De probi cognomine serenissimo principi ac domino Wilhelmo Ernesto, duci Saxoniae, ... reliqua patriae patri indulgentissimo, in posterum, si ita videatur, tribuendo, ad ... Fridericum Gotthilf marschallum dictum Greif, ... epistola Io. Matthiae Gesn

발행: 1728년

분량: 19페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

rem, quae non ignoras, de ad quae potius testimonnii tui religionem auctoritatemque , quam attentionem & se stragium milii expeto. Patere pxrtem aliquam &specinam sermonum nostrorum a me foras eliminari, quod ut intra meam solius conscie3tiam diutius contineam, nescio quo instinctu prohibeor. Meministi, plus semel, cum de Serenissimo Principe inter nos ageretur, qui hanc, qua fruimur, ciuibus felicitatem praestat, praestita rus, suasi bona norim homines, longe etiam maiorem, mirum nobis videri, nondum prolatum a quoquam cosn men aliquod esse, quod praestantiam tanti muneris diuiruindicet, nec tamen a quoquam, Saxon m Vtrae, occupatum sit. Licet enim praestet meruisse cognomen, quam h bere, licet etiam nullum sere cognomen sit in Saxonibus, Mod quidem ad laudem S: decus pertineat,quo non suo iure A 1

ornara

3쪽

orpua etiam iam mi Emini, praemis omni omnium inde laeuam: videbatur tamen aequum

esse, ut is, vi sc diutianii imperii ( quod ultra exempla gecomparationem producat Deus l) filicitare, & His in cives suos tapetim , quicunque bonis Principibus haberi potest, honorem meruit, illa quasi laurea cognominis vivus

de videns fruatur: qua si nitul ipsi accedat, tamen hoc posteri nancistrantur commodi, ut una Ac breui sinitamone dc quis fuerit Serenissimus, quem nunc veneramur, Atriae Pater, de qualis iuerit, indicare possint. vi autem in rebus aliis fieri non nunquam talet, ut casus plus valeat quam industria, & fimum quaedam inrat, quae finitia quaesieris diligentia, ira hic etiam accidit. misebatur mihi auctumno seperioris anni venalis nummus aureus

memoriae saeculari anni CD- xxx culas, decem ducat rum pondere , quo carebat adhuc numophylacium Serenissimi Principis Saxonicum. Eum ego nummum, cum Herulis quibusdam meis Germanico versi exaratis, miri

tam ad Serenissimum Principem, interrogandi causa, an liceret illum praestinare. Cumque nec liber is loci timpatieris sit grauissimus ali mn Princeps, non modo ipsis lite las tanquam a numophylacio scriptas, filia ipsi imtamaui, quod paullo ante in gratulatione nata tria iam . i

4쪽

tistim a me non iussignante ipso fuerat , verum etiam cum literis dies esset adscribendus, & is decimus Novembris esset, qui Martino nostro Luthero sacer, in sestis antia qui oribus nomen PROBI habet, Ravennatis Episcopi &martyris, scripsi datas a me literas, eo die, qui & Ser

nissimi Principis, & Lutheri, quem nummus resipicit, nomen habeat. Ea res in memoriam & tibi reuocabat, ILLvsbissim DoMure, & mihi illum priorem sermonem nostrum, iecitque ut ab eo tempore subinde cogitauerim, essetne larie nomen illud eiusmodi, quo & honor quam

rus quidem a pietate viribus destituta proficisci potest, haberi optimo Principi, & ita ut modo dicebam posteris posset consuli. Obseruare igitur aliud agens & legens,

quod adhuc non feceram, coepi, quomodo usi essent veteres illa voce, & quibus proprie rebus illam applicuissent, ut deinde lacilius constitui posset, PROFvMne vocare Seremnissimum miLupi Min ExNEWx M, & illo quasi cognomine ipsum afficere, par esset. Eam porro disputationem apud te instituere, itarismissiME DOGE, & te quasi arbitro de vis vocis Latinae disceptare, nihil dubitaui, non tantum quod de cognomine illi principi tribuendo ageretur, cuius tu gloriam & commoditatem tuis anteueriere soles omni-

5쪽

bus; sed quod nec verborum curam inta satagi iam tuum habes, & quidquid videatur aliis, qui Graminiatici & ob

tici nomen sufficere ad contemtum putant, cum Socrate sentis, cui sapientiae laudem summo consensu tota tribuir, a bis mille inde annis, antiquitas. Is autem ita rationem

ragem esse hominem, qualis antem ipse homo esset, talem eius esse orationem, orationi autem facta similia , factis vitare Quae cum ita sint, cumque nihil aliud sit oratid, quant ipse toras prodiens animus; vel inter maximas ingenui homunic curas hanc reserendam arbitraris, ut commode loquamur, sapienterque tibi videntur coniuncta ab Homero (b quae male a quibusdam disiunguntur, verborum cura &persectio operum. Porro de toto laudandi getiere ita existimas, ut eius, qui nasum stili apud Gallos felicissime exer cuit, (c sententiam uni se probes, quam videbo an l .atinovella dieere possim, Nil pulchrum nisi quod verum est, nee amabile quidquam eosque vel contemnas vel miserere, si qui etiam in te laudando aliter versentur. Haec igitur omnia facile animum meum impulere, vi cum te potissis

nium

6쪽

mum instituerim alloqui, tim nihil verear, etiam disputationi de nomine, quam, quod filiolam Sc libros veteres oleat, indignam tua persona non nulli tarte iudicent, arbi . trum te dc iudicem adhibere. Quid igitur PRogi appet latione intelligatur, age breviter videamus. Hic non comis morabimur in origine nominis indaganda, quod primigmnium arbitror equidem, & lantem potius aliorum, quam ut ipsem aliunde ductum videatur, meras autem nugas,

quae Festiis habet, cum, probi, inquit, quasi probibi, em si a delinquendo probilente quem nihil iuuat, quod ex tam cretio (di adsertur, On Ae les a. quid Dodprobeat, os

ei que. Vt enim nihil aliud, modus certe syllabae, Se Pedia lex, aperte nimis repugnant. Magis resert significationem nominis ex usu bonorum auctorum exquirere &declarare, ut constitui deinde possit, dignumne illud tanti Principis virtutibus aliquo modo indicandis videatur. PRinum igitur illud video dici ab Romanis, quod post evmen Ad explorationem bonum, & illud esse apparet, pro quo

venditatur. Ipsum autem examen etiam probationem 3 cari, de utramque vocem coniugatam pRobi esse, eiu&demque generis, apertum est. Itaque sedem & locum proprie de serie primum habet in metallis nobilioribus, quibus

7쪽

tanqum pretio eminenti viretur gentes, quoties naturae esse, Se mmime adulterarum, indicare volumis. Ita in stipulationis tarmula apud Plautum, b) Durentes m . reos vi mr, P- 'I remos, Et in cautione, quam in auditorio Papiniani praefere Prael. Iectam reseri Paullus

iantis quos tibi reddere debeo ia data Maurymbos. Neque in privatorum modo negotiis ita cavere sibi latebant, v rum in laederum quoque publicorum tabulis. verbi causa, in laedere cum Antiocho, apud Liuium(li , ingraui rem an mistia Attica rasenta Ato. Quae vis huius verbi fuerit idem Liuius ae praeclare docet. et ethaginienses re anno aetentum in Apeniumn im, tum primum Rominis adae-

his icitur setis superque apparet, credo, quid sit apud Pla itum,(k reoames numerarum Macciretiam &recte Sabmasium o) asserum cae mosvM Senecae (mo numum inte pr em ex Polluce (n A vi , i, istatim. Breviter reori

8쪽

numni sunt prolari, ut apiti mutum, is morari his Hiagram sum sexagista minae. Sed, ut fieri solet, ad alia etiam

pluscula translata est pRoba appellatio,quorum experimento vel indiciis cetiis comita bonitas indicatur. Ita apud Plau tum, quem saepius te laudare tanto minus piget, quod is germanum sermonis Romani penu,& maxime idoneus vo cum arbiter suo merito habetur, (p PROBA merxstralem torem reperit, tam etsi in ab ruso sita es. Et apud Ciceronem, (q ut aliquis ex sententia nauiget, PROAvM ante omnia

nauigium, tum gubernator bonusWtranquistitas requiruntur.

re vM , quod decumanorum fluctuum sustinere experimenta possit. Nec ab hoc intelle hi receditur, cum remicolaris matrices in gallinaceo genere legi vult Columella(onteus,h. e. quem cum Mecunditate coniunctum experientia

docuit, sicut 'ores liger eidem (s ille est, qui spem agricolae periculum laesentis non fefellit. Ab rure & agris

granseamus ad politiora humanae artis opera, & quid 'o-uem in his appreetur, videamus. In oratione omni PROME res ut sint&leissa oram,Romanus Orator (t idemque rhe-xor praestantissimus postulat, quod aliquis de schola sipe

9쪽

is es & quidem non bona tantum iudicio ipsius Oratoris, sed talia, quae auditorum auribus & animis probari queant, Nam iussire a coenae Mum eo nusquamHac se copuli. in poema use, pictimi, Tullio (u dicente, in isque mmptarisas, vi desectentur imperiti, Da sentque ea, quae laudam non sint, oleam credo causam, quod ii in his ahquid Hogi, quod capiat ignaros, qui iam quid in una quaque re vitiis, nequeant tuae care. PROEvM igitur illud est, uod natiua illa sua& genuina bonitate ita se oculis & animis hominum ingerit, ut inter ipsa etiam vitia, quibus circumdatur, eluceat, eaque resilientibus a se quasi radiis ab . oculis eorum, qui non nimis acres sunt, occultet. His veluti gradibus sublata vox etiam ad mores tandem hominum rei fertur,& primo quidem generatim FRobos dictos esse video, in quibus illud deprehenderetur, natiua illa pulchritudo, qua m non possunt non laudare de probare etiam dissimiles. Hinc enim probitas dira est, quam acculatorie m ues quam vere algere dixit Satiricus, (o etiam cum laudatur,&de qua haud parumllo verius est Ciceronis (y praeconium, eadsitanta vis reoRITNm es, ut eam vel in iis quoI nua Mam vidimui, vel, quodmmas est, inlosa etiam H amus:

10쪽

mdammuni, sianimi hominum moueantur; cum eorum, quLltimis usu coniuncti es possint, viRT'FM po&irArruptasnmRE N de tum chiare cum summa felicitatis sae culari carmine expetenda esse, PROBOS mores orati suum .re a Dis dari optat Horatius (Zi Mores autem oratoris, quibus

ille commendari debet auditoribus, (quae quidem praece.'ptio, quod obiter dicendum est, pessimo exemplo laodie sere omittitur, litiuola de causa, in libellis oratoriis ) mores igitur oratoris ita describit orator maximus, a vi primo loco illud nomen ponat, cui deinde interpretando alia assumit, Vt

mores re oris effingis oratio, - , PROBI, ut line morati, ut

boni ruri es Mideamur: quorsum etiam illud pertinet, (b)quod in ipso ioce aliquid raoni ingenii vult elucere. Cum igitur moin oratoris pnobi esse debent, lioc est orator ipse; tum oratio, quae imago animi est,quin,quod ante iam commemorabam, foras prodiens animus, PROBA dicitur, quae, De illud pRori fominis refert ge exprimit. Quare poeta, peccat, Tullio, e quin ratione ipse auctore, cum probam ora 'Ponem affingit improbo. Et cum animi notae quaedam in voltu quoque hominuiti sint impressae, quae res indiscipli- me etiam quandam viam tarmamque ab aliquibus redacta

SEARCH

MENU NAVIGATION