장음표시 사용
21쪽
d iustilia eius Separatim actum non st); issem quod ill post iselalem et iustitiam ibidem praedicatur γκρατ, ς, egregie servato ordine id spectat ad caput proximum V 5;
porro quod φρονιμος ωστε rex δια/ιαρτάνειν κρινων τὰ βελτιω καὶ τύ χειρω ιν δε χλου προςδεῖσθ&ι, λλ' υταρκης εἰναι προς τέ ν τουτων γνωσιν speelant hae ad caput IV, 7; quod ἱκανος δε καὶ orto εἰπειν τε καὶ διορισασθαι τὰ τοιαυτα, referenda ea sunt ad
caput IV 6 denique quod ἱκανος δε καὶ ἄλλους δοκιμάσ&ι τὸ καὶ μαρτάνοντ&ς ξελεγξαι καὶ προτρεψασθαι εἰς ρετῶ ν καὶ καλοκἀγαθίαν, his verbis argum sentiam eapitis IV plan adumbratum sest, ita ut Otus et plenus liber quartus et solus quidem hac in consummatione feliciter conlineatur. Quod si replicamus se libro quarto argum sentationem, Si ad partium eius coha0rentiam animum advertimus et uni falsem, eum, cum quidem conderetur, ad Memorabilia pertinuisse negabimus. Solus enim a tribus seliquis o discrepat quod lotus uno tantum argumento
absorbetur quod est περὶ παιδείας qua in re potius Convivium adaequat quod totum ad quaestionem tendit περὶ ρωτος λὶ il0m Oeconomicum qui lotus quid sibi volit indicat titulo. Memorabilium librum tortium suppletorium sessu vidimus; neque ideo insunt in tertio qua iam in primo vel in altor dicta erant. Contra liber quartus suppl0lorius Vocari non potest; est enim ubi eadem tracto qua iam in prioribus segebantur; vid0 qua significavimus ad cap. IV IV IV IV . Inter quas gravissimum est quod se definitionibus in IV 6 monuimus: semp0 senophon si in quarto nil egisset nisi continuaro se morabilia, definition se non ita ibi infulisset quasi si plane novum
Ergo se morabilia volent X0nophoni ad tros tantum libros accreVerant desinuntqu0 in app0n die illa quam dixi ea pilum 13 0 14 libri III. Postea ses psecluser non habito eorum qua in Memorabilibus iam exstabant, librum περὶ παιδεέας Ondidit Xenophon qui salso pro quarto num seratur; quom librum quam Vi Separatim Onesepium quod tamen iniecta particula d incepit scriptor verbis qua sunt υτω δὴ
pra0postere colligatur dehortor nam contendi debet 0conomicus, qui etiam artior vinculo viduli est ad opsera Socratica adneetitur sic incipiens 'πικουσα δε ποτε αυτου ne nominato quidem Socrate, similiterque Convivium. A quibus egregie discrepat Hiero, ubi sine particula scriptum est in versu primos Σιιιωνίδνὶς ὁ ποιητης νικετο ποτε κτλ.Sic tandem cetera quoque quibus quartum librum a praeesedentibus secedere supra vidisti explicatum habsent quod sermone prolj xior utitur; quod minus vitam Offidianam spectat,
Sed quaSi uno tenore vel ex professo philosophatur; quod novam et propriam sibi habet partitionem; quin etiam illud, quod pauia omnia in se ad unum Euthydemum derigit Socrates, Sicut in seconomico cum solo Critobulo, mox cum solo Ises, Omacho ei res est. Denique summarium quod sexta I S, 11 ita scriptum est quasi libri Ι-III non adsessent.
1 licet per circuitiones sermo a re aberret et saepius revocetur.
22쪽
I Qua cum ita sint, si quis librum hunc περὶ παιδείας ad Euthydemum pro quarto Memorabilium numerare perg0t et pergemus in nos ni fallor, consu0ludini serviliter dediti),
aequo iure Convivium pro quinto, economicum pro sexto numerare poterit. Et ita sane in his studiis processisse Xenophontem cr0diderim. Postquam ipsos Commoniari OS absolvit diesendus est libros singulares tres de Socrate suo scribere suscepisSe neSeio quo temporis ordine eorum duo, Convivium et oeconomicus, separatim per saecula OSleriora traditi sunt titulo non de luto proptersea quia serinde alqu Platonis dialogi uno quasi dramalis actu uterque liber continetur; contra liber περὶ παιδείας quia non in una Scaena re agitur Sed diversos cum Euthydem sermones iuxta positos habet se Memorabilium similitudinem multo maiorem prae se sert, a librariis sive grammaticis ad Memorabilia semper adneXUS St.
D0niqu id seculiar suiss Xenophonti didicimus, ut eum ad easdem res scribendo saepius rediret et compluria atque diversa de iis opera per seriem annorum conderet, noli set a discreta iugi, sed alterum alt0ri attexseret sit adglutinarsi. Non sufficit enim quod pronuntiavit Sehenkelius λ): En tw0d0 war 0r 0kono milios ein Theil der Aponin0moneum ala de ein Selbstandigos Euche et torum id0m: Enlw0d0r a das Symposionein Thuil senses W0rk0s, et elises senophon gur R0chisertigian des okratses versasste: dani mussi es init dum sebi ig0 in ei num organis heri 0rbando stelisen; de das SympoSion ar ei ne selbstandi g Schrist dania is sin sol choron sun scili est illud Ἀλλ' ἐμοὶ δοκεῖ κτλ 0ra degu bg0schmaelit und acherlicitet. Immo ero pol erat sane scriptum unum et idern Simul et separatum a reliquis esse et cum reliquis
Et librorum quidum distinctionum ut num orationem in Momorabilibus genuinam non eSSe, Sed a poSteriore homine illatam nemo non concessserit. Quod si rem librariam aevi Xenophontei qualis fuserit animo formamus, iam grandia atque ea paci a Volumina char- tacea tum usu reeepta fuisse constat, ut in volum in uno lacile et semorabilia quae nunc vocari solent et Convivium et seconomicum perscribere licuret. Ita Aristippi venditabatur βιβλίον εν, ἐν ta διάλογοι πεντε καὶ εἴκοσιν Diog. Laert Ι 83 sq.); neque vero eius generi cumulare exempla hoc loco placet ). Ea re invitatus X0nophon scripta de Socrato diverSa quoniam in uno eodem qu torno comprehendi poterant, quasi continuationes esse
videri volsebat si vinculo aliquo quamvis tenui atque xili ligabat. Sic post Apologiam sive Polycratis refutationsem I 1 stra subnsectens Commoniarios maior0 IM II 10 verbis
usus est D δε δὴ καὶ ω λελειν δοκε μοι .... διαμνωχονευ σω Ι, 3, 1 in ita enim factum eSt, ut ab Apologiae perception lectorum ad Commontarios leniter traduceret. Similiter ubi X Commenlariorum libro tertio atque postrem ad librum περ παιδείας progrediendum erat, se δε particulam opus alterum alteri seniter aptabat sic scribens Ουτωl l. l. p. 47; cf. p. 150. 2 ci quae dixi e re libraria p. 444-468 d Xenophonte ipso p. 464 sqq. et L p. 488 dn. 1.
23쪽
vivium, sic ' λλ εμοὶ δοκεῖ ... v μονον τὰ μετὰ σπουδῆς πραττομεν ἀξιοιινημονευτα εἶ αι denique ubi ex hoe ad oeconomicum, sic 'πικουσα δε ποτε αυτου καὶ πεοὶ Οἰκονομίας τοιάδε διαλεγομενου. Et hic quidsem perinde atque in Mem. I 3, 1 0 III l 1 non ominatur quidem Socrates, usem quod in Mem. IV 1, 1 denuo nominavit Xenophon, ominus displicsebit ibi novi opusculi suisse Xordium. Et haec quidsem hactenus. D illa vero Apologia Socratis quae incipit Σωκρατους
δε αξιον μοι δοκεῖ εἰναι μεμνῆσθαι καὶ ως κτλ. utrum Xenophontis sit an a falsario compilata, altercantur iudices haerent ius ancipites usque ad hunc sere disem; go ne in hoc quidem certamen descendo aio tamen si cui genuina illa videatur, ei dicendam esse non ante librum περὶ παιδείας, quin etiam vi ante Oeconomicum et ConViVium Sse scriptam et tum quidem, cum Xenophon pristinam illam et veram apologiam Polycratis consulationem diu comm sentariis suis exornasso et unius tomi complexu eum iis consociasset. Subditiva in se morabilibus non pauca non pauci viri docti venali sunt; ego quo iure Omnia sere capitula ea serie, qua tradita sunt, conservanda Sse putarim, vel ex iis clarescit, quae de capitulorum ordine se nexu disserui. Et de locis nonnullis singularibus ambigi posse haud insitior Velim tamen qui talia curare pergent, semper ad illum ordin semit ad partium dispositionem, e qua quid sibi tandem voluerit Scriptor, comparet, dilig0nis montem dirigant vigilentque, ne particulis resectis et amputatis totum peris corpus laceretur vacillet claudicet. Sed etiam eos qui quo tempore scripta sint Memorabilia deliberant, in exitu monitos esse volo, se salso uni aetati attribuant quae per iniservalla originem spisse apparuit. Immo sic procedendum erit, ut in apologiam quam vocavi sive Polycratis resulationem, M0m. et L separatim inquiratur, separatim in veros et proprie dictos commentarios quos primum sibi sormavit scriptor, em I c. 10, separatim in suppi sementa libri III, seniqu0 tiam seorsum exploretur tractatus περὶ παιδεως, em liber IV, cuius quidem argumentum quantopere Κυρου παιδείαν propositi a minitate attingat, non est quod pluribus disseram se conserantur si placet vel Simonis sutoris et Simmiae umbratilium hominum dialogi quorum lilial Os περ διδασκαλίας circumferebat antiquitas, magis vor illi quinque Antistii senis qui extabant in operum eius tomo Septimo περ παιδείας ζ xos ατωνδ et Aristippi syngramma περὶ παιδείας. Convivium autem se Oeconomicum ne ante librum Mem. V orta autum semus ipsa librorum series et commissura dissuadet. Denique an forte ii quoque qui a Socrate Xenophonteo verum Socralsem distinguere conentur, uerum capere OSSint X hi ObServationibus, vix audeo sperare eris
1 Ex illo η νοματων efficitur Antistheni in his libellis artem dialecticam, quae apud Xenophontsem non nisi partem unam et tertiam quidem institutionis occupavit, momenti multo maioris esse visam, ut certe principalem ei locum concederet Sic enim ille: αρχὴ πωδευσεως η των νοματων ἐπiσκεψις Epictet dissert. I 12, 12) Quaesiisse eum tyma notum est.
24쪽
lamen libro qui est περὶ παιδείας iam vix maior0m fidem abser concessum serit quam Oeconomico se omnino singillatim in xamsen vocontur mihi hi libelli omn0s, ut inussit getur quatenus strahi vel imminui auctoritas singulis aut possit aut debeat. x0mplum ponam; Si enim comprobari possit Cyropasediam ant quartum librum se adeo anto tertium Memorabilium esse conditam, quoniam audem saepenumero sententia se in his leguntur et in Cyropaedia, has quidem sent0ntias ipsas Xenophontis proprias suissse neque sine summo errori periculo ad Socrat0m possu resurri seliam maior cum fiducia con-t0nder liesebit.