Friderico II. regi Daniae ad regni senatores epitaphios Joannis Caselii

발행: 1588년

분량: 122페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

alij rege minores quin ab hoc quidam remos ' mi: qae uisimilem habet, longe abent, quod

amicitiae legibi non admodum constensanrum .siuidenim amicitias me quotidiana conse eluine, quam sic intercapedo negat Sed utrimqγcolendae viam tamen inueniat rex piens. Cum

enim hocpossit sapiens, quanto magis rex, modo idem sapiens Alamos ut mutuose colueriniis olim habiti dictis, Sophi, neminem latere arbitror, quod ab animis ex omniparae proficisci oportuit nec non quavis aetate docti, tydemisoni

viri, disiuncti spatiis locorum, qui no loco simia, aut non it Vsiaut t-3sissent, se inierse sincere amant, utplura deferant, qtradam etiam officiapraestent. Mi hocsapient regi longe

facissimum, qui cum animum habeat, reliqua certe etiam omnia habet, quibin animi conciliantur: quod etiam assecui in fuit olim, ante annos plus mini CL. Cosmus C: edices, a. gnus cognominato, priuatti inIIIo, deInde pa- Iria reipub ex meruis, non dictus, sed habit ιιι cultu , princeps. Cum quibus autem loIImpro.

82쪽

ex animo nec Anmus animas psit piaris re cuderunt Ordine de singesta dicere non eu Ut , nec perscrutar', qui de quos ex Iimari possienes hoc priuatum decere censeam, nedum eis mst id regiis nou etsi obiter audierat, uname ineruae regiam prae omnibus regiis colat. cle igitur in hoc etiam ego concisus, quod mu pernoverin D. Halle potitu, ut ad altu hoc ad rabilitra, aditum orati m aperirere . Non solum polentisimus hic rex amiciliam sinceram cum inferioribi coluit

sed etiam feci perpetuasua clementiane vid summis loquimur an bonitate ' vide qui-hbei et i hi ipsi sero regis amicitiam expet rent, riti cerae ab ea non abhorrent, ad quam

plurima, non solum ex ecfatio eneficiorum, sed etiam certitudo perpetu. regis beneuolentia incitare posset, nec esset signum aut exemplum, quod deterreret Locum hunc Eustrare sibi quisque poteIt, qui in aulas nostrisculi ocu s

83쪽

co eriai, prin pum amarios moress consideret ii, in ista uia de si princ/pe, fuit ad quem opus poeta monitore, quaAnquam Aureum sit dese praeceptum, quod ex usu vita communata in priuatos nostros vos perliberali- se deprom sit, ut a mullis incommodis Vmagnis periculis bonos dictocli audientes in Icaret. Dulc , inquit, inexperio cultura polentis

Ierpartes non semper interdum etiam discubter conueniat inter impares, qui a pari is pro- Almsust, nes magno inscrimine ceperi possunt: non facio oe must, in scilius. Non tango hic opulentos, nobiles, oleules, visit it tiris Tenio inIra fabib, ut moribus ab eris erga alios, sui, utpulant, issimiles. utpaulosunt opulentiores, pausi honestiores pausi polentiores, nisi natura benignitatem suam in psos transtulerit, aut educasio formarii, aut Ilier emendarint, dominatu ibi legitim paratum p UaNI, quassis minutam,sua , ut paullo post corruituram, vi quae undamelo innitatur agib,l3rauidem.

84쪽

quipausio rerum peritior, quod mireris, 'turpati l formositor, ausi robustior aut disertior

vel loquacior i. hastam caducolono, de quorumpatu a i possit, quaci capite minuta dicat non sine caussi sequas, retius, alios praese coni

muli, praestantiiores alia re,veis etsi ipsa, quai e triumphat, iussas esse iudicat nedum cum

alio agat miliarit u amicitiam conIrabat,

curus videlicet ne umbram in vanisim astu viderit. Se Ianit m regem non puduit, neqγρα- niluit beneuolentia erga plebecu Avi, stulteωgantiorum, amicitia cum bonis. uos enim virtute praeduos animaduerteret, Neu est θ-cis animi: quemadmodum II erat integerrimi, nihilssimulans, nihilis uianssilue cum inferioribus res esset,sive cum similibus; iu beneuolentiam, animum indicabat. Nec arbitretur quis censuram facere ingeniorum non potuisse: in qua repraestabat linquos, qui vocantur ph-sioguomones quando non solum ustum Iineamentas acie conlueίalur,si mores sim in Icm, ara certiores animi nanctos si quis ab viris se

85쪽

virus sucum arte ablueret. Non illi autem grinus in hac censura nes diuilias resticiebat, qui

insigniageneris tribuere, cui est, ditare,quem vellit, poterat animum explorabat, quibus modis rectum erat Spectasos amabat,ornabat, quod ex viros horum o igitur, admira attiri

Etsi beneficiorum erat prodigus, si ita appetiari

potest , qui magnificentia omites non migrat: iamen pluris semperfuit omnibi animus regis, vultus humanismus,sermo, etiam cum duraor videreturi satissimus. Neminem audiui, qui sane audierim plurimos, ausi regi ambario rem, qui hac nou dixerit, celebrarit, sibi eo nomine fueritgratulatus. Ipsi contra ad regis nutum si comparabant,ut bonos decet, nouiso Ianium, qua in oculos incurrunt, respe tam oculos saltant, quam animum,sed toto animo, i flu-dio virtutis regem, ut parem Anabant, ut beneficum colebant, Ut regem, quasi numem . nerabantur. Hanc animorum oler regem vi, mum,s bonos viros regis familiares.s amici

86쪽

n si ire me, quidsit amicitiae, nec eitu virtutem viresi cognosse nisii quis in virtuti debitum,

cum vinule comuncisum nomen amicitiae,

non τυ titu, quid enim vile, quod pretiosis murus hedinferius tam nobili silue diuina coniunctione esse existimet. Cui ententias i quisent, quem forte inter eos reperaam , qui accuritiis , qua dixi, confiiderent; eisubsecrabo:s nemo est, lilius ego me auctorem ausiim profiteri. HeuIm cum mure amicitia eximia est, tum haec tam rara, tam istilis, tam casta' constans, principem sic tenet: sublimiorem siue di. siniorem citius aliquis forte seomniarit, quam inter moriales ostenderit. In hoc amensi,mmo cenere aliam esse alia inferiorem non negarim. ιibuscum enim en consilliorum communicatio, coniunctio etiam arcitior arctissima hac, quibuου cum secret Simorum . Ac fuit amicis Ita inlimior regi RIDELICO cum Νι-μnatoribi quod alio loco a me berius explica. Ium, non etiam hic dici minus debet. Rex eos

maxime bi aquabat, seu priuatim esse um

87쪽

l instat locus, quod rex miri e morsus, saltum diues, e sinat essent dicendasententiae, libertatem sermonis, cum tu aliis ommimsrret, tum into flagitabat. Sic ex omnibus signis apparebat, nihil Tt, omnia esse tranquil la serena quasi , ab illorum parataIe D. sit anto vero rex de maiestat tua plus remitteret, tanto risorum animas erat no solum barior, sed etiam augustior. Sane in quibus gentibus, G penes quos homines immodicum religimsum ent caerimoniarum, ut ita loquar, inter se

studium ibi non esse nimium dei, seu experi mur quis misitum tempori s opera in his silendidi nugis ponunt, vila rationem haud recte inlesigunt lasse eos compararam cum D rpiculis puellis, qua quo flectem aliis vendi. Ient faciem fuco diligenter i inunI. Proinde etiam, tia fuco liquefacto, mulio sunt foediores ita sit, incuruatione ceruicis, exione Gnuum, basiatione manuum desiita, se verborum

phaleris remotis seu fumis in sepatis, i placere desinimi quoris videlicet in rebi servs,siae quid

88쪽

quid agendum sit, sim dicendum, non si sesnsequi . legantiae nimirum in iis abunde ivbis deco des nec istas ne his grata sit hac istam etiam comple si oe vincere videantur. Tanta porro animorum regis procerum unitas, non solum ipsis iucunda fuit honesta, sedetiam Mn psis, tum regVo Dania nihil excogitari potuit tibi. Curia etenim, in qua talusenatus, cuius ex ut flluceat,stenatores, Gel promicent, cina erit salubrium consiliorum beata vita popul

rum,familiarum, neulorum . Vno enim an, neto, uno ore , quarerent V obcrent, quod,

ctum iustums foret, nec ipsi ab hac norma d-scederent , ad quam formareat refing ren alios. Haec est ustilia nou quod quos o pinetur, aut desideret: sed quod ratio su deat, intekeosum ab omnibus sanis, 1 leges iubeant quarum in probos leni impera cogit,sa persuadent proposita tibialesingulorum omulum, quam earum concores omni tempore res exerunt si is quoniam non omnes Inte guus, nec facile

89쪽

faciis toti populi de os erudiripossunt,sednon

nisi quibas impensitis tu favit,. Auxerunt littera A, longa dies sium tribuit ex his primω en cons iniudicum, ad quospos, mum referuntur negotia, quae ab aliis expediari non potuerunt, vetquod essent inlesiecta Lni, vel quod aucZoritas minor, aut primum, quis di cilima. εAb hoc senatu pendent alis non mullo inferiores ab his iterum alij, donec Picus in regno, regnis, prouinciis non relinquatur, in quo non sit aliquis iustitia prastes, quipartim expraescripto legum,partim ex longi temporis consuetudine, ius dicat iniurias ab innocolitus de Agat ite dirimat, aberramus in ordinem redigat, discrepantium animos

componat,contumaces oepetulantes coerceat, nocentes, inemendabiles, qua auctoritate potent, puniat. Poten autem ea, qua a superiore au Zoritale determinata fuerit, donec

ad fontem, ipsam videlicet maiestalem ven

tum fuerit. Nams etiam, qu)d hic, plebi

proximus, minus viderit, aut potuerit sup c. rior

90쪽

rior admin frabiit, L mci troni ncici, nec tamen sit ne legum,nc sne j x i, et illas intre L hic interpres qui mortesium neminorationem reddet, nec tamen reddet nemini. 2 ec enim fri potest; ut qui tant psit sat m tribuerit,non eu υτ urpata aliquando ratione reddi sibi postulet quod cum regum nemo dubitet piarish, quantumpro humano captu possunt, nusium diem, nusium adeo momentum sine cura sui muneris transigunt aut crte cfaciendum esse in ipsa scitantias peco Vitant, ut omnibi iam constare videatur, a quomnes Aemus vitam, ab eodem imperium

accipisse principes um de his nihil tibi

tare F MDERICI S rex nullam n que ipse omisit diem, quin perpetua curae aliquid cponeret Audiebat, si quis quid medet non solum legationes sed quem se de

suis nec mini humillimum, quam aliquem de superioribus cognoscebat causas, Ut tota saudiret, ut viris aures priaeret e vetabat, quod eri non oporteret mandabat,quod e let se

SEARCH

MENU NAVIGATION