장음표시 사용
1쪽
aS par of the Foundations os sestern Civiligation preservatio project
Reproductions may noti made ithout permission rom
2쪽
Statos Coclo, concarns tria makins of photo optes orotne reproductions of copyrisnteo materiai. Uncla certa in conclition Spacifieo in in lain librarios anti
3쪽
4쪽
COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPAMMENT BIBLIOGRAPHIC MICROFORM ARGET
Original Materia a Filmed aristin Bibliographic RecordMaster Negative
5쪽
6쪽
7쪽
Luci an 's Worke, ubers. on teland 4. Gl. S. 212 u. 272 LCobet variae lectiones p. 260 ff.
Teusfel, Abhdg. i. ein Mus N. F. LX. S. 243 TSalmasius, Protegomena in Solinum C. B. Has in Notices et extralis de manuscrit de a bibliotheque imperiale, 0l. IX, p. 125.
Apuleium Metamorphoses suas graeco ex sonte repetivisse ipse latetur initio operis, sed num satiram illam Lucianeam secutus sit, quae οὐκ o 1 ovo inseribitur, an Lucium illum Patrensem, quaestio est nondum, ut mihi quidem videtur, ad liquidum perducta Lucium enim Patrensem quendam Photius cod. 29 0kh. memorat idem argumentum quod Lucianum iisdem fere verbis tractasse. Sed hunc omnino exstitisse sunt qui praecise negent, telandius, Ourierus, eussetius l. l.),
sed fidentius hi quidem, puto, agunt quam verius, ita enim argumentationem instituunt, ut Photii de utroque seriptor iudicio addubitato, statim totum Patrensem de medio tollant. Ac primum quidem quod Photius arbitratur Lucianum excerpsisse Patrensis Metamorphoses ut indignum Luciani ingenio respuunt. Sed num propterea Patrensis non fuit Quid, si ipse Lucianum despoliavit Sed xcerpserit illum Lucianus excerpti ratio quae fuerit Photius diserte indicat, eum dicit is υσ τε cirro
ιορνεύσεις. perte igitur id studuisse Lucianum Ostendit, ut quae redulus ille pro veris narrasset, irrideret. Itaque mutavit aliqua, non modo excerp8it, et XeerpSi quidem προ τον οἰκεio χρ Guia σκ o πον. Sed Dum hoc plagium est Verba alicuius repetere, quae additis aut detractis aut mutatis quibusdam rideantur nonne hoc satirae, difficillimum quidem, sed optimum genus Ergo nihil in Lucianum criminis conserendum, et Photius aut ipse ibi non conStauS Si aut rem non perspexit cum
diei Lucianum furatum esse το ἐκ 1iθεν dirost λ θεν . At hic Teussetius obiciet mihi, fieri non posse ut Photii de Patrensis credulitate iudicium redibile sit, dicit enim . . p. 252: Die Beliauptun g, de Selirinsteliser habe an die vo ilim sellis ergahite VerWandiunge ullen rustes egla ubi, lingis ganet unglaublich, das si vielmeh au da Urthei und das Verstanduis des holius in bo-denklielies telit irR. sed cur tandem aut holius ita iudicare non debuit aut Patrensis talia credere non potuit tam superstitiosis praesertim temporibus Quid nonne ipse Vergilius, nonno Apuleius incantatores sunt liabiti Sed ut salsum hic sit Photii iudicium, num propterea Lucius
Patrensis nullus fuit Nonne tali argumentatione opus erat hoc aut Photium aut quemquam alium de Patrensi aut de quoquunt alio iudicare non est credibile ergo locus ille Photii corruptus est 3Εrraverit igitur Photius, sed error Dititur certa quadan re et excusationem habet. Sic scripsisse enim puto atrensem, quasi pro veris haberet narrata et quis hodieque fabularum auctor de sabula sua ipse se dubitare aut non credere prodit Fidenter igitur eum narrare, non credulium Photius dicere debuit. Atque has eum nugas narrautem Graecis illo tenipore superstitiosis hidit Lucianus satira non taui in universos Graecos quam in ipsunt Patrensem Scripta, itaque in eadem satira ipsi Lucio atrensi omnia illa incredibilia aecidunt, qua in re plerique offendunt Photiumque omnem de Lucio errorem inde duxisse putant. Sed hoc totum satirae genus abhorret a ceteris uelaui scriptis. Quidni Post tot alia experimenta semel hoc modo illudit. At ne scripta quidem est a Luciano haec fabula, supposita est, serioris temporis notam prae se fert Graecitas, latini sermonis vestigia habet a Patrensi quiden impressa, sed non deleta, id quod Lucianus non neglexisset. ae de satirae huius auctore sententia omnium est abusque Salinasio erilleorum, quorum quidem de Luciani
sermone et ingenio intelligens sit ac locuples iudicium, obetii, FritZsellii, indorfii. Causa igitur
nulla est cur Patronsem aut exstitisse aut sic seripsisse negetur, ut Lucianus eum de redulitate, fiet nimirum, irridere OSSet.
8쪽
Patrensem e facile quidem ac d re respondeatur, si quidsem vortim os quod Diodo dixi sati illam multo post Lucianum seriptam esse. Sed alia quoquo causa rom si non ortati a Via m
cum Unil consili quo Luem Metamorphoses conscripserit. Nam ne Apuleius quidem A i m Mota ' e, uti Metiu00xph0 tum enim e0nsilium est ut semonstrotur hominiani pravos morses ser
em ate lue Metium l. l. . Maec vero quam sint multa ut iniselli tur, hic iugulos o Inuioli et Lumdub Lucii Illius partes acturi, in unum eonspoetum oti eam.
Lib. I cap. II. Thessaliam . . ex negotio petebam
. . equo . . Vehens . . duobus comitibus tertium me facio... XX. ΛSperam denique ae . . proliXam iam sine labor . . . evnSi. XXI. Ego . . . Percontor . . . Nostine Milonem quendum ... 3. . . Et Vero, inquit, . . . Milo qui extra pomoerium et urbem totam colit . . . Inibi iste Milo deversatur ampliter
nummatus et longe opulentus, verum Xtremae avaritiae . . Xiguo Lare inelUSUS ... cum Xorem etiam calamitatis comitem habeat. Neque praeter unum pascit aneillulam. XXII. D. . . Ostium accedo et ianuam . . . vl-
dens : Heus tu, inquit, sub qua specie mutuari cupis 3J... inquam responde an intra aedes herum tuum ossonderim Plane, inquit sed quae ausa est quaestionis huius Litteras ei a Corintho Demea scriptas ad eum reddo. Dum annuntio, inquit, hic ibidem me opperiminor. Et eum diet rursum foribus Op- pessulatis se intro apessivit. Nodie deinde regressa. . . Rogat te, inquit. Intuli me eumque accubantem exiguo admodum grabatulo et Ommodum coenare incipientem invenio. Adsidebat pedes eius uXO et mensa vacua posita. . . illico ei litteras Demeae trado. Quibus . . . lectis Amo, inquit, meum Demeam qui mihi dantum conciliavit hospitem. XXIII. . . larevitatem gurgustioli nostri ne spernas peto. . . ac libenter diverSeris in OStro. Nam ... maiorem domum dignitate tua feceris ... Et vocata ancillula: Fotis, inquit sarcinula. hospitis iuAdoptas cum fide conde in illud cubiculum . . . et hospitem meum produc ad proxima balneas satis arduo itinere. . . fatigatus est.
XXIV. . . equo laeuum atque hordeum accep
tis istis nummulis tu, Fotis, emito. His actis efrebus illis in cubiculo conditis pergeus ipse ad balneas . . . larum Cupidini peto. - ... XXI. lautuS-que ad hospitium Milonis . . me reporto. XXV Et ecce Fotis ancilla Rogat te, inquit, . . Percontatur
9쪽
quieti me reddidi. Lib. II cap. L Ut primum ...
sol diem Deit . . . cupidus cognoscendi quae rara miraque Sunt . . . et Ot simul et studio singula considerabam. ut . . lapides. de homine duratos et aves . . indidem plumata . . crederem . . . II Sic . . nullo. . initio . . cupidinis reperto, cuncta circuibam. Et ecce mulierem . . frequenti stipatam famulatione ibidem gradientem . . comprehendo. Aurum in comis et tunicas . . matronam confitebatur. III Et adiecit matronai: Ego sum Byrrhaena illa, cuius forte saepicule nomen inter tuo educator es frequentatum retines. Accede itaque hospitium udeia ... Absit, inquam . . . ut Milonem hospitem Sine ullaquei ela deseram . . Quotiens itineris huius ite 3
ratio nascetur . . . apud te deVertar. V. . . et cetero omnes... deeedere praeeipit. inquit . . . Cave
tibi a malis artibus et Deinorosis illocebris amphilos illius quas cum Milone nupta est. Maga est primi nominis. Nam simul quemquam conspexerit
Speeiosae formae iuvenem, venustate eius sumituro illico in eum et oculiun et an initim detorquΘt...
Tune minus morigero . . in . . quod Vi uti imal. reformat, alios Ver Prorsus exstinguit . . tu Per uetatem et pulcritudinem capax eius es . . . VI At ego . . ut primum arti magicae Optatum nomen audivi . . a cautela Pamphiles absui . . Festinus denique . . ad Milonis hospitium . . evolo. Ac dum . . celer VeStigium Age, inquam, O Luci, evigila et tecum esto. Habes exoptatam occasionem et voto diutino poteris fabulis miris explere pectus . . u eX quidem veneri hospitis tuae temper . . . Verum enim Vero Fotis famula petatur enixe. VIImae mecum disputans fores Milonis accedo. Ne tamen domi Milonem vel uXorem eius Ostendo, sed tantum arani meam Fotidem suis dominis parabat sicium . . et tandem ad illam uuam pulcre . . inquam, Fotis mea, ollulam istam eum natibus intorques Felix ut certius beatus cui permiseris illuc digit uni intingere. Tunc illa lepida . . et diceticula puella: Discede, inquit, . . quam Proeul a me Deuto, discede. Nam si te vel modice meus igniculiis afflaverit, ureris intime ne ullus exstinguet ardorem tuum uisi ego . . . . . Quid istic, inquam, est . . cum Sim paratu Vel uno saviolo interim recreatus super istum ignem porrectus assuri. Ad haec illa . . : Bono animo esto, inquit. Nam ego tibi mutua Ohiuntate Dianei puta
Sum . . Prima laee cubiculam tuum Rder . XI. Diomceterum lavacro ac dein coenae dedimus. Nam Milonis boni. menSam . . aecubueram . XV . . Et tandem . . MO: . . da Veniam, maturius concedam cubitum.
eidος. 13. ἐγ υ δὲ Ἀναρ κε ἐν οἰ δειε νος ρa TOῆς δακτύλοις τευν a DTo βλεφαρ cs ηπτόμιζν, O gri' GTευων τοῖς sta DTo D pctaλs Di Ουθ' τι λέπουσιν ουθ' T ἐγρηγορασιν. ος δὲ ιόλις καὶ βραδέο ς ἐναεlσθqν τι μ' .aθείδω, δεό/ινὶ τότε της Παλαέστρας πτερ υσαι κ&sι και χρισασαν ἐξ Et . . facesso et cubiculum meum contendo. Atque illic deprehendo epularum dispositiones satis concinnas. Nam et pueris extra limen. humi quam procul distratum fuerat et grabatulum meum adstitit mensa Oenue . . reliquias tolerans et calices boni iam infuso latice semipleni solam temperiem sustinentes. XV Commodum cubueram et ecce FO-tis . . iam domina cubitum reddita lecto proximat . . A me . . deosculat . . poculum . . porrigit bibam. . ac relictum sorbillat . . et . . inter nos . . frequen alternat poculum . . VI Nec mora cum . . laciniis cunetis . . renudata . . Proeliare, inquit. His et huiusmodi colluctationibus ad confinia lucis usque pervigile egimus, poculis . . voluptatem integrantes. 'dcuius noctis exemphi similes adstruximus plusculas . . Lib. II cap. XIX. . praesta quod sumniis voti eX-Ρostulo et dominam tuam cum aliquid huius divinae disciplinae molitur, ostende. certe eam resormatam videam Sum namque coram magiae noscendae ardentissium cupitor, quamquam mihi nec ipsa tu vid0aro rerum rudis et expers. Seio istud. . eum Semper alioqui spretorem matronalium amplexuum Sic. in servilem modum addictum. teneas. XX Quam vellem, respondit illa, praestare tibi quod cupis, sed propter invidos mores in solitudinem Semper ab-
StrUS . . Sole . . Secreta perficere. Sed . . Observatis opportunis temporibus sedulo perficiam ... XXI. . tranSaetis . . paueis noetibus . . Fotis . . indieat . . dominam suam nocte proxima Sese plumaturam atque ad suum cupitum sic devolaturam . . Iamque circa primam noctis vigiliam ad illi id superius cubiculum . . me perdueit ipsaque per rimam Ostiorum
quampiam iubet art)itrari quae sic gesta sunt. Iam primum omnibus laciniis se ovestit amphile et
urcula quadam rechas pyxidas hisculas inde depromit, de quis unius perculo remoto atque indidem egesta unguedine diuque palmulis suis adfricata ab imis unguibus sese totam adusque SummOScapillos perlinit mitumque eum lucerna Secreto collocuta membra tremulo succussu quatit. Quis leviter fluctuantibus promicant molle plumulue . . . duratur nasus incurvus, Oguutur ungues adunci. Fit bubo amphilo. Sic edito Stridore querulo . . . forinsecus totis alis volat . . XXI At ego . . prae Sentis . . facti stupore defixus . Vigilans somniabar defrictis adeo diu pupulis an vigilarem seire quaerebam. andom . . arrepta manu Fotidis . . . . Oro te, inquam . . impartire nobis unctulum indidem . . e Perfice, ut . . pinnatus Assistam tibi . . XXl irrepit cubiculum et pyxidem depromit inreula . . . . abiectis . . laeimiis totis . . . et haurit plusculo
10쪽
et corporis mei Inembra peritieui ... Ne ullae plumulae . . . Sed plane pili mei crassantur in solas et cutis tenella duratur in corium et in extimis palmulis perdito uniero toti digiti coguntur in singulas ungulas et de Spinae meae termino grandis cauda prOeedit. Iam acies enormis et os proliXum . . . et labiae pendulae. Sic et aures iiii odicis horripilant auctibus . . . XXV o dum
. . . cuneta eorPori mei OuSideran non avem me
sed asinu ui video, querens de factu Fotidis, sed iam humano gestu simul et Oee privatuS, . . . doiecta labia, humidis tamen Oculis respiciens ad illam tacitus expostulabam. Quae . . . Prei SSit laetem suam manibus infestis et Occisa sum misera, clamavit. Me trepidati sitim L. . et pyxidum similitudo decepit. Sed bene quod facilior se r-mationis huius medella suppeditat. Nam rosis tantummodo demorsitatis exibis ra Sinum, statimque in Dieum Lucium postlimino redibis Sed priuio illicui remedium festinabitur tibi. XXV . . . Ego vero quamquam perfectus
asinus et pro uel iumentum sensum tamen retinebam humanum. Diu denique a multum me- eum ipse deliberavi an nequissimum . . . seminum illam . . . necare deberem. Sed ab ineept . . . melior me sententia revocavit . . . Deiecto itaque et quassanti capite . . . ad quum in tabulim cou cedo ubi alium tiam Milonis asinunt . . . inVeni. . . Sed praeelarus ille Petor meus cum asino conserunt capita . . . et Verentes . . . cibariis vix me praesepio videre proximantem, deiectis auribus . . . infestis eat 'ibus insequuntur . . . Sonitu vehementi . . . percussis ianuis . . . XXVIII . . . vi patefactis aedibus lolius latronum invadit omnia . . . euneti gladiis . . . instruet . . totas opes vehunt . . . Tun . . . ci duos sitio et equum meum Produetos . . quautum possunt gravioribus sarcinis onerant, et domo iam vaeua . . . baculis exigunt . . et nos erebra tundentes per avia montium ducunt concitos. XXIX Iamque rerum tantarum pondere et montis ardui vertice et prolixo satis itinere nihil a mortuo disserebum . . . nomen Rugustu ut Caesaris iuvoeare tentavi et O quidsem tantum disertum ae validuni clamitavi reli luunt autem Caesaris nomen enuntiare non potui. Spernati latrone clamorem . . Caedente . . . corium ne cribris idoneum relinquunt. - Cum . . iam luce larissima villulas . . praeterimus, Ortntum . . . ProSPOXL. . . in qu . . rasae . . florebant. Duinque iam labiis . . asseeto, consiliu in me subit Su- lubrius ne i rursum . . prodirem in Lucium evi x
' Loci huius difficultato iam telandius i. c. p. 2273 Perspexit, nec desunt apud Apuleium quae ille apud Lucianum desiderat. don exitium inter manus latronum offenderem . . .
Tunc igitur a rosis temperavi et . . in asini faciem frena rodebam. Lib. IV cap. I Diem . . ire mediam . . in ago quodam apud notos . . latronibus senes devertimus Sic enim primus aditus . . et
Oseula mutua . . . asino mentire praestabant . . Iamque OS . . pastui tradidere, nee me . . Om-Paseuu coetus attinere lotuit adhues insolitum prandere foenum Sed plane pone tabulum prospectum hortulum iam fame perditus fidenter invado et . . rudi Oleribus . . . Ventrem Sugin . . et Prospectabain . . . Sicubi forte . . reperirem Osarium. am et ipsa solitudo iam mihi tonam
fiduciam tribuebat, si devius . . . in speetante nullo resurgerem. J Ergo igitur . . rosarum color renidebat Sed . . non illas OSas . . video. Mae Rrboros in lauri faciem . . foliatae pariunt . . . aliculo AEUOS . . Vulgui indoctum rosas laureas
apellunt quarumque iuncto iecori libus de talis est II . . Sed dum contanter accedo decerpere,
iuvenis . . hortulanus, cuius omnia prorsus Olera VnStaVeram, tanto damno Ognito cum grandi baculo furens decurrit arreptumque me totum plagis obtundit usque vitae ipsius periculum, nisi . .
ipso mihi tulissem auxilium. am . . peduin OSterioribus ealcibus aetatis in eum erebriter, iam . . mulento . . . in Conte, eontra proeli ve montis attigui fuga me liberavi . . . Cuncti . . pagani . . Statim conclamant canes. Ium igitur proeul dubio iam morti proximus, cum Viderem eanes et numero Inultos et ursis ac leonibus ad compugnandum ido- Deo in me eonvocatos exasperari e re nata capto consilio fugam destino a Die retrorsus eleri 'radu rursus in stabulum qu deverteramus recipio. At illi canibus an aegre cohibitis arreptum me loro . . caedendo confecissent, nisi Ob re plagarum alvus oleribus abundans imo ῬXeusso . . . abegisSΘm t).
I, Nec mora eum . . . rurSum OS ue praeeipue me
longe gravius Onustum producunt illi latrones stat,ulo. Iamque sarcinae pondere depressus etibusque fustium fatigatus atque etiam ungulis extritis iam laudus et titubans, . . cogitabam totum memet abiicere certus atque Obstinatus nullis verberibus ad ingrediendum exsurgere, imo etiam Paratus non fusti tantum messi machaera persessu Oecumbere.
Rebar enim latrones dorsi mei sarcinam duobus ceteris iumentis distributuros meque lupis et vulturibus praedam relicturos Sol tan bollum
consilium meum praevertit sors deterrima. Nam que ille alius asinus divinato et anteeapto meo O-gitatu, statim . . Oir ditur, iacensque in mortuum