De Zoilo aliisque Homeri obtrectatoribus

발행: 1895년

분량: 96페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

62쪽

utquo Julius Nicol fodit, ' non philosophis ignotis tribuo

retur, Sed ometrius Ixion Cratoteus quom alicundo ')constat contra Aristarchi athotosos et interpretatione Scripsisso in obtructatorum Homeri num oro habendus eSSet, Verba λὶτε0ν et solutionem illius obtrootationis putandaeSSent. Sed accuratius considerantibus apparebit, enuntiationibus prior ιανυ γλ et posterior soli Γευν ιλ non contraria Sententia prodi, Sed quarum altera alteram suppleat undo efficitur, non illam pro quaestion Dometrii, pro oblatione noScio cuius hanc osse habendam, Sod utraquoes, par soli1tionis Demetrio iXcogitatae ut Demetrii

3 Suppl. Lud wicli, ea quae sequuntur ipsa quoquo Demetrii

4 Hera. ut opinor: nam hac nuntiation idom intollogitur homo atque, postoriore αλλ' te ), ubi de Hora agi luce clarius St. itaque s ιαι νεχαι illo a Lud wichio proposito non pu eSS Videtur.5 Lud wicli, ἐργὶμια cod. ερ1Oὶνεία Nicole. 6 quae Sequuntur a Scholio secrevit Nicol o ad uv. 481 48SadscripSit quod non modo non DeceSSO, Sed etiam falSum puto numost altera solutio eiusdes quaestionis atque illo επιγελα et σαρδονιον

rospicitur cf. Ludwich l. c. n. 78 1 ειδιο υσα VOX V. 491. 7 cf. Ludwich l. e. n. 79. 8 qui Verba iurgον ora κτὶ adversario Demetrii tribuit. 9 G ad Im 424 Di i τριος Id ιων ἐν γ προς fρισταρχον quo OCO probatur quod suspicatus orat Ludwicli Arist. I S. Schr. I 428. 4.37. contra Demetrium Parmenio Bygantius scriptum edidisse videtur: of G ad 259. - Aristarchus of risson. v. 470 475-4ii seclusit: sed hoc Demetrius hic non Spectare Videtur.

63쪽

solution obtrootatio initio soliolii commomorata respicitur, ita ad om Duris uiusdam solution quae equitur Jutionemo do causa recto ab Homero depletam SSO, quia non mater Dianae Sit, sed novorea. do uri, προὶ λ ista ι 0ι Hiie πιυν

G ad Q 499 scriptoro, accuratissimo git iudwioli in

κιλ soquitur solutio T.

Julius Nicolo I p. 195, 1 et ρευδος et ut gloSSemat antiqua, codicum G fonti inforta, removit quo facto sententia eadem St iure in . etSi minimo puto philosophastros et grammatieulo nomina Sua celante unquam dubitavisse Homerum mendacii RecuSare, tameno scholiis minoribus Julii Nicolo sententia commendatur et eo quod ipευδος et πανυ voeibus seelusi Solutio respondeat quaeStioni ex vituperationibu ergo locu removenduS St.')

Ut di seroos quoquo ab hominibus si philosophis

vel philosophorum in modum senti sentibus Vituporabantur uoti Sebant enim, interdum horoas ab Homero non adeo integro Sanctosque depingi, ut eo omnibUS, praeipue adulescentulis virtutum Omnium rapecimina it Xempla imi-1 ad. v. 424 cod. A et indors loco posuerunt codices quoSDindor p. 208, 1 memorat. D ad . 329 collocavit, si Hermanno Schrador I 427 rodas ad . 291, si ullo Nicole. - 2 emondavi, inσί cod. - ita U. x A. - ita D, i i. e. xi . - in Betiliori odition A t D codicibus eadem tradi dicuntur atque ea quae in Dosse Schra de dicit. - omisi Schol. B ad O 137, quod obstius Mnemos. 1876, 254 obtrectationem deorum Homericorum Currae quasi Christiano obitam orbib0s, quia quaestio non singulari mihi videtur

64쪽

Z 58 Αgamomno minatur no infantibus quidem om-

65쪽

1 B, ως T. - 2 suppl. J Behher. - per quaestionis formam has traduntur ina et, ut videtur, altor codicis T manu, VI p. 537, 12 M. - 4 ενταυθα το γηθος B. - J B0kker, διαστιγον νιν cod. - haSanimadversione recte obstius Mnemos. 1876, 254 censuit in ora libri a moroso nescio quo adscripta fuisse, librarium parum acutumo in scholiis recepisse. - Suppl. Nicole. - καὶ στιν cod., emend. Nicole.

66쪽

bant si vo amico ullogoriis advocatis poesis parontem defundorent sui liae interprotatio os initio ot postea manua quodam modo erat et XStiterunt, qui melius philosophis

ut olim A Wolfio in puto carminibus Homeriois sexplicandis

Studoront, sophiSta Porioli temporibus provenienteS. quorum e studiis ars oritio orta est, qua viri docti Aloxandrinorum aetate Xoellebant qua ars omnis ut Nolfium un-dom sequar*i profecta est potius ab apstholico, quod nostrates Vocant, quam critie iudicio, Vel, ut ita dicam, a poetica potius quam diplomatio fido. existimo igitur e ro SSe, philosophis qui Homori intorprotationum inchoaverint tractatis ni do iis hominibus agoro, a quibus alterum inter- prolationis genus institutum est, aestheticum, quod dicimUS. at o hi quidem licet in principiis rosistere, Sed tota rOvinoia ab initio usquo ad ultima tompora peragranda St. et quoniam sophistarum se qui similos sint adnotatiotios ad artem Oeta Speotante a grammatici temporum OSterorum vel solis traduntur vel continuantur, hoc loco et do sophistiso do grammaticis o do omnibus denique agetur, quicunquest arto Homori iudicia, qua aesthetica OeamVS fecerunt. o quibus laudatores artis hoc loco mitti consentaneum Ste commontationis huius indolo. Et princeps et nobis quidem primus, nam Aristo-tolis aequalis paulo maior osso vi dotur in a artis Homeri Consura os Zoiliis, de quo egi. idum Zoilo volZoili propinquis haud scio an iuro optimo duo' loci ad-

indigna sit in longo illo scholio G 144 hao particula sor-

67쪽

Sauculo foro post Zoilum vitam dogit Daphitas sophista cuius etsi in Suholiis ostigia non inveniuntur, tamen valdo dignus idoliar, qui his obtrectatoribus ins0ratur in Suida hao sunt Λα φίδας ελιιχὶσσευς' reas staιι

68쪽

neSolo quo talom narrari histori unoulam qualem primus Posidonius tradidorat. si recto, ut opinor, Wilamowitzius iudicavit, Posidonium corrupta momoria redulum Sumesso Strabonem in rebus Asianis maxime eouratum genuinam narratiunculae formam servavisso in qua ilamowitgius A si conviciis of rogni finibus in vorsibus prolatis astator Daphita d0torminari dicit, initia rogui Attalici,

annos foro 35-220. haud scio an recto iudicaVerit. inscription illa, qua sola Daphita nomon Xhibet, Daphitae cuiusdam filius nominatur, solus o Aloxandria in Troadosita; undo ilamowitzius Daphitam grammaticum, cum utrumque eundem Sse opinetur, Troianum appellat eaque do ausa inimicitiam illius contra ergameno ostentatam o Troiae non violae defensionem interpretatur quod Telmessae oppido tribuitur, o Xplicari putat Wilamowitzius, ut ad vatum patriam nobilissimam h oraculorum irrisor nequam referretur Voro esso Daphitam Troianum et cyniuum cuius o libello fortasso Dio rusaeensis orationem XI do Troia non capta conscripsit q)Jam oro ad Alexandrinorum grammatico perVeni-mHS criticos quos nos dicimus et editores primos Homeri. VidemUS autem, ut consentaneum is in incunabulis di sui-

urbo sex ollit haruspicum discipitina Plin. n. h. 30, 6 TelmeSSum. religiosissimam urbem. - 6 cf. Wilamowitκ. l. l. 10 Sqq.

69쪽

plina nondum corroboratao, hos quoquo homines Vero grammaticos nondum a iudicio quod nos vocamus aesthetico adeo abhorror ut grammaticos severos deest ita quo huic obtrectatorum genori, quod a sophistarum doli borationibus arto Homori promontibus initium faciat, Aristarchus ofipso Aristarchoiquo addicendi sunt. Ac primum comperimuS, quae celaratiu perpenSaridicula vidorontur qua sequo Zoili notarent, ristarcho Saopius inter athotosium causa fuisse, quamquam non Sola

lito diiudicabant. X X0mplis ab Aristonico os Didymosservatis hau laudo: schol. y Z311. 195. IS9. Juli 5. E 376. 365. A 329. 2 25.614. x iis, quae quia non arto Homeri digna putaruntur obolo notata sunt, laudo

Ariston ad 1 365. 21 5 sq. dofonduntur in ). 6 10S. 235. 20 AT B). K 84. 172. notandum inprimis hoc

ιεῖν o 'Αρισι aρχος A ad 172).η hic quoque cognoscitur grammaticos id spectasse inprimis cum Homerum emendarent, ut dignissima domum numinis afflatu profarotur . ')Doindo videmus Aristarcho nonnunquam epithetum,

priore loco cognoscimus opithetum causam fuisso, Sed non solam thetesis unde postpriori quoque loco complure causas additas fuisso ab Aristonico aliisvo omissa ori simile

70쪽

- ost of Lohrsit illud δ): . . . sed ho dicam, ne quis Aristonicum logon obliviscatur athotesium argumenta partim X pluribus pauca nunc invoniri, partim talia quibus discipuli quae Aristarchum moVissent argumonia adauXorint. of profecto epithetorum usum Homori proprium* Aristarchus neque negleXit neque falso aestimaVit, eum OgnOVisset epithota Verbaque nonnulla quasi coaluisso ita ut ibi quoquo coniungerentur, ubi loci sontontia opithetiam plano aliud postularet ' ita ius multo maior si diplarum numΘruSopithetis adi sectarum quam virgularum, quae duobus tantum Veresibus adsoripta sint contempleris velim quae X hao

SEARCH

MENU NAVIGATION