장음표시 사용
11쪽
Artum longam osso atque in dios o quaestionibus solutis hydra in modum novas parere dubitatione neque umquam a mortalibu exhauriri posse quisos qui nosviat Hoc etiam in artem grammaticam latinam cadit, cuius inter parios hac quidem aetate imprimis syntaxis digna est qua a viris doctis diligenter colatur atque exeutiatur, quoniam tantum abos ut ab omni parte perfecta Sit atque absoluta. Quod cum mihi persuasiSSimum SSet, animum induxi ut pro mo parte aliquid conferrem ad Syntari diligentius ornoscendam. Quoniam men IVR-rime tenebatur casuum syntaxi, o genetivi doctrina tria capita elegi, quorum ratione indagarem perpendorum in modium proferrem. Atque ne nimia loeorum copia hartam explorem, Sedulo operam dedi, ut prisca tantum latinitate exempla congererem quam plurima, cum X S antiquisSimo antiquissimas notionos manifesta fieri par sit. Terminum, ultra quem raro progreSSU Sum, annum T R. Chr. n. statui, ita ut etiam artem rhetoricam adierennium qua dieitur et Ciceronis adulescentis operain in Sum meum
1 cf. . orclen, Die antike unstprosa, pZ. 1898, 1, 225 sqq.
12쪽
SperaVi, quia compendia arti grammatistae qua nobis suppetunt talos quaestiones nimis breviter perstringunt intordumque rationes tradunt obsoletas Praeterea PliSeum Sermonem Parum reSPieiunt, XemPl Rdmodum rara praseboni. Attamen his viginti annis Ommentaria in lucum sunt edita, e quibus illa quoque compendia aliquid truetus capere potuerint/). Magnopero nocuit rationibus reete cognΟSeendis, quod unaquaeque fere Struetur parum usitata viris doetis ad graeea linguae exemplum formata SS Videbatur'). Quamquam non deerant qui contradieerent'), tamen hao ratio grammatica latina traetandae gradatim dumtaxat sensimque oram in iam induci potuit neque enim fugit viros doetos graeeiSIDOS ei potius tempori, quo Omnos auetores Romani graeea doetrina imbuti exempla graue summo opere imitari Studebant, tribui posse quam prisca aetati. Qua imprimis Plautum nihil nisi sermonem Latinum Seriptis mandasse scienter nos doeuit Leo ). Qui e prisci sermonis syntaxi graeeismo fere eleuit, quam opem ferrent risua dialecti talista ostendit, exempli loco nonnulla genetivi Structuras tractavit. At non modo o dialoetis italicis sed etiam linguis cognatis, qua indOgermantea VOeare eonSUB-mUS, fructum percipi poSSe praeter alio nos doeuerunt1 Etiam Bonnoti, Syntax of early Latin II, Boston1914, in quaestionibus solvendi parum profecit, licet permag
2 Permultos graecismo Composuit I. renous, Elude Sur les Hellenisme dans la syntaxo latine Pari 1895. 3 Acerrimis verbis invectus est in istanc opinionem
Dolbrii oki 0 Brugmanti'. Quorum Per eum uberrima Xemplorum opia nobis Suppetit tum luibus rationibus singula exempla coniungamu atque toti usui insoramus clarius patet quam antea. Volui linguarum historia rolutari mihi vidotur error illo etiamnune n nonnulli grammatici perVulgatUS, qui putant genetivum qualem huius se memini' o notiotio SubStantiva pondere quae verbo sit insita, animo enim loquentium obversari iuncturam memoriam huius rothabeo vo simitum quandam illud substantivum nempe quia verbo iam eontineatur atque per se intellegatur semper omitti. Simili modo alias quoque constructiones interpretantur, velut genetivum verbis
iudicialibus appositum. Sed quid quod talos iuncturas etiam in aliis dialoetis indogormanteis oliendimus 3 Num in his quoquo istius modi stipsi fieri pulsemus 3 Minime, immo genetivi ipsius vim in his strueturis
SerVatam SSe mulio est verisimilius.
Α dieat quispiam in omnibus lingui eVentro,
ut partieulae vostesque quasi superVaeanen omittantur, Ut OVne Strueturae oriantur vi analogiae motae, ut casuum Vis obscuretur vo etiam funditus intereat.
Quod nequaquam negari poSse ingenue fatemur; sed quatenus in prisca latinitate vis easuum Servata vel potius a loquontibus intelloeta fuerit, iam est onSiderandum.
Primum quaestio Oritur, qua fuerit principalis genetivi notio. Sed do hac quaestione Solvenda idocti paene desperaverunt; nam notio relationis a nonnulli grammaticis statuta tam medioeris est et imbecilla atque adeo caret significatione eerta, ut non suilleiat ad omnes usus derivando eXplieandOSque.
13쪽
- ς -- Aecedit quod maxini dissensio est, Utrum Su Rd- nominalis prior Sit an adverbalis. Quam dirimero non meum est; iam am n Ο potius assentior, qui postulat, ut prius Singularum linguarum statuatur USU quam Reeedatur ad rationem qua valuerit in lingua indogermanica inveStigandam.
Similitor monuit Olbrssokη non notionem
universam genetivi iis qui verba faciant ob oculos Versari, Sed usum in Varia partes dispositum esse et unamquamque partem a loquentibus separatim disciatque adhiberi. Hanc rationem usque adhue Valerct etiam in lingua germanica multi exemplis comprobaVit. Quaestionem igitur hoc modo circumscribamus oportet, ut nobis definiendum sit, luaenam fuerint partes Vel potius genera genetivi in risu latinitate. Quod si accipimus, porro OnSiderandum Stnonnullas inveniri loquendi formula Singulares quae nulli gonori ascribi possunt, quia genu quo nienerunt comprehensa interiit. Cuiusmodi exompla etiam in sermone latino Sunt obvia velut nox i. e. noctu, quod olim ad genetivum temporis pertinebat'),
quem cum in aliis linguis indogermanicis' tum in
do linguisti quo do Paris 18 1913 23 sqq.
4 cf. Brugmann Grdr. d. gl Gram. I 2 5T3sq. 5 cf. V. Planta, Gram de Oskisch-umbrisclion Dialekto II, Strbg. 189T 412 Tati. Bantina l. 16 sq. eisucen Eiculud Eleolom XXX ne simum comon om ni hipio ab eo di in diebus XXX proximis omitia ne habuerit.
Itaque genera quae inveStigare nobis est propositum, et modo et numero exemplorum inter se dii- ferre posSunt; O genus late patet, illud fortasse pauci exempli cognoAcitur Velut genetivus POSSOS-sivus usitatissimus os iam in prisca latinitate contra genetivus qualitatis raro invenitur poStea magi magisque in Sum restipitur.
At quoniam do tribus senotivi latini oneribus
Agere Satis habeo, ratione qua Sequi debeamus artita cireum seribero eoat. In univorsum diei potest Verborum qua eum genetivo coniunguntur numerum tempore procedente in litterarum quidem Sermo Θminui, in lingua autem vulgari nonnullas Ser Rri iuncturas, quae ab eruditioribus spornuntur atque evitanturin); volut orbum verori a Cicerone uno loeoc gen Componitur ad Att. 8, 4, 1, nempe in epistularum Sermone, quem usu cottidiano plenum Sse inter omne constat. Ergo si pauca eiuRdem generishRbem US Xempla, o reliquin osse usus antiqui erisimile St.
Omnibus igitur sexemplis quae ad unum idemquo
genu pertinent collatis primum similes strueturae latinae Sunt eomparanda0 qua si desunt dialecti italicae, ad extremum lingua indogormanteae Sunt adeundae, ut perspietatur ratio qua una lunoque Onstructio nitatur.
Neque modo quod ad usum sed etiam quod ad
formam attinet onotivus in diversas artes est divi-SUS, qua declinationum ordinibus significari omnibus notum est. Dialectorum indogermanicarum P terminationes umori singularis in lingua latina obvias
illine i Contra genetivi pluralis suffixum Om m-
14쪽
bu eSt proprium, quae numero singulari formas praebunt adhue sermo obseuras').
Sod quid hoc ad rum quaseris. Magni quidem
referro arbitror, utrum his formis diversis diversas quoque notionis proVineia responderint neene. Primum quod ad formam os esses attinet illam otiam ablativi formam fuisse inter omnes onStat; quem casum numero singulari in lingua indOgermantea nonnisi in Stiivibus o Oealis ope formatis sui-
fixo proprio -od fuisse praeditum VeriSimile est ) Ita tuo Moilloty imprimis genetivum partitivum ex
ablativo derivandum esse contendit quam Xplicatio-nsem duo haud ita aptam esse censeo, quia in lingua latina non modo necurate distinguitur ablativi usus a genetivi usu sed etiam aliae Stirpes ad stirpium in I xeuntium analogiam novas ablativi formas
Quod de suffixi natura muli certi US RSSeVBrare POSSumus, achor agelli aeumini obomus: qui hane terminationem e praeverbali j cuius in lingua indiea multa extant exempla ortam SS eed-Setβ3. Ac prospere eum hae explicatione congruit quod nonnulla genetivi latini genera, quibus lingua latina diseropa a rosiquis dialectis indogermanicis, ad hoc suffixum, cui nominis vel tituli inserat signiffidatio. muli, facilius aeterre IOSSumu quam d
schriit f. Vithoim Thomson. Tot peti 1912 21 sqq. 4 Genetivmnd Adj0ktiv, Melangos de linguistique offeris F. Saussure, Paris 1908, 125 sqq. 5 Hanc explicationem acceperunt Benneti, Synta otearly Latin II, Boston 1914, 8 sqq; Sommer,idb. . lati aut-u Formi. Heidelber 1914 341; rit. Erl. 03 sqq.
genetivi genuini rationem. Ex hoc suifixo alteri do-clinationum ordini torminationem genetivi obtigisso collegit acherna gel; nostrum erit Stendere, quibus invisenetivi generibus priscae illius notionis Vestigia deprendere possimus, id quod in tortio huius opusculi capite diSSeretur.
Ι. De genetivo rei verbis iudieialibus apposito.
Genetivus cum verbis iudicialibus qua dicuntur coniunctus in universum significat rem ad quam actio verbo XpreSSa pertinet. Itaque hoc genetivi genus genetivum rei appellandum enSeo Secutu Brug- mannum, qui hoc nomen Geneti dos Sachbotroiis' in modium protulit δ). Nomen genetivi criminis non omnem huius genetivi usum complecti infra apparebit, nomen autem genetivi poenae, quod viri docti alias statuerunt, nullo modo quadrare Vidit Audouin') qui suo iure genetivum poenae e duobus generibus genetivi ortum esse diuit, e genetivo pretii et e genetivo rei de quo nobis agendum St. Nam noti poenae ut exemplum afferam verbo multandi addita casu ablativo i e instrumentali exprimitur, quoniam Poena est instrumentum quo quis multatur. Sed in hanerem exemplis domum assatis infra inquirendum
insimularo. Amph. 4TT insimulabit eam probri 88 sq. neque me perpetiar probri falso insimulatam. amph. rg. 9 Non. 23T non causam dico quin vero insimules probri dico 1 Kurgo gl Gram. 438.
2 Le geniti de laseine en latin, Revue de philologie 14, 1890 111 Sq.
15쪽
Verum quin Simules, corr. Brandi, Schroeder). Mil. 364 sq. Servos, qui probri me maxumi innocentem l falso insimulavit 3 396 nequo me quidem patiar probri falso impune in Simulatam. 508 sq. quodque concubinam erilem inSimulare ausus es t probripudicam meque Aurum flagiti Phorm. 359 si orum insimulabis malitiae, male Rudies. c. aec substantivi Amph. 859 sic
me insimulare falso faeinus tam malum. C. R e. neutr. Pron.
Amph. 820 istuc facinus, quod tu inSimulas, nostro generi non decet. Aul. 28 sq. atque ogo istuc, Anthrax, alio VorSum dixeram, i non istuc quo tu insimulas quod corr. Bothe).Mil. 392 id me insimulatam perperam falsum eSSe omniaVi. Pors 129 non ad istuc scit utendum quod tu insimulas. Lucit. 101 haec tu me insimulas Pronomen me iis loeis, quibus non additum est verbo insimulandi facile e contextu Verborum Suppleri poteSt. arguere Amph. 882 Sq. ita me probri. Stupri, dedecoris viro argutam meo 89PSq. qui me miSeram arguit istupri, clodecoris Rhet. Hor. 2 26 41 Si quis quem furti arguat Cic. S. Rose. 53 qui tanti scoloris argueret. Pseud. 46 Ecquid
argutust it malorum facinorum Sasepissime. Quo loco orborum luSus 1 extat. Vox enim argutus ot astutum hominem Significat aeeuSatum Sive convi tum quod ait Prisc. gramin. II 05cle hoc Versu disserens). De genotivo voci argutus i. e. Calliclus' addito Vide infra. c. eo ne uir pron Amph. 885 quae neque Sunt facta seque ego in me admisi arguit Mon. 936 40 egomet haec te arguo. Caecil com 149 a me clam e Cum mea ancilla ait consuetum id me arguit Do Ciceronis qui Sequuntur locis dubitari potest, utrum accuRativus pronominiS
pro accusativo limitationis ut ita dicam sit abondus an pro obiecto verbi, ut hos 2.553, 61 sqq. docemur. Quae Sententia fulciri videtur iis locis, quibu constructi paSSiva legitur. S. Osc. 45 qui arguas non habes inu. , T illud, quod ipse arguat. S. Rose. 26 multa Sunt falsa, iudices, quae tamen arguisuSpiciose possunt inu. 2, 75 5 id quod arguitur cf. inV. 1, 15 33. c. prp. de . Rose. 82 de quibu quoniam Verbo arguit, Verbo Sati est negare inV. 2, 3 negaro portobit de vita eiu et de moribus quaeri, Sed de eo crimine, quo de arguatur. Q. abi in v. 2, 36 Si eo ipSo in genere, quo arguetur integer ante fuisse demonstrabitur. .
aecu Sare Amph. 869 Sq. Alcumenae, quam vir insontem probri amphitruo accusat Rhet Her. 1, 12, 22 si quis peculatus accusatur Cic. inV. 1, 18 rostes Si accusetur matricidii. I, 91 ut, si qui, cum ambitu accusabitur, manu se fortem esse defendet. 2,22 imperator accuSatur maieStatiS. C. R CC. Ton. neutr. Trin. 96 Si id me non accusas. aut 352 ne quid accusandus sis ido Cic. inu. 1 9. Si non id, quod accusabitur, clotondet simili modo dictum est quo Supra Iguere RSSi eusurpatum). Sin ii quid me accusas, si facio officium moum quid pro cur habendum est, cf. Thes. 1, 352, 35 Sq. non addito crimine'). c. rp. de Cic. . Rose 90 Sescenti sunt, qui inter Sicario et de Veneficii aecuSabant. C. TI'. bHec. 20 quam Ob rem aestuSer neSeio. a Ceu Sitare C. ne uir pron. Ost. Tl nihil erit, quod
noui Pron. Phorm. 13sq. omnia, i quae tute dudum coram
arce S Sere Rhet Her. I, 11, 18 Teucer Ulixem capitis arceSSit 1, 12, 21 accerSitur Casepio malostatis. 1, 15, 25 Popilius)aecersitur maieStatiS. Cie in v. 2, 52 pater arcesSitur maiestatis. 2, 4 maiestatis arcessitur. 2, i cum omnes Studio eiu subitam fluminis magnitudinem Scirent fuisse impodimento, tamen quidam capitis rQOSSierunt.
captare. Amph. 21 tu si me inpudicitiai captas,
prehendere. Haech. 696 quem mendae prendit manufesto modo. c. prp. in Asin. 63 in furto ubi sis prehensuS. 569 ubi pronsus in furto Sises manifesto et VerbPratus Bacch. 950 in dolis ogo prensus sum in adit Leo). Cato Orig. 13 P PS. Frontin strat. 4, 1 l6. num verba Catonis exseripserit dubitari potest M. Cato memoria tradidit in furto comprehensis intor commilitones sextans osse praecisas. Cie inV. 2, 14 cum in alio maleficio deprehensus est. Dubius est locus Gell. 11, 18 7 quo lex XII tab. tab. 8 tractatur, sed num Verbal segis sint vel auctor ad legis orba spectet incertum Si furem, qui manifesto furto prensus esset Hostus adnotat: malim in man. vel manifesti furti'. sequitur servos item furti manifesti prensos verberibus adfiClin. tenere Amph. rg. 15 Non. 453 manifestum uno obtorto collo teneo furem flagiti lemma Nonii furtum omne
16쪽
quidquid occulte 01itur' ergo furti Oewe, OetΣ; manufeSto Schroedor). . Truc. 182 manifesto mendaci, mala, tene te. manum inicere. Persa T0sq. ubi quadrupulator quempiam iniexit manum tantidem illo illi rursus iniciat manum. True. 62 post id ego te manum iniciam quadrupuli, Venefica tibi Schooll. initiam quadrupli beneficia, corr. Camerari US). adstringere Poen. 3 homo furti sese adstringoti furti est corr. Pareus . Rud. 1260 et ipsum sese et illum furti adstringeret. se adligare, obligare. Eun. 809 hic furti Se adligat. Q. ScaeV. Gell. 6, 15, 2 quo cui servandum datum est, si ictuSus St, Sive quo utendum accepit, ad aliam rem, atque Recepit, usus est, furti se obligavit. inducere Poen. 1336 sq. rapiamus in ius. minimon: quapropter quia i iniuriarum multo induci satius ost.
Leo cruce voci iniuriarum proposita adnotat: opposita Sunt induci et rapiamuς iocatur Hanno non negan in tu vocandum eSSe, quaSi negan rapiendum SSe Corruptum, cuius in haere nullus locus est, iniuriarum, a Scribendum videtur in ius bonum Virum multo'. quidem censeam opposita esse in ius' et iniuriarum', frigido sano et currili lepore, atque eodem
modo opposita esse rapiamus et induci'. Quod quidomintellegos, si Versum in Scaena dictum intes Langeno, qui Plaut. Stud. 0rolini 1886, 351 de hoc loco egit, assentiri
diem dicor o Lucit. 83 minitari aperto, capitis dicturum diem. nomen deferre Cic. inu. 2, 58 cum venefici cuiusdam nomen SSet elatum.
notare Cato or. 1rg. 24, 3 impolitiae notabatur. reus Cist. 164 quoniam reum eius facti nescit qui siet Cic. inu. 2, 59 in reum capitis praeiudicium lat. die a Phorm. 329 enumquam iniuriarum audisti mihi Scriptam dieam 3V ea b a a ne isti. agere Rhet Her. 1, 14, 24 cum eo Accius iniuriarum agit 2, 13 19 M. Drusus praetor urbanus, quod cum herede mandati ageretur, iudicium reddidit. 1, 12, 22 si quis peculatus
latu oportere. Cic. inV. 2, 5 agit iS, cui manu praeeiSR St, iniuriarum. c. prp. de Quinet. 6 de re agendi . . . poteStaS.
S. Rosc. 103 cum de bonis et de casedo agatur. Agitur de aliqua re prope accedit ad significationem tractare aliquid, quaerere aliquid e g. . Rose. 103 qui et illorum ipsoaeum
bonorum de quibus agitur emptor atque OSSeSSOr St. ΠV.
1, 41 quod simile erit ei negotio, quo de agitur 1, 8 l. 103.104. cf. Thes. 1, 1391 62 sqq. capitis comitia habero Pseud. 1232 Pseudolus mihi
conturiata habuit Capitis comitia. c. prp. de Aul. 00 ibo intro, ubi de capite meo sunt comitia. e. dat True. 819 meo illic nunc sunt capiti comitia re Trin. 961 sq. eine aurum crederem, i quoi, Si capiti re Sit, nummum numquam credam plumbeum Phorna 631 non capitis ei res agitur, sed pecuniae Iis Lex repet. II 1, 198, eius rei lis. causa. Cic. Quinet. 32 ut aut ipse se capitis damnaret, si satis odisset, aut causam capitis, si Sponsionem feeiSSet, priore loco dicerol. 21 causam capitis dicas oportet. 95 horribile est causam Capitis dicere. e. prp. de S. ROSC. si auSA de parricidio dicitur. eon Vincere Rhet Her. 4, 16, 23 maiores nostri si quam unius peceat mulierem damnabant, simplici iudicio multorum maleficiorum convictam putabant. e. prp. de Truc. 48 qui et convicti ot condemnati falsis de pugnis Sient. c. pr P in Cic. inu. 2, 32 si quo in pari ante poecat ConVictu Sit. verba damnandi. damnare Rhet Her. 4, 16. 23 cf. s. . convincere ibidquam inpudicam iudicarant, ea veneficii quoque damnatiuexistimabatur ibid. veneficii damnatam quid putabant Cic.
Quinet. 32 ut aut ipse se capitis damnaret. e. abi. Rhet Her4, 24, 33 at eum vos iurati capite damnastis. c. prp. de , 11, 20 qui do pecuniis sepetundi damnatus it. b. augur quidam damnatus de pecuniis repetundiS. condemnare Most. 1099 tanto apud iudicem uno argenti de quo agituri condemnabo facilius Cato praef. 1 maiores nostri sic habuerunt et ita in legibus posi- Verrent, furem dupli Condemnari feneratorem quadrupli. Suppl. edd. Lex. Bant. II, I 197, 11 ei condemnatus erit, quanti Condemnatus erit, praedes adin urb. det Lex repet I 198, 23 que pecuniae captae contemnatus est erit . voti Ondem
17쪽
te orant, Re u Oti crebro condemnes. Titin. Om. 153 nunc eius voti condemnatust, immolavit hostiam Turpil com 128 quandoquidem Voti Condemnata est. o. prp. de Truc. 486 qui et convicti et condemnati falsis do pugnis sient. absolvere Lex repet. IL I 98,55 is ex hac lege eius Io apsolutus esto Rhet. Hor. 2, 13, 19 C. Caelius iudex absolvit iniuriarum eum, qui Lucilium Oetam in scaena nomiratim laeserat. Subiungantur hoc Oeo: satis fac ore Rhet Her. 4, 27, 3 quo iniuriarum satis fecisti L. Labeoni nihil ad hanc em pertinere puto. teste dare. Men. l 14 1. Summum Iovem Meos tuod teStes, In qua e re aut cuius rei rerum omnium ubi praepositio do non aliter ac genetivus Surpata St. Cui generi propinqua Sunt exempla infra P. I 5 sq. allata.
Quibus exemplis plane apparot genetivum Verbis iudidialibus additum nihil aliud signifiearo nisi romad quam nutio verbo Xprossa portinet id quod probatur Xemplis partieulao de Q. abi. OSitne, qua 'supra attulit in Ad genetivum eum verbis aestusandi vel agondi oniunetum qui rem do qua agitur significat, nomen genetivi eriminis plerumque quadraro conuodatur, Sod quid do verbis damnandi eum eno-tivo ODiunetis statuondum sty Etsi idem Oneodi potest do tribus exemplis verbi damnandi o Rhot. Her petitis, nullo modo do onotivo criminis cogitari potest Oeo Catonis . . furem dupli ondemnari' nuque do illo ieeronis ut ipso lapitis o damnaret'. Genetivum his lolis usurpatum nonnulli viri doetigenetiVum poena appella erunt contra dixerunt K illinast' o Draeger'). qui hune genetiVum Sei-lieo a verbis aecusandi translatum ellipsi votis eri-
mino explieabant Selim algi autoni vostem iudieio 'Subaudiendam esse eonteit. Rei Sig' genetivum poenae eundem esse dixit atque genetivum pretii. Arbitri panibus sus 'optis optimo de hac re egit Audou in '): primum a genetivo capitis' segregandOROSSe genetivos tanti, quanti, dupli Sim. hos esse genetivos proti a verbis monili vel aestimandi translatOS, quorum SenSUS, quoniam eum verbo damnandi fuerint onexi, ex universo mutatus sit in peculiarem
SonSum multae dupla vol quadruplae atque hoc modo e genetivis pretii poenae genetivo esse laetos. Doindo do gonotivo capitis lia 3 foro lisserit. Neque umquam illum uisso genetivum pretii neque caput'
significare poenam mortis sed e contrario in serinone vulgari vitam', in iurisconsultorum Sermone SummRm iuri civilis, quae ad personam attinent'. Re capitales, iudieium capitalo appollari omne res ad Ondicionem civilem portinonios idquo probari his locis: Cie. Quinet. 32 capitis damnaro 33 iudicium esse non do o Deeuniaria, sed do fama fortunisque P. Quinctii idos. Ergo caput neque significare
Poena Capitalis neque erimon capitale'. Capitis ReeUSare, damnare' idem esse atque aecuSationem instituere, Sententiam pronuntiare quae pertineat ad caput notione iudiciaria aeceptum'. Non SS CUPsumamus capitis damnare formatum SSe ad Xemplum iuncturae capitis aecusaro neque subaudiamuS erimine', ut hane sexplieomus locutionem, immo utroque Oeo genetivum relationis extare velut in vorborum momini, obliviseor Strueturn.
18쪽
Habo qua his verbis addam, sed austa Doellipsi nequaquam cogitari posse etiam testimonio linguarum quae prisco Sermoni latino cognata Sunt manisostum itin). Imprimi exempla ex sua dialoeti monumentis potita Romanorum usum dicundi
optimo illustrant. 0gitur in tabula Bantina . 24
aut eituas leolom diuust si quis alteri capitis aut poeunia diom dixerit'. Non assentiri poSsum explicationi quam protuli R. de Planta'); nam quamquam Sum latinum octo confert, tamen dubitantor
446sq. δ) AEuhner-Gorth, usi. r. d. r. pr. II D, 1898, 380 sq. K. Moistor, dg Forseti. 18, 1905, 159 sqq. qui exempla praestantia huius usus o titulis
Croticis composuit et explicavit.
II De genetivo rei verbis alterius notionis nec non adiectivis appoSilo.
At nequaquam indigemus linguarum Xternarum ad usum de quo- agitur explicandum, nam in ipso prisco sermone Romanorum habemu exempla genetivi si liborius usurpati, quae quidem grammaticis vario explicantur equidem omnia UR Sequuntur exempla Sub nomine genetivi rei complexus id tantum congero et quasi in horreo condo, quod nonnulli viri doeti infra nominandi pro Sua quisque Parie reppererunt. Sod omnibus exemplis collectis OPUS SSe duco, ut eluceat claro et distinet hi modus loquendi, quo iam Romani admodum raro usi Sse Videntur; nam raotor verba iudieialia nullus fero ordo orborum in loquentium animo tam arie eo- haerebat cum hoc genetivo, ut firma conStansque consuetudo efflueretur. Alia est dioetivorum ratio nam intordiam non diiudieari potest, utrum genetiVia Sro sit agnoseondus an Sequatur adieetivum Similium Vocabulorum structuram. Materiam ho ordinoideat disponere Primum seribam exempla verbis iudicialibus propinqua, deinde locos quibus hic genetivus verbis credendi appositus est; nam et hie SuS, quam
vidotii firmus uisso Subsequuntur reliqua Verba cuni genetivo rei coniuncta et adiectiva, quae huic capiti attribuenda SS Puto.
locosto Lex Bant. IL I 19T 12 go quis mag istratus multam inrogare olet, que volet, dum minoris partuS familias taxsat, liceto, eiq ue omnium rerum iremp IeXSeSto, quaSei . . . ex repet. Is I 198, 23 sq. deque ea re ieipraetori quaestorique omnium rerum, quod ex hac lege factum non erit, iremps lex esto, qua se . . genetiVum rei agnovit Orcls orth, Fragmonis an Specimens of early Latin, Oxf. 1874 424 omnium rerum in ali atters' about alimattera'. For a simila genitive os relation p. 'thin common
19쪽
formula eius hac sego nihil rogatur' o. g. ex Anton de
Condicere vetus formula patres consulendi Liv. 1, 32, 11 quarum serum litium causarum condixit pater patratus populi Romani Quiritium patri patrato Priscorum Latinorum hominibusque Priscis Latinis, quas res nee dederunt nee Sol Verunt nee fecerunt, qua re clari fieri solvi oportuit, dic' inquit ei, quem primum Sententiam rogabat qui censes'
explicavit H. Jordan Vindiciae sermonis latini antiquissimi, ind. loci. Regimonii 1882 8 sqq.). damnum facere Lex Aquilia Ulp. Dig. 9, 2, 27, Ceterarum rerum praeter hominem et peCudem occisoS Si quis alteri damnum faxit praeter eqs. ecl. Pernice quaSi insiticia). fanum facere Hemina hist. 11 Diom. gramm. Ι 84)Sus parit porcos triginta, Cuius rei fanum fecerunt laribus Grundilibus cui rei edd. interpolatae . legare Lex XII ab V 3 uti legassit Sua rei, ita ius
esto si Gaius inst. 2.224. Inst. JuSt. 2,22 pr. Pompon. dig. 50 16 120. uti legasSi quisquo de Sua re. i. i. e. NOVeli. JuSt. 22, 2 pr. pater alnilias uti Supor familia e CuniaquQ Rhet. Her. -ve Sua togassit legaVserit Rhet. Her.), ita ius est Cic. inu. 2, 148. Rhot Her. 1. 13, 23 uti legaSSit Super eounia tutelaVe Suae rei, i. i. e. Ulp. reg. 11, 14, luam lectionem re-osepit ru Sin. Leetionem brevissimam re Cepi, quia duode ei tabularum sermoni Con Venit- , porro iure dubitaveris, num in eodem enuntiato et Me re et do tutela duerit lautum)) Si 1 Benigne me docuit de singulorum tostium auctoritato F. Litten, iuris professor Regi montanuS, cui gratia ago quam maXimas, haec fere gravissimo testes esse Gaium et Pomponium, minore fide dignum Ulpianum, deniquo haud ita siclo in legum verbis afferendis Ciceronem et auctorem ad Herennium, quamquam etat Ceteri anteCellant. 2 Cf. Lenet, Engykl de Re ChtSwiss. d. Ohler,
lectionem his argumentis probatum genuinam esse Umimu S, illud de sua re' Novoll. pro glossemate genetivi rei habendum St.
VBr a credendi credere Amph. 22 numquam edepol tu mihi divini croduis post hunc diem divini Bothe divini quicquam codd.)Asin. 458 sq. nam si sciat noster senex fidem non esse huic habitam liuscenseat, quoi omnium rerum ipsus semper Credit. Bacch 504 nam mihi divini numquam quisquam Creduat. True. 306 sq. numquam edepol mihi l quisquam homo mortalis posthac duarumλ rerum reduit. accredere Asin. 854 neque divini neque mi limani POSthae quicquam accreduas. Poen. 466 quid si divini aut humani aequomst credere γHis duobus locis vocibus quicquam si quid additis fit genetiVUS partitiVUS, quam opinionem, etiam incisayor prohatam lom quis tῖ roicit his verbis quiequam abundat Vel additum St, quo gravior fieret negatio qui solitus Dios est Plauti seir supra libid. p. 40 nihil qui equami Genetivum ad
Verbum referendum Ss eum e eis Xempli apparet in luthus genetivus rerum hule Verbo subiungitur tum Satis Probatur hoc exemplo Bacch. 504. Romani vocem humani in- Sequente quicquam pro geneti V partitivo 1abuerint neene, equidem vix diiudicari posse puto fieri sane poterat, ut pronomon illati initio lihor onuntiat inseri Um OAtea PerVerse interPretarentur Sensumque in partitivum qui Vocatur et Or-IUerent.
fido habere orsa 285 pii a se fidem non habui
1 clinarum Rh. Mus 38 1883 2 sq. res dein a, rei clinat s Spolotinam in XI, J66 cf. Bueo laeter h. MUS. 35, 1880, 28 sq. Epid. 316 fidicinam siluae dum rem dinam fRCeret, Cantaret sibi siluae adcl. Buech clinam se divinam reli. 2 Syntax o Plautus, Oxsor 1907, 12 the Plautine
Gen. ith credo is calle in Some Grammars a Gen. O Re-Speet', in thera a Partiti ve Gen. . . . o in il also ith fidem aboo in Pers. 85 .... hicti favo ur the ille Gen. O Respeet', ut the oceaAiona addition os quicquam quid' associato it it tho Partitivomon.'3 De genetivi apud Plautum usu, iss. eisinglorS
20쪽
tangere Turpil. Om. 13I Non. 08, 37 erum Si forte, quaSi alias, Vini ago qiuasi alias res codd. res ut glOSSema Seel Ribbeck, qui coni galeola, qua amphora uec helertago uiacius ex lemm pavo oodd. vini cado tangam Lind-sa AmJPhil. 22, 38 quasi alia res egerim, i inter promendum tetigero vini cado eo anal Plaut. Ι 8); tangere i. e.
emungere, alia c. abi coniungitur sicut fallere circumducere
defraudare, e . . pid. 05 Poen. 1286 Turpil. Om. 36. desipere Epid. 138 desipiebam mentis, cum illa Scripta mittebam tibi. perdere Asin. 132 capitis te perdam ego et filiam. Bacch. 489 Sq. gon ut illam mulierem l capitis non perdam 3Mil. 3T qu0m pol ego capitis perdam.
indigere Cist. 29 sqq. nostra copia nil volunt OS potesses utque Omnium rerum nos indigero, ad quem locum Blom qui stol. I. 99 adnotat haec est enim omnium rerum' idem fere atque in omnibus rebus . Pud Qt Enn. Scen. 59 sq. patris mei meum factum pudet, optumi viri teli Aeliam micti vor meinem ater egenmeine Taten'. mendax Asin. 855 Si huius rei me mendacem inVeneriS. falsi locus Capt. 261 quarum rerum te falsilocum mi esse nolo es Brix ad locum).
Socor S. Ad 695 nolim ceterarum rerum te Socordem eodem modo.
Sanu S. Trin. 4o salin tu es sanus mentis aut animi tui Reger Lae v. Caim. frg. 12 Prisc. gram m. I 281 sequo in alta maria praecipem impos aegra sanitatis herois SesequBScaliger, misit idem post prasicipem', animi ante impos' Baehren S). consilii aeger Sali hist. 4, 84 Arus gramm VII 453 c. ab I. Enn. Soen. 254 Medo animo aegra amore aeVOSaucia var aegro, imitatus est Gelli amicus i 9, 11 4 v. )- anima aegra et saucia, amore' pro et Camerarius C prp. ab Epi 129. a morbo valui, ab animo aeger fui. integer Enn. Soen. I deos aevi integros. primus Enn. 248 Si genus hominum, qui SSe primOS
princeps. d. 259 arbitror fratri m homini semini esse primarium artium magis principem ligiat ZkO-Κauera v. das hei Menseti ervorragende is in se se insten Listen'). liber Amph. 10 quam libor harum rerum multarum siet quam multa eiusmodi licenter agat GrODOVius). infrequens Rhet Her. 4, 27, 3 to tribuni rei militaris infrequentem tradiderunt. argutus. Seud. 46 ecquid argutust ' malorum faeinorum saepissime de lusu verborum f. Supra S. V. arguo). c. rp. de Mere. 29 de istac re argutus S. coctus Poen. 586 hodie iuris coctiores non sunt qui lites creant coctiores AP doetiores iocum explicavit ur-nebus adv. b. tom. II Parisiis 1580, 81 ridiculum dictu iuris
eoetiorem pro iuris doctiorem dicere, quod urbanitate comica Conditum protulit, ambigui oecasiono Sus nam et tu Culinarium coquitur, et coetus ac rococtus dicitur, qui in re aliquauro non Sty). prudens et attentus Cic. Quinet. 11 Sane ceterarum rerum pater familias et prudens et attentuS.
Haec duo Xempla prope aecodunt ad similitudinem adiectiVorum memor, con Scius, peritus sim; quorum in numero maXime memoratu dignum est adiectivum imprudenS, nempe Voci prudens contrarium Eun. 13 impruden harum rerum). repandus. Lueti. 212 lasciviro pecus nasi rostrique repandum Non. 159, nisi nostrique emend. Venator et Crinitus, qui intellexerunt de delphinis agi tangique PacuV. trag. 408 Nero repandirostrum incurvicervicum DeeuS. f. Mar ad V.).ΗUeuSque exemplis propositis penitus de origineae natura genetivi rei quaerendum eSt. Quam quaeStionem ita traeiar mihi os in animo, ut quomodo Viri docti variis temporibus de eis quae congessi exempliSiudieaverint paucis exponam. Diutissime perVulgata erat opinio linguam graecam multum contulisse ad quaSdam Structuras genetivi latini formandas. Ab ista sententia stabant et Draeger et illiner uterque enim compendio a. 1878 edito caput de genetivo