장음표시 사용
11쪽
S0 quod ibi puti,'θρ-ον sivae utilem fuisse popularibus Socratem se alios ad ut ii quid orsendum incitass0 xposuit, nunc exemplis tribus illustrat: primum est Euthero paupere mercede peram locante, quem ad con-v0nientius n0gotium vilici imp0llit ep. Sin; alterum de Criton divite, a sycophantis vexato, cui in auxilium vocat Archedemum iuris peritum amicitiaeque amborum sundamentum ponit ep. ii fortium Me Hermogene paupere, quem
Diodoro administrum commendat; curandum enim esse ne amicum bonuS quo
nihil utilius, por indigentiam pseruat ep. 10ὶ Sic summa philosophi in rebus ali 0norum iudicandis diliguntia adumbrata est ia νθρυπτον in his aliisque
rebus et utilem civibus revora se praestitit hic Oerales et, cum deceret omnes εργάτας εἰναι, ad id ipsum quos potuit impollebat. Quibus ambagibus landem apologia praemissae denuo argumentum expletum St. Vides autem seri plores illi ut saeculi si v aevi Isocrate cura quam admirabili materiae Ordinsem retiner calluerint: iis senim ordinsem eundem a Xenophonte anxie observatum
Qua in re quoniam conscius atriis plane fuit, consseclarium dico separatim tum oditos ess0 0 morabilium libros I 0 II; quos ille dum conscribit, cogitare nondum potuit de scribendis libris qui sequuntur Il ut V. Nam ubi dispositionis rerum plena se in logra ambitus sesinit nil ut desit nilque sup0rfluat, ibi desinit etiam consilium scriptoriS. Sed sellam in alteram cogi videmur conclusionem tum enim cum divulgaret X0nophon libros I et I admissu clarissimum illuc caput 4 librici primo obtuitu negandum est. In quo eum dise0ptet Socrates deorum in homines provisionem rationibus physicis, frangit opseris dispositionem, quam quaSi sanctam se inviolabiloni tuebimur, et se propiser ipsam suam indolum iam Xulabis hic de dis tractatus. 0qu enim pers illa dispositio nec0ssitassem hab0bat neque ex re nata erat, sed soli Polycratis exemplo
debebatur quam si v 0rler semel voluisset Xenophon, omnino Sensu careret quod in reliquis mordicus an retinuit. Accedit quod res physica disserere Socratem solitum non esse Xenophon assevsera vorat Ι , 1. Vserum senim vero nimis intendere reum sagittarium non decet placolque recogitare
quae Od eonclusimus. Contrarietatem locorum I l 1 se I e. 4 conciliari possu aliqua ration se, licet in vituporium incidat ars senophontis, non primus Seralio equidem. equo obliviseamur indu ab I c. 3 novam lue ubi alionsem exordiri ita, ut ne in uno quidem et eodem Scripto secum pugnare Xenophon dici queat. Et omnino seripla esse a Xenophoni praeclarissima illa liseologum sena nunc quidem firmiter sustineo; quae enim in eo sapiunt Stoicam doctrinam, indu sed uel possunt, quo cynicus si v Antisthenietis ipse fuit scriptor qui quatenus in his Antisthsenis libros excerpserit in praesens non diiudico. Contra xpectationsem autem illud evsenit, quod huius operis partitionis prima pars l. I p. 3 g 1- qua est de deorum cultu et religione, debito minutior evasit; complet enim paginam vix unam neque, quod magi urgueo, dialogus in hac prima parte contra morem ullus sexhibitus est Consilium autem Xenophontis hoc fuisso in 2
12쪽
propatulo est, ut quid sensisso Socrates de rebus omnibus in capp. I 1 et 2 memoratis dialogorum exsemplis illustrarol. Iam vero se deorum cultu et seligion dialogus qui illi edosid seratur offertur est in hoc ipso capit I 4 de quo litigamus. Exoptato igitur accid0rset, si translocari s sinoi se caput quartum post capitis l0rtii 4 4. Id fieri tamen non potest; mox enim quintum caput verbis Di praemissis E δε δὴ καὶ γκρατεια καλον κἀγαθὰν νδρὶ
initio ita susp0nsum sest, ut hoc ab illo divellere nullo pacto liceat; nam quod scriptor monet c. 44 1 Socratem non solum exhortatum esse homine ad meliora προτρεφασθαι), sud tiam serduxisse προαγαγεῖν), id resuscitatur et iteratur Verbis ep. 5 gQ ει τι
προὐβίβαζε igitur illud καὶ quod legimus p. 54 1 E δε δὴ καὶ Iκρατεια, retro sp0clat
Iam vero permirum esse dixeris, quod caput 1 novo et satis amplo prooemio distinctum est, ita quidem ut in opinationem selli ei possimus non c. 3, 0 horum comm sentariorum verum esse initium haec autem, id quod modo tetigimus, in prooemio isto exposita sunt a Xenophon se quod nonnulli crudant Socrassem ad virtutum exhortalum quidem esse homines, Sed non perduXiSSe id cr0dere dosituros sS0, si viderint non solum quomodo ille salsam sapientia iactationem represserit sed etiam quas locutus sit si v docuerit ἁ λεγων συνημερευε); eiusque sententiae Xenophon iam proox0mplo hab0 non solum caput sed etiam sequentia. Ergo novum commentariorum in ilium si dialogos enim promittit λεγιον et ales quidem, quibus non solum exhortans προτρεψας , Sed etiam in rem perducens Ἀροαγαγων carissimus magis tord se lin00tur. Ergo priore capite Ι , in quo enophon partitioni partes et II, qua suntd0 0orum cultu se de continentia tractaverat non sibi satis secerat ille, quippe cum aut dialogicum sermonem ibi non praestitisset aut in colloquio uno leviusculo, quod std rebus veneriis, non ita exhibuisset Socratem, ut vi probationis et demonstrationis ad virtutem cogeret auditorem qua re commotus in p. II ad partitionis set operis universi initium d integro revertendum sibi esse sentiebat. Veniam igitur habeamus scriptori quod titubabat in initio laboris sequ0 quod conc0pserat consilium statim exs0qui sine Osssensione valebat. Si denique horum ommentariorum qui tundunt ab I c. 3 ad I e. 10 dispositionem antea prolatam nunc corrigendam esse existumo, ut proponam tractatam esse a Xenophonte dispositionis partem I Mem. II, 1 - 1. de deorum cultu ac religion se sine dialogo. partem II: Mem I 3 5-l5 d victu Socratis set confinentia sine dialogo nisi suasorio uno. Deinde rursu Spartsem I Mem. de deorum cultu ac seligione dialogi inductivi exemplo.
matione; et ita porro quae sequuntur Ordine SerVal et ea ratione, ut in nulla parte dialogus eiusdem generi desideretur.
13쪽
Cunctos Dr dialogos inde ab I c. 4 ad II c. 10 indueli vos esse προακτικους licstat nim abuti hoc vocabulo nomo n0gabit est igitur quod mireris atque vi lupseres quod Xenophon seglecta illa distinctione v 0rborum προτρεπειν et προάγειν in I c. 7 ad
Socrati Orationsem accessit v0rbis ρετῆς ἐπιιιελεῖσθαι προετρεπεν iterumque inra c. Verbis: δοκε ... Ooz ρήπειν. Quod quidem ill nimis inconsiderate secit. Constat serto dialogi in I 3 8 13 naturam divorsum sessse et singularem; Si enim magi Sormo SUR-sorius et l συμβουλεύω σοι usi admonitorius rectos νειὶ, non demonstratio talis qua quis cogitur meque omnino versatur nisi in se leviore et paene ludicra. Sed enim verseor quidem, ne totam qua huc usque usus iam argumentandi rationem nimis lubricam sess et artificiosam sectoros suspiciosi iudic0nt. 0rte enim si quis inter primum illum dialogum I 3 8-l et os qui sequun in satis magnum discrimen intere sedere insilietur ad una haec omnia sero nihil valebunt, et Olpum et atramentum perdidero. Habeo vero quo magis corroborem utque confirmem Sententiam meam. Nam etiam in absconsum consilium scriptoris intimum illud et penitissimum posse penetrari
Immo remur etiam pluribus in eapit Ι3, in quo reci laxando quaestionis ardovsertitur. Et dialogum pervonustum ibi oblatum g -l tale in non esse quo per Suaserit Socrates intor locu tori, ergo inefficacem missu ipso initio sequentis capitis Io, d quo rettuli, ita comprobatur, ut extra omnem ubi labionis aleam OSi tum sit. Nam Sermones ad persuadundum validos indo abra c. 4 domum inciper testatur Seriptor Iam vero hocine, quaeso, casu actum est quod ille sermo in I c. 3 solus et unus cum ipso enophonte habitus sesso fingitur Agitur autem de amore puerorum neque e contemplorum basiorum ibi esse simulat Xenophon II, 103. Agnosco igitur ironiam quandam satis iucundam scriptoris sese ipsum deminuentis, qua in re clarissimam ironiam Socrati eam semulatus si essenim ille primarium quidem in Opere interlocutorem sum se ipsum introduxit, at vero in Se Sol et uno Sapi sentiam magistri frustra suis s0 ingonia satetur, neque ideo HS quam in Sequentibus ipse scaenam denuo voluit ingredi. Ergo serie argum seniorum, quibus incipiunt hi Communiarii, iam si circum Scribi poterit vel liberius narrari: Docebat Socratus primum quid seni quomodo dii colendi et religiose vivendum esset I sqq. . dona continentiam maximam et Xercebat et sodalibus commendabat I3 5-7). Sic olim Socrat ses, ut Xemplum asseram, clam
memet ipso de amoris et osculandi voluptatibus dehortans locutus est 3, 3. ΕXinde promit Xenophon qua magist0 d osculi qualitat ut tulis pulchritudinis satis gratios iusserit I 3 8 - 13ὶ Pergit aulom , At 0ro quid sem non ales Socratis
Sermone proserum, qui vero esse elu caruerint scilicet me ad rerum amatoriarum ab- Slinentiam quamquam προετρεφεν, tamen non προγηγαγεν), sed tale potiuS, quo effectum
plenum habuisse mihi consistet I 4, in Atque abhinc alios viros plurimos, AriSlodemum Antiphontem Aristippum Lamproclum Chaserephontem Antisthsenem Critobulum, Umquam Ver Sese ipsum rursus in librum intulit Xenophon. Cur tandem ita se celavit ΘNonne modestiam scriptoris ingenuam persentis eis quamvis iocosam atque ironicam inui
14쪽
scilico nusquam in his libris omnibus eo descenderit, ut suos ipsius Orses emendatos sessu se fastigium Socraticae virtutis se ascendisse iactaret. Immo id ipse lacendo negat, neque solum negat lacendo, sed setiam hoc potissimum loco, de quo disputamus, salis eleganter se satis distinet confossus sest Aristo domum Antiphontem Aristippum seliquos- quo omnes Socratis auxili laudem virtutis aliqua ex parte re Vera esse adeptos, Sese minus; sl qu hoc illud artificium dotractanda laudis propria se animi imb0cilli latis confitendae, quo et sibi et aliis placer solent homines roni ei quoque vel Horatius se Epicuri de grege porcum submisse ridens prosilebatur. Hoc deniquo causa suit, cur filum quod in c. 3 texere inceperat Xenophon, statim abrumperet pudor quodam festivo prohibitus et denuo texere adgrederetur in c. 4.
Intorim Socratici seliqui, Antisthunes Plato, philosophari Socratis ore non desierunt, nse non et ipse Xenophon aliis ortasse praeter magistri memoriam peribus Susceptis suam cogitandi disputandique rationem magis magisque excoluerat. Si tactum est ut aliquo certe transacto temporis spatio sextendere commentarios Sostralicos decerneret. Iam enim Supplementa aliqua subn0clser opseri secrevit, in quibus tralaticia dispositionis rationem iam nullam hab0bat neque vero subnexuisse vido tur nisi librum tertium. Hanc igitur tertiam operis edition sena fuisse existumo continenlem libros tres. Libur turtius suppletorius sex partibus diversis constipatu eSt. Prima par Sive supplementum primum obtinet capita 1-T; et in sententia principali, quam quasi novum indicem supra scripsit, de cura serum laudabilium των
libri II 0 II coaptati sunt. Et scripsit 60φελει, ut ad ipsum in ilium Commenlariorum 3, 1, ubi est 60φελεῖν ἐδοκει, omitture lector sem. Quin tiam locum illum dispositionis Septimum ac postremum in exitu libri I, quo potissimum illustraverat Socratem utilem sui SSe civibus Suis, nune quadamiserius respicit libereque conlinuat atque dilatat et in magnum ambitum vel aen in proprium librum ut excrescat curam habet. Hupra tamen homo quaestionibus politicis unico sevotus non nisi studium rei publicae administranda et magistratuum s uscipiendorum nunc quidem Sectatur, quippe de quibus in ant0eed sentibus non nisi paucissima inmitior poliauri Polycralpae dispositioni Obtemperans sem. Ι6, 15 II e. 1. Attin se igitur hoc primum supplementum potius ad Ι6, 15 - Ιχ. 1 si v ad dispositionis partoni furtiam. Et in libris lis i qua tonus X0nophon suam philosophiam humil0m illam se claudicant0m obtruserit Sostrali, quaerere Supersedeo; credo tamen sero omnia ibi vel pleraque propria esse ingenii Xenophontis neque trahi POSS ad Sapientissimum magistrum nisi caulion summa adhibita. At vero in . III cc. l- quasi nullis iam ineulis coercitus si senos sibi lib0ros sedit scriptor et totum suis deliciis se permisit, ut tantummodo sibi propriam ac suam sinceram doctrinam profun-
15쪽
I hunc autem Ordinem argum senta publica vel militaria revocavit: ep. 1. D ducis ossiciis et robus tacti eis. ep. 2. Iterum de ducis officiis consul sero sum obser valetudini militum stlalidi lati quasi gregis paSlorem. cp. 3. me magistri equitum officiis. p. 4 Bonum ducem facit sum ess qui illam bonum patrem familias,
cp. 5. me peditatu Atheniensium quo cum superiores lacile Sint Th0bani, quomodo augseri illo ut sortitudo pristina revocari possit disceptatur. ep. 6. Is qui immatura aetate res publiea cape S Sere properat, repellitur et scientia rorum destitulum osse convincitur. cp. 7. Is quem claudet Magistratus inersendi ad suscipienda Munera publica incitatur. Hactenus Supplementum primum de argum sentis sublicis ac militaribus. Exindo dirupta omni sermonis perpetuitates segitur supplementum alterum comprehendens
capita 8 et , quod est se arte Socratis dialoetica. Tam ars sena seligerat Xenophon in apologia Ι 1, 16, in commentario v0ro qui tondit ab i. I c. 3 ad . I c. 10 plano praeterierat. Nunc definitionum sexempla ponit . quae quantumne genuini Socratis Sapiant, hoc loco in incerto securus relinquo; docemur sero ep. 8 4 1- quid sit et dyαθον quid τὰ καλον post digressionum c. 8 g - 10 porgitur in distinguorido
quid sint sortitudo, sapientia, temperantia σως ροσυνη et ii porro. In subtilior digi session ep. 8 g - 10 quas S de aedification exemplum ponere volebat X0nophon se finitionis ius, qua pulchrum si v laudabile τὼ καλον idem esse atque utile letum erat g T. ii sempo καλον esse nisi ros τι. Hae non Socrati S, sud Xenophontis propria esse vel maxim proditur vocibus D εμοι ἐδοκει κτλ. et conserantur Ischomachi serba in seconomico ep. 94 4. Sequitur tertium suppis Inseritum quod extat in capitibus 10 t 1 ut 2. Tractantur artes variae et artium rationes, consilia, auxilia: p. 10 de pictura, Sculptura et arte Oricaria, p. b d seruiri cum artificiis, p. 2 de rebus gymnaSticis. Conexu inter supplementum aliurum et tortium vix ullus percipitur. Dixerit quispiam ad arises disputandas eo inductum ess scriptorem, quia p. 8 gQ- memoraverit quid sit pulehrum et de archi tuetur nonnulla in t 0rposuserit p. 8 I-10. Tamen illam Sententiam καλον non esse nisi προς τι nullo pacto xplicant dialogi supplomunt tertii nisi forte adferas quod gymnasticam p. 11 eum finem habere Xponitur ut corporis et animi Sanilalom Xercitatione corroboret; estserum in artu loricaria p. 10 g 12 0m0 inicitur deStinatam esse προς τον χρώμενον. Quae cum ita sint, iam explicatum habet quod illam se aedisiicalion disputationsem p. 8 4 10 non in supplementum tertium intexuit Xenophon artibus adiungens num p ibi id ipsum illustravit καλον non esse nisi προς τι. Denique Supplem sentiam quartum quo comploratur capita 13 tra , dissolute in clausula et cale libri subicitur; ibi miscellanea historiolae, dictoria, responsa brevi-UScula, uniformia, simplicia, ad vitam communem nimis pertinentia, satis insulsa pleraque
16쪽
recens0ntur quasi per Saturam incipiunt sere ut in apophthsegmatum collectionibus: Gργιζομένου o ποτε ινος vel ἀλλον δε λεγοντος vel ἄλλου ς υ λεγοντος, κολασαντος δετινος, φοβου/tενον δε τινος. Oracula Socratis huius ser prosapiae sunt inediam Optimum rem odium esse contra cibi fastidium in potu ciboqu0 n simus nimis dissicitos quae omnia et re et consolutatione semoriam faciunt chriarum et characteris cynici nisi quod ipso salse Bione destituuntur. Appon dicem hanc esse vel ipsa rerum vilitas clamat. R0sidua nim libro vix digna vel editione, qua in ceris commonialor adservabat, sub finem voluminis ad paloae instar corrasit. Hac ratione hunc operis verum sine messo ipse seri plor indicavit.
Restat se morabilium liber quartus. Atque tum cum primam emissionem libri turlii sacerse auctor in ipso tertii in opus lotum iam si iniiss iam ex iis ossicias qua dolibri II capitibus 13 et 1 modo die la sunt. Accedit quod quartus naturam et a tertio
et a primo alteroque diversissimam prae se lari. Plurima autem sunt et gravissima pleraque, quibus ab iis quae an lecedunt lato spatio semoveatur. Et primum sermo div0rsus est, diffusior scilicet et laxior et magis oratorius ut pasen loquacem et abundantem praedi eps quin etiam ita instructu quasi Si nunc tandem plenissima selificatione, ut aiunt, ut naula incipere volit Simul notandum quod cum in prioribus ad utilitatem set vila usum humiliore ration piserumque r0spsexserit Xenophon, in ultimo libro vere philosophari incipit at0nus quaisenus huic ingsenio philosophica medii alio passebat; certe
ad maiores quaestiones alliore tractationis genere et cum apparatu grandiore nunc demurn se accingit. D0ind cum tertius a vera serum disposition sit exemptus, immo Supplementa Varia fere sine ordine conglom serata flarat, quartus ecce nova dispositione eaque elegantisSima, qua a tertio distinctu segregatur, Xornatus est et ea quidem arte rotundatus ut per se stetisse et excogitatus esse videatur. Quam artem ubi contemplabimur, etiam id mirabile dicemus, quod solus quartus ibo uno se continuo argumento completur, per reliquo mi Seellaneae quaestiones sparsa l0guntur. Neque igitur vel id caSu actum,
quod cum in quarto dialogos non nisi cum uno ore sumpser Euthydsem habeat Socrates Semel Hippias se ius loco introducituri. 43, ab hoc quoque artificio vald distant libri priores;
immo quoniam in eodem argument nunc persistit, ne personam quide in Variandam eSSe Scriptor X istumavit. Denique, quod quidem maxime est ponderandum et paene turbas facit, argumenta nonnulla, quae in quarto agitantur, iam iudicata et discussa erant in ante seriptis nec tamen ullo modo senophon se rem actam agore indicat se hane non esse nisi rasteritorum iterationem. Sequitur capitulorum Onspectus quo qua significavi cognosci possint. In exordio libri quarti rursus se in l0gro pronuntiatur omnium civium utilissimum Se exhibui Sse Soeralem; neque solum serio sed etiam per iocum καὶ παίζων καὶ σπουδὰ ζων λυσιτελει τοι συνθριαχρι βουσι IV, 1, 1. Verba ore plena sic traduntur:
17쪽
πολλάκις γὰρ φη μεν ἄν τινος ερῶν κτλ. Quo in prooemio exarando tertii libri recordalus esse non videtur Xenophon immo quod dicit utilem hominum missum loco sit Serio, nunc demum denuo exordiens id probaturus est; sergit nim interposita voce do ita: πολλάκις do εφη μεν κτλ. t adicitur illic iocosi exemplum dicti lass0 Socratem se iuvenum amore SSe captum, cum lamen non corporis formam respicerei, sed indolem ad virtutum paratam. Hi serum in libro quario numquid salis hilaro et ad risum accommodat omnino lud sero dici possit Socrat0s, ambigo mihi potius simplici gravitale et Sicca Veritate pleraque absorberi et varietate coloris sere carere vid0ntur nisi quod in caput 2 ridicularia nonnulla inmissa sunt vide potissimum illud γελασαν ἰ). Igitur praeter quartum librum suum scriptor ortasse etiam Convivium in illis verbis cogitavit Convivium enim ex verbis incipit: semorabilia dξιos νημυόνευτα esse non solum τὰ μετα σπουδῆς πραττο - μενα λλὰ καὶ τα ἐν ταῖς παιδιαῖς, et harum quidem παιδιων eX0mplum ibi propositurUS est Convivii narrationem. Quod utut est, esert haud in septo statuerit quispiam Memorabilibus tamquam pro quinto libi adn0 lendum Convivium eSSe, pro SeXlo Oeco nomicum et ). Ceterum in ea quoquo re digilum pono, quod cum in initio illo Conam sentariorum simplicissima alion dictum sit καὶ ωφελεῖν δοκε I 3, 1 tonaque ubi supplementa incipiunt οτι δἐ ... ωφελει IIII, 3, contra in limin libri quarti vox adsent ita cumulata Xlat, ut prorsus novo impetu ad rem altior ratione agitandam se paras se videatur Scriptor:
quatenus dietione sexu horanii alqu tumor oratorio hic liber omnino cum ceteris discordet, eximie percipi potest. Illud sero ἐν παντὶ πράγματι καὶ πάντα τροπον qua lege addiderit, infra apparebit. ΕX inde magnam introductionem scriptor paravit totus senim hic lib0r inscribi pol est περ παιδείας igitur in p. 1 orationes Soeralis sine dialogo, in p. 2 dialogum praestruxit, quibus g0nerales se ducalion et disciplina seni sentias Proponeret; quae Sunt IV 1, 2 amas S Socratem os adul0sesentes, quorum animos ad virtulis et rerum lilium opera tonder cognossol. empse amor undamentum est institutionis sebuitque antecedere. lV1, 3 et 4 d ratio nodo condi distinguitur intor natura dona et disciplinam neutram neglegendam esse; secessariam disciplinam esse evincitur. IV 1, 5 m divissem quidem scientia, qua disciplinae ope paratur, carere OSSe.1 Similia olim Sehonholius commendabat . l. p. 145 adlegato Galeni loco illo ad περὶ ἔρδνωH
18쪽
I 2 dialogus cum ulhyd0mo habitus eadem lare raelantur quae περὶ Ηλαγνείας iam sextant l. se l. II c. 6; non superbire licere sapienti in examen vocatur scientia politica uthydsemi conscius enim osse deb0 sapiens quid sciat, quid minus curet igitur illud γνῶθι σεαεπον es III 9,6); hoc primarium esse latuitur in disciplina. Sic ad rom ipsam persequendam tandem via munita est; et primus hic dialogus cum ut hydsmo habitus ad reliquos
praeparat lectorem se introducit. Atque iam sine haesitalion accurat proposita partition quadrifaria ad singularia gressum fert Xenophon. Ipse enim salis serspicue et in loco debit partiti Onsem quamssecuturus sest articulatim indicat IV 3, 1 T μὲν Ουν λεκτικους καὶ πρακτικους καὶ
χρῆναι σωφροσυνην αυτοις ἐγγενεσθαι. Ex quibus verbis lacili negotio hanc alseriaqtractandae divisionem enucl00mus acturus est 1 primum προτερον de temperantia σωφροσυνν ), praeterea vero etiam 2 de loquondi habilitate λεκτικους γίγνεσθαί),3 de rebus prudenter gerundis Τπρακτικους γίγνεσθαι0 4 de artibus per eruditionem comparandis μγηχανικους γίγνεσθαι). Quod quidem neminem doctorum
perspexi SSe aut ponderasse non satis possum mirari. Abseondere sane quadamtenus Onalus est Xenophon consilium suum neque lamquam si ad puseros scriberet, nimis explanate diXit se nunc libri parises velise numerare. numeravit tamen, et qui volet elogantem fraudem se dissimulandi artona laeti se se seget. Sic nim vel Cicero praeseribebat de Orat. II 17 sq.: puncta argumentorum plerumque Occula ne qui e numerare possit, ut re distinguantur, verbis confusa esse Videantur .
Est igitur hase partitio quadrifaria iusmodi ut Cicseronis Catonem maiorem sive De Senectute in comparationem eliger apis possis, ubi g 15 Etenim cum complector
animo, quattuor reperis causas, cur Senectus misera videatur unam im avocet a rebus
sterendis alteram quod corpus faciat insirmius tertium quod privet omnibus fere voluptatibus; quartum quod haud procul absit a morte Earum si placet cau8arum quanta quamque Sit iusta una quaeque videamus. Nec hercle potest n0gari non minus per Se lare et sui quasi iuris essesX0nophontis librum I sive περ παιδείας raclatum quam CiceroniSillum de senectute. lam vero partiti Xenophontis sevsera se librum quartum Olum gubernat omnia fere complecten neque alieni quidquam nisi mixtum si nisi quod part0m tertiam in-Verso ordine ante secundam absolvi vid0mus anto enim homines πρακτικοὶ quam λεκτικοὶ a Sostrale acli inducuntur. Hanc lib0rtatqui quis non vel condonabit Scriptorivul adeo gralam et accopiam absebit Agitur ergo I ep. 34 4 d sana monte si vo semperantia nancisconda σως ρονας ποιεῖ, . Per duas quaestiones ros dissipatur. 1 cp. 3 se pistate sive de sano erga deos mentis habitu: πρωτον Γενυν περὶ θεους πειρατο, φρονας ποιεῖν IV 3, 2. Agit Socrates cum uthydem περι εοσεβείας deo hominibus PI OVidere colendos esse of uo πολεως. Haec vero dum scribit Xenophon plane
19쪽
noglsigit quod simillima iam sed0rat in Commentariorum libri I apii 4. 2 cp. 4 respondet priori, agit igitur de sano erga homines montis habitusius ostendit Oeralem περ ἀνθρωπους σωφρονας ποιουντα. Olloquitur Socratos cum Hippia περὶ δικαίου ); parendum esse et Scriptis legibus se non scriptis. Est nempe pietas in prior capite posita ipsa quoque iustitia, sed aquam dis debemus ergo sellam iustilia omnino sicut pietas ad σωφροσυνην illam pertin sel, ita tamen ut non ad deos, sed ad homines relation0m abseat. Doni quo pari modo et in p. 3 et in p. 4 urbis legum auctoritas invocatur. II cp. . illustratur Socrates πρακτικους ποιων ita promiserat scriptor in partitions prornissi memor nunc verba dedit Q 'Dς δὲ καὶ πρακτικωτερους
abutitur, ut eligat sibi quasestionem περὶ ἐγκρατείας quam importune dilatat indefessus neque curam habet eorum quae de temperantia abunde pse libros priores effuderat. Dialogum set hunc tio qui sup0rsunt Socrates instituit cum Euthydemo. III cp. 6 Socratos λεκτικους ποιων. Incipit 'D δὲ καὶ διαλεκτικους ἐποίει κτλ.Collecticiae proponuntur se finitiones quid sit pium, quid iustum, quid sapientia; bonum id esse, quod cuique utile; καλον esse προς ο αν καστον χρήσιμον I. Igitur libri tortii, ubi adsin vel sersimilia in c. exhibuerat, hoc loco prorsus aut ignarus aut immemor est Xenophon. Id liam confirmatius contendet qui serpenderit verba IV 6, 1 πάντα μὲν ουν ἡ διωρίζετο πολυ εργον
ἄν εἴη διεξελθεῖν, ἐν σοις δ τυν τροπον τῆς ἐπισκεφεως Vλωσειν οἰμαι, τοσαυτα λεξω in quibus negat se Omnes percensere posse definitiones; O communicare vult quot sufficiant ad sethodum demonstrandam. Haec scribere nequaquam poterat illo, si librum III omnino ruspiciebat alitur ad 0finitiones in priore libro memoratas nunc eliam plures se adiecturum esse diXisSel. IV cp. T inducitur Socrates lux χανικους ποιων si V αυ2αρκεις ἐν ταῖς προς- ηκουσαι πραεεσιν sic enim nunc in Q notionem circumscribiti. Curabat Socrate in uno quoque ne experi sentia serum carerset; docebat τον ρθως
πεπαιδευμενον με χρι olor δεο εμπειρον εἰναι καστου πραγματος quatenus in
geometria Studium esset collocandum, quatenus in astrologia et arithmqtica; adici at hygi senica sive valetudinis curationum nec non et artem divinationi S. Sic argumentum libri quarti quod est περ παιδείας rite absolutum Sse et omne eXhaUStum videtur. Vix tamen rect0. Immo caput 8 quod unum supereSi ita nexum habes eum c. 7 ut ad quartam huius raelationis particulam haud iniuria traxeris. Simul tamen caput hoc quod dixi octavum liam pilogi partes apte Suscepit, quippe in UO ad Ortem tandem Socratis derigamur. 0 vero cr0das ipsam mortem describi. Immo agitur de daemonio tantum; exponitur numquam errori ObnOXium duisse Socratem
1 Praemittitur in huius capitisag 1 4 Soeratis laudatio, qui ipse legibus urbis semper Rruerit; quae spuria esse non paeuci dicebant ad has tamen respicit g 10 α δοκεέ uot diκαια εἶναι Ουδει
20쪽
dasemonio confident m nam sera morte quidem id ipsum seselliss0 in sed conscium futuri
Sostratem eam ampleXum SSe voluntariam repulasse enim in natura rerum id essu positum quod senem nullum non mors X pectat. Iam ego ab eorum Sententia qui pro Spurio damnare conSuerunt hoc caput, Semper in partes contrarias refugi. Quod si quislandum in in ulum inquirat, quo ipsum cum magno illo libri quarti argumento, quod si se disciplina, cohaereat, adeatur Vinculi auctor Xenophon, qui obscuritates aptare non solutatqu0 hoc quoquo loco dilucidis verbis usus est; nam caput T si v postromam illum sedi seiplina disputation0m g 10 finierat ille mentione divinationis cuius quideri artis
opse deos consulendos SSe Socrate praeSeripSiSSet eausam addidit deorum nimresponsa numquam eum fallere qui per experientiam Sive doctrinam se iret quomodo ruspondore di assolerent: τον γαρ εἰδοτα ὁ ων οἱ θεοὶ ... ζιιαίνουσιν, ουδεπOTερημον νη γίγνεσθαι συμβουλ/ῆς θεων. am Sic ser pergitur his verbis d0os scilicst numquam saltero eXpertum et Obicere qui Spiam possit Socratem ipsum asemonio suo abductum esse in errorem et leto datum quam interpellationsem dum stulti seriptor, occasio nona ecce sibi paravit qua tandem etiam se morte Socratis memoriam inicerse ut pserapposit in vitae sine libri finem collocaret. Quod si quis ad se verba in eap. 74 10 de divinitione interpolatoris esse dicat, causam idonea in eiu Opinationis non agnose equidem. Immo cum Xenophontis indole Optime convenit, quod ad μηχανἀς sive ad artes, quae disci deberent vel in quibus araα- νικους fieri oportere homines sapientes, non solum geometria et astrologia se valetudinis curatio, sed etiam divinatio est adnumerata. Apparuit autem institutionem humanam universam se eundum Xenophontem esse quadripertitam sive quadrivium neque V0ro pur plures partes distribui ha bset enim part0m 0gal 0m d cultu deorum atque iustitia), moralem si V pragmaticam, dialecticam, te linteam per has quattuor provincia Sostralem magisterium aequali modo optimum exercuisse scriptor monstravit hinc igitur est ni fallor, quod senophon in pro-osmi huius libri utilitatis Socrati ea notion0m ita absolutem flarsendam putavit: ἐν παντὶ πραγματι και πὰντα τροπον ωφελιμος es supra p. XV); nempe utilis sui per omnes quattuor regiones institutionis humanae. Duni tu capiti octavo in cli liam disputationis summarium adhaeret των δε Σωκράτχην γιγνωσκοντων κτλ. Hane non Memorabilium universorum, sed solius quarti libri consummationem essessa it conisectaveris. Nam quod dicitur ibi quoque φελιμωτατος fuisse Socrat0s, id quidem ad I 1, 1 ουτ δε .. ων λιμος secure traXseris item Verba τι καὶ
autem quod per virtutum numerationem primum ibi Socrat0 misso dicitur ευσε Τλ c,
i Verbre Ι 8, 1 αυτον λε- χεσθαι περ του statuo Pio ψευδόμενον de Oeratis mendaci inter pretari non licebit agitur se divinretione qua fallere non possit expertum ergo deleatur περι ne demendacio cogitet Dus ubi intellegitur error.