Emendationes Caesarianae scripsit Franciscus Kindscher [microform]

발행: 1860년

분량: 16페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

1쪽

a partis the Foundations of Westem Civiligation preservation project

Funded by the

Reproductions may not be made Without permission Dom

2쪽

States Cod concem themining of photocopies orither reproductions of copyrighted materiai. . .

Columbi University Librar reserves the right to refuse toacceptra op orde is, in iis judgement fulsiliment of the orderwould involve violation of the copyright law.

3쪽

EMENDATlONES CAESARIANAE SCRIPSIT

PLACE:

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT BIBLIOGRAPHIC MICROFORM ΛRCET

Master Negativs Origina Materia a Filme Existing Bibliographic Record

5쪽

2.82.5

l. 6

6쪽

SEMISAECULARIBUS IDIBUS OCTOBRIBUS A. MDCCCLX.

PI LAETEQUE GRATULABUNDUS

7쪽

SCRIPSIT

FRANCISCUS I SCHER

8쪽

O Julii Caesaris de bello civili commentarii cum non nisi deterioribus codicibus servati sint, etiam nunc post egregia Nipperde curas plurimos exhibent locos corruptos qui quo modo corrigantur non quidem est in expedito invenire. sed ea res quo dissicilior est, eo vehementius nos incitat ad ponendum etiam atque etiam studium et industriam in eliciendis genuinis auctoris illius gravissimi verbis ex vitiis librorum manu scriptorum pravissimis, praesertim cum haud raro contingat, ut aliqua saltem ex parte eum laborem nobis diligenter circumspicientibus minuant certa earum viarum indicia quae sunt in emendandis his commentariis ineundae talibus indiciis qua ratione hic illic nobis videatur utendum esse, libet nunc exponere paullo explicatius. Itaque III, 9, 3 significatio quaedam desideratur loci amplioris quo altera die ad conloquium veniendum fuerit legatis militum Pompei et Caesaris etenim narratur esse missus a Caesare ad ripam ipsam fluminis Apsi . Vatinius qui ea quae maxime ad pacem pertinere viderentur, ageret, multaque suppliciter locutus ut de sua atque omnium salute debebat is silentio ab utrisque militibus auditus est. Tum haec quidem eduntur a Carolo Nipperdet Gustavo uechio Alberto

Doberengio riderico ranero: Responsum est ab altera parte Aulum Varronem profiteri se altera die ad colloquium venturum atque eundem visurum quemadmodum tuto legati venire et quae vellent exponere possent certumque ei rei tempus constituitur. Quo cum esset poster die ventum, magna utrimque multitudo convenit magnaque erat expectatio eius rei atque omnium animi intenti esse ad pacem videbantur.' sed apertum est vel caecae menti in eis verbis mediis aliquas mendas latere. Atque in Parisino secundo avniensi primo Vindobonensi primo haec ita leguntur: atque una uis utrumque admodum', in Leidensi primo plerisque udon-dorpii: utque una uis utrumque admodum'. inde postquam cum VOMio vulgo. odiderunt ut Halae Magdeburgicae: atque una etiam utrimque admodum', excudi iusserunt Oudendorpius reyssigius Holdius qui tamen quam male ubi se haberet non dubitavit commemorare, assentiri dubitavit Nipperdeto: atque una etiam ubi utrimque admodum', iberiingius effecit: atque una visurum quemadmodum', mali uel

9쪽

-Homam ut conveDiendi et colloquendi rationem nancisceretur qua tuto legati

Venire et quae vellent exponere potuissent, Verba censens acutiosa in hune serumodum reliquias litterarum manu scriptarum XpleVit: atque navi esse Vecturun quo admodum' ea Ver vias Omnes quo minu tuto ineamus, impedimur verbis disertis: quo cum esset postero die Ventum, magna utrimque multitudo convenit'. namque eis evidenter demonstratur locus certus Superioribus verbis ab auctore

denotatus isque amplus multorumque frequentiae capax. Quid multa Scripsit Caesar: Responsum est ab altera parte Aulum Varronem profiteri se altera die ad

conloquium Venturum. Itaque una insularum quam ad mediam tuto leo ali Venir et quae Secuntur hane emendationem ut tueamur quamquam satis se ipsam Conmendaturam Speramus, tamen indicanda paucis Origine corruptelae et corrigendi

ratione prosequemur illa enim quae in codicibus leguntur, depravata prodierunt

ducta, cumque e Silon rotundum esset sicut prior pars o micru crassior et litterae

in viderentur esse littera I id ostis, MODI IM O MEDIAM.

Hae excipiuntur proximis serbis III. 19, 5 Qua ex requentia Titus Labienus prodit summissa irationes loqui de pace atque altercari cum Vatinio incipit a Terpstra in hunc modum qui Hellero bene placuit apud Leuischium virum nobilem Philol. vol. XIII pag. 379 satis commode correctis Qua ex requentia Titus Labienus prodit, sed missa oratione de pace loqui atque altercari cum Vatinio incipit. Iste de quanam re locutus sit, reticetur miro modo. quod silantium cum valde displiceat, in his quia et res ipsa et subsequens altercandi verbum emcit, ut ieiuna loquendi voce magnopere offendamur, primum quidem pro loqui' quod est in libris manu scriptis, non dubitamus quin coqui superductis supra litteras o et uduabus lineolis genuinum sit i. e. conqueri collato Cicerone famil. V 2 6 satis habeas nihil me stiam tecum de tui fratris iniuria conqueri'. deinde cum illud de pace μπο κοινου positum et ad inrationem et ad tonquerendum reseratur, transpositione non opus est tum Summissa' quod est in codicibus, idem valet ac submissa' a beta littera qua nulla alia est nisi littera H lineola transversa perimam trabem directam perducta, praep0sitionem quam est per' significat pro Varrone enim Labieno oratio He pace a Vatinio permissa est quod denique restat su', id degeneravit a particula adversativa set'. namque u littera saepissimosorma litterarum C pingebatur facileque ideo litteris ΕΤ specie e situ rotunda

poterat substitui set saepius prin consueto sed' occurrit. Quam ob causam haec sic exaranda sunt: Qua ex frequentia Titus Labienus prodit, sed permissa oratione conqueri de pace atque altercari cum Vatiuio incipit. '

Tetigimus prima disputatione nostra ea quae superiorem locum proximo praecedunt III, 19, 3: Multa suppliciter locutus est ut de sua atque omnium salute debebat'. quid tandem hoc est Caesarem narrare se per Vatinium supplicasse Pompeianis a videbantur haec ferri posse, dum ipse Labienus submissa oratione de pace egisse dicebatur nunc vero cum illam removendam esse didicerimus retum gesta, moribus illius viri codicum indiciis permoti, illud SLIPPLICITER optimo iure transibit in SICIDPLICITER id est simpliciter', candido animo

sinceroque ut mores Vatini et Labieni sibi opponantur. Antecedunt eum locum haec satis mendos III, 19, 1. Into bina castra Pompei atque Caesaris unum flumen tantum intererat Apsus crebraque inter se colloquia milites habebant, neque ullum interim telum per pactiones loquentium traiciebatur. Mittit P. Vatinium legatum ad ripam ipsam fluminis, qui ea quae maxime ad pacem pertinere Viderentur, ageret et crebro magna voce

pronuntiaret, liceretne civibus ad cives de pace duo legatos mittere, quod etiam fugitivis ab saltu Pyrenaeo praedonibusque licuisset, praesertim cum id agerent, ne cives cum civibus armis decertarent γ' in horum initio vocem TATVM lineola supra alpha superducta id est tantum cum certae sibique constanti Caesaris innumerando consuetudini repugnet, a rauero uncis recte inclusam suspicor natam

esse ex atum'. etenim flumen quod tanto aquarum divortio illam regionem percurrebat ut amplae cuidam insulae locum daret patendi, haud dubium os quin latum uerit dicique potuerit huc accedit quod sinterim ex duabus vocibus INTERAM superducta supra rho lineola id est in terram coaluisse videtur nullum

enim telum per pactionum tempus in utramque ripam binorumque castrorum loca adigebatur tela in vigilias stationes excubias utrasque quae erant e regione adversariorum, inter paciscendum non coiciebantur erant indutias dum ei de pace conlocuntur quibus ut de compositione agerent, a suis utrisque mandatum erat atque interim vocem magistro debemus qui cum opinaretur illud per

pactiones loquentium esse idem quod per pactionem, in viri deli accordo' sic Forcellinius interpretatur Livium VIIII, 11, 4 recipiant arma quae per pactionem

tradiderant' Caesaremque narrare cautum esse non tam a se et ompeio quam ab oratoribus pacis componendae ne ullum inter conloquendum traiceretur telum, censuit illa voce interim tempus colloquiorum denotandum fuisse deinde non minori offensioni est, quod Vatinius dicitur iussus esse uno illo accessu dieque de compositione crebro quae essent e re pronuntiare ulterioremque ad ripam magna voce uti. OneeSSeris Opinor, hoc loco minime expectandam fuisse imperatam illi legato Caesare iterationem pronuntiandi ridiculeque magnae vocis contentionem aptissime

10쪽

vero locus designari potuit ubi Natini pronuntiandum doret ob eam rem puto

illud ET CREBRO MAGNA IOCE male ortum esse ex ET IΡ lineola supraph superducta PRO MAGNA GTONE lineolis supra cappa et aai superductis

suspicorque scribendum esse: et ipse pro magna contione. praebent denique duo legatos quidem Parisinum secundus, sed 'duos legatos' codicos Gudendorpii omnes unde iungendum est alios legatos', ut legatorum nomen praedicative appositum pendeat ex notione aliorum. ad hunc enim locum emendandum certo adminiculo utimur eis Verbis quae supra leguntur III, 18, 5: Conatus tamen nihilominus est aliis rationibus per colloquia tae pace agere'. sane ea quam perverse scripta extent Arnoldus Hugius apud Leuischium v. n. Philol. v. XI. p. 668 satis cognovit. sed tantum abest ut ex interpolata' esse ducamus, ut si in hunc fore modum sonstituuntur: Conatum tamen mihilo minus est aliis iratoribus tercolloquia de Iaco agere', mi Magn0pere Iallor rectae excipiant verborum seriem proxime praecedentem Ab iis Caesar haec acta cognovit qui sermoni interfuerant.' iam Irimum quidem interpunctions ' mutata quam verba antecedunt Bello perfecto vulgo cum sequentibus ab iis Caesar coniuncta potius ad orationem Pompei graviter concludendam III, 18, 4 adhibenda sunt disserentis se cupere non fieri reducem in Italiam Ieri Caesarem iacis auctorem controversiarum tompositorem, sed redire sua sponte aequis conditionibus in patriam ex suo arbitrio: Quid mihi, inquit, aut vita aut civitatae opu8 est quam beneficio Maosaris habero videbor cuius rei opinio tolli non poterit, cum in Italiam ei qua prosectus sum, reductus oxi si imabor bello perfecto γ' non enim Caesar quem utrorumque militum commercio adiutum non quidem perfecto demum bello civili, sed iam illis conloquiorum diebus de sententia Pompei certiorem actum esse per se statuendum

est, si illud , Pompeio responsum esse etiam tum ante iterandam per Vatinium pacis temptationem ignorasset, narrare potuit pergere Conatui tamet nihilominus est'. igitur Caesar etsi de eis quae Pompeius ad Vibulli sermonem responderat, iam ipsis colloquiorum diebus cognovit, tamen rem ad eam diem frustra temptata per 'lios legatos ut P. Vatinium administrare terrexit denuo suscepit ad finem perducere instituit idque ipsum est quod mugius d. l. sentiebat et desiderabat

adfirmans: Offenbar urde dieser nachsaiz conatus tamen nihilo minus estis. s. . einen 'Ordersata 'Drau8Setzen unges ah folgende art hso missiani auch dioso terhandiung nichia destOWeniger u. . . deinde quod est in Parisino secundo cod. Vrs quinque codicibus deterioris notae facta' pro quo Oudendo ius dicta vulgavit, ut ad superiora conformetur III. ad 3: Vibullius . . . de mandatis Caesaris ager instituit', mutandum esse in acta adfirmaverim necessario denique eum iam ratio ex

mera res reserentis indicatione in vivam scriptoris rerum gestarum narrationem Sit perpolita sinterfuerant plusquamperfectum pro perfecto indice interfuerunt' ponemus. Haec hactenas de 'ma rerum gestarum serie unoque Sententiarum nexu. transeamus ad similia accuratius pertractanda. Caesar autem d. 67. narrat cum disputaretur in consili a Petreio atque Afranio et tempus prosectionis quaereretur, plerosque censuisse ut noctu iter sacerent, alios postridie mane sibi proficiscendum fore. hi enim exposuerunt circumfundi noctu equitatum Caesaris atque omnia loca atque itinera obsidere; nocturnaquae proelix esse vitanda, quod perterritus miles in civili Missensione aimori magis quam religioni consulere consuerit , at lucem multum te pudorem omnium oculis, multum etiam tribunorum militum , et centurionum praesentiam ast erre quibus rebus coerceri milites et in ossicio contineri soleant. quare omni ratione esse interdiu terrumpendum D etsi aliquo accepto detrimento tamen summa exercitus malva docum, quem setant, capi posse.'in his auex foede corrupta quae gravissimae offensioni nobis sunt, correctione nostra indigent. Me primum quidem civilis illa dissensio quae ad ordines militum perturbando animos timore adficiendos virtutem perdendam topias opprimendas maius momentum noctu, non interdiu quam alia quaevis dimicatio dicitur adserre, ferri nequit quid enim nonne id sanae rationi contrarium an malumus eorum

sontentiam 'equi qui censuerunt ceteris bellis milites dissicilium perturbari ipsa

intempesta nocte, minus decipi inter tenebras fallacium aurium usu, leviori terroriei esse Obscuritatem locorum, rarius hominum mentes perturbari absentia lucis quam bello quod inter cives exarserit j quid lo errore evidentius clonge aliter haud dubie res se habet. nihil aut noctu aut interdiu in timore quidem per agmina et acies diffundondo civilis dissensio differt ab alio quoque bello. nox autem non magis hac quam illa occasione oblata omnia terribiliora facit, tandem lux expectata

timorem caligine excitatum minuit quae tum ita sint, rationi consentaneum eSt Caesarem scripsisS nocturnaque proelia issae vitanda quod perterritus miles incommuni Hesperatione aimori magis quam religioni' et q. s. namque eum praepositio quae est con'. littera e superducta lineola saepius motaretur, litteraeum' littera superducti lineola saepissime exararentur dis pro 'do' in compositis usitatissimum esset, praepositio quae est por'. littera Pi lineola sertrabem Hirectam perducta scriberetur. litteraque sinae trabe transversa singi

soleret a. similitudinem clitteras m prope accederet veri simillimum 'AEStCMVI DISSPACIONE ex moro priorum Medii aevi saeculorum ut decimi pro

communi dissperacione' positum praebuisse innsam alicui ad depravanda genuina auctoris Verba ' deinde pro consulere restituendum erit concedere quod et ad

SEARCH

MENU NAVIGATION