De augustissimi imperatoris R.G. jure circa constitutionem pontificis Romani commentatio per modum programmatis invitatorii ad disputationem inauguralem Behrischianam publicae luci exposita a Diet. Herm. Kemmerichio ..

2쪽

Um sese nobis offert CANDID TUQ NOBILIMIMUS, qui ad suminos in

utroque Iure adspirat honores, in mentem mihi veniunt CANDIDATH, n Romana dignitatem evehi non Ita pridem summa ope nixi sunt:

3쪽

accedente suo consensu, suaque confirmatione: haud sta-bie, quod Episcopi magnae in populo auctoritatis es x, unde providendum erat, ne forte, Demagogi 'pturbulentis sacro hujusmodi ossicio admotas, Resi em

lim electionis decreto, auctoritas Imperatoria accidquesecundum antiqvam consuetudinem, faetiarn Romanorum Pontificum gesta ostendunt. O QOretio Augustae Potestati a Romanis pendi solito, illa n vi Praesulis Romani confirmatio redimenda erat: CONSTANTINUM Iv. quidem Agathona demum Pontifici remisse, Si GEllhRTus G E M s L A C ENs i s V ctos est, ita tamen, ut, remissis sportulis, quod caput ca sae erat, confirmationis petendat necessitas, integra maneret Varia quoque, inde a Seculo IV. huius Iuris ab im-zatoribus circa constitutionem Episcoporum imprimis Romanorum, exerciti, extant exempla. Ita enim LIBED HIS Papa a CONSTANTINO M. accepit Piscopat

Ita electis, post Z OSI MI copi obitume dem tempore duobus, BONIFACIO & EULALIO, causeave ad Imperatorem HONORIUM delata, hic utrique, ne ante litem finitam Romam adirent, interdixit: cumquFU L ALIUS, neglecto Imperatoris interdicto , sacrum munus nihilominus tibi arrogasset, hunc in exilium egit,

torro eatur In Regium urbem, seundum aut quam confvetudinem, eum eorum sci/nim Iusione debeat provenire.

4쪽

BONIFACIO vero Iussu suo Episcopatum firmavit. e

Idem Juris postmodum quoque Orientales Imperatores. quamdiu Roma ipsorum imperio fuit subjecta, exercuerunt, ita, ut non eligere liceret Pontificem, nisi consentiente Imperatore: quod etiam Romae perdiu accurate observatum est. Quapropter cum PELAGIUS II. electus& consecratus esset, non impetrata Caesaris approbatione, missus est Constantinopolin Gregorius tunc Archiis Diacoinnus, ut istud factum excusaret: quod, obsessa per Longobardos Urbe, Imperator Constantinopoli non potuerit adiri ). Quin adeo nihil Populi Romani valuit electio, neglecto Caesaris consensu, ut GREGORIUS Pontifex proclamatus qui rarissima modestia oblatam suffragiis dignitatem anxie fugiebat & Praesectus Urbi, advertis epustolis, non alibi, quam apud Imperatorem MA URITIU d

ille confirmationem deprecaretur, hic supplex urgeret, haud nescia utraque parte, sive probaverit Imperator electionem, sive impositum onus, ut Gregorio visum, in aliaum juberet transferri, parendum esse cis . Eadem potestas, qua Constantinopolitant Imperatores circa constituendum Pontificem Rom. gavisi fuerant, postea ad CAROLUM M. cum primum Advocatus Ecclesiae

Romanae, deinceps Patricius Romanorum, ac tandem Im-' perator Romanorum Augustus appellatus esset, transiit,

ab HADRIAΝO Papa, in Concilio Lateranensi, suffragantibus, Episcopis atove Abbatibus, Populoque Rom. solenniter agnita atque firmata ch . Eandem potestatem Α 3 etiam

An erp an i 6 o. edit p 219. ibi: Praecepto Imperatorum in urbem est revocatus,oin sede flabiliter coninmms.

rentino

5쪽

etiam successores CAROLIM. exercuerunt atque conservarunt: Sicut &, tempore ARNULPHI, ejusque Anti- Caeseris LAMBERTI, in Synodo Ravennatensi denuo d cretum est, Consecrationem Pontificis non, nisi praesente Imperatore, aut ejus Legato, peragendam si . Nec quidquam mutatum, cum Augusta Imperii Rom. Dignitas ad OTTONEM M. translata est , quin uti ipse summam&vere Caesaream in Pontificem Rom. obtinuit potestatem, ita & Jus eundem constituendi vel exauctorandi strenue Iibi ashruit. Hinc, postquam Romae coronatus fuit, statim anno sequenti, Jurejurando se obstringere oportuit cives Romanos, nunquam se Papam electuros se ordinaturos, raeter consensum atque electionem Domini Imperatoris OTTONIIS Caesaris nigrest, Filii ei us, Regis O TTO NI S. Rogavit autem tunc Synodus Epilcoporum ab OTTONE congregata, ut FO I ANNEM Papam exui honore, & alium in ejus locum cligi, pateretur ; quod utrumque effectum est . Eidem porro OTTONI, omnibusque ejus suc

cessoribus LEO GIL. in perpetuum concessi facultatem sibi eligendi successorem ; atque summae sedis Apostolitae Pontificem

ordinandi; adeoque decretum Lateranense, quod idem Iuris

rentino extramam exhibui THEODORICUS a NIEM, & ex eo SCHILTER Inst. I. Publ. Tom II p. i. ibi: ADRIANUS Papa cum omni Gero ct Populo, ac universa Iancta Smodo, eonera sit CAROLO AUGUSTO omne suum jus ct potes teis eligendi Pontificem, or divaΜdi Apostolisiam sedem ero. Si quis eantro repugnaverit siciar, se in

iram II. Petri casurum, θ' anathemaris vinculo damnatiam perpetuo VI Etarum o c. ε

sncta Rom. Ecclesia, moriente Poniasice, multas patitur violentias, quo . insciente Imperatore, aut Legatis ejus absentibus, Pontis consecretur, volumus, ut posthac Pontifex, convenientibus f Vcopis, o umverso G ro. Senatu. o Populo expetente, le tur, atque ira in eo pectu omnium celerrime eledrus ab omnιbus, praejentibus Legistis Imperatoris, e Ue

cretur.

6쪽

Nec latuit Cives Romanos Ius istud Caesareum eligendi exalbitrio Pontificem: unde Legata Romanorum Imperatorem pro instituendo, quem velget, Rom. Ponti ce in Samium adierunt, honorifice suscepti atque remissi m . Eadem potestate Caesarea in constituendo Pontifice, & quidem non sine severitate, usus est OTTO III. quippe qui non solum Brunonem consanguineum suum, qui postea GREGORIUS dictus est, Pontificem creavit, sed etiam cum eodem tempore Crescentius Consul Principatum urbis sibi sumsitant, aliumque instituisset Pontificem ; illum quidem jussit praecipitari, huic vero & manus amputari, & aures abscindi, Ac oculos erui n . Atque sic omnes pontifices Romani, aliique Archi-Episcopi pariter ac Episcopi, pedum Episcopale tunc ex Imperatorum manibus acceperunt, Vera que haec Caesarea potestas integra mansit ad HENRICUM usque IT cujus pater, HENRICUS III. adeo Iure suo cusius est, so) ut non dubitaverit BARONI Us illum hoc no. mine nescio cnjus haereseos Henricianae auetorem proclamare p . Imo ipse GREGORIUS VII. Papa, inconsulto HENR ICO IV. electus, initio non solum ea propteri sese excusavit, sed etiam ordinari prius noluit, quam de contensu Imperatoris certus esset es: Licet is primus, inauditos T Extat Deere tum LEONIS sed contramim ap. IVON. Carn. in Pannon . Lib. VIII. Cap 136 N GRAT. Dia 63. CIp. 23. intcgrum Vero apud THEOD. a NIEM de Iurib & Privileg Imp. p. 248. it. GOLDAST. Const. Imp T I p. 3 & SCHILT. l. c. p. 8o. n) Conrin. REGINONIS ad a , sm BARON. ad an. 996. CONRING. de Imperat R. G. g. so.

6 Tribus Antipapis enim canonica S: imperiali censura depositis, Suirgerum, Babenbergen1um Episcopum, Papam constituit. v. SIGEB., ad a. 1 46. Annat Sax. ad an. Io47. T. I. .Script. rer. Brunsv. p. s 77. 'rantibus quoque Romcnis, ut Monachris triumfontium ad a. ro 6. additis, Igne Ebus congon . Ousque successorum, nuuquam Pupam ele-

- cturos.

7쪽

audito facinore, non solam hae potestate, sed & ipsa Cae

sarea dignitate HENRICUM IV. exuere ausus fuerit. Ab hoc autem tempore contentio inter Regnum & Sacem

dotium, Ante signano eodem G R EG O R. Io, de investitura inprimis Episcoporum per baculum & annulum enata est, ita tandem finita, ut Imperator HENRICuS v. , solenni transactione cum C ALIA IO n inita, jus illud investiturae Pontifici cederet, inque omnibus Ecclesiis, tuo imperio subjectis, canonicam electionem & liberam con tsecrationem fieri permitteret ri: Quamvis non defuerint Imperatores, qui pristina Imperii jura subinde vindicare conati sunt. Quod vero ad Electionem Romani Pontificis attinet, de qua nihil ista transactione definitum est, varia de ea extant decreta papalia, quibus eadem magis magisque formata, atque commodis papalibus accommo data fuit. Et cum inprimis grave Pontificibus esset, Se natum quoque, Populumque Romanum, sese electioni papali immiscere, omnem moverunt lapidem, ut utrumque ab eadem excluderent. Primus hoc tentavit INNO CENTIVS II. atque A. 14 3. perfecit. Cum enim Romani publico edicto Papam a regimine Urbis arcere, atque in Ec-

jus apicem nunquam 4fectasse. sed electum se ogi tamen nulla modo ρο euise , ut ordinari se permitteret, donec M. in electionem suam tam ne gem, quam 'incipes Regni Teutonisi, consensisse , certa legatione est

gnosceret.

V Verba transactionis sunt: Ego HENRICUS D. G. Rom. IN. AU. pro amore DEI OS R Ecelesae ct Dn. Papa Calixti, di remedio am mae meae, dimitto DEO ct n. DEI Apostolis, Petro ct Paulo, Sancta,

Catb. Ecclesia omnem Invesituram per annulum haculum; conceo. in omnibus Ecclesiis, quae in Regno vel Imperio meo sunt, canonicam fe m electionem, o liberam consecν ationem. Vicissim : Conredo , inquit

Papa, electiones Episcoporum o Abbatum Neutonici Regni, qωι σd Re gnum pertinent, in pr sentia rua Imperatoris feri absque fimemAE Ialiqua violentia ; ut si aliqua inter partes discordia emerserit, Metropst Iliani o Provincialium eonsilio vel judicio, Ianiori parti assensum e auellium praebeas. v. COLDAST. Const. Imp. f. ss. CONRIN. de Const. Epist. I. 16. 7. ZIEGLER. do Epist. L. a. C. it. s. ia. HENNIG. L c. 3

8쪽

clesiam resegare non essent veriti, hic, facinus ulturus. Populum Romanum a sacris amovit, atque Pontificiorum jure Comitiorum, cujus a primis temporibus ad eum usque diem particeps fuerat, spoliavit '. Ita, excluso Populo, electio Pontificis solis Clericis Cardinalibus, quorum praecipua dudum in ea auctoritas fuerat, est relicta. At eum dissidentibus Cardinalibus, saepe plures Papae simul essent electi, atque Schisma, non sine scandalo, in Ecclesia Rom. exortum: ab ALEXANDRO IIL fuit decretum ; si inter Cardinales de Ponti e eligendo convenire non post, Pontificem e duabus partibus eligendum. θ): quae forma

electionis hodieque servatur. Cum uero nihilominus experientia docuerit, Senatum Purpuratorum saepe in partesivisse, ita, ut pars Romae alium, alium pars Avenione Papam elegerit: electio deinceps tantum in conclavi Romano

suscepta, imo ex decreto FULII IL. Conciliis quoque ademta, atque ad soluin Pontificum Collegium in Comclavi congregatum, restricta fuit. Q.

Jam quid juris AUGUSTISSIMO IMPERA

TORI nostro circa constitutionem Pontificis reliquum sit, curatius pervestigare operae pretium fuerit. Certe nondum pristinis juribus suis prorsus Imperatorem excidisse, omnino propitia veritate asserendum videtur. Licet enim varia decretis Pontificum circa electionem Papalem comstituta, eademque soli Purpuratorum Collegio demandata fuerit: haec tamen IMPERATORI fraudi esse nequeunt, quippe qui jure suo sine suo consensu spoliari non potuit. Quamvis nec ullum extet decretum, quo IMPERATOR ab electione Pontificis expresse fuerit exclusus: Sicut neque extat pactum, quo juri suo renunciaverit AVGV

9쪽

ad Episcopatus Regni Teutonici spectat, neque adeo cum electione Pontificis Romani quidquam habet commercii. Sane post hanc transactionem adhuc, FRIDERICO I. Imp. auctore, in Conventu Episcoporum Senatusque Imperii, decretum, nudam positae fore Pontificem. Maxim- , nisi qui, more Majorum, consensu imperatoris creetur, atque nuncius duntaxat Christi, Successorqua Petri, non etiam αμ- reae potentiae pertinax aemulus esse velis. Et quamvis LUDO-vICUS IV. Romanis Electionem Pontificis concesserit, 3 hoc ipso tamen jure suo Cassiareo circa constituendum

Pontificem se non exuit: quippe quod ipse, NICOLA

Q. Pontificem creando, strenue adhuc exercuit et .

Firmum igitur manet Ius Augusti, vi cujus nec hodie Pontifex Romanus citra consensim IMPERATORIS est eligendus, imo nec, nisi praemente Imperatoris Legato, electio temere sorte suscipienda. Aus consentiendi, ne sit inefficax, etiam jus dissentiendi complectetur, atque adeo jus exeluden i eum, qui minus idoneus ad Sedem Papalem videtur, producet. Quod licet etiam Reges Galliae & Hispaniae sibi sumanti non tamen eodem jure, quo Impera tor, istud exercent: Si quidem illis nunquam jus constituendi Pontificem fuit, quo tamen ab omni aevo gavisus est

IMPERATOR. unde magis per occultas artes ac machina tiones id agunt, ut in paries suas trahant Cardinales, atque adeo ex voto suo eligatur Papa caa . Imperator contra jure optimo maXimo, pro ea, qua omni tempore in hoc negotio polluit, auctoritate, excludit minus idoneos. Gravior est disceptatio, an &jure arbitrandi gaudeat Imperator inter Purpuratos, circa eligendum Pontificem dissidentes: Θ V. Cap. 3o. Dist. 63. M v. BODIN. de Republ. p. I79. D. GLAFEY His . Germ. Polem. Lib. II Cap. VI. p. 618.

- v. MULL. N est. Imperat. Pin. II. cap. XXXIII n. 98.

10쪽

tes: exemplo illius juris, quod ipsi transactione Calixtina in Episcopalibus Regni Teutonici est relictum. Equidem

adhue hodie dissidia saepe maxima circa electionem Pontificis enasci, vel novissima electio, satis diu hinc protracta, suo comprobat exemplo: dum praeter illos, qui Λυ-GUITI IMPERA ORIs partibus favebant, factiones Galgica , Hi panica , Italica , Albanisa , Zelantium , Conclave inter se dividebant. At.non facile casus aut Iocus videtur extiturus, ubi arbitrio suo Caesar terminare queat dissidia electionis: eo quod, ex decreto ALDXANDRI III. non possit eligi Pontifex, nisi qui a

duobus Purpuratorum partibus sit electus. Nihilominus, si forte eveniat, ut vota Cardinalium alia ratione non possint conciliari, an non tunc Iure suo uti, atque partes suas interponere & possit & debeat IMPERATOR, ne Ecelesia Romana diutius careat Episcopo, quod censet MuL-ZIUS, Consiliarius quondam Aulicus Imperialis M , aliis

penstrandum relinquo. Denique & jus confirmani Pontimem electum, more pristino, exercere integrum Imperatori videtur: cum neque hoc jure suo se abdicatse ullibi reperiatur. Certe usque adhuc Imperator, si non expresse,ialtem tacite, Pontificem confirmare censetur, dum electum non repudiat: quod quidem temere & absque gravi una causa non fiet. Imo Collegium Cardinalium ita rebus suis providet, ne alius eligatur, nisi quem ab Imperatore probatum iri certo constat, neque adeo justa Imperatori detur causa electum non admittendi. ee . Sed haec omnia ulteriorem forte meditationem sibi poscunt. ac disquisitionem, quam instituti ratio jam non admittit. Igitur propositi memor, redeo ad

3 l. e. n. 98. Eidem sententiae favet m. D. GLAFEY l. c. Lib. I. Cap. XIII. P