evanescentem suo iam tepore antiqui sermotiis simplicitatem retrahere conatus est,& inPlauto delitescentem indica re, tamqua digito intento .nequei enim facillimum est , aut cuiusvis hominis, iocis inuolutet &c

13쪽

plata ambiguitate eludentis diactionis vim assequi: quo qui peruenerit,ille vero demum in penetralia latinitatis recto pede ,dextro, ut aiunt, Mercurio ingressus est. Atque utinam diuini illius viri Quaestiones Plautinae no eandetemporis iniuriam,quam scriptores innumerabiles alij, sensissenti planiora , integriora , pleniora haud dubio plurima in praestantissimo poeta legeremus,quς nucobscura, tenebris, hiulca lacunis deformata maculis sine summo dolore adspicere non possumus. N aquae tot eruditissimi viri operis ad bene de Plauto meredu collatis comportarunt, tamen magis desideriu nostrum incenderunt,

quam dolorem lenierunt. qua in re &ipse nauaui studium, euentu impari, voluntate pari; dum supe-

14쪽

riorum mensium caloribus plautum percurri, & in multa, quae fidei aut lucis ambiguae occurrebant, inquisiui: brevi q. earum, Quaestionum corpus quodda co- feci, 'emplo M. Varronis: audacter fortasse, qui in tali viri vesti-gijs lato interuallo pedem ponere ausus fuerim; sed tamen modestius, quam ij; quibus nusquam

aqua hqret, aut vacillat sententia. caui enim,&indicaui timiditate meam ipso titulo, nec ta ipse sta

tui certa asseveratione, qua viro

rum doctissimorum suffragia ex- ambiui. Unum audacius feci,cum iuuenili huic operae praesidium quaesiui in tuo potissimum patrocinio, vir nobilissime: cuius omnis vita in rebus grauissimis tranΩ

acta , & amplislimis honoribus perfuncta, longe maiora alia po'

15쪽

stulabar, non has ludicras de vocabulis & loquedi generibus dis

ceptationes. Sod tame neque m

ximos viros, ut initio posui, inter curas suas puduit huc etiam se demittere, & tu secundum politica illa &historica studia,quibus honoratissimum otium honestissime oblectas,ne hqc quidem tenuiora emblemata contemnis, sed inter remissiones maiorum cogiatationum libeter ponis. N o committam hic, ut laudibus tuis per censendis tibi ipsi leuis & inanis Videar. mea potius adolescentia kona existimatione tua indiget,

quam summa virtus tua cuiusquapraeconio; nedum meo, cui natura exiguas doctrinae, nullas elo-Quetiae copias elargita est. Verbo pona, me cu plurimu tibi debere prae me ferrem communi Germa-

16쪽

semel labantem statum consilijs tuis erexisti, legationibus M periculis etiam stabiliuisti; tum nuper inopinata illa ac singulari

humanitate tua ita commotum esse, & incestum admiratione maximarum Virtutum, Ut praecipuo quodam obseruantiae genere te

mihi complectendum iudicarim,&istius animi hoc pignus iam tu tibi desponderim: quem &posse illustri nomine atque praeclara

eruditione rectissime tueri videba;& velle, pro eximia bonitate,no dubitabam. Quae spes si me,ut confido, non fefellerit, huic libro

satis firmum in auctoritate & a plitudine tua praesidium erit paratum,aduersus Momi de inuidiae virulentas insidias; mihi vero alacritas maior iniicietur, ad perpQ-

17쪽

lienda alia maiorum vigiliarum opera, & tua ista grauitate digniora; quae iamdiu animo concepta & instituta, maturitatem, suam & persectionem exspectat. Lutetiae Parisiorum, Pridie Kal. Octobreis.

18쪽

AD BENIVOLUM

LECTOREM.

babili; sic nunc hos Vstionum instriabbi, mi Lector, hoc

ea ad Plauti ambigua quadam, aut non proba , dissutationum magis mea

rum quam certarum conclusionum:

op praecox, m praematuri partus; conceptum certepaucissimis mensibus,

m magna ui parte sub praelo auctum

natumque. sed nec hortantibus amicis potui pernegare, nec bis minutise δε- mandis bonas borra male occupare. incidit loci assecti aut implicati med Gna aut explicatio, ita notaui; qua

19쪽

die certe, Ipsapho dedi. Scriptasemel talamo torquere, di de merbissingulis in consillium ire,non placuit: praeter rem aut ante rem si 'enseum sebulis te detinere, multo minus. Odiosa res est , t ait ille, difficiles habere nugas, Et stultus labor est ineptiarum. bs t beniuole Lecto haec peto.primam mi cubi lapsa est inscientia nostra, humano errori hominem te pra-beas enisi tamen non pluria cetera recte oratne monita erunt,m e X Uuiuo publicoq. litterVum

re ut tuis, utare tamqua meis. valere

enim hic inprimis debet Thaletis illud; auectorissui nomine potissimum ut emanet ac laude μri

20쪽

ab alienis ab nnuisse ae

rauisse hedulo tenemscio illam supra

nos Iu titiae oculum,

Neque bίc solum per me,sed etiam per

amicos aliquot meos, adolescentes δε-LA, S in hώ dijs multae atque exedicitatae lectionis. Si quid fefellit memoriam aut diligentiam noctram , iamnunc rescribo illi ιum,qui in dacuum priores venerint. morum cogitatis diuinare aut scire non potui vorum qu restas non extimesco ; ut ne inius quidem impudentiam ,' i recta petitione in me incurrit , cui ultro iniuria iacturus erat. 9 volebam tamen isti ho

mini parcere sedinsusurrabat Publius,

Veterem ferendo, iniuriam im

uitas nouam.

Et quid acerem es plagij me diserte in

simulari ferrem ' Ego vero ferrem, ingeniDSmam elevaret, quam arroga

SEARCH

MENU NAVIGATION