De genetivo latino capita tria [microform]

21쪽

graseeo inseri ait ) tuo momines lia ciere voces complootitui in prisca latinitato eum genetiV coniunctas cupere Studere, leVare, de Sipere, fallere credere,

verseri Sed iidum viri docti iam intellexerunt laud

ita bono reperiri posse exempla graeca, Muibu haec ipsa Verba de quibus agimus explicentur Quamquam sermonis fallere rospondere statuunt locutioni graecae σφύλλεσθαι του λύγου '). tamen dissentiunt de orbis desipere mentis et credere omnium rerum'. Desipere mentiS, quocum illiner σφαχἁύμην ούδεὶς Onfert, Xemplo oois animi offectum osse censet Drae gor'); idem credere' o. gen coniunctum ponit inter genetivos rotationis iii ipsi lingua virae ex atariSSimouSurpatos, Mittineri autem erodoro ad lanalogiam verbi falli', iuippe cui sit contrarium, cum genetiVoeomponi contendit, etsi concedit nihil osso in lingua graeca luod tali Strueturae respondeat. Aliam igitur viam in grossi Schinalg3 et tog- mann - hune genetivum rarum ex analogia loeutionum latinarum ortum ita lue genuino latinum iSSe

- 21 docent; quod equidem quadrare libenter Oneedorem. nisi issent multa qua; huic explicationi iontraria mihi viderentur Nam vim analogiae , quam Selim algiales strueturas tantopere a reliquis alienas eiioeisse putat, eo Sol loco efficacem SSe mihi perSuaSum St, quo exempla quaedam singularia ab usu satis magno latoque tamquam ingurgitantur L ad 4ssius modum fleetuntur vel tu verbum AonSu eognatum Vim SVRm exercet in Structura formanda ei infra interest magni, refert) Huiusmodi usum, quo istae construetiones

animi', qua ab isdem viris doctis perverse Reeepta multum contulit, ut vera natura et origo genetivi de quo agimus ignoraretur Cum animi' seorsum tractaturus sim. hie miseram non miSP exemplum quo Selimal utitur, non mirum esse laborum decipitur' Hor. xi) si laborum oblivisuitur contuleris Faltior me magnopere dubitare, an non cogitaverint de verbo obliviseendi Romani, tum verbum Meeipiendi Surpabant. Neque praetoreundum ess puto illud tog manni, innalogii ideo hult, fauilius offoetas osso has genetivi Structuras, quia in priSea latinitato modo eum ho modo eum illo easu adhiberi potuserit orbum

Spectandum aliam verborum iuncturam aliud signifieare Semperque aliquid intersesso inter duas loquendi ratione neque quicquam fieri in iusta causa etiam in inguarum mistoria. coodit quod iterque Virdoetus haud suo iure coniundore videtur eum Verbis

erodondi fallendi desipiendi orba verendi fastidiendi

cupiendi quippe quae Saepe eum genetiV PerSon Ro

22쪽

Quibus o rationibus id apparer mihi videtur liun genetivi usum prisco fundament niti nequo dubitandum esse, quin Oe fundamentum sit genetivus rei.

Nomen genetivi relationis huic onori indidit Loeli in), genetivi reSpeetus Blom Vi Si '), cum genetivo verbis iudicialibus apposito primus, quod quidem viderim, hunc Sum coniunxit Loo'); qui cum grae-oismos e priSua latinitatis syntaxi expelleret, intoralias haemonetivi struetur pro exemplo usus est exemplorum in numerum reposuit locum ipsius coniectura sanatum Mil. 274 ne tu ius miror muliorum no tu meliu eodd.). III. De genetivo gerundii et geriindivi nati. Alia struetur a grammatisti Saepe variis explicationibus vexata a Looisto itiOg genetivo rei asserta est, genetivum gerundia et gerundivi dico, qui in nuntiato libero positus causam vel finem significat. Cuius ge-notivi finalis exempla Satis nota extant apud Tacitum: oxompli M'atia affero ann. 2, 59 Gormanicus Aegyptum proficiscitur cognoseonda 3 antiquitatis. Omnia exempla, quae in pri Sei Semionis monumsentis mihi occurrerunt, hoc Oe eenSe Proponenda, antequam do singulis explicandis atque de usu genetivi gerundi ot 0rundivi finali in universum Verba faeiam.

Ad 269 sq. O mi germanet ah, vereor coram in os Θlaudare amplius, i ne id adsentandi magis quam quo habeam

Rhet Her. 1, 6, 26 cum dicat Orestes se patris ulciscendi matrem occidisse ulciscendi causa ).1 Do genetivi apud prisco scriptores Latino usu, Progr. Bartenstein 1880, 26.

2 l. l. T. 3 Plaut. Forsch. Berlin, 1895, 2 a 3 1912. 103 a 3. 4 Genetivus causa im Latein inranos , 1909, 2 sqq.

2, 30 48 quo in loco non incommodum erit uti ceterarum rerum conparatione, ut Stendamus alias res posse ut Vetustate sedari aut consilio eorrigi, huius rei aut lenienda aut corrigendae nullam rem adiumento futuram adiumento del. ErneSti). Exompla incorta CI I 542, 632 4 sq. - Dessau 3410 Bue cheler arm epigr. 248, Titulus qui dicitur Mummianus Visum animo suo periecit tua pace rogans es cogen- dei Missolvendoi tu mo facilia faxseis. aucii. 1294 sq. Servandi num ori et versu faciendi i nos Caeli Numeri numerum ut SerVemu modumque Char. gram m. I 8 et umori Dousa ex Colonisensi deperdito, m. . modumque Dousa in N perierunt, sed que legit Charisii editor princeps).

Adelphorum versus in plerisque arti grRmmR-tica compendiis velut antiquissimum exemplum huius rationis loquondi affertur de qua cogitavit otiam Donatus ot utrum deest causa an abSolute ab ipSa lite codd. corr. Boniloy si diuitur γ' D duobus ostis quos o Rhet Her Rituli, monuit arvini. Quod gonotivo patris ulciscendi codicos interpolati causa' additum exhibent non mirum eSt. Extremum illum oeum, quo genetiVu gerun- divi finalis locutioni adiumento esse est appOSitUS, illustraro eoat Cleuronis illo ad Att. 12, 31, 2, magno etiam adiumento nobis Hermogenes potest esse in

Tituli Mummiani qui dicitur vorsus a Loef stodito' recte explicato e8Se duco, quippe qui iudicet gerundii formas cogendoi et dissolvendet' obtueti loe pro infinitivis vel pro substantivis Verbalibus isse positas i. nam etsi Buo cheloes hanc

1 Inoorti auctori do ratione dicendi ad C. Herennium libri IV, Lipsia 1894 Proteg. 169.2 Eranos , 1908, 90 Sq.3 Voram sententiam iam Ritschi in medium protulit opusc. 2, 638 adn. Mi schein jolgi is infachsto Aushunti,gwar fur facili faxis is an unbedonkliche uti sun ala facultatem faxis fostguhalten, in dem enoti aber nichi inen

23쪽

25 explieationem prorsus aestipore nolit. scribit nimtitulo carui. pigr. 248 haee: cogendet si lapis praebuit reapse idemquo dissolvendet, PriSeum Sermonem dixori quispiam non abhorruisse ab audacia Taditi qui lodo infinitivi vel nominis verbalis gerun-dium genetivo casu posuerit aliquotiens cuius arti- fidi cum apud antiquiores vestigium nullum repperiSSem neque potuisse id provenire existimarem ante neoterieOS, Olim ut multarem cogentei dissolvontoianimus inclinavit nune autior retineo ista cum facultate aequiperans facilia subaudiensVe negotia'.

Equidem Loo istud tio' omnino assentiri non dubito,

quia VerSum alio modo explicari non posSe pro certo habeo praeterea moneo multum abesse ut hi titulus omnes in partes Sit cognitus atque perSpeetus. Namnum a Mummio consul Corintho dolota tropa0i loeo sit iroetus ciam mitselit' in dubitationum voeavit,

clavo abhangigen Casus, sondor das rei agu stoliendo Gerundium qu erhennen, a de Ziveo hegeichnoi, wie inclem Terengischen ne id adsentandi magis'. Sed postea cum

Bernaysio e tua m pace mi genetivos pendere statuit h. Mus 14, 1859 398 Sq. quam explicationem refutavit ueche Lea J 37, 1863, 76 sq. 1 Cui contradixit Slowasser Wione Studien 2 1910, 112 sq. qui lectorem ad titulum a Se ipSO emendatum V. St. 25, 1903, 261 relegat, ubi legi vult: cogendo dissolvende tu

tit Er bittet dich. ilim Leuchte u sein ei Sammel undVerteile de Beutestucke Bundelchen . Labore huius Sententiae refutandae liceat quaeso supersederi, Sed Valde miror, quod idem vir doctus Buechelerum per litteras hanc lectionem probasse praedicat loco initio laudat 113. f. praeterea Oef-stedi, Philolog. Omm gur Peregrinatio Aetheriae Uppsala 1911, 279. Cum tomassero facit . A. Baehrens, Bettrage gur lat. Syntax, Philologus Suppl. d. 12 1912, 481 de gen. ger agit 480-83. 2 opusc. 4, 103.

quoniam a plerisque qui epigramma descripserunt Munius traditum sit atque omne argumentum illius earminis sano Ongruat in privatum quoque hominem, mereatorem potiSSimum Reate negotii bene gerentem. Qui si Horculi tutori hoc monumentum exstruxit, non mirum St, quod formo tituli tamquam eatet structuris insolitis omnisque fero lino testatur poetam qui admodum raro versibus faetendis operam dodorit 3. Transeamus ad ustili loeum, quem Lueianus Muesse sic restituit sinu. 66 servandi umori numerum ut ememus modumque', eleeta sane eetione quam patrem e codie vetore Coloniensi exarasso tostatur Janus ousa. De his orbis, quae intoINolata esse cenSebat, inter alia hae adnotavit ) 'ipsa orba prioris hexametri talia sunt, explieare ut nullo modo possis nisi quis statuerit illa servandi uinori et versus faciendi genetivum osso cui supplendum sit causa' qua ollipsis est omnium rarissima. Quibus Verbis effoetum ess videtur ut Lindsau: loeum siuinterpretatus sit Luellium lio modo inter onotivum

nominis Num0rius et gonotivum vocis numerus' distinguere eonatum Sse, ut Seribendum proponeret Numorii et numori'. itaque versum Si OSSe interpungendum: servandi numeri': - numerum ut Ser-VemUS modumque, et vertendum Io the purpos ofkeopin tune'. Ergo posteriore Versu Parte Rm tuam gloSSemate Verba servandi numeri explicari atque genetivo gerundiri finem exprimi censet, euius Sus

exempla addit cum o aditi seriptis tum o tabulis Iguvinis petita. Nar de versibus Secundum Ousam

24쪽

- 26 patx01n rostitutis haec l): ex verbis grammatici officitur

poetam dixiSse SoSe numeri et metri necessitate Oaetum genetiVO RSU ΡΟSutSSe Omen amici, quod nequo nominativo neque alio casu praeter genetivum aut

Vocativum in versu potuerit poni. Poteram quidem illud fauor in formonoe pedestri at iunoe Servandi numeri, Versus tales faciendi, mos Caseli umori numerum SerVemus hodumquo'. Aecipi, igitur verba servandi numeri ob versui faciendi pro mominativo plurali. Equidom quamquam manae expli-eationem evertere nullo modo POSSUm, tamen pavea

verba faciam pro genetivo. Pronomino nos eo adducimur, ut pinemur poetam Suam pangendi VerSUS rationem opponere rationi aliorum vel totius advorsariorum Se voeos in 'ius' exeunte hoe modo Ver- sui accommodare, ut Solum genetiVum usurpet, d- versarios aliis artibus uti nempe udi servont iumerum set faeiant vorsum'. Id inim satis sorspicuum respondere inter se et servandi tumori' it numorum Ut ServemuS', et versus faciendi et ut servemus

modum' itaque numeri etiam triores loco pro ingulari ducere malim, praesertim cum Oes loco nosto Marxi primum in littoris latinis numerus signifieot μετ9Oν, moduS χυδριον Qua cum explicationes id feliciter congruit, quod de coniectura quadam ouSaΘpatris versui 362 ascripsit arx admodum religiose Dous in commentari ad h. v. Putabat'. inquit, Pater Sensu commodiores legi posse: in vorsu faciendo Sicinor sat 1, 10, 70' -- Sed quoniam fragmentum initio tam misor est mutilum, hunc locum

in ortorum numerum referre non POSSUmUS.

D huius unotivi finalis vi et natura diu atque

SaepiSsime concertasse homine arte grammatica eru-1 Lucii vol. II 409 sq.

dito iam supra continemoravi; etenina iam inde a Priseiano gramin. III 310 hunc usum ellipsi vocis causa interprotati sunt'. Quo plura ero exempla vel apud Sallustium vel Livium aliosve auetores in-Veniebant, eo magis ponitus in huius rationis lo- luendi originem inquisiverunt sequo fugit eos dotali ellipsi nequaquam cogitari posse. Qua de QRUSADOStrae aetatis grammatisti hunc usum ad varia genetivi latini suora applieare Studuerunt, tuorum Θopinionibus brevitor mihi referre liceat. Genetivum qualitatis esse hunc genetiVum en-Suerunt ei sig-Haaso-Lanii gras. Vortes adn. 586.

quaestionem Xaminavit . Hotimanti', qui statuit hunc genetivum Sse appoSitionem praedicativam totienuntiato additam atque eundem loeum Surpare quem SubStantivum scilicet appositionis loco nuntiato ita assertum '), ut finem vel causam ignisi 'et Gerun- divi nim genetivos in substantiva illo modo apposita mutari poSSe μ), a contra appositionem nominalem in geneti Vum gerundivi, si Verbum sensui aptum adhibeatur 'i Gonotivum praedicativo positum laetio explicari illis genetivis, qui in prisca latinitate vel

1 De similibus explicandi modis adeas ei sig-Ηaase

3 e. g. affert ac hist. 4, I duplex Stipendium ....pOStulabant, non ut adSequerentur, Sed causam seditioni.

4 Velut hist. 4, 25 e seditiosi unum vinciri iubet, magis

usurpandi iuris quam quia unius culpa foret ecl. n. Vinc iub., magi u Surpationem iuri S, quam . u. C. f. 5 Volui loco in adn. 1 laudato non ut adS. Sed movendae Seditionis.

25쪽

- 28 apud Cieeronem inveniantur. i. e. genetivis tueri, ompendi facere praemi, dotis dare sim. O genetivos notionem, nomen, titulum Significare, cui subdatur obieetum per actionem Verbo XpreSSam. Eodem

modo genetivos gerundi vel oriandi vi signitiearo

notionem qua aetio obiectum afficiat itaque, quoniam gerundivum sit pari fui pass. eine notionem finalem. Do his xplieandi modis hoc Solum moneo, genetivum qualitatis admodum raro obvium osse in prisca latinitat idom quo cadoro in genetivos compendisaeero Sim. deinde rationem esse artificiosiorem quam quae probet genetivum finalem ortum esse exemplo illarum locutionUm. Zertita substantivo, quod unicuique Verbo inesse dicit, genetivum pendere putat exempli cauSaaffert oeum Taciti supra commemoratum, quem te interprotatur profectionum antiquitatis cognoscendae

ginem dueit Wolfilin β). Initio gerundivi genotivum

soli orbo substantivo. 0indo verbo videri appositum, denique ad quaselibot orba translatum esse. Tae hi St. 4, 2b vineiri iub0 magis usurpandi iuris quam quia unita culpa foret sic. explicat magis usurpandi iuris ον, quod magi usurpandi iuris erat , vel illud annalium quod se profluisei cognostendae antiquitatis orat'.

1 Selecta quaedam capita ex genetivi usu actiteo, DisS.

5 Philologus 25, 1867, 11 sq. similiter Stowasser St32, 1910 113.

29 Neque Silentio praetereundum esse censeo fieri non potuisse quin hic ipse genetivi usus explicationem Graecorum lingua diaetam pateretur. Iam risei-

ησω Thue i, 23, 5 cum enuntiatis populi servandi laborat, reipublica dotondenda periclitatur et hie

eausta illi ενεκα suppleri vult Draeger in apertis Verbi graeeismum statuens imprimis versu Terentiano nititur, quem ad fidem exempli attiei expressum esse iudieat. Qua sententi reeepta renous' genetivum gerundivi finalem graeeismis inseruit. Qui explieandi conatus ad unum omne ex ea re laborant, quod Sagaeiores Sunt tuam VerioreS. Nam Si tales explicationes X usitatis senetivi latini generibu diaetae revera quadrent, Summo quidem iure miremm', quod tam exigua Xempla huius usus extant. Ne graecismi refutandis iam supra verba feei. Non mihi dubium est quin in praeSen quoque de genetivis finalibus plane explicandis desperare cogeremur, nisi dextro ut aiunt Hercule indo adiuvaremur unde Saepe auxilium latum est arti grammaticaolatinae, prisca die dialoetos Italieas. Namque logimus in tabulis Iguvinis η)

3 Animadvertas haec exempla in titulis sacris extare, quorum Sermoni hane Structuram imprimis fuisse commodam

iam inde colligero licet quod saepe legitur in actis fratrum Arvalium cs. Guil. onjetgny, De idiotismis syntacticis in titulis latinis urbanis CI vol. VI conspi uis, Areh. f. at Lex. 15, 1968, 29 sqq. de hoc usu agitur 34s sq.). in formulis et saeri et publici Sermonis usum servari monuit iam d. olis, Dio Spraeli de Tacitus, Progr. d. Ohlerschule, Frankfur a

26쪽

VI A 18 sq. si Sco Sonet sevei liopter anferene et ocre pihane perca arsmatia habitu ad haec sacra omnia populi lustrandi et arcis pianda Virgam ritualem habeto). V A . versale pus arsfertur rebeii ere pellianer, ergo talimito S tuderat est templum ubi flamen versatur areis piandae, id statutum si finitum est . VI B 48. Sururo Stiplatu pus ocre pilianer itidem stipulator ut arcis piandae).

illustravit: duo hi gonotivi Oere pilianor ubi odem

modo compoSit leguntur, aut nomina quae eo regant adsunt 30rsalo ot sonetri aut praepositio paea i. q.

Verborum comprehen Si repetundumque e Superioribus ad riuod genetivos aptemus momen avium Vel auspiciorum similis ir0vitas gerundivis clatinis Valet casu eodem. Sallustius dixi hist. I, TT 11 Mi arma cepit libortatis subvertenda0'. Planta' genetivum partim e nomino substantivo VP 19) partim

nominibus pendero idem quo cadere in reliquo locos, atque strueturam illam sano genuinam Italistam principali notione genetivi quasi in fundamento niti. Quamquam se vir ille Outissimus huius gen0tivi naturam genuinam sesso exemplis Umbri eis planum feeit atque comprobavit tamen quid do illius sensetivi genere arbitraretur non dioeit 3) De quonam autom

genetivi genere cogitemus Mihi quidem non dubium

HSSe, quin genetivo rei sit 8Serendus hic usus, XOrdine exemplorum satis iam tueor opinor. At dicat quispiam multum interesse inter exempla qualia rerum credere' ete et genetivum gerundi vi finalem Conuod sano a re intor so differre has loquendi rationes, quod hic genetivus gerundivi sententia liber appositus est illic certis tantum ratisque Verborum generibus. Quom hiatum sexplori vo tolli non posse iudico nisi exemplis quae collegisse illustrasse eum totius genetivi rei usu ooniunxisse Loo Istodi tot summo honori est tribuendum. Haee tria afferam O loeo, etsi fere progredior ultra terminum quem Statui.

Rhet Her. 4, 38 50 utrum igitur avaritiae an egestatis accessit ad mal se ficium Avaritiae At largissimus fuit in amicos quod signum liberalitati est, quae contraria est avaritiae Egestatis Huic quidem pater nolo nimium dicer non tenuissimum patrimonium reliquit avaritiaellegestati Ρ, causa add. - avaritiae aegestatis Η, avaritiae gestatis B avaritiae egestas II avariae aut aegestati causa CeauSa avaritiae aut egestatis ). Varro rust. 3, 16, 32 quod ad pastiones pertinere Sum ratus, quoniam dixi, nunc iam, quoius adhibetur ea cura, de fructu dicam quoius adhibetur V A quo ius adibetur i.

CaeS. b. g. 5, 8, cum magnae manus e ConveniSSent, multitudine navium perterritae, quae cum annotinis privatis 'que, qua Sui quiSque commodi ecerat, amplius DCCC uno erant ViSae tempore a litore discesserant quisque commodi CRUS ed PR, quiSque Commodi a commodi quisque cauSa 83.

Ad singula Xempla adnoto haec: In enuntiato Rhet Her petito iam librarii vocem causa', quam deeSSe putarent, alius alio loe adiecerunt. Editores

simili modo 'oein mederi studuerunt, Mayser inim

ibid. 260 ais on volt ussi qu'en clernier analyse 'est dans la valeur dii geniti qu'il aut en chorcherra Origine. 1 Genetivus causae rim Latoin, ranos . 1909, 2 sqq.

27쪽

Mar odicum discrepantia inrehetypi cluetionem optimo iure restituit; sed quod post egostatis laeunam indicavit iniquin adscripsit deest voluti plenus incontinens haud plane quadrare ad hunc odiam vidit LoeIStedi eui in omnes tartes adsentior Nihil 40- Pugnare en Set quominu aecipiamus plenuS, ineontinens avaritiae' sed ne tuaquam illos adiectivos eonventro voci 0gustatis' l) ad utrumque autem SubstantiVum, o ad avaritia ' sollicet iubio otivo it ad 'segestatis' scilicet ibieetivo positum oluadrare motionem meree auSalem eamque iam insesso vi nitivo. Id monoo totam sontentiam exemtili loco afferri ab auctor illo ignoto, qui libros ad Herennium conseripsit illis nimexemplis et inrelialoi v popularis sermonis reliquias continori stondit Narx θ). ita ut nobis mirum esse non OSSit, quod talem inusitatam structuram in illo libro invenimuS. Varroni rorum rusticariun locum iam Iueundus emendaro Onatus St Onieiens euius causa adllibetur'. Quam eonioeturam o i otsi in orborum ConteXtum non recepit, tamen in commentario ad probavit Loo iste di genetivum rei statuit quem vortit mit duksielit oravi, vegon osson atque apte comparat similem locum graecum a Nae liman sonio 3 adlatum Lucian Philops. 30 Ἀθελω ἰηεναι τίνος γαθου τουτο ποιουσιν. Et ad hunc se ad Ca01 incontinens e gen. 0gitur his locis Sen diat. 2 14, 1 animal . . . ferum, cupiditatium in Continens. n. q. 3, 30, 6 nihil S . . . tam incontinen Sui . . . quam magna Vi undaΘ. Tertuli istun 16 init ille certo Deus, Qui nee populu in Ontinens gulae placuit nec Saeerdos.

3 ed. mai Lips. 1884 contra in ed. min. inseruit causa'.

- 33 saris locum conferatur Hemina hist. 11 sus parit porcos triginta, cuius rei fanum fecerunt laribus Grun-

dilibus supra 16).

Caesaris illud naves quas sui quisque commodi1000rat vario interpretati sunt viri docti. Nam ut taceam de alterius librorum classis lection a nonnullis editoribus recepta, etiam Vera illius genetim allit RSero admodum cognita St. raner' li Oi docet quas Sui commodi naves leuerat als u seinor Be- quouiliolikoit Ohorigo Schisse'. Quam explicationem nimia arte excogitatam Sse neminem fallere opinor, nos autem iacissimo sensui nuntiati satisfaeero Os- Sumus, Si genetivum pSum causam vel finem significaro statuimuS ').

Omnibus igitur locis quos Loo istodi composuit genetivo inest notio illa quam Brugmann voce Saeh- botrois significavit. Ac quaerentibus nobis de Origino huius genetivi ex sententia obvenit, quod Nachman

1 Caes. . . erkl. V. Kraner-Ditten berger8, Beri. 1872 simili modo locum interpretatur illiner. AuSf. lat. Gram II 1 Hannovor 1878 312 Schiste einerraequemlichkeit d. h. Zu seinor sequemliolikeit'. 2 Aliquantum etiam accedit locutio ad compendi, lucri facere', sed ne similiter eam accipiamus impedit possessiVum Sui'. 3 Syntaktischs Inschristonstudien Eranos 9 1909, 31 sqq. 4 Plura exempla attulit . e inro icti Jouma internationat 'Archeologie Numismatique 14, 1912 191 sq. Philologus 72 191 3, 46.3

- , q

28쪽

imprimis ad infinitivum cum genetivo articuli sensu finali vel causali usurpatum in), quippe qui manifesto respondoat illi gerundivi genetivo de quo Supra egimus. Sod cur hic usus tam rarus fuerit in prisca latinitate, imprimis cur apud Plautum desit, nobis est considerandum. Id mono ad illam strueturam laetio addi potuisso causa' t gratia quasi adminicula principalis vis genetivi ), deinde in primo ot quinto ordine

declinationis gonetivum eum dativo congruere, ita ut Saepe de eas ignoremus, . . Rud. 1374 ius iurandum rei SerVandae, non perdendae conditum est').

Denique Sum genuine talicum, quippe qui in aliis quoque dialectis indogermanicis inveniatur ), aut tamquam heroditato ab antiquissimo linguae Statu Reeep

tum aut ab illis linguis principali vi onotivi liboro

usis totum iudicar dobemus id quod quidem probem, quoniam dialecti forma serundii se gerundividi iturunt. Ita tuo nititur, quod quidem ViderimUS, hic usus quasi imo fundamonio principali genetivi

trifit, o das man mit in botroii. eZdglieli, egen, iam liber u dgL iborsotgenaanti'. Ex omnibus igitur exempli a me assatis atque e rationibus quibus Singula Xempla lustraro a plana reddere studui id

unum OSSe appariturum eonfido genetivum rei dignum esse qui etiam in ompendii arii grammaticao proprio capite tractetur, quoniam PriSei Sermoni proprius Sit maximoque conveniat eximiae lingua latina0 gravitati. . IV De voce Mi in i pro geneti o rei tantienda.

discruciari ut 10 discrucior animi, quia ab domo abeundum est mihi. Ad. 610 discrueior animi. Exerueiare. Epid. 38 sq. vel ego, qui dudum dili inussa coeperam egomo sexcruciare animi Mil. 19 continuo ex ruciarem animi. 1068 quid illam miseram animi Oxcrucias 1280 ne illam animi excrucies. Rud. 388 hoc sese excruciat animi. I99 ne sic se excruciet . animi Phorm. l8T Antipho me excruciat animi. angere. Epid. 326 absurde facis qui angas te animi pen

Cist. 21 sq. ita me Amor lassum animi ludificat Sanus. Trin. 454 satin tu es sanus mentis aut animi tui miser. Cist. si itaque fetulantia hex me animi miseram habet. falsus Eun. UT ut falsus animi si incertus. meo. 121

Hoc loco per appendicem mihi agondum os dopeculiari genetivi rei specie, quam nonnulli viri docti

29쪽

- 36 onixo ab illo usu abiudicabant ommoti sane rations ab iis qua nobis adhuc occurrerunt rationibus plano diverSa, quare diluetus Iam Ut eo iam Xeutorem hane quaestionem. Nam de natura atque origine vocis animi quam legimus in iuneturis supra allatis pro geneti Vone Sit accipienda an pro locativo, diu in utramque partem disputabatur et ut ait Horatius adhue sub iudico lis est. Superioris enim aetatis grammR-tio domonetivo non dubitabant, quem varie inter

opinionem in medium protulit aut mi esse sumendum pro locativo, quia loeutio animi pondore numero plurali non esset animorum pendere Sed semper animis pendere'. Quam Sententiam Suam fouerunt permulti

ne unu quidem eorum attulit novum quoddam argumentum Vel aliquam rationem, quibus Iuleirot illam

1 Gronou, Lectiones Plautinae, Amstolaodami 1740136 animi misor' Cist. 672 sic sexplicat: Graecanica ellipsi

του νεκα, id est causa et gratia, ut amant dicere Latini R etsi g, Vortes 351 sq. animi recto cum genetivo adiectivi relativis quae Oeantur apposito coniungit.

similiter usurpatae ei desipere Supra 18), quippe quae tali explicationi repugnent, nihil dicunt aliud ostio nisi

Romanos ipso iam eo tempore uius monumenta Se monis cognita habeamus animi perverso pro gotietivo intellexisse λ). Itaque montis falsa analogia effoetum eSSe ducunt neque quicquam morantur totum genetiViro USum. Diversam rationem inierunt Wa gener', et Ornai, qui animi' orbis appositum locativum elisit Verbium locale ut agonor admodum aut scribit puto Veteres Oeabulo animi adverbialiter esse usos' adiectivis autem appositum genetivum OSS OBHSent. Quibus astipulari non possum, quia Xempla PS a Unam eandemque explicationem requirere milii vi-

Nullo igitur pacto fauere possum quin ii RSSentia qui pro genetivo orba foeorunt. Sunt enim ii viri doeti Ris mann Looli in Soli ni old Τ Gol lin gy) qui ceteris subtilius in hane rem inquisivit.

1 Quod etiam artius coorcet Funaioli his verbis DerVer 398 e consolatio ad Liviam tu quibus auditis anxia menti eras, quem attulit Riemanni e etsi rellio nichi class Io Latins in animi sine Gonoti salien, Sonder nur, RSScle botroffendo ichtor Eo vhite.

2 Do locativi latini usu, Diss. Jenae 1870, 24 sq. 3 Zum Gebrauehios Ablativiei Vergil, Progr. Schweina fur 1881, T. 4 Εtudo surcia langue et a grammatre de Tite-Live, Paris 1879, 205 adn. 3.b De genetivi apud priscos Scriptore Latino uSu, Progr. Bartenstein 1880, 26 sq. 6 Do Taciti studiis Sallustianis, Diss Lips. 1884, 3PSqq. I Uber inen angoblichon Lohati im Latoinis chon Gymnasium 3, 1885, 43 sqq.

30쪽

Lind say Benneti q), quoruin argumenta breviter

Quod advorsarii afferant numero plurali semper invoniri animis in oeutione pendere animis', contra dicendum esse non plus quam duo ixompli illius struetura extar in litteris latinis eademque larum

certa Cie Tusc. 1, 9 quod si expuetando it Musi derando pendemus inimis animi ic Ursini odios ε . coniectura lentiolo it advigio probata). Liv. 7, 30, 2 quid illis nos, latres conscripti. Sollieitis inependentibus animis renuntiare iubeatis 3 animi Floro- bullus, ronovius) od hos docos mil valoro indistam Sententiam probandam. Quod non animorum' POSitum Sit, non SSe mirum, qui numeru pluralis raro Surpetur, ipSum enim accusativum limitationis illius Oeis numer' plurali positum extare hoc uno

Pemque animosque Venitis contra Sing. Verg. en

nullo argumento vinei possit animis osse locativum plur. potiu ablati Vum aetationi Sumendum iSSe,

qui etiam numero singulari usurpetvry) velut te carm. Irg. de tonsul Non. 204,8 atque animo Penden H noetu AEVenta timebat nocturna unius,

39 atqu0 similiter Brut T angor animo iam. 16, 14, 2 angi animo. Enn. ann. 20 Sed ego hi animo a mentor Lucit. 638 animo qui aegrotat Mil. 1323 propterea animo eram ferocior RnimVm odd. animo Non. 3053. Itaque o forma animis nequaqURI COD- sequi, animi primitus uisso locativum. Deinde etiam eam ob causam locativum accipi non OSSe, quod omne locativi quos servaverit Sermo latinus non nisi a notionibus localibus vel temporalibus sint dorivati ). Praetore aliquid momenti habere quod cum certis tantum ratisque Verbi atque adiectivis usurpetur animi', talibus autem locis, qualibus locativus ipse esset aptissimus, inveniatur in animo', velut'): Trin. 20 quod quisque in animo habet. Plaut. Col. Irg. 2 aliter in antino labent. Haut 385 set quom egomet nune meeum in animo vitam tuam considero. d. 17 sq. haec si volo i in animo vero Ogitare. Uie. S. ΟSe. 52, 58. Ergo eum sit nimis difficile animi sumere pro Oeativo, nihil ObStare quominu agnOSentur geneti VIIS, ad quem optime quadret reliquia genetiVi Sus, imprimis exempla vocis mentis eodem modo Usurpatae atqu0 ii loci, quibus animi eum alio genetivo Oniungatur Stat Thob 1 60 armorum PraeStan RDimique silv. 2, 3, 2 floren animi morumque.

Mart. 12 6, 7 Rete animi .... morumque tuorUm.

Val. Max. 5. 6, 2 animi et generis nobilissimus quos attulit and grai, sed locum antiquissimum neglexit Sali hist. 3, 1 M. ingens ipse Virium atque animi, ei etiam Verg. Aen. 11, 416 sq. Ioriuuatusque laborum i egregiusque animi). Sed conferenda esse etiam BR XemPla, quae voeabulum animi illis indisetivis

1 cI. Schmala. Lat Synt. u. Stil. 392Sq.2 Exemplorum aliquam partem ipse attuli.