Disputatio de Empedoclis prooemio Q.D. B. V. Germaniae Philologos Berolinum Congressos Societatis Gymnasiorum Berolinensium Sodales salvere iubent

11쪽

νείκε μαινοπινα πίσυν e. mitem in his mibiis, si oriun quae poeticae orationis lamnibus distincta Mint, mrrinisi magno iureiurati do mi sirinala sint areidere at plutosoplius titis quis gemus per scelira caede in pollum

rit, is risibila mutoriun intilia procul a beatoriun de oberae ac delueer saepitu Meendo omius in ratimis in ipsimi nam e distim domissio Filium aeae furenti quae in hoe mundo dominatur iam obnoxium vasari. ine liquido uuat, qua in

in more vinentur qui in explananda Iuniit iloelia philosoplita deorum tinmortaliuitiis a mninniet i Mia eum line uversitatis corpore in quo Milva elmi lorum aeternitate, nulla sunt Incit talia et Cadum,

dii lamin. Nimis i illa non

nihil habet insolens, modo pro di oti pinna parum reet defendit inolentus evinitum et Bemisio in continenti de Em pro Om. p. a ponatur . ιμ- Reliquam vereus pariem eum Moienio itii eo uiui vi ira positis duoruis

quod Scaliger in eodica Liret lunobatavo suspiratus est Maum , neque magis graeeum ill ut λελαχασι est quod ab mehelio ad Origenem ii ros,os illim Stura ius recepi necte enim nimadvertit Karetentus Haciam ex m. v. saetum

12쪽

Iam quaeritur quid nil laesis de diis ne de goniis sive Minonibus eo uine eum Munini a neve iiudine censuerit quomodo illae reH'γαι rem intelligerulae Mui, deiuvis mim in atribuenda deo.

Litilis iliM lea illi plex videtur deorum genus distinxisse, allem artem im persertum satirii imitin.

13쪽

ait qui Empeiloclis sphaerati i in Illiciti r modo inius ni odo dei noniiii anteit quis ille praeter buse globuni nullum noverit unimi divinitin. Piod autem e vatis Agrigentini laetiis enicitur aggreditur, deum istum elicissimum minus esse sapientem aeteris rebus quia non omnia elementa rognita ii beat, quum remota sit discordia similia autem sit nilibus tantum cognoscantur id at me salsum est si de priore deorum genere intelligitur. iii enim remm universitalem mente complectitur, eum non modo beatitudine, sed etiam sapientia ita excellere porici ut reliqua omnia tanquam infra in tu, sita sua ipse divinitate obruat. At globus iste lieni eliatu ipse vipe loeles alicubi delim vocal posteriori deorum generi adnumerandi di t. lii lio in vero numero ponenda praeter illum quattuor elementa divinis nonii. nibus a philosoplio mala lupiter. Itino, ades. Nolis, item Amicitia et Discordia. ροὶ am quum e Xenophanis sententiaratoinem et Ilesiodus diis attribui etit quae lique inter holii ines dedecus et probrum putantur in Empedocles antiquoruni deoratii noluinibus adolesignanduin inserius hoc deorum s nus uli non gravatus est. Denique ad hos una cuni homi uibus bestiis plantis pertinent reliqui dii ex

elementorum magmentatione coiissali:

Sed veri dii ut e versibus supra adn. allatis patet non habent inembra. 17 Ap. Stobaeum Dei. I. . it, I p 287 Sextum mp. e. Gramni. IX. 362 et X. i5 Plutare, de μα phil. I, 3 Euseb. Praep Vang XlV. p. 749 Prob. in Vir EA VI 3 et omisso primo versu apud Athenag. Levi p. Chr. p. 22 Colon Laertium VIII. 76 Porphyrium quem vulgo vocant ueraclidem Alleg. Hom. p. 443Gale. Addo Suidam . Nilo. et Viol. s. ibi Laudi eod. XXVI plutei IV ubi postremus assertur versus. o. 55-57G

κεῖ uer e mei τε ερέσβιος δ' .. . Mim' si siem. δακρυόεσσα τ' inia eoi νώμα ι et ειον. Ita molenius, sed tertium verat eulum, qui varie seribitur Cs araten p. 180ὶ si corri endum suspicamur Alio et ' ν δ ρ ν θνει προὐνωιι βρο- τειον et Nestis quae mortalibus lae rimarum sontem humeetat. Cieero de nati deor. I. 12 Empedoelesin deorum opinione turpissime νbitur quatuor enim natura ea quibus omnia onstare uti, irinas eas remet, quas et nasci et exstingui pervicuum est e rena omni arere. Adde locos aruaretento dig. 347 italos. is Xenophanes pag. 92 d. nostr.

14쪽

Talm Hiin dubio suemuit dii quos viamis putatis et seni illi qui ipse eo- -- - mprimi taxu Empedoetes Domin alteri boni sinii alteri inali. Ilia omnibus λα

eum illaetabilem et ipsammis tantiae amni lanies, omniena ira poeta talum Curam, S porem, festarem, Squalorem, candormi, ridiariam ana quae re in natos exeipiunt, hominumis Ap AHaio Metaph ., et alibi.

15쪽

his diseem eris ii vitae innianae praesules si in a fortasse multa, varia I a atri erit Muti dimi. lalem, im orati reditiun ait deos pirare ire ut ii qui prini imi la xliuisi ii terram de iniurii

liealia inoriales facti calatii italibus i atrii trini, rtiti stiri alii tir lii eo aulei iuein eoii inciunt niuialionum orbo alia potior, alia dete im est iniversio naui in cras la Di tib in optinuini in Ninis formari tram re

16쪽

esis r ut ominummis munialium rerumque -- induant amni trisinis nillibus aruiorum

Fata ivben istant hae decreta antimis deorum, Quisque luit i,oenas oeloime ultima ab alio Trio a Momni per termis millia oberrat:

si ei ego ne ipso vas' divisuis minui

Quanquam seri potint ut Xylander hor eo Meperit setis quo Horatius civein illicii iniri ignin um buris impreare, ut amici in late huellis tur. Sisobis me---- eredidit atque ouuioni tum nunwmis ad iis ista hominum aetatoriae duni mis, Minis et in emii lacli sed ια - - .isese philo hiae disciplina hinnanae vitae spatium centum annomim esse redebatur. Plato de rep. -

doti mira lib. II, 123 Mutilitudinem invenisse bi visus ibi enim historiae paler hae prodii serm

Herodoti dierum n Ibinamsen et Hierecydem pertinere nil, Brinvitis ad inre elem amnalem sere a

da a. Nive enim atatuas, inquit hae sam uti ab lem is sui . scripta vim in masno Gramae olea lue tri omnatum viderat nostrum in e iiiiiii luin εἰ mem,rii ore res horum propter loco de illatos ' : sive malis hae tum demum ab Ilerodoto addita Aiso. vitin Thurim , Meetiis sua seeundis ruris retraetate . and H. Uno ausa erat, mi modexis loqueret- de homino per, is , a ei, ibi stilara mirentinia voti rebatur. IIae Brinvius qui simul eon'etur a suam Platonis aliquo testimonio sim re lenta . uque

17쪽

intellimulis anni vies itudines, quarum singulis annis emas eontineri vetustissimi Graeci qui ιρος eloπώραν non discemebant censuerunt, decem annoruni millia esse videamus. Atqui lio eum Platone remit, non item cuni Herodolo. hianiοbrei nulla est alio eur Empedoclen ab I Ierodoto signi se tum cense , praesertii quo priore e I O,leriores antinomam immortalitatis e migratiotii vindiem LMuiguat, qui milia cum Selingio Pherecudes Pythagoras et quieuitque ex hujus fietiola prodierunt videntur. Muli vero Ilerodoti aetate in malinari raecia degebant Pythagorei, quorum ainae consulere quam laudibus obtrectare lius ducebat Hiie accedit doctrinae diversitas quae Brin iuni fugit. Denim explerumulationum, de quibus II erodotus agit orti animi in humana corpora redeunt sed Enipedoclei genii finita migratione et quasi peregrinali ne in delirunt Ouitelliuin an illain Patriam reversi pristinum inter deos loeum recuperant. Denique ar lenius pallat ab Emii edocle ou diei infinitum temporis spatium pro finito videri auteni annos desipiari. Sed loci ipsitis exordium doce eertui aliquod decretum tradi, quod prosecto riget, si consillulae poenae incertia in iioddam empus significetur. . , , Itaque non dubito, quin ea Empedocli sint antii Fuit autem temarius numerus antiquitus velut consecratus. s. illeoli in Pori, hyr. vii Pyllias . n. 3, p. 55. Si qui ter utri inque, in terris et in reo, sine labe vixi seii l. his aditum in beatomini sedem paler Pindam Olymp. II, 5 recinit his ver. bis: σοι δ' Οὐμασιυ ι Θρις κατερωθι μιναφες uro rasura ἀδίκων ἔχειν traαν, ἔτειλαν Λιὸς δον ταμ μον- ωσιν ἔνθα μακαρων νασον οἰγαανίδες irem Quis .m x. . 1. iiiiii vero trionia millia universe pro ingenii mulli ludine diei Milere probare studuit Ilerglcius in Zeilselir L . Ulerihil nisis SMNr. 55 et sit. Appositum est ad ejus piuionein firmandani illud Aesestyli exemplum, qui teste Ityono Astron. II, I p. 456 e Scholiasta ad Aeschyli Prom. Vinet. s. 94 in Prometheo igni sero finxit hune per tris ni annoruni millia in Caucaso monte alligatum suisse. s. Hermanii opusc. IV. p. 257 seq. msiodus p et D. A. 252 Cler auctor est rei ιινριον δαίμονας in terris versari. Reliqui etiam quos Bergkius asseri loci e Melisso p. Silii plie in Aristot Phys s 24. Ilo toto V, 7; Platone Symp. p. II L. Aristoph. celes II 33 Avv. Ilta et Il79 indicio quidem sunt resis μυριάδας pro infinito numero iuturpari sed nihil ad inpedoclein pertinent. Quis enim ut paullo ante dixi eiusmodi serat legem.

qua certo sceleri liceria poetia statuatur vel edictunt quo luendae poenae templis infinitin relinquatur Quod, antiquorum lysteriis inter alia id tropositum fuit, ii homicidis lustraliones inveniretitur atque ea quae hae de re a scriptoribiti relata sunt tanquam illius doctrinae pee initii legunt vim brevila lenique prae se seriint j. dubitari ne piit ii in in simili argumento mi, edoclis verba τρις ινριας ρας de certo

desinitoque annomni numero accipienda int.

Poris quaeritur quae fuerit priorum et poetarim e philosophorum de geniis sententia et quid ab Empedori hae in re novatum sit. Antiquissi in aetate apud Graecos δαίμων nihil aliud erat quam dos. Qualii obrem Iuppiter, enus aliique epenuinem ab Ilomero δαίμονες vocantur es. Od. V I66; D. V 420υ ele. Inter posteriores mulli hunc usum imitati sunt, quos longunt est enumerare unuma a Vid Idele Bamlbueli de mathematiset ei uni ieelinisehen Chronologie T. I. p. 240 - 25I.

M Unum proferam Platonis locum de lem X, I p. 870. D. o. nouo uro των ἐν τῶ τελεταῖς περὶ

35 Neque mirandum, res μων et θεο promiseu usurpari 2 Etenim quod ait poeta Od s. Κ, . .

18쪽

tutino Meo sunt Mynlii, se indo mimi hominum priuii et aurei saeculi quos δαί- ας -- dirit

Por irrius vero inratim posteriorum Platoni ou more in ramento libri derim Draeulo v

20쪽

θιε -- M : Noliti liis explie ire quae apud Porphvrium' i et laniblichum M lius ratam paries ex aum, earinis halista leguntur vel quae nutasti ' ad IL, 4, impidis interpres' ' ad Mutine .

ei Maleuis ' rui, stari aduolarina Vel quae ab aliis ' de a me aisumeni dies, inui: