De codicibus Mediceis Annalium Taciti

발행: 1892년

분량: 25페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

elientelis e serustus cluvisse. t haec in ullo nainus audacter dicta esse ilia aut illud apparet ibi senim clientelae dicuntur incessiSSe, lana quam suos quae ille habuerit artus suumque cortius. ciamen hoc ferendum esset et in eo quod omnes de hoc loco aut dixerunt aut senserunt, acquiescendum, nisi liber Mediceus opem serret. In eo enim scriptum est clientulis. Qu0d pri0res sesellisse videtur propterea qu0d litterae v duae virgulae impositae sunt, quarum una in modum arcus circumducta litteram M a superiore parte claudit altera interiorem litterae partem obliquo cursu traicit. Sed haec additamenta nec eiusdem manus Sunt, quae u litteram scripsit - nam mullo pallidiore ali amento facta sunt, nec e iis aut esse tum esse aut eum, qui fecit, efficere voluisse certum mihi esse videbatur, quamquam quid aliud ille aut quid omnino voluerit em-cere, nescio. Hoc constat quae hic addita sunt, longe disserre ab ea litterae e forma, qua librarius Medicet alterius etiam in correctionibus constanter Sus est. Quo cum accedat atramenti color ille diversus, acitum clientulis scripsisse crediderim si vocabulum etsi apud nullum scriptorem latinum reperitur excepto Dial0gi illo l0c0, qui est 37, 2 te clientulorum loco potius quam patronorum mimerarentur, tamen Tacitus mihi haud inepte hoc loco elegisse videtur, sive ut vani tati Caesaris, qui, ut suum decus ext0lleret, populum it ad insigne spectaculum Deaverat, et adulationibus senatus, qui hunc triumphum P. Scipi0ni et L. Paulli victoriis adaequabat opponeret humili latρm et parum insignem speciem clientium Carataci sive ut eorundem vultus deniissos et preces degeneres opponeret regis ipsi u seroci et invicto adverSus fortunam animo. Uuam piam

potest etiam utrumque Verum SSB.

XII 38. 3 nec multo post pabulantis nostros sic ute0lanus Med. 0 ips0s missasque ad subsidium turmas profligant. Sic vulgo, ac recte. De codicis Scriptura Vocabulorum missusque ad subsidium tacet alterias Bitterus missasque et ad subsidium legisse se refert. Neuter recte legit. Scriptum enim est in Medice missasque a hic est sinis versus ad subsidium; nec ulla est rasura.

Nihil igitur est idemque ad sententiam plane otiosiim adcurrentes illud, quod . inter et illud quod legere sibi visus erat, et ad stipplevit, Sed a illud, quod est in codice quid sibi vult Nimirum librarius initium vocabuli ad bis scripsit ac prius illud , quoniam intercedebat sinis

versus delendum sibi esse oblitus est. Hanc causam omissae correctionis suisse tria alia exempla eiusdem erroris docent, quae, 0 intercedente fine versus, librarius animadvertit et correxit. Nam XVI 4 15 scribit ad scriptum esse in Medice et B. et n. recte dicunt, non dicunt prius a lineola, quae per totam litteram pertinet, eadem manu deletum esse. Hic igitur locus illi, de quo supra diximus, simillimus est. Nec multo dissimiliora sunt quae scripta sunt in codice XII 48, 11 ut abscederet ausinibus armeniis siliumque abstraheret, nisi quod priore loco ante sinibus etiam ciuisse poteSi nen pe per errorem repetitum. Utrumque autem a vel istis erasum est. Nihil de hac re apud alterum aut Ilitterum invenies. Aliquantum dis Istri quartum exemplum hoc XII 54. 10 eontemptu regentium. Ibi illi contemptu in Medice scriptum esse consensu produnt. Minime, nam post contemptu nullo intervallo aspicitur littera eaque nec tota expressa deest enim dextera pars et lineola a sinistra parte adiuncta deleta. Hanc autem litteram librarius non absolulam propterea delevit, quia novo incipiente vocabulo regentium intervallo opus esse intellexit. Is quoque diversi generis error est, luem librarius et admisit et correxit cum XII 35 2 scriberet additum a vallum atque litteram a lineola deleret. Nempe additum per errorem iterum scribere coeperat. Hic quoque lociis a B et B praetermissus est nec magis illi viderunt XII 63 8 scriptum esse in Medice obliquisnubter undas suaeis quod exemplum prorsus simile accedit eis, quae

Ashan. Gymn. 1892. o

12쪽

supra enumeravi; nam medium s paene totum erasum est. Iam vero etiam XV 0 1 promptius sustentavisset utare compulsum ferunt recte plerique Scripserunt. Nam et illud, quod ante aegre in codice reppererunt viri d0cti, nec t0tum expressum est, deest enim in dextra parte eius signi superioris virgulae maxina par et qu0d tu virgulae extat, potest videri coepto nec absoluto signo adiunctum esse, quo id totuna delendum esse Significaretur. Certe ex ditio graphia ortum est. Male igitur uaasius et Ritterus ante et aliquid excidisse coniecerunt neque enim ilia id quam desideratur nec melius ait erus et 'sit Zia erus et wre retinuerunt. XII 50 7 deinde utro hiems seu purum provisi commeatus et i ta eae utroque tabes perpellunt Vologesen omittere praesentia. Ibi seu pugnare mihi videtur cum verbis et orta eae utroque iubes, sive huius particulae eam vim SSe malunnis, ut dubitare se Tacitus dicat, fuerintne parum

provisi commeatus, an eam ut Significetur incertum esse, suerintne parum pr0 visi commeatus unae causis receptus. Nam quoniam ex utraque non ex altera utra re tabem ortam esse Tacitus dicit, certum est primum et atr0cem hiemem et parum provis0s suisse commeatus, deinde et atroci hieme et parunt provisis commeatibus Vologesen coactum esse ut regrederetur, Iuibus causis accessit tertia ex illi duabus orta. Haec causa est cur in locum particulae seu sulisti tui

velim et Nam ut bello Mithridatico primo exercitus ob asperitatem hiemis et penuriam vestis gravissimo in discrimine erat Aun. IV 56, 103, utque Vitellio sessos hieni atque inopia hostes aggredi pr0mptum erat d. ii 56, 123 ita tum qu0que hiems et inopia causa malorum fuit Ilis

expositis codicem ediceum consulamus. In eo post hiemps se aspicitur littera quae nequaquam est , sed mihi videbatur esse , quamquam a solita forma eius litterae paullum recedit. t prorsus eadem litterae t figura est XI 28, 5 in vocabulo metu. Deleta igitur s littera is uilipe suae male repetita sit, resurgunt haec utro hiems et parum provisi commeatus. Rarae litterarum formae duo insignia exempla addere iuvat, quo magis magi S siue minuatur copia eorum, quae librarius Medicet alterius deliquisse aut corrupisse dicitur. XVI 3, recte scribunt ad vicina urbi. Id ait erus ex codice Agricolae depromptum esse dicit in Modice scrip tum esse ad lenia urbi ac similiter Ritterus. Ego, ut dicam quod sentio, acrius hoc loco eum qui codicem Agricolae scripsit Mediceum ibi uua inspexisse cense quam recentiores illos aut eos qui ad moenia urbis scribi iusserunt. Nam in Medice alier te scriptum est vicina. Prima littera non solum infra, sed etiam superne clausa est, ut videri possit ex n esse c0rrecta tertia nequaquam est e sex inS0lita ligura, cuius tamen similia exempla extant in vocabulis indicium 8 16 et luctibiis 22, 7; sequuntur non et i, sed i et n. Nihil igitur opus est auxilio reliquorum locorum, quibus a citu hicina urbi Scripsit, cum codex ipse hanc scripturam tueatur. IIII 11, 5 plurium scripsisse librarium dicunt et scripsit plutis XIII 32 6), cum deberet lautium 1 superiori parti u litterae in sine versus adnexa est ab ipso librario eadem illa curvata lineola, quam saepe ipse librarius nec minus saepe manus posterior superiori parti litterae radiunxit, quae eaminis mutandam esse significaret. Itaque librarius ut XII 4, 3, cum scriberet 0men prii Marcelli litterae a in sine versus line0lam dupliciter curvatam addidit ut esset pro . sic hoc loco eidem litterae eodem loco versus lineolam simpliciter curvatana adiunxit, ut S Set pro . XIII 3l l ediaest Caesar, ne quis mugistrutus etc. Haec verba quam Vis Simplicia es Sevideantur, quaestionem movent ut non gravem, ita satis difficilem. Nam in codice aperte scriptum est et luit, quod ego nunc primus moneo. Inde exoritur quaesti0, utrum duit Scribendum sit, quod adlluc inanes scripserunt, quoniam quid cudex haberet nesciebatur, an et editat nam et

13쪽

duit acit uti scripsisse nemo ut opinor coniciet). Ego cum inultuna quaesivi Ssem multosque loc0s coni parassem, et duit praeserendum esse milii persuasi. Nam Tacitus pauca illa quae ei anno . Chr. 57 digna mem0ria eveni Sse visa si int, modice perstricta C. Plinii diligentia capitibus 31-33 ita enarravit, ut in initi poneret ea, quae ad rem publicam pertinerent, eisque adiungeret certorum quorundam lominum casus. Harum parti una prior pertinet usque ad penderent 2 4, atque in hoc confinio utriusque partis omiti vinculo orati0nis abstinuit scriptor, reliquis locis omnibus eas res, quas memoriae prodidit, variis nexibus inter se copulavit sua ni etiam initio capitis 33 continuus sermo est), excepto illo loco, de quo agimus, Si vulgarem scripturam sequare. Haec causa est, cur et duit praeseram. Res exemplis conficienda est Libri XII cap. 22 24 seriem e0rum quae a 49 gesta sunt, minorum quarundam rerum enarrati0ne absolvit. Harum

tres sunt partes atque in confiniis earum asyndeta, prius p08 Bithynis, p0sterius p0st additi; sed intra eas partes res coniunxit idque bis essecit eadem illa particula et et Calpitrnia is pomerium), qua bis etiam eo in quo versamur l0c usus est et duit, et Pomponia Graecinu). Eadem vis huius particulast est II 36 et certamen Gallo adversus Caesarem Mortum est. Ill 37, i et Considius

aequus. 6, 1 et Iunia. IV 13, 5 et Vibius Serenus V 40 l et Iemilia Lepida. XIII 8, 3

et Helvidius Priscus, cui loco . r. Gro novius recte eandem particulam restituit; nam in

codice est est.

Sed de hac particula in initiis enuntiatorum posita disputanti mihi venit in mentem e0rum, quibus Poppaea XIV 6l 24 Neronem adloquitur denique, si id rebus conducat, libens quam eo uetus

acciret dominum scit Octaviam vel consuleret securit uti iusta ultione. Et modicis remediis primos m0tus c0nsedisse: at si desperent X0rein Xerpnis fore Octaviam illi maritum daturos. Ibi et in initio enuntiati serendum non esse primo aspectu intellegitur, quamquam et codex et editiones omnes punctum post ultisne p0nunt. ig delendum et ' 0 opinor, sed ita verba digerenda sunt vel consuleret securitati. Iusta ultione et modicis remediis. Justa enim ultione usus erat Nero ac modica remedia adhibuerat tum cum per emissos militum gl0b0s verberibus et intento ferro turbatos disiceret v. ). Etiam tertio quodam loco et restituere in nisi vererer, ne audaciae arguerer XV 28, 17 et viso Corbulone reae prior equo desiluit nec cunctatus C0rbulo, sed pedes uterque deaeteras miscuere. Ibi ultimum orationis membrum, in quo inest totius rei eventus rectius reliquis duobus adiungi, quam posteriori eorum opponi mihi videtiir. At in codice est sed non et Ceterum iniuria Nippei de ius uterque hoc loco cum plurali numero praedicati coniungi dicit. Qu0d cur dicam, ipsa distinctione vocabulorum supra Significavi. XIII 57, 18 Riti erus t Ialmius scripserunt inopia remediorum. Nam in Medice esse remedio et Balteriis et Ritterus testantur. Auctoritatem Halmii qui in c0mmentario critico XIV 38, 15 praeli pro proeliorum in codice scriptum idque verum est comparat secuti sunt recentiorum plerique, exceptis Nippei dei et uellero, qui remedii praetulerunt, quod habent c0 dices deteriores. Ac recte illi quidem. Nam ne in Medice quidem est remedio, sed remedii eadem manu c01 rectum ex remedis . Ex o enim ita actum est . ut sinistrae parti 0 litterae imponeretur i, dextra autem pars parva lineola extrinsecus adiuncta quam priores non viderunt deleretur. Reddendum igitur Tacito inopia remedii. Omnitio diligenter diiudicandum est quae eadem manu S, quae Virductus aliquis posteriorum temporuin deleverit addiderit mutaverit. Veliit XIII 40, 4 alteriis in Medice addictum scriptum it ad ictum coniecti ira x se essectum esse dicit Idem posteriores,

14쪽

nisi ii od Ritterus in codice ad luctum ex addictum correctu in esse affirmat. Sed qui accurate hunc locu in inspexerit, intellege librarium, cuni scripsisset addictum, prius d ad dila superioriparii eius litterae tenui lineola delevisse atque ita essecisse ad ictum, nox et eandem illam littera iud aut p0Steriore crasSiore linea, quae per tota in litteram pertinet, sublatam et inter i et supra scripta in Sse a. Itaque ad luctum vir d0cto alicui, ad illum ipsi librario non altero debetur. Ide in librarius naihi Signunt m litterae, quod Suprap0situm est extremae litterae vocis inclinatione XlI 9, 13, lineola de qua tacent priores, delevisse videtur. Inde efficitur ablativum mel in alioue quadam esse retinendum ac tale Bitterum scripsisse recentem ob glorium, et inclinationem quandum elium h0stium hoc quaeritur, utrum ei Lenb0rnius melius scrilis erit per recentem gloriam vel recei te in ob gloriam nil terus an recentem loria Nippei de ius. Ego tu prae sero idque recte Nippei detum pSum, inale luit giloruin interpretatum esse censeo. Etiam de eis luae XV, 9, 2 in codice leguntur calida aqua versa mersatur parum accurata sulit priorum testi iu0nia. Versa enim non solum tribus punctis Subscriptis, sed etia in tribus lineis obliquis, quae per t0 tam voce in

pertinent, deletum est. Atque puncta posteriori alicui, lineae ipsi librari tribuendae mihi esse videbantur. Inde intellegitur, quanti sit Ritteri inventum illud calida aqua superfusa mersatur. Unde autem ortum sit vocabulum illud quod qui scripsit idem delevit, ni dicere opus nun est. Nec aliter iudico de eis, quae XIV 3, 2 scripta videmus et ne uis illi uni facinori delectus

iussu sperneret, metuebant. Sic enim uanes freti alteri et Bitteri testi in0iliis, suorum uterque in Medice metuebant se legisse te Statur. Idque pii erit eius, ut solet sere, Si qua Ob Scuri 0ra sunt, eleganter ac Subtiliter interpretatus est una dixit verbi metuebant subiectum esse Neronem eosque quos conSilio adlii buerat. Facile concedo quosdain a Nerone consilio esse adhibitos a nae luissee0s, ne, qui delectu esset, Sperneret iussa, vix credo. Ad in0nebant ortasse, metum iniciebant

Neroni, non ipsi metuebant. At Ner nae tuebat. Id autem ipsum in codice n littera dupliciter deleta essectum est, qu0d sugit priores. Prior librarius ipse lineola litteram traiecit, p0stea subscriptum est punctum. - Dissicilius est iudicare de eis, quae XIII 4, 2 leguntur: sine annislati c0h0rtis adsidere it dis solita demovetur, qu mamr species libertatis esset, utque miles theatrali licentiae n0n permutus incorruptis ageret, et plebes duret eaeperimentum, an am0lis custodibus modestium resineret. bi ii particulae ut adnexum iii initio versus duabus lineis deletum est, idque Sine dubi eade in manu, quae scripsit. Itaque scribendum est, ut videtur, ut miles. Sed quia nec intelleg0, ecquid deleto ite meli 0 fiat sententia, nec video, quo errore illa particularii textum irrepsisse credi possit, hanc rem aliis deliberandam relinquo quod in c0dice repperi, dissimulandum non putavi. - tia in XIII 28, 3 ubi haec leguntur: quod inmodestos fui t0res histrisnum et praet 0re in vincla duct0s tribunus omitti iussisset, ita tamen, ut et Subscripto puncto deletu in Sit, pro certo lithil adstrino quoniain et incertuni est, a quo punctum positum Sit, et particulam illam cum Taciti genere dicendi bene c0nvenire fateor cs. Nipp. ad I 55. II 6 ac maxime Germ. 34 ambiunt immensos iusti per lacus et Romanis classibus navigat0s). Etsi quis, Si abesset,

desideraret At XI 22 1 Inter quae et sidus ometes effulsit idem illud et ab ipso librario

deletum esse mihi videbati ir; bliqua enim lineola, ut sere solet, usiis est. Tacitus igitur ScripSit, ut videtur Inter quae sidus cometes effulsit - Sed ut pleraque eoru in quae modo exp0Sui, iis qui haec legent deliberanda seliqui nihil pro certo ipse adfirmans, ita uin quoque locum, de quo nunc dicturus una, eosdeni hortor ut secum retractent. Nam ubi tum Flavum, tribunii in praet 0riae cohorti S unu in ex coniuratis illis, in iii Neronis occidendi consilium ceperant. Tacitu S

15쪽

XV 50 20, te iii pore ac loco caedi non illini constituto, cepisSe impetuit dicit Neronem aut iii caelia canentem aut per noctem tu illuc cur Salite in adgre liendi. Hic, liquit, occasio solitudinis, ibi

ipsa tyequenti tanti decoris testis pulcherrima animum aetimulaverant, nisi inpunitatis cupido relinuisset magnis semper c0nalibus adversa. In his milii displicet inpunitatis commentoratio. Eius nini cupiditate ei incendi solent, qui aliquod lacinus commiserunt qua saepe cupiditate impelluntur, ut con Sci0s edant, Velut Lucanus Quintianusque et Senecio promissa inpunitate corrupti sunt XV 56, 13 , non qui commissuri sunt. Itaque tum cum de caede agitaretur inpunitatis cupido p0tuit Subrium Flaviani impellere, ut conscius ederet, non p0tuit eum prollibere, qu0 milius caedem perpetraret duid igitur eum retinuit Non spes inpunitalis, sed nimia vivendi cupiditas. Illa fidem corrumpit, si ii depreliensi sunt, et irodere socio cogit, haec magni se in per conatibus adversa esl, haec plerumque imagno animos infringit II. V 26, 2). Vitae igitur sive salutis sive incolumitatis cupido Subrium Flavum et lituit. Itaque hoc ut Tacitum Scripsisse credamus, sententia magn0pere suadet; at in libro Medice hic parum auxilii est. 0cabuli Inpunitatis tres primae syllabae macula obrutae ac tamen ita ab ipso librari scriptae sunt, it ni illa littera dubia sit. Sed inter v et i vacuum spatium St, in medio patio hasta apparet, supra Spatium scriptum est l. tque in initio vocabuli ante I apparet vel e vel litterae o sinistra pars p0stremo innaargine librarius ipse adscripsit uni alitu harum litteraru in duas priores linea traiecit. His ecquid augeatur dubitatio illa, suaua sententia movet, n0n diiudico viderint alii, utrum acriusquam par est, sententiae iustitisse ac Taeitum ipsum c0rrexisse an quod huic loco accomm0datum est, repperisse atque ipsius codicis quoque qualicumque indicio adiuvari videar. Sed ut prioris quoque Medice uno saltem exemplo doceam, quanti sint saciendae eiusdem

manus correctiones, hunc locum adsero IV 37, 14 mnes per pr0vincias et te numinum sacrari. Sic Nippei de ius ac reliqui nanes, quos coii Sului editores. De codice recte alterus , per omnes per M'0Uincias pr. . per uine pr0vincias c0rr. . , nam p0Sterior luco per binis punctis supra et infra p0 sitis quae uallii videbantur ab ipso librari posita esse, deletum est, quod referremitterus supersedit Codicis igitur testimonium suadet, ut redeamus ad veterem Scripturam per omnes provincias. At enim ait erus solitum apud Tacitu in verborum ordinem dicit hunc esse: omnes

per provincias. Errat vir doctissimus. Scripsit enim Tacitus ut ea exempla omittam, quibus aliquid interpositu in est D. 9, 5 per omnes dies, An n. I 3, 6 per omnes domos, VI 25, 14 et XII 22, 7 per omnes ann0s, XIV 64, 8 per uine ui lus. Adde G. 19 6 per omnem vicum, gr. 43 7 per Dinem valetudinem eius, . III 25. 20 per omnem aciem IV 26, 4 per omnem ripam, V , T per omnem saevitiam ut libidinem. Huic constanti usui contrarius est hic unus locus: Ania. I 3, 6 omnisque per Xercitus stentatur, qui suam liabet rationem. tque eadem lege tenentur praepositiones in ad pro cum eae, de nisi quod Ann. IV 40, 20 omnibusque de rebus Scrilitum est, qui locus illi, qui est Aran. I 3, 16, simillimus est. Itaque et libri Medicet auctoritas et scriptoris consuetudo, quam in contrarium convertit alteriis, reponi iubet per omnes pr0- vincias. Quo exemplo monemur apud Tacitum qu0que saepe, quod sit simplicissimum ac vulgarissimum, id esse maxime probabile. XIV 60 14 Bitterus liunc secutus est si igne rus scripsit cui minor sapientia, eae medi0critate fortimae pauci0ra pericula sunt. Iaec eniti in codice invenerat ea denique ante lilii BalteruS. Is autem ac praeter uin recentiorum pleri illi Puteolatii coiitecturam l robaverunt, qui

et ante eae inseruil Atque ille quidem sine dubio clitanum scriptoris aestituit, quod ipsa IeS

16쪽

os iei adit; nam asyndeton se iri non potest. Verum codex quoque vestigium quoddam genuinae scripturae retinet. Neque ei lim Simpliciter eae scriptum est in Mediceo sed et in eae eadem manu ita correctum ut eodem Signo duo illa vocabula coniuncta contineantur. Nempe librarius, cum et scripsisset. Vis in exemplari Suo Vocabulo eae, quod deinceps scribendum erat, similitudine duorum vocabulorum inductus est, ut alterum pro alter se posuisse crederet, cum ut mimque

scribendum esset. - Atque etiam de eis, quae colle habet XIV 39, 2, accuratiora dicenda sunt quam quae dixerunt pri0res. Hi enim in Medice haec se legisse referunt: quod post paucas

naves . . . amiserat nec dicunt v0cabuli 0st duas extrem 3 litteras p0sitas esse in rasura atque manu OSteri0re Xaratas, illam autem rasuram etiam l0ngius pertinere nec spatium versus is

enim hoc loco terminatur toti in esse expletum. II is indiciis augetur probabilitas coniecturae Halmii, qui post in postea mulari iussit. Scilicet illi id iure ei displicebat quia speciem habet prast positionis eos lust qui legunt errore implicat. Nain dissimilia sunt quae Ritterus comparat XV 24 6 nuper clausi mi Tigranen post velum Dyi0nes, cum opprimere posset incolumes dimisisse ibi enim vocabulo nuper, quod antecedit, praemoniti statim intellegimus, quae sit natura v0cabuli post. - ou multo p0st XIV 44 5 haec scripsit acitus sane c0nsilium occultavit. . et . in

libro Medice occul uit scripti ina et spatio vacuo manu recentiore tu inlatum esse recte dicunt. Hoc supplonient manum 4 aciti restitutam esse ipperit eius inde collegit, qu0 verbi occulendi duo tantuin tempora, praeSens et imperfectum, apud Tacitum ex lant. Huic argumento a in addo alterum ex ipso codice depromptum. Vacuum enim spatium illud p 0situm est in macula, quod olim litteris sexpletum fuisse inde intellegitur quod in eadem macula in eo versu qui e luitur sine intermissione scriptum est aecubius nil terum igitur qui occuluit scripsit, non modo Taciti genus dicendi sed etiam codex ipse c0nfutat. XV 6 8 an melius hibernovisse in aetrem Cappadocia, quum in sede regni m0d retenti' Temere Bitterus obtenti in Medice aute in scriptum esse dicit contenti, Supra scripta primae syllabae , vetere manii Tllaba re. Recte alterus hanc syllabam ab ipso librario adiectam esse affirmat. Unde acitum retenti scripsisse certum est. Uuid quod e litterae adiuncta est ab inseriore parte tenuis lineola eademque satis longa seu mihi videtur librarius significasse syllabam c0n esse tollendam. Uuamquam quo err0re inductus sit, ut in scriberet, neSci 0, qui ne id quidem sciam quid sibi valeat virgula satis crassa supra e litteram ante re p0sita, nisi sorte novo errore pro c0u scripsisse con0n nam c est con existimandus est. Set ut ut id est, certe quod deliquerat, ipse correxit. XV 63, 3 sic Halmius ac reconliorum pleri lite rogat oratque temperaret 0lari neu aeternum susciperet, quod coniecit He insius. 4 d. r. Gro novius et alteriis et Nipperit eius temperuret d0lorem aeternum suscipere. Utrum melius sit, nunc diiudicari potest. Fugit enim alterum et Ritterum, non simpliciter d0l0rem scriptum esse in Mediceo sed doloriem, ita coniunctis inter Se sitieris i et , ut possit quaeri scripseritne librarius doloriem an vel dolori ex dol0rem vel d0lorem ex dolori correxerit. Illud mihi probabilius esse videbatur. Itaque iam dubium non est, quin recte Heliasius dativum restituerit, nec minus certum ex syllaba em faciendum SSe neti. XV 9 8 quin scribendum sit sed non remittere percussori gl0riam ministerii, hodie nem0 dubitat nam pronomine se, quod, ut multis aliis locis, ita hic quoque Ritterus ante remittere inseruit, opus non est). Sed quid in codice scriptum sit adhuc nescimus, ambigui, utrum altero an itteri credamus Ille enim peremittere per compendio scriptum D legit. hic peremittere r. ,

17쪽

remittere c0rr. euter Vere, quamquam longius a vero aberravit illerus cum corrigendo remittere esseclum esse diceret; simplex enim est codicis scriptura neque quidquam correctum. Scriptum autem est n0 perem illere, Sed per emittere, ita tamen, ut e litterae inferior tantum pars extet. Huius scripturae non aliam explicationem inveni, quam ut librarium, cum n0nscripsisSet, omiss per err0rem verbo rem istere scribere percuss0ri coepis Se cunicerem et perspecto errore cum in media e littera substitisset, adscripsisse verbum illud, ita tamen, ut et verb0 primam litteram detraheret et qu0d per errorem scripserat, rellii queret. IIaec origo Scripturae codicis quamvis incredibilis esse videatur aliquid tam ei commendationis ex similitudine eius erroris

trahit, quo Medicet primi scriptura VI 44 19 depravata est. Ibi enim . et . pro in custruscriptum esse in irastra dicunt. At nullum est post , sed coepta n littera. Nimirum librarius, cum per err0rem in iterum scribere coepisset in media i littera Substitit, quae iterum Scripserat, non delevit vocabulum custra prima littera orbatum adscripsit. XVI 5, sunt qui ingenti corpore scribant, alii ingenti corporis r0bore, rursu alii ingenti vi corporis maluerunt Ilitterus ingens corporis P sit igne rus ingenti robore corp0ris Scrip Sit Mediceum habere ingenti 0rporis corp0ris consensu referunt ita ut prior genetivus in sine versu p0Situs sit. Ac recte, nisi quod nemo dixit primum priorem illum genetivum era Sum SSe ita tamen ut omnes litterae, etsi pallent, appareant, deinde in sine eius ipsius vocabuli lineola deletam esses litteram ac supra i scriptum esse , quod qui dena non minus pallet, quana reliquae litterae. His vestigiis retus ingenti corp0re restituendulia esse pro certo haberem - nam Tacitu ut

H. 1 53 2. nn XIII S IT XV 53 T corpore ingens scripsit qui dii scripserit etiam ingenti c0rp0Te, Sicut non solum corpore validus i. I 57 10. nia. III 32 3 et in Dalidus corpore l. IV 24 5, Sed etiam corp0re alid Ann. VI 2l 3 scripsit - nisi nitrum esset quod librarius illam correctionem ei p0tius vocabulo imposuit quod mox delevit quam ei quod reliquit. Ac tamen haec dissicultas min0r St, quam qua implicabimur, si ea quae in codice sunt ex verbi ingenti r0b0re 0rp0ris, ut est apud sit Enerum, depravata esse coniecerimus coli. An n. I 3, 20. XV 66, 9); reliqua edit 0rum inventa a codicis vestigiis etiam longius discedunt. XVI 22, 6 prosperas principis res spernit. Sic vulgo respernis, non res spernit in libro

Medice Scriptum esse . et . viderunt prospera, non prosperas scriptum esse non Viderunt. Atque credibilius esse scripsisse Tacitum prospera principis, quam prosperas principis res Nempla ducent. Nam ut nullo adiuncto genetivo, ut nillil dicam de ceteris casibus, etiani nominati V0 et accubati Vos o posuit secundae, prospereae, adversae res, res aduersae, adversas res Agr. 32, 4.

II. I b, 20. 2, 4. IV, 37, 5. Aun. XI 32 T. H. I 29, 14) ita adiuncto genetiv0, ubi aut 0 mi nativo aut ceu Sativo pus erat nuda adiectiva constanter praetulit. Itaque uti. II 97, 7 prosperis Vitellii rebus et Anii. XV 29 4 non udoersis Parthorum rebus ita H. II, 64 13 0mus si a tantum adversa sensit, Ann. I 1, 8 veteris p 0puli Romani prospera vel ad ersu Ill 24, 1 inlustrium d0muum adversu, XIV 38, 16 Suetonio cuius adversa prunitali ipsius prospera ad 0rtunam referebat Scripsit, quibus Xenapii accedunt liaec: gr. 25 tempestulum ac si ictuum adversu. . I 89 8 pacis adversu, n n. l 26 2 adversa maris. 69. 6 valetudinis adnersu et II 1 52 S principibus, quorum pr0speris et alii fruantur, adversu ad iunctissim0s pertineant, An n. XII 4 20 nultu huic pr0spera aut adversu Hinc illo qu0que loco I acitum prospera principis scripsisse paene certum St. Sed quid verbo illo respernit et Num audacter tollenda prima syllaba N0n tollenda, sed in vicinum locum trans serenda. Tertio enim versu post librarius scripsit spernit lectiones, cum deberet

18쪽

spernit retiyiones Fortasse re illud, cum per errorem omis Sum et in margine adscriptum esset in

salsum locum delatum est Librarius enim duplici ill spernit et utrumque verbum in libro Medi edo eodem versus loco positum est deceptus est. Sed haec coniectura ne mihi ipsi quidem satis placet daret enim simplicitate et habet aliquid praestigiat 0rum artibus Simile), praesertim cum contrario vitio in Medi deo primo III 3, T religionariis scriptum sit pro legionariis hoc dico prospera esse tenendum. XV 34 3 editores alii coetus frequentes alii coetum frequentem scribunt in Medice enim

laetus frequentem esse dicunt Partim accurate id quidem. Nam librarius cum scripsisset frequenter egerat idque ila ut syllabant ter littera i supraposita linea, ut plerumque, Significaret ac vacuum spatium inter utrumque vocabulum relinqueret 0x inspecto, ut videtur, diligentius exemplari suo lineam illam supra i positam virgula traiectam delevit et in vacuo spatio illo ecum signo m litterae posuit. Ergo frequenter mutavit in frequentem. Itaque quoniam frequentem eadem manus correctione restituit, hoc tenere et coetus pro coetum prave Scriptum esse existimare satius est quam in ipsam correctionem vitium inrepsisse et caetus vel coetus recte scriptum esse credere. Atque etiam sententia ipSa singularem numerum commendat quippe unius disti coetus significatur; nec opus est Nipperde explicatione, qui plurali numero varios circulos significari dicit, in quos coetus ille discedebat. Sequuntur pauci loci ilui quomodo confirmandi sint, incertum sere est quomodo in

Medice libri scripti essent adhuc nesciebatur. XII 38, tu alteriis nuntiis et castellis legisse soamrmat ex Ilitteri silentio non et, sed eae in codice scriptum esse conicias. Vera alteriis rettulit unde oritur dubitatio, an in vocabulo nuntiis vitii aliquid lateat, id quod Faernus censuit. Hoc quoque dubitari potest sitne recte scriptum copiarum obsidioni, quae verba si abessent nemo requireret, an c0piarum obsidione sic enim Medicetis possit ita ferri ut coniungatur cum obeu-buissent: s ware si durch die lolia de threr Vorrate ii runde egangen'. - XII 68 3 uterque priorum dum res forent sirmando in Medice legit. Falso; nam habet codex dumque res forent firmando in vocabulo res litteram s librarius id quod saepe in eis vocabulis fecit, quae in hanc litteram desinunt e litterae superiori parti adiunxit male igitur almius

re in res correctuna esse dicit in apparatu critico. Forent ille rus recte dicit punctis subscriptis notatum esse manu posteriore. Ea dena manus in margine adscripsit , quod quo pertineat, nescio, nisi sorte verbum delendi significat. Itaque videtur scripsisse Tacitus dum quae res forent sir mundo imperio Neronis componuntur. Quamquam ne nunc quidem haec magis mihi placent quam olim placuerunt clina conicerem dum reliqua firmando et in textu editionis Nipperdeianae p0nerem. - Xll l l B. et . in fine vocabuli inpositi unam litteram erasam esse dicunt. Nontina, Sed duae nec dubia sunt utriusque litterae vestigia. Nam ante correctionem scriptum fuit impositus, id quod in textu posuit Ilitterus, ex coniectura scilicet. Ex littera i enim non solum prior hasta superest, cuius inseriore parte producta essectum est , sed etiam ea pars, qua priori posterior hasta adnexa suit, ex littera , quae superiori parti u litterae adiuncta suit, superior pars. Quis correxerit, n0n prorsus certum est, sed mihi potius librarius ipse correxisse videbatur quam manus posterior. Itaque inp0siti recte ut videtur, scribitur, nec vero quidquam bStat qu0 minus equitem Romanum una cum liberto rei sana iliari principis in Asia inpositum fuisse credamus. - XII 5. 6 uterque in libro Medice legit assaret. At scriptum est asstiret. Unde existit dubitatio, utrum astaret scribendum sit quod cum in ipso codice manu p0Steriore Supra Scriptum esset omnes editiones occupavit an ossisteret, quo verbo Tacitus in simili sententia

19쪽

usus est V 69 3 si pone fores adsisterent; ite tamen ei qui iii vulgata lectione requieverit non defuturun ignoro, quo eani tueatur. - ill T S illi sum isse pueriliae ritu, vita. In libro Medice est puerilis, quod nena adhuc rettulit . uare quaeSi verit aliquis, sitne scribendunt pueritiae ait puerilium, quoniam Tacitus inodo dativum ni odo accusativunt verbo inlud senili adiunxit. Ego taliten nihil novandum esse credi delim, quoniam Tacitus XV 72, 15 loco si in illimo, ita inibi quoi tui stuprum significat dativo usus est. XIV 54 S in Mediceo scriptum est non ut ait

Bitterus, iuuenere, Sed imi ere, ut est apud alteria in ex alter u ea dena manus essecit b), uecaministrari, ut est apud uti uiuilue, sed mininistrari. Inter iuuere et pr0curul0 es sui ra versu in manus recentior, ut videtur addidit per Ego uti uni iube rem per procurat0res tu0s administrariari libe per procurat0res tuos administrari a Tacito Scriptum es Se dicam, dubito; iam cum antea scripsisset pes meus, hoc loco idem obiectum novi vocabulo Significare non utique Opus erat. Des eis quae XV 40 4 leguntur, vera rettulerunt . et n. lio tamen addendum iii vocabulo lebis ii stipi a b posuit in posterior in vacuo patio, quod equitur, reliquiae Suiit. luae mihi

videbatitur habere Speciem initii litterae neque ulla ibi rasura est). Utruinque lavet advigii

emendationi quae ea quae Medicetis praebet paene integra reddit necdum positus vel demptus metus uiu rediero plebi spes rursum russultis ignis in qua hoc unum Submolestu in est quod duo illa sententiae meni bra quae M. Ollecit non satis inter Se itinerunt. XV l 16 Med. non habet neque senatui quid munere, ut itteriis affirmat, Sed neque senatui qu0d munere id quod salteriis dicit Sed tunc locuna qui probabiliter corrigeret ut expleret, ii Ondum ill ventus est. Nonnullis locis adhuc omissa sunt, suae in margine alterius Medi se eadem matriis adscripSit, etsi dubium noli est, Iulii emendati di causa adscripta Sint. XIV 5S 5 se ii scribitur clari utque ins0ntes si intersicerentur. Ibi si hoc loco a B eZZenburgero ante clari ab Ernestio insertum, in Mediceo missu ni SSe priores dicunt. Et inissum S i ii ipso textu, adscriptuni eadem manu in margine nec tamen indicatum, quo loco esset iii Serendum. Hoc repperit se Zeu bergeriis. XV 3, S librarius in textu scripsit alit nune aut spem et in margine adscripsit had litterasque usi, quas salso se adscripsisse intellexerat, duabu lineolis delevit. Sic codex ipse Pichenae emendatione iii iam pridem omnibus probatam aut manent ut spe n construiat. XIlI 34 11 in textu librarius posuit lyridatem iton tridulem, ut aiunt B. et R. 3. ut in margine adscripsit LXIV 15. S in textu est august auortim Aippei de ius recte augustianorum. Id ipsunt ibi alius niihi videtur indicasse adscripto iii margine si quod debebat esse aii sti aut i Xl 40, 6 haec scripta sunt in codice ut maior laus comp0siti vel si duravissent venia iustis tribueretur. Halmius duc Grono vii exemplum secutus comp0siti tuetur eique assentiuntur uellerus et 'lit Zuerus alii Lipsit emendationem, qui compositis scripsit probant. Id bene interpretatus est Nipperis eius. nati dissensionem dirimit codex ipse, iii cuius margine huic Versu eadem manus adscripsit et, quod iii locunt particulae vel substituendum erit. Sic haec exoritur scriptura ut tutor tuus compositis et, si duravissent, venia iusti0r tribueretur. Verum igitur, Sicut saepe, ita hoc pioque loco vidit ipsius, luantum videre iotuit nati Dei illud nihil habet quod disi, liceat, ea enim particula I acitus in simili senisti itia utitur XI 23, 3 Tigranocerta, itibus aecisis metum h0sti immienderet vel, si pepercisset, clementiae fumum adipisceretur. Multi Saepe v0cabulis in Medice altero perperam in sine adnexa est s littera. XIII 32. 1

scriptum est securitulis, 3 18 adeptis, i l publicis, IV 61 20 egyptiis XV 10 20 si bsidiis, 46 8 ueniet tes, 3 l etsi ius 64 5 promptus quod addito coni pendio m litterae coi Tectum est

20쪽

errorum pars inde orta est, quod id vocat illum, qu0d pr0xime ei luitur ab s littera incipit, reliquorum origo incertior est. Sed neuter eorum, qui ante ni Mediceos codice contulerunt, his locis inuit u s litteram deletam esse dixit, plerumque una lineola obliqua, seni et XIII 43, 183 duabus. Quaeras, quis deleverit. Id librarium quinque eis iacis, quo ultimos posui. ii, sumsecisse certum mihi esse videbatur, eundem reliquos qu0que correxisse veri Simile est. Itaque hinc quoque Mediccum alterum Vera fidelius retinuisse perspicitur quam vulgo opinantur. Idem declarant quin iliae alii huius modi loci, de luibus separatim agendum est XV 28, 3 iu omnibus editionibus sic legitur Vinicianus Iunius. 9ener Corbulonis, nondum euul0ri aetate, se pro legato i intue legi0ui impositus. Nam litterus in Modice , aetates et scriptum esse dicit. At deletum esse non dicit. Ac iitru deletum S Se eamque correctionem ipsi librario luberi uili, perspicitur, qu0d verba pro legulo quintue mi0ni imp0situs non P0SSunt Opponi verbis nondum senu tori uetute, qu0niam Vinicianus Annius D in quomquum, Sed propterea qu0d nondunt senatoria a sttote erat, pro legat legioni impositus est. Itaque et ita tantum Stare posset, Si ibesse ut verba pro legulo. Inde apparet unice verum esse et, quod coitigendo in codice sellectitui est. Idque deui valet, quod et eum rem vel e0que Ilii ius creti errimi usus duo exenipla adferre satis erit linia. I 66 4 ruerent ad portus, quarum decumana in IXime petebatur, a Persa h0sti et uuientibus tutior. . t V 40, 14 damnatusque Publius et Sorani munibus satis factum. Alter locus legitur XV 49, 5, ubi inues sic odiderunt Quinti in is moli tiu 0rporis infamis et a Xerone probros carmine dissa nutus c0uli melius ullum bul. . et n. pro limi in Mediceo Scripti tui esse mulium recte adnotant Sed in ea voce, quae praecedit, s duabus lineolis deletum esse non dicunt. Itaque librarius is enim quin s deleverit. 0n dubii , ex contumelius multum flecti c0ntumelia mulium, . . contumeliam ullum. Similiter in priore Mediceo scriptum est II S. 15 perfidi mulius est. Nec quidquam est, quod in Singulari numero displiceat. Nam probroso illo Neronis carmine, etsi copia vocum contumeliosarum inerat, una continebatur uiuitani contumelia. Tertio loco vulgi, idque recte, sic legitur XI 29, 15 sic pedes equites Dud secuti aut at iures inter udus adnantes eqliis tramisere. Ibi vadus in codice scriptum esse iam pridem constitit, at ultimam litteram deletam esse uena adlluc dixit. Itaque illi opus est aut Nippei dei, qui vad0sa Scrip Sit, aut o. r. Crono vii coniectura, qui vada proposuit huii Secuti sunt almius, uellerus I rana meruS). Nec video cur vulgatam lectionem eis quae Secuntur accommodatam S Se Nil perde ius neget. Sed id resutare non opus, quoniani rem exstediisse mihi videtur signe rus Uuartum

exemplum hoc est XV T, 1 ut vologeses ad corbulone missi nuntii. Sic Medicetis, nisi luod Secundi Vocabuli extreuia littera deleta est. Inde apparot probabilius scribi ut Vol est ut XV14 missi p0sthac uel nuntii quam luod nunc scribi solet It Voltaesis. Restat quintus locus. XII l3, 14 sic edi solet supplendis Illyricis leuionibus. Falso naui tedii vocabuli extrema littera

deleta est idque ea dein ianu actu in esse quae exaravit ipse adspectus docet. Uuid quod haec littera, cum satis longo litervallo a vocabulo Illirici separata sit, potest videri inde nata es Se, qu0 librarius per errorem supplendis repetiturus fuit Verum igitur vidit 'uteolaniis cumc0niceret Illyrici legionibus, quam coniecturam recepit Ritterus. Legit hir eni in apud Iacitum Inuu0uicue, Moesicae, ei municue, Suriacae Britannicae legiones, atque etiam inferi0ris Germanisse, superiuris Germaniae, Delmatiae, Pannoniae Moesiae, Suriae Orientis, eiusde ιn pr0vinciae minues

praeterea II 4 Illyrici legi0nes, at nusquam Illyricae leui0nes qua ui quam Illyricos sed Xercitus

SEARCH

MENU NAVIGATION